พ่อครูช่วยผมหน่อยครับ
ตอนที่1
ณตระกูลหนึ่งได้มีคำสาปตั้งแต่อดีตกาลมา
นั้นคือผู้ที่เกิดให้ตระกูลนี้จะอยู่ได้ไม่เกิน20ปี
แต่คำสาปนี้จะเกิดแต่กับผู้ชายแต่ถ้าเป็นผู้หญิงก็จะแคล้วคลาดปลอดภัย
ริน(รินลดา+น.อ.)
ในที่สุดก็สอบติด
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
รินติดขณะไหนหรอ
ริน(รินลดา+น.อ.)
เราติดขณะศิลปกรรมศาสตร์น่ะ
ริน(รินลดา+น.อ.)
แล้วผิงหละ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
ออกูหรอ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
ติดขณะบัญชีจ้าา
ริน(รินลดา+น.อ.)
มหาลัยเดียวกันป่ะ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
มหาลัยเดียวกันสิค่ะลูก
ริน(รินลดา+น.อ.)
เย!!ได้อยู่มหาลัยกับผิงด้วย//กระโดดกอด
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
จ้าาๆๆ//ยิ้ม
ต.ป.ก.หญิง
1:ไอผิงมันกล้าอยู่กับไอรินได้ไงว่ะ
ต.ป.ก.หญิง
1:มันไม่กลัวว่ามันจะซวยไปกับไอรินหรอ
ต.ป.ก.หญิง
2:เออจริงมึงเดี๋ยวก็ได้ติดคำสาปกับมันหรอก
ริน(รินลดา+น.อ.)
...//ปล่อยกอด+หน้าเศร้า
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เห้ย!!พวกมึงสองต้วเงียบหน่อย
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
ไม่ใช่เห่าไปทั่ว
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
โตๆกันแล้ว
ต.ป.ก.หญิง
1:เอ้าอีผิงมึงด่าพวกกุหรอ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เอ้าแล้วจะให้กูด่าใคร
ต.ป.ก.หญิง
2:เอ้าอีนี้เดี๋ยวกูตบ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
มาสิ!!!
ริน(รินลดา+น.อ.)
ผิงพอแล้วอย่ามีเรื่องเลย//จับแขนเสื้อผิง
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
ป่ะมึงไปกัน//เดินออกไป
ตอนที่2
ริน(รินลดา+น.อ.)
นี่ก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้วนะเนี่ย
ริน(รินลดา+น.อ.)
ใกล้ได้ไปมหาลัยแล้ว
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
อืมใช่สิ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
อีก3วันก็ได้ไปหมาลัยแล้วด้วย
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เป็นไรอะ
ริน(รินลดา+น.อ.)
ช่วงนี้เรารู้สึกว่าเหมือนว่าจะทำอะไรก่อเกิดแต่เรื่อง
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
กูว่าตะกรุดที่มึงใส่อยู่นี่มันก็นานแล้วนะ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
ไม่คิดจะถอดหน่อยหรอ?
ริน(รินลดา+น.อ.)
ถอดไม่ได้
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
ทำไมอะ
ริน(รินลดา+น.อ.)
แม่ให้ใส่ก่อนที่แม่เราจะเสียน่ะ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เอิ่ม...กูขอโทษนะที่พูดถึงเรื่องเศร้า
ริน(รินลดา+น.อ.)
ไม่เป็นไรหรอก//ยิ้ม
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เออมึงแล้วทำไมมึงต้องใส่อะ
ริน(รินลดา+น.อ.)
ก็ใส่คุ้มภัยนี่แหละ
ริน(รินลดา+น.อ.)
เพราะตระกูลของรินมีคำสาปไง
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
คำสาปที่เค้าลือกันอ่ะนะ
ริน(รินลดา+น.อ.)
ตอนแรกนึกว่ามาเรียนแล้วตะไม่มีเพื่อนด้วยซ้ำ
ริน(รินลดา+น.อ.)
แต่ตอนนี้ก็มีผิงเป็นไง//ยิ้ม
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เพื่อนกูนี่น่ารักที่สุด//หยิกแก้มน.อ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
รินเก็บของเสร็จยังต้องไปแล้วน่า//ตะโกนเรียก
ริน(รินลดา+น.อ.)
เสร็จแล้วค้าบ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เราต้องย้ายไปอยู่กรุงเทพแล้ว
ตอนที่3
ริน(รินลดา+น.อ.)
กว่าจะถึง
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เอ่อจริง
ริน(รินลดา+น.อ.)
ขึ้นห้องพักกันเถอะ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เออมึง
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
มึงอยู่ห้องไหน
ริน(รินลดา+น.อ.)
อยู่ห้องA142
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
อ่ย~อยู่ตั้งชั้น4
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
เดินไปหาไม่หอบตายก่อนหรอว่ะ//ಠ_ಠ
ริน(รินลดา+น.อ.)
แล้วผิงอยู่ห้องไหนหรอ
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
อยู่ห้องA126
ริน(รินลดา+น.อ.)
ป่ะเอาของไปเก็บกัน
ผิงผิง(เพื่อน น.อ.)
มึงไม่เหนื่อยตายหรอว่ะตัวก็ตัวเล็กๆอยู่ก็อยู่ชั้นสูงๆ?
ริน(รินลดา+น.อ.)
แล้วให้ทำไงได้ละ
ทั้งสองได้แยกย้ายกันขึ้นห้อง
ริน(รินลดา+น.อ.)
กว่าจะจัดของเสร็จ
ริน(รินลดา+น.อ.)
นอนพักสักหน่อยดีกว่า//นั่งอยู่บนเตียง
ริน(รินลดา+น.อ.)
//เอนตัวลงนอน
และผมก็ได้ฝันผมฝันที่ๆหนึ่งเป็นเหมือนบ้านเรือนไทยในสมัยก่อนที่มีคนอยู่ในเรือนไทยนั้นแต่ผมดันมองเห็นหน้าคนในเรือนไม่ชัดแต่จู่ก็ได้มีเสียงนึงพูดขึ้นว่า...
ตอนที่ไดยินเสียงปริศนานั้นผมก็รู้สึกว่ามันเย็นวาบไปทั้งตัวและจากบ้านเรือนไทยที่ดูสวยงามกลับกลายเป็นเรือนไทยที่เก่าและรกรุงรังจากใบไม้ใบหญ้าที่เกาะเต็มไปหมด
？？？
"เจ้าจะมาอยู่กับข้าหรือไม่"
ริน(รินลดา+น.อ.)
คะ..คุณเป็นใคร
？？？
เจ้าไม่ต้องรู้หรอกว่าข้าเป็นใคร
？？？
ตอบความข้ามาเถิดว่าเจ้าตะมาอยู่กับข้าหรือไม่
？？？
"มึงจะไม่มาอยู่กับกูงั้นรึ"
ริน(รินลดา+น.อ.)
ไม่ผะ ..ผมไม่ไป
หลังคำนั้นสิ้นสุดลงผมก็รู้สึกว่ามีอะไรมาดึงเอาไว้ไม่สามารถขยับได้เลย
ริน(รินลดา+น.อ.)
ปล่อยผม!!!//สดุงตื่น
ริน(รินลดา+น.อ.)
นี่เราฝันอะไรเนี่ย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
