ภารกิจหยุดแฟนคิดสั้น
ขอโทษนะ
คำเตือน! นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตาย(ถึงแม้จะไม่ได้อธิบายฉากอย่างละเอียด) และไม่เหมาะสำหรับคนที่กำลังเศร้าหรือวิตกกังวลได้ง่าย
เสียงดนตรีดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ทุกคนชูแท่งไฟและป้ายไฟขึ้นมาพร้อมกับส่งเสียงไห้กับป๊อปสตาร์อันดับ1
ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาที่ข้างหน้า
ทุกคนในคอนเสิร์ต :กรี๊ดดดด!!!
เอลลี่
3...2...1... Concert Start!
ทุกคนเฝ้าดูเธอแสดงเพอร์ฟอร์มแมนซ์อย่างใจจดใจจ่อ
การเต้นที่อ่อนหวานแต่ก็แข็งแรง+เสียงร้องที่หนักแน่นและมั่นใจ
เอลลี่
"Because I only see you~ You~ You~ You~ 🎵🎶🎵"
แม้ว่าจะมีแค่เธอคนเดียวที่ยืนอยู่บนเวทีนั้นแต่เธอก็สามารถสะกดผู้ชมทุกคนได้อย่างอยู่หมัด
คอนเสิร์ตดำเนินไปเรื่อยๆจนในที่สุดเสียงดนตรีก็หยุดลงพร้อมกับเอลลี่ที่โบกมือลาแฟนคลับของเธอก่อนจะลงจากเวที
เคน (ผู้จัดการ)
แต่ก็คุ้มค่าที่จะเหนื่อยไช่ไหมล่ะ?
เอลลี่
นายไม่ควรเข้ามาในห้องแต่งตัวฉันแบบนี้นะ
เคน (ผู้จัดการ)
ครับๆคุณคนดังอันดับ1
เคน (ผู้จัดการ)
//หัวเราะนิดหน่อยแล้วถอยไป
ทันใดนั้นก็มีอะไรเล็กๆผลักประตูเข้ามา
FCตัวน้อย
ในที่สุดก็ได้เห็นพี่ไกล้ๆแล้ว!
เคน (ผู้จัดการ)
เฮ้ๆหนูน้อยหนูเข้ามานี่ได้ยังไงน่ะ?
เคน (ผู้จัดการ)
พวกการ์ดไม่ได้เรื่อง...
เอลลี่
//คุกเข่าลงแล้วคุยกับเด็ก
เอลลี่
แอบมาได้ถึงห้องนี้ โตขึ้นหนูน่าจะได้เป็นสายลับนะ
FCตัวน้อย
ไม่ค่ะ หนูอยากเป็นเหมือนพี่เอลลี่!
เอลลี่หัวเราะเบาๆด้วยสีหน้าอ่อนโยนและแตะไหล่ของเด็กน้อย
เอลลี่
งั้นก็ต้องฝึกร้องกับเต้นบ่อยๆนะ
เอลลี่
แล้วก็อย่ายอมแพ้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ผู้หญิงคนนึงวิ่งเข้ามาในห้องด้วยความโล่งอกและกอดเด็กน้อย
พี่เด็ก
พี่หาตั้งนานอย่าแอบหนีมาแบบนี้อีกนะ!
พี่เด็ก
//หันมาสบตากับเอลลี่
พี่เด็ก
อ๊ะ?! ขอโทษที่ทำไห้วุ่นวายนะคะ
พี่เด็ก
พาน้องมาดูคอนเสิร์ตครั้งแรกค่ะ
เอลลี่
ครั้งหน้าก็มาอีกนะคะ //อมยิ้ม
เอลลี่
จะบอกผู้จัดการไห้เตรียมห้องเด็กไว้ไห้ค่ะ
จากนั้นพี่สาวก็ลากน้องสาวออกจากห้องแต่งตัวของเอลลี่
เคน (ผู้จัดการ)
ขวัญใจมหาชน
เอลลี่
นายก็ออกไปซะนี่ห้องแต่งตัวฉัน จะยืนแช่เพื่อไรคะ?
เคน (ผู้จัดการ)
ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา
เคน (ผู้จัดการ)
//เดินออกจากห้อง
ในที่สุดห้องแต่งตัวของเอลลี่ก็กลับสู่ความสงบ
เธอนั่งพักและฮัมเพลงอย่างเงียบๆดื่มด่ำกับบรรยากาศที่แสนสงบ
จนอีกไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็ได้ยินเสียงสายเข้า
เอลลี่
หืม? //หยิบโทรศัพย์ขึ้นมา
เสียงในหัวเอลลี่:แปลกจังไม่ได้โทรหากันสักพักแล้วนะหลังจากทะเลาะกันตอนนั้น
เอลลี่
ฮัลโหล? มีไรชุน? //รับสาย
ชุน (แตกสลาย)
เอลลี่... //พูดเสียงเบา
เอลลี่
มีไร //พูดเสียงเย็นชา
ชุน (แตกสลาย)
โกรธอยู่หรอ?
เอลลี่
เพราะไม่ได้เป็นไรกันแล้ว
ชุน (แตกสลาย)
โกรธอยู่จริงด้วย
เสียงในหัวเอลลี่: คำพูดคำจาดีไม่เหมือนก่อนหน้าเลย หรือว่ามาง้อหรอ?
ชุน (แตกสลาย)
ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ //พูดซ้ำๆด้วยเสียงที่ดูล่องลอย
เอลลี่
อ-อืม! รู้แล้วว่ารู้สึกผิดเลิกขอโทษแล้วก็หยุดทำเสียงแบบนั้นได้แล้ว!
ชุน (แตกสลาย)
ขอโทษที่เรามันแย่นะ
ชุน (แตกสลาย)
ขอโทษที่เคยทำไห้เธอเสียเวลา
ชุน (แตกสลาย)
55... //หัวเราะปนร้องไห้
เอลลี่
ชุน! นี่มันเริ่มแปลก... //เริ่มวิตกกังวล
เอลลี่
ถ้าจะง้อกันก็พาไปร้านไอติมก็ได้! ไม่เห็นต้องพูดอะไรแบบนี้เลย //พยายามกู้สถานการณ์
ชุน (แตกสลาย)
จริงด้วย! //ทำเสียงเหมือนนึกอะไรออก
เอลลี่
ช่ายย~ ไปร้านไอติมกันที่เราเคยไปด้วยกันไง //โล่งใจที่สถานการณ์เริ่มดีขึ้น
ชุน (แตกสลาย)
เรามีวิธีง้อเอลลี่ที่ดีกว่านั้น
ชุน (แตกสลาย)
เราจะไห้เธอเห็นอะไรที่เธออยากเห็นมานาน
เอลลี่
อะไรอ่ะ? //เปิดกล้องด้วยความตื่นเต้น
เสียงในหัวเอลลี่: จะเป็นวอลเปเปอร์รูปฉันหรืออะไรกันน้า...หรือว่าจะโชว์ซิกแพ็คไห้ดู?
ชุน (แตกสลาย)
อยากดูมานานแล้วไม่ไช่หรอ
เริ่มใหม่อีกครั้ง
คำเตือน! บทนี้มีฉากที่น่ากลัว!
(แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวมากหรอกพูดไห้มันเวอร์เฉยๆ)
สิบห้านาทีหลังจากการรับสายชุน
เอลลี่
ขับไห้มันเร็วกว่านี้สิ!
เคน (ผู้จัดการ)
กำลังรีบไห้อยู่!
เคน (ผู้จัดการ)
//ขับรถเจ๋งซิ่งอย่างบ้าคลั่ง
เอลลี่
รถรุ่นมีกระดองหรอ?!
เอลลี่
ป่านนี้แฟนฉันตายเกิดได้สามรอบแล้วมั้ง!
เคน (ผู้จัดการ)
ใครจะไปรู้ว่าอยู่ดีๆแฟนเธอมันจะฆ่าตัวตายวะ!
เคน (ผู้จัดการ)
นี่เร็วสุดแล้วเนี่ยยยยย!
เคน (ผู้จัดการ)
//เหยียบคันเร่งสุดชีวิต
ทั้งสองคนรีบขับรถไปที่บ้านของชุน
หลังจากที่รถได้จอดลงที่หน้าบ้านหลังหนึ่งเอลลี่ก็รีบพุ่งตัวออกจากรถโดยไม่รอผู้จัดการของเธอ
วิ่งไปที่บ้านที่ครั้งนึงเคยอบอุ่น วิ่งผ่านสวนเล็กๆที่ทั้งคู่เคยปลูกด้วยกัน
เธอพุ่งชนประตูบ้านที่ล็อกอยู่(จากด้านใน)จนกลอนพังและรีบขึ้นไปชั้นสองของบ้าน
ในที่สุดเธอก็ถึงห้องของชุน
เอลลี่
ชุน! ฉันมาแล้วทำใจดีๆไว้นะ!
เอลลี่
ฉันจะช่วยนายลงมาจากบนนั้น!
เอลลี่
//พยายามเปิดประตูแต่มันล็อค
เอลลี่
หมัดเจ้าพิภพ! //ต่อยลูกบิดจนพัง
เอลลี่
ชุน! //เปิดประตูเข้าไป
เธอเปิดประตูเข้าไปแต่บรรยากาศกลับอึมครึมและไร้ความหวัง
มีเก้าอี้เตี้ยๆที่ล้มอยู่ตรงกลางห้องและร่างๆนึงที่ลอยอยู่เหนือมัน
ตาของเขายังไม่ปิดสนิท ที่คอของเขามีรอยขีดข่วนเหมือนกับว่าเขาพยายามจะหนีจากมันในนาทีสุดท้าย
เอลลี่
ไม่เห็นจะเข้าใจเลย...
เอลลี่
ไม่เข้าใจเลย...ฮึก...ฮึก...
//เริ่มสะอื้น
เอลลี่
ฮือออออๆๆๆ //ปล่อยโฮ
ทันใดนั้นก็มีเงาคนเดินมาจากข้างหลังเอลลี่
เอลลี่
เอ๊ะ? //กำลังจะหันหน้ากลับไป
？？？
//ใช้ปืนยิงจากด้านหลัง
เธอล้มลงกับพื้น ภาพข้างหน้าค่อยๆเลือนลาง
เสียงในหัวเอลลี่: อ-อึก! ใครกัน...ใคร...
เธอพยามจะมองไห้ชัดเจนแต่ทุกอย่างก็เลือนลางมากจนหายไป
เธอไม่เห็นอะไรอีกต่อไปได้ยินเพียงแค่เสียงพูดเบาๆของคนที่ฆ่าเธอ
？？？
...ลาก่อนยัยป็อปสตาร์จอมปลอม
เสีงพูดของชายคนนั้นเต็มไปด้วยความเคียดแค้นและพอใจ
เสียงในหัวของเอลลี่: จบแค่นี้หรอ...
ความฝันและความรักของฉัน...
ฉันได้เป็นป็อปสตาร์ไม่ถึงปีด้วยซ้ำ...
ทั้งที่พยายามมาตลอดชีวิตแต่กลับได้เป็นมันแค่แปปเดียวเนี่ยนะ?
ตายแบบไม่รู้ว่าใครเป็นคนฆ่า
ตายต่อหน้าร่างที่ไร้วิญญานของชุน
นี่คือสิ่งที่ฉันสมควรได้รับงั้นหรอ?
ในขณะที่ชีวิตของเธอกำลังจะดับลงเหมือนเทียนที่ไร้เชื้อไฟ
จู่ๆก็มีปาติหารหรืออะไรบางอย่างมาจุดเทียนที่ไกล้ดับนี้ไห้กลับมาส่องสว่างขึ้นอีกครั้ง
เอลลี่
ฮืม... //ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างสลืมสลือ
เอลลี่
//นึกถึงเรื่องทั้งหมดที่เพิ่งเกิดขึ้น
เอลลี่
ฉันอยู่ที่บ้านได้ไง?! ฉันน่าจะตายไปแล้วนี่นา?
เธออุทานเสียงดังและมองไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนก
เสียงชายคนหนึ่งที่ฟังดูคุ้นเคยดังออกมาจากใต้ผ้าห่มข้างๆเอลลี่
เขาลื้อผ้าห่มขึ้นและลุกขึ้นนั่งข้างๆเธอ
ชุน
เมื่อกี้เห็นพูดว่าตายๆอะไรสักอย่าง
ฆ่าได้ฆ่าใครตายช่างมัน
เอลลี่มองชุนอย่างไม่เชื่อ
เรื่องช็อคหลายอย่างถูกพัดเข้ามาในหัวของเธอจนไปไม่ถูก
แต่เมื่อเธอเห็นชุนอยู่ตรงหน้า ความตื่นตระหนกทั้งหมดของเธอก็ถูกกลบด้วยความดีใจอย่างที่สุด
เอลลี่
//พุ่งเข้าไปกอดและเริ่มสะอื้น
ชุน
//ทำหน้างงแปปนึงแล้วกอดกลับ
เอลลี่
ฮือๆๆ //ร้องไห้ไม่หยุด
เสียงในหัวชุน: ร้องไม่มีสาเหตุแบบนี้...หรือว่า
เอลลี่
ว-วิธีอะไร? //ปาดน้ำตา
ชุน
เมื่อคืนก็ทำไปหลายรอบแล้วนะ
ชุน
ถ้าอยากทำก็บอกกันตรงๆก็ได้
ชุน
ไม่ต้องมาแกล้งไห้คนโอ๋ๆ แล้วแตะตัวกันไปมาเหมือนหนังโป๊ญี่ปุ่นหรอก
เอลลี่
ไม่ไช่นะ! //หน้าแดง
ชุน
อยากโรลเพลย์เป็นสาวซิงแบบไม่เคยโดนมาก่อน?
เอลลี่
ไช่ก็แย่ละ! ไปกันใหญ่แล้ว!
ชุน
อยู่เงียบๆเดี๋ยวจัดไห้เอง
ชุน
//ผลักเอลลี่ไห้นอนลงแล้วขึ้นคร่อม
ชุน
จะกินแล้วนะครับ~ //โน้มตัวลงไปกระซิบเสียงกระเส่าข้างหู
เอลลี่
เดี๋ยว...ไม่ไช่แบบนี้นะ... //เอามือมากันไว้
ชุน
//ปัดมือออกไปอย่างง่ายดาย
ชุน
//ดึงสายเสื้อในลงแล้วเริ่มเลียตามหัวไหล่มาจนถึงเนินอก
เอลลี่
มะ-ไม่... //เสียงสั่น
เอลลี่
ไม่ไช่ตอนนี้โว้ยยยย!
เอลลี่
//ต่อยท้องชุนอย่างแรง
ชุน
อึก...เชื่อแล้วว่าไม่อยาก...
ชุน
//นอนขดบนเตียงด้วยความเจ็บปวด
เอลลี่
คนอยากไม่น่าจะไช่ฉันนะ
ชุน
//พยายามพูดแม้จะจุกอยู่
เอลลี่
//มองชุนและหัวเราะนิดหน่อย
เสียงในหัวเอลลี่: จะว่าไปแล้ว...มันก็นานมากแล้วนะที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้
หลังจากทะเลาะกันตอนนั้นจุนก็ไม่มายุ่งกับฉันอีกเลยตลอดสามเดือนจนกระทั่งตอนที่เขาโทรมาล่าสุด...
เอลลี่
//พยายามสลัดภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ออกไป
เอลลี่
อดีตเป็นไงช่างหัวมัน
เอลลี่
แค่ไม่ไห้ปัจจุบันเป็นแบบนั้นก็พอ...
เอลลี่
...ฉันจะไม่ปล่อยไห้นายอยู่คนเดียวอีกครั้ง
เอลลี่
//จู่ๆก็นึกบางอย่างได้
เอลลี่
วันนี้วันที่เท่าไหร่หรอ?
ชุน
ทุกวันนี้จำวันเดือนปีไม่ได้แล้วอ่อ
เสียงในหัวเอลลี่: ตอนแรกก็นึกว่าจะย้อนกลับมาไกลแต่นี่มันแค่ห้าเดือนก่อนวันเกิดเหตุนี่นา
ในเวลาแค่นี้...ต้องหยุดชุนไม่ไห้ฆ่าตัวตายและต้องหาตัวคนที่ฆ่าฉันไห้ได้
การหาตัวคนร้ายคงไม่ยากเท่าการปีนป่ายขั้นบันใดเพื่อเป็นอันดับ1ป๊อปสตาร์หรอก!
เอลลี่
ฆ่าได้ฆ่าใครตายช่างมัน!
เอลลี่
//ตะโกนอย่างมีแรงฮึด
ชุน
ไบโพล่า... //พูดเบาๆแล้วหันหน้าหนี
ชุน
อ้อแล้วก็วันที่16เธอมีไปออกรายการไม่ไช่หรอ?
เสียงในหัวเอลลี่: ย้อนมาเวลามาห้าเดือนใครจะจำตารางงานได้ล่ะ งานยิ่งเยอะๆอยู่
เอลลี่
วันจันทร์มีไปออกรายการ "ปล่อยโป๊ะคนดัง"น่ะ
ชุน
รายการที่ไห้คนดังแต่งเรื่องไปเล่าแล้วบอกว่าเป็นความลับที่ไม่เคยเปิดเผยอ่ะนะ?
เอลลี่
แต่จริงๆมันก็แค่รายการที่ไห้ดาราไปนั่งคุยเท่านั้นแหละ
ชุน
ไปนั่งแต่งเรื่องโกหกคนดู
ชุน
พวกคนดังก็เป็นงี้กันหมด
ชุน
//เพิ่งรู้ตัวว่าพูดอะไร
ทันใดนั้นโทรศัพย์ชุนก็ดัง
ชุน
งั้นไปก่อนนะเดี๋ยวลูกค้าบ่น
ชุน
ก็...ปรกติเธอจะไม่เป็นฝ่ายกอดก่อน
สิ่งที่ชุนพูดสะกิดใจเอลลี่อย่างแรงมันทำไห้เธอรู้ว่าที่ผ่านมาเธอละเลยเขาแค่ไหน
เอลลี่
ทำไมฉันถึงแย่ได้ขนาดนี้นะ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
