I Am The Villain ฉันคือนางร้าย
บทที่1
“ขณะนี้เครื่องบินจะลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิขอให้ทุกท่านเตรียมตัวให้พร้อม และลงจอดโดยสวัสดิภาพค่ะ"
เกวลิน
แกจะมาไทยทั้งทีทำไมไม่บอกฉัน ฉันจะได้ให้คนไปรับ
โซริน
ไม่เป็นไร ฉันเรียกรถแล้ว
เกวลิน
แล้วมีอะไรถึงได้มาแบบกระทันหันอย่างนี้
โซริน
คุณปู่เข้าโรงพยาบาล ฉันเป็นห่วงท่าน
โซริน
อีกอย่างก็ฉันก็เหลือคุณปู่แค่คนเดียวแล้ว
เกวลิน
โอเคร ฉันใกล้จะเลิกงานพอดี เดี๋ยวเจอกันที่โรงพยาบาล
คนขับรถประจำ
ใช่ คุณหนูโซรินมั้ยครับ
คนขับรถประจำ
//เปิดประตูให้
คนขับรถประจำ
//เก็บกระเป๋าด้านหลัง
โซริน
เมื่อ2วันก่อนกลับไทย ดันเกิดเรื่องกับเธอในอีกโลกนึง เพราะตัวเธอที่ชื่อโซรินเหมือนกันดันถูกแทงจากโจรวิ่งราวทรัพย์ตายคาที่และหลุดเข้ามาอยู่ในนิยายโรแมนติกที่เคยอ่านก่อนตาย ยิ่งไปกว่านั้นดันเป็นนางร้ายซวยซ้ำซวยซ้อนยังต้องตายด้วยข้อหาที่ว่าพยายามกลั่นแกล้งผู้อื่นจนถึงแก่ชีวิต ซึ่งคนที่ถูกกลั่นแกล้งคือนางเอกของเรื่อง ตายยังไงน่ะหรอก็โดนพระเอกเอามีดแทงหัวใจไงล่ะ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นฉันดันเป็นคู่หมั้นพระเอก ใช่และพระเอกก็ดันชอบนางเอกไงล่ะ นางร้ายที่รักข้างเดียวมาตลอดก็ต้องตายเพราะสิ่งที่ตนเองทำ
โซริน
ไปส่งที่โรงพยาบาล ส่วนกระเป๋าก็เอาไปเก็บที่บ้านเลย
โซริน
ฉันต้องการถึงที่นั่นให้เร็วที่สุด
คนขับรถประจำ
ได้ครับ คุณหนู
คนขับรถประจำ
//เหยียบคันเร่ง
โซริน
เพราะโรงพยาบาลคือจุดเริ่มต้นทุกอย่างในนิยาย
บทที่2 เตรียมใจ
พ่อแม่ของโซรินได้ตายหลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนเธออายุ7ขวบ โชคดีที่เธอยังมีท่านปู่คอยอบรมเลี้ยงดูมาตลอด คุณปู่จึงเป็นที่พึ่งเดียวของโซริน ท่านตามใจและเลี้ยงดูโซรินมาอย่างดีจนโซรินเอาแต่ใจตัวเอง และเอาตนเป็นที่ตั้ง ไม่สนใคร นิสัยจึงค่อนข้างมีอารมณ์ที่ร้ายๆไปบ้างแต่พอเจอกับพระเอกก็อ่อนลงทันที เพราะทั้งสองเคยถูกแนะนำให้รู้จักกัน ทั้งสองครอบครัวรู้จักกันด้วยผลประโยชน์ทางธุรกิจ นั่นจึงเป็นรักแรกและรักเดียวของโซรินมาตลอด แต่ฝ่ายนั้นก็ไม่ยอมรักเธอสักทีด้วยเหตุที่ว่าไม่เคยคิดเกินเลยกับเธอและมีคนที่ชอบอยู่แล้วนั่นคือนางเอก
คนขับรถประจำ
ถึงแล้วครับคุณหนู
โซริน
ขอบใจ เดี๋ยวฉันกลับเอง
โซริน
โทษนะคะ ไม่ทราบว่าคนไข้ที่ชื่อวารินทร์ อัญมณีวิไลพูล อยู่ห้องไหนคะ
เกวลิน
ยัยโซเอ๊า ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะ
โซริน
เลิกเรียกชื่อนั้นได้แล้ว อายจะแย่
โซริน
ไม่เจอกันนานเลยจริงๆ คิดถึงมากๆ
ตัวประกอบหญิง
ขอโทษนะคะ คนไข้อยู่ห้อง1520ค่ะ ชั้น18
โซริน
(เมื่อก่อนไม่เคยมีเพื่อน แต่ตอนนี้มันต่างออกไป)
โซริน
(นี่มันโครตของโครตจ้องเลย)
โซริน
(ไม่เคยเห็นคนสวยรึไงนะ)
บทที่3 อึดอัด
โซริน
คุณปู่~//รีบเข้าไปกอด
วารินทร์
พึ่งลงจากเครื่องเลยใช่มั้ย
โซริน
ค่ะ รินรีบมาหาคุณปู่เลยนะคะ
โซริน
ทำไมเข้าโรงพยาบาลพึ่งบอกคะ รินเป็นห่วงแทบแย่ หากคุณปู่เป็นอะไรไป..
วารินทร์
ปู่จะอยู่กับรินไปอีกนาน อย่าร้องไห้เลยเด็กดีของปู่
โซริน
ค่ะคุณปู่ ร่างกายเป็นยังไงบ้างคะ
วารินทร์
ปู่สบายดี แข็งแรงมากๆ แค่เป็นลมเท่านั้น ไม่มีอะไร
โซริน
ดีแล้วค่ะ ต่อจากนี้รินจะอยู่กับคุณปู่ไม่ไปไหนอีกแล้ว
วารินทร์
แล้วนี่ยังจำครอบครัวของพี่เจตน์ได้ใช่มั้ยหลาน
โซริน
สวัสดีค่ะคุณน้า คุณอา พี่เจตน์
โซริน
อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะคะ มีเรื่องสำคัญอะไรรึป่าวคะ
โซริน
(อย่าบอกนะว่าเรื่องนั้น)
วารินทร์
งั้นเข้าเรื่องเลยละกัน
โซริน
เอ่อ! รินขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะคะ
วารินทร์
หลาน ในห้องปู่ก็มีห้องน้ำ จะออกไปทำไมกัน
โซริน
อะ..เอ่อคือว่า..ไม่สะดวกในนี้อ่ะค่ะ เดี๋ยวรินมานะคะ เชิญตามสบายนะคะ
เกวลิน
ขอโทษนะคะ รีบไปหน่อย
หมอฉัตร
ผมมาตรวจอาการครับคุณปู่
เกวลิน
ไหนบอกจะเข้าห้องน้ำ
เกวลิน
ไม่ใช่เจอพี่เจตน์ก็เขินจนรีบออกมาใช่มั้ย
เกวลิน
นี่มันเพื่อนฉันงั้นหรอ
โซริน
เอาน่า แค่ออกมาหายใจหายคอ
เกวลิน
แกมีเรื่องอะไรที่ปิดบังฉันอยู่หรือเปล่า
โซริน
ไม่มีนะ แค่ฉันไม่เหมือนก่อน ฉันอาจไม่ใช่ฉันคนเดิม เข้าใจที่ฉันจะสื่อมั้ย
เกวลินไม่ได้ถามต่อเพราะเมื่อถึงเวลาหล่อนคงบอกเธอเอง เป็นเพื่อนกัน10ปีมีหรือที่เกวลินจะดูไม่ออกว่าเธอมีเรื่องในใจ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
