NovelToon NovelToon

หอนางโลม

นางโลม.1

ณ เมืองซิงเหรินปา
นับว่าเป็นเมืองที่สมบูรณ์แบบ
NovelToon
NovelToon
วันนี้เป็น วัน ข่ง-หมิง-เติง
หรือวันปล่อยโคมลอย
NovelToon
ผู้คนทั้งเมืองจะปล่อยโคมลอย มีความเชื่อว่าจะนำพาสิ่งร้ายๆของตะกูลแซ่ต่างๆ ออกไป
รวมถึงหอนางโลมด้วยครับ
NovelToon
ที่นี่คือหอนางโฬม และผม ลี่ซือ เป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตายตั้งแต่เด็ก จึงถูกพี่พี่ ในหอนางโลมเลี้ยงดูมาจนโต
แต่ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในหอนี้ จึงถูกสั่งว่าถ้าออกไปไหน จะต่างใส่หน้ากากเพื่อปกปิดตัวตน ไม่ให้ถูกมองเหยียดหยามต้นตระกูลนั่นเอง
.
ลี่จู
ลี่จู
ลี่ซืออ!
ลี่จู
ลี่จู
ไปซื้อผ้าไหมให้พี่หน่อยสิจ้ะ
ได้ครับบ //หยิบหน้ากากเดินออกไป
.
ตลาด
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//เดินมา
ลี่ซือ
ลี่ซือ
(ผ้าไหมราคาขึ้นหรอเนี่ย)
ลี่ซือ
ลี่ซือ
(เอาไงล่ะทีนี้) //ตังไม่พอ
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//เห็นขบวนเดินผ่าน
ลี่ซือ
ลี่ซือ
! //คิดออก+วิ่งไปที่ขบวน
ลี่ซือ
ลี่ซือ
พี่ทหารครับบ
ทหาร
ทหาร
เอ็งมีอะไร //วางขบวน
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ผมขอยืมเงินได้ไหมพี่ 🥺
ทหาร
ทหาร
จะได้อย่างไร! เอ็งเป็นใครก็ไม่รู้
เฟยหรง
เฟยหรง
//ชะโงกหน้าลงมาดู
ทหาร
ทหาร
เอาตัวไอนี่ออกจากแถวขบวน! //สั่งทหาร
เดี๋ยว!
ทหาร
ทหาร
องค์ชาย!
ทหาร
ทหาร
//หมอบ
ลี่ซือ
ลี่ซือ
??
ทหาร
ทหาร
//กดหัวลี่ซือให้หมอบ
ลี่ซือ
ลี่ซือ
(คนใหญ่ คนโต) //โดนกด
เฟยหรง
เฟยหรง
เอาเงินข้าไป //ให้
ลี่ซือ
ลี่ซือ
!!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ขอบคุณนะครับ! //รับเงินทันที
ทหาร
ทหาร
//งงกับกิริยามารยาท
เฟยหรง
เฟยหรง
เจ้าถอดหน้ากากสิ
ลี่ซือ
ลี่ซือ
!!! ไม่สามารถครับ //ก้มหัว
ทหาร
ทหาร
[อย่าขัดองค์ชาย]
ลี่ซือ
ลี่ซือ
[ผมมีเหตุจำเป็น]
เฟยหรง
เฟยหรง
ถอด
ลี่ซือ
ลี่ซือ
...
เฟยหรง
เฟยหรง
//จะถอดให้เอง
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//วิ่งหนี
ทหาร
ทหาร
เห้ย! จะวิ่งตาม
เฟยหรง
เฟยหรง
ไม่ต้อง ข้าไปเอง
ทหาร
ทหาร
แต่-
เฟยหรง
เฟยหรง
//วิ่งตามไป
.

นางโลม.2

ลี่ซือ
ลี่ซือ
แฮกแฮก //เหนื่อย
ลี่ซือ
ลี่ซือ
คงไม่ตามแล้วมั้ง //เท้าเข่า
ลี่ซือ
ลี่ซือ
!!! //ถูกดึงตัว
ลี่ซือ
ลี่ซือ
องค์ชาย!!
เฟยหรง
เฟยหรง
ขอข้าดูหน้าเจ้าหน่อย //กระชากหน้ากาก
ลี่ซือ
ลี่ซือ
!!!!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
องค์ชายเลว! ผมบอกไม่ให้ถอดไง!!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//สบัดตัวอย่างแรง
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//ใส่หน้ากาก + วิ่งกลับหอ
เฟยหรง
เฟยหรง
(เราโดนด่าหรอ) //อึ้ง
เฟยหรง
เฟยหรง
(น่าสนใจ)
NovelToon
ลี่จู
ลี่จู
ซือ ผ้าไหมพี่ล่ะ!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//วิ่งเข้าห้อง
ลี่จู
ลี่จู
อ่าว
.
ลี่ซือ
ลี่ซือ
เอาไงดีเนี่ยยย
ลี่ซือ
ลี่ซือ
เราไปด่าเขา
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ถ้าเขาสั่งประหารทำไงดีเนี่ย
ลี่ซือ
ลี่ซือ
โอ้ยยยยย //กุมขมับ
.
กงรี
กงรี
องค์ชายวาดกะไรอยู่หรอขอรับ
เฟยหรง
เฟยหรง
เจ้าไปหาคนนี้ให้ข้าหน่อย //วางหมึก
NovelToon
กงรี
กงรี
ขอรับ
หลายวันผ่านไป
กงรีหาลี่ซือจนพบจุดหมาย
กงรี
กงรี
กระหม่อมพบแล้วนะขอรับ
เฟยหรง
เฟยหรง
ที่ไหน
กงรี
กงรี
...
กงรี
กงรี
หอนางโลมขอรับ
เฟยหรง
เฟยหรง
พวกคนอย่างว่าสินะ
เฟยหรง
เฟยหรง
ข้าขอไปดูหน้าตาให้ชัดเสีย
กงรี
กงรี
รับทราบครับ
กงรี
กงรี
แต่กระหม่อมรู้มาว่า ถ้ามีบุรุษไหนเข้าไป
กงรี
กงรี
จะต้องใส่หน้ากากเพื่อปิดบังตัวตน
เฟยหรง
เฟยหรง
ขอพอมีหน้ากากอยู่
กงรี
กงรี
กระหม่อมไม่มีเลยขอรับ //ก้มหัว
เฟยหรง
เฟยหรง
งั้นเจ้าไม่ต้องไป ไปส่งข้าหน้าหอนางโลมก็พอ
กงรี
กงรี
ขอรับ
หน้าหอ
กงรี
กงรี
ถึงแล้วขอรับ
เฟยหรง
เฟยหรง
ขอบนํ้าใจเจ้ามาก
เฟยหรง
เฟยหรง
ส่งข้าแค่นี้พอ
เฟยหรง
เฟยหรง
//เดินเข้าไป
กงรี
กงรี
//ก้มหัวเคารพ
.

นางโลม.3

ลี่ถิง
ลี่ถิง
สวัสดีน้าพ่อหนุ่มม //มาเกาะแขน
ลี่ถิง
ลี่ถิง
มาที่นี่มีเหตุอันใดไหมคะ น่าตาดูเครียดจัง🥺
เฟยหรง
เฟยหรง
ห้องนํ้าอยู่ไหนหรอ
ลี่ถิง
ลี่ถิง
ทางโน้นจ่ะ แล้วมารับชานะคะ //ชี้
เฟยหรง
เฟยหรง
//พยักหน้า
เฟยหรง
เฟยหรง
//เดินไปทางห้องนํ้า
.
เฟยหรง
เฟยหรง
//แอบออกเส้นทาง
เฟยหรง
เฟยหรง
//เดินไปเรื่อยๆ
เฟยหรง
เฟยหรง
(หอนอนสินะทางนี้) //เดินเข้าไป
เฟยหรง
เฟยหรง
(นั่น) //มอง
ลี่ซือ
ลี่ซือ
NovelToon
เฟยหรง
เฟยหรง
(เจ้านั่นจริงด้วย)
เฟยหรง
เฟยหรง
(สวย..)
เฟยหรง
เฟยหรง
//ตบหน้าตัวเอง
แป๊ะ!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
! //หันมอง
เฟยหรง
เฟยหรง
//แอบหลังพุ่มไม้
เฟยหรง
เฟยหรง
ฟุ่วว
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ใครกันน่ะ!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ผมเห็นนะ! //ถือมีดปอกผลไม้ไป
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//เดินมาตรงพุ่มไม้
เฟยหรง
เฟยหรง
//จับตัว
ลี่ซือ
ลี่ซือ
!!!
เฟยหรง
เฟยหรง
//โปะยาสลบสมัยนั้น
ลี่ซือ
ลี่ซือ
อึก!//ดิ้น
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//สลบ
เฟยหรง
เฟยหรง
นึกว่าจะเก่ง
เฟยหรง
เฟยหรง
ที่ไหนได้..
เฟยหรง
เฟยหรง
//ลูบใบหน้าอย่างเบามือ
เฟยหรง
เฟยหรง
(ชิงตัวเลยละกัน)
เฟยหรง
เฟยหรง
//อุ้มลี่ซืออ้อมหลังหอนางโลม
.
กงรี
กงรี
องค์ชาย!
กงรี
กงรี
//มองร่างที่อุ้มมา
กงรี
กงรี
ชายผู้นี้หน้าตาสวยเสียจริงขอรับ
เฟยหรง
เฟยหรง
//มองค้อน
เฟยหรง
เฟยหรง
กลับเถิด
.
ลี่ซือ
ลี่ซือ
//ตื่น
ลี่ซือ
ลี่ซือ
บ้านใครเนี่ย //มองรอบๆ
NovelToon
เฟยหรง
เฟยหรง
ห้องเจ้าในอนาคต //เดินเข้ามา
ลี่ซือ
ลี่ซือ
องค์ชาย!
เฟยหรง
เฟยหรง
ข้าเอง
ลี่ซือ
ลี่ซือ
จ-จับผมมาทำไมครับ //หมอบ
เฟยหรง
เฟยหรง
ข้าต้องการให้เจ้ามาปรนนิบัติข้า
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ผมไม่ทำครับ
เฟยหรง
เฟยหรง
ทำไมล่ะ
เฟยหรง
เฟยหรง
เจ้าอยู่ในซ่องพวกหญิงโสเภณี ข้าว่าเจ้าน่าจะเคยเห็น
ลี่ซือ
ลี่ซือ
อย่ามาว่าพี่ผมโสเภณี!!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
ทุกคนทำเพราะหาเงินเลี้ยงตนเอง
ลี่ซือ
ลี่ซือ
องค์ชายไม่รู้อะไร
เฟยหรง
เฟยหรง
เจ้า!
ลี่ซือ
ลี่ซือ
....
เฟยหรง
เฟยหรง
ได้ชายมากี่คนแล้วล่ะ
ลี่ซือ
ลี่ซือ
...ผมไม่-
เฟยหรง
เฟยหรง
เจ้าจะบอกว่าไม่เคยหรอ
เฟยหรง
เฟยหรง
น่าขันเสีย
ลี่ซือ
ลี่ซือ
(อาชีพแบบพี่ๆเรามันน่าเหยียดหยามขนาดนี้เลยหรอ) //กำมือ
เฟยหรง
เฟยหรง
ตกคํ่านี้เจ้ามาหาข้าที่บ่อนํ้าพุด้วยล่ะ
เฟยหรง
เฟยหรง
ถ้าไม่มาระวังเจ้ากับพี่ของเจ้า หัวจะหลุดจากบ่า
ลี่ซือ
ลี่ซือ
อึก//กลืนน้ำลาย
เฟยหรง
เฟยหรง
//เดินออกไป
.

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!