Thorns (หนามกุหลาบ)
การตัดสินใจของเอวา
เอวา สตีล
//นั่งข้างพ่อแม่, มองไปที่พวกเขาด้วยความแน่วแน่
เอวา สตีล
พ่อแม่คะ... หนูตัดสินใจแล้วค่ะ หนูจะไปแต่งงานกับวิลเลียม คิงส์ตัน
เจมส์ สตีล
มองไปที่เอวาด้วยความตกใจ
เจมส์ สตีล
อะไรนะ.....ลูกหมายถึงอะไร?
เบลล์ สตีล
เอวา! ลูกแน่ใจเหรอว่าอยากทำแบบนี้?
เอวา สตีล
//เงียบไปสักพัก ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคง
เอวา สตีล
มันไม่ง่ายเลยค่ะ แต่ตอนนี้เราไม่มีทางเลือกอื่น ครอบครัวเรากำลังจะล้มละลาย ถ้าหนูไม่ทำอะไร... เราก็จะยิ่งแย่ไปกว่านี้
เจมส์ สตีล
//ทำท่าครุ่นคิด, ยังมีความกังวล
เจมส์ สตีล
แต่นี่มัน... มันเร็วเกินไป เอวา ลูกมั่นใจจริงๆ เหรอ?
เบลล์ สตีล
พ่อแม่ไม่อยากให้ลูกทำอะไรที่ไม่พร้อม เราห่วงลูกมาก//เสียงสั่น
เอวา สตีล
//มองพ่อแม่ด้วยความรัก
เอวา สตีล
พ่อแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้าฉันไม่ทำ... ทุกอย่างจะยิ่งเลวร้ายไปกว่านี้ ฉันมั่นใจค่ะ
เจมส์ สตีล
//พยักหน้า, นึกถึงความเป็นจริง
เจมส์ สตีล
ถ้าเป็นทางที่ลูกเลือก... พ่อก็จะสนับสนุน
เบลล์ สตีล
ขอให้ลูกโชคดีนะคะ... เราจะคอยอยู่ข้างลูกเสมอ
เอวา สตีล
//ยิ้มเบาๆ, สัมผัสมือพ่อแม่
เอวา สตีล
ขอบคุณค่ะ... ฉันจะทำให้ดีที่สุด
การจากลากับโซฟี-คฤหาสน์คิงส์ตัน
เอวา สตีล
//ยืนข้างๆ โซฟี, เตรียมขึ้นเครื่องบิน
เอวา สตีล
โซฟี... ฉันไม่อยากให้เธอห่วงนะ แต่ฉันต้องทำจริงๆ
โซฟี มอร์แกน
เธอจะไปเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้//เสียงสั่น
โซฟี มอร์แกน
ฉันไม่อยากให้เธอไปอ่าาา
เอวา สตีล
//ยิ้มเล็กน้อย, นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ โซฟี
เอวา สตีล
ฉันเข้าใจเธอนะโซฟี
เอวา สตีล
แต่นี่เป็นทางเดียวที่ครอบครัวฉันจะไปรอด
โซฟี มอร์แกน
ฉันเลี้ยงครอบครัวเธอได้นะ
เอวา สตีล
นี่โซฟีอย่าเป็นเด็ก
เอวา สตีล
ฉันจะกลับมาแน่นอน
เอวา สตีล
ที่สำคัญฉันแข็งแรงนะ
โซฟี มอร์แกน
เธอจะต้องเจอกับอะไรยากๆ มากแน่ๆ ฉันแค่ห่วง... แต่ฉันก็เข้าใจว่าเธอต้องทำเพื่อครอบครัว//ร้องไห้
เอวา สตีล
ฉันจะคิดถึงเธอและคงคิดถึงมากๆ
โซฟี มอร์แกน
ไม่ต้องห่วงฉันจะรอเธอ.... และจะดูแลพ่อแม่เธออย่างดี
โซฟี มอร์แกน
ถ้ามีอะไรรีบบอกเลยนะ
เอวา สตีล
ขอบคุณจริงๆนะฉันจะรีบกลับมาให้เน็วที่สุด
[เอวาเดินไปที่เกทบิน, มองโซฟีที่ยืนมองตามไปจนลับตา]
โซฟี มอร์แกน
อึก...ฮื่อ...เอวาฉันจะรอเธอ....อึก...ฮื่อออออ
วิลเลียม คิงส์ตัน
//ยืนรอทางเข้าคฤหาสน์
วิลเลียม คิงส์ตัน
ยินดีต้อนรับครับ คุณเอวา... ผมหวังว่าเราจะสามารถทำให้ที่นี่เป็นบ้านใหม่ของคุณได้
เอวา สตีล
มันใหญ่จัง... ฉันไม่รู้จะเริ่มยังไงเลย//พูดแบบกระซิบ
วิลเลียม คิงส์ตัน
//มองตรง
วิลเลียม คิงส์ตัน
คุณไม่ต้องทำอะไรตอนนี้... คุณแค่พักผ่อนและทำความคุ้นเคยกับที่นี่ก่อน//เย็นชา
เอวา สตีล
ขะ ขอบคุณค่ะ... ฉันแค่ยังไม่เคยอยู่ที่ไหนแบบนี้//เขินนิดๆ
วิลเลียม คิงส์ตัน
//ยิ้มเบาๆ และนิ่งสักพัก
วิลเลียม คิงส์ตัน
มันอาจจะดูใหญ่เกินไปสำหรับคุณตอนนี้... แต่คุณจะชินกับมัน
เอวา สตีล
คะ... คิดว่าเราจะทำยังไงดี?//เสียงเบา, สังเกตเขาด้วยสายตารู้สึกผิดปกติ
วิลเลียม คิงส์ตัน
อย่ารีบร้อน... เราจะมีเวลาในการพูดคุยและทำความเข้าใจกัน//เย็นชาแต่ใจดี
เอวา สตีล
ค่ะ... ขอบคุณค่ะ//เขิน
ความสงสัยที่เริ่มก่อตัว
เอวา สตีล
ที่นี่ดูใหญ่มากเลยนะคะคุณวิล
เอวา สตีล
น่าจะมีอะไรให้ทำเยอะเลย
วิลเลียม คิงส์ตัน
//ยืนอยู่ข้างๆและมองเอวา
วิลเลียม คิงส์ตัน
ใช่ครับ ....คฤหาสน์คิงส์ตันก็อย่างนี้แหละ ต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะชิน
เอวา สตีล
คงต้องใช้เวลาจริงๆแหละค่ะ
เอวา สตีล
ที่นี่ต่างจากที่บ้านมาก
วิลเลียม คิงส์ตัน
//ยิ้มอ่อน เหมือนเข้าใจ
วิลเลียม คิงส์ตัน
คุณต้องการอะไรเพิ่มรึเปล่า
วิลเลียม คิงส์ตัน
ถ้ายังไม่ชินยัง หรือ รู้สึกไม่สะดวกสบายก็บอกได้นะ
เอวา สตีล
ค่ะ...ขอบคุณมากนะคะ
[วิลเลียมเดินไปอีกทางหนึ่ง, ทิ้งเอวาไว้เงียบๆ ในห้อง]
เอวา สตีล
//มองวิลเลียมที่เดินจากไป รู้สึกว่าเขาพูดน้อย
เอวา สตีล
ถึงเค้าจะเป็นคนที่ดูเงียบก็จริง แต่ก็พูดน้อยเกินไปไหม
วิลเลียม คิงส์ตัน
//นั่งข้างๆเอวาวางช้อนและส้อมลงบนโต๊ะ
วิลเลียม คิงส์ตัน
อาหารถูกใจไหมครับ
วิลเลียม คิงส์ตัน
ถ้าคุณอยากได้อะไรเพิ่มบอกได้เลย
เอวา สตีล
//ยิ้ม ตักอาหารเข้าปาก
วิลเลียม คิงส์ตัน
//มองเล็กน้อย
วิลเลียม คิงส์ตัน
ขอบคุณนะครับที่ชอบ
[ทั้งสองกินอาหารเงียบๆ ชั่วครู่]
เอวา สตีล
//รู้สึกเงียบเกินเลยชวนคุย
เอวา สตีล
ที่นี่เงียบดีนะคะ เหมือนมีแค่เราสองคนอยู่ที่นี่
วิลเลียม คิงส์ตัน
ครับ เงียบกว่าที่คิด ... แต่อยู่กับคุณสองคนที่นี่ก็สงบดี
เอวา สตีล
//เขินนิดหน่อย หลบตา
เอวา สตีล
//นั่งบนเตียง มองหน้าต่าง
เอวา สตีล
ทุกอย่างมันเร็วไป
เอวา สตีล
ฉันยังไม่รู้สึกคุ้นเคยกับที่นี่เลย
[เอวามองไปที่โต๊ะข้างเตียง, รู้สึกวิตกกังวลเรื่องวิลเลียม]
เอวา สตีล
(ทำไมเขาถึงดูเย็นชาแบบนี้)
เอวา สตีล
(หรือว่าแค่ไม่อยากพูดกับใคร)
เอวา สตีล
(ฉันไม่แน่ใจเลย)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
