ฉันไม่ใช่แวมไพร์ซะหน่อย
อดีตที่จำไม่เคยลืม
ซูฮา ไม่ว่าใครจะพูดหรือจะเรียกเธอว่าอะไร
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน2:เฮ้อออ~!!!
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน2:เด็กที่อายุแค่ 12 อย่างเราทำไมเจอเรื่องแบบนี้!!!
ต.ป.ก.ช
ชาวบ้าน:ดูรอยฟันตรงคอสิ
ต.ป.ก.ช
ชาวบ้าน:ไม่เหลือเลือดสักหยดเดียว
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน3:ต้องเป็นฝีมือของแวมไพร์แน่นอนเลย
ต.ป.ก.ช
ชาวบ้าน2:แวมไพร์งั้นหรอ...
ต.ป.ก.ช
ชาวบ้าน3:เรื่องแบบนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นในหมู่บ้านเราเลยนะ
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน2:หรอว่า...เป็นเพราะเด็กคนนั้น...?
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน3:เด็กที่ชื่อว่า ‘ซูฮา’ น่ะ...
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน3:หลังจากเด็กคนนั้นย้ายเข้ามาที่นี่ก็มีแต่เรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้น
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน3:เมื่อไม่กี่วันก่อนบ้านของคริสเพิ่งจะไฟไหม้...
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน2: ทำไมถึงได้เกิดเรื่องนี้ขึ้นอีก...
ต.ป.ก.ญ
ชาวบ้าน1 : หรือว่าเด็กคนนั้นจะเป็นตามข่าวลือ...
ย้อนกลับไปตอนที่คริสรู้จักกับซูฮาแรก
คริส
ผู้คนในหมู่บ้านบอกว่าเธอเป็นแวมไพร์
แอดนาเนียเองค่าาา
แอดหารูปตอนเด็กมากเอาแบบนี้ไปก็นะ;-;
คริส
เป็นแวมไพร์จริง ๆ เหรอ?/มองหน้าซูฮา
ซูฮา ตอนเด็ก
/หันหน้าหนี+ไม่ตอบคำที่ถาม
คริส
ฉันชื่อคริสนะ/ยืนมือให้จับ
คริส
เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เห็นเธอออกมาข้างนอกช่วงกลางวัน
ซูฮา ตอนเด็ก
เฮอะ!/หันหน้าหนี
คริส
ชื่อ ‘เฮอะ’ งั้นเหรอ?
คริส
ที่จริงฉันรู้อยู่แล้วล่ะ/ยิ้มให้ซูฮา
คริส
เพราะในหมู่บ้านนี้เธอโด่งดังมากนะ
คริส
คนพูดกันว่าเป็นแวมไพร์ที่เพิ่งย้ายมา
ซูฮา ตอนเด็ก
บอกว่าไม่ใช่แวมไพร์ไง!!!
คริส
แต่จากคนอื่น ๆ พูดกันน่ะ-
คริส
เธอย้ายที่อยู่หลายครั้ง
คริส
แล้วก็ไม่ออกมาตอนกลางวัน
คริส
ตอนกลางคืนก็จะเดินคนเดียว
คริส
แล้วก็บอกด้วยว่าเธอจับนกพิราบกิน
ซูฮา ตอนเด็ก
ยิ่งอันสุดท้ายคือไม่ใช่เลย!!!!
คริส
เพราะฉันเองก็คิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องโกหกเหมือนกัน
ซูฮา ตอนเด็ก
อ่า~ ทำไมถึงได้มีข่าวลือแปลก ๆ แบบนั้นได้นะ..../ห่อเหียว
คริส
แล้วทำไมตอนกลางวันถึงได้ไม่ออกมาข้างนอกล่ะ
คริส
น่าจะออกมาแล้วก็อธิบายให้คนอื่นฟังว่ามันไม่ใช่แบบนั้นนะ
ซูฮา ตอนเด็ก
{เพราะไม่ว่าจะพูดแค่ไหน..}
พูดในใจนะจ๊ะ
ซูฮา ตอนเด็ก
{ไม่ว่าจะบอกกี่สิบกี่ร้อยครั้ง}
ซูฮา ตอนเด็ก
{จะพูดแค่ไหนว่าไม่ใช่แบบนั้น..}
ต.ป.ก.ญ
เด็กคนนั้นมีพลังประหลาด....
ซูฮา ตอนเด็ก
{ก็ไม่มีใครเชื่อสิ่งที่ฉันพูดเลย}
ซูฮา ตอนเด็ก
{และถ้าหากว่า...}
ต.ป.ก.ญ
แม่:ซูฮาห้ามใช้พลังนั้นเด็ดขาดเลยนะ
ต.ป.ก.ช
พ่อ:ให้คนอื่นเห็นพลังนั้นไม่ได้เด็ดขาด
ต.ป.ก.ช
พ่อ:ไม่อยากนั้นทุกคนจะเข้าใจผิด
พ่อแม่พูดพร้อมกัน : ใช้ชีวิตเงียบ ๆ อย่างให้โดดเด่นเตะตาผู้คน
ซูฮา ตอนเด็ก
{ทำไมฉันถึงต้องมีพลังแบบนี้ด้วย?}
ต.ป.ก.ญ
แม่: ถ้าให้คนอื่นรู้เรื่องพลังของเราโดยไม่ได้ตั้งใจ
ต.ป.ก.ญ
แม่: คนพวกนั้นจะคิดว่าเราเป็นแวมไพร์!!
ซูฮา ตอนเด็ก
{ถ้าหากว่าฉันเป็นแวมไพร์จริง ๆ จะทำยังไงดี..}
ซูฮา ตอนเด็ก
{ฉันกลัวว่าข่าวลือนั่นจะเป็นเรื่องจริง}
คริส
แต่ในความคิดของฉันน่ะ
คริส
“เธอไม่ใช่แวมไพร์หรอกนะ”
คริส
เพราะว่าขาฉันมักกะโผลกกะเผลกน่ะ
คริส
ถาเกิดคิดว่าตัวเองแตกต่างจากคนอื่น ๆ ล่ะก็
คริส
เราจะกลัวในการเข้าหาคนอื่น ๆ นะ
คริส
เพราะมีหลายคนที่ขอบพูดกับคนที่แตกต่างจากตัวเองด้วยคำพูดที่ร้ายกาจ
คริส
ฉันเคยได้ยินคนพูดว่าพ่อแม่ต้องรู้สึกเสียใจที่ให้กำเนิดลูกแบบฉัน
ซูฮา ตอนเด็ก
..../มองเท่าของคริสที่กะโผลกกะเผลก
คริส
ว่าคำพุดนั้นมันจะกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมา
คริส
แต่ตอนนี้ฉันไม่คิดแบบนั้นแล้ว
คริส
เพราะฉันรู้ดีว่าพ่อแม่รักฉันมากแค่ไหน
คริส
ดังนั้นฉันไม่หวั่นไหวหรือเสียใจเพราะคำพูดมั่ว ๆ หรอก
คริส
เรามาเป็นเพื่อนกันนะ/ยิ้ม
เป็นครั้งแรกที่ฉันได้มีเพื่อนการทีฉันได้สนุกกับทุก ๆ วันแบบนี้
การที่ฉันรู้สึกอยากบอกความลับให้คนอื่นได้รู้
แต่ฉันได้บอกให้คริสรู้ถึงคริสจะบอกว่ามันสุดยอดมากหรือเท่มาก
แต่ฉันถามเขาไปว่าไม่คิดว่าฉันเป็นแวมไพร์เหรอ?
แต่เขากันตอบกลับแบบที่ฉันไม่เคยคิดมาก็
คริส
อื้อไม่เลย เพราะฉันรู้จักเธอ
ถึงจะยังงั้นจนตอนนี้ฉันยังกลัวอยู่เลยว่าตัวเองจะเป็นแวมไพร์จริง ๆ...
จนวันหนึ่งบ้านของคริสก็ได้ไฟไหม้ฉันตื่นตระหนกมาก
ในขณะนั้นฉันไม่รู้จะอะไรแล้วฉันคำที่พ่อกับแม่พูดขึ้นมาว่าห้ามใช้พลังนั้นเด็ดขาดแต่เพื่อคนที่สำคัญและเพื่อนคนเดียวของฉัน ฉันเลยใช้พลังนั้น
ถึงแม้คนจะคิดว่าเราเป็นแวมไพร์แต่ว่าฉันไม่สนเพื่อคริสฉันทำได้
แต่สุดท้ายเขาก็เสียชีวิตโดนแท่งไม้แทงกลางหัวใจและมีฟัน 2 ฟันกัดอยู่ที่คอสูบเลือดเขาจนหมด
แอดนาเนียเองค่าาา
แอดแต่งครั้งแรกอะไม่รู้หนุกมั้ย
แอดนาเนียเองค่าาา
เป็นกำลังให้ด้วยน่าาา
แอดนาเนียเองค่าาา
ไปละบายยน
แอดนาเนียเองค่าาา
วันอัพสองตอนนะ
แอดนาเนียเองค่าาา
อัพแค่เสาร์-อาทิตย์
การพบกันครั้งแรก
()=สื่อสารทางจิต
{}=คิดในใจ
‘..’=เน้นคำ
❄️=เย็นชา
ครู
ไม่ได้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามานานแล้วค่ะ
ครู
ชื่อว่า...?/หันไปหาซูฮา
ครู
ยินดีต้อนรับเข้าสู่การเรียนที่สถาบันเดเซลิสค่ะ
ครู
ที่สถาบันของเรานั้นสืบทอดเจตนารมณ์ของผู้ก่อตั้งมาอย่างยาวนาน
ครู
และทำให้ดำเนินการเรียนการสอนในช่วงกลางคืนแบบนี้ค่ะ
ครู
การเรียนการสอนจะเริ่มตอนสามทุ่มค่ะ
ครู
ช่วงแรกอาจจะเหนื่อยแต่ก็จะปรับตัวได้ค่ะ
ครู
ตอนนี้หอใหม่ไม่มีห้องว่างแล้ว
ครู
ทำให้ถูกจัดไปอยู่ที่ห้องของหอพักเก่าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ค่ะ
ครู
เนื่องจากเป็นห้องที่ไม่ได้มีใครใช้มานานแล้วอาจจะรกหน่อยนะคะ
ครู
และตามกฎสถาบันคือหลังจากพระอาทิตย์ตกดินแล้ว
ครู
ห้ามออกไปนอกบริเวณโรงเรียน
ครู
อันที่จริงแล้วมันไม่ได้เป็นเพราะเรื่องกฎเท่านั้น
ครู
แต่มันคงดีกว่าที่จะออกไปด้านบนอกเพื่อความปลอดภัยค่ะ
ครู
เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งจะมีข่าวฆาตกรรมที่บริเวณใกล้ ๆ นี้ค่ะ
ครู
ข่าวลือว่ากันว่าเป็นฝีมือของแวมไพร์..
ครู
แต่ที่โรงเรียนเราเป็นสถานที่ที่เคร่งครัดในด้านการสอนเข้า
ครู
ดังนั้นคงไม่มีเรื่องให้ต้องเจอกับแวมไพร์ในโรงเรียนค่ะ
ครู
แต่นอกโรงเรียนอาจจะอันตรายค่ะ
ซูฮา
.../มองหน้าคนที่ยืนอยู่ข้างหน้า
เฮลลี่ย์
ขอโทษ/เดินหนีไปทางอื่น
ซูฮา
/หันกลับ+เดินไปกับครู
ครู
เอาล่ะ ที่นี่คือหอพักของนักเรียนซูฮาค่ะ
ครู
ต้องขอโทษด้วยนะค่ะห้องทั้งอยู่ไกล แล้วก็ห้องที่ต้องแยกออกมาคนเดียวแบบนี้
ครู
ถ้าเกิดว่าหอพักใหม่มีห้องว่างจะเปลี่ยนให้ทันทีค่ะ
ซูฮา
ฉันคิดว่าที่นี่ดีแล้วค่ะ
ครู
งั้นเข้าไปเก็บของแล้วก็พักผ่อนนะค่ะ
ซูฮา
/เดินเข้าไปแล้วปิดประตู
ซูฮา
{ดีมากเลย~!!!}/ดีใจแบบสุด
ซูฮา
{ในที่สุดก็ได้เข้ามาในก้องของฉันแล้ว!}
ซูฮา
{อ่า~ ตื่นเต้นสุด ๆไปเลย}
ซูฮา
{ที่นี่เป็นทั้งโรงเรียนที่ดังที่สุดในริเวอร์ฟิลด์}
ซูฮา
{และเป็นโรงเรียนที่โด่งดังในด้านการคัดกรองแวมไพร์อย่างเคร่งครัดด้วย}
ซูฮา
{ดังนั้นฉันคนนี้ก็จะไม่มีเรื่องให้โดนเข้าใจผิดว่าเป็นแวมไพร์}
ซูฮา
{ที่ผ่านมาเพราะพลังที่แปลกประหลาด}
ซูฮา
{ทำให้โดนเข้าใจผิดว่าเป็นแวมไพร์อยู่บ่อยครั้ง}
ซูฮา
{และนั่นทำให้ฉันต้องย้ายที่อยู่ บ่อยมาก ๆ}
ซูฮา
{แค่ห้องอยู่ไกลและสกปรกแค่นี้เรื่องใหญ่ตรงไหน}/ทำความสะอาด+ดีใจมากก
ซูฮา
{ทำความสะอาดก็จบแล้ว!!!}
ซูฮา
{เอาเถอะพลังนี้นี่มันไม่มีเรื่องดี....}
คริส
เด็กที่มีหัวใจอบอุ่นอย่างเธอไม่มีทางเป็นแวมไพร์หรอก
ซูฮา
{ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องดี}
ซูฮา
{แต่ว่าหลังจากนี้ไปฉันคงจะไม่เจอกับใครที่มองฉันด้วยความเชื่อมั่นแบบนายอีกแล้ว}
เฮลลี่ย์
เอ่อ...คือว่า...ฉันลืมหนังสือไว้ที่นี่...
ซูฮา
แน่นอนว่าจากสถานการณ์ตอนนี้นายคงจะไม่เชื่อฉัน
ซูฮา
ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครเชื่อฉัน..!
ซูฮา
{มะ...ไม่นะ}/เริ่มร้องให้
ซูฮา
{น้ำตาเหมือนจะไหลออกมาเลย...}
ซูฮา
ฉะ....ฉันน่ะไม่ได้เป็นแวมไพร์จริง ๆนะ/น้ำตาไหล
ซูฮา
{อ่า ผิดพลาดไปทุกเรื่องเลย}
ซูฮา
{ทั้งที่พยายามแทบแย่กว่าจะเข้าเรียนได้...}
เฮลลี่ย์
เรื่องที่เธอไม่ได้เป็นแวมไพร์
เฮลลี่ย์
ก็แวมไพร์เข้ามาที่นี่ไม่ได้นี่นา
เฮลลี่ย์
การตรวจสอบของโรงเรียนเราน่ะ
เฮลลี่ย์
เคร่งครัดและเข้มงวดมาก
เฮลลี่ย์
อีกอย่างคือสีหน้าเธอมันฟ้องว่าไม่อยากถูกเข้าใจผิด
ซูฮา
ขอบคุณมากนะที่เชื่อฉัน~/ซาบซึ้ง
ซูฮา
ฉันรู้ว่าทุกคนคิดแบบนี้
ซูฮา
แต่ขอพูดตรงๆเลยนะว่าฉันคิดมากกว่าคนอื่น
ซูฮา
ฉันไม่อยากที่จะโดนเข้าใจผิดว่าเป็นแวมไพร์สักนิด
ซูฮา
พอเทียบกับคนบนโลกนี้แล้วฉันเกลียดแวมไพร์ยิ่งกว่าใครทั้งนั้น
แอดนาเนียเองค่าาา
เดี๋ยวมาต่อน่ะ
แอดนาเนียเองค่าาา
กินข้าวแปปป
สวัสดี เฮลลี่ย์
()=สื่อสารทางจิต
{}=คิดในใจ
‘..’=เน้นคำ
❄️=เย็นชา
ซูฮา
ฉันถึงดีใจสุด ๆ เลยที่ย้ายมาเรียนในโรงเรีบนนี้~!
ซูฮา
อย่างแรกคือที่นี่ไม่มีแวมไพร์ไงล่ะ!
เฮลลี่ย์
อะ...อืม จริงด้วย
ซูฮา
ดังนั้นฉันจะไม่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นแวมไพร์~!
ซูฮา
มีความสุขมาก ๆ เลย~~/ดีกแบบสุดๆ
เฮลลี่ย์
ที่ผ่านมาเธอคงเหนื่อยใจมากสินะ
ซูฮา
มันอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลยฮึกฮึกฮึก/เช็ดน้ำตา
ซูฮา
ที่ผ่านมาฉันต้องโดนเข้าใจผิดมากแค่ไหน...
ซูฮา
ทั้งหมดนี่มันเป็นเพราะไอ้พวกแวมไพร์พวกนั้นไง!
ซูฮา
จากที่พ่อแม่เคยเล่าให้ฟังก่อนที่ฉันจะเกิดมามันพาเคยเป็นแค่เรื่องเล่าจากในหนังสือเท่านั้น
ซูฮา
ทำไมมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้นะ
ซูฮา
มาที่นี่เพื่อหาหนังสือใช่หรือเปล่า
ซูฮา
เอาไว้ตรงไหนเดี๋ยวฉันหาให้!?
เฮลลี่ย์
อ่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันหาเอง..
ซูฮา
โอ้~ เป็นหนังสือที่เก่ามากเลยนะ
เฮลลี่ย์
ฉันสนใจพวกหนังสือที่มันเก่า ๆ น่ะ/ยิ้ม
ซูฮา
เพราะแบบนี้ก็เลยเข้ามาเรียนที่สถาบันเดเซลิสเหรอ?
ซูฮา
โรงเรียนเราโด่งดังเรื่องมีหนังสือเก่าในห้องสมุดเยอะนี่นา~
ซูฮา
ฉันก็มีงานอดิเรกเป็นการอ่านหนังสือนะ
ซูฮา
เรียนอยู่ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่เลยอ่านหนังสืออย่างเดียว
ซูฮา
ฉันเพิ่งจะเคยเห็นคนอ่านหนังสือแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย
ซูฮา
ช่วงนี้คนเราไม่นิยมการอ่านหนังสือกันสักเท่าไหร่นี่นา
ซูฮา
ว่าแต่หนังสือเล่มนี้เกี่ยวกับอะไรล่ะ/ยิ้ม
เฮลลี่ย์
อ๋อ..ก็แค่..แค่เรื่องสมัยก่อน..
ซูฮา
ครั้งหน้าฉันคงต้องยืมมาอ่านบ้างแล้ว
ซูฮา
อ่า..คือว่า..ขอโทษนะ..
ซูฮา
ชวนคุยเยอะมากเลยใช่หรือเปล่า
ซูฮา
แค่...รู้สึกดีใจที่ได้รู้จัก..
ซูฮา
พี่ไม่ได้มีคนเข้ามาคุยกับฉันโดยไร้อคติน่ะ
เฮลลี่ย์
ก็สนุกที่ได้คุยกับเธอนะ
ซูฮา
เอาล่ะ นี่หนังสือ/เขินนิดๆ
เฮลลี่ย์
ขอบใจนะงั้นฉันขอตัวก่อน
เฮลลี่ย์
/ปิดประตู+เดินออกไป
ซูฮา
{อ่า..น่าจะถามชื่อเอาไว้ก่อน...}
ซูฮา
{บอกว่าต่อไปถ้าเจอกันทักทายกันได้...}
ซูฮา
{โอกาสที่จะได้เป็นเพื่อนกันสุดท้ายก็กลายเป็น....}
จู้ๆประตูก็เปิดออกมาแบบงงๆ
เฮลลี่ย์
คือว่าฉันลืมไป../เปิดประตูเข้ามา
ซูฮา
ฉัน?! ฉันเหรอ?! ชื่อของฉันอ่ะนะ?! ฉันซูฮา! ชื่อว่าซูฮา!/ตกใจแบบสุดๆ
เฮลลี่ย์
ซูฮา ชื่อเพราะนะ..
เฮลลี่ย์
ไม่อยากรู้ชื่อฉันเหรอ?
ซูฮา
เปล่านะ! อยากรู้ชื่อนาย!!
เฮลลี่ย์
เหมือนถามเพราะโดนขอให้ถามเลยนะ~/ยิ้ม
เฮลลี่ย์
ชื่อของฉันคือ ‘เฮลลี่ย์’
เฮลลี่ย์
เพื่อนสถาบันเดเซลิสปี12
เฮลลี่ย์
ต่อไปพวกเรามาสนิทกันไว้นะ
เฮลลี่ย์
ไว้ครั้งหน้าเจอกันฉันจะทักนะ
เฮลลี่ย์
ไปจริง ๆ แล้ว บ๊ายบาย
จีโน
อยู่ที่นี่นี่เองเหรอ!
จีโน
ไม่เห็นพี่พักใหญ่กำลังคิดเลยว่าหายไปไหน
จีโน
คิดอยู่ว่าจะเลิกเรียนพร้อมกันมาเจอกันพอดีเลย
เฮลลี่ย์
พอดีไปคุยกับนักเรียนที่เพึ่งย้ายมาใหม่น่ะ
ซีอน
นักเรียนใหม่ ได้ยินมาเหมือนกัน/ร่าเริง
ซีอน
ได้ยินว่ามีนักเรียนหญิงพึ่งย้ายเข้ามานี่นา
เฮลลี่ย์
ตอนนี้ย้ายเข้าไปหอพักเก่าที่ไม่มีใครใช้ที่พวกเราไปกันบ่อย ๆ
จีโนกันซีอนพูดพร้อมกัน: หา?
จีโน
ห้องเก่า ๆ ที่เหมือนห้องเก็บของอ่ะนะ
ซีอน
ถึงห้องนั้นจะอยู่ในหลืบแต่ก็ดีเพราะไม่มีใครใช้
ซีอน
ตอนนี้ก็คงจะเข้าไปเล่นไม่ได้แล้ว~
เฮลลี่ย์
ถ้าต่อไปสนิทกันมากขึ้นก็อาจจะไปเล่นได้มั้ง
เฮลลี่ย์
โดยเฉพาะซีอนนายเข้ากับคนอื่นได้ดีอยู่แล้วนี่นา
ซลลน
(เรื่องอะไรของนายจะสนิทกับมนุษย์หรอ)
เฮลลี่ย์
(เมื่อกี้ถามชื่อเด็กคนนั้นมาด้วยก็บอกให้สนิทกันเอาไว้)
เฮลลี่ย์
(เด็กคนนั้นชื่อซูฮา)
เอียน
(พี่เฮลลี่ย์ พี่ซลลนพูดถูก)
เอียน
(พวกเราไม่ควรจะสนิทกับเด็กคนอื่นนะ)
ซลลน
(ไม่มีความจำเป็นต้องสนิทกันด้วย)
เฮลลี่ย์
(ซลลน ฉันเข้าใจว่านายกำลังกังวลเรื่องอะไร แต่ว่า...)
เฮลลี่ย์
(เด็กคนนั้นไม่เหมือนคนอื่น)
เฮลลี่ย์
(มีอะไรบางอย่างที่เหมือนกับพวกเราแต่ก็แตกต่าง)
ซีอน
(เผ่าพันธุ์เดียวกันหรอ?)
จีโน
(ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะเข้าเรียนที่นี่ไม่ได้ตั้งแต่แรกนะ?)
ซลลน
(เผ่าพันธุ์เดียวกันมีใครเป็นเหมือนเราที่ไหนกันล่ะ)
เฮลลี่ย์
(เผ่าพันธุ์เดียวกันหรอก)
เฮลลี่ย์
(ไม่ใช่เผ่าพันธุ์เดียวกันกับเรา)
เฮลลี่ย์
(แต่กลับรู้สึกถูกดึงดูดอย่างประหลาดด้วยอะไรบางอย่าง.....)
ซีอน
(อะไรกัน พี่เฮลลี่ย์!)
ซีอน
(ตกหลุมรักเด็กคนนั้นเหรอ)
ซลลน
(พวกเรามีความรู้สึกแบบนั้นได้ที่ไหนกัน?)
ซลลน
(แล้วก็ไม่ควรมีด้วย..)
ซลลน
(ถ้าไปสนิทกับพวกมนุษย์สุดท้ายแล้วมนุษย์นะ..)
เอียน
(ถ้าเด็กคนนั้นมาสนิทกับพวกเราอาจจะเกิดอันตรายกับเด็กคนนั้นก็ได้นะ)
ซลลน
ทุกคนต่อไปนี้อย่าไปยุ่งกับนักเรียนใหม่คนนั้น
ซูฮา
..../อยู่ข้างหลังซลลน
แอดนาเนียเองค่าาา
มาละต่อให้แล้ววว
แอดนาเนียเองค่าาา
เดี๋ยวต่อให้อีกนะะะ
แอดนาเนียเองค่าาา
ไปละจุ๊บๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
