NovelToon NovelToon

Two Kingdoms

ณ อาณาจักรใหญ่แห่งหนึ่ง

   ย้อนไปในยุค ทิวดอร์ ในประเทศอังกฤษ(1485-1603)

...----------------...

\*\*\*\*\*\*ณ อาณาจักรแห่งนิรันดร์\*\*\*\*

นายหญิงประจำตระกูลได้เกิดทายาทสองคน

--เด็กเป็นที่มีหน้าตาดีทั้งคู่แต่ที่แปลกคือผู้เป็นน้อง

กลับเป็นผู้หญิงต่างจากคนพี่ที่เป็นผู้ชาย

......................

......................

“เด็กทั้งสองคนมีหน้าตาละม้ายคล้ายคึงกับท่านมากเลยนะคะเจ้าค่ะ” \*\*\*หมอตำแยที่เป็นคนทำให้เด็กสองคนนี้เกิดมา

“จริงหรือท่านไม่ได้โกหกข้าใช่หรือไม่” **นายหญิงประจำตะกูล ถามหมอตำแยออกไปด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม

เมื่อท่านผู้เป็นพ่อได้รู้ว่าลูกทั้งสองเกิดมาคนละเพศจึงเกิด คำถามในใจ

«สิ่งที่ข้าปรารถนาคือเด็กผู้ชายทั้งสองคนแต่เหตุใดถึงมีเด็กผู้หญิงเกิดมาหล่ะ»

ท่านผู้เป็นพ่อได้ตั้งชื่อเด็กผู้ชายว่า

\*\*\*\*\*โซล\*\*\*\*\*

(แปลว่าพระอาทิตย์)

และท่านผู้เป็นพ่อได้ตั้งชื่อเด็กผู้หญิงว่า

\*\*\*\*\*ลูน่า\*\*\*\*\*

(แปลว่าพระจันทร์)

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...****************...

ท่านผู้เป็นแม่เห็นว่าลูกทั้งสองคนแค่ชื่อผู้เป็นแม่ก็

รู้สึกห่างเหินกันมากๆท่านผู้เป็นแม่จึงเกิดคำถามว่า

«เหตุใดลูกๆถึงแตกต่างกันเช่นนี้»

“โปรดรอข้าด้วยค่ะท่านโซลเหตุใดข้าถึงวิ่งเร็วแบบนี้”

*“เรื่องนั้นข้าไม่สนหรอกข้าอยากจะเล่นกับน้องสาวของข้า”*

...****************...

...------โซล-------...

...........ลักษณะนิสัยของโซล...........

โซลเป็นเด็กผู้ชายที่ร่าเริงยิ้มแย้มพูดจาสุภาพเห็นอกเห็นใจคนอื่นไม่ใช้ความรุนแรงเป็นตัวตัดสินใจเขารักน้องสาวเขาเป็นอย่างมาก ชอบพูดมากๆ

...-------ลูน่า-------...

...........ลักษณะนิสัยของลูน่า...........

แต่ลูน่ากลับตรงข้ามกับโซลเกือบทุกอย่างยกเว้นการพูดจาถึงจะพูดจาสุภาพแต่ว่าวาจาที่เปล่งออกมาไม่มีคำว่าใยดีเลยแม้แต่น้อยถึงจะใช้ความรุนแรงบ้างลูน่าคิดเฉยๆกับพี่ชายตัวเองไม่ได้รักมากและไม่ได้ต้องการอยากจะมีมาก พูดน้อย

*“ลูน่าลูน่ามาเล่นกันไหมเดี๋ยวพี่จะพาไปสวนหลังบ้านนะ”*

โซลมักพาน้องสาวของเขาไปเล่นที่สวนหลังบ้านอยู่บ่อยครั้ง

\*\*“แต่ท่านพ่อไม่ให้ข้าเล่นกับพี่”\*\*

คำพูดของลูน่าทำให้ผู้เป็นแม่ได้ยินจึงทำให้ผู้เป็นแม่เกิดความเครียดจึงถามคนใช้ไปว่า

......................

“เหตุใดสามีของข้าถึงไม่ให้ลูกทั้งสองเล่นด้วยกัน”

“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันเจ้าค่ะ”

คนรับใช้ของนายหญิงจึงตอบกลับนายหญิงไป

ในเมื่อเด็กทั้งสองคนไม่สามารถเล่นด้วยกันได้ผู้เป็นพี่อย่าง

โซลจึงกลัวว่าน้องสาวของเขาจะเหงาเนื่องจากน้องสาวของเขาไม่พูดไม่จาอะไรเลยไม่สุงสิงกับใครเลย

...----------------...

โซลเกิดความคิดจึงเข้าไปคุยกับน้องเขาตรงๆในห้องของน้องสาวของเขาเองแต่ว่าผู้เป็นน้องไม่ค่อยโอเคสักเท่าไหร่ที่พี่ชายเข้ามาในห้องของตน**

\*“ลูน่าทำไมเจ้าถึงไม่สุงสิงกับใครเลยล่ะไม่เหงาหรอ”\*

\*\*“ไม่เหงา”\*\*

*“ข้าน่ะอยากเล่นกับเจ้ามากเลยนะแต่เจ้าก็ปฏิเสธข้าตลอดเมื่อข้าไปชวนเจ้ามาเล่นด้วย”*

...--------เวลาล่วงเลยมา 2 เดือน--------...

ผู้เป็นพี่อย่างโซลไม่ค่อยโอเคการกระทำของพ่อของตัวเองจึงเข้าไปถามพ่อว่า

*“เหตุใดท่านพ่อถึงไม่อยากให้ข้าเล่นกับน้องสาวของข้าล่ะ”*

แต่ผู้เป็นพ่อตอบมาด้วยสีหน้าเย็นชาว่า

“เจ้าเป็นผู้ชายไปเล่นกับเด็กผู้หญิงแบบนั้นได้เยี่ยงไร”

“มันเสียเกียรติการเป็นผู้ชายนะ”

แต่ว่าโซลกลับพูดออกไปว่า

*“ข้าไม่สนว่าน้องสาวหรือน้องชายข้าอยากจะเล่นกับหล่อน”*

*“ข้าเห็นหล่อนทำหน้านิ่งมากข้าเลยคิดว่าหล่อนน่าจะเหงา”*

*“ข้าเลยเข้าไปเล่นกับหล่อนบ่อยๆไง”*

แต่การพูดของโซลกลับทำให้ผู้เป็นพ่อไม่พอใจเป็นอย่างมากจึงบอกกับโซลไปว่า

“ข้าบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าไม่อนุญาตให้เล่นกับน้องสาว”

......................

......................

......................

......................

ไรท์:เดี๋ยวมาต่อEPหน้านะจ๊ะะะ

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...----------------...

*****ลูน่า*****

...********ลูน่า********...

ครั้งหนึ่งลูน่าเคยไปเปิดดูหนังสือเล่มหนึ่งในห้องของคุณแม่เธอนั้นเห็นว่าในตระกูลเธอส่วนใหญ่เด็กที่เกิดมามีเด็กผู้ชายเยอะมากๆเธอคือคนที่ 3 ที่เป็นเด็กผู้หญิงเนื่องจากเหตุการณ์แบบนี้จึงทำให้ตระกูลเห็นเด็กผู้ชายดีกว่าเด็กผู้หญิงแล้วคิดว่า

                *********เด็กผู้หญิงคือรางร้าย *********

      !***ต้อง#่าทิ้งทุกคน***!

ลูน่าเงียบไปพักใหญ่ๆ *แต่แล้วเสียงที่เธอเกลียดมากๆดังขึ้น

“ลูน่า! เจ้ากล้าดียังไงเข้ามาหยิบหนังสือในห้องนี้”

       **«ท่านพ่อนิ»**

    “ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งแล้วว่าห้ามเข้ามาเหยียบในห้องนี้!”

ลูน่าจึงหันไปหาท่านพ่อแล้วพูดว่า

    **“ท่านพ่อต่อว่าข้างั้นรึ”**

      เด็กผู้หญิงที่ไม่ชอบคนเป็นพ่ออยู่แล้วได้เปล่งวาจาออกไป

แต่วาจาที่ใช้กับทำให้คนเป็นพ่อรู้สึกโกรธเป็นอย่างมากท่านพ่อเกิดโมโหจึงหยิบหนังสือที่แข็งที่สุดปาใส่คนเป็นลูก

แต่แล้วลูกคนโตวิ่งมาที่ห้องที่ทั้งสองอยู่แล้วจึงพูดออกไปว่า

*“ท่านพ่อทำอะไรน่ะ ทำไมท่านพ่อทำแบบนี้”*

*“พ่อจะทำเด็กผู้หญิงตัวแค่นั้นเจ็บหรอทำไมพ่อเป็นคนแบบนี้!?”*

เสียงที่ลูน่าได้ยินทำให้เธอตะโกนด่าคนเป็นพ่อไปว่า

**“ท่านพ่อไม่เข้าใจความรู้สึกของข้าเลย”**

**“เพราะข้าไม่อยากสร้างปัญหาให้ใครหากท่านพ่อยังทำแบบนี้อยู่ข้าจะทำให้ท่านพ่อบาดเจ็บเปลืองตายเอง!”**

วาจาที่ผู้เป็นลูกสาวด่าออกมาด้วยความไม่ไปป้าน้อมเป็นการลอกไปเดี๋ยวใช้อารมณ์ล้วนๆอย่างที่บอกลูน่าเป็นเด็กชอบใช้ความรุนแรงพูดจาสุภาพแต่ไม่ใยดีคนอื่น

พอท่านผู้เป็นพ่อได้ยินสิ่งที่ลูกสาวพูดออกมาจึงเกิดความโมโหโยนหนังสือใส่ลูกสาวแต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมากเพราะลูกสาวรับหนังสือที่เขาโยนใส่ได้

“ทำไมแกไหวพริบดีขนาดนี้เกิดอะไรขึ้นกับแก!”

ท่านเป็นพ่อตกใจเป็นอย่างมากที่ลูกสาวไหวพริบดีกว่าตนหลายสิบเท่า เขาเลยคิดว่านี่คงจะเป็นลางร้ายที่เกิดขึ้นในตระกูลเพราะไม่ฆ่าเด็กผู้หญิงคนนี้ทิ้งจึงทำให้ตระกูลเป็นแบบนี้ไปได้

            «เป็นเพราะเราลีลาไม่รีบฆ่ายัยเด็กปีศาจนี่ทิ้ง»

...----------------...

        *“ข้ารู้นะว่าท่านพ่อคิดอะไรอยู่”*

*“น้องสาวของข้าเธอเป็นคนที่แย่ขนาดนั้นเลยหรอ!”*

**“ในนี้มันดูแย่นะพี่เราออกไปที่สวนหลังบ้านดีกว่า”**

...****************...

เมื่อลูน่าพูดแบบนั้นออกไปพูดเป็นพี่จริงสำหรับสติอารมณ์ลงแล้วพาน้องสาวของตนออกไปที่สวนหลังบ้านเพื่อไปคุยกันให้มันจบๆ

     *“ทำไมเจ้าถึงต่อว่าท่านพ่อแบบนั้นล่ะ”*

    **“อยากทราบหรอท่านพี่”**

*“ใช่ๆบอกข้าหน่อยข้าอยากมีไหวพริตตี้แบบเจ้าบ้าง”*

**“จะว่าไปข้าเห็นท่านพี่เวลารู้ว่าคนใช้คนไหนเริ่มไม่ไหวท่านพี่ก็เอาคนใช้ไปนั่งพักตลอดเลยนี่ไม่ใช่ว่าเราก็เป็นวันที่ของพี่หรอกหรอ”**

ผู้เป็นน้องได้พูดออกมาแบบคำยาวๆเป็นครั้งแรกทำให้คนเป็นพี่ตกใจว่าน้องสาวของตนพูดเยอะแบบนี้ได้ด้วยหรอ

*“ข้าดีใจจัง!!!เจ้าสามารถพูดประโยคที่ยาวออกมาได้แล้วถ้าดีใจแทนเจ้ามากเลยเพราะว่าข้าไม่ค่อยเห็นเจ้าพูดคำใหญ่ๆออกมาสักครั้งเลย”*

*“ข้ารู้สึกชอบในตัวเจ้าขึ้นมาแต่ว่าตั้งแต่เจ้าต่อว่าท่านพ่อไปข้าเห็นท่านพ่อเดินหัวเสียออกมาจากห้องที่ลูน่าเพิ่งเข้าไปอ่านหนังสือเมื่อกี้ด้วยทำไมเจ้าถึงทำแบบนั้นล่ะเพราะอะไรหรอตอบข้าหน่อย”*

**“ข้าแค่ไม่พอใจที่ท่านพ่อทำแบบนี้ก็แค่นั้น”**

*“ข้าน่ะอยากเล่นกับเจ้ามาตลอดเลยนะแต่ก็ไม่มีโอกาสได้เล่นสักทีข้าเลยชอบหาโอกาสที่ท่านพ่อไม่อยู่บ้านออกมาเล่นกับเจ้าเพราะว่าข้าชอบตอนที่เจ้ายิ้มมากนะ”*

หลังจากนั้นผู้เป็นน้องจึงยิ้มออกมาให้พี่ชายเห็นทำให้ผู้เป็นพี่มีความสุขเพราะการที่เขาเห็นน้องสาวของเขายิ้มเขารู้สึกคิดถึงแม่เนื่องจากน้องสาวของเขาหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับแม่

...----------------...

...----------------...

ท่านแม่ที่เห็นลูกสาวของตนยิ้มเป็นครั้งแรกความทุกในใจทั้งหมดจึกค่อยๆหายไป

...----------------...

“ลูกแม่ทั้งสองคนรักกันดีสินะ”

ท่านผู้เป็นแม่ของทั้งสองจึงทำเครื่องร่างไว้ให้ลูกๆของเธอ

เครื่องรางตัวนั้นคงหนีไม่พ้นกับ

สร้อยรูปพระจันทร์และพระอาทิตย์

เมื่อทำสร้อยเสร็จแล้วผู้เป็นแม่จึงนำสร้อยที่เธอทำใว้มาใส่ให้ลูกทั้งสองคนเมื่อผู้เป็นพ่อเห็นลูกสาวที่ใส่สร้อยรูปพระจันทร์

จึงบอกลูกสาวไปว่า

“ตัวของเจ้าเนี่ยมันก็ช่างเหมือนดวงจันทร์เสียจริง อยู่ได้แค่ตอนกลางคืนและอีกอย่างแสงสว่างยังน้อยกว่าดวกอาทิตย์เสียอีกและไม่มีใครชอบในเวลากลางคืนด้วย”

การพูดแบบนี้ของผู้เป็นพ่อทำให้ลูกชายที่เขาดูแลเอาใจใส่อย่างดีพูดจาต่อว่าตนแล้วปกป้องน้องสาวของตนเอง

*“ทำไมท่านพ่อถึงพูดแบบนี้หละตัวของลูน่าก็มีหัวใจนะครับ!”*

ผู้เป็นพี่วิ่งเข้าไปกอดน้องสาวของตนไว้แล้วพูดต่อว่า

*“คืนนี้ข้าจะนอนกับลูน่าเอง!”*

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...----------------...

...----------------...

ตัดก่อนมันยาวเกิน

***โซล***

...********โซล********...

โซลผู้หวงแหนน้องสาวของตนเป็นอย่างมากที่ท่านพ่อกับท่านแม่ไม่ค่อยสังเกตว่าเขามักชมน้องสาวเขาเสมอเมื่อน้องสาวเขาทำอะไร การที่เขาทำแบบนี้นั้นเขาแค่อยากให้น้องสาวของเขามีความสุข

...----------------...

...--------วันหนึ่ง---------...

หลังจากที่โซลถูกนัดกับท่านนักบวชคนหนึ่งเขากลับมาจากการนัดเรียบร้อยแล้วแต่เขากลับรู้สึกแปลกๆเนื่องจากทุกทึเขาจะเห็นน้องสาวของเขาออกมาต้อนรับทุกๆวันแต่วันนี้เขากลับไม่เห็นน้องสาวของตนเขาจึงเดินไปดูในห้องของน้องสาวเขาถึงกับตกใจเนื่องจากภาพที่เขาเห็นคือน้องสาวนอนอยู่บริเวณมุมห้องแล้วห้องก็เต็มไปด้วยเลือด

\*“!!!!!!ลูน่า!!!!!!”\*

\*“ทำไมตัวเจ้าถึงอยู่ในสภาพแบบนี้ได้หล่ะ!”\*

\*“ลูน่า!”\* \*“ลูน่า!”\*

โซลจึงตะโกนเรียกชื่อของเขาซ้ำๆแต่ก็ไม่มีผลตอนนี้โซลทำอะไรไม่ถูกจึงอุ้มร่างน้องสาวของเขาวิ่งออกไปหาหมอประจำเมือง เด็กผู้ชายที่ร้องห่มร้องไห้ออกมาแต่แล้วสึ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเขานั้นพาน้องสาวของเขาไปหาหมอไม่ทันเนื่องจากร่างกายที่เหนื่อยล้าตัวของโซลจึงล้มลงพร้อมกับกอดร่างของน้องสาว

*«ลูน่าห้ามเป็นอะไรนะอย่าพึ่งเป็นอะไรตอนนี้»*

*«ไม่จริงเราปกป้องน้องสาวไม่ได้เลยทำไมทำไม!»*

*«ถึงจะเกิดมาในตะกูลแบบนี้ทำไมน้องสาวของเราที่เบาะบางกว่าเราต้องมาเจออะไรแบบนี้?»*

หลังจากที่โซลคิดวนไปวนมาอยู่นั้นเขาจึงสลบไป

★“เหตุใดเด็กสองคนนี้ช่างมีหน้าตาที่งามราวกับเทวดาเยี่ยงนี้หล่ะเปลี่ยนให้เด็กทั้งสองคนมีพลังตามสร้อยน่าจะดีนะ★”

★“เพียงแค่นี้ พวกเจ้าก็จะแข็งแกร่งขึ้นนะ★”

เสียงที่ไม่เคยได้ยิน ชายคนนี้คือคนที่จะทำให้เด็กทั้งสองคนที่อายุเพียงแค่ 13 ปีทั้งคู่กลายเป็นเด็กที่มีอายุอยู่ชั่วนิรันดร์

โซล:เด็กผู้ชายที่เกิดมามีร่างกายเพรียบพร้อมอยู่แล้วจึงทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้ง

ลูน่า:เด็กผู้หญิงที่มีร่างกายงามดั่งเทพทิดาและพละกำลังที่

มากกว่าเด็กผู้หญิงปกติ 2 เท่า เธอจึงแข็งแกร่งขึ้นอีก

เด็กทั้งสองคนมีร่างกายที่แข็งแกร่งขึ้นหลายสิบเท่า

...----------------...

...********จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป?********...

รอติดตาม

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!