NovelToon NovelToon

จู่ๆก็มาในเรื่อง Study Group

1

โลกมันชั่งน่าเบื่อจริงๆ
มันมีแต่เรื่องไร้สาระ
ไม่เห็นเป็นจริงสักทีเลย
พรที่ขอไว้น่ะ
ไร้สาระชะมัด
วาริน (ร่างเก่า)
วาริน (ร่างเก่า)
เห้อออ
วาริน (ร่างเก่า)
วาริน (ร่างเก่า)
ไม่มีอะไรทำเลยวะ
วาริน (ร่างเก่า)
วาริน (ร่างเก่า)
อ่านการ์ตูนต่อก็ได้วะ//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเดินตรงทางเดิน
ผมอ่านมันไปเรื่อยๆ
และหลังจากนั้น....
ฉึก!
เสียงผู้หญิง:กรี๊ดดดดด!!
เสียงผู้หญิง:มีคนโดนแทงค่ะ!!
อ่าาา
วาริน (ร่างเก่า)
วาริน (ร่างเก่า)
อึก....
ให้ตายเถอะ
ผมโดนแทงเข้าที่ท้องอย่างจังเลยแหะ
"ถ้าผมเก่งกว่านี้ ผมคงไม่โดนแทงหรอก"
ใช่ไหม?
.
.
.
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
เฮือก!!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
เอะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
เกิดอะไรขึ้น
แม่นาริว
แม่นาริว
นาริวว
แม่นาริว
แม่นาริว
ตื่นแล้วหรอลูก
แม่นาริว
แม่นาริว
ลุกขึ้นมาทานข้าวสิ
แม่นาริว
แม่นาริว
กามินรออยู่นะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ครับแม่...
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//ลุกขึ้น
แม่นาริว
แม่นาริว
//เดินออกจากห้องของนาริว
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//เดินตามแม่
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริว!!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ไง
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นายตัวเล็กลงนะเนี่ย
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อย่ามาเล่นมุขนี้เลย
แม่นาริว
แม่นาริว
กินข้าวก่อนเถอะเด็กๆ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
โอเคคร้าบบบ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ครับ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
//กินข้าว
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//กินข้าว
.
.
.
.
.
.
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ไปเล่นกันเถอะนาริว!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อื้ม!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ผมไปก่อนนะครับพ่อ แม่
พ่อนาริว
พ่อนาริว
ระวังตัวด้วยนะ
แม่นาริว
แม่นาริว
ระวังตัวด้วยจ๊ะ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ผมจะปกป้องนาริวเอง!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
เห้อ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ไปกันเถอะนาริว!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
//จับมือนาริวและลากนาริวไป
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ใจเย็นๆสิ!
.
.
สนามเด็กเล่น
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นี่ๆ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ว่าไง
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
วันนี้อาจารย์ลีฮันกยอนสอนภาษาอังกฤษฉันด้วยนะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อ่าา
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อาจารย์คนนั้นน่ะนะ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ใช่ๆ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
นายเรียนเข้าใจไหมล่ะ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ไม่ค่อยเลยอะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ตั้งใจเรียนไปเถอะนายน่ะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//ขยี้ผมกามิน
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
//หัวเราะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อะไรเนี่ย
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ผีสิงหรอ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ป่าวหรอก
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
แค่
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นายดูอ่อนโยนไปน่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
เลิกหัวเราะไปเลย!//หน้าแดง
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉันไม่ได้อ่อนโยนสักหน่อย!
อันธพาล
อันธพาล
อ่าวๆ
อันธพาล
อันธพาล
นึกว่าใครที่ไหน
อันธพาล
อันธพาล
ที่แท้
อันธพาล
อันธพาล
"ไอ้สัตว์ประหลาด"เองหรอ
อันธพาล
อันธพาล
หึ
อันธพาล
อันธพาล
กามิน
อันธพาล
อันธพาล
แกน่ะ
อันธพาล
อันธพาล
มาอยู่กับพวกฉันจะดีกว่านะ
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ฉันไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก!!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริวน่ะ!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริวน่ะ เป็นคนดีนะ!!
อันธพาล
อันธพาล
คิกคิก
อันธพาล
อันธพาล
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
อันธพาล
อันธพาล
ก๊ากก๊ากก๊าก
อันธพาล
อันธพาล
คนดีหรอ?
อันธพาล
อันธพาล
คนดีที่ไหนสีผมกับสีตามันเหมือนสัตว์ประหลาดกันวะ
อันธพาล
อันธพาล
//ถุยน้ำลายใส่นาริว
อันธพาล
อันธพาล
ฮ่าฮ่าฮ่า
อันธพาล
อันธพาล
//เดินไปที่อื่น
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริว
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
โอเคไหม
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อืม
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ไม่เป็นไรหรอก
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
กลับบ้านกันเถอะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
มันตกเย็นแล้ว
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
อืม..
.
.
.
.
.
วันถัดมา
แม่นาริว
แม่นาริว
นาริว
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ครับ?
แม่นาริว
แม่นาริว
พรุ่งนี้
แม่นาริว
แม่นาริว
เราจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศนะ
แม่นาริว
แม่นาริว
เตรียมตัวไว้ด้วยล่ะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
....
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ครับ
.
.
.
นาริว
นาริว
นาริว!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริว!!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ห้ะ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ว่าไง
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
เหม่ออะไร
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
โอเคไหมเนี่ย
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อือ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
โอเค
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
กามิน
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ถ้าเกิดว่าฉันไม่ได้อยู่กับนาย
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
นายจะไม่ลืมฉัน
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ใช่ไหม
คำตอบมันออกมาดีไหม
กามิน
นาย
จะไม่ลืมฉันใช่ไหม
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
แน่นอน
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ฉันจะไม่ลืมนาย!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
เราเป็นเพื่อนกันนะ!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//ยิ้ม
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
อื้ม!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
เราเป็นเพื่อนกัน
.
.
.
.
.
วันถัดมา
กามิน
ฉันขอโทษนะ
ฉันไม่อยากให้นายรู้เลย
กามิน
ฉันขอโทษจริงๆ
.
.
สนามบิน
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริว!!!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
กามิน..
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ทำไมล่ะ!!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ทำไมนายถึง...
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ทำไมนายถึงไม่บอกฉันล่ะ...//น้ำตาไหล
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
กามิน...
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉัน...
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉันขอโทษ..
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//เดินไปหากามิน
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉัน..
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉันจะไม่ลืมนายแน่นอน
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//ใส่สร้อยคอรูปครึ่งหัวใจสีขาวให้กามินช้าๆ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
นี้มันเป็นเครื่องเตือนใจ
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉันจะไม่มีทางลืม
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ฮึก..
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริว...
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ฉันไม่อยากให้นายไปเลย..
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นายควร...ฮึก...นายควรบอกฉันให้ฉันทำใจหน่อยสิ..
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
กามิน
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉันขอโทษ..
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ลาก่อน..
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//เดินขึ้นเครื่องบิน
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
นาริว!!
กามิน(ตอนเด็ก)
กามิน(ตอนเด็ก)
ฉันจะ..ฮึก..ฉันจะไม่ลืมนาย!!
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
//หันไปหากามินและยิ้ม
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
ฉันด้วย
นาริว (ตอนเด็ก)
นาริว (ตอนเด็ก)
แล้วเจอกันใหม่นะ//ยิ้มพร้อมกับน้ำตาที่ไหล
.
.
.
.
.
.
.
จบตอนที่1
อย่างแจ่มเลอ
อย่างแจ่มเลอ
ฮายยย
อย่างแจ่มเลอ
อย่างแจ่มเลอ
มาเรื่องที่สองกันเถอะะ
อย่างแจ่มเลอ
อย่างแจ่มเลอ
ตอนแรกมีเศร้านิดหน่อย
อย่างแจ่มเลอ
อย่างแจ่มเลอ
แล้วเจอกันนนน

2

2ปีต่อมา
เทคนิคยูซอง อินชอน
หรือ
โรงเรียนแห่งแก๊งอันธพาลอัจฉริยะ
ผมต้องย้ายมาที่นี่กะทันหัน
และที่นี่ดูแปลกดีนะครับ
ผมได้มาอยู่ห้อง4
ไม่มีอะไรมากหรอก
แต่
ผมรู้สึกคุ้นหน้าของใครบางคน
อ่า
ที่นี่เริ่มน่ารำคาญแล้วแหะ
เสียงซุบซิบน่ารำคาญจังวะ
ตุบ!
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
เอาล่ะ!
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
วันนี้มีเด็กใหม่เข้ามา
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
ดังนั้นได้โปรดฟังกันสักหน่อย!
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
เด็กใหม่เข้ามาสิ
????
????
คร้าบบ
????
????
สวัสดีครับ
????
????
ผม..
นาริว
นาริว
นาริวนะครับ
นาริว
นาริว
ผมย้ายมาเรียนที่นี่เพราะเหตุผลบางอย่าง
นาริว
นาริว
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
//ซุบซิบ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน1:อะไรวะนั้น สีผมเจ๋งจัด//กระซิบ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน2:สภาพนั้นฉันว่ามันอ่อนแน่นอน//กระซิบ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน3:มันโคตรเท่ห์เลยวะ//กระซิบ
กามิน
กามิน
//มองนาริวและตาเบิกกว้าง
กามิน
กามิน
นาริว...
กามิน
กามิน
กลับมาแล้ว...
เซยอน
เซยอน
รู้จักหรอ//กระซิบ
กามิน
กามิน
ใช่...
กามิน
กามิน
รู้จักดีด้วยล่ะ
.
.
.
.
.
พักเที่ยง
ในห้องเรียนไม่ค่อยมีใครมา
ดีล่ะ
ผมคงนอนได้สบายๆ
นาริว
นาริว
//เดินไปนั่งที่เก้าอี้
นาริว
นาริว
//ฟุบหน้าลงบนโต๊ะ
นาริว
นาริว
//ค่อยๆหลับตาลง
ในตอนนี้
กามินจะเป็นยังไงบ้างนะ..
เขายัง...
โอเคอยู่ใช่ไหม
แม่ครับ
พ่อครับ
ผมอยู่คนเดียวอีกแล้วนะ
พ่อแม่คงอยู่บนสวรรค์อย่างสุขสบายใช่ไหมครับ
ผมเจอคนที่หน้าเหมือนกามินด้วยนะ
เขาชื่ออะไรก็ไม่รู้
แต่ก็นะ
ที่นี่มันน่ารำคาญมาก
กามิน
กามิน
//สะกิดผมนาริวเบาๆ
นาริว
นาริว
//ลืมตาและจับข้อมือกามินและกำลังจะต่อยหน้ากามินแต่หยุดมันไว้
กามิน
กามิน
เกือบแล้วแหะ
นาริว
นาริว
นาย..
นาริว
นาริว
เป็นใคร..
กามิน
กามิน
พูดแบบนี้แอบเสียใจนะ
กามิน
กามิน
ลืมกันได้ไงล่ะ
กามิน
กามิน
ไอ้บื้อ
นาริว
นาริว
กามินหรอ!!?!
กามิน
กามิน
ใช่
กามิน
กามิน
ฉันเอง
กามิน
กามิน
//จับจี้รูปหัวใจครึ่งสีขาวออกมา
กามิน
กามิน
ทีนี้
กามิน
กามิน
จำฉันได้ไหมล่ะ
กามิน
กามิน
นาริว
นาริว
นาริว
เห้ออ //ปล่อยกามิน
นาริว
นาริว
ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันที่นี่นะ
กามิน
กามิน
นั้นน่ะสิ
กามิน
กามิน
แล้วนายสบายดีไหม
นาริว
นาริว
อืม
นาริว
นาริว
ตอนนี้อยู่คนเดียวแล้วล่ะ
กามิน
กามิน
คุณน้าล่ะ
นาริว
นาริว
พวกเขาเสียแล้ว
กามิน
กามิน
อ่า...
กามิน
กามิน
เสียใจด้วยนะ
นาริว
นาริว
ไม่เป็นไรหรอก
นาริว
นาริว
เพราะฉันน่ะ
นาริว
นาริว
ไม่เคยเสียใจเลยนะ
.
.
.
กามิน
กามิน
นาริว
กามิน
กามิน
นาย
กามิน
กามิน
อยากเข้าสตัดดี้กรุ๊ปไหม
นาริว
นาริว
คืออะไร
กามิน
กามิน
มันเป็นเกี่ยวกับการเรียนนั้นแหละ
นาริว
นาริว
อืมม
นาริว
นาริว
น่าสนใจ
นาริว
นาริว
งั้น
นาริว
นาริว
ฉันจะลองดูนะ
กามิน
กามิน
ดีล่ะ
กามิน
กามิน
ฉันจะไปเอาใบสมัครมาให้นะ!
นาริว
นาริว
ฉันไปพร้อมนายนั่นแหละ
กามิน
กามิน
อื้ม
.
.
.
.
ห้องของสตัดดี้กรุ๊ป
จีอู
จีอู
แกหาว่าฉันเตี้ยหรอ!!?//จิกผมจุน
ฮีวอน
ฮีวอน
จีอู ใจเย็นๆสิ
จุน
จุน
โอ้ย! เจ็บนะยัยบ้า!
เซยอน
เซยอน
นี้มันอะไรวะเนี่ย
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
อ่าว
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
กามินมาแล้วหรอ
กามิน
กามิน
นี้มันเกิดอะไรขึ้นครับเนี่ย
จีอู
จีอู
ไอ้เบื๊อกนี้มันบอกว่าฉันเตี้ย
กามิน
กามิน
เห้ออ
ฮีวอน
ฮีวอน
แล้วนั้นใครหรอ
กามิน
กามิน
อ่อ
กามิน
กามิน
จริงสิ
กามิน
กามิน
นี่น่ะ คือนาริว
กามิน
กามิน
เพื่อนสมัยเด็กของผมและเพื่อนร่วมห้อง
กามิน
กามิน
เขาจะมาเข้าสตัดดี้กรุ๊ปของเรา
เซยอน
เซยอน
ว้าววว
เซยอน
เซยอน
จริงหรอ
เซยอน
เซยอน
ฉันคิดว่านายเป็นเด็กเงียบสักอีก
จุน
จุน
นี่ๆ
จุน
จุน
แล้วนายต่อสู้เก่งปะ
เซยอน
เซยอน
จุน อย่าถามนาริวแบบนั้นสิ
นาริว
นาริว
ต่อสู้หรอ
นาริว
นาริว
เป็นอยู่แล้วสิ
นาริว
นาริว
ฉันน่ะ
นาริว
นาริว
ชอบการต่อสู้นะ
นาริว
นาริว
แต่ฉันอยากเรียนตอนนี้
กามิน
กามิน
นี้แหละกามินที่ฉันรู้จัก
กามิน
กามิน
เอาล่ะ
กามิน
กามิน
นายก็เขียนใบสมัครเข้าเถอะ
กามิน
กามิน
นี้ปากกานะ//หยิบใบสมัครและปากกาใหนาริว
นาริว
นาริว
ขอบคุณนะ//ยิ้มและหยิบปากกามาและเขียนใบสมัคร
นาริว
นาริว
เสร็จแล้ว
กามิน
กามิน
//หยิบใบสมัครขึ้นมาอ่าน
กามิน
กามิน
อืมม..
กามิน
กามิน
อยากเรียนเฉยๆงั้นหรอ
นาริว
นาริว
ใช่แล้ว
นาริว
นาริว
เพราะฉันเรียนเพื่อพ่อแม่
กามิน
กามิน
อ่า...
กามิน
กามิน
งั้นดีล่ะ!!
นาริว
นาริว
//ยิ้ม
.
.
.
.
.
บ้านนาริว
นาริว
นาริว
//เดินเข้าบ้านและถอดรองเท้า
นาริว
นาริว
ต่อไปนี้
นาริว
นาริว
คงได้เรียนอย่างสงบสุขสินะ
นาริว
นาริว
//ค่อยเดินไปห้องตัวเอง
ในห้องนั้น
มีแต่..
อุปกรณ์การต่อสู้
ทั้งนั้นเลย
และมี
นวมกับกระสอบอีก
ตอนนี้
ผมแข็งแกร่งขึ้นแล้วนะ
พ่อ

3

ตอนนี้ทุกอย่างคงเป็นไปตามแผนสินะ
กามินเก่งขึ้นจริงๆด้วย
หลังจากนั้น
ผมจะทำให้พวกมัน
อยู่ในนรกที่พวกมันสร้างขึ้นเองนะครับ
แม่
.
.
ห้องเรียน
โฮมิน
โฮมิน
//เตะหน้านักเรียน1
โฮมิน
โฮมิน
แกมีสิทธิ์อะไรมาชนฉัน
โฮมิน
โฮมิน
ห้ะ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน1:อึก
เซยอน
เซยอน
กามินใจเย็นๆก่อนสิ!
เซยอน
เซยอน
นั้นน่ะโฮมินเลยนะ
เซยอน
เซยอน
เขามีผอ.หนุนหลังอยู่ด้วยนะ
เซยอน
เซยอน
ถ้าเกิดไปมีเรื่องกับเขาน่ะ
เซยอน
เซยอน
นายจะโดนไล่ออกเลยนะ
กามิน
กามิน
ชิ!
นาริว
นาริว
//มอง
นาริว
นาริว
โฮมิน...//พูดเบาๆ
นาริว
นาริว
จิ๊
นาริว
นาริว
น่ารำคาญชะมัด
โฮมิน
โฮมิน
เห้ย
โฮมิน
โฮมิน
แกพูดว่าไงนะ
นาริว
นาริว
ฉันบอกว่าน่ารำคาญ//พิงเก้าอี้
โฮมิน
โฮมิน
เหอะ
โฮมิน
โฮมิน
แกเป็นเด็กใหม่สินะ
โฮมิน
โฮมิน
คงไม่รู้อะไรใช่ไหม
โฮมิน
โฮมิน
สีผมมันเห่ยจังวะ
โฮมิน
โฮมิน
อย่ากับสัตว์ประหลา-
นาริว
นาริว
//ต่อยหน้าโฮมิน
นาริว
นาริว
สัตว์ประหลาด...
นาริว
นาริว
เจ็บใจอยู่แหะ
กามิน
กามิน
นาริว..
โฮมิน
โฮมิน
อึก..
โฮมิน
โฮมิน
แก!!
โฮมิน
โฮมิน
ไปตายสะ!!//พุ่งตัวจะไปต่อยนาริว
นาริว
นาริว
//หลบ
นาริว
นาริว
//จับแขนโฮมินและทุ่มตัวเขาลง
โฮมิน
โฮมิน
อั้ก!
นาริว
นาริว
อยากรู้ไหมว่าสัตว์ประหลาดเป็นแบบไหน
โฮมิน
โฮมิน
อึก..
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน6:น่ากลัวจังวะ//กระซิบ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน7:เหมือนสัตว์ประหลาดจริงๆเลยวะนั้น//กระซิบ
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
นักเรียน10:มันอ่อนจริงไหมวะ//กระซิบ
โฮมิน
โฮมิน
ชิ!
โฮมิน
โฮมิน
ฝากไว้ก่อนเถอะ!
นาริว
นาริว
เห้อ
นาริว
นาริว
น่าเบื่อชะมัด//เดินกลับไปนั่งที่ตัวเอง
เซยอน
เซยอน
โคตรเจ๋งวะ..
กามิน
กามิน
(นาริว)
กามิน
กามิน
(นายใช่นาริวที่ฉันรู้จักหรอ)
กามิน
กามิน
(นาย...)
กามิน
กามิน
(เหมือนสัตว์ประหลาด..ไม่สิ..ราชาปิศาจเลยก็ว่าได้)
.
.
.
.
.
วันถัดมา
นาริว
นาริว
//เดินไปตามทางเดิน
นาริว
นาริว
อ่ะ//ชนกันใครบางคน
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ตายแล้ว
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
เป็นอะไรไหม
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
เอะ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
นาริวหรอ
นาริว
นาริว
คุณน้า...
กามิน
กามิน
แม่...
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
นาริว
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
พ่อแม่เธอเป็นไงบ้าง
นาริว
นาริว
อ่า...
นาริว
นาริว
พวกเขาเสียแล้วครับ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ตายแล้ว
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ขอโทษที่ถามแบบนี้นะ..
นาริว
นาริว
ไม่เป็นไรหรอกครับ
นาริว
นาริว
แล้วคุณน้าจะไปไหนหรอครับ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ฉันจะพากามินย้ายโรงเรียนน่ะ
กามิน
กามิน
...
นาริว
นาริว
อ่า..
นาริว
นาริว
ตอนนี้คุณน้าจะไปไหนหรอครับ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ฉันจะพากามินไปเก็บของที่บ้าน
นาริว
นาริว
ผมไปด้วยได้ไหมครับ
นาริว
นาริว
ผมอยากย้อนความทรงจำสักหน่อย
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ได้สิ..
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ไปกันเถอะ
นาริว
นาริว
ครับ
กามิน
กามิน
....
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
//เดินไป
กามิน
กามิน
//เดินตามแม่แบบเงียบๆ
นาริว
นาริว
//เดินตามไป
.
.
.
.
.
.
.
ในรถ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
นาริว
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ช่วงนี้สบายดีไหมจ๊ะ
นาริว
นาริว
สบายดีมากๆเลยครับคุณน้า
นาริว
นาริว
ผมทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านสะดวกซื้ออยู่ตอนนี้
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
แล้วเงินของพ่อแม่ล่ะ
นาริว
นาริว
ส่วนนั้นผมเอาไปซื้อบ้านและก็เอาเก็บไว้น่ะครับ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
เธอน่าจะรวยได้แน่เลย
นาริว
นาริว
แน่นอนอยู่แล้วครับ
นาริว
นาริว
ผมน่ะ
นาริว
นาริว
เก่งเรื่องการเก็บเงินมากเลยครับ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ว่าแต่
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
เธอจะอยู่โรงเรียนที่มีแต่นักเลงแบบนั้นจริงๆหรอ
นาริว
นาริว
อ่า..
นาริว
นาริว
ไม่รู้สิครับ
นาริว
นาริว
ผมมีเรื่องต้องทำหน่อยครับ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
งั้นหรอ
ติ๊ดติ๊ด
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
เอะ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
เบอร์นี้โทรมาอีกแล้ว
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
//กดรับสาย
ฮันกยอน:คุณแม่คะ ขอคุยด้วยก่อนได้ไหมคะ
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
...
.
.
.
.
ขออนุญาตตัดไปตอนที่ต่อสู้กันแล้วกัน
.
.
.
.
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
อึก...//เลือดออก
นาริว
นาริว
คุณน้า...
ลีฮันกยอน
ลีฮันกยอน
คุณมีฮยอน!!//รีบไปหามีฮยอน
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
...
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
//รีบวิ่งตามอันตี้ไป
นาริว
นาริว
....
นาริว
นาริว
คุณน้า...ผมขอโทษนะครับ...
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
นา..ริว..
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
จอนมีฮยอน (แม่กามิน)
ที่มือ...เธอน่ะ...เลือดออก...หมดแล้วนะ...
นาริว
นาริว
....
นาริว
นาริว
//มองมือตัวเอง
วี่ว่อ
วี่ว่อ
นาริว
นาริว
...
แม่
ทำไม
ทำไมผมถึงนึกถึง..
เหตุการณ์ตอนนั้น..
.
.
.
จุน
จุน
นี้มันเกิดอะไรขึ้น!!
จีอู
จีอู
ถ้าฉัน..ถ้าฉันระวังมากกว่านี้..
กอนยอบ
กอนยอบ
นาย..
กอนยอบ
กอนยอบ
//มองนาริว
กอนยอบ
กอนยอบ
โอเคไหม
นาริว
นาริว
...
นาริว
นาริว
//ลุกขึ้น
กอนยอบ
กอนยอบ
จริงสิ
กอนยอบ
กอนยอบ
แล้วกามินล่ะ
เซยอน
เซยอน
เขาวิ่งตามอันตี้ไปแล้ว
นาริว
นาริว
//เงียบและค่อยๆเดินและเริ่มวิ่งไป
เซยอน
เซยอน
นาริว!
กอนยอบ
กอนยอบ
//วิ่งตามนาริวไป
.
.
ในตรอก
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
//ต่อยพวกของอันตี้จนหมด
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
แม่งเอ้ย!!
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
//กำลังเดินไปหาอันตี้
นาริว
นาริว
//วิ่งเข้าไปเตะหน้าอันตี้
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
อึก!..
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
นาริว..
นาริว
นาริว
ไง
นาริว
นาริว
อันตี้..
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
แก!!
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
นายมาที่นี่ทำไมนาริว
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
ก๊ากก๊ากก๊ากก๊าก
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
ที่แท้
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
นาริวของเราก็อยู่กับพวกแว่นนี้สินะ
กอนยอบ
กอนยอบ
นาริวของพวกเราหรอ?
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
กอนยอบ..
นาริว
นาริว
จิ๊
นาริว
นาริว
ฮันอุลสั่งแกมาสินะ
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
เหอะ
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
ถ้าใช่แล้วมันทำไม
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
จริงสิ
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
เรื่องแม่แกน่ะ
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
มันไม่ใช่ฮันอุลที่สั่งฆ่าหรอกนะ
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
แต่เป็นพ่อของเขาต่างหาก
นาริว
นาริว
//กำหมัดแน่น
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
ก๊ากก๊ากก๊ากก๊ากก๊าก
นาริว
นาริว
ไอ้เวรนี่!
กอนยอบ
กอนยอบ
นาริว!
กอนยอบ
กอนยอบ
อย่า!!
กอนยอบ
กอนยอบ
//ล็อกตัวนาริวไว้
อันแทฮวาน (อันตี้)
อันแทฮวาน (อันตี้)
//หนีขึ้นรถไปและขับออกไป
นาริว
นาริว
แม่งเอ้ย!!
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
นาริว
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
แม่นาย..ถูกฆาตกรรมหรอ..
นาริว
นาริว
จิ๊
กอนยอบ
กอนยอบ
...
กอนยอบ
กอนยอบ
นาริว..
กอนยอบ
กอนยอบ
แม่ฉันก็เป็นแบบนั้น
กอนยอบ
กอนยอบ
ดังนั้น..
กอนยอบ
กอนยอบ
เราค่อยมาแก้แค้นไปพร้อมกันดีไหม
นาริว
นาริว
ฉันไม่ต้องการ
นาริว
นาริว
ตอนนี้ปล่อยฉันได้แล้ว
กอนยอบ
กอนยอบ
//ปล่อยนาริว
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
นาริว
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
มือนาย..
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
เลือดออกหมดแล้ว
นาริว
นาริว
แค่เลือดนิดเดียวเอง
กามิน (ถอดแว่น)
กามิน (ถอดแว่น)
ฉันคิดว่านายไปโรงพยาบาลเถอะ
กอนยอบ
กอนยอบ
ไปพร้อมกันดีกว่า
นาริว
นาริว
...
.
.
.
.
.
ตัวประกอบหญิง
ตัวประกอบหญิง
พยาบาล:ตอนนี้แผลลึกมากนะคะ ดังนั้นอย่าพึ่งใช้มือข้างขวาเลยนะคะ
กามิน
กามิน
ครับ
ตัวประกอบหญิง
ตัวประกอบหญิง
พยาบาล:คุณนาริวคะ ตอนนี้กลับบ้านและนอนพักเยอะๆนะคะ
นาริว
นาริว
...
นาริว
นาริว
ครับ
ตัวประกอบหญิง
ตัวประกอบหญิง
พยาบาล://เดินออกไป
กอนยอบ
กอนยอบ
นายไม่เจ็บเลยหรอ
นาริว
นาริว
...
นาริว
นาริว
ไม่
กามิน
กามิน
ฉัน...
กามิน
กามิน
ฉันจะทำให้ฮันอุลไม่มีที่ยืนอีก
กอนยอบ
กอนยอบ
มันไม่ง่ายหรอก
กอนยอบ
กอนยอบ
แต่ก็นะ
กอนยอบ
กอนยอบ
ตอนนี้
กอนยอบ
กอนยอบ
นาริว
กอนยอบ
กอนยอบ
นายอย่าพึ่งทำอะไรเสี่ยงๆเลย
นาริว
นาริว
...
แม่
ทำยังไงดีล่ะ
ผม...
ผมยังเก่งไปพอหรอ
ผม...
ผมจะฆ่าไอ้เวรนั้น
พ่อ
ผมจะทำตามคำขอของพ่อเอง

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!