นางฟ้าทะเลที่เป็นชาย
1.
เรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการทั้งหมด และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเจ้าของภาพที่นำมาใช้
อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม หยาบคาย เนื้อหารุนแรงเล็กน้อย และ 18+
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
พอร์ช
แล้วมีเรื่องอะไรจะคุยหรอ
พอร์ช
ไหนว่าจะไปเที่ยวด้วยกันไงครับ
มีอาร์
มีเรื่องอยากจะบอกค่ะ
พอร์ช
ทำหน้าเครียดอะไรขนาดนั้นครับ
มีอาร์
เราว่าเราเลิกกันเถอะพอร์ช
มีอาร์
เรามีคนอื่นที่เรารักใหม่แล้ว
พอร์ช
อาร์ล้อเล่นอะไรเนี่ย
มีอาร์
เราก็ไม่ได้ตลกนะพี่พอร์ช
มีอาร์
พี่อย่ามาก้าวร้าวแบบนี้นะ!
มีอาร์
เมื่อ..หนึ่งเดือนที่แล้ว
มีอาร์
ขอโทษนะแต่คนเราก็ต้องหาสิ่งดีๆให้ตัวเอง
พอร์ช
ถ้าคิดแบบนั้นก็ไปเถอะ
คำแพง
ทำไมทำหน้าเหมือนกับคนอกหักแบบนั้นล่ะ555
คำแพง
อ่าว..จริงจังหรอเนี่ย
พอร์ช
พี่น่าจะเชื่อแพงตั้งแต่แรก
พอร์ช
ไม่น่าเอาเเต่เมินคำเตือนของแพง
คำแพง
แค่เรื่องผิดพลาดในชีวิตเอง
พอร์ชเดินเข้าไปสวมกอดน้องสาวเหมือนกำลังเติมพลังให้กับร่างกาย
คำแพง
เรื่องความรักก็แบบนี้แหละค่ะ สมหวังบ้าง
คำแพง
แต่แน่นอนว่าเลือกที่จะยอมรับความจริงดีที่สุด😉
คำแพง
ที่โรงเรียนหนูทำเป็นบ้านไม่ได้มีฐานะอะไรมาก
คำแพง
แล้วพี่พอร์ชก็ไม่ได้เปย์นางขนาดนั้น
คำแพง
ไม่เเปลกที่นางจะคิดว่าพี่ไม่มี
พอร์ช
ดีที่พี่เชื่อเราเรื่องเปย์มัน
คำแพง
งั้นพรุ่งนี้เราไปทะเลกันนะคะ!
คำแพง
หยุดเรียนสักวันแล้วไปพักผ่อนกันไม่ดีกว่าหรอ
เมื่อเห็นน้องสาวตัวแสบยิ้มดีใจตาลุกวาวขนาดนี้จะไม่ให้เอ็นดูได้ไง
แค่นี้ก็ยิ้มออกแล้ว ถึงแม้ภายในใจจะยังไม่โอเคร
คำแพง
เห็นมั้ยหนูบอกแล้วว่าให้มา
คำแพง
ดูสิคะบรรยากาศน่ะ ดีสุดๆ
พอร์ช
ดีที่วันนี้คนไม่เยอะ
คำแพง
ช่าย ถึงจะเยอะก็เยอะฝั่งนู้นน
พอร์ช
คงไม่ได้จะชวนเล่นน้ำใช่มั้ย?
ที่ถามออกไปแบบนั้นเพราะว่าน้องสาวตัวแสบหันมามองเขาตาแป๋วเนี่ยแหละ
คำแพง
แล้วพี่จะไม่เล่นหรอ🥺
คำแพง
แค่เดินเตะน้ำทะเลก็ได้ ถ่ายรูปไรงี้
พอร์ช
เตะน้ำทะเลได้แต่ไม่ถ่าย
คำแพง
ให้นางรู้ว่าพี่ไม่ได้เเคร์นางเลย
หลังยืนถ่ายรูปอยู่สักพัก ก็ถ่ายเสร็จ
พอร์ชเหลือบไปเห็นอะไรสะท้อนแสงอยู่บนผิวน้ำจึงเดินไปดูไกล้ๆ
ที่ต้องอุทานแบบนี้เพราะเขาไม่เคยเห็นสัตว์ที่มีลักษณะแบบนี้มาก่อน ที่มีรูปร่างดูโปร่งใสแต่มีสีตัวที่เป็นเอกลักษณ์ไหนจะเขาบนหัวของมันอีก
พอร์ช
แต่สวยนะมีพิษป่าววะเนี่ย
คำแพง
พี่ทำอะไรตรงนั้นน่ะ ตรงนั้นน้ำลึกอยู่นะ!!
คำแพง
หนูจะไปซื้อน้ำที่ร้านฝั่งนั้นนะคะ!
พูดจบก็ชี้นิ้วไปทางร้านขายน้ำ
พอร์ชไม่ตอบอะไรเพียงพยักหน้าเบาๆ
พอร์ช
ขอเอาไปเลี้ยงแล้วกัน
ว่าจบก็จับปลายเสื้อ แล้วโกยเจ้าตัวเล็กนั้นเข้ามาในเสื้อพร้อมกับน้ำทะเล
แต่ก็ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ว่ายหนีด้วย
พอร์ช
อยากไปด้วยกันสินะ ไม่หนีสักนิด
คำแพง
พี่ไปเอาตัวอะไรมาเนี่ย
คำแพง
มีพิษรึป่าวไปเอามันมาแบบนี้
พอร์ช
ไม่รู้ รู้แค่ว่ามันน่ารักก็เลยอยากเอากลับไปเลี้ยง
คำแพง
ไหนขอเสริดหาก่อน ก่อนพี่จะเอาไปเลี้ยง
คำแพง
แต่ก็เหมาะกับชื่อดีนะคะ
คำแพง
น้อนดูน่ารักดูมุมิมาก
พอร์ช
ใช่ทำไมอ่ะ หรือคิดว่าพี่จะเลี้ยงไม่ได้
ลากเสียงยาวขนาดนั้นจะไม่ใช่ได้ไง เดี๋ยวจะเลี้ยงให้ดู
คำแพง
ป่ะ ไปกินน้ำดีกว่านะเดี๋ยวจะละลาย~
พอร์ชรับแก้วน้ำมาจากคำแพงจากนั้นก็เทนางฟ้าทะเลที่อยู่บนเสื้อใส่ในแก้วพร้อมเดินไปตักน้ำทะเลเพิ่ม
คำแพง
มาๆกินกันดีกว่าค่ะ หนูหิว
จีเนียร์
ถ้าชอบเรื่องนี้ฝากกดไลค์ กดติดตามด้วยนะคะ🤩
จีเนียร์
แล้วก็ขอฝากโหวดให้แอดทุกสัปดาห์ด้วยนะคะ
จีเนียร์
และถ้าอยากให้กำลังใจกันก็ส่งของขวัญมาให้กำลังใจกันได้น้าา
จีเนียร์
จะมาอัพเดทให้ดูทุกวัน ทุกๆเที่ยงคืนเลยค่ะ
2.
พอร์ช
แกกินอะไรเป็นอาหารนะ
พอร์ชพูดอยู่หน้าตู้กระจกขนาดไม่ใหญ่มาก
พอร์ช
ตัวเล็กๆน่ารักๆแบบนี้กินเนื้อด้วยหรอ
พอร์ชเดินไปหยิบเนื้อสัตว์ที่พอมีอยู่ในตู้เย็นออกมาและหั่นให้มันเป็นชิ้นเล็กๆ จากนั้นก็เดินเอาไปใส่ในตู้ที่มีนางฟ้าทะเลอยู่
คำแพง
เจ้าตัวนั้นมันรู้เรื่องด้วยมั้ยน่ะ?
คำแพง
ไม่ไปแล้วม้างโรงเรียนอ่ะ
พอร์ช
อะไรแค่ให้อาหารเจ้าหนูมันหรอก
มาเจ้านงเจ้าหนู เราจะแหวะ!
คำแพง
ไปกันเถอะเดี๋ยวจะไม่ทันเข้าแถว
คำแพง
ใช่ค่ะ แล้วก็ต่อไปนี้จะไปกับพี่ตลอด!
พอร์ช
เพิ่งมาถึงบ้านจะออกไปไหนอีก
คำแพง
หนูอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อน
คำแพง
หนูขอไปกินปิ้งย่างกับเพื่อนได้มั้ย
พอร์ช
ได้ แต่อย่ากลับดึกนะ
พอร์ช
เดี๋ยวฉันขอไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวเอาอาหารมาให้กิน
พูดกับสัตว์เลี้ยงเสร็จก็เดินขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
อยู่ๆเจ้านางฟ้าทะเลที่ปกติจะว่ายน้ำอยู่ภายในตู้แต่ตอนนี้กลับออกมานอกตู้เนื่องจากขนาดตัวที่ใหญ่กว่าปกติ
มองไปที่ที่ตัวเองกำลังนั่งอยู่
จีเนียร์
ห้องของนายนั่นนี่นา..
จีเนียร์
ต ต้องรีบแอบ ถ้าเขาออกมาจากห้องนั้นแล้วเจอเรา
เมื่อนึกขึ้นได้แบบนั้นจึงรีบลุกขึ้นและเข้าไปแอบในห้องอีกห้องที่อยู่ภายในห้อง
ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องเสื้อผ้าเพราะในนี้มีแต่เสื้อผ้าเต็มไปหมด
จีเนียร์
นี่คืออะไรทำไมเยอะแยะเต็มไปหมด..
มองเสื้อผ้าที่ถูกแขวนอยู่มากมาย
จีเนียร์ได้ยินเสียงเหมือนเสียงประตูจึงรีบไปหลบหลังโต๊ะเครื่องประดับ
พอร์ช
ใครทำตู้เจ้าหนูกูแตก?
พอร์ช
แล้วนี่รอยเลือดอะไรวะ
พอร์ช
แล้วที่สำคัญเจ้าหนูกูไปไหนเนี่ยย!!
เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ จึงปลี่เข้าไปในห้องเสื้อผ้า
พอร์ช
กูให้โอกาสมึงออกมาจากตู้เครื่องประดับกู
ไม่อาจทนคำขู่ได้จึงจำใจต้องออกมาจากที่ซ้อน
พอร์ช
มึงเป็นใครแล้วทำไมไม่ใส่เสื้อ!
พอร์ชมองอีกฝ่ายอย่างสงสัย มาบุกรุกบ้านคนอื่นโดยไม่ใส่เสื้อผ้าเนี่ยนะ บ้ารึป่าว หรือจริงๆมึงเป็นคนบ้า?!
พอร์ช
มึงเข้ามาบ้านกู ห้องกูได้ไง
จีเนียร์
ร เราก็อยู่ในที่ที่นายให้เราอยู่ไง
พอร์ชยิ่งงงและไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่ว่าอีกคนนั้นพูดเรื่องอะไร แล้วที่ที่เขาให้อยู่คืออะไร
พอร์ช
มึงจะบ้าหรอ กูไม่รู้จักมึง
จีเนียร์
จ จะไม่รู้จักได้ไงล่ะ นายเป็นคนเอาเรามาจากทะเลนะ!
พอร์ช
เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ตอนนี้มึงต้องไปใส่เสื้อผ้าก่อน
จีเนียร์ไม่ตอบ เอาแต่ทำหน้าตาสงสัย
พอร์ช
อ่ะเอาไปใส่แล้วออกมาคุยกับกู
พอร์ชยื่นเสื้อของตัวเองให้อีกคนใส่ให้เรียบร้อย
จีเนียร์
เเล้วมันใส่ยังไงเนี่ย..
พอร์ช
โอ้ยยย มึงใส่กลับด้านทำไมเนี่ย!
พอร์ช
มึงเดินมาหากูเดี๋ยวใส่ให้
จีเนียร์เดินไปหาพอร์ชอย่างว่าง่าย เพราะด้วยน้ำเสียงแล้วดูเหมือนอีกคนจะหงุดหงิด เพราะเขานั้นรับรู้ถึงอารมณ์ของอีกคนได้อย่างชัดเจน
พอร์ช
มึงมาจากที่ไหนอะไรยังไง
จีเนียร์
ที่จริงเราอาศัยอยู่ในน้ำทะเล
จีเนียร์
แต่มีพวกปลามาก่อกวนแล้วจะทำร้ายเรา
จีเนียร์
ปกติจะไม่ค่อยมีปลามารุกราน
จีเนียร์
แต่อยู่ๆวันนั้นก็มีปลามาจากไหนไม่รู้เยอะแยะ
จีเนียร์
เราไม่รู้จะทำยังไงเลยขึ้นมาบนผิวน้ำ
จีเนียร์
แล้วนายก็มาเจอเรา
จีเนียร์
นายเลยเอาเรากลับมาด้วย
จีเนียร์
เราอยู่ในตู้นั้นตอนนายเอาเรากลับมา
ชี้ไปที่ตู้กระจกที่แตกเป็นเสี่ยงๆ
พอร์ช
คือแบบ กูก็ไม่ได้อยากจะนั่นนี่นู่นนะ
พอร์ช
แต่มันก็ไม่น่าเชื่อป่าววะ มึงอาจจะโกหกก็ได้
พูดไปถอนหายใจไป ไม่รู้จะเอาไงกับคนที่อยู่ตรงหน้าเขาดี พูดไม่ได้กระอักกระอวนชะมัด
จีเนียร์
ต แต่เราเอาเขาออกมาให้นายดูได้นะ!
นี่คือกูต้องจำใจเชื่อมึงหรอ กูพูดนั่นพูดนี่ก็ไม่รู้ ไม่รู้สักอย่าง
สิ่งที่พอร์ชเห็นคือเขาอันน้อยๆไม่ใหญ่มากขนาดพอดี แต่มันดูจิ๋วเมื่ออยู่บนหัวของอีกคน
จีเนียร์
อื่อ อันนี้เขาของเราเอง
จีเนียร์
เรื่องจริง เราไม่ได้โกหก
จีเนียร์
อันที่จริงเรากะจะหนีนายด้วยแต่ตอนนั้นเราเหนื่อย
จีเนียร์
เราเลยว่ายหนีนายไม่ได้
พอร์ช
มันดูนิ่มแล้วก็ดุ๊กดิ๊ก..
พอร์ชมองแล้วรู้สึกอยากจับอยากสัมผัส อย่างคลั่งไคล้ หลงไหลยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูกเหมือนตกอยู่ในวังวน
จีเนียร์
จับได้มั้ง เราก็ไม่รู้เหมือนกันยังไม่มีใครเคยจับ
จีเนียร์
แต่ก่อนอื่นทำแผลให้หน่อยได้มั้ย
จีเนียร์
เราแสบขาไปหมดแล้ว
จีเนียร์
น่าจะโดนกระจกนั่นบาด
จีเนียร์ไม่ตอบ แต่พยักหน้าให้เล็กน้อย
พอร์ช
มากูทำให้อยู่เฉยๆล่ะ
พอร์ช
มันจะเจ็บหน่อยทนด้วยอย่าโวยวาย
3.
จีเนียร์
เจ็บเหมือนที่โดนพวกปลาทำร้ายเรามั้ย
จีเนียร์ตอบเสียงแผ่วเบาเพราะกลัวว่ามันจะเจ็บเหมือนตอนที่เธอโดนปลาทำร้าย
จีเนียร์
ตรงก้นกับขาตรงนี้
พูดจบก็ปีนขึ้นไปนั่งบนเตียงพร้อมแอ่นก้นให้อีกคน เพื่อบอกว่าเธอมีแผลตรงไหน
พอร์ชทำแผลให้อีกคนไปเรื่อยๆถึงแม้จะมีเสียงทักท้วงจากอีกฝ่ายว่าเธอเจ็บอยู่บ้างก็ตาม
จีเนียร์
ฮึก เราบอกว่าเราเจ็บ
พอร์ช
อยากมีแผลเองช่วยไม่ได้
พอร์ช
กูทำแผลให้มึงก็ดีแค่ไหนแล้ว
พอร์ช
ทำหน้าแบบนั้นทำไม มันน่าเกลียด
พอร์ช
แล้วนี่จะกลับไปที่บ้านมั้ย
พอร์ชรู้สึกว่าบรรยากาศตรงนี้มันดูอึดอัด ไม่มีใครพูดอะไรเลยเปลี่ยนเรื่องคุย
จีเนียร์
เราอยู่ที่น้ำทะเลแบบไม่มีบ้าน
กูละอยากจะบ้านี่กูเอาตัวอะไรกลับมาวะ ไม่น่าคิดว่ามันน่ารักเลย ไอคนตาไม่ดี!
จีเนียร์
น นายไม่อยากเลี้ยงเราแล้วหรอ..
ทำหน้าทำตาแบบนี้อีกละ วุ๊!
พอร์ช
มึงบอกว่ามึงไม่มีที่อยู่ ไม่มีบ้าน
พอร์ช
เห็นว่าไม่มีบ้าน ไม่มีที่อยู่
พอร์ช
ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น
จีเนียร์
นายจะเลี้ยงเราต่อ
พอร์ช
ก่อนอื่นมึงบอกกูก่อนว่ามึงกลายเป็นคนได้ไง
จีเนียร์
เราก็ไม่รู้นี่เป็นครั้งแรกที่เราเป็นแบบนี้
จีเนียร์
เพิ่งรู้ว่าที่เป็นอยู่เรียกว่า
พอร์ช
กูจะบอกกับน้องกูยังไงดี
กูน่าจะคิดก่อนตกลง กูเห็นหน้าตาของมันแบบนั้นกูก็ลืมคิด แม่งเอ้ย
พอร์ช
ใช้น้องกู กูมีน้องสาว
พอร์ช
กูจะบอกยังไงดีที่มึงมาอยู่ในห้องกูแบบนี้
จีเนียร์
บอกว่านายเลี้ยงเรา
ถึงแพงจะไม่ปากมากไม่ปากโป้งแต่ก็ไม่สมควรบอก บอกแบบนั้นไปตรงๆไม่ได้จริงๆ
พอร์ช
มึงจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่ามึงไม่ใช่คน
จีเนียร์
แต่ตอนนี้เราเป็นคนนะ
พอร์ช
มึงอย่าเถียงกูจะได้มั้ย
พอร์ช
กูจะบอกน้องกู ว่ามึงคือแฟนของกู
จีเนียร์
น นายอย่าเพิ่งหงุดหงิดโมโหเราเลยนะ
จีเนียร์
เรารับรู้ได้จากความรู้สึก
พอร์ช
อา..มีแบบนี้ด้วยสินะ
พอร์ช
เอาเป็นว่า ตามที่กูบอกเข้าใจมั้ย
พอร์ช
กูจะพามึงไปแนะนำตัวกับน้อง
จีเนียร์
บอกชื่อเราให้น้องรู้หรอ
จีเนียร์
โอเคร อันนี้เราเข้าใจ
พอร์ช
ถ้าน้องกูถามอะไรแล้วมึงไม่รู้
พอร์ช
ใช่ ไม่รู้แล้วจะตอบทำไม
จีเนียร์
โอเคร อันนี้เราก็เข้าใจ
จีเนียร์
ว่าแต่นายชื่ออะไร
พอร์ช
งั้นต่อไปนี้มึงอายุเท่ากู
จีเนียร์
แล้วนายอายุเท่าไหร่
พอร์ช
แล้วก็เลิกเรียกนายได้แล้ว
เหมือนกูคุยกับหุ่นยนต์ยังไงอย่างงั้นแหละ
จีเนียร์
แล้วเราต้องนอนที่ไหนหรอ
จีเนียร์
หรอว่าเราต้องนอนตู้เหมือนเดิม
พอร์ช
ตัวใหญ่ขนาดนี้มึงยังจะนอนตู้?
พอร์ช
นอนเตียงกับกูเนี่ยแหละ
ชี้ที่ตัวเองกำลังนั่งอยู่
พอร์ช
จะนอนก็นอนกูห้ามมึงหรอ
จีเนียร์
นายพูดดีๆกับเราหน่อยสิ
พอร์ช
แล้วก็นะกูจะพูดยังไงก็ได้
จีเนียร์
เราไม่รู้ เรายังไม่เคยเห็นหน้าตัวเอง
จีเนียร์
นายจะเอาแต่บอกว่าเราน่าเกลียดๆไม่ได้นะ
จีเนียร์
เราว่าเราก็ดูดีอยู่นะ🤩
จีเนียร์
แบบนี้เรียกน่าเกลียดหรอ😔
ถึงจะไม่เต็มใจมากนักแต่ก็ต้องลุกขึ้นนั่ง
พอร์ช
มึงกอดกูขนาดนั้นกูไปเรียนไม่ได้
ทีเรื่องที่ตัวเองสงสัยหรืออยากรู้นี่ตาตื่นขึ้นมาทันทีเลยนะ
พอร์ช
เอาเป็นว่ากูต้องไปเรียน
พอร์ช
แล้วตอนนี้กูก็จะสายแล้ว
พูดจบก็ลุกเดินออกไปเข้าห้องน้ำปล่อยให้จีเนียร์นั่งสงสัยอยู่ที่เตียง
จีเนียร์
รีบอะไรขนาดนั้นเล่า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
