"เว่ยฉิน"

หนุ่มวายที่ชอบอ่านนิยายที่โม่เซียงถ่งชิวแต่งทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่อง"ตัวร้ายอย่างข้าจะหนีเอาตัวรอดอย่างไรดี" เขากดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือตั้งแต่ที่ได้อ่านครั้งแรก

         "ตอนพิเศษมีอยู่ 20 กว่าบท นี้ก็จะบทสุดท้ายแล้วนะ ทำไมพี่หลิ่วไม่มีคู่ พี่หลิ่วต้องมีคู่สิ ขนาดพี่โม่ยังได้นายเฟยจีหรือนักเขียนเป็นคู่เลย เอาเถอะ เขาอาจจะเฉลยใน 100คำถามคู่รัก ที่นายเฟยจีถามพี่เสิ่นกับพี่ลั่วก็ได้"

    อ่านจบใน 5 นาที...

         "ทำไมพี่หลิ่วไม่มีคู่ แบบนี้ต้องประท้วง"

        (เว่ยฉิน:ทำไมพี่หลิ่วไม่มีคู่ พี่หลิ่วต้องมีคู่สิ แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย)

         (? 1:ทำไมต้องให้หลิ่วชิงเกอมีคู่ด้วย อย่าไปยุ่งกับเขามากเลย)

          (? 2:ใช่ๆทำไมต้องอยากให้เขามีคู่ด้วย)

          (? 3:พี่หลิ่วต้องแย่งพี่เสิ่นมาจากพี่ลั่วแล้วล่ะ)

          (? 2:แบบนี้น่าสนใจกว่าเยอะเลย พี่หลิ่วแย่งให้ได้นะ)

       นี่มันอะไรกัน ผมแค่อยากให้พี่หลิ่วมีคู่ ไม่ได้อยากให้พี่หลิ่วไปแย่งอะไรของใครสักหน่อย

           (ระบบ:เนื่องจากคุณถูกประจานอย่างหนัก จากประเด็นที่คุณสร้างขึ้น ทำให้ผู้อ่านคนอื่นไม่พอใจเป็นอย่างมาก

                      "หาคู่ให้หลิ่วชิงเกอ" 

Yes or No )

   "ต้องกด Yes อยู่แล้วสิ พี่หลิ่วต้องมีคู่ แต่ทำไมถึงรู้สึกง่วงล่ะเนี่ย..."

.

.

.

.

       "What ที่นี่...ที่ไหน ทำไมมันแปลกไป หรือว่า...ไป่จั้นเฟิง!"

        เว่ยฉินตอนนี้สติแตกเพราะไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ไหน ทั้งยังไม่รู้ว่าจะกลับบ้านยังไงอีก 

         'ผมตายแน่'

     (ระบบ:ตอนนี้คุณกำลังอยู่ในเรื่อง 'ตัวร้ายอย่างข้าจะหนีเอาตัวรอดอย่างไรดี' สิ่งที่คุณต้องทำคือ 'หาคู่ให้หลิ่วชิงเกอ'

                        แนะนำตัวละคร

         ชื่อ:หยางอี้เสวียน

         อายุ:15ปี

         นิสัย:ร่าเริง สดใส ยิ้มตลอดเวลา แข็งแกร่ง

         กระบี่:กวนอู 'ยามบ่าย' *ยังไม่ดึงกระบี่*

ขอให้สนุกกับการหาคู่ให้หลิ่วชิงเกอ 

                      ค่าB+1,500แต้ม

โปรดอย่าให้ค่าBหมด ไม่งั้นคุณอาจถูกลงโทษ

              *ภารกิจแรก:ตามหาหลิ่วชิงเกอ*

    เริ่มนับถอยหลัง 09:59 )

                   'ผมตายแน่ๆวันนี้'

   หลังจากที่เว่ยฉินที่อยู่ในร่างหยางอี้เสวียน วิ่งรอบยอดเขาไป่จั้นเฟิงไปประมาณ 1 รอบ...

                      (ระบบ:00:39)

    "ศิษย์น้องหลิ่ว เจ้าจะไม่บอกอี้เสวียนหรือ ว่าเจ้าจะไปปิดด่านฝึกวิชา" 

   เยวี่ยชิงหยวนถามหลิ่วชิงเกอ ผู้เป็นศิษย์น้อง

               'นั้นพี่หลิ่วใช่ไหม พี่ระบบ'

    (ระบบ:ติ๊ง! คุณพบหลิ่วชิงเกอ ค่าB+50แต้ม รวมกับคะแนนเดิม1,500แต้ม เป็น 1,550แต้ม)

     "คาราวะ ซือจุนและอาจารย์ลุงเยวี่ยขอรับ"

     "นี้ไงมาพอดีเลย ศิษย์น้องหลิ่ว บอกเขาสิ"

     "ข้าจะไปปิดด่านฝึกวิชา เจ้าก็ไปดึงกระบี่ที่วั่นเจี้ยนเฟิง ถ้าข้าออกมาจากการฝึกแล้วเจ้ายังไม่พัฒนา เจ้าถูกลงโทษแน่"

      อี้เสวียนโค้งคำนับ ก่อนจะเดินจากไป

.

.

.

.

           'พี่ระบบ วั่นเจี้ยนเฟิงไปทางนี้ไหม'

 (ระบบ:โปรดเดินให้ถูกทาง คุณกำลังเดินไปทางถ้ำหลินซี)

           'ใครจะไปรู้ล่ะว่าถ้ำหลินซีไปทางไหน'

                          "อ๊ากกกก"

 อี้เสวียนได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เขาที่อ่านนิยายมาเยอะเลยเดาได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น

      'พี่ระบบ ใครธาตุไฟเข้าแทรกในถ้ำหลินซี'

   (ระบบ:ตอนนี้มีค่าB1,550แต้ม สามารถแลก

1,500แต้มเพื่อเอาพลังปรานทิพย์และกระบี่กวนอู

เพื่อช่วยคนที่ธาตุไฟเข้าแทรก)

       'ผมแลกก็ได เพื่อช่วยคนๆนี้'

    (ระบบ:เหลือ50แต้ม โปรดอย่าให้ค่าBหมด)

        'พี่ระบบตอบไม่ตรงคำถาม'

     (ระบบ: ...)

อี้เสวียนเดินเข้าไปในถ้ำหลินซี เขาเดินเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นกระบี่เฉิงหลวนปักอยู่ที่พื้น

        "ใคร!"

อี้เสวียนตกใจพอเห็นสภาพของหลิ่วชิงเกอ หลิ่วชิงเกอผู้สง่างามในความทรงจำของอี้เสวียน ได้หายไปหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงหลิ่วชิงเกอที่มีโลหิตเต็มตัว

         "ซือจุน ข้าเองขอรับ หยางอี้เสวียน"

    หลิ่วชิงเกอไม่สนใจสิ่งที่อี้เสวียนพูด พร้อมกับกระโจนเขาหาอี้เสวียนอย่างรวดเร็ว 

     ฉับ!

หลิ่วลงไปนอนอยู่กับพื้นด้วยฝีมือของอี้เสวียนนั้นเอง อี้เสวียนใช้สันมือตีเข้าที่หลังคอของหลิ่วของเกอ

.

.

.

.

    ผ่านไปครึ่งชั่วยาม...

       "อึก!!"

 หลิ่วชิงเกอกระอักโลหิตจำนวนหนึ่งออกมากอง

ใหญ่

        "ซือจุน ท่านฟื้นแล้ว"

หยางอี้เสวียนเอาผ้าเช็ดหน้ามาชับโลหิตที่มุมปากของหลิ่วชิงเกอ

        "เจ้ามาที่นี่ทำไม"

หลิ่วชิงเกอถามออกมาอย่างสงสัย ไม่ใช่ว่าเขาให้อี้เสวียนไปดึงกระบี่ที่ วั่นเจี้ยนเฟิง และ ไปฝึกการใช้กระบี่หรอกหรือ

        "ข้าเพิ่งไปดึงกระบี่เมื่อครึ่งชั่วยามที่แล้ว ข้าลองไปฝึกคนเดียวประมาณครึ่งก้านธูป(ประมาณครึ่งชั่วโมง) และลองไปประมือกับศิษย์พี่เซียวฉู่ ปรากฏว่าข้าชนะขอรับ"

    อี้เสวียนพูดพร้อมกับยื่นกระบี่กวนอูให้หลิ่วชิงเกอดูได้อย่างชัดเจน

        "กระบี่กวนอูงั้นหรือ ไม่เลวนิ แต่เดี๋ยวนะแล้วเจ้ามาทำอะไรแถวนี้"

หลิ่วชิงเกอมองหยางอี้เสวียนด้วยความสงสัย

         "ขะ...ข้า...คือ...ข้า...จะหาทาง...ละ...ลงเขาน่ะขอรับ ข้าหาทางที่จะไป...เออ...ซื้อพวกเนื้อสัตว์มาไว้ในห้องครัวขอรับ"

หยางอี้เสวียนพยายามหาข้ออ้าง ที่จะไม่ทำให้หลิ่วชิงเกอสงสัย มากที่สุด

         "งั้นหรอ ถ้าเป็นเช่นนั้นเจ้าก็ไปหาทางลงเขาต่อเถิด"

  หยางอี้เสวียนคำนับหลิ่วชิงเกอ แล้วเดินจากไป แต่หารู้ไม่ว่า อาจารย์ของเขากำลังมองตามแผ่นหลังของตน ที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ

.

.

.

.

  (ระบบ:ค่าความประทับใจของหลิ่วชิงเกอ+100

แต้ม ช่วยหลิ่วชิงเกอได้+500แต้ม คะแนนเดิม 50แต้ม รวมกันเป็น 650แต้ม ขอให้โชคดีต่อไป)

  เวลาผ่านไปครึ่งก้านธูป...

 (ระบบ:ค่าความประทับใจของหลิ่วชิงเกอเพิ่มขึ้นจนทางระบบไม่สามารถนับได้ กระบี่กวนอูสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ตามต้องการ พลังปราณทิพย์ระดับ9 พลังปรานมารหยวนอิงระดับ8 ความทนทานของร่างกายระดับ9/10 และสามารถดูความสามารถของผู้อื่นได้ )

    'พี่หลิ่วอาการหนักล่ะ'

ทางด้านหลิ่วชิงเกอ...

     "ทำไม...ข้าถึงรู้สึก...เหมือนมีกล่องตีเร็วๆในอก...ขะ...ข้าหยุดนึกถึงอี้เสวียนไม่ได้...ทำไมกัน"

.

.

.

.

   (ระบบ:ค่าB ที่มาจากค่าความประทับใจของหลิ่วชิงเกอ ตอนนี้ทางระบบสามารถนับคะแนนได้แล้ว คะแนนตายตัวตอนนี้คือ 1,599แต้ม)