รักกับฤดูหนาว
รักกับฤดูหนาว /01
เยว่เผิง
หนิงหนิง!//วิ่งมาหา
เยว่เผิง
ใครมาส่งเธอมาเรียนหรอ
เยว่เผิง
แล้วเธอพักอยู่ที่ไหน ดีรึเปล่า
หนิงเหมย
เดี๋ยวก่อน..เย่วเย่ว
หนิงเหมย
แม่ให้เราพักบ้านที่ซื้อไว้แถวๆนี้
หนิงเหมย
แต่ว่าเราอยู่กับคนที่แม่ส่งมาให้ดูแลเราเพราะงั้นไม่ต้องเป็นห่วง
เยว่เผิง
โอเคร ค่อยสบายใจหน่อย
เยว่เผิง
แต่..จริงๆให้มาอยู่กับฉันก็ได้นะที่บ้านอนุญาต
เยว่เผิง
จริงสิ..//เกาะแขน
เยว่เผิง
ฉันไปสืบมาว่าหนิงหนิงได้อยู่ห้องเดียวกันกับฉันด้วย!
หนิงเหมย
ดีจริงๆ โรงเรียนนี่ก็ไม่เลว//มอง
เยว่เผิง
งั้น..ฉันพาไปห้องก่อนละกันนะ
.
นั้นสิ ดูท่าจะเป็นเด็กใหม่
อิ้งเยว่
เยว่เผิง มาแล้วหรอ
เยว่เผิง
อ๋อ..นี่เพื่อนสนิทฉันเอง ที่เคยเล่าให้ฟัง
อิ้งเยว่
สวัสดี ฉันชื่อ อิ้งเย่วนะ
หนิงเหมย
ฉันชื่อ หนิงเหมย ยินดีที่ได้รู้จักนะอิ้งเยว่//ยิ้มแย้ม
อิ้งเยว่
เวลาหนิงเหมยยิ้มนี่เคยมีคนชมไหมว่าเธอยิ้มน่ารักมากเลยหล่ะ//ขำเบาๆ
เยว่เผิง
นี่..อิ้งเยว่อย่ามาแซวหนิงหนิงของฉันนะ//😡
อิ้งเยว่
หยอกเล่นเอง อย่ามาทำเป็นโกรธเลยหน่า
หนิงเหมย
( ฉันยิ้มน่ารักขนาดนั้นเลยหรอ )
อิ้งเยว่
หนิงเหมยอย่าได้จำสิ่งที่แซวไปเมื่อกี้เลยนะ
หนิงเหมย
ไม่เป็นไร แค่ไม่มีคนเคยบอกน่ะ
หนิงเหมย
เลยรู้สึกเขินๆอายๆนิดหน่อย
อิ้งเยว่
ตอนนี้เรามาหาที่นั่งให้เธอกันดีกว่า
เยว่เผิง
น่าจะดีนะ ว่าไงหนิงเหมยเธอคิดว่าดีไหม
หนิงเหมยดันมองไปสะดุดกับใครบางคนเข้า
ผู้ชายที่กำลังได้รับความสนใจในหมู่ผู้หญิงชาย
หลิวหยาง
นี่ นายฟังไม่รู้เรื่องหรอ
ตงหยาง
จะไปด้วยกันก็ได้ ไม่ติอะไร
หลิวหยาง
เออๆ จบนะได้ยินแล้วใช่ไหม
หลิวหยาง
ปีนี้กูว่ามึงได้เป็นหัวหน้าห้องเหมือนเดิม
หลิวหยาง
ไม่เบื่อบ้างหรือว่ะ
ตงหยาง
ไม่รู้อ่ะ รู้สึกเฉยๆแต่ปีนี้ไม่แน่
🐈⬛🐈⬛
มาอ่านกันเยอะๆนะครับ :>>
รักกับฤดูหนาว /02
ตงหยาง
ไม่รู้อ่ะ รู้สึกเฉยๆแต่ปีนี้ไม่แน่
ตงหยาง
มองอะไร..//หันไปมอง
หลิวหยาง
ดูเหมือนจะเป็นเด็กใหม่นะ
เยว่เผิง
เออนี่..อย่าพึ่งวางกระเป๋านะหนิงหนิง
หนิงเหมย
อะ..เอ่อ..อืมโอเคร
หนิงเหมย
มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอ
เยว่เผิง
ก็..ฉันลืมกินข้าวเช้ามาตลอด ทุกเช้าเลยต้องไปหน้าโรงเรียนเพื่อซื้อซาลาเปากิน//กระซิบ
เยว่เผิง
ป่ะไปกัน//ดึงตัวหนิงเหมยไป
หนิงเหมย
อ่ะ!//โดนดึงไม่ทันได้ตั้งตัว
อิ้งเยว่
นี่รอด้วยสิ รอฉันด้วย//วิ่งตามออกไป
หลิวหยาง
เห้อ ดูท่าน่าจะเรียนเก่งนะ
หลิวหยาง
สงสัยมีคนชิงที่ 1 กับมึงแล้วว่ะ
หลิวหยาง
แต่เสียดาย..ไปสนิทกับคนติ๊งต๊องงั้นได้ไง
ตงหยาง
ไปว่าเขาอีก//หันกลับมา
ตงหยาง
อีกอย่าง เยว่เผิงไม่ได้ติ๊งต๊อง
ตงหยาง
แค่ดูเหมือนว่าคนนั้นสนิทมากกว่าอิ้งเยว่สะอีก
ตงหยาง
เลยแสดงท่าทีที่เราไม่เคยเห็นออกมา
ตงหยาง
( หนิงหนิงชื่อน่ารักดีหนิ )
หลิวหยาง
มึงยิ้มไรเนี่ย//ขนลุก
ตงหยาง
หุบปากไปน่า น่ารำคาญจริงๆ
ตงหยาง
ทุกๆคนนั่งเร็ว อาจารย์มาแล้ว
เป่าเป้ย
กลับไปนั่งที่ของเธอเถอะ
ตงหยาง
ครับ//กลับไปนั่งที่
เป่าเป้ย
ต่อไปนี้ อาจารย์เป่าเป้ยคนนี้จะเป็นครูที่ปรึกษาและครูประจำชั้นของพวกเธอนับตั้งแต่นี้
เป่าเป้ย
แล้วครูขอแต่งตั้งให้ตงหยางเป็นหัวหน้าห้องเหมือนเดิม
เป่าเป้ย
พิเศษอีก วันนี้มีนักเรียนเข้ามาใหม่อยู่ไหนคะลุกแสดงตัวหน่อยค่ะ
ทุกสายตาจับจ้องมาที่หนิงเหมย
เป่าเป้ย
อ่า..แนะนำตัวหน่อยค่ะ
หนิงเหมย
สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อ หนิงเหมย
หนิงเหมย
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ//ยิ้ม
.
ใช่ไหม เหมือนที่อิ้งเยว่บอกเลย
เป่าเป้ย
ยิ้มได้น่ารักมากเลย
เป่าเป้ย
เอาล่ะ นั่งลงเถอะ
เป่าเป้ย
ยังไง ก็สนิทกับเพิ่อนให้มากๆนะ
เป่าเป้ย
เหลือเวลาอีกนิดเดียว ก็จะเริ่มคาบแรกของวันนี้แล้ว
เป่าเป้ย
ยังไงก็หยิบหนังสือเตรียมขึ้นมารออาจารย์ได้เลย
🐈⬛ : นี่ เอาหนังสือฉันไปดูก่อนก็ได้นะ
หนิงเหมย
ขอบคุณนะ//เงยหน้า
ตงหยาง
ทำไม มีอะไรติดหน้าฉันงั้นหรอ?
หนิงเหมย
//รีบหยิบหนังสือจากมือมา
หนิงเหมย
ขอบคุณอีกรอบนะ..//รีบเปิด
รักกับฤดูหนาว /03
เยว่เผิง
เอ่อ..นี่อย่าพึ่งวางกระเป๋านะ
เยว่เผิง
ไปซื้อข้าวเช้าด้วยกันก่อน
ทั้งคู่เดินออกไปโดยไม่รออิ้งเยว่เลย
อิ้งเยว่
รอด้วยสิ//รีบเดินตามไป
เยว่เผิง
นี่ ฉันขอถามไรหน่อยสิ
หนิงเหมย
หื้ม ได้สิ//ตั้งใจฟัง
เยว่เผิง
เมื่อกี้เธอมองใครหรอ..
หนิงเหมย
//มองหน้าเยว่าเผิง
เยว่เผิง
ถ้าเป็นคนนั่นที่ฉันคิด ขอเธออย่างหนึ่งคืออย่าไปใกล้ไอ้นั้น
อิ้งเยว่
ก็เพราะว่า เขามีผู้หญิงอยู่รอบตัว
อิ้งเยว่
ถ้าผู้หญิงพวกนั้นรู้ว่าเธอชอบเขา เธอก็จะอยู่โรงเรียนนี้ไม่ได้
อิ้งเยว่
แถมเขาเป็นพวก ไม่สนใจพวกผู้หญิง
หนิงเหมย
อ่า..เขาก็ดูหล่อจริงๆ
หนิงเหมย
แต่ฉันไม่ชอบเขาหรอก สบายใจได้//ยิ้ม
เยว่เผิง
ถ้าเป็นอย่างงี้ก็โอเคร ไม่มีไรต้องห่วง
อิ้งเยว่
นั้นสิ อย่าลืมล่ะถ้าเธอเผลอมีใจเมื่อไหร่ทัวร์ลงที่เธอแน่
หนิงเหมย
ไร้สาระจริงๆ ไปกันเถอะเดี๋ยวกลับมาเข้าเรียนช้า
ตงหยาง
ทุกคนนั่งที่ได้แล้ว อาจารย์มาแล้ว
หนิงเหมย
ขอบคุณนะ เธอก็เช่นกัน
เป่าเป้ย
ไปนั่งที่เดิมตัวเองได้
เป่าเป้ย
ต่อจากนี้ไปครูคือที่ปรึกษาหรือครูประจำชั้นของทุกคนตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
เป่าเป้ย
ส่วนหัวหน้าห้องก็ยกให้ตงหยางเป็นเหมือนเดิม
เป่าเป้ย
แล้ว..ปีนี้พิเศษมีเพื่อนใหม่เข้ามา นั่งอยู่ตรงไหนเอ่ยแสดงตัวหน่อยจ้ะ
เป่าเป้ย
แนะนำตัวหน่อยสิจ้ะ
หนิงเหมย
สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อหนิงเหมย เรียกหนิงหนิงเฉยๆก็ได้
เป่าเป้ย
เธอน่ารักจัง เคยมีคนบอกไหมว่าเธอยิ้มได้น่ารักมาก
เป่าเป้ย
งั้นฉันก็คือคนแรกหรอเนี้ย
เป่าเป้ย
อ่ะๆ โอเคนั่งลงได้
เป่าเป้ย
เหลือเวลาไม่มากแล้ว เตรียมหนังสือขึ้นมารอเรียน
หนิงเหมย
( ฉันไม่มีหนังสือ 😭😭 )
🐈⬛ : นี่ เอาหนังสือฉันไปเรียนก่อนก็ได้นะ
หนิงเหมย
ขอบคุณนะ//เงยหน้า
ตงหยาง
มีอะไรติดหน้าฉันหรอ
หนิงเหมย
ขอบคุณอีกครั้งนะ..//ก้มหน้าเปิดหนังสือ
.
มา ทุกคนมาเริ่มเปิดกันที่หน้าแรก
หนิงเหมย
( หันกลับไปแล้ว )
หนิงเหมย
ตั้งใจเรียนดีกว่า..//พึมพำ
อิ้งเยว่
เดินก็ระวังหน่อย อาจจะชนกับคนอื่นได้
เยว่เผิง
ป่ะ ไปทานข้าวกันน//เดินนำไปก่อน
อิ้งเยว่
ช้าหน่อย รอฉันด้วย//เดิน
หวังฟาง
นี่ ตงหยางกินนมเปรี้ยวของฉันสิ อร่อยนะ//วางนมเปรี้ยว
หวังฟาง
หรือว่าจะเอา เค้กของฉันดี
หวังฟาง
ไม่สิ เอาต้มไก่ของฉันดีกว่า//ยื่นต้มไก่ให้
หนิงเหมย
อ๊ะส์!//โดนน้ำร้อนต้มไก่ลวกเต็มๆ
ตงหยาง
น่ารำคาญ..//ลุกขึ้น
ตงหยาง
หวังฟางทีหลังอย่ามานั่งกินข้าวกับฉันอีกถ้าฉันไม่อนุญาต
ตงหยาง
//หยิบถาดแล้วเดินออกไป
เยว่เผิง
หนิงเหมย..//มองดูรอยแดงตรงแขน
อิ้งเยว่
//รับถาดมาจากหนิงหนิง
หวังฟาง
ชิ เสียอารมณ์ชะมัด//รีบเดินถือถาดไปเก็บ
อิ้งเยว่
รีบไปประคบน้ำแข็งเถอะ
อิ้งเยว่
เดี๋ยวฉันจัดการถาดอาหารเอง
เยว่เผิง
ไปกันเถอะ..หนิงเหมย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
