(1 - 2)

One shot : Chess and Summer fyolai [R]

Paring : Nikolai gogol x Fyodor dostoyevsky

Fandom : bungou stray dogs

Rate : R17

Author : Evekung and คุณน้ำตาลทรายก้อน

TW : chess , loss , love

- no relation to the content in the manga or anime, and this is a fictional story

...----------------...

...(1)...

     Since you are a piece of chess on the board ?

      "ผู้คนก็ต่างโลดแล่นอยู่บนกระดานสี่เหลี่ยม อย่างหาหนทางที่พึงปรารถนาไม่พบ"

    นิโคไล โกกอล ไม่ได้อยากยืนอยู่ตรงนี้ แต่โลกใบนี้ต่างหากที่ขับไสไล่ส่งเขา ดึงดูดเขาเข้ามาภายในห้วงคะนึง เหมือนชีวิตของเขาถูกสาปไว้ชั่วกาล หลงลืมตัวตนจนหามิได้ สวมบทบาทเป็นเพียงหุ่นเชิดของใครสักคนหนึ่ง ท่ามกลางกระดานสี่เหลี่ยมแผ่นหนา

    "แล้วเหตุใดกันเล่า คุณถึงไม่หนีออกมา" ซิกม่ากล่าวถามด้วยความพึงสงสัย คำถามนี้ทำให้นิโคไลขบขันยิ่งหนัก เขาหัวเราะและหัวเราะอีก

   "แต่ว่าจะทำไมล่ะ"

   "คุณถึงขบขันในคำถามนี้"

     "เพราะคุณไม่มีวันเข้าใจ" นิโคไลตอบด้วยสีหน้าระรื่น แววตาที่เหมือนจะไร้ความหมายนั้นได้หายไปแล้ว

     "ว่าหมากที่หลงรักผู้ถือครองเป็นเช่นไร"

...----------------...

...(2)...

From Summer in ReadAWrite

from…

ถึง คุณในฤดูร้อนของปลายปีนี้

คุณเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนฉันได้หายไปแล้ว

23/?/?

To Dear clown 

    ยามย่างเข้าสู่ปลายฤดูร้อนที่เงียบสงบ จดหมายหลากหลายที่มาร่วงหล่นลงสู่กล่องจดหมายทีละฉบับทีละฉบับไปตามหมู่บ้าน ชนบท เมืองใหญ่ หรือแม้แต่บ้านของเหล่าตัวตลกที่มักสร้างความบันเทิงแก่เหล่าผู้คนที่เหน็ดเหนื่อย,ท้อแท้,หมดความหวัง,รวมถึงผู้คนที่ตายไปแล้ว

"นิโคไล" หนึ่งในตัวตลกที่เลื่องชื่อถูกขับขานเรียงนามในถิ่นไกลเหมือนอย่างที่เคยเป็น แต่ยามนี้สีหน้าท่าทางของเขาเปลี่ยนไปราวกับคนละคน พร้อมหัวใจที่กำลังมอดไหม้จนกลายเป็นเพียงเถ้าธุรี เลือนหายไปกับสายลมของฤดูร้อนที่แผดเผา เพราะเรื่องราวเมื่อเนิ่นนานมาแล้ว

จดหมายหนึ่งฉบับตกลงในตู้จดหมายอย่างงุนงง เชื่อหรือไม่ว่านี่ไม่ใช่จดหมายของแฟนคลับที่ถูกส่งมาเพื่อถามเรื่องราวของการแสดงครั้งต่อไปของนิโคไล แต่เป็นจดหมายที่มีแต่ประโยคบอกเล่าและประโยคคำถามสั้นๆ ที่ไม่ได้ดูน่าสนใจจนต้องหยิบออกจากตู้จดหมายและเปิดอ่านแม้แต่น้อย แต่จะทำอย่างไรได้เล่าในเมื่อจดหมายฉบับเดิมๆ นี้ถูกส่งมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนมาถึงฉบับสุดท้ายที่อยู่ในตู้ เห็นแบบนี้แล้วจะลองเปิดอ่านอีกครั้งดูไหม ว่าข้างในจดหมายมีอะไรอยู่

ใช่ นิโคไลลองเปิดอ่านและพบว่า...จดหมายที่เขาไม่เคยสนใจเพราะเขานั้นยังคงเจ็บปวดกับคนรักคนนี้ที่ทิ้งเขาไป เขาไม่คิดจะเปิดอ่านตั้งแต่แรกอยู่แล้ว 

เมื่อนิโคไลเปิดอ่านก็ถึงกับร้องไห้ออกมามันก็เป็นจดหมายที่แค่อยากถามถึงว่าตัวเขานั้นสบายดีไหมก็เท่านั้นเอง...แต่ทำไมน้ำตาถึงได้ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่แบบนี้ ทั้งที่เขาไม่ควรจะยึดติดกับคนรักคนนี้เลย แต่เขาก็ไม่สามารถหยุดเสียใจได้เลย

'หยุดร้องไห้เสียที'

'หยุดเจ็บปวดเสียที'

'การหายไปจากโลกมันคือเรื่องปกติ'

'ใช่ไหม'

'ฟีโอดอร์'

ยังไม่แก้คำผิด

✧ขอขอบคุณ

คุณ น้ำตาลทรายก้อน ผู้มาร่วมรังสรรค์แฟนฟิคเรื่องนี้

จากเพจรี๊ดอะไรท์