ลิขิตรักข้ามมิติ
ตอนที่1
ถ้าเขียนผิดต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
พอดีเป็นนักเขียนใหม่
มาคะ เริ่มเรื่องกันดีกว่า
ลี่ซาง(นอ.)
ไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่า
เดินข้ามถนน/มีรถพุ่งเข้ามา
ลี่ซาง(นอ.)
(ที่นี่คือที่ไหน)
ลี่ซาง(นอ.)
(ทำไมฉันมาอยู่นี้)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูท่านตื่นแล้วหรอเพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
ที่นี่คือที่ไหน
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ที่นี่คือที่จวนท่านไง คุณหนูลืมแล้วหรอเพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
(ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย)
ลี่ซาง(นอ.)
(หรือว่า.....)
ลี่ซาง(นอ.)
(ฉันทะลุมิติมา)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนู
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนู!(ตะโกนด้วยความดัง)
ลี่ซาง(นอ.)
ห๊ะๆ ว่าไง มีอะไร
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูกำลังคิดอะไรอยู่หรือเพค่ะ(ถามด้วยความสงสัย)
ลี่ซาง(นอ.)
(ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
มีอะไรเพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
ข้าชื่ออะไรหรือ?
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูชื่อลี่ซางเพค่ะ คุณหนูลืมชื่อตัวเองได้ยังไง
ลี่ซาง(นอ.)
(นี้คงเป็นยุคโบราณสินะ)
ลี่ซาง(นอ.)
(แล้วฉันจะกลับบ้านได้ยังไงเนี่ย)
ลี่ซาง(นอ.)
(ที่แท้ลี่ซางนางก็เป็นองค์หญิงสินะ)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูงั้นข้าไปซักผ้าก่อนนะเจ้าค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
(สะดุ้ง)อืมๆ เจ้าไปเถอะ
ลี่ซาง(นอ.)
ฮือออ แล้วฉันจะกลับบ้านยังไง
ลี่ซาง(นอ.)
เอาเถอะ ตอนนี้ใช่ชีวิตให้รอดก่อนล่ะกัน
ลี่ซาง(นอ.)
ห๊ะ ยังจะต้องแต่งงานกับใครก็ไม่รู้อีก
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนู ท่านหิวหรือไม่ ถ้าหิวข้าจะไปทำอะไรให้ท่านกิน
ลี่ซาง(นอ.)
เจ้าชื่ออะไรหรือ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ข้าชื่อเสี่ยวจือไง ท่านลืมหรอ ทำมั้ยวันนี้ท่านแปลกๆ
ลี่ซาง(นอ.)
อ๋อ ว่าแต่เจ้าตากผ้าเสร็จแล้วหรอ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
เจ้าไปหาอะไรมาให้ข้ากินหน่อยสิ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เพค่ะ
เสี่ยวจือ:ยกบะหมี่ชามหนึ่งมา
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
นี้เพค่ะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ใช่เพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
ข้าเป็นถึงองค์หญิงนะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ท่านลืมไปแล้วหรอ ว่าท่านแม่กับพ่อท่านไม่ชอบท่าน
ลี่ซาง(นอ.)
(กินๆไปเถอะ อย่างน้อยก็ดีกว่าอดข้าว)
ตอนที่2
ลี่ซาง(นอ.)
เสี่ยวจือ ข้าอิ่มแล้ว(ตะโกน)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เพค่ะ(ตะโกน)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เดี๋ยวข้าไปเก็บชามมาล้างเพค่ะ ท่านรอสักครู่
ลี่ซาง(นอ.)
นี้เสี่ยวจือ ล้างตรงไหนหรอ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ท่านวางไว้เลย เดี๋ยวข้าล้างเอง
ลี่ซาง(นอ.)
ไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าล้างเอง
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ไม่ได้เพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
ไปดีกว่า ล้างเสร็จแล้ว
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูข้าจะไปตลาดแล้ว
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เดี๋ยวข้าจะซื้อของมาฝากท่านนะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ไม่ได้เพค่ะ ท่านแม่ของท่านสั่งเอาไว้
ลี่ซาง(นอ.)
งั้นเจ้าไปเถอะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เพค่ะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนูๆ
ลี่ซาง(นอ.)
เจ้ากลับมาแล้วหรอ?
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ใช่เพค่ะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
นี้เพค่ะ
เสี่ยวจื่อ:ยื่นขนมกุ้ยฺฮวา
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เพค่ะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ท่านมองข้าทำไมเพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
นี้ทำไมเจ้าพูดแต่เพค่ะๆล่ะ พูดคำอื่นไม่เป็นหรือไง
ลี่ซาง(นอ.)
(ทำไมพูดแต่คำเดิม)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
แล้วคุณหนูจะให้ข้าพูดอะไรล่ะเพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
งั้นเดี๋ยวเจ้าพูดแบบปกติเถอะนะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ไม่ได้นะเพค่ะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เพค่ะ
ลี่ซาง(นอ.)
พอๆ ข้าไม่อยากฟังแล้ว
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
แล้วจะให้ข้าพูดอะไรหรือ
ลี่ซาง(นอ.)
พูดแบบนี้ดีแล้ว ไม่ต้องมีคำว่าเพค่ะหรอก
ลี่ซาง(นอ.)
เสี่ยวจือๆๆๆ(ตะโกน)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
มีอะไร
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
งั้นเดี๋ยวข้าไปทำอะไรให้ท่านกิน
ลี่ซาง(นอ.)
โอเคๆ เจ้าไปเถอะ
ลี่ซาง(นอ.)
(ฉันจะกลับบ้านยังไงนะ)
ลี่ซาง(นอ.)
(อยากกลับบ้านแล้ว)
ตอนที่3
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
อีก2วันท่านก็จะได้ไปแต่งงานแล้ว
ลี่ซาง(นอ.)
อยู่ๆจะให้ข้าไปแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ ถ้าสมมุติอายุ50 หน้าตาอัปลักษณ์จะทำยังไงล่ะ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เขาอายุ27เองนะ
ลี่ซาง(นอ.)
รู้อายุก็ดีขึ้นหน่อย
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
นอนเถอะ คุณหนู
ชิงหนิง(แม่ไม่แท้นอ.)
ตื่นได้แล้วๆ
ชิงหนิง(แม่ไม่แท้นอ.)
ตื่นๆๆๆ
เฟยหนิง(พี่สาวนอ.)
ทำไมไม่ตื่น
เฟยหนิง(พี่สาวนอ.)
เฟยหนิง:ตบหน้า
เฟยหนิง(พี่สาวนอ.)
ไปซักผ้า
เฟยหนิง(พี่สาวนอ.)
นี้เจ้ากล้าตบข้าหรอ
ลี่ซาง(นอ.)
ถ้าข้าไม่กล้า ข้าคงไม่ตบท่าน
ชิงหนิง(แม่ไม่แท้นอ.)
นี้เจ้า!
ชิงหนิง(แม่ไม่แท้นอ.)
ชิงหนิง:จะตบลี่ซาง
ชิงหนิง(แม่ไม่แท้นอ.)
นี้เจ้า!
ลี่ซาง(นอ.)
(สองคนนี้น่าจะเป็นพี่สาวกับแม่นางสินะ)
ลี่ซาง(นอ.)
(ทำไมต้องรังแกนางด้วย)
ลี่ซาง(นอ.)
(งั้นข้าจะแก้แค้นให้เอง)
เฟยหนิง(พี่สาวนอ.)
นี้เจ้า!!
ลี่ซาง(นอ.)
นี้เจ้า นี้เจ้า แล้วก็นี้เจ้า พูดเป็นคำเดียวหรอ??
เฟยหนิง(พี่สาวนอ.)
ไปกันเถอะ ท่านแม่ ข้าไม่อยากยุ่งกับคนรับใช้ สกปรกๆ
ลี่ซาง(นอ.)
ถ้าข้าสกปรก ท่านไม่เป็นหนูในรูเลยหรือไง
ลี่ซาง(นอ.)
(เหอะ มีปัญญาแค่นี้หรอ?)
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
คุณหนู ข้ากลับมาแล้ว
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
ข้าซื้อขนมกุ่ยฮวามาฝากท่านด้วย
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
เมื่อกี่ข้าเห็นพวกนางมา พวกนางมารังแกท่านอีกแล้วใช่มั้ย
ลี่ซาง(นอ.)
แต่ข้าจับการกับพวกนางเรียบร้อยแล้วแหละ
เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)
อ๋อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
