"อ๊ะ- อา.."

เสียงครางระงมไปทั่วห้องเช่าเล็กๆพร้อมกับร่างกายของสองชายที่กำลังร่วมรักบนเตียงอย่างเร่าร้อนและดุดัน

"อึก-!, ช ช้า อ๊ะ! หน่อย อื้ออ!"

คนใต้ร่างพูดด้วยเสียงแหบแห้งและใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเสียวและเจ็บช่วงล่าง, ดูแล้วคนบนร่างเขาคงอารมณ์เสียมาแน่ๆ, เจ็บชะมัด

หลังจากร่วมรักเสร็จ 'ฟาติน' ก็ได้นอนอยู่บนเตียงและมองแฟนหนุ่มของเขาที่กำลังเก็บเสื้อผ้าเหมือนจะย้ายออกไป

"...จะไปไหน?" เขาถามออกไปอย่างช่วยไม่ได้และมองคนผมสีฟ้าเทาอย่างสงสัยและกังวล ดวงตาสีดำมองไปที่ร่างกายสูงใส่เสื้อฮู้ดสีดำกับกางเกงยีน

"เลิกกันเถอะ, กูจะไปอยู่ที่อื่น" ชายหนุ่มที่มีนามว่า 'แมกซ์' พูดด้วยสีหน้าหงุดหงิดและเตรียมออกจากห้อง

"!?- เฮ้ย- เดี๋ยวสิ, ได้ไง! ไหนบอกว่า--"

ฟาตินยังพูดไม่จบแมกซ์ก็โยนซองสีนํ้าตาลใส่เขาและออกจากห้องไปทิ้งให้เขาที่ทั้งตกใจและเศร้านั่งเหม่ออยู่บนเตียง

แล้วใครจะมาหารค่าห้องกับเขาล่ะ!

หลังจากที่จัดการตัวเองเสร็จฟาตินก็มานั่งอ่านเอกสารในซองสีน้ำตาลอย่างสงสัย, พอได้อ่านจนจบเขาก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเท่าไร

บนกระดาษได้เขียนเกี่ยวกับหนี้ที่แฟน(เก่า) ของเขาไปยืมมาและไม่คืน เรียกง่ายๆก็ใบทวงหนี้ ดูเหมือนแมกซ์จะเล่นการพนันและยืมเงินมาทำให้ไม่มีคืน เขารู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายติดพนันแต่ไม่คิดว่าจะเป็นหนี้ถึงขนาดนี้

ดูสิในกระดาษนี่มันเขียนไว้ตั้ง 3,000,000 บาทเลยนะ!! ใครจะใช้หมด!!, เขาเป็นแค่เจ้าของร้านดอกไม้เองไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้นสักหน่อย!! และตอนนี้ก็อายุ33 แล้วด้วย, ให้ตายเถอะ....

'ไอ้แมงดาเนรคุณเอ้ย, มาทิ้งหนี้แล้วจากไปแบบนี้ไม่ให้อภัยแน่!, ไอ้สารชั่ว ขอให้สดุดเท้าตัวเองตกท่อไปเถอะ'

ฟาตินได้แต่ด่าในใจด้วยความครุกครุนขณะขยำกระดาษบนมือจนยับยู่ยี่ด้วยความโกรธและเศร้าในเวลาเดียวกัน...อุตส่าห์ไว้ใจและรักมาก...ไอ้หัวแมงกระพรุนกล้าทำแบบนี้ได้ยังไงกันน!!!!

.

.

.

เวอร์บรรยายอาจจะแปลกแต่จะพยายามค่ะ ส่วนแบบแชทเราทำการลบตอนเก่าออกและจะแต่งใหม่ โปรด ท่านผู้อ่านอย่ากระทืบแอดฟาคนนี้เลยนะคะ😭

ไม่แน่ใจว่าจะดราม่าไหมนะคะ, เพราะหมาเด็กของเราค่อนข้างขี้เล่นและคลั่งรักพอสมควรเลยค่ะ, เอาล่ะทุกคนมาให้กำลังพี่ฟาตินของเราด้วยนะคะ 🥹

ยังไม่ตรวจคำผิด

"ทำตาเครียดแบบนั้นระวังแก่ไวนะ"

ชายหนุ่มผมบลอนด์สั้นยุ่งเหยิงแต่ใบหน้าก็ยังหล่อเหลาพูดด้วยเสียงทะเล้นและแหย่คนอายุมากกว่า

"ตอนนี้ก็แก่อยู่ไม่ใช่รึไง"

ฟาตินพูดและยิ่งเครียดกว่าเดิมขณะมองไปที่ 'ธันวา' พนักงานอายุน้อยที่ร้านดอกไม้ของเขา

 อีกฝ่ายหน้าตาหล่อใช้ได้ จนครั้งแรกที่เจอกันฟาตินยังแปลกใจทำไมอีกฝ่ายถึงไม่ไปทำงานเป็นนายแบบฝึกหัด มาเป็นพนักงานร้านดอกไม้ทำเอาเสียดายหน้าตาจริงๆ แต่ก็มีข้อดีคือ ธันวาเป็นเหมือนแมวกวักให้ลูกค้าเข้าร้านสำหรับเขาน่ะ

"พูดแบบนั้นทำไมล่ะ? พี่ฟาออกจะสวยใจดีแบบนี้" ธันวาพูดด้วยรอยยิ้มที่มีสเน่ห์

"ชมเหมือนฉันเป็นผู้หญิงอายุ20 กว่าเลยนะ" ฟาตินพูดและผ่อนคลายเล็กน้อยแต่ก็ยังกังวลอยู่ดี, แล้วใครใช้ให้ไอ้หัวแมงกระพรุนนั่นมาทิ้งหนี้ให้เขาล่ะ

"...เครียดอะไรอยู่? พี่ควรระบายออกมานะ" คนเด็กกว่าสังเกตุเห็นความเครียดและความกังวลผ่านนํ้าเสียงและสีหน้าของฟาติน ก่อนจะถามออกไปซึ่งๆ

"...เฮ้อออ แค่แฟนเก่าทิ้งหนี้ไว้แล้วหนีไปน่ะสิ" ฟาตินพูดและกังวลมากๆ เขาไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้นสักหน่อย อีกอย่างอายุเยอะจะให้มางานแบบวัยรุ่นก็คงไม่ได้ด้วย ถ้าทำได้กระดูกหลังคงไม่ใจดีด้วยแน่

"ห๋าาา!!??, ไอ้หน้าปลาตีนนั่นน่ะหรอ!?" ธันวาอุทานอย่างตกใจและไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยินสุดๆ , กล้าดียังไงมาทำให้พี่ฟาตินกังวลขนาดนี้ขนาดเขายังไม่เคยทำให้อีกฝ่ายเป็นแบบนี้เลยนะ

"อย่าด่าคนอื่นแบบนั้นสิ" ฟาตินพูดแต่ดูเหมือนจะเข้าตัวเองอยู่หน่อยๆ

กรุ้งกริ้ง~

เสียงกระดิ่งหน้าประตูเป็นสัญญาณว่ามีลูกค้าเข้าร้านมาทำให้ทั้งสองเลิกคุยกันและไปสนใจลูกค้าแทน

"อ๊ะ- ยินดีต้อนรับครับ"

ฟาตินพูดด้วยสีหน้าอึ้งๆและเหม่อเล็กน้อย

ชายหนุ่มหน้าตาหล่อ จมูกโด่งสวยและสันกรามที่คมชัด รวมถึงร่างที่สูงน่าจะ 190 ซม.ที่ทำให้เกือบชนขอบประตูถ้าอีกฝ่ายไม่ก้ม ผมสั้นสีควันบุหรี่อ่อนที่ปรกหน้าและดวงตาคมเฉี่ยวสีดำผสมฟ้าอ่อนที่จ้องมองไปทางฟาติน

ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอใครที่หล่อและสูงขนาดนี้ ธันวาที่สูง 184 ซม. ยังเทียบไม่ติดเลยรวมถึงหน้าตาด้วย...แต่เขาสูงแค่ 173 ซม......น่าอิจฉาจริงๆ

ร่างสูงมองคนอายุมากกว่าก่อนจะระบายยิ้มที่มีสเน่ห์และอ่อนโยนออกมา

ฟาตินชะงักเล็กน้อยและรู้สึกเหมือนว่ามีดอกไม้และแสงระยิบระยับอยู่รอบตัวคนหน้าตาดีนั่น...เดี๋ยวดิ, แล้วทำไมรอบตัวเขามีแต่คนหล่อล่ะ

.

.

.

กรี๊ดดด, ไหนใครคิดว่าธันวาเป็นพระเอกคะ ยกมือขึ้น ตอนแรกที่แอดฟาแต่งก็แอบคิดค่ะ (แต่ยกเว้นบักหัวแมงกระพรุนนะคะ55) แต่กระซิบหน่อยๆค่ะ ยังมีอีกคนหนึ่งที่ยังไม่เปิดตัว

แต่ก็แอบคิดนะคะ ฮาเร็มดีไหม555 เจอกันตอนใหม่ค่าาา

ยังไม่ตรวจคำผิด