เวลา 01:30 น ครื้ด ครื้ด ครื้ด เสียงลากบางสิ่งบางอย่างได้ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดของชั้นเรียนอาคารที่ 3 ชั้น 2 ณ ขณะนั้น มีเพียงแค่เสียงลากและเสียงลมเท่านั้นที่ดังขึ้นอย่างเป็นจังหวะบรรยากาศอันน่าขนลุกและวังเวง ปรากฏร่างหญิงสาวคนหนึ่งที่ลาดบางสิ่งบางอย่างไปกับพื้นพร้อมกับมีคราบสีแดงที่ไหลตามแนวทาง เสียงพึมพำบางสิ่งบางอย่างได้ดังขึ้น "ฉันจะยิ้มให้กับ.....ความตาย' หึ หึ หึ ขอที่จู่ๆผู้หญิงคนนั้นจะทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้ที่หน้าห้อง 438 "เดี๋ยวเขาก็มารับเธอเองนะ หึ หึ' ตัด

เวลา 06:45 น. บรึ้น~~~ เอี๊ยด จู่ๆก็มีรถเก๋งคันหนึ่งได้ขับมาจอดที่หน้าโรงเรียน

"วันนี้ไม่มาส่งเช้าหน่อยนะแม่ต้องรีบไปทำธุระไปนั่งรอบนห้องก็ได้ลูก' เสียงผู้หญิงวัยกลางคนพูดขึ้นก่อนที่จะมี

เด็กหญิงคนหนึ่งเดินลงมาจากรถ "ค่ะแม่~~สวัสดีค่ะ' รถเก๋งคันนั้นได้ขับออกไป

เธอได้หันหน้าเข้าไปในโรงเรียนเธอถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าไป โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าอะไรที่รอเธออยู่ข้างหน้าและเธอจะได้จดจำมันจนวาระสุดท้ายของชีวิต ตึกๆๆๆ เสียงรองเท้าที่เธอเดินขึ้นบันไดมันดังก้องไปทั้งอาคารเธอรู้สึกเสียวสันหลังว่าเพราะรู้สึกเย็นๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแต่เธอก็ไม่เอามาใส่ใจ

เธอยังเดินมุ่งหน้าขึ้นไปบนห้องอย่างใจจดใจจ่อ อื๊ด อื๊ด "ฮัลโหลว่าไงมึง' มีสายเรียกเข้าจากโทรศัพท์

เธอจึงได้รับมันก่อนที่จะมีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ "มึงอยู่ไหนเนี่ย'

"กูอยู่โรงเรียนแม่กูมาส่งไววันแม่กูนี้ไปทำธุระ'

"อ่ววววววเคๆ' "มึงรีบมาเลยนะกูไม่อยากอยู่คนเดียว'

"เออๆเดี๋ยวกูรีบไปหา' เมื่อพูดเสร็จเธอจึงได้วางสายก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนห้องห้องที่เธออยู่นั้นคือห้อง 440 ถัดออกมาจากห้อง 438 ไม่มากนัก เมื่อเธอเดินไปถึงที่หน้าห้อง 437 เธอก็เห็นบางสิ่งบางอย่างกองไว้เธอรู้สึกสงสัยจึงเดินเข้าไปดู "อร้ายยยย' เธอนั้นตกใจกับบางอย่างที่เธอเห็นและสิ่งที่เธอเห็นคือ ร่างไร้วิญญาณของผู้หญิงคนหนึ่ง

ที่นอนเสียชีวิตตรงหน้าห้อง 438 สภาพของเธอนั้นมีรอยขีดข่วนตามร่างกาย ตัวเธอสิ้นเผือกดวงตาถลนออกมาจากเบ้า เธอดันได้นอนเสียชีวิตโดยถ้าอ้าปากแขนขาของเธอผิดรูปร่างและเล็บของเธอก็ถูกลอกออก

เธอกลัวมากจนล้มลงไปนั่งกับพื้นหัวใจของเธอเต้นตึกตักตึกตักเหมือนมันจะหลุดออกมาจากอก

ตอนนั้นเธอคิดอะไรไม่ออกเพราะตอนนี้เธอมีแต่ความกลัวสติของเธอได้หลุดออกไปขวัญของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตัวสั่นไปทั้งตัวหน้าเริ่มซีดเธอกรี๊ดออกมาจนเสียงของเธอแทบจะไม่มี ขณะนั้น ตึกๆๆๆๆๆ "เกิดอะไรขึ้นน่ะหนู'

ลุงภารโรงของโรงเรียนมาพอดีแต่เขาก็ต้องตกใจ กับสิ่งที่เขาเห็น

เขาตกใจเหมือนกับที่เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นอยู่แกไม่รู้จะทำยังไงจนสุดท้ายแกก็ได้รวบรวมสติของแกทั้งหมดแกตั้งสมาธิก่อนที่จะเดินไปลากแขนของเด็กผู้หญิงออกมาจากตรงนั้น

ก่อนที่ลุงจะโทรเรียกตำรวจและรถโรงพยาบาลมา เวลาในขณะนั้นก็เกือบประมาณ 7 โมงแล้วนักเรียนก็เริ่มทยอยมา จึงเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงพ้นไม่นาน 10 นาทีรถตำรวจรถกู้ภัยก็ได้มาถึง ทำให้นักเรียนที่อยู่แถวนั้นต่างพากันตื่นตกใจและได้พากันกรูเข้ามามุงดูเหตุการณ์

"เฮ้ยน่ากลัวว่า' "เฮ้ยใช่เจลมั้ยน่ะ' "กูว่าใช่ว่ะ' "เฮ้ยเป็นงี้ได้ไงวะ' เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้นจากกลุ่มนักเรียนพี่เข้ามามุงดูสถานการณ์ "เอาล่ะพวกเธอออกไปได้แล้วมันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาดูต้องมาดู'

เสียงคุณครูได้ตักเตือนนักเรียนก่อนที่จะไล่นักเรียนออกไปจากตรงนั้น ไม่นาน 1 ชั่วโมงต่อจากนั้นทุกอย่างก็กลับสู่สถานการณ์เดิมแต่ตอนนี้นักเรียนที่ได้เห็นภาพทุกอย่างก็ต่างพากันพูดถึงเรื่องนั้น

"มึงว่าใครเป็นคนทำมันวะ' "กูไม่รู้' นักเรียนหลายๆคนเริ่มซุบซิบกันว่าใครเป็นคนทำถึงขั้นเดิมพันกันด้วยเงินว่าหากใครรู้ว่าใครเป็นคนที่ทำเจลเสียชีวิตคนนั้นจะได้เงินเดิมพันไปหลายบาทจึงทำให้หลายๆคนในโรงเรียนสนใจและต่างเข้ามาเล่นเดิมพันนี้ ตัดไปที่บ้านหลังหนึ่ง

ในห้องสี่เหลี่ยมห้องหนึ่งที่แสนจะเงียบสงัดและน่ากลัว มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งผมสั้นเสื้อผ้ามีแต่รอยคราบสีแดงเต็มไปหมดทั้งตัวของเธอเต็มไปด้วยบาดแผลของการต่อสู้เธอได้นั่งขดตัวอยู่บนที่นอนข้างๆตัวเธอมีมีดอันแหลมคม

"หึ หึ หึ กูบอกมึงแล้วมึงไม่เชื่อกู' ผู้หญิงคนนี้มีชื่อว่าอิง ก่อนที่เธอจะนำมีดอันแหลมคมนั้นกรีดไปที่ข้อมือของเธอในขณะที่เธอกรีดก็มีน้ำแดงไหลออกมาเป็นจำนวนมากเธอได้นำแก้วมาลองเอาไว้เธอยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจ

ประมาณ 5 นาทีต่อจากนั้น เธอก็ได้นำแก้วน้ำแดงที่เธอได้กรีดข้อมือของเธอไปวางไว้บนหิ้งหิ้งหนึ่ง

โดยบนหิ้งนั้นมีรูปปั้นสีดำมีลักษณะคล้ายกับคนก่อนที่เธอจะท่องคาถาบางอย่าง เธอได้ยินมุมปากเล็กน้อยก่อนที่เธอจะนำแก้วน้ำแดงนั้นราดไปที่รูปปั้น เธอได้พูดบางสิ่งบางอย่างออกมาสิ่งนั้นคือคำว่า "ฉันจะยิ้มให้กับความตาย'เธอพูดคำนี้ซ้ำไปซ้ำมา 5 รอบ ก่อนที่เธอจะยิ้มออกมาทางมุมปาก "โลหิตของข้าข้าขอมอบให้ท่านเนื้อหนังของข้าข้าขอมอบให้ท่าน' หึหึหึ "ต่อไปใครดีนา' ตัดภาพไปที่งานศพของเจล

"โถลูกแม่..ฮึก ไม่น่าเลยลูก'

"ลูกพ่อพ่อสัญญาพ่อจะตามจับมันให้ได้มันต้องได้รับกรรม' "ไม่น่าเลยอีหนูเอ้ยกำลังโตแท้ๆ เฮ้ออ'

ในงานมีแต่ความเศร้าโศกเสียใจและเสียงร้องไห้ของพ่อแม่และญาติพี่น้องโดยเฉพาะพ่อแม่ของเธอที่ร้องไห้แทบขาดใจเพราะเจลเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนช่วยทางบ้านทำงานไม่ว่าจะเป็นงานบ้านหรืองานอะไรก็ตามเป็นที่รักของพ่อแม่และญาติพี่น้องแต่เธอก็ต้องมาเสียชีวิตอย่างน่าอนาถ

พ่อแม่และญาติพี่น้องของเธอสาบานว่าจะจับคนที่ทำร้ายเธอมาเข้าคุกให้ได้

ในวันที่ 3 เวลา 15:00 น เป็นวันที่จะต้องฌาปนกิจเจลพ่อแม่และญาติพี่น้องต่างทำใจไม่ได้ที่ครั้งนี้จะต้องเป็นการลาจากเจลผู้เป็นที่รักอย่าหวนกลับไม่ได้ ขนาดนั้นทางครอบครัวของอิงก็ได้มาร่วมงานด้วยอิงได้ขึ้นนำดอกไม้จันทน์ ไปวางไว้ในโลงศพของเจลเธอยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนที่จะเดินลงมา

เธอได้ไปยืนไว้อาลัยกับพ่อแม่ของเจลก่อนที่เธอจะได้พูดบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้พ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของเจลขนลุกซู่

"ไม่เป็นไรนะคะถึงเจลจะไม่ได้จากวันนี้แต่วันหน้ายังไงก็ต้องจากกันไม่ว่าจะเป็นการจากเป็นหรือจากตาย

สุดท้ายก็ต้องจากกันเหมือนเดิมยิ้มให้กับความตายนะคะ' ก่อนที่เธอจะเดินออกไป..........