รัญจวนจิต รื่นกลิ่นบุหงา
เรือนนาฏศิลป์
ณ เรือนนาฏศิลป์แห่งหนึ่งในชนบท
แสงแดดอ่อนๆ จากเช้าวันใหม่สาดส่องผ่านหน้าต่างไม้สีอ่อนของเรือนนาฏศิลป์ กระทบกับพื้นไม้ที่เงางามจากการทำความสะอาด เด็กๆ วิ่งเล่นกันไปทั่วบริเวณ สาวน้อยบางคนถือตุ๊กตาเล่นกันในลานกลางเรือนอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะและความห่วงใยของครูที่เดินตามดูแลอย่างใกล้ชิด ทำให้บรรยากาศในเรือนเต็มไปด้วยความอบอุ่น เหมือนกับเป็นบ้านหลังใหญ่ที่มีแต่เสียงหัวเราะและความสุข
ที่มุมหนึ่งของลานเริ่มมีเสียงดนตรีเบาๆ ดังขึ้น เสียงระนาดเอกที่ดังขึ้นพร้อมกับจังหวะที่สมบูรณ์แบบ เสียงขลุ่ยที่เป่าไปอย่างอ่อนหวาน สอดประสานกันจนกลายเป็นทำนองที่ไพเราะ ผู้ใหญ่บางคนหยุดลงจากการทำงานเล็กน้อย หันมาฟังเสียงเพลงที่บรรเลงขึ้น ร่างบางๆ ของสาวน้อยในชุดสีขาวสะอา นุ่งโจงกระเบนสีแดงสด บ้างก็ไปตามจังหวะดนตรีที่ขับเคลื่อนอยู่ในอากาศ
ครูมินตรา(ตัวนาง)
“อย่าลืมยืดขาให้ตรงค่ะ พริ้วมือให้สวยงาม”
เสียงครูมินตรา พูดขึ้นอย่างสุภาพ แต่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ ท่ามกลางกลุ่มเด็กที่กำลังฝึกท่ารำอย่างตั้งใจ บางคนยังคงบิดขี้เกียจเพราะความเหนื่อยล้า แต่ก็ยังคงฝึกฝนต่อไป
เสียงกระทบของเท้าในท่ารำแผ่วเบา เสียงของมือที่ตีพื้นอย่างระมัดระวัง ทุกท่วงท่าที่ถูกฝึกในวันนี้ ไม่เพียงแต่การเรียนรู้ศิลปะการรำ แต่ยังเป็นการสอนให้เด็กๆ รู้จักอดทนและทำงานร่วมกัน ทุกๆ ท่าทางที่แสดงออกมา บ่งบอกถึงความมุ่งมั่นที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในหัวใจของพวกเขา
น้ำฝน(ตัวนาง)
“ครูค่ะ กระดกขาแบบนี่หรือเปล่าเจ้าคะ?”
เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้น ขณะกระดกขาตามที่ครูบอก
ครูเดือน(ตัวนาง)
“ถูกแล้วจ๊ะลูก แต่ว่าลองตั้งวงให้อ่อนมากขึ้นนะ ให้ดูนุ่มนวล"
ครูที่ยืนอยู่ข้างๆ ตอบอย่างใจเย็น ก่อนจะยิ้มให้กับความพยายามของเด็กๆ
ในมุมหนึ่งของเรือน มีเด็กชายกลุ่มหนึ่งวิ่งเล่นไล่จับกันอย่างสนุกสนาน บ้างเล่นม้าก้านกล้วย บ้างก็นั่งคุยกันเกี่ยวกับเรื่องวรรณคดีต่างๆ ครูหลายคนยืนอยู่ไม่ไกล คอยจับตามองเด็กๆ เหมือนพ่อแม่ที่คอยให้คำแนะนำและคอยชี้แนะสิ่งที่ควรทำ
ครูกวินทร์(ตัวยักษ์)
“มารำกันต่อเถอะเด็กๆ วันนี้จะต่อท่ากันนะ”
เสียงครูหนุ่มที่เป็นผู้ฝึกซ้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
ครูมิ่ง(ตัวยักษ์)
ใครไม่มาซ้อมครูจะถีบเหลี่ยม//ตระโกน
เหล่าเด็กๆที่เรียนโขนยักษ์และโขนลิง ต่างรีบวิ่งกันมา ด้วยความไม่อยากโดนถีบเหลี่ยม
บัว(ตัวลิง)
//วิ่งสุดชีวิต
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
//วิ่ง4 x 100
จักร(ตัวยักษ์)
//วิ่งไม่คิดชีวิต
ทุกคนหัวเราะตามไปด้วย แต่นั่นกลับทำให้บรรยากาศในเรือนมีความอบอุ่นขึ้น ชัดเจนว่าแม้จะเป็นเรือนนาฏศิลป์ที่เต็มไปด้วยการฝึกซ้อมและการเรียนรู้ แต่ก็ยังคงเต็มไปด้วยความรัก ความห่วงใย และการสนับสนุนซึ่งกันและกันเหมือนครอบครัวใหญ่
ครูมินตรา(ตัวนาง)
//ยืนมองพลางอมยิ้ม
ครูเดือน(ตัวนาง)
เด็กๆเนี่ยน่ารักจังเลยนะเจ้าคะ
ครูกัลยา(ตัวนาง)
ใช่แล้วเจ้าคะครูเดือน
ครูกัลยา(ตัวนาง)
เด็กๆเนี่ยน่ารักน่าถนุถนอมมากเลย
ครูวิภา(ตัวพระ)
ครูมิ่งก็ชอบแกล้งเด็กๆซะด้วยสิเจ้าคะ
ครูอัศวิน(ตัวพระ)
นั่นสิขอรับครูมิ่งชอบแกล้งเด็กๆซะด้วย วันดีคืนดีเด็กๆจะแกล้งคืนนะขอรับ//หัวเราะ
ครูมิ่ง(ตัวยักษ์)
แหมก็กระผมเห็นเด็กๆเล่นกันอยู่กระผมเลยอยากแกล้งขึ้นมาหนะ//หัวเราะ
จู่ๆมีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งเดินทางมาที่เรือนไทยแห่งนี่
บุษบา(ตัวนาง)
//ชะโงกหน้าไปดู
บุษบา(ตัวนาง)
เดี๋ยวฉันออกไปดูเองจ๊ะ
บุษบา(ตัวนาง)
//เดินไปหากลุ่มชาวบ้าน
บุษบา(ตัวนาง)
ฉันไหว้จ๊ะมีธรุอะไรกันเหรอจ๊ะ
พ่อกับแม่ของฝู่หรง://รับไหว้
แม่ของฝู่หรง:คือพอดีฉันอยากฝากฝั่งลูกให้เป็นนางรำหนะจ๊ะ อีกอย่างพวกเราจะย้ายไปอยู่ที่จีนกันด้วย ช่วยฝากลูกสาวฉันหน่อยนะ
บุษบา(ตัวนาง)
ทำไมไม่พาลูกไปอยู่ด้วยล่ะจ๊ะ
พ่อของฝู่หรง:พูดแล้วก็ลำบากใจ พวกเราติดหนี้กับพวกนักเลงพวกมันก็ตามล่าพวกเรา
พ่อของฝู่หรง:พวกเราจะหนีไปที่จีน อีกอย่างที่นั่นก็เป็นบ้านเกิดของพวกเราด้วย แต่พวกเราก็ไม่รู้ว่าจะหนีสำเร็จไหม ก็เลยจะฝากฝั่งให้ลูกฉันมีชีวิตที่ดีกว่านี่หน่ะ
บุษบา(ตัวนาง)
//หันมามองฝู่หรง
บุษบา(ตัวนาง)
หนูชื่ออะไรจ๊ะ
ฝู่หรง(ตัวลิง)
หนูชื่อฝู่หรงจ๊ะพี่สาว
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
รูปงามนามเพราะนะเราอ่ะ//เดินมา
ฝู่หรง(ตัวลิง)
ขอบคุณจ๊ะพี่สาว
ครูเดือน(ตัวนาง)
ยังไงก็ระวังตัวกันด้วยนะเจ้าคะ
แม่ของฝู่หรง:เดี๋ยวแม่จะกลับมารับลูกนะรอแม่ก่อนถ้าแม่รอดแม่จะกลับมารับลูก//จับมือลูกสาวพลางร้องไห้
พ่อของฝู่หรง://หันไปเห็นพวกนักเลงจึงรีบจูงมือภรรยาหนีไปที่ท่าเรือ
ฝู่หรง(ตัวลิง)
//หันไปมองพ่อกับแม่
นักเลงกลุ่มหนึ่งที่วิ่งตามพ่อแม่ของฝู่หรงได้ผ่านเข้ามาในเรือนนาฏศิลป์
นักเลง:เฮ้ย!! พวกเอ็งเห็นผู้หญิงกับผู้ชายแถวนี่ไหมว่ะ!!//ถืออาวุธ
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
//มองอาวุธ
ครูอัศวิน(ตัวพระ)
//เดินมา
ครูกวินทร์(ตัวยักษ์)
//เดินมา
ครูมิ่ง(ตัวยักษ์)
//เดินมา
ครูปรัชญา(ตัวลิง)
//เดินมา
ครูวีระพงษ์(ตัวลิง)
//เดินมา
ครูอัศวิน(ตัวพระ)
พวกข้าไม่เห็นเอ็งจะทำไมรึ?
นักเลง:รู้จักข้าน้อยไปแล้ว//กำลังจะใช้มีดแทง
ครูปรัชญา(ตัวลิง)
//คว้ามือไว้ก่อนจะใช้มืออีกข้างต่อยเข้าไปที่ท้องนักเลง
นักเลงคนอื่นที่เห็นก็พยายามจะต่อสู้กับครู
แต่ใครจะรู้ว่าวิชานาฏศิลป์สามารถป้องกันตัวเองได้
พวกบันดาลครูผู้ชายทั้งหลายต่างรุมโทรมพวกนักเลงจนหนีหายไป
พ่อแม่ของฤทัย:มิยักรู้ว่าวิชานาฏศิลป์จะสามารถป้องกันตัวได้ด้วย
ครูวิไล(ตัวนาง)
มิทราบว่าพวกท่านมีเรื่องอันใดกันเจ้าคะ
พ่อของฤทัย:พวกเราอยากให้ลูกเรียนรำเหมือนคุณหญิงย่าของเขาหนะขอรับ
ครูวิไล(ตัวนาง)
อ๋อ...มิทราบว่าคุณหญิงย่ามีนามว่ากระไรเหรอเจ้าคะ
พ่อของฤทัย:อ๋อคุณหญิงย่ามีนามว่า"คุณหญิงละออง"
ครูวิไล(ตัวนาง)
คุณหญิงละออง....
ครูเดือน(ตัวนาง)
//รู้สึกแปลกๆ
ครูกัลยา(ตัวนาง)
ใช่ครูที่เคยพาเด็กๆไปรำในวังหลวงรึเปล่าเจ้าคะ
พ่อของฤทัย:ใช่ขอรับตอนกระผมอายุสัก16-17เคยเห็นคุณหญิง แกพาเด็กๆเข้าวังไปรำต่อพระพักตร์พ่ออยู่หัว
ครูกัลยา(ตัวนาง)
//หันมามองครูคนอื่นๆ
ครูเดือน(ตัวนาง)
//พยักหน้า
ครูวิไล(ตัวนาง)
คุณหญิงละอองนี่เอง คุณหญิงเคยสวนพวกอิฉันในวัยเยาว์เจ้าคะ
พ่อของฤทัย:อ๋อช่างบังเอิญดีแท้
ฤทัย(ตัวยักษ์)
//มองเด็กๆที่อยู่กลางสวน
บุษบา(ตัวนาง)
อยากไปสำราญกับเด็กๆงั้นเหรอจ๊ะ
บุษบา(ตัวนาง)
//จับมือฝู่หรงกับฤทัยไปที่สวน
บุษบา(ตัวนาง)
ทุกคนนี่คือสมาชิกใหม่ของพวกเราเอง
ฤทัย(ตัวยักษ์)
//ยกมือไหว้
ฤทัย(ตัวยักษ์)
ฉันชื่อฤทัยจ๊ะ
ฝู่หรง(ตัวลิง)
//ยกมือไหว้
ฝู่หรง(ตัวลิง)
ฉันฝู่หรงจ๊ะ
บุษบา(ตัวนาง)
ต่อไปนี่พวกเขาจะมาเรียนรำกับพวกเราด้วยนะ
บุษบา(ตัวนาง)
ทำความรู้จักเข้าไว้ด้วยล่ะ
น้ำฝน(ตัวนาง)
ดีจ๊ะฉันชื่อน้ำฝนเป็นตัวนาง
พิม(ตัวนาง)
ฉันพิมเป็นตัวนางจ๊ะ
พลอย(ตัวพระ)
ฉันพลอยเป็นตัวพระจ๊ะ
แพร(ตัวพระ)
ฉันแพรเป็นตัวพระ
มะลิ(ตัวพระ)
ฉันมะลิเป็นตัวพระนะ
นวล(ตัวลิง)
ฉันชื่อนวลนะเป็นตัวลิงส่วนคนข้างๆคือบัวเป็นตัวลิงเหมือนกันแต่ซนกว่า
บัว(ตัวลิง)
อ้าวใครกันแน่ที่ซนกว่าห๊ะ
นวล(ตัวลิง)
เจ้าไงที่ซนกว่า
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
//ส่ายหน้าพลางยิ้ม
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
ฉันเจนจิราเป็นตัวยักษ์นะ
เมธา(ตัวพระ)
ฉันเมธาเป็นตัวพระ
ยศ(ตัวพระ)
ฉันยศเป็นตัวพระ
อภิชาติ(ตัวพระ)
ฉันอภิชาติเป็นตัวพระ
เดชา(ตัวยักษ์)
ฉันชื่อเดชาจ๊ะเป็นตัวยักษ์
จักร(ตัวยักษ์)
ฉันชื่อจักรนะเป็นตัวยักษ์
ดนัย(ตัวลิง)
ฉันชื่อดนัยเป็นตัวลิง
ธันวา(ตัวลิง)
ฉันธันวาเป็นตัวลิง
กาน์ต(ตัวนาง)
ฉันกานต์จ๊ะเป็นตัวนาง
ธารา(ตัวนาง)
ฉันธาราจ๊ะเป็นตัวนาง
บุษบา(ตัวนาง)
พี่ชื่อบุษบาจ๊ะ
ธันวา(ตัวลิง)
ใช่แล้วพี่ชื่อบุษบาหรือจะเรียกว่าเจ๊ใหญ่แห่งวงการนาฏศิลป์ก็ได้นะ
ธารา(ตัวนาง)
พูดมากอีกนะเราอ่ะ
ณ ใต้ถุนเรือนเป็นแหล่งแอบหลับหรือซ่อนครูเวลารำ
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
//หาว+ลุกขึ้นนั่ง
น้องเบญจมาศ(ตัวนาง)
//หลับ
น้องโบตั๋น(ตัวลิง)
//นั่งเฝ้า
น้องชมพู่(ตัวลิง)
//นั่งเฝ้า
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
//หลับ
น้องอันอัน(ตัวยักษ์)
//หลับ
น้องสร้อยฟ้า(ตัวพระ)
//หลับ
น้องไท่ผิง(ตัวยักษ์)
//กินมะม่วง
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
มีเด็กใหม่มาสองคนอ่ะหน่าตาน่ารักดีนะ
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
จริงเหรองั้นไปชวนเล่นไหมล่ะ
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
ดูไอ้เบญ ไอ้ลี ไอ้อัน ไอ้สร้อย โดยเฉพาะไอ้ผิงไม่แบ่งบ้างเลยอ่ะ
น้องไท่ผิง(ตัวยักษ์)
เอ้าไอ้นี่ก็ข้าจะกินก่อนอ่ะ
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
ก็แบ่งกันบ้างสิ
อุบล(คนสีซอ)
//ชะโงกหน้ามาดู
อุบล(คนสีซอ)
//ชี้ไปที่ลานสวน
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
//พยักหน้า
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
//ลากเบญจมาศกับลีลาวดี
น้องโบตั๋น(ตัวลิง)
//ลากอันอันกับสร้อยฟ้า
น้องไท่ผิง(ตัวยักษ์)
//ลากอันอันกับเหมยลี่
อุบล(คนสีซอ)
//ยิ้มพลางส่ายหน้า
ลีลาและท่วงทำนอง
ครูมินตรา(ตัวนาง)
//นั่งดัดมือฝู่หรง
ครูวิไล(ตัวนาง)
//ดัดมือฤทัย
ครูปรัชญา(ตัวลิง)
//เคาะไม้ให้จังหวะ
ครูเดือน(ตัวนาง)
//จับมือลูกศิษย์ให้ตั้งวงสวยๆ
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
//ตั้งวง
น้องเบญจมาศ(ตัวนาง)
//ตั้งวง
ครูกัลยา(ตัวนาง)
//จับลูกศิษย์เอียงตัว
บุษบา(ตัวนาง)
//นั่งทำอุบะ
น้ำฝน(ตัวนาง)
//นั่งทำอุบะ
ครูเดือน(ตัวนาง)
//นั่งร้อยมาลัยด้วยความบรรจง
ครูกวินทร์(ตัวยักษ์)
//ถีบเหลี่ยมลูกศิษย์
ครูกาย(ตัวยักษ์)
//ถีบเหลี่ยมลูกศิษย์
จักร(ตัวยักษ์)
ซี๊ดส์....โอ๊ย//อดทน
ครูมิ่ง(ตัวยักษ์)
อดทนลูก อดทน
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
//นั่งมอง
น้องไท่ผิง(ตัวยักษ์)
//นั่งมอง
น้องอันอัน(ตัวยักษ์)
//นั่งมอง
กาน์ต(ตัวนาง)
//รำอย่างอ่อนช้อย
ธารา(ตัวนาง)
//รำอย่างอ่อนช้อย
ประพันธ์(มือตะโพน)
//ตีตะโพน
ครูคิมหันต์(คนขับร้องและคนบรรเลง)
//ตีฆ้องวง
ครูวายุ(คนขับร้องและคนบรรเลง)
//ตีกรับ
ครูอรดี(คนขับร้อง)
//ขับร้อง
ครูมินตรา(ตัวนาง)
//หันไปมองแสงแดด
ครูมินตรา(ตัวนาง)
บ่ายแล้วงั้นพอแค่นี่ก่อนนะจ๊ะไปกินข้าวเถอะ
บุษบา(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
น้ำฝน(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
พิม(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
พลอย(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
แพร(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
มะลิ(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
ฝู่หรง(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
นวล(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
บัว(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
//นั่งพับเพียบ
ฤทัย(ตัวยักษ์)
//นั่งพับเพียบ
เมธา(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
อภิชาติ(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
เดชา(ตัวยักษ์)
//นั่งพับเพียบ
จักร(ตัวยักษ์)
//นั่งพับเพียบ
ดนัย(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
ธันวา(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
กาน์ต(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
ธารา(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
น้องเบญจมาศ(ตัวนาง)
//นั่งพับเพียบ
น้องโบตั๋น(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
น้องชมพู่(ตัวลิง)
//นั่งพับเพียบ
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
น้องสร้อยฟ้า(ตัวพระ)
//นั่งพับเพียบ
น้องไท่ผิง(ตัวยักษ์)
//นั่งพับเพียบ
น้องอันอัน(ตัวยักษ์)
//นั่งพับเพียบ
เมธา(ตัวพระ)
นักเรียนทุกคนกราบ
เสียงเมธาพี่ใหญ่ของเรือนนาฏศิลป์กล่าวขึ้น และทุกคนก็กราบบรมครู
นักเรียนทั้งหลายรีบลุกจากตำแหน่งของตน บ้างก็วิ่งกรูไปยังโรงครัวหาข้าวหาน้ำกิน
น้องหยงหยง(ตัวนาง)
//นั่งกินข้าว
น้องเบญจมาศ(ตัวนาง)
//นั่งกินข้าว
น้องอันอัน(ตัวยักษ์)
//นั่งกินข้าว
เมธา(ตัวพระ)
//นั่งกินข้าว
บ้างก็วิ่งไปยังสวนครัวของเรือนนาฏศิลป์ ช่วยกันเก็บผักและผลไม้ที่พวกเขาปลูกไว้ตั้งแต่ต้นฤดูฝน
เดชา(ตัวยักษ์)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
จักร(ตัวยักษ์)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
น้องโบตั๋น(ตัวลิง)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
น้องชมพู่(ตัวลิง)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
นวล(ตัวลิง)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
บัว(ตัวลิง)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
//วิ่งลงมาจากเรือนมุ่งตรงไปที่สวน
จักร(ตัวยักษ์)
มะม่วงของข้าลูกเริ่มสุกแล้วสินะ
เดชา(ตัวยักษ์)
นั้นสินะ ฝั่งนู้นแตงโมก็เริ่มที่จะกินได้แล้วล่ะอีกไม่กี่วันพวกเรามาช่วยกันเก็บเถอะ
บัว(ตัวลิง)
เอาสิมาช่วยกันเก็บจะได้กินไวๆ
เจนจิรา(ตัวยักษ์)
พี่บัวเนี่ยห่วงแต่เรื่องกินจังเลยนะ
น้องโบตั๋น(ตัวลิง)
ฝั่งนู้นลูกส้มเริ่มโตแล้วอ่ะ หลังจากที่รอมานาน
น้องชมพู่(ตัวลิง)
นั้นสินะโบตั๋น
น้องลีลาวดี(ตัวพระ)
เปรี้ยวปากเลย
ใต้ไม้ใหญ่ เด็กหญิงเด็กชายกลุ่มหนึ่งล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อย
บุษบา(ตัวนาง)
//นั่งพิงต้นไม้
น้ำฝน(ตัวนาง)
//นั่งพิงต้นไม้
ดนัย(ตัวลิง)
//นั่งพิงต้นไม้
ธันวา(ตัวลิง)
//นอนหลับบนก้านไม้
น้องสร้อยฟ้า(ตัวพระ)
//นอนหลับ
น้องไท่ผิง(ตัวยักษ์)
//นอนหลับ
ฤทัย(ตัวยักษ์)
//หยิบผ้าห่มลวดลายไทย
ฝู่หรง(ตัวลิง)
ผ้าห่มของฤทัยสวยจังเลยนะ
ฤทัย(ตัวยักษ์)
ผ้านี่คุณหญิงว่าเป็นคนเย็บเองกับมือและมอบให้ฉัน
ณรงค์(ระนาดเอก)
สกุลเงินอะไรน่ากลัว
ประพันธ์(มือตะโพน)
เงิดบาดป่ะ
บรรจง(คนขับร้อง)
น้ำอะไรยืนได้
ณรงค์(ระนาดเอก)
น้ำตื้นป่ะ
ครูมินตรา(ตัวนาง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูวิไล(ตัวนาง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูเดือน(ตัวนาง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูกัลยา(ตัวนาง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูวิภา(ตัวพระ)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูดาว(ตัวพระ)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูอัศวิน(ตัวพระ)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูนาวิน(ตัวพระ)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูกวินทร์(ตัวยักษ์)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูกาย(ตัวยักษ์)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูมิ่ง(ตัวยักษ์)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูกร(ตัวยักษ์)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูปรัชญา(ตัวลิง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูสุธร(ตัวลิง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูวีระพงษ์(ตัวลิง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูวายุ(คนขับร้องและคนบรรเลง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูคิมหันต์(คนขับร้องและคนบรรเลง)
//ยืนมองลูกศิษย์
ครูอรดี(คนขับร้อง)
//ยืนมองลูกศิษย์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
