"โนอารักนะ...
"เพื่อน"
คำบอกรักนี้เขาได้ยินบ่อยมากจากปากของเยจุนเพื่อนสนิทที่รู้จักกันตั้งแต่ยังอยู่ประถม กี่ครั้งๆ ก็ลงท้ายด้วย 'เพื่อน' เสมอเลย
เยจุนน่ะไม่รู้อะไรเอาซะเลย ว่าเพื่อนสนิทคนนี้คิดไม่ซื่อกับเขามาตั้งแต่มัธยมต้น จนตอนนี้เรียนจบไปแล้วก็ยังไม่รู้ โนอาตัวเขาน่ะชัดเจนมาโดยตลอด หรือทำจนชินไอ้เพื่อนคนนี้ถึงคิดไม่ได้ซักทีนะ
เขาอยากสารภาพรักออกไปจนแทบบ้า แต่ก็ไม่เคยคิดจะกล้าที่ลองเสี่ยงดู เขาอาจจะมีระยะห่างจากเยจุนเพิ่มมากขึ้นหรือเสียเพื่อนไปเลยก็ได้... จะมีสักกี่คนที่ถูกเพื่อนสนิทสารภาพรักแล้วอยู่ด้วยกันอย่างไม่อึดอัดเลยบ้าง
.
.
.
แต่แล้วสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิด...
เขาเผลอไปจูบปากเพื่อนสนิทคนนี้ตอนเมา
ซ้ำยัง...บอกความรู้สึกในใจไปซะหมดเปลือกเลย
เขาคิดว่าเยจุนคงจะมีระยะห่างกับเขา คงไม่อยากเจอหน้า คงอึดอัดถ้าคิดกับเขาแค่เพื่อน
แต่ตื่นมาก็ผิดคาด เยจุนยังนอนเตียงเดียวกันกับเขาอยู่ หรือว่าจริงๆ แล้วเยจุนจะ...คิดเหมือนกันเหรอ
หัวใจเต้นรัวแรง อยากจะตะโกนออกมา เขาได้แต่มุดผ้าห่ม แอบดีใจเงียบๆ อยู่คนเดียว ในหัวสมองเขาคิดภาพตนกับเยจุนที่ได้เป็นคนรักกันไว้มากมาย ยิ้มจนปากแทบจะฉีกถึงใบหู
"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงงัวเงียของคนข้างๆ ทำเอาเขาสะดุ้งภายใต้ผ้าห่ม เขาค่อยๆ เลิกผ้าห่มออก โผล่ซีกหน้าครึ่งบนออกมา
"อรุณ"
"มาคุยกันหน่อยเรื่องเมื่อวาน จำได้มั้ย" เยจุนพูดน้ำเสียงจริงจัง โนอาจึงโผล่หน้าออกมาทั้งหมด ลุกขึ้นนั่งและพยักหน้าเป็นการตอบ
"รู้นะ ว่าคิดว่านอนด้วยเหมือนเดิมแบบนี้คือฉันจะคิดเหมือนนาย"
"ละ แล้วนายคิดมั้ย" พูดแบบนี้ออกมาใจคอเขาเริ่มไม่ดี เสียงที่เปล่งออกไปเบาเล็กน้อย
เยจุนคว้าเพื่อนสนิทเข้ามากอดลูบหลังเบาๆ พลางพูดเสียงอ่อนโยน "ขอโทษนะ ฉันคิดกับนายแค่เพื่อน... ห้ามร้องไห้ ห้ามเสียใจขอได้มั้ย"
"ไม่อยากเห็นนายเสียใจเพราะฉัน ขอโทษจริงๆ นะโนอา นายหาคนที่ชอบใหม่ดีกว่า ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เกลียดไม่โกรธอะไรนายทั้งนั้น ฉันจะอยู่เคียงข้างนายไปอย่างนี้เรื่อยๆ ถ้านายต้องการ"
รอยยิ้มเมื่อแรกเริ่มหายไปทันทีที่ได้ยิน อยากร้องไห้ออกมาชะมัด แต่เพื่อนสนิทคนนี้ไม่อยากเห็นเขาร้อง เขาก็จะพยายามไม่ร้อง
จริงๆ แล้วเขาออกจะดีใจนิดหน่อยด้วยซ้ำที่ไม่สูญเสียเพื่อนคนนี้ไป โนอานับเยจุนเพื่อนสนิทของเขาเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตเขาเลย
แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่เศร้า ไอ้เศร้ามันก็แน่นอนอกหักขนาดนี้ คนที่แอบชอบมาเป็นสิบปีเชียวนะ...
โนอากอดเยจุนตอบ ซบหน้าลงบนลาดไหล่อีกฝ่าย หายใจเข้าลึกๆ และผละตัวออกมา
"อื้อ เข้าใจแล้ว ไม่เสียใจ ไม่เสียใจเลยสักนิด ฉันดีใจนะที่นายไม่คิดจะทิ้งฉันหลังจากรู้ความในใจไป ขอบคุณมากนะเยจุน... เพื่อนสนิทคนเดียวของโนอา" โนอายิ้มตาหยี ดวงหน้าขาวสวยปนหล่อประดับด้วยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ หางตาก็มีหยดเม็ดน้ำตาไหลลงมาช้าๆ
ถึงจะไม่อยากร้องไห้ ถึงจะบอกว่าดีใจไปแค่ไหน ความรู้สึกลึกๆ มันก็ยังเจ็บ เขาควบคุมมันไม่ได้จริงๆ ได้แต่ปล่อยให้ไหลลงไปตามพวงแก้มขาวนวลเนียนช้าๆ ไม่เข้ากับรอยยิ้มที่ดูมีความสุขเอาเสียเลย...
"โนอา..."
"ไม่ได้ร้องไห้นะ แต่มันไหลแบบควบคุมไม่ได้ ไม่ต้องห่วง"
"แค่ได้ยังเป็นเพื่อนนายก็ดีใจมากแล้ว รักนะ...เยจุน" โนอาสะอื้นเล็กน้อย
"รักเหมือนกัน โนอา... นายจะทำฉันร้องไห้ตามแล้วนะ" เยจุนยิ้มพลางพูดตอบกลับโนอาด้วยเสียงที่อ่อนโยนเหลือเกิน ใบหน้านี้ราวกับเป็นเทวดาเป็นนางฟ้าลงมาจุติอยู่ตรงหน้า โนอามองอยู่สักพักก็ยื่นมือเรียวไปหยิกแก้มอีกฝ่ายเบาๆ
"น่าหมั่นเขี้ยวคนน่ารักจังเลย ฉันว่าฉันจะไม่ชอบใครแล้วล่ะ จะอยู่เป็นโสดตลอดชีวิต"
"งั้นฉันอยู่ด้วย ไม่ได้มีความคิดที่จะมีแฟนตั้งแต่เด็กแล้ว"
"งั้นเราก็มาเป็นเพื่อนกันตลอดไป" โนอายิ้มพูด
"อืม เพื่อนกันตลอดไป" เยจุนขยี้หัวโนอาเบาๆ
ถึงจะไม่เป็นไปตามหวัง แต่ก็มีความสุขนะ...
.......
.......
.......
...Friend forever...
[End.]
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
