เหมือนวิวาห์

พูดคุยกันก่อนที่จะเริ่มอ่านนิยาย

นี้เป็นครั้งเเรกที่เราเเต่เป็นบทเเบบนี้ไม่ใช่นิยายเเชท อาจจะยังใช้คำไม่เป็นหรือเเต่ไม่ได้อารมณ์ เเต่จะพยายามพัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆ เรื่องนี้จะเกี่ยวกับความรักเพศเดียวกันระหว่างคนกับผีสางนางไม้

บทจะมีภาษาอีสานเเละภาษาไทย เรื่องนี้จะผสมผสานของภาคอีสานเเละกลาง มีเรื่องราวชีวิตของคนอีสานเเน่นอน ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ จะพยายามเเต่งให้เต็มที่ ที่สุดเเน่นอน ฝากให้คะเเนน เเละฝากโหวต นิยายเรื่องนี้ไม่ดียังไงขัดใจตรงไหนสามารถคอมเม้นได้เลยเเอดไม่ว่านะคะ เเอเจะถือว่าคนดูออกความคิดเห็นที่ดีด้วยจะปรับปรุงเเน่นอนเเละเสมอ เวลาอัพนิยายเเอดไม่สามารถบอกได้ถาวรเเต่ถ้ามีเวลาเปิดจะรีบมาอัพนะคะปกติเดือดจะเป็นคนที่ทำอะไรเเล้วทำให้สุดเเต่ข้อเสียคือเบื่อง่ายมากเเต่จะทุ่มเทกับนิยายเรื่องนี้ให้สุดกำลังจะขึ้นฟีดหรือไม่เดือดก็ไม่ได้หวังอะไรมากขอเเค่เเต่งให้สำเร็จถ้ามันจะดังยังไงมันก็ดังถึงเเม้จะมีคนอ่านน้อยรึไม่อ่านเลยเเอดก็จะขอบอกว่าเเอดก็ยังจะทำนิยายเหมือนเดิม ทำให้ดีเเละเต็มที่ที่สุด ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะทุกคน

" เหมือนวิวาห์ "

ฝากกดติดตามกดโหวตกดไลค์ด้วยนะคะ^^

เหมือนวิวาห์ บทที่1

บรรยากาศที่ทุ่งนาเเสนอบอุ่น เสียงปลาที่เเหวกว่ายในนํ้า เสียงใบข้าวที่เสียดสีกันที่มาพร้อมกับกลิ่นดอกข้าวที่พึ่งผลิบาน มันชวนให้ "เด็กหญิงสาวที่มีอายุเพียง6ขวบ"

อยากนั่งเล่นอยู่ที่นั้นซักพัก ในขณะที่เด็กหญิงสาวกำลังนั่งดูบรรยากาศที่ทุ่งนา ก็มีเสียงที่อ่อนโยนพูดออกมาอย่างเบาๆ " ใบข้าวเอ้ย เมือเฮือนสาลูก ยายกับตาได้ปลาเเล้ว ใบข้าวอยากกินหยังยายสิเฮ็ดให้กิน อยู่นี่อากาศมันเย็นเดี๋ยวจักหน่อยสิบ่ซำบาย "

สิ้นสุดเสียงของคนเป็นยาย เด็กหผญิงสาวก็รีบลุกออกมาจากพื้นเเล้วเอ่ยเสียงตอบรับว่า

" จ่ะยาย ยายจ๋าข้าวอยากกินปิ้งปลายายเฮ็ดให้ข้าวกินได้บ่ " สิ้นสุดเสียงของใบข้าวที่อายุเพียงเเค่6ขวบที่พูดยังติดๆขัดๆ ผู้เป็นตาเเละยาย ได้เผยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยน

" ได้ตั๋วเป็นหยังสิได้ ถ้ายายเลาบ่เฮ็ดให้ตาสิเฮ็ดให้กิน "

" ฮ้วยย ไผว่าข่อยสิบ่เฮ็ดให้หลานกิน อย่าไปฟังคำตาเลาเด้อลูก เลาเฒ่าเเล้วจักหน่อยกะไปทั่วทวีปทั่วเเดนเเล้วล่ะ "

เสียงของเด็กหญิงเริ่มหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน ดวงตาเล็กๆคู่นั้นดูมีความสุขที่ได้อยู่กับตากับยาย ถึงเเม้ว่าพ่อกับเเม่ของเธอนั้นได้เสียชีวิตไปตั้งเเต่เธอเป็นเเบเบอะเเต่ตากับยายก็ทำหน้าที่พ่อเเม่ที่ดีได้อย่างสมบูรณ์

บรรยากาศที่อบอุ่นเต็มไปด้วยกลิ่นของธรรมชาติ ท้องฟ้าเริ่มมืดมัวขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับเมฆที่หนาเเละดำเสียงฟ้าร้องเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

ผู้เป็นตารีบเอ่ยพูดออกมาว่า

" ป่ะเมือเฮือนตอนนี้ฝนกะสิตกเเล้ว "

" เจ้าสิฟ้าวไปไสเฒ่าเอ้ยย ข่อยเฒ่าละเด้นิ ถ้าเเล่นกะคือสิบ่ได้ "

" ฟ้าวไปเฮ็ดปิ้งปลาตั๋วเดี๋ยวหลานบ่ได้กิน "

สิ้นสุดเสียง ผู้ชายที่ร่างใหญ่สูงก็ได้อุ้มเด็กหญิงสาวนั้นขึ้นมีอยู่ข้างๆอก พร้อมกับร้องเพลงให้เด็กหญิงสาวนั้นเคลิ้มหลับไปกับอกของผู้เป็นตา

" นอนสาหล่า หลับตา ตาสิกล่อม"

หลังจากสิ้นสุดเสียงของผู้เป็นตา ยายก็ได้เอายเสียงร้องเพลงออกมาด้วยเหมือนกัน

" เจ้าบ่นอน บ่ให้กินกล้วยย "

ขณะที่ตากับยายกล่อมเด็กหญิงสาวให้นอนก็เดินไปด้วยร้องไปด้วย ทางเดินเต็มไปด้วยใบข้าวที่เต็มทุ่งที่มาพร้อมกับ เสียงกบหรืออึ่งร้องเต็มไปหมดจนทำให้รู่สึกสบายหูสบายตาไปหมด สองตายายเดินทางไปเรื่อยๆ จนถึงบ้านเเละวางเด็กหญิงสาวลงเตียง พร้อมกับจะไปเตรียมทำอาหารให้เด็กหญิงสาวได้รับประทาน

เหมือนวิวาห์ บทที่ 1

ผู้เเต่ง ด.ญ ณัฐธิดา ศรีวงค์

วดป.ที่เเต่ง 01/12/67

นามปาก ผู้พิทักษ์ที่ชื่อนามิ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download