แฟนตาซีแบบใดห์
บทที่ 0 : แนะนำ
เรื่องนี้จะคล้าย ๆ กับพวกแนวฮันเตอร์ เลเวล ไต่หอคอย แต่ว่าช่วงต้นของเรื่องยังไม่ทราบจุดมุ่งหมายของระบบนี้
ส่วนเรื่องนี้จะอยู่ในสถาบันเพื่อการศึกษา สำหรับคนเก่ง ๆ รวมตัวกัน
| แอด R |
เรื่องนี้อาจจะไม่ค่อยจริงจังมากนักสักเท่าไหร่
| แอด R |
เพราะตัวหลักมันบ้า—
| Ciara |
เรียบร้อยคุณพี่สาว! // ยกนิ้วโป้งที่เปื้อนเลือด
| Hikari |
แนะนำตัวที่ไหนเขาเปื้อนเลือดกันฟ่ะ...
| Hikari |
ยังไม่ไปล้างอีก!!
| Ciara |
ค่ะๆ // ไม่อยากถูกบ่น
| Hikari |
อะๆ มาด้วยกันเลยมา
| Hikari |
ตามมา // เดินนำไปละ
| Ciara |
ขี้บ่นจังพี่นี่...
| Hikari |
ก็บอกให้ตามมา!! // "บ่น"
| Ciara |
เออค่ะคุณพี่! // ตามไป ๆ
| Ancil |
พวกจริยธรรมต่ำนี่...
| Ancil |
พวกมันแนะนำตัวกันได้เฮงซวยจริงๆ
| Ancil |
ยังไม่ตายอยู่แล้ว
| แอด R |
( บอกแล้วพวกตัวหลักแม่มบ้า... ) // ยังไม่ตายจริง
| Ancil |
ถ้าไม่ลุกในอีก 3...
| แอด R |
คับๆ ลุกแล้วคับ // ลุกลี้ลุกลน พร้อมลุกออกมาจากกองเลือด
| Ancil |
ยังไม่ไปล้างตัวอีก!
| แอด R |
คับๆ ไปแล้วค้าบ // ออกไปห้องน้ำ
| แอด R |
( เหมือนเห็นเดจาวู.. )
| Ancil |
ตากล้องอะตากล้อง!
| Ancil |
ถ่ายตอนนี้เลยก็ได้!!
| Ancil |
เดี๋ยวฉันแนะนำตัวก่อนเป็นคนแรกให้เอง
| Ancil |
อย่าพูดประโยคชวนจั๊กจี้กันเด้...
| Ancil |
ว่าแต่ถ่ายแล้วมั้ง
| Ancil |
ยินดีที่ได้รู้จักนะคนอ่านทุกท่าน
| Ancil |
อย่างที่ทราบกันดีว่าเรื่องนี้ทุกคนไม่สบประกอบ
| Ancil |
อีกทั้งเรื่องนี้ก็ยำรวมมิตรหลายอย่างเลยล่ะ
| Ancil |
แล้วส่วนชื่อของฉันก็คือ "แอนซิล"–
| Hikari |
เห้ยๆ!! ใครมันปล่อยคนแต่งให้รอดกันวะ
| Ciara |
นอนตรงนั้นไปนานๆ ก็ดีแล้วแท้ๆ...
| Hikari |
—> เป้าหมาย ไม่อยากเขียนเรื่องนี้
| แอด R |
โดนลากคอเสื้อมา <—
| แอด R |
( พวกนี้มัน... )
| แอด R |
( บ้าจริงๆ ด้วยสิ.. )
| Hikari |
โอ้วดูเหมือนจะอยู่พอดี
| Hikari |
แล้วทำไรอะจารย์..?
| Hikari |
ที่เป็นผู้สูงอายุอ่ะนะ
| Ancil |
แนะนำตัวกับผู้อ่านไง
| Hikari |
ค่ะๆ... // มานั่งตรงโซฟา
| Ciara |
เฮ้อ... ค่ะๆ!! // มานั่งด้วย
| Ancil |
จารย์แนะนำตัวไปแล้ว.. เพราะฉะนั้นตาพวกเธอ
| Ancil |
คนพี่จอมเผด็จการแถมยังมีนิสัยบ้าอำนาจ
| Hikari |
นิสัยนอกเรื่องอะนะ~
| Hikari |
ถ้างั้นก็ดี ที่รู้จัก
| Hikari |
ชื่อ "ฮิคาริ" เป็นตัวเอก
| Ciara |
จบ! // ยกมือขึ้น
| Hikari |
สวย!! // แท็กมือสวย ๆ!
| Ancil |
เป็นปี่เป็นขลุ่ย...
| Ancil |
คนเล็กพลังกายเยอะกว่าผู้ชาย แถมไม่ฉลาด..
| Ciara |
เออค่ะ ติดเล่นนิดหน่อย
| Ciara |
ยินดีที่ได้รู้จักนะผู้อ่านทุกท่าน ดิฉันคือมนุษย์ผู้มีความประเสริฐสูงมากๆ เนื่องจากได้รับพละพลังเหนือกว่าผู้ชาย (เฉพาะเพื่อน) และหน้าตาสุดดูดิ๊ดูดีที่สวรรค์ทรงประทานพรมาให้แก่ฉัน และความสามารถในการต่อสู้ที่ใช้สัญชาตญาณมาตั้งแต่เกิด อีกอย่างพี่สาวแสนวิเศษของดิฉันก็หน้าตาดิ๊ดี ถึงจะพูดจาหยาบคายไปมาก แต่นางก็เป็นคนดีคนหนึ่งอะน้า~ จะว่าไปก็อยากได้เพื่อนมาคุยเรื่องพี่สาวด้วยเนี่ยสิ อาจจะคุยถึง 1 ชั่วโมง หรือไม่ก็ 2 อาจจะ 3 ไม่สิ 10 ชั่วโมงน่าจะคุยกันพอม้างงง อ้อๆ อีกอย่างเส้น,ผมของฉันก็เนียนนุ่มมากเลยล่ะนะ แถมดวงตาคล้ายสีมรกตนี่อีก บอกเลยว่า หน้าตาฉันประเสริฐที่สุด!!!
| Ciara |
แล้วก็ฉันชื่อว่า "เซียร่า" นะผู้อ่านทุกๆ ท่าน
| Ancil |
ไอนี้ก็แนะนำตัวได้ตรงกันข้ามกับพี่จริงๆ
| Hikari |
น้องฉันมันเอาสุดไง....
| Ancil |
อย่าบอกนะ.. // จ้อง
| Hikari |
แถมน้องฉันก็งามมากๆ บอกเลยน่ารักที่สุด
| Ancil |
เอาล่ะตากล้อง ปิดกองๆ
| Ancil |
แนะนำตัวกันจบแล้ว
| Ancil |
แยกย้ายกันไปได้แล้ว
| แอด R |
( ดูเหมือนว่าเธอจะปกติที่สุดนะ... )
| แอด R |
( ไม่น่าปกติแล้วแหละ.. )
บทที่ 1 : ความอลหม่านในสถาบัน (1)
| แอด R |
แค่ตอนก่อนก็ฉีกละ
เสียงออดดังออกมาเป็นสัญญาณเข้าช่วงพักเที่ยง
บุคคลที่กำลังสอนอยู่หยุดการกระทำของตัวเอง ก่อนนั่งลงแล้วผลอยหลับไปทั้งแบบนั้น
นักเรียนบางส่วนออกไปหาของกินบ้าง บลา ฯ และ "ฉัน" ที่กำลังเฝ้ามองทุกอย่างอยู่เงียบ ๆ ก็พลันหาวออกมาเล็กน้อย
| Hikari |
นี่ก็... พักแล้วสินะ...
| Ciara |
เอาล่ะพี่สาว!!! //เปิดประตูห้องเข้ามา
| Hikari |
น่าจะ "เคยเป็น" เวลาพักมากกว่า
| Ciara |
อย่าเมินหนูสิ คุณพี่!!! //พุ่งเข้าชาร์จตั้งแต่ไกลๆ
| Hikari |
จ้า... คุณน้องสาว //เตรียมรับ
| Ciara |
ไอพี่สาวขี้เกียจ!! //กระโจนเข้าใส่ฮิคาริ
| Hikari |
หนวกหูจริง... // รับเธอเอาไว้ในอ้อมแขน
| Hikari |
คนเขาจะหลับจะนอน
| Ciara |
พี่จะเอาแต่นอนอย่างเดียวไม่ได้นะ!
ถ้าถามว่าเจ้าหนูที่ส่วนสูงไม่ถึง 165 นี่เป็นใครแล้วล่ะก็
เอาจริง ๆ พวกคุณก็น่าจะเดาได้จากบทสนทนานั่นแหละ ไม่ถึงกับต้องเฉลยหรอก ( ล้อเล่นเกือบจริง )
น้องสาวของฉันนั่นเอง แต่ก็ไม่ใช่น้องแท้ ๆ หรอกนะ
| Hikari |
จะมาทำอะไรอีกแล้วเนี่ย?
| Hikari |
ไอ้เจ้าคุณน้องเตี้ยเอาแต่ใจแถมติดพี่สาวเอ้ย...
| Ciara |
โถ... ไอคนขี้เกียจแต่ฉลาดเอ้ย!!
| Hikari |
ว้า~ เหมือนโดนชมเลย
| Ciara |
ไอ... ไอ..!!! // สันหาคำมาด่าพี่ตัวเองไม่ถูก
| Hikari |
~ // รังแกน้อง เป็นคนลักเด็กแหละ
| Ciara |
ต้องเอาจริงแล้ว!
| Ciara |
ไอ้พี่สาวไม่มีเพื่อนคบ!!
เสียงเหมือนลูกศรอะไรบางอย่างพุ่งเข้าใส่ตัวของใครบางคนแถว ๆ นี้
| Ciara |
ครั้งนี้หนูชนะ!! // กำลังจะหนี
| Hikari |
ไม่ต้องเลย..!!! // จับตัวน้องตัวเองเอาไว้ได้ทัน
สถานที่แห่งนี้คือ
"สถาบันเฉพาะด้าน"
ที่ที่รวบรวมอัจฉริยะแต่ละด้านมาอยู่ด้วยกัน
ทั้งยังตั้งอยู่บริเวณพื้นที่ที่ห่างไกลจากผู้คนมาก เพิ่อการศึกษาและพัฒนาการของมนุษย์
แล้วที่แห่งนี้ก็มีห้องนอน และห้องใช้ต่าง ๆ ไว้ให้ครบ เพราะว่าต้องอยู่สถาบันนี่ไปตลอดนั่นแหละ
| Hikari |
ไอหนูน้อยนี่นะ!! // กำลังหยุมหัวน้องตัวเอง
| Hikari |
อย่ามาว่าเรื่องนี้กับคนอายุเยอะกว่าสิย่ะ!!
| Ciara |
อ้ากกก! พี่ใช้กำลัง!!
| Ciara |
แล้วก็กำลังโมโห!!!~
| Ancil |
ร่าเริงกันดีจริงนะเด็กสมัยนี้เนี่ย... // เพิ่งตื่น
| Hikari |
! // ตกใจกับคำพูดของอาจารย์ จึงหันไปดู
| Hikari |
เมื่อกี้จารย์บอกว่า "เด็กสมัยนี้ใช่ไหม"??
| Ciara |
มันเหมือนคนอายุเยอะไงเล่า!! //ต่อยพี่
| Hikari |
สวยเลยน้องพี่✨ // รับหมัดน้อง แบบ "ชิลๆ"
| Ancil |
อะไรคือการโดนด่าว่าแก่จนชินล่ะเนี่ย...
| Hikari |
ก็แก่อยู่แล้วนิ // พยายามจะถีบน้อง
| Ciara |
เห็นด้วยเลยพี่! // ใช้แขนรับไว้ได้
| Ancil |
ถ้าจะคุยก็ควรมองหน้ากันสักหน่อยสิย่ะ...
| Ancil |
ไม่ใช่ทะเลาะวิวาท.... // เจอแบบนี้มาบ่อยแล้ว
| Ciara |
แต่ขอต่ออีก 5 นาที // ล็อคขาพี่ไว้
| Hikari |
หืม.. แปลกๆ // เสียศูนย์เนื่องจากถูกล็อคขาไว้
| Ciara |
ย้า!! // ขว้างขาพี่ไปทางอาจารย์
| Hikari |
ทำไมน้องเก่งกว่าพี่วะ! // ตัวปลิวไปทางอาจารย์
| Ancil |
แต่จารย์จะนอนต่อ— // หลับละ
| Ancil |
// แถมตัวฮิคาริก็ผ่านหัวจารย์ไปพอดี
| Ciara |
มันไม่มีคนไปรับพี่นี่หว่า?!
| Hikari |
ไอน้องเตี้ย!! // จะถึงกำแพงและ
ตอนนี้คนในห้องเหลือกันอยู่ 3 คน
เนื่องจากคนอื่นแx่มรำคาญพวกแx่งคุยกัน คุยกันเxี้ยไรเสียงดังxิบหาx@#฿฿@@&฿—
ท่ามกลางความวุ่นวายในห้อง
มีหน้าจอสีเทาแปลก ๆ โผล่ขึ้นมาตรงหน้าของทุกคน คนน้องตกใจ คนพี่สงสัย
| Hikari |
ไอ้เด็กเปร– ห-ห้ะ..?
| Hikari |
ไรเนี่ย!? // อยู่ ๆ ตัวเธอก็เกิดลอยได้
| Hikari |
// และร่างกายหยุดนิ่งลง ทำให้ไม่ขยับบนอากาศ
| Ciara |
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ล่ะเนี่ยคุณพี่!!
| Hikari |
ก็.. น้องเคยอ่านอันนั้นม่ะ
| Hikari |
เพราะว่ามันดูจะเป็นอย่างนั้นน่ะสิ
| Ciara |
อ๋อ.. จะว่าเหมือนมันก็ดูจะเหมือนนะ
| Ciara |
แสดงว่าต้องเป็น "ฮันเตอร์" รึเปล่าล่ะเนี่ย..
| Hikari |
พี่ว่าเราควรสนใจหน้าต่างสีเทานี่ก่อนนะ
| Ciara |
และดูเหมือนว่าตอนนี้จะไม่มีพลังอะไรพิเศษด้วย
| Hikari |
ว่าแต่... ทำไมเราถึงทำตัวเป็นนักสืบกันเนี่ย..
[ ข้อมูล Hikari ]
﹝ชื่อ : ฮิคาริ พอลลี่
อายุ : 18
เพศ : หญิง
น้ำหนัก-ส่วนสูง : 57-176
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
บทบาท : นักเรียนในสถาบันแห่งหนึ่ง
พลังประจำตัว : –ยังไม่ได้รับ–
สกิล : –ยังไม่ได้รับ–
ความสามารถพิเศษ : คิดวิเคราะห์ภายในเสี้ยววิ, ทักษะการต่อสู้ระยะประชิดระดับต่ำ﹞
| Hikari |
แต่พอลองคิดดูแล้ว...
| Hikari |
ความสามารถพิเศษนี่หมายถึงอะไรล่ะเนี่ย?
| Hikari |
ห้ะ... เป็นไรไปน้อง
[ หัวข้อ ความสามารถพิเศษ ]
เป็นความสามารถที่ผู้ใช้มีอยู่ตั้งแต่ตอนนี้ยังไม่เกิดบางสิ่งขึ้น เป็นความสามารถของผู้ใช้เอง
| Hikari |
แบบนี้มันก็เหมือนกับ...
| Hikari |
นั่นไงมันเอาแล้ว...
| Ciara |
ผู้ใช้และบางอย่างนี่คือ!!? // ตื่นเต้น
[ หัวข้อ ผู้ใช้, บางอย่าง ]
ผู้ใช้คือมนุษย์, บางอย่างคือเหตุการณ์ที่ทำให้มนุษย์ทุกคนมีพลังเหมือนในหนัง, หรืออื่น ๆ ที่มนุษย์มักใช้คำเรียกว่า ฮันเตอร์
| Hikari |
นี่มันก็ตรงเป๊ะทุกอย่างเลยแฮะ...
| Hikari |
ถึงตอนนี้จะยังไม่ได้พลังอะไรมาครองก็เถอะ
| Ancil |
แต่จารย์ได้แล้วนะ.. // เหมือนจะตื่นนานแล้ว
| Hikari |
ผีหลอก!? // จะวิ่งแต่ยังลอยนิ่งบนอากาศ
| Ancil |
ซึ่งเหมือนว่าจะเป็น...
| Ancil |
เวทมนตร์ล่ะมั้ง....
| Hikari |
เมจิกงั้นเหรอ คิดไงน้อง
| Ciara |
น้องคิดว่าเริ่มแฟนตาซีขึ้นเรื่อยๆ แล้วค่ะ..
| Ancil |
ส่วนเรื่องตัวที่เหมือนระบบ มันคุยในใจได้นะ...
| Ancil |
เพราะงั้นเดี๋ยวจะให้ดูสเตตัสของจารย์ละกัน....
เหมือนว่าอาจารย์จะพูดอะไรสักอย่างภายในใจ แล้วเมื่อผ่านไปไม่นานหน้าต่างสีเทา ที่ตอนนี้เราเรียกกันว่าสเตตัสก็ปรากฏตรงหน้าของพี่น้องทั้งสอง
[ ข้อมูล Ancil ]
ชื่อ : แอนซิล
อายุ : 27
เพศ : หญิง
น้ำหนัก-ส่วนสูง : 52-179
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
บทบาท : อาจารย์ในสถาบัน
พลังประจำตัว : การสร้างกำแพง
สกิล : กำแพงลมล่องหน
ความสามารถพิเศษ :
ความโชคดี/โชคร้าย ×2
| Hikari |
อย่าบอกนะว่า... // ยังลอยอยู่บนอากาศ
| Ciara |
?? // ไม่เข้าใจแนวคิดของคนฉลาด
| Ancil |
เธอไม่ได้ลอยอยู่บนอากาศหรอก
| Ancil |
เพียงแค่มีกำแพงกันให้เธอไม่ตกเท่านั้น
| Ancil |
แล้วฉันก็ปิดไม่เป็นด้วย–
| แอด R |
จะว่าไปเรื่องนี้มันแฟนตาซีแบบใดห์ล่ะเนี่ย
| Hikari |
นั่นดิ // กินมาม่า
บทที่ 1 : ความอลหม่านในสถาบัน (2)
| Hikari |
แล้ว.. ทำไงให้ออกจากกำแพงลมนี่ได้ล่ะเนี่ย
| Ancil |
จารย์รู้แค่วิธีเปิด
| Ancil |
แต่ไม่รู้วิธีปิด....
| Ciara |
อาจารย์ไร้ประโยชน์~
| Hikari |
แถมคนใช้สกิลได้ก็ปิดไม่เป็นอีก...
| Hikari |
ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากหดหู่เลย..
เนื่องด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง ตอนนี้ทุกคนจึงกลายเป็นฮันเตอร์ แล้วก็ฮิคาริกำลังถูกขังไว้กลางอากาศ แบบขยับไปไหนไม่ได้ เพราะอาจารใช้เวทย์และดันปิดไม่เป็น
| Ancil |
งั้นก็ไปทั้งแบบนี้แหละ..
| Hikari |
นั่นสิ.. // นั่งกอดเข่าซึม ๆ บนอากาศ
| Ancil |
แบบนี้ไงล่ะ... // ลากตัวฮิคาริในกำแพง 4 ด้าน ไปด้วย
| Ancil |
อยู่ในนั้นไปจนกว่าจารย์จะปิดเป็นก็แล้วกัน...~
| Hikari |
ไม่ตลกเลยนะ.. // และล่าสุดปลงกับชีวิตละ
| Ciara |
แล้วจะไปไหนกันล่ะอาจารย์?
| Ancil |
ก็แน่นอนอยู่แล้ว
| Ancil |
ไปดูนักเรียนคนอื่นๆ ไง!
| Ancil |
// พูดจบก็เดินออกจากห้องไปพร้อมลากฮิคาริไปด้วย
| Ciara |
พอได้แกล้งพี่แล้วก็ดูร่าเริงขึ้นนะจารย์...
| Ciara |
ไม่รอกันเลยเหรอเนี่ย??
| Ciara |
// เมื่อสิ้นสุดคำพูดก็ตามไปอย่างไว
| Ciara |
// แต่แล้วเมื่อออกไปก็ตกใจเป็นอย่างมาก
| Ciara |
หายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย!?
[ Ciara ได้รับพลังประจำตัว และสกิล ]
ต้องการดูข้อมูลเพิ่มเติมสอบถาม......
| Ciara |
มันใช้เวลาป่ะเนี่ย!!
| Ciara |
เหลือแต่น้องคนเดียว!
น้องก็ออกตามหาพี่ทั้งชั้นและตอนนี้
ส่วนฝั่งของคนพี่ก็จะแบบ...
| Hikari |
ว้ากกกกกกก!!!!?
| Ancil |
เอาล่ะจากนี้จะไปด้วยความไวสูง!!
| Ancil |
// ใช้สกิลตัวเองเป็นสเก็ตบอร์ดอากาศ
| Hikari |
// คนกลัวความสูง
| Hikari |
// และล่าสุดถูกใช้เป็นสเก็ตบอร์ดอากาศ
| Ancil |
แว้นไปเลย!! // แว้นไปจนไปเจอกับคนสองคน
| Hikari |
เห้ยๆ!! จารย์!!!
| Ancil |
เบรคดิเบรค!!? // เบรคไม่อยู่ พร้อมกับจะชนคน
[ Hikari ได้รับพลังประจำตัว และสกิล ]
ต้องการดูเพิ่มเติมสอบถาม—
| Hikari |
ใช้งานแม่มก่อนเลย!!
| Hikari |
วอท!? // มองเห็นทุกอย่างเริ่มช้าลง
| Hikari |
ขอคำอธิบายด่วนๆ
สกิล ไทม์ ( Time )
มีผลทำให้กระบวนการคิดของผู้ใช้ไวขึ้นในระยะเวลาที่กำหนด 15 วินาที ทุกอย่างจึงดูเหมือนช้าลง
| Hikari |
ถ้างั้นเอาล่ะได้เวลา—
เสียงกำแพงระเบิดขึ้นมาพร้อมกับร่างของหญิงสาวที่คุ้นเคย
| Ciara |
อยู่ตรงนี้นี่เอง...
| Hikari |
( ทำไมถึงได้เร็วขนาดนั้นกัน?! )
( เอาล่ะลองคิดดีๆ สิฮิคาริ... )
( น้องสามารถขยับตัวได้รวดเร็วแต่คนอื่นกลับขยับตัวได้ช้ากว่ามาก แถมน้องเซียร่าก็เพิ่งแยกกันเพราะหลงไม่นานนี้เอง )
( มีสกิลเกี่ยวกับการทวีคูณความสามารถต่างๆ ในร่างกาย เพราะว่าถ้าไม่เป็นอย่างนั้นคงไม่มีค่าสติแน่ )
( เหลือเวลาก่อนสกิลหมด 4 วินาที... คำนวณทุกอย่างแล้ว)
| Ciara |
เอางี้เลยเหรอพี่!!
| Ciara |
// พุ่งมาทางพี่ด้วยความเร็วสูง
| Ancil |
อะไรวะน่ะ!?– // ถูกอะไรบางอย่างถีบ
| Hikari |
เบรคได้พอดี // หลุดจากเวทย์ของอาจารย์
| Hikari |
แถมเป็นไปตามที่คิดเป๊ะ // รับน้องเอาไว้
| Ciara |
เจอพี่แล้วววว!! // สกิลหมดเวลา แล้วกอดพี่แน่น
| Hikari |
โถ่เอ้ยไอ้เจ้าเด็กเตี้ยนี่.. // แอบยิ้มเล็ก ๆ
| Hikari |
ทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย–
| Ciara |
น้องต่างหากที่เป็นห่วงพี่!
| Hikari |
จ้า.. น่ารักมากเลยล่ะ // มีร้อยยิ้มผุดออกมา
| Hikari |
บางทีเป็นห่วงตัวเองก็ดีนะน้องพี่ // หัวเราะเบา ๆ
| Ciara |
อย่ามาหัวเราะเยาะนะ!
| Ancil |
ทำเรากลายเป็นอากาศธาตุไปเลย...
| Lawrence |
เห็นด้วยเลยล่ะ ท่านอาจารย์
| Duane |
คนเราเป็นสิ่งมีชีวิตนะครับ... ไม่ใช่ธาตุอากาศ....
เหมือนเราจะลืมคนสองคนที่เราพบเจอน่ะนะ
| Lawrence |
// มองหน้าดูเอนประมาณว่า "อีกแล้วเหรอ"
| Ancil |
เอาอีกแล้ว... // มองหน้าดูเอนเช่นเดียวกัน
| Duane |
ที่ฉันพูดมันก็ไม่ผิดหนิ...
| Duane |
เห็นไหม... เถียงกลับไม่ได้ใช่ไหมล่ะ–
| Ancil |
มันเป็นการเปรียบเปรยไม่ใช่เป็นธาตุอากาศจริงๆ เข้าใจไหม!!
| Duane |
ชิ.. ช่างผมเถอะ...
| Duane |
ผมมันผิดอยู่เรื่อยและเป็นตัวปัญหานั่นแหละ...
| Ancil |
( เพราะงี้ไงถึงไม่อยากเถียงงงงงง )
| Ancil |
( เถียงแล้วมางอนใส่คนเถียงเนี่ย!! )
| Ancil |
นี่ลอว์เรนซ์... // กระซิบกับอีกคน
| Lawrence |
ให้กระผมไปง้อใช่ไหมท่านอาจารย์... // รู้งาน
| Ancil |
เยส... // กระซิบกระซาบ
| Lawrence |
// ว่าแล้วก็ออกตัวไปง้อให้ในทันที
| Ancil |
นี่น่าจะเป็นกลุ่มที่ฉันสนิทที่สุดแล้วนะ
| Ancil |
ไอสองพี่น้องนั่นล่ะ? // หันไปหาให้ทั่วห้อง
| Hikari |
น้องฉันนี่มัน kawaii จริงๆ // อุ้มน้องเอาไว้
| Ciara |
งืม.... // หลับคามือพี่สาว
| Ancil |
ถ้าเกิดไอสองคนนี้ไม่เป็นพี่น้องกันและคนพี่เป็นผู้หญิงนะ
| Ancil |
จะจับจิ้นเดี๋ยวนั้นแหละ!
| Ancil |
ม-เมื่อกี้จารย์ไม่ได้พูดอะไรไรเล๊ยนะ // ลุกลน
| Hikari |
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีนะ... // ยิ้มหวานออกมาอีกแล้ว
| Lawrence |
เอาน่า อย่าไปเครียด— !? // หันควับ
| Duane |
..! // ตกใจแบบing
| Ancil |
อาาาาาาาาา เดี๋ยวนะ!?
| Ancil |
เมื่อกี้พูดว่าไงนะฮิคาริ??
| Hikari |
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีไง?
| Hikari |
ฟังรู้เรื่องไหมเนี่ย...
| Ancil |
ไอที่จารย์บอกว่า
| Ancil |
"ถ้าเกิดไอสองคนนี้ไม่เป็นพี่น้องกันและคนพี่เป็นเป็นผู้หญิง" น่ะนะ!?
| Hikari |
ก็ใช่ไง– เอ๊ะ...
| Hikari |
โทษทีพอดีได้ยินผิดไป..
| Hikari |
// โดนจิ้นไม่รู้ตัว
| Lawrence |
เกือบไปแล้วสิ... // มาง้อดูเอนต่อ
| Duane |
จิ้น?? // ไม่เข้าใจศัพท์นี้
| Lawrence |
อย่าสนและมาคุยต่อจากเมื่อกี้กันดีกว่าดูเอน
| Ancil |
บรรยากาศมันจะเศร้าหรือโรแมนวะคะเนี่ย..
| Hikari |
ปกติมันต้องไม่สดใสไม่ใช่หรือไง...
| Ancil |
เอาน่าๆ บรรยากาศสดใสก็ดีแล้วนะเนี่ย!
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ราว ๆ ครึ่งชั่วโมง
ทุกคนต่างเคลียร์ปัญหาเสร็จแล้ว ฮิคาริดูน้อง ดูเอนถูกง้อจนหายงอน เหลือแค่เซียร่าที่หลับไม่ตื่นสักที
ถึงแม้ว่าจริงๆ จะตื่นนานแล้วก็เถอะ
แต่ก็ยังคงแกล้งหลับไปทั้งอย่างนั้นอะแหละ ในส่วนของคนอื่น ๆ ก็รู้แล้วด้วยว่าแกล้งหลับ เพราะพี่มันบอก
| Hikari |
ถ้างั้นตอนนี้ก็คงได้เวลาแล้วสินะ..
| Lawrence |
( แล้วทำไมต้องทำตัวตึงกันล่ะเนี่ย.. )
| Duane |
ผมมีคำถาม..! // ยกมือ
| Duane |
ได้เวลาอะไรเหรอ..?
| Lawrence |
( เออจริงด้วย... )
| Hikari |
คนอื่นพอเข้าใจได้นะ
| Hikari |
แล้วทำไมจารย์ถึงต้องตอบตอนแรกด้วยวะ!!
| Hikari |
งั้นไม่ต้องพูดและจารย์
| Ancil |
... // หันไปทางลอว์เรนซ์กับดูเลน
| Duane |
กรรมนี่ตามไวจริงๆ
| Ancil |
( แล้วทำไมฉันต้องเงียบด้วยล่ะเนี่ยยยยย!! )
| Ancil |
ค- // กำลังจะพูด
| Hikari |
วันที่ 27 เดือนมกราคม อาจารย์แอนซิลออกนัดบอด และโดนเททุกคน
| Hikari |
อีกทั้งสมัยก่อนอาจารย์ยังแต่งคอสเพลย์ไปผิดวัน แล้วก็—
| Ancil |
฿#@# // ใช้ภาษาปาก และปิดปากฮิคาริเอาไว้
| Lawrence |
วันนี้ยังไงก็ไม่น่าจบ...
| Duane |
เห็นด้วยเลยครับ..
| แอด R |
ตรงๆ จากใจผู้แต่ง
| แอด R |
เนื้อเรื่องแทบจะไม่เดินเลยสักนิด...
| แอด R |
เนื้อเรื่อง 90%
ทะเลาะกันเอง 10% ❌
| แอด R |
เนื้อเรื่อง 10%
ทะเลาะกันเอง 90% ✔️
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
