แอดพึ่งแค่แนวนี้ครั้งแรกออกมาไม่ดีหรืออะไรก็ขอโทษด้วยนะค่ะ

...****************...

ตอนเช้าที่ท้องฟ้าเริ่มสดใส และ มีเสียงของไก่ขัน ผู้คนมากมายที่ออกไปทำงาน และ รินที่กำลังจะออกไปทำงานใตตัวของรินได้คิดมาสักพักแล้วว่า

"(ทำไมฉันต้องไปทำงานด้วยอยากลาออกจัง)"

นั้นคือสิ่งที่รินนั้นได้คิดเหตุผลก็เพราะ บอสของรินอย่างสเตฟาน ชอบมายุ่งกับรินอยู่ตลอดจนรินนั้นรำคาญ และ ที่สำคัญสเตฟานนั้นเป็นพวกบ้าที่ชอบผู้ชายด้วยกันเอง นั้นเป็นเหตุผลทำให้รินนั้นไม่อยากไปทำงาน และ ไม่อยากไปเจอหน้าสเตฟาน

รินนั้นพึ่งจะรู้สึกตัวว่ากำลังจะสายจึ่งรีบไปทำงานแต่ไม่ว่าจะรีบแค่ไหนตัวของรินก็ไปสาย5นาทีสเตฟานเป็นคนที่ตรงต่อเวลามาก นี้ทำให้รินนั้นเริ่มที่จะกลัวเพราะสเตฟานนั้นน่ากลัวมาก เหมือนพวกโรคจิตไม่มีผิด

ไม่ทันไร สเตฟาน มาจากไหนก็ไม่รู้มาทักตัวของรินที่กำลังเหม่ออยู่

"ไม่รีบไปทำงานหรอครับ?"

สิ้นเสียงรินได้สะดุ้งเพราะสเตฟานได้มายืนอยู่ตรงหน้าก็ที่จะทำท่าลุกลี้ลุกลน เมื่อสเตฟานเห็นแบบนี้ก็ได้พูดขึ้นมาว่า

"คุณรินช่วยมาพบผมที่ห้องด้วนนะครับ"

"ตอนพักเที่ยงถ้าคุณไม่มาผมไม่ปล่อยคุณไปแน่"

"ขะ...เข้าใจแล้วครับ!"

รินได้ตอบกลับไปแบบเสียงสั่น ๆ เมื่อรู้สึกว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไรไม่ทันไรรินก็มาหยุดอยู่ที่ห้องทำงานของสเตฟาน

รินได้เคาะประตูและมีเสียงตอบรับของสเตฟานจึ่งเข้าไปและได้เห็นกับสเตฟานที่นั่งทำงานอยู่ ใบหน้าที่หล่อเหลานั้นทำให้รินหยุดจ้องมองไม่ได้ จนสเตฟานได้เอ่ยขึ้นมาว่า

"นั่งก่อนสิครับ"

นั้นทำให้รินที่กำลังหลงไหลได้สติและรีบไปนั่งตามที่สเตฟานบอก ในห้องบรรยากาศชวนให้อึดอัดเอามาก ๆ และทั้งสองคนต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้คุยอะไรกัน จนรินทนไม่ไหวจึ่งเอ่ยปากพูดออกมา

"บอสให้ผมมาทำไมครับ?"

"ถ้าไม่มีอะไรจริง ๆ ผมขอตัวก่อนนะครับ

"หยุด ใครให้คุณออกไปผมยังไม่อนุญาต"

เสียงของสเตฟานนั้นเรียบเสยและได้จ้องมาที่รินที่กำลังจะเดินออกไป

ในห้องที่กว้างใหญ่ของสเตฟานได้มีเสียงของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ในห้องกำลังพูดคุยกับเขาอยู่

"บอสครับผมขอผ่าน ผมไม่อยากถูกเรียกว่าเจ้าชู้หรอกนะครับ"

นั้นคือรินที่กำลังพูดคุยขอร้องให้สเตฟานที่เป็นบอสเลิกยุ่งกับตนเพราะตนนั้นมีคนรักอยู่แล้ว ชึ่งคนรักของรินนั้นเป็นผู้หญิงแน่นอนว่าตัวของรินถึงจะหน้าสวยแค่ไหนแต่ก็ชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบผู้ชาย

เมื่อสเตฟานได้ยินเช่นก็โมโหเป็นอย่างมากเพราะไม่คิดว่าจะมีคนกล้าปฎิเสธเขาไม่ว่าใครต่างก็อยากได้เขามาครอบครองแต่พอเป็นรินเขากลับรู้สึกว่ารินนั้นเป็นคนที่น่าสนใจ

"ผมจะให้พูดอีกที"

"ผมชอ----"

ไม่ทันที่รินจะพูดจบสเตฟานได้กระชากแขนรินแล้วโยนไปที่โซฟาในตอนนั้นสเตฟานได้ยิบบางอย่างออกมาจากลิ้นชัก และ สิ่งที่สเตฟานเอาออกมานั้นคือ"ไข่สั่น"

เมื่อรินได้เห็นแบบนั้นก็ตกใจเอามาก ๆ ไม่คิดว่าสเตฟานจะหื่นได้ขนาดนี้ ไม่ทันที่รินจะได้ตั้งตัวสเตฟานก็ได้เอามือมารวบแขนของรินทั้งสองข้างไว้

สิ่งที่รินไม่คิดก็คือสเตฟานให้แค่มือเดียวก็สามารถรวบแขนของเขาได้หมดรินที่ดิ้นเพื่อให้หลุดจากมือของสเตฟานแต่ไม่ว่าจะดิ้นแค่ไหนกับถูกบีบข้อมือแรงเท้านั้น

ในตอนนี้สเตฟานได้เอาไข่สั่นนักเขามาให้รูจีบสีแดงของริน และ สเตฟานยังยัดเข้ามา และ ตั้งใจจะให้มันลึกกว่าเดิม

"ขะ...ขอร้องละปะ...ปล่อยผมไปเถอะ"

เสียงสะอื้นของรินทำให้สเตฟยิ่งอยากทำมากกว่านี้แต่ ในขณะเดียวกันสเตฟานกลับคิดว่าแกล้งสักหน่อยตอนกลางคืนค่อยจัดการแมวน้องสุดน่ารัก

เมื่อสเตฟานได้กดป่มไข่สั่นที่อยู่ในตัวของรินก็เริ่มสั่นนั่นทำให้รินเผลอครางออกมาดังลั่นเพราะความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

นํ้าตาค่อย ๆ ไหลลงมาจากยันตาสีชมพูอ่อนที่ตอนนี้นอนควรครางอยู่บนโชฟ่าของสเตฟาน รินที่ในตอนนี้ถึงกับหลั่งน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเปื้อนโชฟ่

"คุณออกไปได้แล้วนะครับ"

"แต่ถ้าไข่สั่นทำงานผมไม่รู้ด้วยนะ"

"ที่สำคัญอย่าแม้แต่จะเอามันออกเชียว"

คนร่างสูงได้กล่าวออกมาอย่างกับว่ารู้ว่าคนตัวเล็กจะทำอะไร และคนตัวเล็กก็ได้รีบใส่เสื้อผ้า และ รีบออกมาจากห้องของบอสของตน

แม้ว่าตัวของรินจะออกมาแล้วแต่บอสปู้บ้าอำนาจก็ยังไม่ปล่อยเขาไปทันที่ทีเขาลงและกำลังจะทำงานไข่สั่นก็เริ่มสั่นอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันแรงกว่าครั้งก่อนหน้า

รินที่ตอนนี้ถูกกระตุ้นก็รีบก้มหน้าลงและต้องแกล้งไอจนสำลักในตอนนี้หน้าที่แดงก่ำและนํ้าตาที่ไหลนองหน้านั้นทำให้เพื่อนคนร่วมงานเป็นห่วงและได้กันมาสนใจรินที่ตอนนี้ไอไม่หยุด

จนเพื่อนร่วมงานต้องเอ่ยถามว่ารินโอเคมั้ยจะพักก็ได้แต่รินนั้นก็ยังบอกว่าเขาสบายดีไม่เป็นไร

รินที่ทนไม่ไหวได้รีบวิ่งไปห้องน้ำเพราะตอนนี้กางเกงของรินได้เปียกชุ่มไปด้วยนํ้าสีขาวขุ่น รินรีบมองว่ามีใครอยู่ในห้องนํ้ามั้ย

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่แล้วรินเลยรีบถอดกางเกงออก และ ได้คิดว่าเขาควรจะเอามันออกมาดีมั้ย แต่ไม่ทันไรไข่สั่นมันก็ขยับอีกครั้ง และ แรงกว่าเดิมหลายเท่า

รินที่ต้องปิดปากและกลั้นเสียงสุดชีวิต เพราะไม่ต้องการให้ใครได้ยินเสียงของตน ยันตาสีชมพูอ่อนที่ตอนนี้นํ้าตาคลอเบ้า และ ไหลลงมาพบกับแก้มที่แดง เป็นภาพที่เย้ายวน

"อ๊ะ! อะ~ อ้าส์!~"

ไม่ทันไรก็มีคนเปิดประตูเข้ามาในห้องนํ้า และ ได้มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำที่รินอยู่ไม่ทันที่รินจะได้พูดอะไรก็มีเสียงของคนที่คุ้นเคยดังออกมา

"คุณริน ให้ผมช่วนมั้ยครับ?"

สิ้นสุดเสียงรินได้สะดุ้งเฮือกใหญ่เพราะเสียงนั้นก็คือบอสจอมบ้าอำนาจ ไม่ทันที่รินจะได้ตอบอะไรเขาก็ได้พูดขึ้นมาอีกว่า

"วันนี้ผมให้ทุกคนกลับบ้านไปพักตอนนี้ที่นี้ก็เหลือแค่ผมกับคุณ"

"พวกเราจะทำกันที่ไหนก็ได้เพราะไม่มีคนแล้ว"

ไม่ทันที่รินจะได้พูดอะไรสเตฟานก็ได้ถีบประตูเข้ามาดังปังนั้นทำให้เห็นว่าริน กำลังช่วยตัวเองอยู่ และ ได้เห็นว่าข้างหลังมีอะไรบางอย่างไหลออกมา

ไม่ทันที่รินจะได้ทำอะไรสเตฟานได้อุ้มรินออกไปที่ห้องทำงานของตน พอมาถึงสเตฟานได้ดึงไข่สั่นออกมา และ ใส่แก่นก่ายขนาดใหญ่ของตนเข้าไป

นั้นทำให้รินร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดเพราะสิ่งที่เข้ามามันใหญ่เกินที่จะบรรยายได้ แกนกายขนาดใหญ่ได้กระแทกเข้ามาในตัวของรินอยากแรง

"อ้าส์าาา! อะ~! อ๊ะๆ!"

"อ๊ะ! ผมเจ็บ อ้าส์าา!! หยุด อึก! อะ~ อ๊าา!"

รินได้ร้องขอให้อีกฝ่ายหยุดแต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่สนใจและได้กระแทกมันเข้ามาจนสุด รินที่ตอนนี้แทบจะร้องขอชีวิต แต่สเตฟานกลับยิ่งทำแรงมากขึ้นทั้งกระแทกทั้งก้มลงมาดูดที่โยดอกสีชมพู

สเตฟานได้พลิกเอารินขึ้นมาอยู่ข้างบน และ ไปบอกให้รินร้านขยับไม่งั้นจะเอารินจนถึงเช้า รินจำใจต้องขยับ และ สุดท้ายรินก็ต้องขยับขึ้นลงอย่างช้าๆ เพราะยิ่งมะนเข้ามามากเท่าไหร่รินก็จะรู้สึกเสียวช่านไปทั้งตัว มันทั้งจุกทั้งเสียว

รินในตอนนี้แบบจะสติหลุดเพราะสเตฟานได้จับสะโพกเขารินกดลงไปจนสุด แก่นกายขนาดใหญ่ได้ไปโดนจุดเสียวของรินจนทำให้รินร้องออกมาเสียงดังกว่าเดิม

"อ๊าส์!!! อ๊ะ~! อ้าส์าาา! อึก อร้างส์!! อะ~!"

"ตอกรัดอีกครับ ชี๊ดดดด!"

สิ้นสุดเสียงรินได้ไปถึงจุดสุดยอดแต่สเตฟานยังครงมีอารมณ์ และ ได้พลิกตัวของรินมาอยู่ด้านล้าง และ ได้กระแทกจนรินนั้นตาลอยและสติหลุด

จากนั้นที่รินสติหลุดก็ได้พูดกับสเตฟานว่า

"เอาอีกแรงอีกทำจนถึงเช้าเลยก็ได้ครับ"

สายตาที่รินมองมามันเย้ายวนมากจนสเตฟานเริ่มแข็งกว่าเดิมจากแต่เดิมที่กำลังจะเสร็จพอเห็นหน้านั้นแล้วกลับกลายเป็นว่าแข็งตัวอีกครั้ง

"รับผิดชอบเลยนะครับ"

"คุณทำให้ผมตื่นตัวอีกแล้ว"

"สงสัยครงต้องต่อจนถึงเช้าเลยละครับ"

"เอาสิจนฉันจนฉันติดทันนายไปเลย"

สิ้นสุดเสียงสเตฟานที่ก็อดทนมานานได้กระแทกกระทั้นเข้าไปแบบไม่สนใจว่าคนข้างล่างจะเป็นยังไม่ สเตฟานได้จับสะโพกของรินและกัดไม่ตามตัว

ในตอนนี้สิ่งที่สเตฟานได้ยินจากปากของรินคือเสียงครางอันน่าหลงไหล และ บวกกับที่รินมักจะใช้ก้นกระแทกเป็นบ้างครั้งทำให้สเตฟานถูกใจและเริ่มติดใจริน

"ต่ออีกสักหน่อยนะครับ"

"ถึงเช้าสิอันนั้นของบอสสุดยอดเลย"

"ฟินสุด ๆ "

"เอาอีกครับ ผมชอบ มันจนผมโบ้เลยก็ได้"

"แล้วจะมาให้ผมเอาอีกได้หรือเปล่าครับ?"

"ได้สิครับ ไปเอากันที่บ้านผมเลยก็ได้"

สิ้นเสียงรินก็ได้ให้ก้นกระแทกให้แก่นกายของสเตฟาน เป็นการเชิญชวนให้มาทำกันอีก ตอนนี้ในห้องเต็มไปด้วยถุงยางที่ใช้แล้ว เสียงเนื้อกระทบกัน เสียงควรคราง