ทุกคนคงจะมีพี่ใช่มั้ยล่ะครับ ผมมีเเต่พี่ชายผมไม่มีพี่สาวครับ เเต่มีพี่คนนึงอยู่ไกลจากบ้านผมหลายร้อยโลเลยครับ พี่เขาสวยมาก(สำหรับผม)เเละผมก็ไปหาบ่อยมาก ตั้งเเต่รู้จักกันตอนเด็กๆ พี่เขาใจดีมากครับครอบครัวเขาก็ เป็นมิตรมากให้ตังค์พี่เขาเยอะมากเเละให้เอามาเลี้ยงขนมผมตลอด บ้านพี่เขาอยู่ที่ดอยหรือภูเขา เเละเมื่อเดินออกจากบ้านเลี้ยวขวาก็จะเห็นร้านค้า เเต่หมาเยอะมากเลยครับมันวิ่งไล่ผมกับพี่ๆการอย่างรวดเร็ว “โฮ่งๆ!!”ผมมากับพี่เขาเเละเพื่อนพี่เขาอีก2คน เป็นสาว2ครับ เขาวิ่งหนีหมาเเต่ผมเด็กตัวเล็กเกิน (ตอนนั้นอยู่ป.2)พี่เขาเลยวิ่งหนีทันเเละผมก็อยู่ท้ายสุดเดิมห่างกันมาก เพื่อนพี่เขาได้วิ่งไปถึงร้านเเล้ว เเต่พี่เขาก็หยุดวิ่ง พร้อมกลับหลังหันวิ่งมาจูงมือผมวิ่งไปที่ร้านค้า เเม่ค้าก็ช่วยไล่หมาให้จนหมาวิ่งหนีเตลิดหายไป พวกผมเดินซื้อ ขนมอย่างสบายใจผมเห็นขนมอันหนึ่ง หน้าอร่อยมากครับกล่องใหญ่มากก ผมอยากกิน จึงหันไปมองพี่เขาด้วยสายตาอ้อน จนพี่เขาดูออก “มองหน้าพี่เเบบนี้..มีอะไรรึป่าวคะ?” พี่เขาพูดขึ้นพลางมองมาที่ผมอย่างสงสัย “ป..ป่าวครับ..อยากมองคนสวยเเถวนี้น่ะครับ” ผมพูดเเก้เเละยิ้มเเห้งๆให้พี่เขา พี่เขาจึงเดินมาลูบหัวด้วยความเอ็นดู “ไอ่เด็กน้อยเอ้ยย ร้ายเเต่เด็กเลยนะ”พี่เขาพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้ เพื่อนๆทั้งสองเห็นก็เเอบกระซิบกัน ผมลืมบอกชื่ออ🤯 พี่เขาชื่อว่าพี่น้ำปั่น เพื่อนพี่เขานั้น ชื่อว่า กล้าเเละ เเทน ส่วนผมชื่อ มิลล์ *เป็นเพียงเเค่ชื่อที่ไรท์สมมติขึ้นเท่านั้น*⚠️ “กล้าๆ” พี่เเทนได้เรียกพร้อมกับหันไปสกิดเพื่อนที่อยู่ข้างๆตน “ว่าไงเเทน”กล้าตอบกลับเเต่ไม่ได้มองทั้ง2เเต่อย่างไดเเต่กำลังมองของที่อยู่ เบื้องหน้านั่นก็คือ เซ็ตเครื่องสำอางทุกอย่าง ของเล่นบาร์บี้ครบเซ็ต เล็บปลอมเเละของอีกมากมาย

...กล้าถึงกับกรี๊ดเเละตะโกนว่า “อร้าย!!เเพ็คเกจดีลเวอร์ เริ่ศๆๆ สับๆเลยค่ะป้าแจ่ม เท่าไหร่คะป้าา”ป้าเเจ่ม ตอบกลับมาว่า 1,198บาทจ้า กล้าจึงพูดออกมาว่า“อกอิเเป้นจะเเตก มีของชอบเยอะเเต่ตังค์ไม่พอ”ผมกับพี่น้ำปั่นพี่เเทนเเละป้าเเจ่มจึงมองไปที่พี่กล้า พลางหัวเราะออกมา 555555 ป้าเเจ่มหัวเราะชอบใจในไม่นานก็พูดออกมาว่า “กล้าเอ้ยกล้า”ผมจึงพูดว่า“มาขำประสานเสียงกันทุกคน..1...2...3”ทุกคนต่างหัวเราะชอบใจ “ตลกมากมั้ย เเต่คนมี่มีตังซื้อไม่ตลกด้วยนะคะ” “หยุดเเกล้งมันเถอะะน้องอีเเทนน”พี่น้ำปั่นได้พูดขึ้น พี่เเทนจึงพูดขึ้นมาว่า “เเหมม ทีกับกูนี่ อี มึง กู เออ อ่า อือ อืม ละดูกับน้อง น้อง พี่ ค่ะ ค่า คะ”ผมกลั้นขำไม่อยู่เลยฮะ เลยเอามือปิดปากเเละขำเสียงดัง จนทุกคนในร้านรวมถึงพี่ๆเเละป้าเเจ่มหันมามอง ผมได้เเต่ยืนคิดในใจเอ๋อๆเเละเหม่อลอย “นี่เราขำเสียงดังไปป่าวน้าา เเต่เราปิดปากเเล้ว”😁 “น้อง!น้องมิลล์ ผมสดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะถามพี่น้ำปั่นไปว่า“ครับพี่ พี่เรียกผม มีอะไรหรือป่าวครับ”พี่น้ำปั่นส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะตอบมาว่า “เป็นอะไรหรือป่าว พี่เรียกตั้งนาน ไม่เห็นตอบพี่เลย”พี่น้ำปั่นกล่าวถามผมด้วยความเป็นห่วงพี่น้ำปั่นมองหน้าผมนิ่งๆเเละมองตั้งเเต่หัวจนถึง ห* “พี่มองอะไรหรอครับ”ผมถามด้วยท่าทีที่สงสัยอยู่ไม่น้อย พี่เขาก็จูงมือผมกลับบ้านพี่กล้ากับพี่เเทนที่ดูของจนเจอของที่ราคาเท่ากับจำนวนที่เขามีเเละเดินตามมาที่บ้านของพี่น้ำปั่นเเต่ตาผมก็ชวนกลับบ้านเสียก่อนผมเด็กมากเเละตาเป็นคนขับรถผมจึงปฏิเสธไม่ได้เเละกลับบ้านไป...

จนตอนนี้ผมอยู่.ม.1เมื่อ3วันก่อนหน้านี้ตาของพี่เขาก็ได้เสียไปเเละพึ่งเผาวันนี้ผมก็ได้ไปหา เเละอยู่จนเผาศพเสร็จผมก็กลับมาที่บ้านพี่เขาเเละก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากเเต่ตอนเผาศพผมเห็นพี่เขาร้องไห้ ผมเป็นคน ใจอ่อนอ่อนไหว ขี้สงสาร เเละก็ซึน ชอบพี่เขาเเบบไม่รู้ตัวครับ ซึนไม่ซึนล่ะเนี่ยซึนจนไม่รู้ไม่ชอบพี่เขาผมเห็นพี่เขาร้องไห้เเล้วรู้สึกยังไงไม่รู้เเฮะเเละก็น้ำตาไหลไปด้วยตอนเอาดอกไม้จันไปวางพี่เขาก็ยืนรออยู่ตรงซ้ายมือ พี่เขายืนไหว้เเขกทุกท่านเเละร้องไห้ ผมจึงเดินเข้าไป ซับน้ำตาจับมือพี่เขา พร้อมกับบอกว่า “อย่าร้องไห้เยอะนะครับ เดี๋ยวไม่สวย ตาเขาจะเป็นห่วงเอานะ”ด้วยความที่คนเยอะมาก ผมเลยไม่ได้พูดอะไรเยอะมากเช่นกันครับ อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ เพลงนี้ต้องเข้าละ เเละก็ตอนไปบ้านพี่เขา ผมก็สังเกตว่า ตอนไม่เห็นพี่เขาเเปปเดียวก็มองเเละตามหา มันกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก เเละผมก็เห็นพี่เขานั่งอยู่บนบ้าน กินขนมจีนน้ำเงี้ยว เเละร้องไห้ไปด้วยในตอนนั้นผมก็ตัดสินใจว่าจะขึ้นไปดีไหมเพราะตอนนี้พี่กล้าเเละพี่เเทนไม่อยู่ที่นี่เเล้วบวกกับคนที่นี่ผมไม่รู้จักใครเลยในตอนนี้ผมเลยไม่ค่อยกล้าเข้าไปหาพี่เขากล้าเเค่ตอนที่พี่เขาอยู่กับครอบครัวหรืออยู่ห่างๆคน ข้างบนคนเยอะมาก เพราะข้างล่างคนนั่งเต็มเลย เเต่ลุงที่ขับรถให้เดินมาบอกว่าจะกลับเเล้วเดี๋ยวจะไปบ้านญาติใกล้ๆนี่ต่อ สรุปก็คือ อดขอเฟสพี่เขาเลยครับ นานๆทีผมจะได้มาหาพี่เขา ม.1เทอม2เปิดเทอมมาผมเอารถมอเตอร์ไซค์ย่าไปเเต่ไม่กล้าขี่ไปไหนไกลมากนัก ผมเลยตัดสินใจเก็บตังค์ซื้อรถใหม่เหมือนเพื่อนสนิทผมผ่านไป4ปี ในที่สุดผมเก็บได้สำเร็จ รถคันนั้นเป็นรถ เวฟ สี ขาวผมเลยเอาไปเเต่ง เท่ๆเเละก็เเอบหนีเที่ยวอยู่บ่อยๆ วันหนึ่งผมมีความคิดอยากไปเเม่จันเเต่ไม่มีใครไปส่งวัน นั้นเป็นวันเสาร์ไม่มีใครอยู่บ้านคนในบ้านก็ปล่อยผมเพราะผมโตเเละดูเเลตัวเองได้เเล้ว ผมจึงตัดสินใจไปหาเงินในกระปุกออมสินเเละขอเเม่ว่าจะไปเเม่จัน เเม่ก็อนุญาตเพราะมีใบขับขี่เเละสวมหมวกกันน็อคพร้อมกับทำตามกฎหมายเเละถอดของเเต่งรถผิดกฎหมายออก เเละก็ไปเเม่จัน พี่น้ำปั่นอายุห่างจากผมประมาณ 1-2ปี เพลงยิ่งโตยิ่งสวยต้องเข้าละ ผมก็ได้ตัดผมเเละเป็นทอมอย่างเต็มตัว เหลืออีกไม่กี่ปีเเล้วจะหมดเวลาช่วงวัยรุ่นเเล้ว เลยอยากใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เต็มที่โดยเฉพาะตอนมัธยมปลายผมยอมเเหกกกเกือบทุกกฏอาจจะเป็นที่มาของคำว่า “กฏมีไว้เเหก”ผมก็ขับรถไปเเม่จันด้วยตัวคนเดียวจนไปถึงบ้านของพี่น้ำปั่นคนในบ้านก็ต้อนรับเป็นอย่างดีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆก็เริ่มทำความรู้จักกับผมจนผมไม่เกร็งเหมือนตอนเเรกเเล้ว ผมเจอทุกคนยกเว้นพี่น้ำปั่น บังเอิญมากกกก ว่าวันนี้เป็นวันเกิดพี่น้ำปั่น เพื่อนพี่ๆที่ชื่อว่า มะปราง น้ำตาล ฮิลลิค เขาบอกว่า “เซอร์ไพรส์มันเกือบทุกอย่างเเล้วมันไม่อยากได้อะไรหรอกมันบอกว่าอยากเจอน้องอะไรสักอย่างอ่ะ มิลล์ๆอะไรสักอย่างเนี่ยเเหละ”พี่มะปรางได้พูดชื่อผม จนผมตกใจ อุทานออกมาว่า “ห๊ะะ!!!ผมเนี่ยนะ”ทุกคนต่างมองมาสายตาเดียวกันพี่ฮิลลิคกล่าวขึ้น “น้องคือ..น้องมิลล์หรอ” “ใช่ครับ ผมชื่อมิลล์”ผมไม่รู้ว่าจะพูดยังไงพี่ๆจึงมองหน้ากันเเบบไม่ได้นัดหมาย เเละวางเเผนกับทุกคนในบ้าน เเละผมก็ถามเเม่พี่น้ำปั่นก็บอกว่า “พี่น้ำปั่นไปซื้อของเลี้ยงงานวันเกิด เดี๋ยวก็คงมา”ทันทีที่พี่น้ำปั่นมาถึง ก็เห็นกล่องของขวัญกล่องใหญ่วางอยู่เพื่อนๆเปิดไฟเซอร์ไพรส์ “เปิดกล่องดูดิ เเต่ต้องเป่าเค้กก่อนไม่ใช่หรอ”พี่น้ำปั่นถามด้วยความสงสัย “เปิดๆไปเหอะ เดี๋ยวก็รู้เองน่า”พี่ฮิลลิคพูดเเละมองพี่น้ำปั่น ทันทีที่เปิดออกมา ก็เห็นผมยืนถือของต่างๆที่พี่เขาอยากได้เเละผมก็ยื่นให้ พี่เขาดีใจจนร้องไห้เลย พี่เขาส่งสัญญาณให้เพื่อนชูป้ายขึ้นเป็นป้ายเรืองเเสง ซึ่งอ่านว่า “เป็นเเฟนกันนะ”ผมอึ้งมากเเละตกใจจนทำอะไรไม่ถูก “อ..เอ่ออ..เป็นครับ” เเผนซ้อนเเผน เซอร์ไพรส์มาเซอร์ไพรส์กลับซะงั้น ผมก็อยู่จนมืดค่ำ เเละก็จะกลับบ้าน เเต่น้า หรือเเม่ดี เเม่ก็ขอให้นอนนี่เพราะมันอันตราย มันก็จริงนะครับ ผมก็อยากนอนนะเเต่กลัวลำบากเขาเเต่สุดท้ายก็ตัดสินใจนอนเพราะไม่อยากขัดใจเเม่ ตอนกินข้าวกับข้าวอร่อยมากครับ ละก็มีอาหารเต็มโต๊ะ มีนมโฟร์โมสต์ของโปรดผมด้วย มีให้เป็น6ลังเลย เหมือนรู้ รู้ใจผมมากเลยครับ ผมก็เทนมใส่เเก้วไว้เเต่ปวดฉี่ครับเลยไปเข้าห้องน้ำ เเต่ยุงเยอะมากพี่เขาเลยชวนไปกินที่ห้อง ผมก็กินนมโฟร์โมสต์ของผมเเต่... มันกลับรู้สึก มึน เเละร้อนมาก ทั้งที่เปิดเเอร์เบอร์19 ผมไม่ไหวละครับ อื้อ มันรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ เลยพุ่งเข้าไปจูบพี่เขาอย่างเราร้อน เเละดูดดื่ม พี่เขาจึงสอดลิ้นเข้ามา ผมคิดว่าพี่เขาก็คงโดนวางยาเหมือนกันอ่ะนะ(เเรงด้วย) ผมก็รุกนะครับตอนเเรกๆจากนี้เสียทรงได้ไงละครับ เเต่... อยู่ดีๆพี่เขาก็บอกว่า พี่ผัวนะ ก่อนที่รุกผมก่อนอย่างหนัก เขาเลียนมผม อย่างเอร็ดอร่อย “พี่หิวมาจากไหนคะ” จากที่ผมพูดครับมาตลอดเเต่ผมกลับคะซะงั้น เขาเลื่อนมาจูบเเละใช้มือขย้ำนมใหญ่เกือบเท่าฝ่ามือเขาเขาถอดเสื้อผ้าของผมออกจนหมด เเละเลื่อนมาเลียที่ห*อันเรียบเนียน อมชมพู ไร้กลิ่น อย่างเอร็ดอร่อยเเละหิวกระหาย เขาอ้าขาผมออกเเละใส่นิ้วเข้าไป1นิ้วเเละขยับช้าๆเเต่มันเสียวมากเลยค่ะ นิ้วพี่เขาทั้งใหญ่เเละยาวมาก ประมาณ17เซนได้อ่ะนะ เเละพี่เขาก็เริ่มขยับนิ้ว รัวๆ “อ๊ะๆๆอ๊ะส์ ..อ๊าา งึก งื้มม ..เสียว..ซี๊ดง่าส์ ”ผมหลุดครางออกมาด้วยความเสียวเเละรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก พี่น้ำปั่นยิ้มหื่นเเละพูดว่า “มาเซ็กส์กันเเบบSMกันค่ะ”พูดจบก็หยิบเข็มขัดที่อยู่ใกล้ๆมือมาฟาดผม ยิ่งเจ็บยิ่งเสียวครับ ผมจิกหลังพี่เขาด้วยความเสียวซ่าน “ไหวมั้ยคะ ถ้าไหว จะเพิ่มอีกนิ้ว”พี่เขากระซิบข้างหูผมเเละเลียหูผม ผมรู้สึกจั๊กจี้มากเเละมันก็คือจุดอ่อนครับ ทันทีที่พี่เขาเป่าลมใกล้ๆหู ฟู่วว~

ผมก็ร้องออกมาดัง“อ๊าส์..งื้มม”ด้วยความเสียวเเละจั๊กจี้ พี่เขาถอดนิ้วออกเเละไปหยิบอุปกรณ์มาไว้ใกล้ๆเพื่อให้หยิบได้ง่ายขึ้น เเละก็เปิดมาอันเเรก หางจิ้งจอกสั่น นี่มันห้องอะไรกันเเน่นะผมคิดในใจ “อ๊าส์..อึก..งื่ออ..ซี๊ดด..เจ็บง้า~”ผมครางด้วยความเจ็บเเละเสียวเพราะยังไม่ทันได้ตั้งตัว“ทนหน่อยนะคะเด็กดี ครางเเละเรียกเเด๊ดดี้สิ เเล้วพี่จะไม่ใช้อุปกรณ์พวกนี้”พี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ ราวกับคนละคนกัน เสียงพี่เขาหวานก็จริงนะครับเเต่ ตอนนี้กลับเรียบเเละเข้มอย่างบอกไม่ถูก จนผมดูออกเลยล่ะครับ “พี่..อ๊ะๆๆ..อ๊าส์..อ..เอา..ไอ่ของ..ซี๊ดงื้มม..นี้..อึก..ออกไปได้..อึกอ๊าส์..มั้ย”ผมพูดพร้อมกับครางไปตามจังหวะที่ไอ่หางบ้านั่นสั่นเเต่มันก็เเค่ระดับเบอร์5เท่านั้น เหลืออีกตั้ง15เบอร์ผมจะตุยก่อนมั้ยเนี่ย “หึๆ ถ้าไม่เรียก เเด๊ดดี้ก็จะไม่เอาออกค่ะ เเถมยังจะกดเบอร์เเรงๆให้ด้วยนะ”พี่เขายิ้มอย่างพอใจ เเละมองด้วยสายตาที่หื่นกามเหมือนจะกลืนกินผมไปทั้งตัวว อ๊ากก นี่ผมกำลังจะเป็นเมียพี่เขาหรอเนี่ย บุญทูนหัวได้ผัวทรงเมียย เราเนี่ยนะะ พี่เขา กดเบอร์เเรงขึ้นเลื่อยๆจนถึงเบอร์9 ผมทนไม่ไหวเลยตัดสินใจ เรียกพี่เขา“อ๊ะๆๆอ๊าาอร๊างงื้ออ ด..เเด๊ดดี้ขาา~~..เบาให้..ห..หนู..อ๊ะอื้มมซี๊ดด..อ้าา..หน่อย”ผมเรียกเเด๊ดดี้เเละอ้อนสุดๆหวังว่าเขาจะเอาเครื่องบ้านั่นออก เเละใช่ครับ พี่เขาเอาออกจริงๆ เเต่... ผมดีใจได้เเปปเดียว พี่เขาก็.. สอดนิ้วเข้ามา1นิ้ว “อ่าาา เเน่นนชิบหายเลย ตัวเล็กคะ ผ่อนคลายหน่อยค่ะ เเด๊ดเอานิ้ว เข้าไม่ได้”พี่เขาพยายามขยับนิ้วเข้าเเต่ก็ไม่เป็นผล พี่เขาเลยขยายก่อนจะเสียบนิ้วเข้าไปใหม่เเละขยับช้าๆ เเละเร็วขึ้นเรื่อยๆ ฟั่บๆๆๆๆๆๆๆ ผมก็ครางตามจังหวะนิ้ว เเละบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน “อ๊ะๆๆๆๆๆอ้าาาฮื่มมม..ย..อย่า..กระเเทก..ตรง..อ๊ะๆๆๆ..นั้นน”ผมครางเสียงหลงทันทีที่พี่เขาขยับนิ้วโดนจุดเสียวของผม“ซี๊ดด ตอดนิ้วชิบหาย”พูดจบพี่เขาก็ยกขาพาดบ่าอย่างไม่รีรอเเละกระเเทกนิ้วรัวๆ จน... อ๊ะๆๆๆ...งึกก..งื้มมม พ..พี่..อ๊าา..ปั่นน..จะเสร็จ..อ๊าา..งะะ..งื้มม”พูดจบผมก็เสร็จเลยครับ ผมกระตุก4-5ที พี่เขาไม่รอช้า รีบชักนิ้วออกมาเเละเลียนิ้วอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับก้มเลีย หีผม ผมจึงผลักหัวพี่เขาออก เพราะ เสียวเเละจั๊กกะจี๋ “อ๊าส์..พี่มัน..สกปรก ”พี่เขาจึงเงยหน้าขึ้นมาเเละพูดว่า “อร่อยจะตาย”เเละก้มลงเล่นลิ้น เลีย เเพลบๆรัวๆ จนน้ำเกลี้ยง หลังจากทำเรื่อยๆจนผ่านไป เกือบ1ชั่วโมง “ไปอาบน้ำกัน อาบน้ำดึกมาก เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”พี่เขากระซิบข้างหูเเละเลียหู “งื้มม~จั๊กจี้”เเละดันหัวพี่เขาออก “ลุกไหวมั้ยคะ ถ้าไม่ไหวพี่จะอุ้ม”พี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงปกติเเละอ่อนหวาน“ไหวค่ะ”ผมพูด ก่อนที่จะลุกขึ้น ตุบบ!!“โอ้ยย!!เจ็บบ”ทันทีที่ผมมลุกผมก็ล้มลงทันที ขาผมไม่มีเเรงเลย “โกหกพี่ทำไมเนี่ย ไม่ไหวก็บอกตรงๆค่ะ พี่เป็นคนเย็ด พี่ไม่ปล่อยเราลำบากหรอกนะ”พี่เขาบ่นก่อนที่จะเดินมาอุ้ม ผมก็กอดคอเพราะกลัวตก หลังจากอาบน้ำเสร็จก็นอน เช้าวันต่อมาผมก็ตื่นเพราะเเสงเเดดที่ส่องเข้ามา ผมพยายามหาพี่เขาเเต่ก็ไม่เจอ จึงกลับมานอนในห้อง ผ่านไปไม่นานพี่เขาก็เดินกลับมาพร้อมกับถือของมาเต็มไม้เต็มมือ พี่เขาวางของไว้ตรงหน้าเเละลงไปหยิบถ้วยจานกับช้อน “กินข้าวเยอะๆนะ ละก็กินยาอันนี้นะ เห็นเรานอนห่มผ้าละก็สั่น ไม่สบายหรอ”พี่เขาถามเเละมองด้วยความเป็นห่วง “คงงั้นมั้งคะ..ค..เเค่กๆ”ผมพูดก่อนจะไอออกมา เมื่อผมกินข้าวเสร็จผมก็ไม่ยอมกินยา ได้เเต่นั่งมอง เพราะไม่ชอบกินน จนพี่เขาสังเกตเห็นเเละดูออก “นี่ ทำไมไม่กินยาสักทีล่ะ เดี๋ยวก็ไม่หายหรอก”พี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุ“หนูไม่อยากกินยาง่ะ มันขม”พี่เขาส่ายหัวเบาๆก่อนที่จะเอายาใส่ในปากตัวเองพี่เขาจูบเเละดันยากับน้ำ ก่อนที่จะผละออกช้าๆ “เป็นไงบ้าง โอเครขึ้นมั้ย”พี่เขาพูดเเละอมยิ้ม “อ..อื้ออ..โอเค..เเค่กเเค่ก ก็ได้”ผมพูดไปเขินไป “โดนเย็ดจนไม่สบายเลยหรอคะ”พี่เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ไว้ใจอะไรได้บ้างเนี่ย “เอ๊ะะ เเต่พี่ ไม่กลัวติดผมหรอ..เเค่กๆๆๆ”ผมพูดเเละไออย่างต่อเนื่อง “จะกลัวทำไมล่ะ ในเมื่อพี่ก็ติดอยู่เเล้ว”พี่เขาพูดเเละสตั้นไปเเปปนึง ก่อนที่จะพูดว่า“เมื่อกี้พี่ไม่ได้พูดอะไรนะ คงไม่ได้ยินหรอกใช่มั้ย”พี่เขาพูดเสร็จก็เกาหัวเเก้เขิน“พี่ติดผมจริงๆหรอ”ผมพูดด้วยท่าทีที่เขินอาย “ใช่ค่ะ ติดมากๆ ติดสุดๆเลยค่ะ”ก่อนที่จะมองที่ตรงนั้นของผม ผมทำไรไม่ถูกเลยเอามือกุมมันไว้ “เมื่อคืนเราก็ได้กันเเล้วนะ พี่เห็นหมดเเล้ว จะอายพี่ทำไม”พี่เขาพูดเเละพุ่งเข้าดูดคอผมจนเป็นรอย “อ่าา..หื้มม”ผมก็หยุมหัวพี่เขาเเละครางในลำคอเบาๆ “กำกับไว้เเบบนี้ละกัน เขาจะได้รู้ว่าหนูมีเจ้าของเเล้ว หนูเป็นของพี่นะคะะ”พี่เขาพูดพลางมองมาด้วยสายตาที่อ้อน ผมอยู่จนหายดีเเละก็ตัดสินใจจะกลับบ้าน สงสัยผมคงต้องหนีเรียนมาหาพี่เขาบ่อยๆซะเเล้ว มีหมาเด็กติดพี่ครับ ติดพี่คนนี้เข้าเเล้ว เเต่ผมก็ไม่ต้องหนีเเล้ว เพราะพี่เขาพูดมาว่า “พี่ขอกลับบ้านด้วยได้มั้ยคะ”พี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนกอดเอวเบาๆ“อื้ออ เเต่ถามคนอื่นอ่ะยังง”พี่น้ำปั่นหันไปมองผู้ใหญ่ ทุกคนก็พยักหน้าตอบ “ขอไปนอนซัก3เดือนนะเเม่”พี่น้ำปั่นพูดขึ้นก่อนจะขึ้นซ้อนรถผมไป ตอนอยู่ด้วยกันก็สงบสุขสุขสบายดีครับ ชีวิตคู่ราบรื่นน เราอาจจะเกิดมาคู่กันอยู่เเล้วก็ได้คุณเเค่ยังหาไม่เจอ

...ทุกคนอยากรู้เรื่องในอดีตเเต่ชาติปางก่อนมั้ยครับผมก็อยากจะรู้หากเรามีศัตรูเป็นพ่อเเม่ของคนที่เรารักในชาติที่เเล้วล่ะครับ หื้มม~ จะเป็นยังไงกันนะไงกันนะไงกันนะถ้าพร้อมเเล้วก็ไปอ่านกันเล้ยย~~...

 “ฟอร์จูนลูกกลงมากินข้าวได้เเล้ว!!”เสียงที่คุ้นเคยเเละได้ยินทุกเช้า “ค่ะเเม่!!”ฉันตะโกนตอบเเม่ไปเเละลงไปกินข้าว เพราะอาบน้ำเเละทำทุกอย่างเสร็จเเล้ว กริ้ง!! เสียงเเชทดังขึ้น “เอ๊ะะ ใครทักมาเนี่ย”ฉันเดินไปหยิบโทรศัพท์เเละลงมานั่งที่โต๊ะกินข้าว เพื่อน:“ไปเที่ยวกันมั้ย”💬ฉัน:“ที่ไหนอ่ะ”💬เพื่อน:เดี๋ยวส่งโลเคชั่นไปให้”💬ฉันเปิดดูโลเคชั่นเเละไม่ลังเลที่จะตอบว่า“ไปดิ”💬“เดี๋ยวไปรับบ”💬

ผ่านไป 10นาที เพื่อนก็มารับ เพื่อนมีชื่อว่า จูเน่ก็มารับตามที่นัดกันไว้ เพื่อนเราเก่งมากเลยค่ะ จูเก็บตังค์ซื้อรถเองได้1คันเป็นรถบิคไบค์kawasaki ninja h2r เพื่อนได้เงินวันละ1000จนจูเก็บตังค์ซื้อได้เพราะเราชอบรถคันนี้มากจูอยากให้เราซ้อนค่ะเพื่อนเราน่าร้ากกรู้ใจมากอ้าา จูชอบมารับมาส่งเราอยู่บ่อยๆ เเต่ท่อก็ดังมากค่ะ บ้านจูอยู่ห่างกันเกือบ8โลได้ค่ะเเต่ผ่านไปเเปปเดียวจูก็มาถึง ไม่รู้ว่าขับเร็วเท่าไหร่ เราลาเเม่เเละบอกว่า“เเม่คะ เพื่อนหนูจะไปรับไปเที่ยว ตอนนี้เพื่อนมารับเเล้ว หนูไปก่อนนะคะ”เเม่จึงเดินมากอดพอปล่อยกอดเเม่ก็เอาพระมาห้อยคอ“เดินทางปลอดภัยนะลูก”ฉันยิ้มให้เเม่เเละพูดว่า“ขอบคุณค่ะเเม่”เเละเดินออกไปหาเพื่อน “ไปกัน”เพื่อนพูดเเละหันมามองฉันตาไม่กระพิบ เเละพูดออกมาเบาๆว่า“เชี่ยยย โครตสวย น่ารักสัสอ่ะ”ฉันหันมามองเขาเเละพูดว่า“ห๊ะ..เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ”เขาหันกลับไปเเละพูดว่า“ป๊าววว ไม่ได้พูดอะไรเลยย”เสียงเขาสูงปรี๊ดดดูมีพิรุธมากค่ะเเต่ก่ะช่างมันละกัน “ถ้าพร้อมเเล้วก็กอดเอวนะ”จูเน่พูดออกมาเบาๆ เขาเป็นผู้หญิงที่เสียงห้าวมากเลยค่ะไม่ต่างอะไรกับผู้ชายเลยค่ะฉันพร้อมเเล้ว ฉันจึงกอดเอวบางๆของเขาเเน่นๆ“นี่..ฉันกอดเเน่นไปหรือป่าว หายใจออกมั้ย”ฉันพูดพร้อมกับทำท่าทีจะผละกอดออก จูเน่จึง..จับมือฉันไว้ที่เดิม“กอดเเน่นๆนั่นเเหละ เดี๋ยวตก”ฉันจึงกอดเเน่นกว่าเดิมเเละสวมหมวกกันน็อคเเต่มันสวมยากมากค่ะจูจึงลงรถเเละใส่ให้เเต่ดวงตาเขานั้นมองเเค่ปากอันอมชมพูของฉันเท่านั้นฉันเลียปากที่เเห้งเล็กน้อยจูก็เลียปากตาม“เอ่อ..ไป..กันเถอะจู..ด..เดี๋ยวจะถึงช้า”ฉันเดินไปใกล้ๆรถจูก็ขึ้นรถเเละบอกให้ฉันซ้อนผ่านไป5ชั่วโมงในที่สุดก็ถึงที่สวนน้ำรามายณะพัทยาเเละก็เที่ยวกันยาวๆ~เเละไปพักที่โรงเเรมวันต่อมาก็ไปดำน้ำดูปะการังเเละก็ไปเจอรูปปั้นเก่ามากๆค่ะ เลยเก็บมา เเละมีซองเคลือบกระดาษฉันจึงส่งสัญญาณให้จูเน่ขึ้นไปข้างบน เเละเอารูปปั้นนี้มาให้ผู้เชี่ยวชาญดูเขามีท่าทีที่ตกใจอยู่ไม่น้อย“ไปเจอที่ไหนหรอ..ล..เเล้วเจอได้ยังไง”เขามองดูทั้งสองอย่างที่ฉันเก็บได้มา ฉันจึงเล่าให้เขาฟัง เขาก็เก็บรูปปั้นนั้นไว้โชว์ที่พิพิธภัณฑ์สมบัติใต้น้ำ เเละถามฉันว่าจะตั้งชื่อมันว่าอะไร“ตามใจเลยค่ะ”ฉันตอบเเละยิ้มให้“รบกวนขอข้อมูลหน่อยนะครับ กรอกให้หน่อยนะะครับ”เขาพูดพร้อมยื่นกระดาษมา“ได้เลยค่ะ”ฉันหยิบมาเซ็นต์

.......

.......

.......

...ผ่านไป10นาที...

ฉันจึงหยิบกระดาษมาทำความสะอาดเเละก็อ่านไปดู “เอ๊ะ คาถาย้อนเวลาอย่างนั้นหรอ55555ไร้สาระชะมัด ถ้ากูย้อนได้จริงอ่ะนะกูขอให้มีผัวละกันว่ะ555”ฉันพูดเเละขำอย่างไม่เชื่อฉันจึงท่องไปเล่นๆ เขาบอกว่า ถ้าหากเราท่องเวลาเดียวกันกับคนที่นั่นเราก็จะได้คู่กับคนๆนั้น ผ่านไป7นาที ฉันก็มาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ฉันคิดว่ามันคือฝันเเต่ตอนนั้น ก็มีคนเดินมา จ..จูเน่่ ทุกคนใส่ชุดไทยกันหมดฉันจึงมองดูตัวเอง อะจึ้ยย นี่ฉันไปเปลี่ยนตอนไหน ใครมาเเกล้งฉันนะเเต่..มันก็มีเสียงคนท่องคาถาที่ฉันท่องเมื่อกี้ทำให้ฉันตกใจเล็กน้อย ..ฮ้าา บ้าไปเเล้วน่ะ เเละก็มีคนเดินมา “ท่านหญิงคะ บ่าวมาเข้าเฝ้าท่านหญิงเพคะ”เสียงนี้มันช่างคุ้นซะเหลืออเกินเเต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาคือใคร "เอ๊ะะ..นี่ใคร..หรอจ๊ะ”ฉันถามด้วยความสงสัย"บ่าวไงเจ้าคะ ดิฉันชื่อ บัวเจ้าค่ะ”ฉันยิ้มตอบรับ“ตอนนี่บ่าววว่าเราไปเสร็จเข้าเฝ้าหม่อมปอยก่อนเถอะเพคะ”ฉันจึงทำหน้าสงสัยเเต่ก็ตัดสินใจตามๆเขาไป จ..จูเน่ ฉันวิ่งไปหาเขา เเละเเซวว่า“จูใส่ชุดนี้เเล้วหล่อมากเลยค่ะ”ฉันพูดพรางยิ้มให้อย่างเป็นมิตร“นี่หรอ ท่านหญิง กุลจิรา หึ ช่างดูดี สมบูรณ์แบบมากๆเลยนะ เเต่มารยาทเจ้า ไม่มีเลยนะ พึ่งเจอกันเเท้ๆ กล้ามาเเตะเนื้อต้องตัวข้า นี่เจ้าไม่ได้บอกกฎให้มันเลยหรอข้อห้ามทุกอย่างเจ้าจำไว้ ยัดไว้เเต่สมองตัวเองหรอ”เขาพูดด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ เเละง้างมือจะตบ บัว ฉันจึงบอกว่า “จ..ท่านจะทำกะไรรึเพคะ อย่าไปโทษเจ้าบัวเลยนะเพคะ หญิงผิดเองเจ้าค่ะ ที่ไม่จำ”ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้าคุกเข่ากราบ“อืม ดี คราวหลังก็หัดจำบ้างนะเเต่ ถ้ายังจำไม่ได้ ข้าจะทบทวนให้เจ้า เเละจะลงโทษเจ้า”เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุ"เจ้าค่ะ”ฉันกับบัวพูดพร้อมกันเเละเดินออกไป “บ่าวขอบคุณท่านหญิงมากนะเพคะ ที่ช่วยบ่าวไว้ ไม่งั้นบ่าวคงจะเเย่เเน่ๆ เเต่หญิงไม่กลัวโดนลงโทษรึเพคะ”บัวถามด้วยความสงสัย“ไม่กลัวหรอกจ่ะ เเต่หญิงกลัวว่า จะช่วยอะไรใครมิได้เลย เเละต้องมาเสียใจทีหลัง เพคะ”ฉันตอบเเละยิ้มบางๆให้“ท่านหญิงสวยเเละใจดีมากเลยเพคะ มิเหมือนผู้ไดที่ บ่าวเคยพบมาก่อนเลย”บัวยิ้มหวานให้เราก็เขินเลยทีนี้มีเเต่คนชมทั้งที่เราหน้าตาอย่างกะผี ขาวเกินน จนเหมือนผีโอ้ยย ใช่เวลามั้ยเนี่ย ไปขอโทษหม่อมปอยบ้าไรนั่นทั้งที่มันคือเพื่อนฉันหรอเนี่ยเเต่จะว่าไปพอใส่ชุดนี้ ก็เท่ดีนะพอนึกไปเพลินๆอยู่ดีๆก็เกินมาหยุดอยู่ที่ห้องประจำของหม่อมพอดี เเละขออนุญาตก่อนเดินเข้าไปในห้องของหม่อม ในขณะที่กระหม่อมกำลังเข้าได้เข้าเข็มกับผู้หญิงท่านหนึ่งท่านจึงตกใจฉันเองก็เช่นกันฉันไม่รอช้าที่จะรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้า“โถ่เว้ย มันจะเสร็จอยู่ละ ลืมล็อคประตู สัส”พูดออกมาด้วยความโมโหเป็นอย่างมาก ฉันจึงรีบปิดประตูเเละวิ่งออกไป ทางด้านฝั่งของหม่อมปอย ที่กำลังมีอะไรกับผู้หญิงที่มีชื่อว่า "อร” "นี่ ข้าบอกเจ้ามิใช่รึ ว่าให้ล็อคประตูด้วย มีคนมาเห็นจนได้”หม่อมหยุดการกระทำเเละบ่นชุดใหญ่“ละข้าจะไปรู้รึ ว่าจะมีคนเข้ามา”เขาพูดด้วยท่าทางอารมณ์เสีย“ขอตัวก่อนนะเพคะ”เเละก็เดินออกไป“เจ้าเป็นใครกันนะ ข้าสงสัยยิ่งนักเจ้าดูคุ้นๆเเปลกๆยังไงชอบกล เจ้ามิเหมือนผู้ไดที่ข้าเคยพบ สงสัยต้องไปถามเสียเเล้ว”พูดจบหม่อมก็เดินตรงมายังที่เรือนของฉัน "บัว ออกไปก่อน ข้ามีเรื่องต้องคุย กับคนๆนี่”หม่อมชี้มาหาชั้นเเละมานั่งเหมือน กำลังสำภาษณ์ฉันอยู่“เจ้าชื่อกะไรรึ”ท่านถามเเละมองหน้าฉันใกล้ๆ “อ..เอ่ออ ท่านจะเชื่อมั้ยคะว่า...หญิง มาจากอนาคต”ฉันถามเเละก้มหน้าเเละคิดว่าหม่อมคงต้องดุชั้นเเน่ เพราะมันดูไร้สาระมากๆ เเต่หม่อมกลับบอกว่าา“งั้นลองบอกข้อมูลเจ้ามาสิ”หม่อมมองดวงตาฉันเเละปากที่อมชมพู“อ..เอ่อ..หม่อมฉันชื่อ ฟอร์จูนเพคะ อายุ24ปี”หม่อมมีท่าทีที่อึ้งงเเละถามมาอีกว่า“เจ้าเกิด พ.ศ.กะไรรึ”หม่อมถามเเละลุ้น “เอ่ออ..2543เจ้าค่ะ”เจ้ามาจากปีกะไรรึ“2567 เจ้าค่ะ”หม่อมถึงกับช็อค เเละบอกให้ฉันเล่าเรื่องให้ฟัง จน... ผ่านไป1ชั่วโมง หม่อมก็สรุปได้“เธอท่องคาถาอะไรนะ”หม่อมเอาหูมาใกล้ๆ“คาถาย้อนเวลาเจ้าค่ะ”ฉันพูดข้างหูกระหม่อม“เจ้าพบมันที่ไดล่ะ”หม่อมกระซิบถามกลับ“ใต้ทะเลดำน้ำดูปะการังเจ้าค่ะ”หม่อมช็อคเเละเรียกคนใช้ให้ไปตามผู้เชี่ยวชาญมา ทันทีที่เขามา ฉันจึงเล่าให้เขาฟังเขาจึงหยิบกระดาษขึ้นมา อันนี้ใช่มั้ย พูดจบเขาก็ยื่นให้ ฉันจึงหยิบมาอ่าน “ใช่เจ้าค่ะ ท่านไปเอามาจากไหนรึเพคะ”ฉันถามด้วยความสงสัยเเละเชื่อได้อย่าง10000000%เพราะกระดาษคาถาย้อนเวลาดูใหม่เอี่ยมมากๆ “พอจะมีวิธีที่สามารถทำให้กลับไปยังยุคเดิมได้รึไม่เพคะ”ฉันถามด้วยความกังวล“ยังไงข้าจะลองหาวิธีดูนะเเม่หนู ว่าเเต่เเม่หนูชื่อกะไรรึ”ท่านถามด้วยความสงสัย“หม่อมฉันฟอร์จูนเจ้าค่ะ”ท่านถึงกับงงเรียกไม่ถูก “อะไรจูๆนะ”ฉันถึงกับหลุดขำ “งั้นท่านช่วยตั้งชื่อที่เรียกได้ง่ายๆให้หน่อยได้มั้ยเพคะ”ฉันถามเขาทั้งสองสลับไปมา “งั้นเจ้าชื่อว่า จัน ละกัน ”เพราะเปลี่ยนจากจูๆอะไรนั่นน่ะเป็นจันตามยุคสมัยอ่ะนะข้าเรียกไม่เป็นหรอก จูๆกะไรก็ไม่รู้ ตั้งชื่อได้ยากนัก”ฉันส่ายหัวเบาๆเเละอยู่กับหม่อมจนเริ่มโอเคเเละทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ หม่อมมีท่าทีที่เเปลกมาก คล้ายกับชอบฉันเเบบคนรัก เเต่ก็คงคิดไปเองเเหละน่าา อย่างหม่อมเนี่ยนะ ขณะที่ฉันกำลังยืนคิดอยู่ที่ริมหน้าต่างบ้านไม้ ที่รอบๆมีเเม่น้ำเเละป่าอันอุดมสมบูรณ์ อยู่ๆ หม่อมก็เดินมา เเละขอเป็นเเฟนเเบบสมัยก่อนจนฉันเขินเเละตกลงทันที “เจ้าจะว่ากะไรรึไม่ถ้าข้าจะ...”พูดจบก็มองตั้งเเต่หัวจรด ห* “หม่อมฉัน..เป็นของหม่อมปอยเเต่เพียงผู้เดียว หม่อมจะทำกะไร ย่อมเป็นไปได้ทั้งสิ้นเพคะ”พอฉันพูดจบ หม่อมก็ไม่รอช้า รีบ พุ่งเข้ามาจูบอยากดูดดื่มเเละเลื่อนปากมาตรงคอพร้อมกับมือหนวดปลาหมึกที่เลื้อยเข้ามาที่🍼ของฉันหม่อมบีบเล่นอย่างมันมือ มันใหญ่จนเท่ามือหม่อมปอยเลยเจ้าค่ะเเละก็ถอดเสื้อผ้าฉันจนหมดเเละจูบต่อที่ท้องเเละลงมาที่ ห* หม่อมลองเอานิ้วชี้เเหย่เข้าไปเเละเอาออกมาพร้อมกับเปลี่ยนเป็นเอามือไปจับหว่างขาทั้งสองเเละเลียห*อันอมชมพูเรียบ เนียน ไร้กลิ่น เเพลบๆอย่างเอร็ดอร่อยผ่านไปสักผักหม่อมก็เขี่ยเม็ดคริสตอริสของฉันอย่างเมามันส์ จนฉันกลั้นไว้ไม่ไหวเลยครางออกมา "อ๊ะๆๆ อ๊าส์ ซี๊ดด เสียววง่าา”เเละจิกหลังหม่อมปอย“เเหม่ กลั้นเก่งจัง ข้ารอเจ้าครางออกมาตั้งนานเเหนะ”หม่อมเเสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เเละสอด2นิ้ว “ซี๊ดด..ผ่อนคลายหน่อยครับ..มันเข้าไม่ได้”หม่อมพยายามดันเเล้วดันอีกเเละก็ไม่เป็นผล จนหม่อมต้องถอดเเละขยายจนน้ำเงี่ยนไหลออกมาจึงสอดเข้าไปใหม่ เเละซอยเบาๆ ฟั่บ..ๆ..ๆ “อ๊ะ..อ๊ะส์..อึก..งื้มม..ส..เสียว”หม่อมจึงกระเเทกเเรงเเละรัวสุดๆ ฟั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ้าาา อ๊าส์งื้อซี๊ด โอ้ยย ห..หม่อมปอยย..หม่อมฉันเจ็บบ”ฉันครางชื่อหม่อมปอยทำให้เขามาอารมณ์กว่าเดิม เเละกระเเทกรัวเเละเเรงมากๆจนฉันตาเลือกเลยค่ะ “อ๊ะๆๆๆๆอ๊าส์อ๊าางึกงื้ออซี๊ดด เบาอ๊ะๆๆๆ ซี๊ดอ้าาหน่อย ม..หม่อมปอย”ฉันครางตามจังหวะด้วยความเสียวเเละรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ฟั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะๆๆๆๆย..อย่ารัววตรงนั้น อ๊าาาส์อื้ออ จะอึกงื้ออเสร็จอ๊าาเเล้ว”เเละก็ พรวดดด หม่อมชักนิ้วออกเเละเลียอยากเอร็ดอร่อย“อร่อยขนาดนั้นเลยหรอเจ้าคะ”ฉันถามด้วยความสงสัยหม่อมจึงดูดมัน+จูบฉันเเละดันน้ำในปากรสชาติมันเเปลกๆยังไงไม่รู้อ่ะวันต่อมา ~~

ท่านก็ได้พาหม่อมฉันไปพบกับ..ท่านเเม่หม่อมฉัน“เจ้ารักหม่อมปอยลูกของข้าจริงรึ”ท่านเเม่ถามด้วยสีหน้าจริงจัง“เจ้าค่ะ หากหม่อมฉันขาดหม่อมปอยไปฉันจักต้องเสียใจไปตลอดชั่วชีวีเป็นเยี่ยงเเท้เพคะ”ฉันพูดพร้อมยิ้มให้กับท่านเเม่ “งั้น ข้าฝากลูกข่าด้วยล่ะ ดื้อมากเลยนะ เเถมยังกวนๆ”ท่านพ่อได้กล่าวขึ้น“เพคะ เสด็จพ่อ”เเละหันไปมองหม่อมปอย เท่สุดๆเลยอ่าาหล่อมากก อ๊ากก!!ยุคไหนก็หล่อเลิกหล่อได้ยุคไหนเนี่ยคะหม่อม เเละก็มาถึงวันเเต่งงาน เสียงชาวบ้านดังขึ้น เเละพร้อมใจกันร้องเพลง โหย หิโหย หิโหย หิโหย หิโหยย ฮิ้ววว เสียงดนตรีดังขึ้น เสียงฆ้องโหม่งดังโม้งๆ เเละฉิ่งฉาบตามมา มาละเหวย มาละวา มาแต่ของเขา ของเราไม่มา ตะละลา

         ใครมีมะกรูด มาแลกมะนาว ใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขย เอาวะ เอาเหวย ลูกเขยกลองยาว ตะละลา

          ต้อนไว้ ต้อนไว้ เอาไปบ้านเรา เอาไปหุงข้าวให้พ่อเรากิน พ่อไม่อยู่ให้ปู่เรากิน ปู่ไม่อยู่ให้เรากินเอง ตะละลา

          ไอ้ลูกกลมๆ เขาเรียกมะนาว ไอ้ลูกยาวๆ เขาเรียกมะเขือ เอาไปเมืองเหนือ

ไปฝากเนื้อเย็น ตะละลา

          ไอ้ลูกกลมๆ เขาเรียกมะนาว ไอ้ลูกยาวๆ เขาเรียกมะดัน ไอ้ลูกสั้นๆ เขาเรียกพุทรา ตะละลา

           แบแบะ แบแบะ ลูกควายหลงแม่ ไปกินนมใคร กินนมตั๊กแตน ท้องแบนท้องควาย ตะละลา ทิงโนง โน้งโนง นกกิ้งโครงมาเกาะหลังคา จับแมวแจวเรือ จับเสือไถนา จับเป็ดจับไก่ จับไข่พ่อตา ตะละลา

          แต่ตุรี้ด ตุรี้ด จิ้งหรีดมันอยู่ในรู เอาไม้แหย่รู มันร้องจี๊ดๆ ตะละลา

        เเละก็เสร็จพิธีการเเห่

  เป็นเพลงที่คนเมื่อก่อนนิยมอย่างมากเเละเป็นเพลงที่สนุกสนานมากในยุคนั้นเเต่ เรามีเซอร์ไพรส์เราเล่นดนตรีไทยเก่งค่ะ เลยเตรี๊ยมกับคนในงานให้เอาเครื่องดนตรีเเละคนในวงที่เล่นเครื่องประกอบจังหวะมาให้ เราเล่นได้เกือบทุกอย่างเลยค่ะในดนตรีไทยเเต่ที่เล่นไม่ได้คือ..เปิงมางค่ะเราจึงขับร้อง เรา:มาละเหวย คนในงาน:มาละวา เรา:มาแต่ของเขา ของเราไม่มา ตะละลา

         เรา:ใครมีมะกรูด คนในงาน:มาแลกมะนาว เรา:ใครมีลูกสาว คนในงาน:มาแลกลูกเขย เรา:เอาวะ เอาเหวย ลูกเขยกลองยาว ตะละลา เเละเครื่องดนตรีก็บรรเลงคือ..ระนาดเอก มมมล ม- - - ลมรด มมมล ม ลมรด มมม- ล-ซ- มรด- มมม- ล-ซ- มรด- ด-ล- ซลด- ลซลด ด-ล- ซลด- ลซลด ซ-ล- ซ-ม-ร-ด ซ-ล- ด-ร- มรมม ร-ม- ซมม ม ม ม ม ม ม ม ม ซ-ล- ด-ร- มรมม รมซ- มม ม ม ม ม ม ม ม ม ด-ล- ซลด- ลซลด ด-ล- ซลด- ลซลด ซ-ล- ซมรด พอบรรเลงเสร็จ คุณกุลจิรา จะรับคุณ ชัญญา เป็นสามีมั้ยครับ ฉัน:รับค่ะ คุณชัญญาจะรับคุณกุลจิราเป็นภรรยามั้ยครับ หม่อมปอย:รับครับ เจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวครับ เเละหม่อมก็จูบเเลกลิ้นเเละผละ (ผิดพลาดเเต่อย่างใดขออภัยด้วยนะครับช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เล่นดนตรีไทยเลยเขียนโน้ตมั่วๆนะครับ อย่ามาม่านะ)เเละพอเข้าหอ ก็....นั่นเเหละค่ะ เเละก็ยังไม่มีวิธีกลับไปยังปัจจุบันอยากรู้จังว่าจะเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้นายจะเปลี่ยนไปรึเปล่านะ ไอ่จูเน่ จะเหมือนหม่อมปอยคนนี้มั้ย ชั้นกลัวจะไม่ชินกับเเกเเต่ก็เเอบคิดถึงkawasaki ninja h2r อยู่นะเนี่ยเห้ยย จะบ้าเหร๊ออ ขอตัวลาไปก่อนนะฮะ มี2-3ตอนนะฮะรอติดตามชมได้นะฮะมาลุ้นกันว่าฟอร์จูน\=หม่อม จัน กุลจิรา จะสามารถกลับไปยังโลกปัจจุบันได้รึไม่