NovelToon NovelToon

ประตูสู่โลกวิญญาณ

ประตูสู่โลกวิญญาณ

ยูจิน
ยูจิน
หลังจากนั่งรถมาสามชั่วโมง ตามด้วยเดินเท้าอีกสองชั่วโมงในที่สุดผมก็เจอบ้านพักซึ่งตั้งอยู่กลางป่า
พวกเขาทั้งสามคนไม่เคยเห็นสถานที่ที่แย่ขนาดนี้มาก่อน ตรงหน้าพวกเขาคือบ้านไม้เก่าแก่สร้างมาหลายปีมีร่องรอยปลวกกินเป็นบางส่วน
ยูเอะ
ยูเอะ
ทะ....ที่นี่หรอ//เสียงสั่น
เหวินปิน
เหวินปิน
ยูจิน...นายแน่ใจหรอว่าที่นี่//เสียงสั่น
ยูจิน
ยูจิน
ไม่ผิดแน่ ป่าลึกขนาดนี้จ่ะมีที่ไหนอีก
ยูเอะ
ยูเอะ
ตอนที่อยู่ในรถ แอบได้ยินมาว่ามีหมอดูสาวอาศัยอยู่ด้วยนิแต่ทำไม่เห็นกันน่ะ
ยูจินไม่ได้สนใจอะไรและเดินเข้าบ้านไป
เหวินปิน
เหวินปิน
ว่าแต่เราอยู่นี่จริงๆหรอ
เหวินปิน
เหวินปิน
ดูยังไงๆก็รู้สึกว่าที่นี่ต้องมีอะไรแปลกๆแน่
ยูจิน
ยูจิน
ไม่มั้ง คนในรถเขายังบอกอยู่เลยว่าที่นี่มีหมอดูสาวอยู่ด้วย
ยูเอะ
ยูเอะ
อย่าพึ่งกลัวน่ะ ลองเคาะประตูดูก่อน
เหวินปิน
เหวินปิน
ไม่เอาอ่ะฉันว่ามันต้องมีอะไรอยู่ข้างในรอพวกเราอยู่แน่//เสียงสั่น
ยูจิน
ยูจิน
อุตส่าห์มาถึงที่นี่ ไม่พักก็เสียเที่ยวสิ
เหวินปิน
เหวินปิน
แต่ฉันว่ากลับกันดีกว่า
เหวินปินเกิดมาในตระกูลเศรษฐี ชั่วชีวิตไม่เคยเห็นบ้านแบบนี้
แอ๊ด......
จู่ๆประตูบ้านก็เปิดออกยายแก่หลังค่อมสวมชุดไว้ทุกข์คนหนึ่งออกมายืนตรงหน้าพวกเขา
ยาย
ยาย
พวกเธอสินะที่จะมาพักที่นี่
ชะ......ใช่
เหวินปิน
เหวินปิน
(น่าเกลียดชะมัดพึ่งเคยเห็นคนแก่ที่ดูน่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้มาก่อน)
ยาย
ยาย
เหอะๆไม่เลวดูท่าทางจะแข็งแรงกันดีนิ//หัวเราะ
ยาย
ยาย
เข้ามาสิ
เหวินปิน
เหวินปิน
หา? ช่างเถอะ(ไม่อยากจะเชื่อว่าที่นี่อยู่ได้จริงๆ)
ยูจิน
ยูจิน
รอเดี๋ยวครับคุณยาย เห็นคนในรถบอกว่าที่นี่มีหมอดูสาวคนหนึ่งใช่ไหมครับ
ยายแก่หัวเราะทำให้เห็นฟันที่หายไปหลายซี่
ยาย
ยาย
เหอะๆ น่าอายจริงๆที่มาแซวกันแบบนี้
ยูจิน
ยูจิน
ยะ...ยะ...ยาย//นิ่งไปซักพัก
จู่ๆยายก็ขยับตัวเข้าไปไกลก็ยูจิน
ยาย
ยาย
พ่อหนุ่มคนนี้ดวงซวยเพราะผู้หญิง
ยูจิน
ยูจิน
(แม่นชะมัด)
ยาย
ยาย
แม่หนูคนดวงซวยเพราะน้ำ//มองไปที่เหวินปิน
เหวินปิน
เหวินปิน
ขอบคุณคุณยายที่เตือน
ยูจิน
ยูจิน
งั้นพวกผมขอตัวก่อน
ยูจินไม่อยากอยู่ที่นี่ต่ออีกแม้แต่เซี้ยวเดียว
ยูเอะ
ยูเอะ
เฮ้ ไหนบอกว่าอุตส่าห์มาถึงที่นี่ไม่พักก็เสียเที่ยวไง
เหวินปิน
เหวินปิน
นั้นน่ะสิ
ทั้งสองหัวเราะชอบใจ
ยูจิน
ยูจิน
อะไร ผมพูดตอนไม่มี้//ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ยูจิน
ยูจิน
ปะๆพวกเรากับกันเถอะ
ยูจิน
ยูจิน
(ขืนอยู่กับยายแก่น่าเกลียดนี่ให้ฉันตายซะดีกว่า)
แอดมิน
แอดมิน
เดี๋ยวแอดมาต่อน่ะทุกคน
แอดมิน
แอดมิน
ฝากกดไลน์กันด้วยน่ะค่ะ🤗
แอดมิน
แอดมิน
บ๊ายบาย🤗

ประตูสู่โลกวิญญาณ

เหมยลี่
เหมยลี่
ยายจ๋า...
น้ำเสียงไพเราะของหญิงสางเดินออกมาจากในบ้าน
เหมยลี่
เหมยลี่
เอ๋?ปีนี้มีคนมาพักด้วยหรอ//ตกใจ
ยาย
ยาย
ใช่แล้วหลาน มีอะไรหรอ//สงสัย
เหมยลี่
เหมยลี่
ไม่มีจ้ะคุณยาย ฉันแค่จะมาบอกยายว่าทำอาหารค่ำเสร็จแล้ว//มองสำรวจไปที่สามคน
เหมยลี่
เหมยลี่
พวกเธอดวงดีจังน่ะ เข้ามาก่อนสิอาหารเตรียมเสร็จแล้ว
ยูจิน
ยูจิน
ครับๆ รีบเข้าไปกันเร็ว//รีบเดินเข้าไป
ยูเอะ
ยูเอะ
ไหนบอกว่าจ่ะกลับ
ยูจิน
ยูจิน
ก็ใช่แต่นี่มันมืดแล้ว พรุ่งนี้ค่อยกลับก็ได้
เหวินปิน
เหวินปิน
นายนี่มันบ้าจริงๆ//เดินตามไป
ยูเอะ
ยูเอะ
ช่างเถอะลงเขาไปตอนนี้ก็มืดก่อนพอดีกลับพรุ่งนี้ละกัน
เหวินปิน
เหวินปิน
อือ
ถึงแม้ภายในนอกตัวบ้านจ่ะดูเก่าและโทรมแต่ข้างในกลับสะอาดและอบอุ่นมากไม่มีลมพัดเล็ดลอดเข้ามาได้นอกจากนี้ข้างในกว้างมาก
ยูจิน
ยูจิน
พี่สาวปกติชอบทำอะไร ชอบกินอะไรครับ//ตื่นเต้น
เมื่อรู้ว่าเหมยลี่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ยูจินก็เรียกพี่สาว พี่สาว ไม่ขาดปาก
เหมยลี่
เหมยลี่
ฮ่าๆ ปกติฉันชอบทำนายดวง และก็ชอบกินผลไม้สุดๆ
ยูจิน
ยูจิน
ว้าวถึงว่าทำไมรูปร่างดี
เหวินปิน
เหวินปิน
ฉันเองก็ชอบกินผลไม้น่ะ
ยูจิน
ยูจิน
นี่
ยูจินแอบมองเหวินปินแวบหนึ่ง
ยูจิน
ยูจิน
คนอื่นเขากินแอปเปิ้ลส่วนเธอกินมังคุดรึไง
เหวินปิน
เหวินปิน
ไอ้ยูจินบ้า! คอยดูน่ะฉันจ่ะไม่สนใจนายอีกแล้ว
เธอตบหน้าอีกดังเพี๊ยะก่อนที่จะวิ่งออกจากห้องอาหารไป
ยูจิน
ยูจิน
นะ...นี่เธอเป็นอะไรไป
ยูเอะ
ยูเอะ
นายก็จริงๆเลย ทำไมไปพูดแบบนั้น เป็นผู้หญิงคนไหนก็โมโหทั้งนั้นแหละ
ยูจิน
ยูจิน
ผมพูดอะไร?
ยูเอะ
ยูเอะ
เชอะ!
ยูจิน
ยูจิน
อ่าว?
เหวินปิน
เหวินปิน
ไอ้ยูจินบ้า บ้าที่สุด
เหวินปินกำลังเดินอยู่บนทางเดินกลับห้องด้วยความโมโหเธอเหลือบเห็นก้อนหินอันเล็กอยู่ข้างหน้าจึงเตะมันทิ้ง
แก๊ก!
ก้อนหินกระเด็นไปกระแทกประตูด้านขวามือ เป็นประตูเก่าผุพังเปิดออกตามแรงที่เรามี
เหวินปินนั่งลงกอดเข่า
เหวินปิน
เหวินปิน
ทำไมถึงโมโหขนาดนั้นกันน่ะ อีกอย่างยูจินอาจจ่ะไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นก็ได้//ร้องให้
ช่วยด้วย...ช่วยด้วย...ใครก็ได้ช่วยด้วย
เธอรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปหาประตูไม้ทีละก้าวพอถึงข้างประตูก็รู้สึกว่ามีไอเย็นออกมา ขณะที่เธอกำลังลังเลก็มีมือข้างหนึ่งแตะตรงไหล่เธอ
เหวินปิน
เหวินปิน
ว้าย...!
ยูจิน
ยูจิน
ร้องไรเนี่ยเเก้วหูจ่ะแตก
เหวินปิน
เหวินปิน
นายมาได้ไง
ยูจิน
ยูจิน
เมื่อกี้โทษน่ะไม่รู้ว่าพูดอะไรไปบ้าง
เหวินปิน
เหวินปิน
อื้ม นาย...ตั้งใจหาฉันหรอ//หน้าแดง
ยูจิน
ยูจิน
อื้ม ก็พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่หน่าว่าแต่เธอไม่รู้สึกเหรอว่าที่นี่มันไม่มีอะไรแปลกๆน่ะ
ยูจินมองบ้านไม้ว่างเปล่าแล้วรู้สึกไม่สบายใจ
เหวินปิน
เหวินปิน
ไม่นี่
ยูจิน
ยูจิน
ช่างเถอะ เรากลับไปที่ห้องอาหารกันดีกว่า
ยูเอะ
ยูเอะ
อืม ถึงแม้หน้าตาจะไม่ดีแต่ฝีมือการทำอาหารอร่อยมากเลย
พอเหวินปินกับยูจินเข้ามาที่ห้องอาหารเธอเดินนำหน้าพอเธอเปิดประตูเข้ามามีน้ำในกะละมังสาดโครมใส่ตัวเธอจนเปียกชุ่ม
เหมยลี่
เหมยลี่
คุณยาย
แอดมิน
แอดมิน
เดี๋ยวแอดมาต่อน่ะทุกคน🤗

ประตูสู่โลกวิญญาณ

เหมยลี่
เหมยลี่
คุณยาย
ยูเอะกับเหมยลี่มองตาค้าง
ยาย
ยาย
เหอะๆฉันบอกแล้วว่าเธอจ่ะดวงซวยเรื่องน้้ำ
นอกจากยายแก่จ่ะไม่รู้สึกผิดแล้วยังหัวเราะเยาะอีก
เหวินปิน
เหวินปิน
นี่มันฝีมือยายชัดๆ//โมโห
จู่ๆก็ได้กลิ่นแปลกไปโชยมา
เหวินปิน
เหวินปิน
นี่น้ำอะไร
ยาย
ยาย
เหอะๆ พวกเราใช้น้ำกันประหยัด น้ำนั่นหน่ะเป็นน้ำที่ฉันใช้ซักผ้าขี้ริ้ว
ยายแก่หัวเราะชอบใจ
เหวินปิน
เหวินปิน
เยี่ยมมาก//โมโห
เหมยลี่
เหมยลี่
ขอโทษนะยายอายุมากแล้วเลยเลอะเลือนไปบ้างเดี๋ยวฉันพาเธอไป อาบน้ำน่ะ
เหมยลี่
เหมยลี่
อะนี่เสื้อของฉัน เธอเอาไปใส่ก่อนน่ะ//วางใว้ให้หน้าประตูห้องน้ำ
เหวินปิน
เหวินปิน
อื้มขอบคุณน่ะ
เหวินปิน
เหวินปิน
(เหมยลี่เป็นคนสวยจิตใจอ่อนโยนมากจริงๆ มิน่ายูจินถึงได้ชอบเธอ)
ที่นี่ของทุกอย่างเก่าแก่โบราณไปหมดไม่รู้สึกถึงความทันสมัยกระทั่งอ่างอาบน้ำยังต้องใช้อ่างไม้
เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง
เหวินปิน
เหวินปิน
ว๊ายยยยย
เหวินปินคิดไม่ถึงว่ายูจินจ่ะมาอยู่ที่นี่ตอนนี้อีกอย่างตัวเธอเองก็....เธอปิดบังบางส่วนสำคัญเขาถีบยูจินออกไป
ยูจิน
ยูจิน
แม่จ๋า ผมเห็นอะไรเนี่ยย
ยูจินลงไปนอนกองที่พื้นอย่างจัง
ยูเอะ
ยูเอะ
อะไร ไอไร เกิดอะไรขึ้น
เหวินปินรีบสวมเสื้อเดินออกมาจากห้องน้ำ หน้าตาแดงกล่ำ
ยูเอะ
ยูเอะ
ยูจินนายลงไปนอนกับพื้นทำไมหน่ะ
ยาย
ยาย
เหอะๆฉันบอกแล้วว่าเธอดวงซวยเรื่องผู้หญิง
ยูเอะ
ยูเอะ
หรือว่ายูจิน
ยูเอะพึ่งเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
2ชั่วโมงผ่านไป
เหวินปิน
เหวินปิน
เฮ้อแล้วที่นี่เราจ่ะมองหน้ากันติดไหมเนี่ย
ก๊อกๆๆ
ครั้งแรกเธอคิดว่ายูจินมาขอโทษ เธอยืนทำอะไรไม่ถูก
เหวินปิน
เหวินปิน
นอนแล้ว พรุ่งนี้...พรุ่งนี้ค่อยเจอกัน
ก๊อกๆๆๆ
ก๊อกๆๆๆ
เหวินปิน
เหวินปิน
หรือจ่ะไม่ใช่ยูจิน? คุณยายหรอ?
เธอรู้สึกหดหู่จนถึงขีดสุด เธอกระชากประตูเปิดด้วยความโจมโห
เหวินปิน
เหวินปิน
ว้ายยยยย!
เหวินปินกรีดร้องลั่น ทำลายความเงียบสงบในยามค่ำคืน ทั้งสี่กำลังประชุมอบรมยูจินได้ยินเสียงของเหวินปินดังออกมาจากห้องของเธอ
ยูจินรีบวิ่งไปที่ห้องของเหวินปินถึงกับต้องตกตะลึงนิ่งค้างไป
ประตูพังยับเหมือนโดนสัตว์ป่าทำลาย ข้างหน้าต่างมีเศษกระจกเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด เหวินปินก็หายสาบสูญไป
ยูเอะ
ยูเอะ
หรือว่าจะเป็นสัตว์ป่า? ไม่ เป็นไปไม่ได้ เหวินปินไม่ใช่คนธรรมดาไม่มีทางที่จะโดนสัตว์ป่าทำร้ายได้
ยูจิน
ยูจิน
รอยเล็บนี่...หรือว่า
ยายแก่ตกใจทำอะไรไม่ถูก
ยูจิน
ยูจิน
เหวินปินเธอโดนจับไปหรือเธอไปไหนกันแน่
ยูเอะ
ยูเอะ
เหวสปินเธอแกล้งพวกเรารึเปล่า พวกเราไม่สนุกด้วยน่ะ
เหมยลี่
เหมยลี่
คุณยายฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายเลยขอกลับห้องก่อนน่ะ
ยูจินสังเกตสีหน้าท่าทางของเหมยลี่และคุณยายที่ตอนนี้ตัวสั่นหน้าซีดอย่างบอกไม่ถูก เขาก็แกล้งถอนหายใจอย่างโล่งอก
ยูจิน
ยูจิน
ผมว่าเหวินปินคงโมโหเรื่องเมื่อกี้แน่ๆช่างเถอะพวกเราอย่าไปสนใจเธอเลยดีกว่า เดี๋ยวเขาคงกลับมาเองแหละ
ยาย
ยาย
แต่ก็ต้องขอโทษเธอสักหน่อยน่ะ
ยูจิน
ยูจิน
//ไม่สนใจ
ยูเอะ
ยูเอะ
เอาล่ะๆ เลิกพูดเรื่องนั้นสักที แต่จ่ะไม่ตามหากันจริงๆหรอ
ยูจิน
ยูจิน
ช่างเถอะผู้หญิงก็ขี้งอนอย่างที่แหละ
ยูจินแกล้งไม่สนใจ ขณะเดียวกันก็คอยจับตาสังเกตสีหน้าท่าทางสองคนนั้น
เหมยลี่กับยายแก่นั้นสบตากันแววตาของทั้งคู่ทำให้เขาไม่เชื่อว่าเรื่องราวจ่ะง่ายดายอย่างที่พูด
ยูจิน
ยูจิน
เอาล่ะๆ พี่ลี่ พี่บอกว่ารู้สึกไม่ค่อยสบายไม่ใช่เหรอรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ
ยูจิน
ยูจิน
ผมรับรองว่าพรุ่งนี้เช้าต้องเจอเหวินปินเเน่//ขยิบตา แต่ในใจมีแผนการอื่น
แอดมิน
แอดมิน
เดี๋ยวแอดมาต่อน่ะทุกคน🤗
แอดมิน
แอดมิน
บ๊ายบาย🤗

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!