เกิดใหม่เป็นอะไม่รู้ แต่ที่รู้เขาหาว่าผมเป็นคนบ้า
ตอนที่ 1 ก๋วยเตี๋ยวไปไหน แล้วนี่ใคร?
หลิงเอ๋อร์
คุณชายเจ้าคะเกิดเรื่องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ!!
หญิงสาวเปิดประตูอย่างแรง พลางไปเขย่าตัวคุณชายที่กำลังหลับอยู่
เหวินหยางงัวเงียและไม่มีท่าทีจะลุกง่าย ๆ
หลิงเอ๋อร์
คุณชายตื่นเถอะเจ้าค่ะ ตื่นเดี๋ยวนี้เลยเจ้าค่ะ!!
เหวินหยาง
โอ๊ย! อะไรเนี่ย คนจะกินก๋วยเตี๋ยว
เหวินหยาง
ห๊ะ? ที่นี่ที่ไหนหนิ
เหวินหยางสะดุ้งเฮือกตื่นจากชามก๋วยเตี๋ยวในฝัน
หลิงเอ๋อร์
คุณชาย ในที่สุดก็ตื่น
หลิงเอ๋อร์
คุณชายเอาแต่พร่ำเพ้อถึงก๋วยเตี๋ยว แต่ตอนนี้ไม่ใช่ยามที่จะหิวนะเจ้าคะ
หลิงเอ๋อร์
ตอนนี้เกิดเรื่องด่วนขึ้นเจ้าค่ะ มันหนักหนามาก คุณชายต้องเป็นคนไปดูเองแล้วล่ะเจ้าค่ะ
เหวินหยาง
อะไรจะหนักหนาเท่าผมหิว แล้วคุณไม่ตอบผมเลย ว่าที่นี่คือที่ไหน
หลิงเอ๋อร์
ห๊ะ? ภาษากระไรรึเจ้าคะ
เหวินหยาง
อ๋อเค ไม่เข้าใจเหรอ งั้นเอาใหม่นะ
เหวินหยาง
เจ้ายังไม่ตอบข้าเลยว่าที่นี่คือที่ไหน และอีกอย่างเจ้าเป็นใคร
หลิงเอ๋อร์
คุณชายสมองกลับรึเจ้าคะ ที่นี่ก็จวนของท่านอย่างไรล่ะ และข้าก็คือสาวใช้ของท่าน หลิงเอ๋อร์ไงเจ้าคะ
เหวินหยาง
หลิงเอ๋อร์รึ ชื่อคุ้น ๆ แต่ตอนนี้ไม่คุ้นแล้ว
หลิงเอ๋อร์
เอ้า ไหงคุณชายพูดเช่นนั้นเล่าเจ้าคะ
เหวินหยาง
แล้ว เรื่องด่วนของเจ้าคืออะไรล่ะ ทำไมวิ่งหน้าตั้งมาโวยวายที่จวนของข้า
หลิงเอ๋อร์
คุณชายเห็นข้าวิ่งด้วยเหรอเจ้าคะ ตอนที่ข้ามาคุณชายยังไม่ตื่นเลยนะเจ้าคะ
หลิงเอ๋อร์
แล้วข้าก็บอกไปแล้วด้วยว่าให้คุณชายไปดูเอง คุณชายควรรีบนะเจ้าคะ
เหวินหยาง
เจ้าพูดแบบนี้ หาเรื่องข้ารึ
หลิงเอ๋อร์
ข้าป่าวนะเจ้าคะ ท่านรีบตามข้ามาดีกว่าเจ้าค่ะ
สาวใช้และเหวินหยาง รีบวิ่งหน้าตั้งไปที่สวนดอกไม้ในจวน
หลิงเอ๋อร์
นั่นเจ้าค่ะ ตรงนั้น
สาวใช้ชี้นิ้วไปที่บริเวณริมน้ำ ตรงนั้นปรากฏเป็นชายชุดดำคนหนึ่งยืนนิ่งอยู่ริมน้ำ
หลิงเอ๋อร์
ก็คุณชายจางซูเหยียนไงเจ้าคะ
หลิงเอ๋อร์
คุณชายรีบ ๆ ไปหาเขาเถอะเจ้าค่ะ
เหวินหยาง
เจ้าจะให้ข้าไปหาเขาทำไม
หลิงเอ๋อร์
คุณชายจะไม่รู้จักได้อย่างไรเจ้าคะ นั่นเพื่อนสนิทที่เล่นกับคุณชายตั้งแต่วัยเยาว์เลยนะเจ้าคะ
หลิงเอ๋อร์
ก็วันนี้เขากลับมาจากต่างแดน คุณชายก็ไปทักทายเขาไม่ดีรึเจ้าคะ
หลิงเอ๋อร์คะยั้นคะยอไม่เลิกรา เหวินหยางที่มาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ แถมต้องเล่นตามน้ำ ก็รู้สึกอึดอัดยังไงก็ไม่รู้
เหวินหยาง
ก็ได้ ๆ เซ้าซี้ชะมัด
หลิงเอ๋อร์
สู้ ๆ นะเจ้าคะ ข้าจะคอยอยู่ตรงนี้
เหวินหยางมองค้อนใส่หลิงเอ๋อร์ก่อนจะเดินเข้าไปหาจางซูเหยียน
เหวินหยาง
สวัสดีจางซูเหยียน
จางซูเหยียนเมื่อเห็นเหวินหยางก็รีบโผล่กอดทันทีทันใด
จางซูเหยียน
ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกินเหวินหยาง
จางซูเหยียน
ตั้งแต่ข้าถูกส่งตัวไปต่างแดน ข้าก็ไม่รับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับเจ้าบ้างเลย
จางซูเหยียน
แต่ตอนนี้ข้ารู้แล้วนะ
จางซูเหยียน
เจ้าเป็นบ้าตามในข่าวที่ชาวบ้านต่างพูดกันจริงเหรอ
เหวินหยาง
บ้าเหรอ ข้าไม่ได้บ้านะ
เหวินหยาง
ข้าก็เป็นปกติของข้าแบบนี้ เจ้าไปได้ข่าวมาจากชาวบ้านคนไหน
จางซูเหยียน
ข่าวลือปลอมเหรอ ตั้งแต่ข้ากลับมาก็ได้ยินข่าวนี้ไปทั่วทั้งเมืองเลย
เหวินหยาง
เจ้าอย่าไปฟังพวกเขาเล่านะ ข้าไม่ได้บ้า นั่นไม่ใช่ข้า
จางซูเหยียน
นั่นไม่ใช่เจ้า?
เหวินหยาง
ใช่ นั่นไม่ใช่ข้า
เหวินหยาง
แล้วท่านรู้รึเปล่าว่าเรื่องด่วนคืออะไร หลิงเอ๋อร์จึงบอกให้ข้ามาหาท่าน
จางซูเหยียน
เรื่องด่วน คือข้า...
จางซูเหยียน
ข้าจะได้เลื่อนยศแล้วนะ
จางซูเหยียน
ข้าจะได้เป็นอ๋องแล้ว
เหวินหยาง
จริงเหรอ งั้นดีเลย ยินดีด้วยนะ
เหวินหยาง
แล้วอ๋องมีหน้าที่ทำอะไรรึ
จางซูเหยียน
นี่ ท่านไม่รู้เหรอ
เหวินหยาง
ข้ารู้แล้ว ข้าแค่ถามเฉย ๆ
จางซูเหยียน
ข้ายังมีอีกเรื่อง คืนนี้ท่านว่างหรือไม่
เหวินหยาง
ก็ไม่มีอะไรนะ ก็ว่าง
จางซูเหยียน
งั้นดีเลย คืนนี้ท่านมาหาข้าตรงนี้ได้หรือไม่ ข้ามีเรื่องสำคัญอีกเรื่องจะบอก
เหวินหยาง
ก็ได้นะ ข้าไม่ติด
จางซูเหยียน
งั้นไว้เจอกันนะ ข้ามีงานต้องไปทำ แล้วเจอกัน
จางซูเหยียนเมื่อพูดจบก็รีบวิ่งไปทันที ไม่รู้จะรีบไปไหน
เหวินหยาง
เอ้า! ทีจะรีบก็รีบ นี่มันโลกอะไรกันเนี่ย
เหวินหยาง
อะไรกัน กินก๋วยเตี๋ยวกำลังอร่อยตัดภาพมาอีกที เกิดแต่เรื่อง
เหวินหยาง
ก็อย่างว่า เกิดแต่กับผม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
