รักเหลือเกิน แต่เดินด้วยกันไม่ได้
ชี้แจง+แนะนำตัวละคร
ภัทรนันท์(พีช)
สวัสดีครับ ผม ทัช ทีปกร อายุ27ปี เรียนจบแล้ว กำลังจะขึ้นบริหารบริษัทแทนคุณพ่อ
พ่อ(พอ)
สวัสดีดีครับ ผม สว่าง ศุภวัฒน์ อายุ54 ปี เป็นพ่อของ ทีปกร
แม่(พอ)
สวัสดีค่ะ ดิฉัน วลัยภร์ แม่แก้ว อายุ46 เป็นภรรยาของ คุณ ศุภวัฒน์
ประกายกาญ(ขวัญ)
สวัสดีค่ะ ดิฉัน ขวัญ ประกายกาญ อายุ18 ปี เรียนไม่จบ กำลังหางานทำ
พ่อ(นอ)
สวัสดีดีครับ ผม ศิริ อายุ52 เป็นพ่อของ ประกายกาญ
ส่วนแม่ของนางเอก ได้เสียชีวิตลงในตอนที่นางเอกอายุ17ปี
แอดเอง
⚠️ : นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นมาจากการจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เหมาะกับคนที่อ่อนไหวง่าย และมีโรคทางจิต
แอดเอง
ในเนื้อหาจะมีคำพูดคำจาที่รุนแรง แต่ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายศิลปินแต่อย่างใด
แอดเอง
โปรดอ่านด้วยความบันเทิงนะ
แอดเอง
ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
-
พ่อ(นอ)
มึงไม่ต้องเรียนแล้ว เรียนไปมันก็ไม่ได้เงิน มึงออกไปทำงานดีกว่า จะได้มีเงินให้กูเล่นพนัน
ประกายกาญ(ขวัญ)
แต่หนูเรียนยังไม่จบนะคะพ่อ จะให้หนูทำงานอะ
(ขวัญยังพูดไม่จบ พ่อดึงผมขวัญแล้วตะคอกใส่)
ประกายกาญ(ขวัญ)
“เจ็บ”(น้ำตาคลอ)
พ่อ(นอ)
มึงไม่ต้องพูด (ตะคอก)
พ่อ(นอ)
ออกไปหา เดี๋ยวมันก็เจอ(ตะคอก)
พ่อ(นอ)
ไป!//ชี้ไปทางประตู
พ่อ(นอ)
ถ้ามึงหางานไม่ได้ มึงก็ไม่ต้องกลับบ้าน!!
ขวัญก็เดินออกไปจากบ้าน โดยไม่พูดอะไร
บุคคลปริศณา
สวัสดีค่ะ ร้าน….. ยินดีต้อนรับค่ะ //ไหว้
ประกายกาญ(ขวัญ)
เอ่อ… พี่คะ ที่ร้านยังรับพนักงานอยู่ไหมคะ
บุคคลปริศณา
ตอนนี้ตำแหน่งเต็มหมดแล้วนะคะ
บุคคลปริศณา
ที่ร้านพึ่งรับพนักงานเมื่อ2-3 วันนี้เองค่ะ//ยิ้ม
ประกายกาญ(ขวัญ)
อ๋อ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะคะ//ยิ้มตอบ
บุคคลปริศณา
//ยิ้ม+ไหว้ตอบ
ประกายกาญ(ขวัญ)
เฮ้อ หนูเหนื่อยจังเลยแม่
-
ประกายกาญ(ขวัญ)
เฮ้อ หนูเหนื่อยจังเลยแม่ //ร้องไห้
ประกายกาญ(ขวัญ)
ไม่มีที่ไหนรับหนูเข้าทำงานเลย
ประกายกาญ(ขวัญ)
ฮึก (สะอื้น)//ร้องไห้
ภัทรนันท์(พีช)
เอ๊ะ! นั่นใครหน่ะ
ภัทรนันท์(พีช)
ไปทำอะไรตรงมืดๆ
จู่ๆก็มีรถมาจอดตรงหน้าขวัญ
ประกายกาญ(ขวัญ)
//ปาดน้ำตา
ประกายกาญ(ขวัญ)
“ใครมาจอดรถตรงนี้”
ภัทรนันท์(พีช)
//ลดกระจกรถลง
ภัทรนันท์(พีช)
“เขาร้องไห้หรอ”
ภัทรนันท์(พีช)
เป็นอะไรรึเปล่าครับ ร้องไห้ทำไม
ประกายกาญ(ขวัญ)
//น้ำตาคลอ
ขวัญร้องไห้อีกครั้งเมื่อได้ยินคำถามแบบนี้
ประกายกาญ(ขวัญ)
//ฮึ ฮึ ฮึก
ภัทรนันท์(พีช)
//จ้องคนตรงหน้า
ภัทรนันท์(พีช)
//เข้าไปกอด
ประกายกาญ(ขวัญ)
//กอดตอบ + ร้องไห้
ภัทรนันท์(พีช)
ร้องเลยครับ เดี๋ยวผมปลอบเอง
ภัทรนันท์(พีช)
“ไปเจออะไรมา ถึงได้เจ็บปวดถึงขั้นนี้”
ประกายกาญ(ขวัญ)
//หยุดร้อง แล้วมองใหล่อีกคน
ประกายกาญ(ขวัญ)
ขอโทษนะคะ เสื้อคุณเปียกหมดเลย//ไหว้
ภัทรนันท์(พีช)
ไม่เป็นไรครับ
ภัทรนันท์(พีช)
ว่าแต่คุณโอเคขึ้นรึยัง
ประกายกาญ(ขวัญ)
โอเคนิดหน่อย
ภัทรนันท์(พีช)
ผมว่าเราออกไปคุยกันในที่สว่างดีกว่า อยู่ตรงนี้เดี๋ยวคนจะมองไม่ดีเอา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
