หากรักนี้เป็นนิรันดร์
《แนะนำตัวละคร》
สวัสดีฮ้าป นักอ่านที่น่ารักทุกคน
นิยายแชทเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบรรเทิงนะคะ ไม่ได้อยากพาดพิงอะไรเสียๆหายๆให้กับดาราแต่ละคนนะ
ขอให้ทุกคนสนุกในการอ่านนะคะ สามารถติชมในจุดที่มันไม่เหมาะสมได้ค่ะ แอดจะอ่าน และ นำไปปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นค่ะ
ถ้าเกิดว่าใช้คำผิด หรือ เขียนผิดคำไหน แอดก็ต้องขออภัยด้วยน้าา ♡♡
เริ่มจากคนนี้
《โซ่》 เป็นพระเอกของเรื่อง ลูกชายมหาเศรษฐีระดับหมื่นล้าน มีบอดี้การ์ด ล้อมรอบตัวเขาติดตามไปในทุกที่ ทำให้ทุกคนนั้นเกรงกลัว และ ไม่กล้ามีปัญหาด้วย
-นิสัย : เป็นคนที่ใจร้อน ไม่ค่อยร้องไห้ให้ใครเห็น ดุๆโหดๆ ง้อคนไม่ค่อยเป็น
- ตอนนี้เขาได้สืบทอดธุรกิจแทนพ่อของตน ถือว่าเป็นผู้ชายร่ำรวย และ หล่อมาก เดินไปไหนสาวกี๊ดสาวมอง ซึ่งเป้าหมายต้นตอในเรื่องคือเขาต้องตามหาคนรักที่หายตัวไปเมื่อ7ปีที่แล้ว จากเหตุการเรือล่ม มาดูกันว่าเขาจะสามารถตามหาเธอเจอหรือไม่
《ต้นกล้า》 เป็นนายเอกของเรื่อง คนรักของพระเอก ที่พลัดพากจากกันไปนานถึง7ปี ซึ่งเขาได้สูนเสียความทรงจำทั้งหมดไป แต่หน้าตาอันงดงามของเขานั่นก็ยังเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนแปลง นิสัยชอบเอาใจใส่ งอแง ขี้อ้อน แต่รู้สถานะการ ไม่ค่อยวุ่นวายกับคนอื่น หรือสร้างเรื่อง เป็นคนคิดบวก
《คิว》 เพื่อนนายเอก คนนี้บอกเลย ขี้อ้อนและ น่ารักไม่แพ้นายเอกแน่นอน
นิสัย: ขี้บ่น อ่อนไหว ร้องไห้เก่ง แต่ก็ยิ้มเก่งเช่นเดียวกัน
《มาร์ค》 เป็นเพื่อนพระเอก คนนี้ก็รวยมาก พ่อทำธุรกิจส่งออกสินค้าไปต่างประเทศ
นิสัย : ขี้เก๊กหล่อ อบอุ่น ดูแลดี ชอบชวนไปเที่ยว
《 ซาน》 รับบทเป็นพระรอง เขาเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ได้รวย หรือ ทำตัวหรูหราอะไร แต่ในใจลึกๆนั้นก็รักและห่วงใยนายเอกมาก
นิสัย:เป็นคนอบอุ่น เชื่อฟัง เย็นชานิดๆ เกรี้ยวกาดหน่อยๆ ดุบางครั้ง ชอบยิ้มแฉ่ง
***ตัวละครหลักๆก็จะมรประมาณนี้นะคะ***
《ตอนที่1》
โซ่ (พระเอก)
เป็นยังไงบ้าง
โซ่ (พระเอก)
ตามหา วารินเจอมั้ย
วิน(บอดี้การ์ดพอ)
ผมได้ตามหาทุกโรงพยาบาลและ ตามสถานที่ต่างๆทั่ว พัทยา และ ระแวดนั้นแล้วครับ แต่ไม่มีวี่แววของนายหญิงเลย
โซ่ (พระเอก)
ฉันเชื่อว่า วาริน คนรักของฉันยังมีชีวิตอยู่
โซ่ (พระเอก)
ไปตามหาเขาให้เจอ
โซ่ (พระเอก)
ถ้าแกไม่เจอ แกไม่ต้องกลับมา
วิน(บอดี้การ์ดพอ)
ผมจะพยายามอย่างเต็มที่ทีสุด
จากนั้น วินก็เดินออกจากห้องพระเอกไป
《ฟลิม์น้องสาวพระเอกได้เดินเข้ามา》
ฟลิม์ (น้องพอ)
เดี๋ยวหนูจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนนะคะ
ฟลิม์ (น้องพอ)
ฝากบอกป๊าให้ด้วยน้า
โซ่ (พระเอก)
ทำไมน้องไม่ไปบอกเองอ่ะ
ฟลิม์ (น้องพอ)
ให้หนูไปก่อน ไม่งั้นถ้าหนูไปขอป๊า ป๊าต้องไม่ให้หนูไปแน่ๆอ่าา
ฟลิม์ (น้องพอ)
เย้ ขอบคุณนะคะ//เดินออกไป
โซ่ (พระเอก)
นานเท่าไหร่แล้วนะที่เธอหายไป ฉันผิดเองที่ดูแลเธอไม่ดี //หยิบรูปนายเอกขึ้นมาดู
โซ่ (พระเอก)
โห นี่รินบอกรักพี่วันนึงเป็นพันรอบได้มั้ง
วาริน
555ก็รินรักพี่นี่น่า
โซ่ (พระเอก)
หึ เด็กดีของพี่//ลูบหัว
โซ่ (พระเอก)
พี่ว่าจะชวนเราไปนั่งเรือเล่น ไปกับพี่นะ
วาริน
โอเครได้อยู่แล้วว สำหรับพี่ พี่อยู่ไหน รินก็อยู่นั่นแหละ
โซ่ (พระเอก)
เสร็จยังคะริน
โซ่ (พระเอก)
โห หล่อกว่าพี่อีก
วาริน
มันก็แหงอยู่ละ พี่จะมาหล่อกว่าผมได้ไงกัน ผมไม่ยอม
โซ่ (พระเอก)
ค้าบ ที่รักของพี่ เอ็นดูอ่ะ //ลูบหัว
โซ่ (พระเอก)
งานนี้พี่เหมาเรือมาเพื่อเราสองคนเลยนะคะ
วาริน
หืมม...น่ารักมากค้าบ //บีบแก้มโซ่
โซ่ (พระเอก)
ครับเด็กดี ปะ เดี๋ยวพี่พาไปดูอีกมุม
โซ่ (พระเอก)
ถ้าชอบพี่จะพามาบ่อยๆนะคะ
วาริน
ทำไมตรงนั้นฟ้ามืดจังล่ะ
วาริน
เราต้องรีบขึ้นฝั่งกันนะ
โซ่ (พระเอก)
ใจเย็นๆนะคะริน
โซ่ (พระเอก)
พี่ว่า เราพึ่งขึ้นมาเองนะ
โซ่ (พระเอก)
โอเครๆ งั้นเดี๋ยวพี่จะบอกให้คนขับ เอาเรือเข้าฝั่ง
โซ่ (พระเอก)
เอาเรือขึ้นฝั่ง
โซ่ (พระเอก)
พายุกำลังจะมา
คนขับเรือ
คือว่าตอนนี้เรือมีปัญหานิดหน่อยอ่ะ
โซ่ (พระเอก)
แกทำยังไงก็ได้ ให้มันติด
โซ่ (พระเอก)
ถ้าฉันกับรินเป็นอะไรขึ้นมา แกตาย
โซ่ (พระเอก)
เดี๋ยวรินเข้ามาด้านในก่อนนะคะ
โซ่ (พระเอก)
อยู่ข้างนอกมันอันตลายพี่กลัวเราจะเป็นอะไรไป
วาริน
ไม่เป็นไรครับ แค่มีพี่อยู่ ผมก็อุ่นใจแล้ว
โซ่ (พระเอก)
เชื่อพี่นะ เราจะต้องปลอดภัย
《ตอนที่3》
อยู่ๆ หลังจากที่เข้ามาด้านในได้ไม่นาน ลมก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ
โซ่ (พระเอก)
ไม่เป็นไรนะ กอดพี่ไว้ แล้วทุกอย่างจะดีเอง
โซ่ (พระเอก)
เป็นยังไงบ้าง
คนขับเรือ
ไม่มีท่าที่จะได้เลยครับนาย
โซ่ (พระเอก)
โธ่เอ้ย ทำไมแกไม่เช็คเรือให้มันดีก่อนที่จะนำผู้โดยสารขึ้นมาวะ
อยู่ๆ เรือครึ่งลำก็จมลงไปในน้ำ
คลื่นน้ำทะเล ไหลซัดเข้ามาในเรือ ทำให้เรือรั่วไปบางส่วน
วาริน
พี่โซ่ครับ //เกาะเสื้อแน่น
โซ่ (พระเอก)
เราจะต้องปลอดภัย
โซ่ (พระเอก)
พี่จะไม่ให้รินเป็นอะไรไปเด็ดขาด
คนขับเรือ
เราจะทำยังไงกันดีครับนาย
โซ่ (พระเอก)
งั้นฉันจะไปดูต้นเรือเอง
โซ่ (พระเอก)
แกดูรินแทนฉัน
โซ่ (พระเอก)
ห้ามให้รินเป็นอันตลายเด็ดขาด
คนขับเรือ
ผมจะดูแลคุณรินให้ดีที่สุดครับ
โซ่ (พระเอก)
รอพี่แป๊บเดียวนะริน
คนขับเรือ
คุณรินไม่ต้องกลัวนะครับ
คนขับเรือ
ไม่ตายหรอกครับ ผมเชื่อว่าพวกเราจะต้องปลอดภัย
วาริน
ก็ขอให้เป็นแบบนั้นนะ
โซ่ (พระเอก)
โธ่ ทำไมมันไม่ติดวะ
อยู่ๆ รินก็พลัดตกลงไปน้ำ แต่มือของร่นยังเอื้อมจับเรือไว้ได้
โซ่ (พระเอก)
พี่จะช่วยรินเอง
คนขับเรือ
เฮ้ยนาย! ระวังด้วยนะครับ
โซ่ พยายามดึงรินขึ้นมาจากน้ำ แต่ก็ไม่เป็นผล
วาริน
รินว่ารินคงจะไม่รอดแน่ๆ
วาริน
ถ้ารินตาย รินก็ไม่เสียใจที่พี่ยังมีชีวิตอยู่ พี่จะต้องกลับเข้าฝั่งได้แน่นอน
วาริน
ทิ้งรินไว้ ไม่ต้องห่วง
โซ่ (พระเอก)
อย่าพูดแบบนี้
โซ่ (พระเอก)
เราผ่านอะไรมาด้วยกันตั้งมากมาย
โซ่ (พระเอก)
รินจะมาทิ้งพี่ง่ายๆแบบนี้น่ะหรอ
โซ่ (พระเอก)
พี่ไม่ยอมหรอกนะ
โซ่ใช้แรงที่มีทั้งหมด ดึงรินขึ้นมา
แต่ก็ต้านแรงของน้ำที่ซัดมาไม่ไหว
อยู่ๆ ก็มีอะไรไม่รู้ หล่นมาโดนหัวของโซ่ จนเขาสลบไป
โซ่ (พระเอก)
พี่ลืมตามาอีกครั้ง พี่ถึงรู้ว่าพี่อยู่โรงพยาบาล พี่ได้รับรู้จากคนขับเรือที่นอนอยู่ห้องข้างๆ ว่ารินหายไป และ ไม่สามารถค้นหาเจอ ตอนนั้นพี่ใจสลายมาก พี่ได้ให้ลูกน้องหลายคนที่มีความสามารถ ตามหารินมาตลอดเวลา7ปี แต่ก็ไม่มีวี่แววเลย เมื่อไหร่กันนะ ที่เราจะได้พบกันอีก พี่สัญญา ว่าถ้าพี่ได้เจอรินอีกครั้ง พี่จะดูแลรินให้ดีกว่านี้
ซึ่ง วารินคนรักของโซ่ได้ทำงานอยู่ที่นี่ หลังจากสูญเสียความทรงจำไป เขาได้รับการช่วยเหลือจากพ่อของซาน พ่อของซานได้พบวารินที่ริมทะเล ตอนนั้นร่างกายของวารินเต็มไปด้วยบาดแผล และเขาก็ยังหัวแตกอีกด้วย พ่อจึงได้พารินไปที่โรงพยาบาล และให้หมอตรวจดู หมอบอกว่า รินความจำเสื่อม
พ่อของซานไม่รู้จะทำยังไง เลยรับรินเป็นลูกบุญธรรม และ ตั้งชื่อใหม่ให้รินว่า ต้นกล้า
ซึ่งก็เป็นที่มาของวานินคนใหม่ ในนามของต้นกล้านั่นเอง
ต้นกล้า(นายเอก)
ครับพี่//ยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
