เกิดใหม่ในร่างเลดี้ที่พระเอกเกลียด
ตอนที่1
//=การกระทำ
( )=ความคิด
[ ]=คำอธิบาย
"รักชั่วนิรันด์ฉันและเธอ"
เลดี้มาเรีย
โฮ๊ะๆ จับตัวยากจังเลยน๊า~
แพททริเซีย
แฮ่ก...แฮ่ก... //วิ่งมาจนถึงทางตัน
เลดี้มาเรีย
ไม่มีใครเคยหนีออกจากอณาเขตของฉันได้
เลดี้มาเรีย
//เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
เลดี้มาเรีย
เธอรู้เรื่องนั้นดี... //สายตาน่ากลัว
แพททริเซีย
//หันไปเผชิญหน้ากับมาเรีย
แพททริเซีย
ฉัน...ฉันน่ะ...
แพททริเซีย
ฉันจะไม่หนีอีกต่อไป!
แพททริเซีย
//ตะโกนออกมาอย่างกล้ำกลืน
เลดี้มาเรีย
จะไม่หนี? //เอียงคอ
เลดี้มาเรีย
//หัวเราะขบขัน
เลดี้มาเรีย
ที่เธอไม่หนีเพราะทางมันตันแล้วต่างหากล่ะ
เลดี้มาเรีย
เธอที่วิ่งหนีไม่ได้ก็เท่ากับว่าตายไปแล้ว
แพททริเซีย
ฉันแพททริเซีย แองเจลีโอ้
แพททริเซีย
ในนามของสายเลือดนางฟ้าคนสุดท้าย...
แพททริเซีย
จะขอสู้จนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย!
ทันใดนั้นวงเวทย์แสงเจิดจรัสก็ส่องประกายที่พื้นรอบตัวแพททริเซีย
แพททริเซีย
Brighter! //ร่ายเวทย์
[ชื่อเวทย์: Brighter
เวทย์ระดับ: B+
สาย: บัฟ+ฟื้นฟู
รายละเอียดเวทย์:สร้างวงเวทย์แห่งแสงขึ้นมาเพื่อบัฟเวทย์แสงไห้ตนเอง20% และฟื้นฟูพันธมิตรทุกคนที่อยู่ในวงเวทย์แห่งแสง]
เลดี้มาเรีย
ช่างน่าประทับใจ~ //ปรบมือ
เลดี้มาเรีย
ดูเหมือนเธอคิดจะสู้กับฉันจริงๆสินะถึงได้บัฟตัวเองรอแบบนี้น่ะ
เลดี้มาเรีย
ฉันจะกำจัดแกและลบชื่อของแกออกจากหัวท่านดยุกเดี๋ยวนี้แหละ!
เลดี้มาเรีย
โซ่กระซวก! //ร่ายเวทย์
[ชื่อเวทย์: โซ่กระซวก
เวทย์ระดับ: A-
สาย: โจมตี
รายละเอียดเวทย์: ปล่อยโซ่ใหญ่สามเส้นออกไปเพื่อโจมตีศัตรู สามารถทำความเสียหายได้ดี]
แพททริเซีย
อ๊ะ?! //หลบโซ่แล้วปล่อยแสงสู้เรื่อยๆ
เลดี้มาเรีย
ไอ้เวทย์บัฟกิ๊กก๊อกของเธอน่ะ
เลดี้มาเรีย
ถ้าไม่มีพวก เธอก็แค่ตัวฮีลโง่ๆตัวนึง!
เลดี้มาเรีย
ซึ่งฉันก็ฮีลได้!
เลดี้มาเรีย
ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมท่านดยุกถึงเลือกแก!
เลดี้มาเรีย
//ปล่อยโซ่ออกไปโจมตีเรื่อยๆ
แพททริเซีย
ก็เพราะเธอเป็นแบบนี้ไงล่ะ!
แพททริเซีย
เพราะเธอโหดร้ายไร้เหตุผลแบบนี้
แพททริเซีย
ต่อไห้คนที่ยืนอยู่ตรงนี้จะไม่ไช่ฉันแต่ฉันก็มั่นใจว่าท่านอัลเฟรดไม่มีทางเลือกเธอเด็ดขาด!
เลดี้มาเรีย
สายใยเกี่ยวพัน! //ร่ายเวทย์
[ชื่อเวทย์: สายใยเกี่ยวพัน
เวทย์ระดับ: A
สาย: ควบคุม
รายละเอียดเวทย์: ปล่อยโซ่ขนาดใหญ่ไปเชื่อมกับศัตรูแบบผูกขาดได้ ถ้าถูกเชื่อมแล้วศัตรูจะไม่สามารถหนีเกินระยะโซ่ได้จนกว่าศัตรูหรือมาเรียจะตาย]
แพททริเซีย
โอ้ย?! //ถูกเชื่อม
เลดี้มาเรีย
เท่านี้แกก็ไม่มีทางหนีไปไหนได้แล้ว~
เลดี้มาเรีย
คนใดคนนึงต้องตาย!
เลดี้มาเรีย
//เสกโซ่หลายอันออกมาโจมตี
แพททริเซีย
ระเบิดแสง! //ร่ายเวทย์
[ชื่อเวทย์: ระเบิดแสง
เวทย์ระดับ: B+
สาย: โจมตีหนัก
รายละเอียดเวทย์: ปล่อยพลังงานแสงออกไประเบิดบึ้มในจุดที่กำหนด]
ระเบิดแสงได้ระเบิดโซ่ของมาเรียกระจุยกระจายออกไป
เลดี้มาเรีย
เธอระเบิดโซ่ของฉัน... //ทำหน้ากังวล
เลดี้มาเรีย
...แต่ระเบิดไม่หมด~ //แสยะยิ้ม
แพททริเซีย
?!! //รีบหันไปมองหลัง
แต่เมื่อแพททริเซียรู้ตัวมันก็สายไปแล้วสำหรับเธอ
โซ่ของมาเรียพุ่งเข้าหาเธอจากด้านหลังทิ่มแทงร่างกายของเธออย่างสาหัส
แพททริเซีย
อ๊า?!!!! //กรีดร้อง
แพททริเซีย
...อึก...B-Brighter... //กำลังจะร่ายวงฮีล
เลดี้มาเรีย
ไม่ปล่อยไห้ทำหรอก
เลดี้มาเรีย
//ใช้โซ่พุ่งโจมตีวงฮีลจนแตกก่อนที่มันจะทำงาน
แพททริเซีย
ไม่นะ... //พยายามจะลุกขึ้น
เลดี้มาเรีย
สายเลือดนางฟ้าคนสุดท้าย...
เลดี้มาเรีย
//เดินมาไกล้เรื่อยๆและเริ่มขานฉายาของแพททริเซีย
เลดี้มาเรีย
เทพธิดาของสามัญชน...
เลดี้มาเรีย
คู่หมั้นของท่านดยุก อัลเฟรด เฟรมมาร์ด...
เลดี้มาเรีย
และถ้าเธออยู่ไปอีกสักพักคงจะได้ฉายาดัชเชสแห่งเฟรมมาร์ดมา...
เลดี้มาเรีย
...จะไม่ปล่อยไห้เป็นแบบนั่นเด็ดขาด...
เลดี้มาเรีย
ลาก่อนนะ...ศัตรูหัวใจของฉัน...
ในขณะที่มาเรียร่ายเวทย์โซ่รอบตัวแพททริเซียเตรียมที่จะปิดฉากทุกอย่าง ก็มีชายคนหนึ่งพุ่งมาตัดโซ่พวกนั้นขาดสะบั้นด้วยดาบประกายเพลิง
แพททริเซีย
อ่า...ท่านมาแล้ว... //แหงนหน้ามอง
แพททริเซีย
ท่านมาช่วยข้า... //น้ำตาคลอ
อัลเฟรดมองแพททริเซียด้วยท่าทีไม่เป็นเดือดเป็นร้อนแต่ในแววตาของเขากลับสั่นด้วยความโกรธและรู้สึกผิด
อัลเฟรด (ดยุก)
...มาเรีย //เรียกด้วยเสียงนิ่งๆ
เลดี้มาเรีย
ทะ-ท่านดยุก! ท่านมาที่นี่ได้ไง?!
อัลเฟรด (ดยุก)
ฉันคงไม่ต้องถามว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่สินะ
อัลเฟรด (ดยุก)
เพราะนี่ก็หลายครั้งแล้ว
อัลเฟรด (ดยุก)
//มองแพททริเซียที่นอนขดบนพื้น
อัลเฟรด (ดยุก)
... //ดาบในมือสั่น
อัลเฟรด (ดยุก)
มาเรีย...โอกาสของเธอหมดลงแล้วล่ะ
เลดี้มาเรีย
ไม่ไช่แบบนั้นนะคะ! ฉันก็แค่-
อัลเฟรด (ดยุก)
แค่ไล่ฆ่าคู่หมั้นของฉันมาตลอดสองปี?
เลดี้มาเรีย
คู่หมั้น...คำก็คู่หมั้น...สองคำก็คู่หมั้น!
เลดี้มาเรีย
ไหนตอนแรกท่านบอกว่าท่านไม่มีทางยอมรับเธอไง?!
อัลเฟรด (ดยุก)
ไม่รู้สิ...บางทีฉันอาจจะเพี้ยนไปแล้วก็ได้...
อัลเฟรด (ดยุก)
//ยิ้มหน่อยๆ
แพททริเซีย
ท่านดยุก? //ซึ้ง
อัลเฟรด (ดยุก)
//มองแพททริเซีย
อัลเฟรด (ดยุก)
เพราะเธอเลยทำไห้ฉันเป็นแบบนี้
อัลเฟรด (ดยุก)
ทำไห้ฉันเป็นคนเพี้ยนที่กลับมาเห็นสีสันอีกครั้ง
เลดี้มาเรีย
//มองด้วยความอิจฉา
เลดี้มาเรีย
แพททริเซีย... //กำหมัด
เลดี้มาเรีย
ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ!!! //สติแตก
มาเรียที่คุ้มคลั่งได้เสกโซ่มากมายออกมาและโจมตีไปที่แพททริเซีย
อัลเฟรด (ดยุก)
//ตัดโซ่พวกนั้นขาดอย่างง่ายดาย
อัลเฟรด (ดยุก)
ฉันจะไม่ปล่อยไห้อะไรมาทำร้ายแพททริเซียอีก
อัลเฟรด (ดยุก)
และอะไรที่ฉันหมายถึงก็คือเธอ...มาเรีย
ทันใดนั้นอัลเฟรดก็ร่ายเวทย์เปลวเพลิงไห้เคลือบทั่วดาบของเขา
เลดี้มาเรีย
แพททริเซีย!!! //โจมตีอย่างบ้าคลั่ง
อัลเฟรด (ดยุก)
//ตัดโซ่ที่พุ่งไปทางแพททริเซียไห้ขาดทั้งหมด
จากนั้นในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีอัลเฟรดก็พุ่งเข้าถึงตัวมาเรียและแทงดาบประกายเพลิงเข้าไปที่กลางใจของเธอ
อัลเฟรด (ดยุก)
แผดเผา //ร่ายเวทย์
จากนั้นไฟก็ลุกไหม้หัวใจของมาเรียจนหมดสิ้น เธอล้มลงอย่างน่าเวทนา
เลดี้มาเรีย
...อ่า...ร้อนจัง... //น้ำตาคลอ
เลดี้มาเรีย
นี่คือสิ่งที่ฉันได้คืนมา...จากที่ฉันไห้ความรักกับคุณสินะ...
อัลเฟรด (ดยุก)
... //ยืนมองมาเรียที่ค่อยๆจะหมดลมหายใจ
เลดี้มาเรีย
ท่าน...เกลียดข้าขนาดนี้เลยหรอ...
เลดี้มาเรีย
... //ดวงตาค่อยๆปิดลง
ในที่สุดเลดี้มาเรียก็หมดลมหายใจจากคมดาบของคนที่เธอรักสุดหัวใจ
และถึงแม้ว่านี่จะเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเธอ...ถึงแม้เธอจะโจมตีอย่างบ้าคลั่งแต่โซ่ของเธอกลับไม่เคยจ่อไปที่อัลเฟรดเลยจนวินาทีสุดท้าย
และนี่คือจุดจบของเลดี้มาเรีย
หนึ่งในตัวร้ายในนิยายที่ฉันเพิ่งอ่าน
ตอนที่2
ณเช้าอันสดใสของชนบทแห่งนึง
มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังเดินไปโรงเรียนท่ามกลางกลีบซากุระที่ร่วงหล่นตามทางเท้า
ซายุ
ตุ้งแช่!!! //จั้มสแกร์จากด้านหลัง
คาร่า
อะไรของเธอเนี่ย? //กอดอก
ซายุ
ก็วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พวกเราจะได้เรียนที่นี่แล้วนี่นา
ซายุ
ก็ขอแกล้งเธอส่งท้ายหน่อยละกัน~
คาร่า
วันสุดท้ายแล้วสินะ...
ซายุ
ไม่เอาสิ! อย่าทำหน้าแบบนั้นนะ!
ซายุ
ถึงพวกเราจะจบม.ปลายกันวันพรุ่งนี้
ซายุ
ก็ไม่ได้แปลว่าพวกเราจะไม่ได้เจอกันอีกสักหน่อย
คาร่า
ฉันคงคิดถึงช่วงเวลาเดินไปโรงเรียนแน่ๆเลย
ซายุ
แล้วนิยายที่ฉันไห้เธอไปอาทิตย์ที่แล้วล่ะ?
ซายุ
เป็นไงบ้างๆ! //ทำตาเป็นประกาย
ซายุ
เย้! ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องชอบมัน!
ซายุ
ตัวละครที่เธอชอบที่เธอปักหลักเชียร์น่ะ!
ซายุ
//รอฟังอย่างใจจดใจจ่อว่าจะชอบเหมือนตัวเองรึเปล่า
คาร่า
(อืม...ถ้าเป็นซายุละก็คงจะเมนตัวผู้ชายแหงๆ)
คาร่า
ไม่รู้สิ...เลดี้มาเรียมั้ง?
ซายุ
เธอชอบตัวร้ายขี้อิจฉาที่ตายตอนกลางเรื่องหรอ?!
คาร่า
ฉันแค่รู้สึกว่าเธอมีอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น...
ซายุ
ฉันอ่านเป็นร้อยรอบแล้วยังชอบไม่ลงเลย
ซายุ
แล้วเธอชอบยัยมาเรียที่อะไรล่ะ?
ซายุ
ในบรรดา5ตระกูลผู้ปกครอง ยัยนั่นน่าจะง่อยสุดละมั้ง
คาร่า
แค่เธออาจจะไม่ได้แสดงพลังเฉยๆก็ได้
คาร่า
ก็5ตระกูลผู้ปกครองคนอื่นๆน่ะได้โชว์ท่าไม้ตายกันหมดเลยนี่นา
คาร่า
มาเรียเป็นคนเดียวที่ยังไม่ได้โชว์มัน
คาร่า
ฉันว่ามันจะต้องเป็นท่าไม้ตายที่สุดยอดแน่ๆ
ซายุ
หรือบางทียัยนั่นอาจจะไม่มีท่าไม้ตายก็ได้
ซายุ
ถ้ายัยนั่นมีก็น่าจะใช้ก่อนที่ตัวเองจะตายสิ
คาร่า
แล้วเธอเมนตัวอะไร? //ถามกลับ
คาร่า
ว่าแล้ว... //หันหน้าไปทางอื่น
ซายุ
อะ-เอ๊?! ทำหน้าแบบนั้นความว่าไงน่ะ!
คาร่า
แล้วเธอจะเอาหนังสือนิยายคืนตอนนี้ไหม?
ซายุ
ไม่อ่ะ เอาไว้ในกระเป๋าเธอก่อนก็ได้
ซายุ
ตอนนี้พวกเรารีบก่อนเถอะ
ในที่สุดทั้งสองก็เดินคุยกันจนมาถึงโรงเรียน
ซายุ
งั้นฉันไปก่อนนะอาจารย์ห้องฉันดุน่ะ
หลังจากนั้นซายุก็โบกมือลาคาร่า
คาร่า
...เอ๊ะ?! //พึ่งนึกอะไรออก
คาร่า
(ฉันยังไม่ได้เอางานไปส่งอาจารย์ที่ห้องเลยนี่นา!)
คาร่า
(ตายๆๆ ตายจริงๆ จะได้จบไหมเนี่ยฉัน)
คาร่า
(ถ้าไปตอนนี้ขอไห้ทันนะ)
คาร่า
//รีบวิ่งแจ้นไปที่ห้องพักอาจารย์ประวัตติศาสตร์
ณห้องพักอาจารย์ประวัตติศาสตร์
คาร่า
แฮ่ก...แฮ่ก... //วิ่งจนหอบ
คาร่า
(ไม่มีใครอยู่เลยแฮะ)
คาร่า
//เดินเข้าไปแล้วเอาสมุดวางไว้ที่โต๊ะอาจารย์
คาร่า
ฟิ่ว...แค่นี้ก็เรียบร้อย~ //ยิ้ม
ในขณะที่คาร่ากำลังโล่งใจอยู่นั้นจู่ๆก็มีแสลงสาบเดินมาบนพื้น
คาร่า
OMG! อย่ามายุ่งกับฉาน!!!!
คาร่า
//วิ่งหนีและกรีดร้อง
หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงกรีดร้องของผู้คนด้านล่าง
พวกเขาเห็นหญิงสาวโดดลงจากหน้าต่างชั้นหกลงมาสู่ขิต
ข้าวของกระจายออกจากกระเป๋าของเธอ
คาร่า
อึก!...อึก! //นอนกระกระอักเลือดอยู่บนพื้น
คาร่า
(ลืมไปเลยว่านี่ชั้นหก...ไอ้แมลงสาบนรก!)
คาร่า
(โอ้ยเจ็บ! หักไปหมดทั้งตัวแล้วมั้ง!)
คาร่า
(ต้องมาตายแบบนี้หรอ....)
คาร่า
(ตายไม่เห็นสวยเลย...)
คาร่า
(ฉันยังอายุแค่19อยู่เลยนะ...ยังไม่ทันได้ทำไรเลย)
ในวินาทีนั้นคาร่าก็เหลือบไปเห็นหนังสือนิยายที่เธอเคยอ่านตกอยู่ไกล้ๆเธอ
แต่จู่ๆหนังสือนิยายนั่นก็เปิดออกเองและมีเวทย์ลูกโลกแปลกๆออกมาจากหนังสือ
ก่อนที่คาร่าจะทันได้คิดอะไรลูกโลกสีฟ้านั่นก็ส่องสว่างวาบจนเธอแทบมองไม่เห็นอะไรรอบข้าง
หลังจากนั้นไม่นานแสงนั้นก็เริ่มวาบหายไป
มาเรีย (คาร่า)
อืม... //ลืมตาขึ้น
มาเรีย (คาร่า)
นี่ฉัน... //มองรอบๆ
มาเรีย (คาร่า)
... //เงียบ
มาเรีย (คาร่า)
นี่ฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ย?!!
คาร่าตกใจอย่างมากเมื่อเห็นว่าที่ๆเธออยู่คือห้องนอนสีม่วงขนาดใหญ่ที่ฟุ้งไปด้วยกลิ่นลาเวนเดอร์
ตอนที่3
มาเรีย (คาร่า)
นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย...
เธอมองไปรอบๆห้องนอนอันหรูหราด้วยความรู้สึกแปลกๆ
มาเรีย (คาร่า)
ก็นะ...ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
มาเรีย (คาร่า)
แต่ฉันมั่นใจว่ามันต้องดีกว่าการตกตึกตายไปเฉยๆแน่...
มาเรีย (คาร่า)
//ลองเดินไปรอบๆ
มาเรีย (คาร่า)
(อืม...รู้สึกสูงขึ้นแปลกๆแฮะ)
มาเรีย (คาร่า)
(ทำไมกันนะ?)
จากนั้นเธอก็เดินผ่านกระจกบานนึงในห้อง
มาเรีย (คาร่า)
หืม? //ลองส่องกระจกดู
มาเรีย (คาร่า)
... //ส่องแล้วเงียบ
มาเรีย (คาร่า)
...อะ-เอ่อ... //อึ้ง
มาเรีย (คาร่า)
ทำไมฉันสวยขึ้นขนาดนี้?!
มาเรีย (คาร่า)
ขายาวแบบซุปเปอร์โมเดล
มาเรีย (คาร่า)
หน้าอกอันเท่าส้มโอ
มาเรีย (คาร่า)
หน้าสวยยังกับนางงาม
คาร่ายืนอึ้งกับรูปลักษณ์ใหม่ของเธอในกระจก
มาเรีย (คาร่า)
ถ้ารู้ว่าตายแล้วจะสวยขนาดนี้ฉันน่าจะโดดลงมาตั้งนานแล้ว
มาเรีย (คาร่า)
//ลูบหน้าตัวเอง
คาร่ายืนชื่นชมรูปลักษณ์ของเธอได้ไม่นานก็มีคนเปิดประตูห้องนอนเข้ามาอย่างรีบร้อน
โซนาต้า (สาวใช้)
คุณหนูคะ?!
โซนาต้า (สาวใช้)
เกิดอะไรขึ้นหรอคะ? ฉันได้ยินเสียงคุณหนูดังไปจนถึงโถงทางเดินเลยค่ะ
มาเรีย (คาร่า)
คุณหนู? //เอียงหัว
มาเรีย (คาร่า)
คุณหนูอะไรอ่ะ? แล้วเธอเป็นใคร?
โซนาต้า (สาวใช้)
เอ๋?! //ตกใจ
โซนาต้า (สาวใช้)
นี่คุณหนูลืมดิฉันไปแล้วหรอคะ?!
โซนาต้า (สาวใช้)
ฉันโซนาต้า
โซนาต้า (สาวใช้)
สาวใช้ของคุณหนูมาเรียไงคะ!
มาเรีย (คาร่า)
คุณหนูมาเรีย... //นึกแปปนึง
มาเรีย (คาร่า)
(มาเรียหรอ...คุ้นๆนะ)
มาเรีย (คาร่า)
มาเรีย... //เริ่มนึกออก
มาเรีย (คาร่า)
เลดี้มาเรีย!!! //หน้าซีด
โซนาต้า (สาวใช้)
คะ? คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าคะ? //ทำหน้ากังวล
มาเรีย (คาร่า)
(ฉิป*ายแล้วไง!)
มาเรีย (คาร่า)
(ก็ว่าอยู่ทำไมได้กลิ่นลาเวนเดอร์ตลอดแถมยังตื่นมาสวยเช้งแบบนี้อีก)
มาเรีย (คาร่า)
(นี่ฉันตื่นมาในร่างเลดี้มาเรียหรอเนี่ย!)
มาเรีย (คาร่า)
(ตื่นมาในร่างนางร้ายที่มีศัตรูรอบด้าน ตายแน่ค่ะ ตายๆ)
มาเรีย (คาร่า)
โอ้ย... //จะวูบ
โซนาต้า (สาวใช้)
คุณหนูคะ?! //รีบเข้าไปพยุง
โซนาต้า (สาวใช้)
คุณหนูทำใจดีๆไว้นะคะ!
มาเรีย (คาร่า)
ทำใจไม่ได้หรอก... //ทำหน้าสิ้นหวัง
มาเรีย (คาร่า)
(จริงอยู่ที่ว่าฉันชอบเลดี้มาเรีย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะอยากมาอยู่ในร่างเธอนะ)
มาเรีย (คาร่า)
ไปไม่รอดแน่แม่จ๋า... //อยากจะกรีดร้อง
ทันใดนั้นก็มีชายคนนึงที่ดูมีอายุวิ่งเข้ามาในห้อง
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
มาเรีย!
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
//วิ่งมาด้วยสีหน้าร้อนรน
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
เกิดอะไรขึ้น
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
พ่อได้ยินเสียงลูกดังออกไปจนถึงห้องนอนพ่อเลย
โซนาต้า (สาวใช้)
ท่านเคานต์คะ!
โซนาต้า (สาวใช้)
คุณหนูเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ //เริ่มอธิบาย
โซนาต้า (สาวใช้)
จู่ๆก็พูดอะไรแปลกๆและแถมยังดูไร้เรี่ยวแรงด้วยค่ะ!
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
มาเรีย... //ช่วยพยุงมาที่โซฟา
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
โซนาต้า
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
เธอออกไปก่อนเถอะเดี๋ยวฉันจัดการเอง
โซนาต้า (สาวใช้)
ค่ะ //เดินออกไปจากห้อง
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
มาเรีย... //หันมามองมาเรีย
มาเรีย (คาร่า)
เกิดใหม่ทำไม...เกิดแล้วได้อะไร... //สติหลุดไปแล้ว
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
อืม...ปรกติลูกก็ชอบทำตัวแปลกๆอยู่แล้วล่ะนะ
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะแปลกไปหน่อย
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
ไหนลองเล่าไห้พ่อฟังสิว่าลูกมีเรื่องอะไรในใจ //ยิ้ม
มาเรีย (คาร่า)
(มีค่ะ หนูอยากจะบอกว่าหนูไม่ไช่ลูกคุณและหนูก็ไม่ไช่มาเรีย หนูทะลุมิติมาเกิดในนิยายที่หนูเพิ่งอ่านก่อนที่หนูจะตาย และหนูก็มาอยู่ในร่างตัวร้ายที่จะโดนพระเอกฆ่าในอนาคตซึ่งหนูว่าหนูไม่รอดแน่)
มาเรีย (คาร่า)
เอ่อไม่มีค่ะ... //ตอบสวนทางกับความคิด
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
งั้นหรอ...
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
ลูกก็เลยวัยที่จะเปิดใจกับพ่อแล้วนี่เนาะ... //ทำหน้าเศร้า
มาเรีย (คาร่า)
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ
มาเรีย (คาร่า)
//พยายามตั้งสติ
มาเรีย (คาร่า)
หนูแค่ต้องใช้เวลาทำใจสักหน่อย...
มาเรีย (คาร่า)
(อยู่ดีๆก็ตายละมาเกิดในร่างนางร้ายก็ขอเวลาไห้หนูทำใจเถอะค่ะ)
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
...
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
พ่อเข้าใจนะว่ามันต้องใช้เวลา
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
เรื่องที่ท่านดยุกเพิ่งหมั้นกับแพททริเซียเมื่ออาทิตย์ก่อนน่ะ
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
ก็ลูกรักเค้ามากเลยนี่นา
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
จะเสียใจจนเป็นแบบนี้ก็ไม่แปลก
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
//ลุกขึ้น
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
งั้นพ่อไห้เวลาลูกทำใจดีกว่า
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
พ่อไปแล้วนะ
เคานต์พาพีรีออน (พ่อมาเรีย)
//เดินออกไป
มาเรีย (คาร่า)
หมั้นกันเมื่ออาทิตย์ก่อนงั้นหรอ?
มาเรีย (คาร่า)
แปลว่าฉันมาสิงร่างของมาเรียสองปีก่อนที่เธอจะถูกฆ่าตาย...
[มาเรียถูกฆ่าหลังจากที่คอยรังควาญแพททริเซียมาตลอดสองปีหลังจากที่แพททริเซียหมั้นกับดยุก]
มาเรีย (คาร่า)
สองปี...ถ้าฉันไม่สามารถเปลี่ยนชะตาของมาเรียได้ฉันก็จะตาย
มาเรีย (คาร่า)
//เริ่มมีไฟ
มาเรีย (คาร่า)
ชีวิตครั้งที่สองของฉัน
มาเรีย (คาร่า)
ฉันจะไม่ยอมไห้มันเป็นไปตามที่นิยายลิขิตไว้หรอก!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
