อเมริกา 

“ กิ่ง กิ่ง แม่กับพ่อมีเรื่องอยากคุยกับลูกหน่อยจะได้ไหมจ๊ะ “ เสียงของแก้ว ผู้เป็นแม่เดินเข้ามาหาลูกสาวที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย กิ่งเด็กสาวแสนสวยน่ารักอย่างกับตุ๊กตาและก็ออ่นหวาน เอาเป็นว่าหน้า ตา ชาติตะกูลเรียกได้ว่าเพรียบพร้อมเลยละ กิ่งที่นั่งอ่านหนั่งเสือเตรียมสอบอยู่ที่ห้องนั่งสือของเธออย่างเงียบๆเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นแม่เดินเข้ามาเธอก็หันมายิ้มหวานให้กับคนเป็นแม่ พร้อมกับพูดเสียงหวานออกมาว่า 

“ คุณแม่มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ “ กิ่งหันมายิ้มหวานจนตาหยี๋มองหน้าคนเป็นแม่ พร้อมกับถามผู้เป็นแม่ออกมาเสียงหวานอย่างคนไม่รู้ว่าเรื่องราวที่คนเป็นแม่กำลังจะพูดต่อไปนี้กำลังจะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล 

“ เอ้อ  เอ้อ คือว่า คือว่าแม่มีเรื่องสำคัญอยากคุยกับกิ่งหน่อยจ๊ะ “ แก้ว นั่งลงข้างลูกสาวพร้อมกับเอามือมาจับที่มือขงลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอก่อนจะเอ้ยออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก กิ่งเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ขมวดคิ้วเรียวมองคนเป็นแม่ด้วยความสงสัย ยิ่งไปกว่านั้นท่าทางและก็สีหน้าของแม่ดูเป็นกังวลเป็นอย่างมากนั้นเลยทำให้กิ่งรู้สึกเป็นห่วงและก็เป็นกังวลกับสิ่งที่แม่กำลังจะพูดต่อจากนี้ ด้วยความเป็นลูกมีเหรอที่คนอย่างเธอจะไม่รู้ว่าแม่ของเธอในตอนนี้มีเรื่องสำคัญและก็ดูจะเป็นเรื่องเครียดมากกว่าเรื่องดี นั้นเลยทำให้กิ่งรู้สึกเป็นกังวลและก็ไม่สบายใจ 

“ คุณแม่มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ ถ้าคุณแม่มีเรื่องอะไรไม่สบายใจอยากเล่าให้กิ่งฟังคุณแม่ก็เล่าได้เลยนะคะ หรือว่าคุณแม่อยากให้กิ่งช่วยอะไรก็บอกกิ่งได้เลยนะคะ กิ่งยินดีจะช่วยคุณแม่คะ “ กิ่งเธอเอามือจับที่มือของคนเป็นแม่พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังและก็สีหน้าที่ดูจริงจังของเธอเพื่อบอกให้แม่รู้ว่าไม่ว่าแม่ของเธอจะพูดเรื่องอะไร หรือว่ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจเธอก็พร้อมจะรับฟังทุกอย่าง เมื่อแก้วได้ยินแบบนั่นอยู่ๆน้ำใสๆของเธอก็ไหลลงมาอาบแก้มด้วยความรู้สึกผิดกับลูกสาวเพียงคนเดียวของตน แต่แก้วผู้เป็นแม่ที่น้ำตาไหลลงมาเธอก็รีบเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาเพื่อไม่ให้ลูกสาวเห็นและก็รู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เธอกำลังจะเล่าให้ลูกสาวฟังในตอนนี้ 

“ อึก อึก กิ่งคือว่าธุรกิจของคุณพ่อมีปัญหาแล้วก็กำลังจะล้มละลายแม่กับพ่อเป็นหนี้เสี่ยคาลโล แล้วพ่อกับแม่ไม่มีเงินใช้หนี้คุณคาลโล แม่กับพ่อก็เลยอยากให้กิ่งช่วยแม่กับพ่อ จะได้ไหมลูก ฮืออออออ ฮือออออออ “ แก้วพูดกับลูกสาวจบเธอก็เก็บความเสียใจเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอก็เลยปล่อยโฮออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวแทบขาดใจที่เธอต้องทำให้ลูกสาวตัวน้อยเพียงคนเดียวของเธอต้องมารับผิดชอบแทนตัวเองกับสามี เรื่องที่กิ่งไม่รู้เรื่องด้วยและก็เป็นเรื่องที่กิ่งไม่สมควรรู้เลยด้วยซ้ำ เมื่อกิ่งได้ยินแบบนั้นเธอก็ตกใจเป็นอย่างมากเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าบ้านของเธอตอนนี้เป็นหนี้ ธุรกิจของพ่อแม่มีปัญหาจนกระทั้งเป็นหนี้ เมื่อกิ่งได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกตกใจและก็รู้สึกผิดเป็นอย่างมากเพราะเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยจริงๆแล้วอีกอย่างเธอก็ใช้เงินใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยไม่สนใจพ่อกับแม่เลยว่าพวกท่านจะเป็นอย่างไรและก็เหนื่อยแค่ไหน เพราะเธอรู้แค่ว่าพ่อกับแม่ของเธอรวยเป็นเศษฐีระดับโลกเหมือนกัน แต่พอเธอได้ยินแบบนั้น กิ่งก็ต้องตกใจและก็รู้สึกผิด 

“ คุณแม่คะ คุณแม่ไม่ต้องร้องไห้นะคะ คุณแม่อยากให้กิ่งช่วยแบบไหนคุณแม่บอกกิ่งมากได้เลยคะกิ่งยอมทำทุกอย่างเท่าที่กิ่งจะช่วยคุณแม่ได้ คุณแม่บอกกิ่งมาได้เลยคะ “ กิ่งเธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังและก็พร้อมจะทำทุกๆอย่างเพื่อที่จะช่วยพ่อกับแม่ของเธอปลดหนี้ เมื่อกิ่งได้ยินลูกสาวพูดแบบนั้นทั้งที่รู้สึกผิดแต่ก็ต้องขอร้องให้ลูกสาวช่วยเพราะตอนน้สามีของเธอกำลังโดนซ้อมอยู่ที่ออฟฟิตของพวกมัน 

ออฟฟิต คาลโล 

ผลัวะ ปัก ตุ๊บ 

“ อั๊ก อึ้ก อ๊ากกกก “ เสียงร้องของมาวิน สามีของแก้วและก็เป็นพ่อของกิ่งชายหนุ่มร้องออกมาเสียงหลงเมื่อโดนทั้งตีนทั้งมือและก็ค้อนที่อยู่ในมือของ ปีเตอร์ ลูกน้องของคาลโลมาเฟียใหญ่ที่น่ากลัวเรียกได้ว่าคนทั้งโลกใบนี้ไม่มีใครอยากมีเรื่องกับเขาเลยละ 

“ ว่ายังไง เมื่อไหร่แกจะเอาเงินที่ยื่มมาใช้หนี้ เจ้านายกูให้มาถามว่าต้นที่ยื่มไปพร้อมกับดอกตอนนี้รวมแล้วก็ 5000ล้านดอลล่า “ ผลัวะ ปึก ปัก เมื่อปีเตอร์พูดจบเขาก็ทั้งเตะทั้งต่อยชายหนุ่มอย่างบ้าคลั่ง มาวินเมื่อได้ยินว่าหนี้ที่ตนยื่มไปแค่1000ล้านดอลล่าสหรัฐแต่พอได้ยินหนี้ที่พวกมันบอกมาวินถึงกับ สิ้นสติพูดออกมาด้วยความตกใจทั้งที่เจ็บแทบตายแล้วแท้ๆแต่ก็ต้องพูดเมื่อยู่ๆหนี้ที่ยื่มไปในตอนนั้นทำไมมันถึงได้เพิ่มมากขนาดนั้น 

“ ฉัน ฉัน ไม่ ไม่ได้เป็นหนี้พวกแก 5พันล้านดอนล่า อึก อึก อัก อัก  “ มาวินพูดออกมาพร้อมกับกระอักเลือดออกมา ด้วยความรู้สึกโกรธมากเมื่อหนี้ที่ตัวเองเป็นเพิ่มมากขึ้นเป็น10เท่า 

“ หึหึหึ ก่อนที่แกจะไปยื่มเงนคุณคาลโลแกไม่อ่านดูให้ระเอียดเหรอว่า ถ้าดอกไม่จ่ายตามเวลาที่กำหนดดอกก็จะขึ้นทุกๆชั่วโมง หึหึหึ “ ผลัวะ  เมื่อปีเตอร์พูดจบเข้าก็เตะเข้าไปที่ท้องของมาวินอย่างแรงทันที แต่ระหว่างที่ปีเตอร์กำลังลงเตะต่อยทำร้ายร่างกายของลูกหนี้อยู่นั้นอยู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ 

ตื้ด…ตื้ด…ตื้ด….

“ นายครับ บอสโทรมาครับ “ ลูกน้องเดินเข้ามาพร้อมกับเอาโทรศัพท์มายื่นให้ปีเตอร์ เมื่อปีเตอร์ได้ยินว่าผู้เป็นเจ้านายโทรมาก็รีบกดรับสายทันที แต่ว่าฝ่าตีนก็ยังกดอยู่ที่ใบหน้าของมาวินให้ติดกับพื้น 

“ ครับนาย “ ปีเตอร์กดรับสาย ก่อนจะได้ยินสิ่งที่เจ้านายพูดออกมา เมื่อได้ยินสิ่งที่เจ้านายพูดเขาก็ก้มหน้ามองที่มาวินก่อนจะเอาเท้าออกจากหน้าของเขาทันที ก่อนจะกดว่างสายของเจ้านายแล้วก็เรียกลูกน้องให้มาพาลูกหนี้ออกไปเพื่อทำการรักษา 

“ เอาตัวมันไปรักษาให้หายแล้วก็เอาเงินให้มันไปอีกก้อน นายใหญ่สั่งมา “ ปีเตอร์หันไปสั่งลูกน้องเสียงเข้ม ก่อนจะทำหน้าตาแปลกใจว่าเจ้านายของเขาเป็นอะไรไปปกติเขาไม่ยอมปล่อยเหย่อให้หลุดไปได้ง่ายดายขนาดนั้น แถมไม่ปล่อยไปเปล่าๆยังเอาเงินให้ลูกหนี้ไปตั้งหลักอีกด้วย เมื่อปีเตอร๋เห็นเจ้านายของตนเปลี่ยนไปเขาก็รู้สึกสงสัยและก็รู้สึกไม่เข้าใจแต่ก็ต้องหยุดแค่นั้นเมื่อลูกน้องคนสนิทอีกคนของเจ้านายและก็ยังเป็นเพื่อนรักของเขาเดินเข้ามา

“ อะแฮ้ม คิดอะไรอยู่ว่ะถึงไม่รู้ว่ากูเข้ามาไอ้เหี้ยกูเคาะประตูอยู่ตั้งนาน “  เรียม มือขวาของคาลโลเดินเข้ามาก่อนจะกระแอมกระไอออกมาเรียกสติของเพื่อนที่นั่งเมอคิดอะไรจนไม่รู้ว่าตนเข้ามา เมื่อเสียงของเรียมดังขึ้นมาก็ทำให้ปีเตอร์ได้สติก่อนจะหันมาแล้วก็ต้องขมวดคิ้วหนามองเพื่อนเพื่อกลบเกลื่อนความอายของตัวเอง 

“ เอ้อ มึงมาก็ดีแล้ว กูไม่เข้าใจว่านายใหญ่เป็นอะไรไปทำไมถึงได้ปล่อยลูกหนี้ไปแล้วก็ยังให้เงินมันไปทำทุนอีก กูแม่งงงสัตว์ “  ปีเตอร์เมื่อเห็นเพื่อนเดินเข้ามาเขาก็รีบเอ้ยถามเรียมขึ้นมาทันที โดยที่ไม่รอให้เพิ่อนถามอะไรอีก เมื่อเรียมได้ยินแบบนั้นเขาก็ยกยิ้มมุมปากก่อนจะตอบคำถามของเพื่อนทันที 

“ หึหึหึ ก็นายใหญ่ได้ของที่ดูแล้วน่าจะราคาดีกว่าหนี้ก้อนนั้นนะสิ “ เรียมยกยิ้มุมปากอย่างคนรู้ว่าเรื่องที่เจ้านายพูดเป็นเรื่อง อะไร เมื่อปีเตอร์ได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งงงไปกันใหญ่ 

“ อะไรของมึงว่ะไอ้เรียม มึงช่วยพูดให้กูเข้าใจง่ายๆมันจะตายรึไงว่ะ ฟัก “ ปีเตอร์ สบถออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเพื่อนรักพูดไม่เครียแล้วทำให้เขายิ่งไม่เข้าใจ เมื่อเรียมเห็นท่าทางโงงมแบบนั้นก็เลยพูดทันที 

“ ไอ้บ้าเอ้ย มึงลืมไปแล้วเหรอว่าเจ้านายเราทำธุรกิจอะไร เจ้านายเราค้าผู้หญิงแล้วผู้หญิงที่ถูกใจจนเจ้านายยอมปล่อยไอ้มาวินไปแล้วก็เอาเงินให้มันไปต่อทุน มึงคิดว่ายังไงละ “ เรียมพูดจบ นั้นก็ทำให้ปีเตอร์ถึงบางออ้ทันทีเมื่อนึกถึงลูกสาวของมาวินที่เก่ง น่ารัก และก็สวยอย่างกับตุ๊กตาบาร์บี้ นั้นเลยทำให้ปีเตอร์เข้าใจได้ในทันที 

สนามบินสุวรรณภูมิ 

“ คุณกิ่งใช่มั้ยครับ “ ชายชุดดำแต่งตัวเหมือนกับบอดี้การ์ดใส่แว่นตาสีดำ กิ่งที่เดินมาอย่างคนไม่รู้ชะตากรรมด้วยความที่ก่งเป็นลูกคุณหนูและก็ยังเกิดอยู่ที่เมืองนอกเธอไม่เคยมาเที่ยวประเทศไทยเลย เพราะพ่อกับแม่บอกว่าไม่มียาทพี่น้องแลบะก็ความทรงจำไม่ดีอยู่ที่นั่น นั้นเลยทำให้กิ่งไม่เคยมาที่ประเทศไทยแต่ด้วยความจำเป็นและก็เกี่ยวกับชีวิตของผู้เป็นพ่อเธอก็เลยต้องเดินทางมาที่นี้เพียงคนเดียว ส่วนแม่ของเธอก็ต้องดูแลพ่ออยู่ที่นู่น ระหว่างที่เธอเดินมาทางผู้โดยสารขาเข้าอยู่ๆก็มีชายชุดสูทสีดำ2คนเดินเข้ามาประกบที่เธอก่อนจะเอ้ยชื่อของเธอออกมา ด้วยความกลัวกิ่งเธอก็เลยพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะพูดออกมาทันทีด้วยความกลัวและก็ไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนี้ออกมาได้ 

“ เอ้อ….เอ้อ… ไม่คะฉันไม่ใช่กิ่งคะ ขอตัวก่อนนะคะ “ ไม่รู้ว่าทำไมกิ่งถึงได้พูดปฏิเสธออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก เมื่อพูดจบเธอก็รีบเดินเหรี่ยงออกมาด้วยความที่เธอแต่งตัวธรรมดาไม่เหมือนกับในรูปถ่ายทำให้ชายใส่ชุดสีดำทั้งสองที่รอรับเธออยู่ ต้องมองหาหญิงสาวที่หน้าจะแต่งตัวสวยน่ารักและก็หน้าจะมีราศรีมากกว่าผู้หญิงคนนี้ กิ่งที่รีบเดินลากกระเป๋าเดินมาทางออกโดยที่ไม่หันหลังไปมองเพราะกลัวว่าชายใส่ชุดสูทสีดำน่ากลัวนั้นจะจับได้แล้วตามมาจับตัวเธอ 

ทางออก 

“ พี่คะไปที่นี้คะ “ กิ่ง ที่เดินอย่างเร่งรีบมายังทางออกที่มีรถแท็คซี่จอดรอยู่เต็ม แท๊คซี่ที่เห็นลูกค้าเดินเข้ามาใช้บริการเขาก็รีบวิ่งเข้ามาหาหญิงสาวด้วยความดีใจเพราะลูกค้าวันนี้หน้าจะเป็นลูกค้าคนแรกแถมยังเป็นลูกค้าแสนสวยอีกด้วย เมื่อเห็นที่อยู่ที่เธอยื่นให้เขาดู แท็คซี่ก็มองหน้าเธอก่อนจะพูดออกมาว่า 

“ 1500 ครับน้องสาว “ แท๊คซี่ พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเพราะที่ลูกค้าจ้างเขาไปนั้นเป็นคอนโดหรูที่พัทยา เมื่อกิ่งได้ยินแบบนั้นเธอก็พยักหน้าแล้วก็ทำท่าจะเอากระเป๋ายื่นให้คนขับแท๊คซี่แต่ระหว่างที่หญิงสาวกำลังจะยื่นกระเป๋าให้คนขับแท๊คซี่ อยู่ๆก็มีชายชุดดำเดินเข้ามากระฉากกระเป๋าออกจากมือของเธอ ส่วนชายอีกสองคนก็มาหิ้วปีกของกิ่งให้เดินไปทางรถตู้ที่จอดรอยู่ แท๊คซี่เมื่อเห็นแบนั้นก็นึกว่าแก๊บมาแย่งลูกค้าของตนก็ทำท่าจะเข้าไปจดการแต่ก็ต้องหุบปากลงเมื่อเห็นชายที่หิ้วปีกหญิงสาวหันมามองตาขวาง เพื่อนขับแท๊คซี่จำได้ว่าคนที่หิ้วหญิงสาวอยู่นั้นเป็นคนของใครเพราะเาไปส่งลูกค้าที่พักโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดใจกลางเมือง และก็คาสิโนใหญ่ที่สุดของประเทศอยู่เป็นประจำเขาก็รีบเดินเข้ามาห้ามเพื่อนแท๊คซี่ของตัวเองไว้ก่อนจะพูดกับเพื่อนว่าคนที่หิ้วปีกหญิงสวนั้นเป็นใคร เมื่อได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นเขาก็ต้องก้มหน้าหงุดพร้อมกับจับหัวตัวเองว่าเงาหัวตัวเองยังอยู่ดีไหม 

“ ปล่อย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ พวกคุณเป็นใครมาจับตัวฉันทำไมปล่อย “ ปึก กิ่งเธอร้องออกมาบอกให้ชายชุดดำปล่อยเธอพร้อมกับดิ้นพล่านเพื่อเอาตัวรอด แต่ก็ต้องเปล่าประโยชน์เพราะชายทั้งสองไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับสิ่งที่เธอพูดเลย แถมยังโยนเธอเข้าไปในรถตู้อย่างไม่สนใจ เมื่อกิ่งที่โดนโยนเข้าไปในรถก็ทำท่าจะวิ่งลงมาแต่ก็ต้องหยุดอยู่แค่นั้นเมื่อชายที่โยนเธอเข้ามาเดินเข้ามาในรถพร้อมกับโชว์ปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวให้เธอเห็น กิ่งเมื่อเห็นแบบนั้นเธอก็หุบปากเงียบและก็นั่งนิ่งโดยที่ไม่ปริปากออกมาเลย เมื่อนึกถึงสภาพของพ่อที่เธอเห็นวันนั้น วันที่เธอตัดสินใจบอกว่าจะเป็นตัวขัดดอกให้พ่อกับแม่ของเธอเอง 

เหตุการณ์เมื่อ7วันก่อน 

ตื้ด…..ตื้ด…..ตื้ด 

ระหว่างที่กิ่งกับแม่คุยกันเรื่องหนี้สินอยู่นั้นอยู่ๆก็มีเสียงข้องความที่ดังเข้ามาในโทรศัพท์ของผู้เป็นแม่ของกิ่ง แก้วเมื่อได้ยินเสียงของโทรศัพท์เธอก็รีบกดดู ก่อนจะอ้าปากค้างร้องไห้ออกมาอย่างพรั่งพรู่ เมื่อเห็นว่าข้อความที่ถูกส่งมาจากเบอร์ปริศนานั้นเป็นอะไร 

“ ฮืออออออ ฮือออออออ ไม่นะ ไม่ ฮือออออออ “ แก้ว เธอเอามือปิดปากร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจก่อนจะร้องออกมาและก็สลบไปในทันที เมื่อกิ่งเห็นแบบนั้นเธอก็ต้องตกใจรีบปี่เข้ามาดูคนเป็นแม่ก่อนจะตะโกนให้แม่บ้านมาช่วยเธอ 

“ คุณแม่ คุณแม่ คุณแม่คะ // ช่วยด้วย ช่วยด้วยคะ ช่วยด้วยคุณแม่เป็นลม “ กิ่งเธอเข้ามาประคองคนเป็นแม่จากนั้นเธอก็เรียกแม่แต่เมื่อเห็นว่าคนเป็นแม่ไม่ตอบสนองเธอก็เลยร้องเรียกให้คนมาช่วย แม่บ้านเมื่อได้ยินเสียงขอเจ้านายเรียกให้มาช่วยทั้งสองที่ทำอะไรอยู่ในบ้านต่างก็รีบวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ด้วยความตกใจ 

เวลาต่อมา 

เมื่อแม่ของเธอโดนพาไปที่ห้องนอนแล้วก็มีคนดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่แล้ว กิ่งก็เดินมายังที่ห้องหนังสือเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเม่ดูโทรศัพท์แล้วก็ร้องไห้ออกมาก่อนจะสิ้นสติลง เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นแล้วเธอก็รีบมาที่นห้องหนังสือก่อนจะเห็นโทรศัพท์ของแม่วางอยู่ที่พื้น 

ติ๊ด 

“ คุณพ่อ “ กิ่งเมื่อเปิดดูโทรศัพท์ของคนเป็นแม่เธอก็ต้องตกใจเอามืออุดปาก เมื่อภาพที่อยู่ในโทรศัพท์นั้นเป็นภาพของพ่อเธอที่โดนชายคนหนึ่งทำร้ายจนหน้าตาของท่านเละเต็มไปด้วยเลือด ก่อนจะกดเข้าไปดูวีดีโอ นั้นเลยทำให้กิ่งยิ่งตกใจยิ่งกว่าเดิมแทบล้มทั้งยืนเมื่อวีดีนั้นเป็นเสียงของพ่อเธอที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและก็เสียงของตีนที่กระทบกับร่างของพ่อเธอเสียงดัง เมื่อกิ่งเห็นแบบนั้นเธอก็ต้องรีบกดวาง ก่อนจะตั้งสติด้วยความโกรธ และก็กลัวโทรไปยังปลายสายที่ส่งข้อความมาหาแม่ของเธอ 

ตื้ดดดดด ตื้ดดดดด ตื้ดดดด 

(มีอะไร ) เสียงเข้มดุดันดังรอดออกมาจากโทรศัพท์ กิ่งเมื่อได้ยินเสียงเข้มที่รอดออกมาจากปลายสาย จากตอนแรกที่กิ่งรู้สึกโกรธและก็โมโหแทบบ้าตายแต่พอได้ยินเสียงดุดันจากปลายสายนั้นก็ทำให้หญิงสาวถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก ก่อนจะได้ยนเสียงของคนที่อยู่ปลายสายพูดออกมาอีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้กับดุดันมากกว่าเดิม 

(ว่าไงคุณหญิงแก้ว คุณจะพูดหรือไม่พูดถ้าไม่พูดก็วางสายและก็รอรับศพของสามีคุณได้เลย ) ชายหนุ่มพูดออกมาอีกครั้งอย่างหัวเสียเมื่อเห็นว่าปลายสายไม่พูดอะไรออกมา โดยเฉพาะเรื่องหนี้สินเพราะนั้นเลยทำให้คาลโลเจ้าพ่อมาเฟียใหญ่โมโหเมื่อหญิงสาวไม่พูดอะไรออกมา เมื่อกิ่งได้ยินว่าชายหนุ่มจะวางสายและที่สำคัญเขาพูดเรื่องพ่อของเธอโดยเฉพาะเรื่องชีวิตของท่าน กิ่งก็เลยรีบพูดออกมาทันทีก่อนที่ชายหนุ่มจะวางสาย 

“ เดี๋ยว เดี๋ยว ก่อนสิคุณฉันลูกสาวของคุณพ่อมาวิน คนที่พวกแกกำลังทำร้ายท่านอยู่ แกจะให้ฉันทำยังไงก็ว่ามาท่านเป็นหนี้พวกแกอยู่เท่าไหร่ ฉันจะเป็นคนใช้หนีแทนท่านเอง “ กิ่งพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกักแต่ก็ต้องกัดฟันตั้งสติเมื่อนึกถึงภาพของคนเป็นพ่อที่โดนคนใจร้ายกระทืบจมกองเลือด คาลโลเมื่อได้ยินเสียงหวานของคนที่เขารอคอยอยู่แล้วนั้นชายหนุ่มก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจทันทีเมื่อนึกถึงหน้าของเด็กสาวที่เขาเคยเจอเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนที่มาวินเจ้าของร้านเพรชมาขอกู้เงิน ระหว่างที่เขากับมาวินกำลังคุยเรื่องเงินกันอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเด็กสาวน่ารักวิ่งเข้ามาทักพ่อของตนและครั้งนันก็เป็นครั้งแรกที่คาลโลได้เจอกับหญิงสาวโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้เจอกับเขาเพราะมาวินได้บอกให้ลูกสาวไปที่อื่นก่อนด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าลูกสาวที่น่ารักของเขาจะตกเป็นเป่าสายตาของมาเฟียค้ามนุษย์อย่างคาลโล แต่ดูท่าว่าคงสายไปแล้วเมื่อเจ้ากรรมนายเวรได้เห็น เจ้าของกรรมแล้วมีเหรอที่เขาจะลืเธอได้นั้นเลยทำให้เข้าทางของเสือเมื่อเหยื่อโทรมาตามแผนที่เขาวางเอาไว้ 

คฤหาสน์หรู 

ก๊อกๆ ก๊อกๆ 

“ มาแล้วครับนาย “ เสียงเคาะประตูห้องของมาเฟียหนุ่มดังขึ้นก่อนจะเปิดประตูออกมาแล้วก็รายงานการมาของใครบางคนให้เจ้านายที่ยืนมองอะไรบางอย่างออกนอกระจกที่สามารถมองออกไปด้านนอกได้แต่ด้านนอกกับมองไม่เห็น คาลโลที่ยืนยกแก้งเหล้าดื่มมองไปทางด้านนอกเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกน้องเข้ามารายงานเขาก็ค่อยๆหันมาทางเสียงด้วยสายตาเรียบนิ่งก่อนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา 

“ พาเธอเข้ามา “ คาลโล พูดออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่งเมื่อลูกน้องได้ยินคำสั่งที่เรียบนิ่งแต่ดูมีอำนาจ สั่งการแบบนั้นก็ก้มหน้ารับคำสั่งจากนั้นก็ถอยหลังเดินออกไป ทำตามคำสั่งของเจ้านายทันที 

“ คุณจะพาฉันไปที่ไหนคะ ฉันคิดว่าคุณจับตัวมาผิดคนนะคะ ฉันไม่ได้ชื่อกิ่งอะไรนั้นสักหน่อย ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ “ กิ่งที่โดนพาตัวมา เธอก็พูดออกมาแทบไม่หายใจหายคอเมื่อคิดได้อย่างเดียวว่าเธอต้องเอาตัวเองรอดออกจากที่นี้ให้ได้ แต่กับกันชายหนุ่มทั้งสองคนที่เดินนเธอมานั้นกับเงียบไม่พูดอะไรออกมาแถมยังทำหน้าอย่างกับว่าเธอเป็นทาสอากาศไปซะงั้น 

ก๊อกๆ ก๊อกๆ 

“ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ คุณพี่สุดหล่อ “ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น จากนั้นประตูก็เปิดออกแต่กิ่งที่ไม่สนว่าประตูจะเปิดออกหรือว่าไม่เปิดออกเธอก็พูดขอร้องให้คนที่น่ากลัวทั้งสองปล่อยเธอไปโยที่ไม่ทันได้สังเกตุว่าเธอในตอนนี้ได้เดินเข้ามาในห้องที่มีเพชรฆาตรออยู่ในห้องซึ่งเขาก็จ้องมองเธอด้วยสายตาที่เรียบนิ่งและดูเหมือนจะพอใจไม่น้อยเมื่อเหยื่อที่เขาเห็นตั้งแต่เธออายุ17ปี แต่พอตอนนี้เขารอและก็รู้ว่าเธอบรรลุนิติภาวะแล้วคาลโลก็เลยรีบปฏิบัติการบังคับหนี้ที่พ่อของกิ่งติดมานานทันที 

“ คุณ คุณ อย่าเพิ่งไปสิคะ คุณ “ ปัง เมื่อชายชุดดำเอาตัวเธอเข้ามาส่งให้เจ้านายแล้วก็ก้มหัวทำความเคารพก่อนจะเดินออกไป เมื่อกิ่งเห็นชายชุดดำเดินออกไปจากห้องเธอก็เดินตามไปพร้อมกับพูดทุกอย่างเท่าที่เธอจะคิดได้ในตอนนี้เธอก็เดินตามเขาไปโดยมีสายตาของเสือหนุ่มจ้องมองอย่างไม่วางตา กิ่งที่เดินพูดตามหลังของชายชุดดำไปก็ต้องหน้าเงิบเมือประตูถูกปิดลงเกือบโดนหน้าของเธอ กิ่งเมื่อประตูถูกปิดลงเกือบโดนหน้าเธอ หญิงสาวที่เกือบจมูกพังนั้นก็บ่นอุบออกมาเบาๆกับตัวเองโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนอยู่ในห้อง 

“ เอ้า นึกอยากปิดก็ปิดเกือบโดนจมูกแล้วไหมละ “ กิ่งบ่นออกมาเสียงเบาก่อนจะหันหน้ามาอีกทางแต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ๆเธอมองมาเห็นชายหนุ่มหน้าตาโคตรหล่อที่จ้องมาทางเธออย่างไม่กระพริบตา เมื่อกิ่งเห็นชายหนุ่มที่นั่งมองเธอในมือก็ถือแก้วเหล้าอยู่ในมือมองมายังเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง อยู่ๆขนในกายของเธอก็ลุกขึ้นมาอย่างกับว่าชายที่นั่งอยู่ตรงนี้มีรังสีอัมหิต แต่ระหว่างที่หญิงสาวมองไปทางชายหนุ่มรูปหล่ออย่างกับเทพบุตรอย่างอ้าปากค้างอยู่นั้นเธอก็ต้องสะดุ้งตัวโยนอีกครั้งเมื่ออยู่ๆเทพบุตรที่เธอมองอ้าปากค้างอยู่นั้นเดินเข้ามาประชิดตัวของเธอแล้วก็ดึงร่างบางของเธอเข้ามาประชิดตัวของเขาทันที เมื่อกิ่งได้สติแบบนั้นเธอก็รีบขัดขืนทันที 

“ ค ค คุณ คุณ จะทำอะไรฉันคะ ฉันกับคุณเราไม่ได้รู้จักกัน ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้เลยนะคะ “ กิ่งเธอผลักหน้าอกแกร่งของชายหนุ่มให้ออกห่างจากตัวเธอทันทีด้วยความตกใจและก็รักนวลสงวนตัวถึงแม้ว่าเธอจะเกิดที่เมืองนอกแต่พ่อกับแม่ของเธอก็สอนเธอให้รู้จักรักนวลสงวนตัว ต่อให้ผู้ชายคนนั้นจะหล่อแค่ไหนก็ช่างถ้าเธอไม่อยากเสียใจตลอดชีวิตก็อย่าได้มอบร่างกายของเธอให้ใครจนกว่าจะมั้นใจว่าผู้ชายคนนั้นจะใช้คนที่เธออยากมีชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต เมื่อพ่อกับแม่ได้ปลูกฝั่งเรื่องราวแบบนี้ไว้ในหัวสมองของเธอมาตั้งแต่เธอจำความได้ บวกกับเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ด้วยนั้นเลยทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัวและก็ตกใจเลยทำให้เธอผลักร่างโตของชายหนุ่มให้ออกห่างแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผลอะไรเลย เพราะคนตรงหน้าร่างกายเขาแข็งอย่างกับหิน ชายหนุ่มเมื่อโดนหญิงสาวขัดใจเป็นครั้งแรกแบบนั้นก็รู้สึกหัวเสียและก็หัวร้อนขึ้นมาทันที เพราะปกติส่วนมากผู้หญิงทุกคนจะเข้าหาเขาและก็ทำตามที่เขาต้องการ แต่เมื่อเขาโดนผู้หญิงคนนี้ขัดใจก็ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากเลยทำให้เสือร้ายเผยกรงเล็บให้หญิงสาวเห็นในทันที 

“ เธอกล้าดียังไงมาออกคำสั่งกับฉัน เธอบอกว่าเธอไม่รู้จักฉันเธอแน่ใจเหรอ แม่สาวน้อย……หึหึหึ  “ เสียงเรียบนิ่งและก็ทรงอำนาจฟังดูแล้วคุ้นๆเหมือนกับว่าเธอเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน แล้วเธอก็ต้องเบิกตากว้างทันทีเมื่อเสียงที่เธอคิดว่าคุ้นๆนั้นเป็นเสียงของ ไอ้เลวเจ้าหนี้ของพ่อเธอนั้นเอง เมื่อเธอรู้แล้วว่าคนตรงหน้าเป็นใครจากตอนแรกที่กลัวเธอก็ต้องยอมรับเลยว่าก็ยังกลัวเขาอยู่ แต่ในเมื่อเขาเป็นคนชั่วคนเลวที่ทำร้ายพ่อกับครอบครัวของเธอ เขาก็สมควรจะได้รับกรรมไม่ใช่เหรอ เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นกิ่งก็จัดการสบัดตัวอย่าวงแรงเพื่อให้ตัวเองหลุดออกจากชายตรงหน้าและก็ทำท่าจะเอาเข่ากระถุ้งที่จุดยุทธศาตร์ ในทันที 

ปึก 

“ หยุดซะก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน เธอเป็นลูกหนี้ที่เสนอตัวเองมาขัดดอกเองฉันไม่ได้เป็นคนเสนอเธอบอกเองว่าเธอจะมาเป็นคนใช้หนี้แทนพ่อกับแม่ของเธอ เธอลืมไปแล้วเหรอ หึหึหึ อย่าคิดที่จะทำอะไรแบบนี้อีกเพราะที่ผ่านมาคนที่ขัดขื่นฉัน ฉันฆ่ามันแล้วก็หั่นมันเป็นชิ้นๆ แล้วก็โยนลงบ่อจระเข้ หึหึหึหึ “ คาลโลที่รู้ว่าหญิงสาวที่ดีดดิ้นจะทำอะไรกับเขาเขาเมื่อรู้ตัวก่อนเขาก็รีบกระชากตัวของเธออย่างแรงพร้อมกับจ้องหน้าที่สวยหมดจดของเธอ แล้วก็กัดกรามแน่นรีบเตือนเธอในทันทีว่้าให้เธอรีบหยุดซะก่อนที่เขาาจะฆ่าเธอ เมื่อกิ่งได้ยินคำขู่ของชายหนุ่มแบบนั้นเธอก็ต้องหยุดอย่างอัตโนมัติในทันทีเหมือนกับว่าแม่ซื้อที่คอยปกป้องเธออยู่กระซิบข้างหูบอกว่าเธออย่าคิดสู้หรือว่าต่อกรกับผู้ชายคนนนี้เลยไม่อย่างนั้นเธอคงจบไม่สวยแน่ เมื่อคาลโลเห็นว่าหญิงสาวสงบลงแล้วเขาก็เอามือเชยครางของเธอให้ขึ้นมาจ้องที่หน้าของเขา ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงเย็นยะเยือกว่า 

“ เธอมาอยู่ที่นี้ในฐานะลูกหนี้ของฉัน ไม่ว่าฉันอยากได้อะไรจากเธอ เธอก็ต้องหามาให้ได้ ฉันต้องการมีอะไรกับเธอ เธอก็ต้องยอมทุกอย่างตามที่ฉันต้องการ และก็ทำได้จนกว่าฉันจะเบื่อและก็พอใจ ถึงวันนั้นเธออยากไปที่ไหนก็ไปหรือไม่ถ้าติดใจฉันขึ้นมาคิดอยากอยู่ต่อก็ได้นะ แต่ก็ต้องทำใจหน่อยก็แล้วกัน เพราะเมื่อไหร่ที่ฉันเบื่อของเก่าฉันไม่ค่อยกลับมากินอีกเท่าไหร่ หึหึหึ “ คาลโล พูดจบเขาก็สบัดหน้าของกิ่งออกห่างก่อนจะเดินหันหลังมายกแก้วเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานมาดื่มต่อ กิ่งที่ยืนอึ้งอย่างกับโดนมนต์สะกดเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่ชายชั่วตรงหน้าพูดออกมาแบบนั้น กิ่งหญิงสาวที่ไม่คิดว่าผู้ชายหน้าตาดีแต่เหี้ยคนนี้จะพูดเอาแต่ได้แบบนั้น ที่เธอมาที่นี้เธเอมาเพื่อจะมาทำงานเป็นลูกจ้างเขาไม่ได้มาขายตัวให้เขาเพื่อใช้หนี้ นี้มันเรื่องบ้าชัดๆเธอเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะได้แค่1เดือนเท่านั้นอยู่ๆก็มีชายแปลกหน้ามาบอกว่าเธอต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อมาใช้หนี้ กิ่งฟังดูแล้วไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ระหว่าที่เธอกำลังยืนอึ้งอย่างใช้ความคิดอยู่นั้น ลูกน้องของคาลโลก็เปิดประตูเดินเข้ามาตามคำสั่งของคนที่กดโทรศัพท์ส่งข้อความไปบอกให้เข้ามาพาตัวหญิงสาวไปพักที่ห้องของเธอ เพราะเขาไม่อยากให้ของเล่นชิ้นใหม่ของเขา บอบช้ำ ตกใจ หรือว่าตื่นกลัวจนตะเลิดเปิดเปิงไปซะก่อน 

เอี๊ยด…..

“ เชิญทางนี้ครับ คุณกิ่ง “ เสียงประตูห้องเปิดเข้ามาแล้วก็มีเสียงของชายชุดดำที่พาตัวเธอเข้ามาเมื่อกี่ เดินเข้ามาเชิญให้เธอออกจากตรงนี้ กิ่งที่ยื่นสะตั๊นอ้าปากค้างอย่างตกใจเมื่อเธอได้ยินเสียงของใครบางคนดังขึ้นมาเธอก็ได้สติสะดุ้งตัวโดยน ก่อนจะยอมเดินตามชายตรงหน้าออกไปอย่างเมอลอย โดยมีสายตาเพชรฆาตที่จ้องมองเหยื่ออย่างหื่นกระหายอยู่ที่โต๊ะทำงานอย่างไม่วางตา เลย