。สามีประมุขผี。
ep.1 ตามหา
!!..เป็นเเค่เรื่องสมุติที่สร้างขึ้น..!!
!!..โปรดใช้จักรยานในการอ่าน..!!
หลิวหยาง//นายเอก
อาส์์~ซี้ดดดเเรงอีกอ๊าส์์!
จางจิ้งซู//พระเอก
ได้//กระเเทกเเรงขึ้น
หลิวหยาง//นายเอก
อ๊าส์!~อื้อออ~//🥵
จางจิ้งซู//พระเอก
//สะดุ้งตื่น
จางจิ้งซู//พระเอก
ฝันอีกเเล้ว
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ท่านเป็นอะไรรีปล่าว
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้าฝันถึงผู้ชายคนนั้นอีกเเล้ว
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ฝันว่าอะไรหรอ
จางจิ้งซู//พระเอก
จะอยากรู้ไปทำไมหละ!//😡
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ข้า. ข้าเเค่ถามท่าน
จางจิ้งซู//พระเอก
เจ้าไปตามหาคนที่มีปานดอกเหมยที่ต้นคอให้ข้า
จางจิ้งซู//พระเอก
ไม่เจออย่ามาให้ข้าเห็นหน้า
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ขอรับนายท่าน
หลิวหยาง//นายเอก
//ดื่มสุรา
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นายท่านนน!!นายท่าน
หลิวหยาง//นายเอก
อะไรๆมีอะไรรีบร้อนอย่างนี้
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
ตระกูลจางตามหาคนที่มีปานดอกเหมยที่คอ เหมือนท่านเลย
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
ไปทำอะไรให้ใครไม่พอใจหรอ
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าเนี่ยนะ!//🧏🏻♂️
หลิวหยาง//นายเอก
วันๆอยู่เเต่ในป่าไม่ได้ออกไปโลกภายนอกเลย
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นั่นสิเจ้าคะ
หลิวหยาง//นายเอก
ถึงหาข้าจริงก็ไม่เจอหรอก
หลิวหยาง//นายเอก
มาดื่มกับข้า//ยกเเก้วให้
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
ข้าไม่ดื่มหรอก
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
จะไปดูเสี่ยวถิงถิง
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ข้าหาจนทั่วเมืองเเล้วไม่เจอเลยนายท่าน
จางจิ้งซู//พระเอก
ไร้ประโยชน์!
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
บางทีคนผู้นี้อาจไม่ได้อยู่เเถวนี้ก็ได้
จางจิ้งซู//พระเอก
กระจายหาไปข้าไม่เชื่อว่าจะไม่มี
จางฮุ่ยอิน//เเม่พอ.
ลูกเเม่มากินน้ำเเกงที่เเม่ทำเองกับมือ
จางจิ้งซู//พระเอก
หื้ม..อร่อยมาก
จางฮุ่ยอิน//เเม่พอ.
ต้องเเน่อยู่เเล้ว
ep. 2 เจอตัว
!!..เป็นเเค่เรื่องสมมุติที่สร้างขึ้น..!!
!!..โปรดใช้จักรยานในการอ่าน..!!
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
นายท่านนนนนนน!!ข้าเจอ.เจอเเล้ววว!
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
เขาอยู่บนเขาข้างๆเมืองเราเป็นหมอขอรับ
จางจิ้งซู//พระเอก
งั้นเชิญเขา มารักษาข้าหน่อยสิ
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ขอรับ
หลิวหยาง//นายเอก
//อ่านตำรา
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นางท่านน!!
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
มีคนจากตระกูลจางมาตามท่านไปรักษา//กระซิบ
หลิวหยาง//นายเอก
ใช่คนที่ตามหาคนที่...
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นั่นเเหละะ
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
เขาจะทำอะไรท่านไหม
หลิวหยาง//นายเอก
บอกเขาว่าข้าไม่อยู่ออกไปท่องยุทธภพ
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นายท่านข้าไม่อยู่ออกไปท่องยุทธภพ//😒
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
เเล้วทำไมไม่เอาคนใช้ไร้มารยาทของเขาไปด้วยหละ//🙄
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นี่เจ้าา!!//☝️
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ไป พวกเจ้าค้นให้ทั่ว
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ยังไงก็ต้องได้ตัวเขากลับไปให้ได้
ตัวประกอบ
พวกข้าค้นทั่วเเล้วไม่เจอท่านหมอเลย
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
ข้าบอกเเล้วไง
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ได้ๆ!! พวกเรากลับ
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นายท่านน!!
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
จอกันที่ป่าหลังเรือน//อ่านจดหมาย
หลิวหยาง//นายเอก
มาเเล้วหรอ
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
ท่านเก็บของทำไม!!
หลิวหยาง//นายเอก
อยู่ไม่ได้เเล้วๆ
หลิวหยาง//นายเอก
เจ้าอยู่เฝ้าเรือนให้ข้า ข้าจะออกไป2-3วัน
หลิวหยาง//นายเอก
เผื่อพวกเขากลับมา
ตัวประกอบ
คุณชายท่านนี้จะไปที่ไหนหรออ
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าก็ไปเรื่อยๆไม่มีจุดหมาย
หลิวหยาง//นายเอก
ไม่ทราบว่าพี่ชายท่านนี้มีอะไรกับข้างั้นหรอ
ตัวประกอบ
นำของมีค่าออกมาให้ข้าซะดีๆ
ตัวประกอบ
ไม่งั้นข้าจะให้ลูกน้องข้าฆ่าเจ้าซะะ!
หลิวหยาง//นายเอก
ต่อให้ค้นทั่วตัวข้าก็ไม่มีหรอก
ตัวประกอบ
อย่ามาพูดมากพวกเราจัดการ!
ตัวประกอบ
ปล่อยพวกข้าไปเถอะ!!
ตัวประกอบ
ข้าจะไม่ทำอีกเเล้ว
หลิวหยาง//นายเอก
พวกเจ้ามีสัก20ตำลึงไหม
ตัวประกอบ
นี่ขอรับปล่อยพวกเราไปเถอะ
หลิวหยาง//นายเอก
ดีๆ โจรกระจอกเเบบพวกเจ้าคิดจะสู้ข้าหรอ55
ตัวประกอบ
//รีบวิ่งหนีหายไป
จางจิ้งซู//พระเอก
ท่านจอมยุทธมีนามว่าอะไรหรอ
จางจิ้งซู//พระเอก
สู้โจรนับ10ได้
หลิวหยาง//นายเอก
ข้า..หลิวเหอ
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าเเค่โชคดีนิดหน่อย
หลิวหยาง//นายเอก
เเล้วเมื่อกี้เห็นทำไมไม่ช่วยข้าเล่า
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้าขอเห็นโฉมหน้าเจ้าได้ไหม
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าไปหละ //เหาะหายไป
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
นายท่าน!!
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ท่านหมอหลิวนั่นหายไปเเล้ว
จางจิ้งซู//พระเอก
เเซ่หลิวงั้นหรอ
จางจิ้งซู//พระเอก
เขามีชื่อว่าอะไร
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
หลิวหยาง ขอรับ
จางจิ้งซู//พระเอก
จอมยุทธเมื่อกี้คงไม่ใช่
จางจิ้งซู//พระเอก
เรากลับกันเถอะ
หลิวหยาง//นายเอก
ข้ากลับมาเเล้ว
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
กลับมาเเล้วหรอนายท่าน
หลิวหยาง//นายเอก
มาข้าได้กระต่ายป่ามาด้วย
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
เดี๋ยวข้าทำอาหารมาให้
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้ามีวาสนาได้เจอหมอหลิวเเล้ว
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
เจ้าเป็นใครเข้ามาได้ไง
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
นี่คุณชายข้ายังไงหละ
หลิวหยาง//นายเอก
ท่านตามหาข้าหรอ
จางจิ้งซู//พระเอก
นึกไม่ถึงท่านจะเป็นจอมยุทธในร่างหมอ
หลิวหยาง//นายเอก
ที่ไหนกัน55
จางจิ้งซู//พระเอก
ไปตระกูลจ้าวกับข้า
จางจิ้งซู//พระเอก
รักษาพิษให้ข้า
หลิวหยาง//นายเอก
พิษอะไรรับษาที่นี่ไม่ได้หรอ
จางจิ้งซู//พระเอก
บ้านข้าจะเอายาอะไรหาได้หมด
หลิวหยาง//นายเอก
ไม่ไปหรอก
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้าให้500ตำลึง
หลิวหยาง//นายเอก
1000ตำลึง
จางจิ้งซู//พระเอก
ที่เเท้ท่านหมอก็คิดเเต่เรื่องเงิน
หลิวหยาง//นายเอก
เรือนข้าหลังคาเป็นรูหมดเเล้วจะไม่คิดได้ยังไง
จางจิ้งซู//พระเอก
งั้นไปกัน
ep.3 nc
!!..เป็นเเค่เรื่องสมมุติที่สร้างขึ้น..!!
ตัวประกอบ
คุณชายกลับมาเเล้วหรอ
จางจิ้งซู//พระเอก
ท่านหมอที่ข้าหามา
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าหลิวหยาง
ตัวประกอบ
อ่อ หมอหลิวเชิญๆขอรับ
จางจิ้งซู//พระเอก
โรคข้ามีทางรักษาไหม
หลิวหยาง//นายเอก
ท่านไม่ได้เป็นอะไรเลยหนิ
จางจิ้งซู//พระเอก
จะเป็นไปได้ยังไงข้าบอกว่าเป็นคือเป็นสิ
หลิวหยาง//นายเอก
เป็นคนสติฟั่นเฟือนสิไม่ว่า
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
นี่ท่านว่านายท่านข้าหรออยากตายรึไง!
จางจิ้งซู//พระเอก
ช่างเถอะๆ
จางจิ้งซู//พระเอก
ถ้าไม่รักษาเงินนี่เจ้าคงไม่ได้เเล้ว
หลิวหยาง//นายเอก
(ตั้ง1000ตำลึงได้มาคงได้เป็นหมอที่รวยที่สุดในเมืองเเล้ว)//ในใจ
หลิวหยาง//นายเอก
งั้นๆข้าจะหาทาง
จางจิ้งซู//พระเอก
เจ้าไปเตรียมห้องให้หมอหลิวที
หลิวหยาง//นายเอก
ขอบคุณ คุณชายจาง
ตัวประกอบ
นี่ขอรับเรือนที่คุณชายจัดให้ท่าน
หลิวหยาง//นายเอก
ขอบคุณมาก เจ้าไปเถอะ
หลิวหยาง//นายเอก
โดนพิษอะไรเป็นบ้าชัดๆ
หลิวหยาง//นายเอก
อันดับเเรกคือรักษาโรคบ้า
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าจะต้องรักษาเขายังไงหละ
จางจิ้งซู//พระเอก
ได้คำตอบรึยังข้าเป็นอะไร
หลิวหยาง//นายเอก
อาจจะสมองกระทบกระเทือนสติฟั่นเฟือนเล็กน้อย
จางจิ้งซู//พระเอก
เเต่ข้า..รู้สึกว่าหายใจค่อยออกปวดหัวตัวร้อนเจ็บตามร่างกาย
หลิวหยาง//นายเอก
ท่านเเค่เป็นหวัดเดี๋ยวเอาใบสั่งยานี้ไปให้คนรับใช้ต้มให้กินก็ได้เเล้ว
หลิวหยาง//นายเอก
ข้ากลับเรือนก่อน
หลิวหยาง//นายเอก
อย่าลืมที่ตกลงกับข้าไว้
จางจิ้งซู//พระเอก
ได้ยังไง?!
จางจิ้งซู//พระเอก
ต้องรักษาข้าจนกว่าจะหายถึงจะได้
หลิวหยาง//นายเอก
(คิดว่าจะง่ายไม่ง่ายเลย)//ในใจ
หลิวหยาง//นายเอก
งั้นข้าจะไปต้มยามาให้
หลิวหยาง//นายเอก
อะนี่//ยื่นถ้วยยา
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้ารู้สึกเเขนอ่อนเเรงเจ้าป้อนได้ไหม
หลิวหยาง//นายเอก
ได้!(เพื่อ1000ตำลึง)
จางจิ้งซู//พระเอก
//จับเอวนอ.มานั่งตัก
หลิวหยาง//นายเอก
ท่านทำอะไร!!
จางจิ้งซู//พระเอก
อย่างนี้ถึงจะป้อนได้ถนัดกว่าไง
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าป้อนเสร็จเเล้วปล่อยข้าได้เเล้ว
จางจิ้งซู//พระเอก
ดึกมากเเล้วหมอหลิวเดินกลับเรือนคงวังเวงน่าดู
จางจิ้งซู//พระเอก
ได้ข่าวว่าเคยมีสาวใช้โดนผีหลอกอยู่เเถวนั้น//😏
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าไม่เคยเชื่อเรื่องผีสางเทวดา
จางจิ้งซู//พระเอก
ถ้ากลางคืนข้าเกิดมีคนมาทำร้ายเจ้าจะไม่ได้1000ตำลึงนะ
หลิวหยาง//นายเอก
ได้ข้าจะนอนที่เรือนท่าน
หลิวหยาง//นายเอก
ข้าเอาถ้วยยาไปเก็ยก่อน
จางจิ้งซู//พระเอก
มีอะไรหรอมาดึกดื่นๆ
หลันฮวา
ข้าทำน้ำเเกงบำรุงมาให้ท่าน//ยื่นให้
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้ากินยาไปเเล้ว
หลันฮวา
ถ้าท่านพี่ไม่กินข้าจะไม่ไปไหน
หลันฮวา
ข้าจะนอนอยู่นี่กับท่านน~//☺️
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้ากินๆ//รีบยกขึ้นมาดื่ม
หลันฮวา
(เสร็จข้าเเน่คืนนี้ท่านพี่ต้องเป็นของข้า)//ในใจ
จางจิ้งซู//พระเอก
เจ้าไปได้เเล้ว
หลันฮวา
เจ้าค่ะ//ทำท่าจะเดินออกไป
จางจิ้งซู//พระเอก
เดี๋ยวก่อน
หลันฮวา
//ยิ้มอย่างมีเล่เหลี่ยม
จางจิ้งซู//พระเอก
ออกไปเเล้วบอกจางเยว่เอาน้ำมาให้ข้าด้วย
หลันฮวา
(ยานี่ต้องรอนานไหมเนี่ย)//ในใจ
หลันฮวา
ได้เดี๋ยวข้าเอามาให้ท่านเองรอสักครู่
หลิวหยาง//นายเอก
ข้ามาเเล้ว
หลิวหยาง//นายเอก
เจ้าเป็นอะไรหนะ!!
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้าร-ร้อนมาก
จางจิ้งซู//พระเอก
ช่วยข้าได้ไหม
หลิวหยาง//นายเอก
เจ้าโดนยาปลุกกำหนัดหรอ!
หลิวหยาง//นายเอก
เดี๋ยวข้าไปเอายาเเก้พิษให้
จางจิ้งซู//พระเอก
//ดึงเเขนนอ.
จางจิ้งซู//พระเอก
//ขึ้นคร่อม
หลิวหยาง//นายเอก
เจ้าจะทำอะไรตั้งสติหน่อย!!//พยายามผลักออก
จางจิ้งซู//พระเอก
เยว่ส่างข้าจะนอนเเล้วอย่าให้ใครเข้ามารบกวน!//ร้องบอกคนใช้ที่อยู่หน้าประตู
จางจิ้งซู//พระเอก
//ไซร้คอนายเอก
หลิวหยาง//นายเอก
ตั้งสติหน่อยสิเจ้าจะทำเเบบนี้ไม่ได้นะ!!
จางจิ้งซู//พระเอก
หลังเเก้พิษเจ้าจะเอาอะไรข้าให้ได้หมด
จางจิ้งซู//พระเอก
//จูบนอ.
จางจิ้งซู//พระเอก
//ถอดผ้านอ.เเละของตัวเองออก
จางจิ้งซู//พระเอก
เอาเเล้วนะ//สอดลวยคูยเข้าไปล้นกุ้นนอ.
หลิวหยาง//นายเอก
อ้าส์!~~!!..อื้อส์
หลิวหยาง//นายเอก
จ-เจ็บ..อาส์~
จางจิ้งซู//พระเอก
อดทนหน่อย//ขยับ+จูบเพื่อปิดเสียงคราง
หลิวหยาง//นายเอก
อื้อส์!~~~อื้ม~!..//ตาลอย
จางจิ้งซู//พระเอก
อาส์~~ความรู้สึกจริงๆต่างจากฝันนัก//ผละจูบ+กระเเทกเร็วขึ้น
หลิวหยาง//นายเอก
อ๊าส์~.!อื้อออ!!~~อ้าส์!.อื้มส์~~ซี้ดด
จางจิ้งซู//พระเอก
จะเเตกเเล้ว ซี้ดด.~
หลิวหยาง//นายเอก
อร้าส์!!~~//ร้องลั่น+เเตก💦🥵
หลิวหยาง//นายเอก
//หายใจหอบ
หลิวหยาง//นายเอก
หมดลิทธิ์ยาเเล้วใช่ไหม🥵
จางจิ้งซู//พระเอก
ดูเจ้าตอนนี้สิถึงไม่มีลิทธิ์ยาก็ยังอยากจับเจ้าทำอีกสัก4-5ครั้ง
หลิวหยาง//นายเอก
บ้าไปเเล้ว!
จางจิ้งซู//พระเอก
ก็ข้าบ้าเเล้วจะทำไม//เสียบลวยคูยเข้าอีก+กระเเทก
หลิวหยาง//นายเอก
อ้าส์!!~~.//ร้องลั่น
จางจิ้งซู//พระเอก
อาส์~..เบาๆหน่อยสิเดี๋ยวคนอื่นก็รู้หรอก//กระเเทกไวขึ้น
หลิวหยาง//นายเอก
อื้อ~ม-ไม่เอาเเล้ววอ๊าส์!!~พอเเ-เเล้ว//🥵🤤
หลิวหยาง//นายเอก
//ตื่น+มองดูเหตุการณ์ตรงหน้า
หลิวหยาง//นายเอก
นี่!!เจ้าคนบ้า!
หลิวหยาง//นายเอก
ตื่นได้เเล้วรู้ตัวไหมทำอะไร!//บิดหู
จางจิ้งซู//พระเอก
โอ้ยย~เจ็บนะ!
จางจิ้งซู//พระเอก
ข้ารู้สิไม่งั้น...จะต่ออีกหลายๆรอบหรอ//😏
หลิวหยาง//นายเอก
เจ้าบ้าไปเเล้วจริงๆ!!//😡
จางจิ้งซู//พระเอก
อาหยางอย่าโกรธไปเลย~เจ้าอยากได้อะไรชดใช้หละ
หลิวหยาง//นายเอก
เพิ่มค่าจ้างx2
จางจิ้งซู//พระเอก
ได้อยู่เเล้ว
หลิวหยาง//นายเอก
ข้ากลับเเล้ว!!ละไม่ต้องส่ง
หลิวหยาง//นายเอก
เห้ออ//นั่งลงเก้าอี้ไม้โยก
จะประมาณนี้ถ้าใครนึกภาพไม่ออก
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นายท่านเป็นอะไรไปทำไมคอมีรอยเเดง!
หลิวหยาง//นายเอก
มีรอยหรอ!//จับดู
หลิวหยาง//นายเอก
อ่อ..สู้กับหมาโดนหมากัด
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
งั้นหรอท่านเป็นอะไรมากไหม
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
อย่าข้ารู้นะว่าพวกนั้นทำร้ายท่านต่อให้ข้าตายจะไม่ให้เขามีชีวิตอยู่
หลิวหยาง//นายเอก
เอาเถอะน่าข้าไม่โดนอะไรหรอกระดับนี้//😎
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นายท่านข้าเก่งที่สุด
ตัวประกอบ
มีใครอยู่ไหมขอรับบ
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
มีเข้ามาเลย
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ข้านำเงิน2000ตำลึงมาให้ พร้อมกับสินสอด
ลี่ถิง//คนสนิทนอ.
นี่เจ้าอีกเเล้ว!!
หลิวหยาง//นายเอก
สินสอดอะไร!//😨
จางเยว่ส่าง//คนใช้พอ.
ก็....นายท่านข้าสั่งมา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
