รอยแผลในใจ
บทที่ 1 การสบตากันครั้งแรก
คำเตือน
ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
แม่ครับใครก็ไม่รู้ยืนอยู่หน้าบ้านของเรา
ผมมองออกไปนอกหน้าต่าแล้วเห็นชายร่างทรงคน1ยืนอยู่หน้าบ้านของเรา
ผมก็เลยบอกแม่ไปเพราะกลัวว่าชายคนนั้นอาจจะมาทำร้ายเราก็ได้
แม่ของพระเอก รินรดา
อ๋อเหรอจ๊ะเขาเป็นเพื่อนของแม่เองแหละ ว่าแต่เขามาถึงแล้วหรอ
หลังจากนั้นก็มีเสียงกลิ่นดังขึ้นที่หน้าบ้าน
หลังจากนั้นแม่ของผมก็ไปเปิดประตู
นายเอก ธาน
ไงไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะ รินรดา
แม่ของพระเอก รินรดา
จะให้ช่วยดูแลลูกหน่อยนะ
ผมมองเพื่อนตัวเองที่ไม่ได้เจอกันมานานเจอกันอีกครั้งก็บอกให้ผมดูแลลูกของตัวเองเนี่ยนะ แทบจะไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย
นายเอก ธาน
อะไรนะแล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ
แม่ของพระเอก รินรดา
ก็นายเป็นเพื่อนฉันไม่ใช่หรือไง
นายเอก ธาน
แล้วทำไมเธอไม่ดูแลลูกของตัวเองเอ็งล่ะ แล้วทำไมให้ฉันดูแลลูกของเธอละ
เขาเลยสงสัยจริงๆว่าทำไมเพื่อนของเขาไม่ดูแลลูกของตัวเองเองนะ ชายหนุ่มร่างสูงคิดในใจ
แม่ของพระเอก รินรดา
ก็มันมีธุระที่จะต้องไปทำที่ต่างประเทศ
นายเอก ธาน
หล่อแล้วพ่อของเด็กล่ะ
แม่ของพระเอก รินรดา
ไปทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ ไม่นานมานี้เอง
นายเอก ธาน
แล้วทำไมเธอไม่พาลูกของตัวเองไปต่างประเทศด้วยล่ะ
แล้วถ้าจะไปต่างประเทศแล้วทำไมไม่พาลูกของตัวเองไปด้วยล่ะ ชายหนุ่มร่างสูงคิดในใจ
แม่ของพระเอก รินรดา
ก็ฉันจะพาไปด้วยแต่เจ้าตัวดันไม่อยากไปนี่สิ
นายเอก ธาน
แล้วลูกของเธออีกคนล่ะ
แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่าเพื่อนผมมีลูก 2 คนนี่นาแล้วลูกอีกคนของเพื่อนผมล่ะ
แม่ของพระเอก รินรดา
นอนอยู่
นายเอก ธาน
ยังไม่ตื่นอีกหรอ
นี่ถามจริงเพื่อนผม สอน ลูกตัวเองยังไงเนี่ย ป่านนี้ยังไม่ตื่นอีกหรอชายหนุ่มคิดในใจ
นายเอก ธาน
แล้วจะเอายังไงล่ะ
แม่ของพระเอก รินรดา
ลูกคนเล็กของฉันบอกว่าจะไปด้วยนะ ส่วนคนโตก็บอกว่าไม่อยากจะไปด้วยนะ
นายเอก ธาน
โอเคเอางั้นก็เอางั้น
พอตกลงกันเสร็จผมก็หันไปเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งครามใช่ไหมนะ ผมคิดในใจ
ผมเลยส่งยิ้มให้ครามยังอ่อนโยน ครามหน้าแดงนิดๆ
นายเอก ธาน
แล้วจะไปเมื่อไหร่ล่ะต่างประเทศนี้
แม่ของพระเอก รินรดา
พรุ่งนี้
นายเอก ธาน
ห่ะ พรุ่งนี้เลยหรอจะไปเร็วเกินไปไหม
มันจะไม่เร็วเกินไปหรอที่เพื่อนผมจะไปต่างประเทศเร็วขนาดนั้น แต่ผมว่าเธอก็คงจะมีเหตุผลของตัวเองแลนา
แม่ของพระเอก รินรดา
ใช่ แต่ว่ามันมีธุระเยอะนะต้องไปจัดการ
นายเอก ธาน
โอเคฉันเข้าใจแต่ว่าความรู้สึกของเด็กล่ะ
แม่ของพระเอก รินรดา
ไม่เป็นไรหรอกเขาบอกว่าเขาอยู่ด้วยตัวเองได้อยู่แล้วลูกชายคนโตของฉันนั้นเขาแข็งแกร่งเหมือนพ่อตัวเองเลยใช่ไหมล่ะ
เพื่อนผมนี่ก็นารักไอ้หมอนั่นจริงๆเลย ไม่รู้จะสั่งหาคำพูดที่ไหนมาพูดจริงๆเลย เหนื่อยใจกับเพื่อนตัวเอง ที่หลงรักไอ้หมอนั่นจงหัวปัดหัวปั่น
นายเอก ธาน
โอเคฉันเข้าใจแล้วเดี๋ยวฉันจะช่วยดูแลลูกของเธอเป็นอย่างดีเลย
แม่ของพระเอก รินรดา
ขอบคุณนะ ธาม
ดวงตาของหญิงสาวเป็นประกายด้วยการขอบคุณเพื่อนตัวเอง ที่ช่วยดูแลลูกชายสุดที่รักของเธอ
นายเอก ธาน
ไม่เป็นไรหรอกน่าเราเป็นเพื่อนกัน
แม่ของพระเอก รินรดา
โอเคงั้นพรุ่งนี้เจอกัน
นายเอก ธาน
โอเคงั้นพรุ่งนี้เจอกันไปละ
ผมมองผู้ชายคนนั้นที่ขับรถออกจากบ้านไป
พระเอก ครามตอนเด็ก
แม่ครับผงจะได้ไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นหรอ
แม่ของพระเอก รินรดา
ใช่จ้ะพรุ่งนี้ครามก็เตรียมตัวให้เรียบร้อยด้วยนะจ๊ะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
แล้วน้องชายของผมล่ะครับ
แม่ของพระเอก รินรดา
อ๋อเซนเขาจะไปกับแม่นะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
โอเค ครับงั้นผมขอไปเตรียมของก่อนนะครับ
？？？นักเขียน
ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ
？？？นักเขียน
พอดีว่านี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราแต่งนะค่ะ
？？？นักเขียน
ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านด้วยค่ะ
การบอกลากันของแม่กับลูก
เสียงกลิ่นดังขึ้นที่หน้าบ้าน
ตามารด้วยเสียงของชายคนหนึ่ง
นายเอก ธาน
นี่ฉันมารับแล้ว
นายเอก ธาน
บอกว่าจะให้ขับรถไปส่งที่สนามบินไม่ใช่หรือไง
นายเอก ธาน
แล้วเตรียมตัวเสร็จหรือยังละ
แม่ของพระเอก รินรดา
เสร็จแล้ว
นายเอก ธาน
แล้วลูกของเธอล่ะเตรียมตัวเสร็จหรือยัง
แม่ของพระเอก รินรดา
เสร็จแล้ว
นายเอก ธาน
OK งั้นฉันจะขับรถไปส่งเธอกับลูกอีกคนของเธอไปที่สนามบินนะ
นายเอก ธาน
แล้วลูกคนโตของเธอจะไปที่สนามบินด้วยไหม
แม่ของพระเอก รินรดา
ฉันว่าครามน่าจะอยากไปด้วยนะ ไปส่งฉันที่สนามบินเป็นครั้งสุดท้ายไง
นายเอก ธาน
โอเคงั้นไปด้วยกันเลย
ตอนนี้ กำลังจะขึ้นเครื่องบินแล้วนะคะ
นายเอก ธาน
ขอให้เธอโชคดีนะ
แม่ของพระเอก รินรดา
ดูแลลูกของฉันให้ดีด้วยล่ะ
นายเอก ธาน
จะดูแลให้ดีเลยล่ะไม่ต้องเป็นห่วง
แม่ของพระเอก รินรดา
บ๊ายบายนะจ๊ะคราม แม่รักลูกนะจะ แม่สัญญาว่าจะกลับมาหาครามอย่างแน่นอน
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับ แม่ผมก็รักแม่เหมือนกันครับ
เซน
พี่ลืมผมไปหรือเปล่าอ่ะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
โอเคฉันก็รักแกเหมือนกันแหละ เซน
เซน
ผมก็รักพี่เหมือนกัน ไอ้พี่ชอบขี้เก๊กเอย
พระเอก ครามตอนเด็ก
พูดอะไรของแก
เซน
ก็มันเป็นความจริงนี่นา
พระเอก ครามตอนเด็ก
ว่าอะไรนะ รู้สึกโกรธนิดๆ
แม่ของพระเอก รินรดา
ok ok พอได้แล้วจ้าเราต้องขึ้นเครื่องบินกันแล้ว หยุดทะเลาะกันได้แล้วจ้า
พระเอก ครามตอนเด็ก
เซน เอาไว้ก่อนเถอะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ถ้านายกลับมาอีกทีนายโดนแน่
เซน ได้แต่แลกลิ้นปลิ้นตาใส่พี่ชายของเขาด้วยความสนุกสนาน ที่เห็นว่าพี่ชายของเขาไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เขาหัวเราะอย่างสนุกสนาน
เอาไว้ก่อนเถอะนะไอ้น้องชายบ้า คราม คิดในใจ
แม่ของพระเอก รินรดา
โอเคงั้นไปก่อนนะดูแลลูกของฉันให้ดีๆด้วยล่ะ ไอ้ธาม ถ้าฉันได้ยินข่าวว่าลูกฉันเป็นอะไรไปนะแกเจอดีแนไอ้เพื่อนเวน
นายเอก ธาน
ok จะดูแลให้ดีเลยครับแม่คุณเอ๋ย
ก่อนหญิงสาวจะไปเธอก็ยังย้ำอีกครั้งให้ดูแลลูกคนโตของเธอให้ดีๆ
ก่อนที่เธอจะขึ้นเครื่องบินไป
หลังจากนั้นชายหนุ่มก็หันไปที่เด็กชาย
นายเอก ธาน
นายชื่อครามใช่ไหม
ชายหนุ่มร่างสูงหันไปถามเด็กชาย
นายเอก ธาน
สวัสดีนะพี่ ชื่อธานเป็นเพื่อนของแม่เธอน่ะ
นายเอก ธาน
หลังจากนี้เธอจะได้ไปอยู่ที่บ้านของพี่นะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมขอเรียกว่าพี่ก็แล้วกันนะครับ
นายเอก ธาน
ได้อยู่แล้วสิครับ
นายเอก ธาน
แล้วหนูชื่อครามใช่ไหมครับ (ยิ้มยังอ่อนโยน
พระเอก ครามตอนเด็ก
ใช่ครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
แล้วก็อย่าเรียกว่าหนูด้วยนะครับ
นายเอก ธาน
ครับงั้นไปที่บ้านพี่กันเลยนะครับ
นายเอก ธาน
เป็นยังไงครับบ้านของพี่มันอาจากดูเก่าหน่อยนะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ไม่เป็นไรหรอกครับแค่นี้ผมก็อยู่ได้ครับพี่ธาน
นายเอก ธาน
โอเคงั้นเราเข้าบ้านกันเถอะ คราม
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับ พี่ธาน
นายเอก ธาน
อือ แต่ว่าพี่เหมือนจะลืมอะไรไปนะ
อืออะไรนะ อ๋อจริงด้วยพี่ลืมเตรียมห้องนอนให้คราไปซะสนิทเลย พี่ขอโทษนะคราม พอดีว่าพี่ลืมจริงๆนะ
ชายหนุ่มร่างทรงตรงหน้าทำหน้ารู้สึกผิด เด็กหนุ่มที่เห็นอย่างนั้นก็รู้สึกไม่ดี ที่เห็นว่าร่างสูงตรงหน้าทำหน้าเศร้า เด็กหนุ่มเลยพูดว่า
แต่ทันใดนั้นเองเด็กหนุ่มยังไม่ได้พูดอะไรชายหนุ่มก็พูดออกมาซะก่อน
นายเอก ธาน
ไม่เป็นไรงั้นคืนนี้คราม มานอนกับพี่ก็แล้วกัน
พระเอก ครามตอนเด็ก
เออ คือว่า
นายเอก ธาน
หรือว่าครามไม่อยากมานอนกับพี่หรอครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ไม่ใช่แบบนั้นครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมกลัวพี่ธานจะนอนไม่สบายหน้า
นายเอก ธาน
ไม่เป็นไรหรอกพี่น้องสบายอยู่แล้วเตียงพี่ใหญ่นะพอนอนได้อยู่ 2 คน
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับ งั้นคืนนี้ก็
นายเอก ธาน
ก็ครามจะมานอนกับพี่ไง
หมายถึงนอนกันแบบพี่น้องอ่ะนะ อย่าคิดอะไรแปลกๆด้วยนะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับโอเคครับ
นายเอก ธาน
แล้วกินอะไรมาละยังล่ะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ตอนเช้าก็กินมาแล้วครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ก็อย่างนะครับ
นายเอก ธาน
ไม่ได้ๆต้องไปกินข้าวตอนนี้เลยตอนนี้ก็เย็นแล้วนะพี่เองก็หิวแล้วด้วย
นายเอก ธาน
งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะคราม
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับ พี่ธาน
พระเอก ครามตอนเด็ก
มีอะไรหรอครับพี่ธาน
นายเอก ธาน
แต่ว่าพี่จำได้ว่าในห้องครัวพี่ไม่มีอะไรเลยอะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
............
นายเอก ธาน
เออไม่เป็นอะไรหรอกเนาะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ไม่เป็นอะไรก็บ้าแล้วสิครับพี่
พระเอก ครามตอนเด็ก
แล้วเราจะกินอะไรละครับ
นายเอก ธาน
เดี๋ยวพี่พาไปกินที่ร้านอาหารเอง
ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ
การได้กินก๋วยเตี๋ยวครั้งแรก
ณ ร้านอาหาร ร้านขายก๋วยเตี๋ยวประจำของธาน
นายเอก ธาน
ครามอยากกินอะไรหรอครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
อะไรก็ได้นะครับแค่ช่วยทำให้อิ่มท้องก็พอแล้วครับ
นายเอก ธาน
OK งั้นไปร้านก๋วยเตี๋ยวก็แล้วกัน
พระเอก ครามตอนเด็ก
อยู่ไกลไหมครับ
นายเอก ธาน
ไม่ไกลหรอกน่าปากซอยนี่เองเดินไปก็ถึงแล้วเป็นร้านประจำของพี่เองน่ะ
ปกติก๋วยเตี๋ยวมีรสชาติเป็นยังไงกันนะเราเองก็ไม่เคยได้กินเลยนี่นาปกติได้กินแต่อาหารที่มีประโยชน์ ครามคิดในใจ
ผมนั่งมองพี่ธานที่สั่งอาหาอยู่
นายเอก ธาน
ครามนั่งมองหน้าพี่ตั้งนานแล้วนะมีอะไรหรอคราม
พระเอก ครามตอนเด็ก
ไม่มีอะไรหรอกครับพี่
พระเอก ครามตอนเด็ก
จริงๆแล้วผมไม่เคยมากินร้านแบบนี้มาก่อนเลยนะครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาร้านแบบนี้
นายเอก ธาน
แล้วไม่มีใครพาครามมากินร้านอาหารแบบนี้บ้านเลยหรอ
นายเอก ธาน
นี่เป็นครั้งแรกที่ครามมากินร้านอาหารแบบนี้สินะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ใช่ครับ
ระหว่างที่พวกเขาทั้งสองคนคุยกันอยู่อาหารก็มาเสิร์ฟพอดี
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
ก๋วยเตี๋ยวมาแล้วจ้า
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
อุ้ยธานไปมีลูกตอนไหนนะไม่เห็นมาบอกกันเลยนะจ๊ะ
นายเอก ธาน
ไม่ใช่ลูกผมเว้ยเจ๊
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
จริงหรอ
นายเอก ธาน
แน่นอนสิเจ๊เมียก็ยังไม่มีจะไปมีลูกได้ยังไง
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
อ้าวแล้วลูกใครล่ะ
นายเอก ธาน
นี่ลูกเพื่อนของผมเองแหละเจ๊เพื่อนฝากมาให้ดูแลซะ 1 2-3 ปีพอดีว่าเพื่อนผมมีธุระนะ
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะธาน นายต้องดูแลเด็กคนนึงเลยนะมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆน้อยๆนะธาน อีกอย่างต้อง 2-3 ปีแนนายจะไวหรอ
เจ้ขายก๋วยเตี๋ยวมองหน้าธานด้วยความเป็นห่วง
นายเอก ธาน
ไม่เป็นไรหรอกครับเจ๊ผมรับผิดชอบวายอยู่แล้ว
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
เอาเถอะเดี๋ยวฉันจะช่วยนายอีกแรงนะ
นายเอก ธาน
รักเจ้ที่สุดครับ
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
แล้วหนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมชื่อ ครามครับ
อือเหมือนว่าฉันจะลืมอะไรไปนะ
นายเอก ธาน
ออจริงด้วยมัวแต่คุยกันก๋วยเตี๋ยวเลยเย็นหมดแล้วเนี่ย
นายเอก ธาน
งั้นเรามากินก๋วยเตี๋ยวกันเถอะนะคราม
พระเอก ครามตอนเด็ก
แต่ว่าพี่เมื่อกี้นี้พี่ธานบอกว่าพี่รักอะเจ๊คนนั้นหรอครับ
นายเอก ธาน
ก็ไม่เชิงว่ารักหลอกนะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ถ้าพี่ไม่ตอบผมมันทำให้ผมรู้สึกแย่นะครับ
นายเอก ธาน
พี่หมายถึงรักแบบเพื่อนกันอะไรอย่างนี้นะครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
แต่ว่าพี่อยากบอกรักใครได้ไหมผมไม่ชอบตอนเวลาเห็นพี่บอกรักใครน่ะ
นายเอก ธาน
ครับๆพี่จะไม่บอกรักใครครับ
เอาแต่ใจจริงๆเลยเด็กคนนี้เนี่ย ธานคิดในใจ
พระเอก ครามตอนเด็ก
แล้วพี่บอกรักแค่ผมคนเดียวได้ไหมล่ะ
นายเอก ธาน
ได้อยู่แล้วสิครับ ครามนาเป็นน้องชายของพี่นะพี่จะไม่รักได้ยังไงล่ะ
ไม่ได้หมายถึงอยากให้รักแบบน้องชายซะหน่อยคราม (คิดในใจ)
นายเอก ธาน
แล้วก็หายงอนได้แล้วนะครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ใครงอนครับ
นายเอก ธาน
ครับๆไม่มีใครงอนเลยครับ
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
นี่ธานลืมอะไรไปหรือเปล่าลืมฉันไปหรือเปล่า
นายเอก ธาน
อ้าวนี่ยังไม่ได้ไปอีกหรอเจ้
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
ไปก็บ้าแล้วฉันนี่ยืมฟังตั้งนานแล้วยังไม่เห็นฉันอีกหรอ
ในขณะนั้นเอง ธานก็กินเสร็จพอดีก็เลยถือโอกาสยื่นจานให้เจ๊แกไปซะเลย
นายเอก ธาน
นี่ครับเจ๊จานผมกินเสร็จแล้ว
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
แล้วให้ฉันทำไมยะ
นายเอก ธาน
ก็เจ๊เป็นเจ้าของร้านไม่ใช่หรอ
เจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย
เออเดี๋ยวกูเก็บเองก็ได้
หลังจากนั้นเจ๊เเกก็เดินออกไปแล้วก็ไปเก็บจานที่โต๊ะอื่นๆต่อ
หลังจากนั้นผมก็หันไปถามครามที่ยังกินก๋วยเตี๋ยวยังไม่เสร็จอยู่ว่า
นายเอก ธาน
เป็นไงครามอร่อยไหมก๋วยเตี๋ยวนะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
อร่อยครับ
หลังจากนั้นผมก็มองออกไปข้างนอก
ดูเหมือนว่าฝนจะตกแล้วแฮะ ธาน คิดในใจ
เขาเลยหันไปบอกครามว่า
นายเอก ธาน
นี่ครามกินเสร็จหรือยังดูเหมือนฝนจะตกเลยนะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมก็กินเสร็จพอดีเลยครับ
หลังจากที่ผมจ่ายเงินเสร็จ ผมก็กลับบ้านกับคราม
นายเอก ธาน
ครามงั้นเรากลับบ้านกันเถอะ
หลังจากที่พวกเขาสองคนถึงบ้าน ฝนก็โปรยปรายลงมายังไม่หยุดไม่หย่อน
นายเอก ธาน
ดีนะที่กลับมาเร็ว
นายเอก ธาน
งั้นเราเข้าบ้านกันเถอะ
นายเอก ธาน
เดี๋ยวฉันจะให้ครามอาบน้ำก่อนนะ
นายเอก ธาน
ครามอ่างน้ำเองได้ใช่ไหม
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมอาบน้ำเองได้อยู่แล้ว
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะครับ
ชายหนุ่มร่างสูงที่ได้ยินคำตอบแบบนั้น ก็หัวเราะออกมาอย่างเบาๆ
พระเอก ครามตอนเด็ก
หัวเราะอะไรครับ
นายเอก ธาน
ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากหัวเราะเฉยๆนะ ถ้างั้นก็ครามไปอาบก่อนนะ
นายเอก ธาน
เดี๋ยวพี่ค่อยอาบทีหลังก็ได้
นายเอก ธาน
ถ้างั้นก็ครามไปอาบก่อนนะเดี๋ยวพี่รอเอง
หลังจากผ่านไปสักพักครางก็ออกมาจากห้องน้ำ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมอาบน้ำเสร็จแล้วครับ
นายเอก ธาน
ครับเดี๋ยวพี่เข้าไปอาบต่อนะ
หลังจากนั้นร่างทรงก็ถอดผ้าออกทีละชิ้นทีละชิ้น เผยให้เห็นกล้ามท้องที่มีซิกแพคเรียนกันเป็นก้อนๆยังสวยงาม แล้วก็อกที่เหมือนกับซาลาเปานุ่มนิ่มดูแล้วช่างหน้าบีบเหลือเกินอกใหญ่ๆนั่น
หลังจากนั้น ธานก็ลูกหลายไปตามร่างกายเพื่อทำความสะอาด กลิ่นหอมๆของสบู่ฟุ้งออกมาจากข้างนอก ทำให้เด็กหนุ่มที่กำลังนอนอยู่บนเตียงได้กลิ่น หอมๆของสบู่นั่น
ทำไมกลิ่นหอมจะนะ คราม (คิดในใจ)
แต่ว่าถ้าได้มานอนบนเตียงเดียวกันน่าจะหอมกว่านี้นะ คราม คิดในใจ
หลังจากนั้นธานก็อาบน้ำเสร็จพอดี
นายเอก ธาน
ทำอะไรอยู่หรอคราม
พระเอก ครามตอนเด็ก
...........
นายเอก ธาน
หรือว่านอนแล้วนะ
เด็กหนุ่มคิดในใจ แกล้งหลับดีกว่าเราทำอะไรไม่ถูก
นายเอก ธาน
ถ้างั้นก็ไปเปลี่ยนเสื้อดีกว่า
หลังจากที่ธานเปลี่ยนเสื้อเสร็จ
นายเอก ธาน
คราม หลับจริงๆแล้วหรอ
หลังจากนั้นครามก็แกล้งทำเป็นสลึมสะลือ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับพี่ธาน
พระเอก ครามตอนเด็ก
มีอะไรหรอครับ
นายเอก ธาน
ไม่มีอะไรหรอกนะแค่อยากถามเฉยๆ
พระเอก ครามตอนเด็ก
อยากถามเรื่องอะไรหรอครับ ?
นายเอก ธาน
เรื่องที่ครามไม่อยากไปต่างประเทศกับแม่ของครามน่ะ
นายเอก ธาน
ถ้าครามไม่อยากบอกพี่ก็ไม่เป็นไรนะครับ ไม่ต้องบอกก็ได้ถ้ามันทำให้ครามอึดอัดนะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
จริงๆก็มีเหตุผลครับ
นายเอก ธาน
ถ้าครามไม่อยากบอกพี่ไม่เป็นไรไม่ต้องบอกก็ได้พี่เข้าใจ
พระเอก ครามตอนเด็ก
คือว่าผมไม่ถูกกับพ่อของผมนะครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
เหตุผลเพราะว่าพ่อจะให้ผมสืบทอดธุรกิจแทนพ่อนะครับทั้งๆที่ผมไม่อยากทำ เราเลยทะเลาะกันบ่อยๆนะครับเพราะเรื่องนี้นี่แหละผมจึงไม่อยากไปเจอหน้าพ่อที่ต่างประเทศ
ชายหนุ่มร่างทรงมองหน้าเด็กหนุ่มตรงหน้าที่เล่าเรื่องให้เขาอย่างทำหน้าเศร้าๆ
นายเอก ธาน
ไม่เป็นไรนะครามเดี๋ยวพี่จะชวนพูดให้พ่อของครามเอง
พระเอก ครามตอนเด็ก
ขอบคุณครับ
นายเอก ธาน
แล้วก็ไม่เป็นไรนะครามพี่จะอยู่ข้างๆนายเอง
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับผมก็จะอยู่ข้างๆของพี่เหมือนกัน
ทำไมเราถึงรู้สึกใจเต้นแปลกๆนะ (ตึกตักๆๆๆ
คำพูดเมื่อกี้ทำให้เด็กหนุ่มตรงหน้าร่างทรงรู้สึกใจเต้น ด้วยที่ชายหนุ่มร่างทรงไม่รู้ตัว เขาเผลอทำให้ใครบางคนตกหลุมรักไปเสียแล้ว โดยที่ชายหนุ่มร่างทรงไม่รู้ตัวเลย
เด็กหนุ่มเอ็งก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกใจเต้นของตัวเองนั่นมันคืออะไร แต่รู้เพียงว่าตอนนี้เขารู้สึกดี
นายเอก ธาน
งั้นเรานอนกันเถอะ
นายเอก ธาน
ถ้าครามรู้สึกว่าหนาวก็มาก่อนพี่ก็ได้นะ
ทันใดนั้นเด็กหนุ่มก็เผลอเข้าไปกอดร่างสูงอย่างแนบแน่น
ครามคิดในใจอบอุ่นจัง หอมด้วย แถมหน้าอกก็ยังนุ่มนิ่มด้วย
นายเอก ธาน
หนาวมากเลยหรอคราม
พระเอก ครามตอนเด็ก
ครับ ถ้าผมโตขึ้นผมขออยู่กับพีธานอีกได้ไหมครับ
นายเอก ธาน
ได้อยู่แล้วสิพี่บอกแล้วไงพี่จะอยู่ข้างๆครามตลอดไปเลยนะ
นายเอก ธาน
แล้วก็หยุดถูหน้า กับหน้าอกของพี่ได้แล้วนะมันจั๊กจี้
พระเอก ครามตอนเด็ก
ก็หน้าอกของพี่มันนุ่มนิ่มเหมือนซาลาเปาเลยนี่นา
พระเอก ครามตอนเด็ก
แต่ว่าพี่ครับ
พระเอก ครามตอนเด็ก
ผมไม่อยากให้ใครมายุ่งกับพี่เลยอะ
พระเอก ครามตอนเด็ก
แล้วก็พี่อย่าให้ใครมาจับหน้าอกของพี่ด้วยนะผมไม่ชอบ
นายเอก ธาน
ใครจะมาให้คนอื่นมาจับหน้าอกของตนเองกันละ
หลังจากนั้นทั้งสองก็เข้าสู่ช่วงนิทราไป
ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
