NovelToon NovelToon

ชีวิตครั้งที่เก้าของนางร้าย

Chapter.1ความจริง

. . . .
...
...
ประหารนางซะ
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ไม่นะเพคะ//อ้อนวอน
พีโอเลีย
พีโอเลีย
หม่อมฉันไม่ได้ทำจริงๆนะเพคะ
ซาช่า
ซาช่า
//กอดแน่น
...
...
ไม่เป็นอะไรแล้วนะ//ปลอบ
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ฮึก...ฮือ
ซาช่า
ซาช่า
//ร้องไห้
...
...
ฆ่านางซะ
พีโอเลีย
พีโอเลีย
!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//โดนตัดหัว
. . . .
ดันเต้
ดันเต้
แค่ก!
ความทรงจำที่ผ่านมาหลั่งไหลเข้ามาในหัว
เราเพิ่งตระหนักได้
ว่าเราตายมาแล้ว8ครั้ง
และชีวิตแรกของเราคือเด็กผู้ชายที่ชื่อดันเต้
ดันเต้
ดันเต้
(เราลืมไปได้ยังไง)
ดันเต้
ดันเต้
หืม?
บริเวณรอบเป็นห้องสีขาวโพลน
และตรงหน้ามีกระจกบานใหญ่ ปรากฏคอมเมนต์ต่างๆ
***1:นางร้ายสมควรตายแล้วล่ะ
2***2:ในที่สุดนางร้ายก็ตายสักที
***23:เย้ๆ นางเอกกับพระเอกได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
คนเหงา: แต่จะว่าไปแล้ว
คนเหงา:นางร้ายก็ไม่ได้ร้ายขนาดนั้นนะ มันสมควรแล้วเหรอ?
***23:สมควรแล้วครับ นางร้ายกาจมาก ทั้งวางยาแม่พระเอก ทั้งลอบทำร้ายนางเอก วางแผนก่อกบฏ
ดันเต้
ดันเต้
(ไม่...ฉันไม่เคยทำสักหน่อย!)
ไม่มาเรียน:ที่ร้ายก็เพราะมีเหตุผลต่างหากล่ะ คุณลองคิดดูสิค่ะ ถ้าเกิดคุณเป็นพีโอเลียแล้วถูกคนทั้งโลกกดดันบ้าง คุณจะเป็นแบบเธอหรือเปล่าล่ะคะ?
คนเหงา:ใช่ๆ ตัวเอกก็ไม่ได้ต่างกับมนุษย์ และนางร้ายเองก็เป็นมนุษย์ แทนที่คุณจะโทษแต่ตัวร้าย คุณก็ควรดูตัวเอกด้วยว่าต่างกับนางร้ายตรงไหน นิสัยดี? คนดี? น่าสงสาร? ไม่เลยตัวเอกก็ไม่ต่างจากนางร้ายเลย ตัวร้ายก็แค่ต้องการการยอมรับก็ดีท่านั้น
ดันเต้
ดันเต้
(เอ๊ะ?)
ดันเต้
ดันเต้
(ยังมีคนยังเข้าข้างเราด้วยแฮะ)
ดันเต้
ดันเต้
//ยิ้ม+น้ำตาไหล
ดันเต้
ดันเต้
(อย่างน้อยก็ยังคงมีคนเห็นค่าในตัวเราที่เป็นพีโอเลีย)
ดันเต้
ดันเต้
(ขอบคุณนะ)
2***2: นั่นก็เพราะเขาแค่อยากปกป้องและช่วยเหลือคนสำคัญก็เท่านั้น เพราะงั้นไม่ผิด!
คนเหงา: ไม่ผิด? เฮอะ! ช่วยคนสำคัญโดยที่เหยียบย่ำคนอื่นให้ตกต่ำน่ะเหรอ?
142***:หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ส่วนคุณคนเหงา ทำเหมือนกับว่าตัวเองเคยเป็นตัวเอกงั้นแหละ
คนเหงา:...
ดันเต้
ดันเต้
หือ? มีช่องข้อความด้วยแฮะ//แตะ
ดันเต้
ดันเต้
!
ดันเต้
ดันเต้
(สามารถพิมพ์ข้อความได้งั้นเหรอ?)
000**:นางร้ายและตัวร้ายสมควรตายจริงๆนั่นเเหละครับ
000**: เพราะพวกเขาไม่สามารถจะเอื้อนเอ่ยออกไปได้ว่ารู้สึกยังไง แม้พูดออกไปก็ไม่ใครเชื่อหรือจะทำความเข้าใจ ต่อให้ตายไปก็ยังถูกตราหน้าว่าเลว เป็นตัวร้ายไม่เคยดีในสายตาของใครหรอกครับ ต่อให้จะทำผิดเล็กๆน้อยๆก็ไม่เคยได้รับการให้อภัย ไม่อาจเทียบกับตัวเอกที่ทำสิ่งไม่ดีแค่ไหน ผู้คนก็ยังรักและเชิดชู เพราะงั้นตัวร้ายสมควรตายแล้วล่ะครับ
ดันเต้
ดันเต้
(นี่เราพิมพ์อะไรออกไปเนี่ย!)//หาปุ๋มลบ
คนเหงา: ว้าว...
ไม่มาเรียน: เป็นตัวร้ายไม่ใช่ว่าจะร้ายเสมอไป เป็นตัวเอกก็ใช่จะดีเลิศเลอ
142***: พวกคลั่งไคล้ตัวร้ายชัดๆ
ไม่มาเรียน:จะคิดยังไงก็คิดเถอะ
คนเหงา: ถ้ามีโอกาส ก็อยากให้นางร้ายมีความสุขบ้างจัง
ไม่มาเรียน:เห็นด้วยๆ
ดันเต้
ดันเต้
ใช่แล้ว
ดันเต้
ดันเต้
เราที่เป็นนางร้ายและตัวร้ายมา7ครั้ง และชีวิตตัวประกอบ1ครั้ง
ดันเต้
ดันเต้
เราก็อยากมีความสุขบ้าง
ไม่นานนัก ก็มีข้อความที่ไม่ใช่คอมเมนต์ปรากฏขึ้นมา
ดันเต้
ดันเต้
//กะพริบตา
นักเขียนS**2d ได้สร้างผลงานเรื่องใหม่
"ชีวิตนี้นางร้ายจะมีชีวิตที่ดีหรือเปล่า"
ดันเต้
ดันเต้
!!
ดันเต้
ดันเต้
//ถูกดึงเข้าไปในกระจก
. . . .
To be Continued...

Chapter.2

. . . .
เราได้เข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องใหม่ของนักเขียน
ซึ่งเราได้เป็นตัวเอกดำเนินเรื่อง
"ชีวิตนี้นางร้ายจะมีชีวิตที่ดีหรือเปล่า"
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เฮือก!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(เรากลับมาแล้วแฮะ)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ฮึก ฮึก//ร้องไห้
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(เราจะต้องใช้ชีวิตเป็นนางร้ายอีกแล้วงั้นเหรอ?)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(พออยู่ในร่างผู้หญิงบ่อยๆ เราก็ลืมนิสัยตอนเป็นผู้ชายไปหมดเลย)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(อารมณ์อ่อนไหวง่ายชะมัด)
ก๊อกๆ
...
...
คุณหนูคะ
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เข้ามาได้//รีบปาดน้ำตา
...
...
//เดินเข้ามา+สั่น
...
...
ชาสมุนไพรที่คุณชายรองนำมาค่ะ//เหลือบ
...
...
!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ฟึด//ขอบตาแดง+น้ำตาคลอ
...
...
(น...นางฟ้า)//หน้าแดง
...
...
(คุณหนูร้องไห้งั้นเหรอ?)
...
...
!
...
...
(ไม่สิ เราอาจจะโดนตีอีกก็ได้!)//ก้มหน้า
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ขอบใจนะ
...
...
!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เทเรีย
...
...
(คุณหนูจำชื่อเราได้)
เทเรีย
เทเรีย
(ดีใจจัง!)
เทเรีย
เทเรีย
(ไม่สิ เสียมารยาทเกินไปแล้ว ต้องโดนตีแน่ๆ)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//ดื่มหมดแก้ว
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปเถอะ//นอนต่อ
เทเรีย
เทเรีย
(เอ๋?)
เทเรีย
เทเรีย
ค่ะ//รีบออกไปทันที
เทเรีย
เทเรีย
(วันนี้นึกว่าจะตายซะแล้ว)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(เราจะไม่ยอมเล่นตามต้นฉบับหรอก)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//หลับไป
ในตอนที่หลับตาลง ภาพที่เราถูกฆ่าตายในทุกชาติก็จะผุดขึ้นมาตลอด
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เฮือก!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
แฮ่ก แฮ่ก
พีโอเลีย
พีโอเลีย
แค่กๆ(ชา...พี่รองเอาอะไรให้เรากินเนี่ย!)//อาเจียนเป็นเลือด
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(ไม่นะ...ชีวิตที่เก้าไม่ควรจบลงแบบนี้สิ!)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//หมดสติไป
. . . .
พีโอ...
เลีย...!
พีโอเลีย!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//ลืมตาขึ้นทันที
ซาช่า
ซาช่า
ฮึก...//น้ำตาคลอ
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(ซาช่า...?)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(อ๊ะ...ขยับไม่ได้...)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(มือมันไปเอง)//ผลักซาช่า
ซาช่า
ซาช่า
กรี๊ดดด!//ล้มลงกับพื้น
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//ลุกขึ้นยืน
พีโอเลีย
พีโอเลีย
อย่ามาแตะต้องฉัน!(เดี๋ยวเราไม่ได้อยากพูดแบบนี้สักหน่อย ทำไมร่างกายมันไม่เป็นอย่างใจนึกล่ะ)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ข้าเกลียดเจ้า!//โมโห
นี่คงจะเป็น...
การทำตามที่ต้นฉบับกำหนดสินะ
ซาช่า
ซาช่า
พีโอเลีย...
อันเต้
อันเต้
นี่เจ้าทำเกินไปแล้วนะ!!!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(อันเต้...)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(สุดท้ายเราก็ต้องมาเจ็บปวดกับเขาคนนี้อีกครั้งสินะ)//น้ำตาคลอ
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//วิ่งออกจากห้องไป
พีโอเลีย
พีโอเลีย
บ้าบอที่สุด!
ต้นไม้ใหญ่
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//นั่งพิงต้นไม้
เซกัส
เซกัส
//นอนอยู่บนต้นไม้
พีโอเลีย
พีโอเลีย
โธ่เว้ย!!!
เซกัส
เซกัส
//สะดุ้งตื่น+ตกจากต้นไม้
เซกัส
เซกัส
อั่ก!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
อึก!
เซกัส
เซกัส
//คร่อม
เซกัส
เซกัส
!!//รีบลุกขึ้นทันที
เซกัส
เซกัส
อา อา(เป็นอะไรหรือเปล่า)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(เสียงในหัวนี่มัน...!)
เซกัส
เซกัส
ฮึก...อา(อ่า...นางคงฟังไม่รู้เรื่องสินะ)//หงอย
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ฉันไม่เป็นอะไร
เซกัส
เซกัส
!!
เซกัส
เซกัส
เอ่อ...//อ้ำอึ้ง
เซกัส
เซกัส
(ฟังออกด้วยแฮะ)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ใช่ ฉันฟังออก
เซกัส
เซกัส
เอ๋?!
เซกัส
เซกัส
อึก อา อึก (อ่านความคิดได้งั้นเหรอ?!)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//พยักหน้า
เซกัส
เซกัส
(นางร้ายอ่านความคิดเราได้ด้วย!)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เอ๋?
พีโอเลีย
พีโอเลีย
หมายความว่ายังไง?
เซกัส
เซกัส
(อุ้ย!)
เซกัส
เซกัส
(อย่าบอกนะว่าเธอก็เป็น...เหมือนกัน)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เป็น...?
เซกัส
เซกัส
(คนที่มาสวมร่างของตัวละครในนิยาย)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
อย่าบอกนะว่านายก็...!
เซกัส
เซกัส
//พยักหน้า
เซกัส
เซกัส
(คนเหงา)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
นาย!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
นายนี่เอง
เซกัส
เซกัส
(000**)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ใช่ นั่นฉันเอง
พีโอเลีย
พีโอเลีย
ไม่ติดเลยนะ ว่าคนที่เข้าข้างนางร้ายจะมาอยู่ที่นี่ด้วย
เซกัส
เซกัส
(นั่นก็เพราะ...ชีวิตก่อนหน้าเคยเจอนางร้ายคนหนึ่ง เธอน่าสงสารมาก แต่ด้วยอิทธิพลของต้นฉบับทำให้ฉันต้องฆ่าเธอไป)
เซกัส
เซกัส
(และครั้งนี้ฉันได้เป็นตัวประกอบและกำลังสำนึกผิดอยู่)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
เรื่องอะไรเหรอ?
เซกัส
เซกัส
(การกลับมาขององค์ชายตกอับ)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
!!
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//ถอยหลัง
เซกัส
เซกัส
(เป็นอะไรไปน่ะ)
พีโอเลีย
พีโอเลีย
//หน้าซีด+สั่น
พีโอเลีย
พีโอเลีย
อย่าเข้ามานะ...//หวาดกลัว
พีโอเลีย
พีโอเลีย
(คนที่ฆ่าเราในชีวิตครั้งที่2คือเขางั้นเหรอ?!)
. . . .
To be Continued...

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!