สร้างจากจินตนาการทั้งหมด ไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหาย
"ไอหลินๆเข้าเรือนมาได้เเล้วเราจะได้รีบทำรายงาน"เสียงหนุ่มน้อยที่รีบเดินเข้าเรือนน้อยอย่างตื่นเต้นใช่แล้วคนนี้คืออารินนั้นเอง( อาริน\=เน็กซ์)
"อารินตื่นเต้นอะไรเนี่ยหลินมันยังไม่เห็นตื่นเต้นเลย"หนุ่มหน้าหวานที่น่ารักได้ตักเตือนรินด้วยความเป็นห่วงเพราะกลัวแม่บ้านของเรือนนั้นจะมาว่าเอาใช่แล้วคนนี้ก็คือหวนคืน(หวนคืน\=เปอร์)
"แล้วจะทำไมก็เราตื่นเต้นนิ"อารินกล่าวขึ้นพร้อมกับอารมณ์น้อยใจที่เพื่อนของตนเอาตนไปเปรียบเทียบกับหลิน
"ทั้งสองอย่าทะเลาะกันเลยที่รินเองก็ไม่ผิดหรอกที่ตื่นเต้น ส่วนหวนคืนก็ไม่ผิดที่จะเป็นห่วงเพื่อนแต่ทางที่ดีอย่าเอาเราไปเปรียบเทียบกับใครเลย"หลินพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส และพูดให้ทั้งสองคืนดีกัน(หลิน\=เอเอ)
"อื้อเราจะเอาไปคิดนะ"หนุ่มพูดออกมาพร้อมกับความรู้สึกผิดที่เอาเพื่อนของตนไปเปรียบเทียบกับหลิน
"หวนคืนเราขอโทษนะที่เราน้อยใจเทอโดยไม่มีเหตุผลอะ"หนุ่มคนนี้ยิ้มออกมาพร้อมกับจับมือเพื่อรักของตนอย่างอ่อนโยน
"แล้วเมื่อใหร่สองหนุ่มนั้นจะมาสักที"หลินพูดพร้อมกับมองหาแฟนของเพื่อนทั้งสองอย่างใจจดใจจ่อ
"นั้นสิ"อารินพูดพร้อมกับความเบื่อหน่ายกับการรอ
"เมื่อใหร่สองหนุ่มนั้นจะมาสักทีรอจนเบื่อละ"หวนคืนพูดพร้อมกับพลางเปิดประตูไป
พวกเรามาแล้ว!!เสียงหนุ่มร่างใหญ่เดินมาพร้อมกับของเต็มไม้เต็มมือ
——————————————————————————————
ในเรือนเล็กที่มีของถูกจัดเรียงไว้อย่างสวยงาม
"เห้ยอารินดูนี่สิ"หวนคืนได้พูดอย่างตื่นเต้นพร้อมกับหยิบรูปใบนึงออกมา
"หวนคืนเราว่าเราเริ่มรู้สึกแปลกกับที่นี้แล้ว"อารินพูดพร้อมกับกลัวอะไรบางอย่างในรูปภาพ
"แต่หลินรู้สึกคุ้นๆกับคนในรูปจัง"หลินพูดออกมาพร้อมกับหยิบรูปจากมือหวนคืนมาดู
——————————————————————————————
"ข้าเคยรู้จักท่านแล้วเคยรู้สึกกับท่านเยี่ยงคนรักแต่ท่านทิ้งข้าและไม่ไยดีข้าเลยแม่แต่นิด แต่ณบัดนี้ชาตินี้ท่านได้รู้สึกคุ้นเคยกับข้า ข้าจะรอท่านกลับมา และท่านจะเป็นของข้าตลอดไป:)"
ไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหาย สร้างจากจินตนาการทั้งหมด
หลินหรือหลินชาเขาเป็นเด็กหนุ่มที่เกิดมาพร้อมกับความโชคร้ายเพราะตั้งเขานั้นกำเนิดมาบนโลกใบนี้เขาได้รอดเพียงตัวคนเดียวเพราะพระมารดาผู้ให้กำเนิดเข้านั้นได้เสียชีวิตขณะนั้น หลินชามีเพียงบิดาเพียงคนเดียวและอาศัยอยู่ในบ้านหลักล้านเเต่ไม่นานตั้งแต่ที่มารดาของหลินชาได้เสียไปบิดาของหลินชาดื่มสุราเสพของมึนเมาทุกชนิด พอต่อมาบิดาของหลินชาได้ติดการพนันจนเป็นหนี้ต้องขายบ้าน ขายรถ สร้อยทองสร้อยเพรชที่มีอยู่ก็ต้องขาทิ้งแต่ก็ไม่ปลดหนี้สักที พอปลดหนี้ไม่ได้บิดาของหลินชาได้ตัดสินใจจบชีวิตตนเองแต่ทิ้งเด็ก10ขวบไว้เพียงลำพังต้องเดินเร่ร่อนหาบ้านอยู่
จนได้มาเจอเรือนเล็กเรือนหนึ่ง และได้มีหญิงชราคนหนึ่งที่ท่าทางใจดีและเป็นมิตร เด็กน้อยได้เดินเข้าไปและทำแบบเดิมกับทุกๆบ้าน ใช่นั้นคือการขอมานอนในบ้านของคนชราคนนั้น
"ผมขอเข้าไปนอนในบ้านของคุณได้มั้ยครับ"เด็กน้อยถามด้วยความไร้เดียงสาและต้องการบ้านอยู่
"ได้สิจ๊ะ"เสียงแหบแห้งของหญิงชราได้พูดขึ้นและเบิกร้อยยิ้มที่สดใสดั่งดอกไม้ที่บานสพั่งในสวน
"ขอบคุณครับ"เด็กน้อยได้พูดขึ้นและได้เดินตามหญิงชราไปยังที่ห้องนอนของตนที่กญิงชรานั้นพาไป
"นี่คือห้องของหนูนะจ๊ะ"หญิงชราได้หยุดอย่างหน้าห้องที่สวยจนเด็กน้อยคนนั้นอึ้งไปเลย
"ขอบคุณอีกครั้งนะครับ"เด็กน้อยยิ้มหน้าบานพร้อมกับความตื่นเต้นที่จะได้มานอนในที่สวยๆเหมือนกับบ้านตนอีกครั้ง
หญิงชราได้เดินออกไปและปล่ให้เด็กน้อยได้สำรวจห้องของตนได้เรื่อยๆจนไปสดุดตากับของบางสิ่งบางอย่าง นั้นคือกีต้าโป่งที่เขาใฝ่ฝันที่อยากจะได้มานานมากตั้งแต่เด็กๆแต่ด้วยหนี้สินที่พ่อของตนต้องจ่ายตลอดเลยทำให้เด็กน้อยไม่ได้มีโอกาสที่จะได้แต่ต้องมันเลย
"อือ~มันดูเก่ามากเลยนะเราจะเล่นดีมั้ย"เด็กน้อยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เสียดายที่ตนนั้นจะไม่ได้เล่นกีต้าโป่งที่คนนั้นใฝ่ฝันที่จะอยากเล่นมานาน
——————————————————————————————
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
