เลี้ยงงูพิษ
ตอนที่ 1 ภาระ
อ่านชื่อน้องว่า บูช-ริน นะคะะ🌈
📞 ขออภัยค่ะคุณบูชรินคือพ่อแม่พวกเขาเกิดอุบัติเหตุอ่ะค่ะ
บูชริน
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม! //ตะคอก
📞 ใจเย็นๆก่อนนะคะ น้าขอเถอะบูชรินพวกเขาอายุแค่18-19น้าสงสารพวกเขา
บูชริน
เป็นลูกเมียน้อยก็ปล่อยให้มันตายไป รําคาญ! //วางโทรศัพท์
บูชริน
มีลูกกับคนอื่นยังเอาภาระมาให้กูอีก //อารมณ์เสีย
บ้านบูชรินใหญ่นะคะ มี3ชั้น
บูชริน
มีกี่คน //ไม่เต็มใจ
บูชริน
3 คน! เอาไงดีละทีนี้ เเม่งเอ้ยยปวดหัว!//บ่น
📞 น้าจะบอกพวกเขาให้เป็นเด็กดีเองค่ะ บูชรินไม่ต้องกังวน
บูชริน
เอาเหอะ เสียพ่อแม่คงซึมกันทั้ง 3 คนสงสารก็ได้ //ถอนหายใจ
บูชริน
นอนดีกว่า //ล้มตัวลงนอน
บูชริน
เฮือก! //สะดุ้งตื่น
บูชริน
แม่งเอ้ย! โทรมาหาพ่อมึงหรอแต่เช้าเนี่ย! //ชักดิ้นชักงอ
บูชริน
ทําไมไม่ถอดร้องเท้ากัน!
บูชริน
เอาเท้าลงมาเดี๋ยวนี้! //วิ่งไปปัดออก
เลียม
ประสาทหรอวะ //หัวเราะ
ราชัน
นี่คุณ พูดเสียงดังขนาดนี้เดี๋ยวหูพวกผมแตกทําไง// ขมวดคิ้ว
บูชริน
กินทําไมนั้นมันนํ้าล้างมือ! //รีบไปปัด
ออเเกน
นี่! พูดดีๆไม่ได้รึไงวะ! //ลุกขึ้น
ทั้ง 3 มองบูชรินด้วยความโมโห
บูชริน
แล้วจะทําไม! นี่มันบ้านชั้นลูกเมียน้อยแบบพวกแกนั้นแหละที่มาอาศัยบ้านคนอื่น!
บูชริน
ชั้นคิดผิดเองแหละที่เอาพวกแกมาอยู่ด้วย
บูชริน
นึกว่าจะมีมารยาทกว่านี้ซะอีก
บูชริน
ที่ไหนได้ พ่อ แม่ ไม่"สั่งสอน" //เดินขึ้นห้อง
ออเเกน
//มองตามหลัง+กําหมัด
ตอนที่ 2 เรื่องวุ่นๆ
บูชริน
อารมณ์เสีย! //ปิดประตู
บูชริน
ทําไมๆชั้นถึงไปเอาภาระมาอีกล่ะเนี่ย!!! //ดิ้นบนที่นอน
บูชริน
พ่อมึงตายหรอ!! เคาะเบาๆไม่เป็นรึไง! //ตกใจ
บูชริน
จิ๊! เวรกรรมกู //เดินไปเปิด
ราชัน
ขอตังหน่อย //ไม่ได้ใส่เสื้อ
บูชริน
เป็นขอทานหรอเสื้อไม่ใส่ //ควักเงินให้
บูชริน
เออ 1000 มึงมีค่าเเค่นั้นแหละ //ปิดประตูอัดหน้า
บูชริน
ชอบทําให้อารมณ์เสียอยู่เรื่อย! //เข้าห้องนํ้า
บูชริน
//เดินออกมา+นุ่งผ้าตัวเดียว
บูชริน
หิว //เดินลงไปข้างล่าง
ราชัน
! //นั่งดูทีวี + มอง
ราชัน
เป็นขอทานหรอไม่ใส่เสื้อ //ยิ้มเยาะ
บูชริน
หนิ! อย่าเสือก //เปิดตู้เย็น
บูชริน
ไปนอนกันได้แล้ว จะ4ทุ่มแล้ว //ปิดทีวี
เลียม
พี่จะกลัวอะไร แต่ก่อนพวกผมนอนตั้งตี4
บูชริน
ก็แล้วแต่ แต่ว่าบัตรพวกแกอยู่กับชั้น //ยิ้ม+วิ่งขึ้นห้อง
ราชัน
คิดว่าพวกเราเป็นเด็กรึไง ได้! //มองตามหลัง
บูชริน
หาอะไรอยู่หรอ? //ยิ้ม+บัตรอยู่ในมือ
บูชริน
ไม่! น้าพวกแกบอกให้ชั้นเก็บเงินนี้ไว้ให้พวกแก //ปัดมือออก
บูชริน
โน้ โน คิกคิก //วิ่งหนี
ราชัน
เห้ย! แม่ง! //วิ่งตาม
บูชริน
อ๊ากกก! //วิ่งลงบันได
บูชริน
โอ้ย~😭 //ร้องอวดครวญ
ราชัน
เหอะ! //ยิ้ม+เดินลงมา
เลียม
เกิดไรขึ้นครับ!! //ออกมาจากห้อง
ออเเกน
//ใส่เเค่กางเกง+ยืนชงชาอยู่
ออเเกน
เสียงอะไรดังเชียว //เดินมา
ราชัน
สมนํ้าหน้า อยากวิ่งเอง //หัวเราะ
ตอนที่ 3 ไข้
บูชริน
เพราะเเกนั้นแหละ //
สะอื้น
ราชัน
ร้องไห้เลย555//ล้อเลียน
เลียม
เพราะแกนั้นเเหละ! //ล้อเลียน
บูชริน
ฮึ่ย!😭//ชักดิ้นชักงอ
ราชัน
เอาๆ ดิ้นเป็นงูเลย555//ชอบใจ
บูชริน
อย่ามายุ่ง! //ปัดออก
ราชัน
ลุกขึ้นมาเหอะ จะนั่งกับพื้นอีกนานมั้ย
เลียม
งอนเป็นเด็กเลย ปัญญาอ่อน555
บูชริน
ทําไม~//กวน+วิ่งขึ้นห้อง
บูชริน
ตามมาสิๆ! //หัวเราะ
เลียม
สนิทกันเร็วจังครับ //แซว
ราชัน
กูมีทีเด็ด //ยิ้ม+โชว์บัตร
บูชริน
แย่งหาแม่มึงอ่ะ~//ระเมอ
บูชริน
//นึกว่าหมอนข้าง+กอด
ราชัน
ทําไรกันอ่ะ! 555//พูดเสียงดัง
ราชัน
เป็นไงน้องผมเด็ดมั้ย //ยิ้ม+พิงประตู
บูชริน
หนอย!! //ลุกขึ้น+วิ่งไปทุบหลัง
ราชัน
ร้อนว่ะ เป็นไข้หรอวะ
ราชัน
แค่ตกบันได ยังเป็นไข้ขนาดนี้ถ้าโดนน้องผมเอาขึ้นมาไม่เป็นไข้ตายเลยหรอ
บูชริน
กูได้ยิน อีทุเรศ //ทุบมือ
ราชัน
ร้องไห้ทําไม //ยิ้มชอบใจ
บูชริน
ก้นกูชํ้า //หลับตาพูด
บูชริน
ทาตรงใหน //หายใจหอบ
ราชัน
...อย่าหาว่าผมทะลึ่งนะ
บูชริน
ทาให้หน่อยกูไม่มีแรง //หอบ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
