กำเนิด เทพยุทธ์ (ภาค ดินแดน ลมปราณฟ้า)
ตอนที่1 (เริ่มต้นทวีปลมปราณฟ้า)
แรงกดดัน จากคำพูดไม่กี่คำ กลับทำให้
คนตระกูล เย่ ถึงกับต้องคุกเขา
อย่างไม่เต็มใจ
พลังอำนาจของคนที่อยู่เหนือแผนดิน
เหาะเหินในอากาศ ราวกับเทพเซียนลง
มาจุติในโลกมนุษย์
ทุกท่วงท่า ล้วนทำให้ผู้คนหวั่นเกรง
เย่ ชิงซาน
ท่าน กู่ เหตุใด ท่าน ถึงมาที่นี้
กู่ ฟางหยวน
วันนี้ ข้ามาที่นี้ ก็เพื่อ เอาลูกสาว
กู่ ฟางหยวน
หากว่าเจ้า ยังไม่ออกมาละก็
กู่ ฟางหยวน
ข้าจะทำลายตระกูลนี้ซะ
กู่ ซินเจีย
โปรดระงับโทสะด้วยเถิด
หญิงรางบางอุ้มลูกน้อยอย่าง
ถนุถนอม ถอดสายตามองเทพเซียน
เบื้องหน้าตน
กู่ ฟางหยวน
ซินเจีย นี้เจ้า!!
กู่ ซินเจีย
ตั้งแต่ที่ข้า เกิดมาในตระกูลกู่
กู่ ซินเจีย
ข้าไม่เคยมีความสุขเลย
กู่ ซินเจีย
มีแต่ที่นี้ ที่ทำให้ข้ามีความสุข
กู่ ซินเจีย
ท่านดูลูกของข้..
มิติโดยรอบ เกิดการแตกแยกออกเป็นชิ้นๆ ท้องฟ้าแปรปรวน เกิดแรกกดดันอันมหาศาล บางคน ถึงกับหัวใจหยุดทำงาน จนตาย
ตู้ม!! เพลิง สี่แดงชาด ปรากฏ พร้อมกับ ชายชราที่ดูทรงพลัง หยุดแรงกดดันอันมหาศาลโดยแขนข้างเดียว
เย่ เทียนเสิ่น
ท่าน กู่ โปรดระงับโทสะก่อน
เย่ เทียนเสิ่น
ข้าจะส่งตัวหลานของท่านคืน
เย่ ชิงซาน
อึก!!!(หัวแนบพื้น)
กู่ เสิ่นหยาง
เจ้าคิดว่าแค่นี้ จะทำให้ ชื่อเสียงตระกูลข้า ไม่เสียหายหรือ!!
เย่ เทียนเสิ่น
ข้าจะลบความทรงจำของคนที่อยู่ที่นี้ ทั้งหมด และจะ รับเด็กคนนั้นเอาไว้เอง
ส่วน เรื่องของลูกเจ้ากับลูกข้า ขอให้จบแต่เพียงเท่านี้
กู่ เสิ่นหยาง
เจ้าคิดสั่งข้าหรือ..?
เย่ เทียนเสิ่น
ท่านโปรดคิดให้ดีก่อนเถอะ ถึงข้าจะสู้ท่านไม่ได้ แต่ถ้า จะเอาแขนสักข้างสองข้าง ก็พอไหว
กู่ เสิ่นหยาง
ดี นับแต่นี้ไป ตระกูลเจ้ากับข้า ถือว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
กู่ เสิ่นหยาง
แต่ข้ามีเงื่อนไข
เย่ เทียนเสิ่น
ว่ามาเถอะ ท่านกู่
กู่ เสิ่นหยาง
จง ส่ง ศิลาจารึก ให้ข้าสะ
เย่ เทียนเสิ่น
..ได้ (มอบศิลาจารึก)
กู่ เสิ่นหยาง
ฟางหยวน พานังลูกตัวดีของเจ้า กลับตระกูล..(เข้าไปในรอยแยก)
กู่ ซินเจีย
ไม่น่ะ..ไม่น่ะ!! ลูกข้าา
กู่ ซินเจีย
ท่านพ่อ ข้าขอร้อ..(สลบ)
เย่ ชิงซาน
ได้โปรด ปล่อยนางเถอะ
กู่ ฟางหยวน
...หากว่าเจ้า รักนางจริงๆ
กู่ ฟางหยวน
นางมีคู่หมั่นแล้ว นางมีอนาคตที่ไกลมาก ไกลจนเจ้าไม่อาจ จับมือนางได้
ตัดใจสะเถอะ
ตอนที่ 2 (ทวีปลมปราณฟ้า)
ไป๋ชิงเย่
นายน้อย ได้เวลากินข้าวเเล้วค่ะ
เย่หนานเทียน
อืม ขอบคุณน่ะ พี่ชิงเย่
เย่หนานเทียน
ว่าแต่ วันนี้ พี่ทำกับข้าวอะไรหรอ
ไป๋ชิงเย่
(ท่านเป็นถึงนายน้อย แต่ทำไม.)
เย่หนานเทียน
ขอบคุณมากครับ(ฉีกยิ้ม)
ไป๋ชิงเย่
โถ่นายน้อย.. ท่านรีบกินเถอะ
ไป๋ชิงเย่
เดี๋ยวข้า จะไปซักผ้าก่อน
เย่หนานเทียน
ไม่เป็นไรๆ พี่มากินด้วยกันเถอะครับ
เย่หนานเทียน
วันนี้ ทั้งวัน พี่ยังไม่ได้กินอะไรลงท้องเลยไม่ใช่หรอครับ มานั่งกินดีกว่าครับ
ไป๋ชิงเย่
ไม่ได้เพค่ะ นายน้อยกินเถอะ
ไป๋ชิงเย่
หม่อมฉันไม่ค่อยหิวเพค่ะ
(โครกก)
เย่หนานเทียน
มากินเถอะ ท่านเหนื่อยมาทั้งวันเเล้ว
ไป๋ชิงเย่
นายน้อย...
(มองขนมปังสองชิ้นตรงหน้า)
ทั้งคู่ จึงนั่งทานขนมปังแข็งๆ กันคนละหนึ่งชิ้นประทั้งชีวิต ชายหนุ่มร่างบาง ฉีกยิ้มเต็มใบหน้า
ไป๋ชิงเย่
...ใช้เพค่ะ อร่อยมาก!
เย่หนานเทียน
อ่อจริงสิ วันนี้ ข้าจะเข้าป่า เพราะงั้น จะกลับดึกหน่อย ท่านไม่ต้องรอน่ะ
ไป๋ชิงเย่
อีกแล้วหรอเพค่ะ ในป่า มันอันตรายน่ะเพค่ะ คุณชาย ว่ากันว่า ช่วงนี้ มีสัตว์วิญญาณระดับ4 อยู่ในป่า กัวลี่ รอให้ท่านเจ้าตระกูลปราบมันก่อน ค่อยเข้าไปมิได้หรือเพค่ะ คุณชาย
เย่หนานเทียน
พี่ชิงเย่ ข้า จำเป็นต้องไป
ไป๋ชิงเย่
รีบๆกลับมาน่ะเพค่ะ
เย่หนานเทียน
อืม ข้าสัญญา (ยิ้มบาง)
เนื้อหาในรูป ไม่ได้เกี่ยวข้องกับนิยายใดๆทั้งสิ้น เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น
เเละเหนือสิ่งอื่นใด ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยครับ ทางนี้ ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าของภาพเลย ขอประทานอภัยใว้ ณ ทีนี้ด้วยครับ ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ
เย่หนานเทียน
ข้าไม่เชื่อ ว่าท่าน จะเป็นอย่างที่ทุกคนพูด ข้าไม่เชื่อ ว่าท่าน จะทรยศตระกูล
เย่หนานเทียน
หลุมศพที่นี้ล้วนฝังศพคนในตระกูลที่กระทำผิดร้ายแรงเท่านั้น ท่านแม่ รอหน่อยน่ะ สักวัน ข้าจะ. พาท่าน ไปจากที่นี้เอง ข้าสัญญา
ทันใดนั้นเอง หน้าหลุมศพ ได้เกิดประกายสีฟ้าใส ส่องบนใบหน้าของชายหนุม เสมือนตรวจสอบทั้งร่างกายของชายหนุม จากแสงสีฟ้าจนค่อยๆเข้มขึ้นๆ
จนมาเป็นสีทอง ทันใดนั้น ตัวอักษรโบราณสลักบนหลุมศพที่มีชื่อว่า เย่ กลายเป็น ตัวอัคษรคำว่า กู่
ตอนที่ 3 (ทวีปลมปราณฟ้า)
ตัวอักษรโบราณ ที่สลักบนหิน บางส่วน บัดนี้ กลับลอยตัวกลางอากาศ ทันใดนั้น ตัวอัคษรสีทอง พุ่งชนเข้าตรงหน้าผากชายร่างบางตรงหน้า! ทันทีที่ชายหนุ่มรู้สึกตัว ความเจ็บมหาศาลถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดหยอน ความเจ็บปวดอันมหาศาลราวกระดูกแลกเป็นชิ้นๆ
ตัดมาที่ ในร่างกายของชายหนุ่ม แสงสีทองได้ไหลทั้วทั้งร่างกายเริ่มจางหัวจนถึงปลายเท้า ขั้นตอนแรก ผิวหนังถูกแผดเผาเป็นชิ้นๆ จนเห็นกระดูกสีขาวแสงสีทองบัดนี้ กลับกลายเป็นของเหลว สีทอง ของเหลวสีทอง สร้างผิวหนังอันใหม่แก่ชายหนุ่ม ความเจ็บปวดค่อยหายอย่างช้าๆ
เย่หนานเทียน
เจ็บเหลือเกิน..
จนกระทั้งความเจ็วได้มลายหายจนหมดสิ้น ตัวอัคษรสีทองก็พุ่งตัวจู่โจมอีกครั้ง มุ่งตรงไปที่ตรงหน้าอกของชายหนุ่ม
เย่หนานเทียน
อ้ากกกกกกก!!!
เช่นเคย ตัวอักษรสีทอง กลับกลายมาเป็นของเหลวอีกครั่ง แต่ว่าครั่งนี้ ดูเหมือนจะแตกต่างกว่าก่อนหน้านี้ สีทองเข้ม เริ่มโจมตีกระดูกของชายหนุ่ม กระดูกสีขาว บัดนี้ถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ เริ่มต้นที่หน้าอก หลังจากถูกบดขยี้ ของเหลวสีทองเข้ม ก็กลับกลายมาเป็นกระดูกสีทอง แทบจะทันที ผ่านไป 2เค่อ (30นาที) กระดูกทั้งร่างกายบัดนี้ เป็นสีทองล้วน
ร่างกายของชายหนุ่มลอยบนอากาศ แผ่ออร่าอันทรงพลัง ในที่สุด ตัวอักษรตัวสุดท้าย ก็พุ่งทยานเข้าไปในตัวของชายหนุ่ม เหมือนเดิม แสงสีทองแปรเปลี่ยนเป็นของเหลวสีทอง บดขยี้อวัยวะ ต่างๆ เป็นชิ้น และแทนที่โดยของเหลวสีทองแทบจะในทันที บัดนี้ ชายหนุ่มไม่สนความเจ็บปวดเเล้ว เพราะสติไม่อยู่ตั้งแต่กระดูกถูกทำลาย แต่ รอบนี้ กลับต้องสดุ้งตื่นขึ้นมา เพราะสมองถูกทำลาย แทบจะในทันที หลังลืมตา ความเจ็บที่รุ่นแรงกว่าตอนถูกบดขยี้กระดูกก็กลับมา ตอนนี้จะหวังให้สติหลุดคงเป็นไปไม่ได้ เพราะเหลือขั้นตอนสุดท้ายเเล้ว คือ บดขยี้สมองแหลกเป็นชิ้นๆ
ชายหนุ่มเจ็บปวด แต่ถึงกระนั้น ก็ไม่อาจเปลงเสียงออกมาได้ เพราะลิ้นถูกทำลายจนยับเยิน
เย่หนานเทียน
หมดสิ้นสักที..
เย่หนานเทียน
(พยายามนั่งสมาธิ)
เย่หนานเทียน
นี้มัน!! ตันเถียร!
เย่หนานเทียน
ข..ข้า อยู่ระดับ สร้างวิญญาณ ขั้น4แล้วว ข้าฝันไปรึเปล่า ไม่จริงน่า อย่าบอกน่ะ ว่าตัวอัคษรนั้น จะทำการรักษาข้า
เย่หนานเทียน
เป็น..ฝือมือท่านหรือ..
(มองหลุ่มศพตรงหน้า)
เย่หนานเทียน
ไม่หรอก..ท่านเสียชีวิตเเล้ว..
เย่หนานเทียน
กลับตระกูลดีกว่า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
