หลุดมาในนิยายตัวร้ายทั้งสอง
ตอนที่หนึ่ง
เวิลจิ้ง
นี่มันอะไรเนี่ย!?
เวิลจิ้ง
นี่มันไม่ใช่ห้องนอนเรานิ
เวิลจิ้ง
แล้วที่นี่มันที่-
เวิลอิง
องค์ชายฟื้นแล้วไปตามท่านหมอหลวงมา!!!
คนใช้
เจ้าค่ะ!!ๆ.วิ่งออกไป
เวิลอิง
โอ้~อาจิ้งลูกแม่.เดินเข้ามากอด
คนใช้
พระสนมเพค่ะ หม่อมฉันตามหมอหลวงมาแล้วเจ้าค่ะ
เวิลอิง
หมอหลวงลูกชายข้าเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ.ยืนข้างๆเตียง
หมอหลวง
ในตอนนี้ร่างกายขององค์ชายนั้นปกติดีขอรับแต่ดูเหมือนว่า ความทรงจำ ขององค์ชายจะขาดหายไปขอรับ
เวิลอิง
ความจำขาดหายไปงั้นรึ!!?
เวิลจิ้ง
(จะพูดเสียงดังทำไม)
เวิลอิง
แล้วเค้าต้องทำอย่างไร-
เวิลจิ้ง
(กูสงสารประตูจัง)
ตรงหน้าตำหนักที่ใกล้กับตำหนักชิงอี้
เชี้ยนป๋าย
ปล่อย ฉันนะ!!!!
เชี้ยนป๋าย
ฉันบอกว่าฉันไม่รู้จักพวกคุณไง!!!!
เชี้ยนป๋าย
ปล่อย ฉัน เดี๋ยวนี้นะ!!!
เชี้ยนป๋าย
บอกให้ปล่อยไง!!!
เวิลอิง
นี่มันเรื่องอะไรกันเชี้ยนหมิง!!!?
เวิลอิง
ลูกเจ้าเป็นอันใดไป!!!
เวิลอิง
เหตุใดถึงมาโวยวายหน้าตำหนักข้า!!!?
เชี้ยนหมิง
ตอนที่ลูกข้ากลับมาพร้อมกับลูกเจ้าลูกข้าและลูกเจ้าก็สลบพร้อมกันพอ ลูกข้าตื่นขึ้นมาเค้าก็กลายเป็น เช่นนี้แล้ว
ในตอนนี้สิ่งที่เวิลจิ้ง เห็นนั้นคือคนร่างบางที่ตอนนี้กำลังถูกมารดาของตนโอบกอดและร้องไห้ไปด้วยแต่คนที่อยู่ในอ้อมกอดกับดิ้นทุลนทุลาย
เวิลจิ้ง
นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?
เชี้ยนป๋าย
พ่อที่ขายชาแม่ที่เปิดโรงงานแม่เอพ่อเพ็ญ
เวิลจิ้ง
เดี๋ยวนะชื่อคุ้นๆแฮะ
ตอนที่สอง
เวิลจิ้ง
(หรือว่า ไม่สิเราต้องทดสอบก่อน)
เชี้ยนป๋าย
หือ?. หันมองตามเสียงเรียก
เวิลจิ้ง
พ่อเพ็ญเอ้ยจะไปไหนเหรอ?.ทำเสียงเหมือนคนแก่
เชี้ยนป๋าย
(มีคนเดียวที่ล้อกูแบบนี้มีมันคนเดียว)
เชี้ยนป๋าย
มึงคือโรสใช่ไหม!!
เวิลจิ้ง
มึงจริงๆเหรอเพื่อน
เวิลจิ้ง
.เดินเข้าไปหาเพื่อน
เชี้ยนป๋าย
. กางแขนให้เพื่อนกอด
เวิลจิ้ง
ไอ้มอส~. วิ่งเข้าไปกอด
เชี้ยนหมิง
ใช่ นี่มันอะไรกัน!?
เชี้ยนหมิง
ลูกข้ากับลูกเจ้าไปสนิทกันถึงขนาดกอดกันแล้วรึ
เวิลอิง
ข้าจะไปรู้รึนี่มันเรื่องของเด็กๆ
เวิลจิ้ง
แต่เดี๋ยวก่อน.ปล่อยกอดยื่นขึ้น
เชี้ยนป๋าย
.ยังกอดอยู่แต่ตอนนี้กอดขา
เวิลจิ้ง
จากที่ผมฟังคุณคนนั้น.ชี้ไปที่เวิลอิง
เวิลจิ้ง
คุณคือพระสนมใช่มั้ยครับ
เวิลอิง
ใช่จ้ะแล้วแม่ก็ยังเป็นแม่หนูด้วยนะลูก
เวิลจิ้ง
อาาา..ครับ. เกาหัว
เวิลจิ้ง
แล้วส่วนคุณก็เป็นพระสนมเหมือนกันใช่มั้ยครับแล้วดูท่าจะไม่ถูกกับแม่ผมด้วย.ชี้ไปที่เชี๋ยนหมิง
เชี้ยนหมิง
และข้าก็เป็นแม่ของคนที่กอดขาเจ้าในตอนนี้
เชี้ยนป๋าย
ฮึก.กอดไม่ปล่อย
เวิลจิ้ง
แต่ช่างเถอะตอนนี้มีใครอธิบายได้บ้างว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพวกผม
เวิลจิ้ง
ทำไมพวกผมถึงกลายมาเป็นแบบนี้
เวิลจิ้ง
คุณหมอคุณช่วยตอบได้ไหมครับ
หมอหลวง
อ๋อข้าหรอ.ชี้ตัวเอง
หมอหลวง
อ่าเดี๋ยวกระหม่อมจะอธิบายสถานการณ์ขององค์ชายให้ฟังนะ ขอรับในตอนนี้องค์ชายทั้งสองเสียความทรงจำไปหมดสิ้นแล้วขอรับ
เวิลจิ้ง
(ฉันเสียความทรงจำหรอแต่ไม่นะฉันจำทุกอย่างได้)
เวิลจิ้ง
(ไอ้มอสก็คงเหมือนกันด้วย)
เวิลจิ้ง
แล้วทำไงให้ความทรงจำกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรอครับ
หมอหลวง
ก็คงต้องให้องค์ชายทั้งสองรอไปตามกาลเวลาขอรับและความทรงจำมันก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมขอรับ
เวิลจิ้ง
คุณหมอนี่พูดง่ายจังเลยนะครับ
เวิลจิ้ง
แต่ก็ก็ช่างเถอะเสียความทรงจำไปแล้วก็ปล่อยๆมันไป
เวิลจิ้ง
(แล้วทีนี้เราต้องทำไงบ้างเนี่ยมาอยู่ในที่ๆไม่รู้จักแล้วแถมต้องมาอยู่กับคนที่ไม่รู้จักแทมมีคนรู้จักแค่ คนเดียวเองก็คือไอ้มอสแทมไอ้มอส เป็นคนที่เข้าสังคมไม่เก่งด้วย)
เวิลจิ้ง
กูจะรอดมั้ยวะ.พูดเบาๆ
หมอหลวง
งั้นกระหม่อมขอตัวก่อนนะขอรับ
เวิลอิง
เป็นอะไรไปหรืออาจิ้ง
เวิลจิ้ง
(งั้นเราก็ต้องทำสิ่งนั้นแล้วสินะ)
เวิลอิง: เปิดประตูหน่อยสิลูก
เชี้ยนหมิง: อาป้ายเปิดประตูให้แม่หน่อย
เวิลจิ้ง
มึงเป็นอะไรมากไหม
เชี้ยนป๋าย
มึงคิดว่ากูโอเคงั้นหรอดูสิกูมาอยู่ในที่ที่กูไม่รู้จักแถมคนตั้งมากมายที่กูไม่รู้จัก ก็รออยู่ข้างนอกเต็มไปหมดแถมกูมาอยู่ในร่างที่ไม่ใช่ร่างกู!?
เชี้ยนป๋าย
มึงคิดว่ากู โอเค หรอ!!!
เชี้ยนป๋าย
ใช่กูไม่โอเคอย่างแรงเลย
เชี้ยนป๋าย
ที่นี่มันที่ไหนเนี่ย
เวิลจิ้ง
กูก็ไม่รู้เหมือนกันตื่นขึ้นมากูก็มาอยู่ที่นี่แล้ว
เวิลจิ้ง
แล้วมึงล่ะมาอยู่ที่นี่ได้ไง
เชี้ยนป๋าย
ถ้ากูจำไม่ผิดกูเหมือนจะคุยงานกับบริษัทเสร็จก็ขับรถกลับบ้านให้ผู้จัดการขับรถให้แล้วกูก็ ผล็อยหลับ ไปแล้วพอกูตื่นกูก็มาอยู่ที่นี่
เชี้ยนป๋าย
ไม่ใช่ว่าตอนนั้นมึงแสดงคอนเสิร์ตอยู่หรอ
เวิลจิ้ง
ใช่ตอนนั้นกูแสดงคอนเสิร์ตเสร็จกูก็ง่วงก็เลยขอไปนอนพักในห้องของพี่ชายก่อน
ตอนที่สาม
เชี้ยนป๋าย
แล้วหลังจากนั้นล่ะ
เวิลจิ้ง
หลังจากนั้นหรอ…..
เชี้ยนป๋าย
กูพึ่งพามึงได้จริงๆใช่ไหม
เวิลจิ้ง
พึ่งพาได้สิคนที่ชอบอ่านนิยายแนวต่างโลกก็มีแต่กูไม่ใช่หรอ
เวิลจิ้ง
ส่วนมึงก็ชอบนิยายแนวไอดอลไม่ใช่ไง
เชี้ยนป๋าย
แต่เรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้นี่
เชี้ยนป๋าย
แถมอีกอย่างนึงนะ
เชี้ยนป๋าย
เรามาอยู่ในโลกที่ยังไม่รู้เลยว่ามันใช้นิยายหรือเปล่าน่ะ
เชี้ยนป๋าย
ถ้าเป็นนิยายจริงๆก็ต้องมีตัวช่วยคอยมาอธิบายเหตุการณ์ที่เราเจออยู่นี่สิ
เชี้ยนป๋าย
ไม่ใช่เงียบเฉยขนาดเนี่ย
เวิลจิ้ง
งั้นเราก็ต้องหาวิธีเอาตัวรอดกันเองหรอ
ชุนชุน
จ๊ะเอ๋!. โผล่มาจากผ้าตรงหน้าอกของเวิลจิ้ง
เชี้ยนป๋าย
กรี๊ดดดดดดด!!!. กระโดดเกาะเสา
ชุนชุน
อ้าวเงียบทำไมอ่ะหยิ่งเหรอ
ชุนชุน
เฮ้ยผู้ใหญ่คุยด้วยทำไมไม่ตอบอ่ะ
ชุนชุน
แล้วต่อไปนี้นิยายของเราได้จบเป็นที่เรียบร้อยขอบพระคุณผู้ได้เข้ามาอ่านทุกๆคนครับขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ.ก้มกราบ
เวิลจิ้ง
ไอ้ห่าคนแต่งไปโดนตัวอะไรมาเนี่ย
ชุนชุน
ก็แหมวันนี้ไปทำจิตอาสาที่วัดมาก็เลยดีดนิดนึง
ชุนชุน
เฮ้ยเฮ้ยแต่อย่าพึ่งนอกเรื่องเข้าเรื่องก่อน
ชุนชุน
เดี๋ยวคนอ่านเบื่อซะก่อน
เวิลจิ้ง
แล้วแกคือตัวอะไรอ่ะ
ชุนชุน
อ้าวเห็นอย่างนี้ยังมาถามอีกเหรอเห็นปุยนุ่นพูดได้ไง
ชุนชุน
ไอ้เราก็ต้องเป็นนกสิ
เวิลจิ้ง
เป็นนกพันธุ์อะไรอ่ะ
ชุนชุน
เพื่อนเอ็งกะจะเป็นตุ๊กแกข้างเสาอย่างเดียวเลยรึไม่ลงมาคุยหน่อยหรอ
ชุนชุน
เดี๋ยวบทก็ถูกตัดหรอก
เชี้ยนป๋าย
ตกใจคิดว่าตัวอะไร
เชี้ยนป๋าย
แล้วทำไมไปโผล่ตรงนั้นน่ะ
ชุนชุน
อ้าวก็ตรงนั้นมันนุ่มอ่ะ
เชี้ยนป๋าย
ตอนอยู่โลกเก่านะไอ้ตรงนั้นก็นุ่มเหมือนกัน
ชุนชุน
ต้องใหญ่ขนาดไหนถึงนุ่มขนาดนั้นน่ะ
เชี้ยนป๋าย
มันก็ต้องเบิ้มเบิ้มเบิ้มอยู่แล้ว
ชุนชุน
แล้วตรงอื่นเบิ้มอีกป่ะ
เชี้ยนป๋าย
มีดิก็ตรงก้นไงบึมบึมเลย
เวิลจิ้ง
กูบอกว่าให้พอได้แล้วไอ้พวกโรคจิตเอ้ย!!!.ทุบหัวคนและดีดหัวนก
เวิลจิ้ง
สมควรอยากทำตัวโรคจิตกันเอง
เวิลจิ้ง
แล้วนี่จะมาช่วยหรือจะมาโรคจิตใส่เนี่ย
ชุนชุน
เอ๋แล้วรู้ได้ไงว่ามาช่วยอ่ะ
เวิลจิ้ง
งั้นไม่ได้มาช่วยหรองั้นไปไกลๆเลย
ชุนชุน
แหมแหมล้อเล่นต่างหาก
เวิลจิ้ง
ถ้ามาช่วยจริงงั้นตอบคำถามสองข้อ
เวิลจิ้ง
ข้อที่หนึ่งที่นี่คือที่ไหน
ชุนชุน
ที่นี่คือเมืองฉิงอี้เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพืชผักนานาชนิดและเป็นเมืองที่บอกกล่าวกันมาว่าเป็นเมืองที่มีพวกสัตว์เวทมนตร์เยอะมากที่สุดด้วย
ชุนชุน
นี่เจ้ายังไม่รู้ตัวอีกหรอ
ชุนชุน
ก็เจ้าน่ะก็เป็นหนึ่งในสัตว์เวทมนตร์ที่อยู่ในเมืองนี้ไงล่ะแม่เจ้าก็เหมือนกัน
เวิลจิ้ง
เดี๋ยวนะแล้วสัตว์เวทมนตร์เข้ามาในวังได้ไง
เวิลจิ้ง
ไม่ใช่ว่าถูกห้ามหรอกหรอ
ชุนชุน
ถ้าเมืองอื่นก็น่าจะถูกห้ามและต้องให้โชว์บัตรความเป็นมิตรก่อน
ชุนชุน
แต่ที่เมืองนี้สัตว์เวทเกือบครึ่งเมืองเจ้าว่าไงล่ะแถมเข้าวังได้ง่ายๆเพราะฮ่องเต้องค์ก่อนก็เคยเป็นมังกรด้วยในวังนี้ก็เลยมีสัตว์เวทเกินกว่าครึ่ง
ชุนชุน
ก็มีนะแต่ส่วนมากจะเป็นเซียนน่ะ
ชุนชุน
เช่นเพื่อนของเจ้าเชี้ยนป๋าย
เชี้ยนป๋าย
ข้าเป็นเซียนหรอ
ชุนชุน
ใช่เจ้าเป็นเซียนดาบ
เชี้ยนป๋าย
แล้วเซียนดาบนี่ฝึกดาบได้อย่างเดียวหรอ
ชุนชุน
ก็ไม่เสมอไปนะเซียนดาบน่ะ
ชุนชุน
เซียนดาบสามารถฝึกได้แล้วแต่คนผู้นั้นว่าจะฝึกอะไร
ชุนชุน
แถมสามารถเชื่อมจิตไว้กับดาบของตนได้อีกด้วย
เวิลจิ้ง
งั้นคำถามข้อที่สองเรามาอยู่ในโลกนี้ในฐานะอะไรในฐานะตัวละครอะไร
ชุนชุน
เอาง่ายๆคือ โลกเนี่ยคือโลกแห่งนิยาย
ชุนชุน
พวกเจ้าเข้ามาในฐานะองค์ชายที่เป็นลูกของพระสนมทั้งสององค์
เวิลจิ้ง
เฮ้ยหม้อพร้อมแล้วนะน้ำเดือดปุดๆเลยได้เวลากินไก่ต้มและ
ชุนชุน
ใจเย็นดิพี่เนี่ยน้องก็จะบอกแล้วนี่ไง
เชี้ยนป๋าย
รีบๆพูดเลยเตรียมเครื่องปรุงแล้วเนี่ย
ชุนชุน
เข้ามาในฐานะตัวร้ายทั้งสอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
