แค่วันธรรมดาๆ
วันที่1
ห้อง5ปี2ตอนปลาย ฤดูใบไม้ร่วง
นิโคไล
งวงชะมัด//นอนฟุบกับโต๊ะอย่างขี้เกียดขณะฟังครูฟิสิกส์สอนอยู่ มือพลางจดสมุดบันทึกอย่างไม่มีแรงใจ หนังตาหนักอึ้ง
เพื่อน1
เฮ้ออย่าเพิ่งนอนสิ ครูแกยิ่งดุอยู่//เพื่อนที่นั่งข้างๆสะกิดให้ตื่น
นิโคไล
ไม่อาวเมื่อย//จดสมุดตามครูสอนอย่างขี้เกียดอยู่
นิโคไล
แถมแกไม่รู้หรอกเราอยู่หลังห้องงี้อ่ะ จนกว่าจะมีใครสักคนเอาสิ่งประดิษฐ์สุดเจ๋งแบบกล้องบันทึกมาบันมึกเราอ่ะนะ รู้งี้ไปเรียนที่เยอรมันคงจะสุดยอดน่าดู//บนกับตัวเองเบาๆ
ครู หญิง
เจ้าเด็กนี่กล้าทำตัวขี้เกียดใน 17ปีนี่แกทำอะไรบ้างนอกจากนอนในคาบฉันเนี่ย//ครูที่สอนอยู่สังเกตเห็นแล้วเดินเข้ามาหานิโคไลและดึงหูเรียกสติเลย
นิโคไล
โอ้ยๆ~ ครูคร้าบเจ็บๆ ไม่นอนแล้วๆ//โดนดึงหูก็รีบลุกขึ้นมาเลย เอามือป้องหูพร้อม
ครู หญิง
ฉันว่าเธอต้องได้เรียนเรื่องมารยาทใหม่นะสำหรับสามัญชนน่ะ//ครูก็บ่นใส่แล้วกลับไปสอนตามเดิม
เพื่อน1
บอกแล้วไม่เชื่อ//เพื่อนข้างๆทำหน้าเหนื่อยใจ
นิโคไล
ให้ตายสิจบคาบแล้วต้องไปฟังแกบ่นจนหูชาเลย...//เดินไปยังที่พักนักเรียน
ที่พักนักเรียน ใจกลางกรุงมอสโก
นิโคไล
ให้ตายสิเมื่อยมากเลย มียาชูกำลังอะไรที่ชวยแก้ปวดเมื่อยบางเนี่ย ไหงพรุ่งนี้ต้องไปเรียนภาษาต่างประเทศอีก//บ่นไประหว่างทางก่อนจะมาถึงห้องของตัวเองเข้าไปในห้องโยนกระเป๋าแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างไม่มีแรงใจ
นิโคไล
อ่อ...การบ้าน..//ลุกขึ้นมาคุ้ยกระเป๋าเอาการบ้านฟิสิกส์ออกมาทำอย่างขี้เกียดมันเยอะและยาก
นิโคไล
เสร็จ!//ดีดตัวออกจากโต๊ะอย่างดีใจก่อนจะดับไฟเทียนบนโต๊ะทำงานและโดดลงนอนบนเตียง
เอาล่ะงั้นสวัสดีผมเป็นนักเขียนหน้าใหม่ อาจจะดองเยอะหน่อยแต่ก็จะทำให้เรื่อยๆละกัน
วันที่2
เริ่มต้นวันใหม่เวลา 05:12น.
นิโคไล
อืม...ให้ตายสิ//พูดด้วยความงัวเงียก่อนจะลุกไปนั่งที่ขอบเตียงแก้อาการเตียงดูดก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่ห้องครัว ทำอาหารเช้าอย่างขนมปังดำ คาชา และ กาแฟ เสริฟลงบนโต๊ะอาหารของตนเอง แล้วไปหยิบนิยายเล่มโปรดมาอ่านต่อขณะทานอาหารเช้า
นิโคไล
อืม...นิยายนี่...แปลกๆ//อ่านนิยาย โลกในปี2020 ที่กล่าวถึงโรคระบาดชีวิตคนสมัยนั้นที่ไม่เข้มงวดและไม่มีโอกาสได้ผุดหัวขึ้นมาจากใต้น้ำสำรับธุรกิจ
นิโคไล
อยากมีสาวน้อยมาอยู่เคียงข้างจังน้อ//บนออกมาขณะทำกิจกรรมยามเช้าค่อยๆเสร็จไปทีละอย่าง ทานอาหาร เข้าห้องน้ำ อ่านนิยายแปลกๆ แต่งตัวให้เรียบร้อย
08:01น.อีก59นาทีจะเริ่มเรียน
08:10 ณ โรงเรียนเทคนิคสักแห่งในกรุงมอสโก
นิโคไล
เบื่อจัง...//ถือกระเป๋าเดินเข้าโรงเรียนก่อน1ชม. และพบปะกับเพื่อนในห้องที่อยู่ก่อนแล้ว
เพื่อน1
อ่าวว่าไงช่วงนี้นายดูเหนื่อยๆนะให้ช่วยอะไรมะ//เพื่อนจิตอาสาถามนิโคไลอย่างเป็นห่วงตามธรรมเนียม
นิโคไล
อ่อไม่เป็นอะไรหรอก แค่รู้สึกว่าเมื่อยกว่าทุกทีน่ะ//ทำหน้าชิวๆปนเอื่อยๆขณะวางของลงบนโต๊ะและหันไปคุยกับเพื่อนจิตอาสา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
