แอน ทางนี้ เสียงเรียกของบรรดาเพื่อนๆทั้งหลาย กลุ่มพวกเราคือผู้เหลือรอดจาก ป.ตี ป.โท และ ป.เอกมาด้วยกัน บอกเลยฝ่าฟันด้วยกันมาสุดๆ มี 3 สาว และ 2 ชาย รวมเป็น 5 คนซึ่งนั้นนับ ถึงตัวแอนด้วย

เปลี่ยนร้านบ้างได้ไหม ก็รู้ว่าคนเยอะคนแน่นแค่ไหน กว่าจะฝ่าฝูงชนขึ้นมาหาพวกแกถึงชั้นสองได้ รู้ไหมว่าใช้พลังงานไปกี่แคล เสียง บ่นของ แอนเมื่อพาตัวเองมาถึง โซน วีไอพี ได้

ส้ม : ก็ไม่รู้เพราะแฟนของใครไม่รู้เป็นเจ้าของบาร์แห่งนี้ จะต้องมาอยู่ในสายตา จะได้ดูแลแทคแคร์

ส้มเพื่อนในกลุ่มเอ๊ยแซวเพื่อนกันเองไม่ใช่ว่าบาร์แห่งนี้ไม่ดี หรือ อะไรแต่กลับกันดีมาก หรูหรามาเห่า ที่สุดในชีวิต จะต้องมาให้ได้ โดยเฉพาะเด็กที่มีอายุเหลือเยอะนุ้งน้อยห่มน้อย หน้าตาจิ้มลิ้ม ต้องมาให้ได้เลยบอกเลย ชีวิตถือว่าคุ้มค่า แต่พวกเรา อายุเหลือน้อยกันแล้ว ปีนี้ก็เข้าไป สามสิบ สามสิบกว่า กันเข้าไปแล้ว มาไม่รู้กี่รอบบอกเลยมาตั้งแต่สมัยเรียน ป.ตรี หลังจากนั้นก็ไม่รู้นางน้ำหวานมันไปตกผู้ชายเจ้าของกิจการ ณ ที่นี้แห่งนี้ มาได้อย่างไง จากนั้น ชีวิตพวกอีฉานก็ไม่ได้ไปร้านไหนอีกเลย อยากให้มันเทผู้เป็นอย่างมาก อยากได้อิสระ ไปไหนก็ไม่ได้ แฟนเป็นห่วงมาก เคยหนีโดยไม่ชวนนาง สุดท้ายเพื่อนดราม่า เพื่อนไม่รักเพื่อนไม่อยากคบบ้างล่ะ เพื่อนรังเกียจแฟนเพื่อนบ้างล่ะ ดึงดร่ามาจนไปถึงผู้ชาย เพื่อนจะเลิกกับผู้ชาย เหตุผลเพื่อนไม่ชอบ ผู้ชายนางก็รักนางสุดรีบหาเพื่อนคนนั้นคนนี้ถ้านางทำอะไรให้เพื่อนไม่ถูกใจ ไม่พอใจ นางขอโทษขอโพยกันใหญ่โต โอ๊ยจะบ้าตายจะพูดอย่างงัย คิดดูมาเป็นร้อยครั้ง ต่อให้ดีแค่ไหนก็อยากเปลี่ยนบรรยากาศร้านบ้างแต่ละครั้งมา ก็ต้องเบียดกับฝูงชนถึงได้อยู่โซนวีไอพีก็ดีนั้นแหละ แถมกินฟรีไปอีก เมาแค่ไหนก็มีคนดูแลอย่างดี มันก็อยากเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนร้านบ้างอะไรบ้าง อายุเยอะแล้ว อยากไปนั่งร้านเบาๆ ฟังเพลงซิวๆ ดื่มแค่แก้วสองแก้ว ก็กลับบ้านนอน ไม่ใช่เบียดฟูงชน ขึ้นมา ฟังเพลงแนวปวดตับ จะเรียกร้อง ตอนมาขอการ์ดกั้นคนขึ้นมาหน่อยได้ไหม เราก็ไม่ใช่แฟนเขางัย แค่เขาจัดสรร โต๊ะ เคลียร์บิลให้ก็เกรงใจแล้ว

งั้นหวาน ขอชิน เขาบอกการ์ด เปิดทาง ให้ดีไหม

หยุด เพื่อนทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน ไม่ต้องเลยนะยายหวาน แค่นี้พวกเราก็เกรงใจแฟนแกจะแย่อยู่แล้ว

พุฒ : ถ้าหวานจะขอบริการพิเศษจากแฟน ให้พวกเรา พวกเราขอเปลี่ยนร้านแทนได้ไหมว่ะ

พวกเราเห็นด้วย เพื่อนทุกคนพร้อมใจเห็นด้วยกับความคิดของพุฒเพื่อนชายคนที่หนึ่งในกลุ่มของพวกเรา อยากให้เพื่อนคุยกับแฟนมันให้เข้าใจได้แล้วว่าพวกเราอยากไปร้านอื่นบ้าง

น้ำหวาน : ชินเขาดูแลพวกเราตกบกพร่อง ตรงไหนเหรอ เดียวหวานรีบโทรบอกชินเลยตอนนี้เลยดีไหม

หยุดเลย พวกเราพูดพร้อมกันขึ้นมา

อีกครั้ง พากันหยุดการกระทำของน้ำหวานก่อนที่เพื่อนจะโทรให้ผู้มาเคลียร์กับพวกเราก่อนอื่นเราต้องเคลียร์กับอีตัวเพื่อนเราก่อนเลย รู้แล้วตัวปัญหาไม่ใช่แค่แฟนเพื่อน เพื่อนนี้แหละนางตัวปัญหา

หวาน คือที่พวกเราบอกอยากเปลี่ยนร้านกันเนี่ย ไม่ใช่ ชิน ดูแลพวกเราไม่ดี ดีมากจริงๆ แต่พวกเราได้มาแต่ร้านของชิน มาก็ไม่ได้อุดหนุนเลย อยากจ่ายก็ไม่ยอม พวกเราเกรงใจ และพวกเราก็แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างแค่นั้นเอง

น้ำหวาน : งั้น เราบอกให้ชิน คิดเงินพวกเราดีไหม ก็ได้ไม่อึดอัดกันส่วนสถานที่ หวานก็เห็นด้วยหวานก็เบื่อวิวตรงนี้ เรามาทุกครั้งก็มานั้งแต่โต๊ะนี้ งั้นเรามาเปลี่ยนวิว เปลี่ยนมุมนั่งกัน

ซื้อหวยทำไมถึงไม่ถูก เห็นไหมว่าแล้วเพื่อนนี้แหละอีตัวปัญหาของแท้ เข้าใจอะไรก็ยาก จะทำอย่างงัยกับเพื่อนของเราดี จะชวนไปที่อื่น แฟนก็ห่วงสุด ไม่ให้ไป พอไม่เอานางไปด้วย ก็น้อยอกน้อยใจ เพื่อนไม่รัก เพื่อนไม่ชอบแฟน เยอะไปหมด จะเลิกคบก็ไม่ได้ เหลือกันอยู่แค่นี้ ไม่ชวนไปไหนมาไหน ด้วยก็ไม่ได้ พอชวนไปด้วยก็ต้องขออนุญาตจากแฟนก่อน ไปไม่ได้เพื่อนก็ต้องเปลี่ยนแผนตาม จะไปไหนก็ต้องตามที่แฟนเพื่อนอนุญาต

บอกเลยชาตินี้ ขออย่าได้พบอย่าได้เจอ หรือขออย่าได้แฟนขี้หึง ขี้ห่วงขนาดนี้ คนรอบข้างเดือดร้อนไปด้วยหมด ถ้าเกิดได้แฟนแบบนี้มา ขออยู่แบบไม่มีแฟนดีกว่า ขออยู่คนเดียว อย่างกับติดคุกเลย