หลิงหลิง:ค่ะ ถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวฉันไปเอาเหล้ามาเพิ่มก่อนนะคะ
หวัง:อื้ม(เธอดูน่าสนใจจังเลย)
หลิงหลิง:คุณผู้จัดการค่ะ
ผู้จัดการ:อื้มว่าไงหลิงหลิง
หลิงหลิง:คือว่าฉันมาเอาเหล้าเพิ่มนะคะ
ผู้จัดการ:อ่อหยิบไปได้เลยนะ(วันนี้คุณหวังต้องพอใจมากแน่นอนฉันขอโทษนะหลิงหลิงที่ต้องส่งเด็กสาวอย่างเธอไปปรนิบัติหน่ะ)
หลิงหลิง:ค่ะ(ผู้จัดการดูแปลกๆแหะ)
เสียงเคาะประตูก๊อกก๊อกก๊อก
หลิงหลิง:ขออนุญาตค่ะคุณหวัง
หวัง:นี่เธอเพิ่งมาใหม่ใช่ไม
หลิงหลิง:ค่ะวันนี้ฉันมาทำงานวันแรกค่ะ
หลิงหลิง:(ทำไมเค้าดื่มเยอะแบบนี้น่ะดูเค้าเศร้าจังเลย)
หลิงหลิง:เอ่อคุณหวังต้องการอะไรเพิ่มไหมคะ
หวัง:ต้องการสิ... ฉันต้องการเธอยังไงหล่ะ
หลิงหลิง:แอ๊ะ...ฉันว่าคุณหวังคงเมามากแล้วกลับห้องคุณเถอค่ะโรงแรมเตรียมไว้แล้ว
หวัง:(ถึงขนาดชวนฉันไปห้องเลยเหรอสาวน้อยเธอลนหาที่เองนะ)
หวัง:ไปสิ
หลิงหลิง:(เอ่อ...ทำไมเค้าดูแปลกๆจังเลยหรือว่าฉันคิดมากไป)
หลิงหลิง:ถึงแล้วค่ะคุณหวัง
หลิงหลิง:ว๊าย!!คุณหวังจะทำอะไรค่ะ
เค้าดึงมือฉันเข้าไปอย่างแรงจนฉันล้มลงบนที่นอนนุ่มๆ เค้าใช้ริมฝีปากของเค้าที่น่าดึงดูด ก้มลงมาจูบปากของฉัน มันทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ
หลิงหลิง:แอ๊ะ!!คุณหวังอย่านะค่ะ(หน้าแดง)
หวัง:ทำไมหล่ะคุณชอบไม่ใช่เหรอ
หลิงหลิง:เปล่านะคะคุณหวัง ฉันมาแค่ดูแลคุณก้อเท่านั้นฉันไม่ได้มาทำงานนี้เพื่อเอาร่างกายของฉันมาแลกกับเงิน
หวัง:อ้ออย่างนี้เอง
และอยู่ๆเค้าก้อลุกขึ้นและนั่งลงเค้าจ้องมาที่ฉัน
หลิงหลิง:(อะไรกัน ความรู้สึกแบบนี้เหมือนฉันจะทำอะไรผิดเลย ไม่สิแต่ฉันเป็นคนถูกกระทำน่ะฉันต้องโกรธเค้าสิถึงจะถูก)
หวัง:นี่เธอ เธออยากแต่งงานกับฉันไม.
หลิงหลิง:ห๊าาา คุณจะแต่งงานกับฉัน เราพึ่งเจอกันเองน่ะ
หวัง:นี่คุณ เราไม่ได้เพิ่งเจอกันหรอกน่ะ
หลิงหลิง:(เค้าเคยเจอฉันงั้นเหรอ)
หลิงหลิง:ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูดเลยคะเราจะเคยเจอกันได้ไง
หวัง:คุณจำผมไม่ได้จริงไปสิน่ะ
หวัง:คุณคือเด็กผู้หญิงที่เข้ามานั่งคุยกับผมตอนนั้นไง
หลิงหลิง:เอ๋!!คุณคือพี่ชายสุดหล่อคนนั้นะเหรอ
หวัง:ใช้แล้วฉันเองไงล่ะ ตอนนั้นเธอบอกกับฉันเองหนิว่าถ้าเราสองคนโตมาจะให้ฉันขอเธอแต่งงานไง
เธอลืมได้ไงกันฉันรอเธอมานานมากรู้บางไม่
หลิงหลิง:เอ่อ...แต่มันเป็นแค่คำสัญญาตอนเด็กหนิค่ะ ฉันคงไม่คู่ควรกับคุณหรอกค่ะ
หวัง:นี่หลิงหลิง เธอเห็นตัวเองไม่มีค่าขนาดนั้นเลยรึไง
หลิงหลิง:ใช่ค่ะฉันไม่มีค่าพอจะคบกับคุณหรอกคะ
หลิงหลิง:(ฉันแค่คนจนๆก้อเท่านั้นเรามันต่างกันมากเกินไป)
หวัง:ถ้าอย่างนั้น เราลองมาคบกันในฐานะแฟนกันก่อน คุณห้ามขัดคำสั่งของผมเข้าใจไม่ ห้ามมีแม้แต่ข้อแม้และข้ออ้าง เพราะผมไม่สนใจยังไงซะคุณก้อมีค่ามากสำหรับผม
หลิงหลิง:(จะทำยังไงดีหล่ะปฎิเสธไปก้อไม่ได้)
หลิงหลิง:ได้ค่ะฉันจะลองคบกับคุณ
หลิงหลิง:(นี่ฉันตอบตกลงไปแล้วงั้นเหรอฉันนี้บ้าไปแล้วแน่เลย😭😭)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
