สวัสดีเจ้าคะข้าชื่อเสี่ยวอู่เป็นโจรสาวยอดจอมยุทธ์ หึ ข้ามีน้องสาวคนหนึ่งชื่อเซี่ยเซี่ย อ๋ออายุของข้า20แล้วเจ้าคะน้องข้าอายุ18เองข้ามีแม่ทูนหัวอยู่คนนึงชื่อโมหนิงเป็นแม่ทัพหญิงที่เก่งที่สุดในใต้ล่างนี้เจ้าคะ
"พี่หญิงใหญ่"
"เอ้าเซี่ยเซี่ยเหตุใดเจ้าถึงมาที่จวนข้าเล่า"
"พี่หญิงใหญ่ข้าอ่ะได้ข่าวว่าในเมืองหลวงตอนนี้มีชาติท่าปากด้วย"
"เจ้าอยากได้รึ"
"พี่หญิงใหญ่ข้าเป็นสตรีก็ต้องท่าปากใช่หรือไม่"
"เจ้าลืมแล้วรึว่าพวกเราเป็นโจรจะให้พวกใดพกมิได้!"
"พี่หญิงใหญ่ได้โปรดพาข้าไปหน่อยน้า"
"ก็ได้ๆข้าจะไปพักแม่ทูนหัวอยู่พอดี"
"จริงรึ"
"อือ"
"งั้นข้ากลับจวนก่อนนะ"
"กลับดีๆล่ะ"
"เจ้าคะ"
แม่ทูนหัวของพวกข้าเป็นถึงแม่ทัพทำไมถึงมาถูกซะตากับโจรอย่างพวกข้า ตอนถึงเด็กข้าได้เจอแม่ทูนครั้งแรกนางดูงดงามมากนางได้ถูกซะตากับพวกข้าแล้วให้พวกข้ายอดรับนางเป็นแม่ทูนหัวต่อจากนั้นพวกข้าก็ไม่ได้เจอนางนับ10ปี
เมืองหลวง
"ว้าว~พวกเราไม่ได้มาที่เมืองหลงนับ10ปีทุกอย่างดูดีขึ้นเยอะเลย"
"เซี่ยเซี่ยเจ้าจะไปเลือกชาตท่าปากหรือจะไปกับข้า"
"พี่หญิงใหญ่ข้าก็ต้องไปกับท่านสิ"
"แล้วชาติเล่า!"
"พี่หญิงตอนเรากลับก็ค่อยซื้อ"
"แล้วแต่เจ้า"
' จวนแม่ทัพ '
"พวกเจ้าเอาของไปเก็บที่
"ขอรับ"
"ท่านแม่ทูน"
"เสี่ยวอู่ เซี่ยเซี่ยพวกเรามาที่ได้อย่างไร"
"เซี่ยเซี่ยนางได้ยากชาติท่าปากใหม่ข้าเลยถือโอกาสมาหาท่าน"
"แม่ทูนสบายดีหรือไม่"
"ข้าสบายดีแล้วพวกเจ้าล่ะ
"พวกข้าสบายดีเจ้าคะ"
"พวกเจ้ามาเมืองหลวงทั้งที่ข้าจะพาไปเดินเล่น"
"ท่านแม่ทูนหัวข้าว่า...."
"ไปเถอะน้าพี่หญิงใหญ่"
"ก็ได้"
' ตลาดหลงอี้ '
"ท่านแม่ทูนตอนที่ข้ามาตอนแรกตลาดไม่ได้ชื่อหลงไม่ใช่รึ
"เจ้าจะไปรู้อะไรองค์ชายได้ซื้อตลาดนี้ไปแล้ว"
"องค์ชายรึ"
"ใช่องค์ชายรอง"
"จะเล่าเรื่ององค์ชายรองให้ฟัง
องค์ชายรองเป็นองค์ที่หน้าตาหล่อเหลาเป็นที่ค่อนข้างเจ้าชู้เห็นสาวๆไม่ได้ชอบใช้เงินซื้อตลอดองค์มีนามว่าหลงอี้แล้วพี่ชายของเขามีนามโมไป่เขาว่ากันว่าองค์ชายใหญ่มีหน้าตาที่ไม่หน้าดูถึงโสดไร่คู่ส่วยองค์รองถึงมีหน้าอันหล่อเหลาแต่ไร่คู่
"แบบนั้นเลยรึ"
"ใช่สิ"
"ข้าก็ได้ยินมาเหมือนกันพี่หญิงใหญ่"
"กับแค่หน้าตาหล่อเหลาแต่อย่างอื่นไม่ได้เรื่องก็ไรผล"
"แต่แค่หน้าหล่อเหลาก็ดีแล้วนะพี่หญิงใหญ่"
"คิดแบบนี้ไงเจ้าถึงไม่มีคู่"
"พี่หญิงใหญ่ท่านมีคู่แล้วรึ"
"เจ้า....ยังไม่มี"
"เห็นไหมล่ะ"
"องค์ชายรองเสด็จ"
พ่อหนุ่มที่เดินถือดาบข้างขวาดูเป็นแค่หนุ่มธรรมดาแต่กลับเป็นองค์ชายรองสุดเจ้าชู้ที่เขาว่ากันถึงเขาจะหล่อแค่ไหนเขาก็ไม่ได้เป็นสเปคของข้า
"พี่หญิงใหญ่ดูสิเขาหล่อเหลาหนัก"
"ก็แค่เปลือกนอก"
"แม่นางน้อยทั้งสองคงจะมิใช่คนที่นี่ใช้หรือไม่"
เขามองแล้วพูดกับพวกข้าแล้วยิ้มมุมปากมองด้วยสายตาอันแปลกนั้น
"ใช่ข้าไม่ใช่คนที่นี่
"ข้าก็ว่าเหตุใดแม่นางทั้งสองมิหลบ"
"ทำไมรึ!องค์ชายรองหรือจะไปหาพวกนางโสม
"หึ ชื่อเสียงของข้าดังมากเลยสินะ"
"ใช่ดังมากโดยเฉพาะเรื่องเจ้าชู้"
"พี่หญิงพอแล้วเดี๋ยวแม่ทูนหัวว่าเอา
"ไปก็ได้"
"เดี๋ยวสิแม่นางปากร้ายหนักไม่คู่ควรกับพี่ข้า"
"แล้วใครอยากคู่กับพี่ชายเจ้าล่ะ"
"เจ้าไม่เหมาะแต่นางเหมาะ"
"ข...ข้ารึ"
"อย่ามาชี้น้องข้า ไปเซี่ยเซี่ย"//พาเซี่ยเซี่ยเดินหนี//
"ทหาร!!"
ทหารได้จับตัวน้องสาวข้าไปโดยไม่ให้ฉันตามไปแถมยังทำให้ข้าสลบไปด้วยไร่คุณบุญโทษ!!!
' **จวนองค์ชายใหญ่ '**
**"ปล่อยนะ!ปล่อยข้า"**
**"เข้าไป!"**
**"เปิดประตูสิเปิดสิพี่หญิงใหญ่"**
"แม่นางเจ้าถูกน้องข้าซื้อมารึ"
**"ท่านเป็นใคร"**
**"ข้าโมไป่องค์ชายใหญ่**"
คนที่ยืนตรงหน้าไม่เหมือนองค์ชายใหญ่ที่ทุกคนว่ากันทั้งหน้าตาอันหล่อนั้นนํ้าเสียงของเขาไพเราะน่าฟังมาก
"**องค์ชายใหญ่รึ"**
"ใช่แล้ว'
**"เหตุใดไม่เหมือนที่คนอื่นพูดกัน"**
"ข้าแค่ใช่เงินปิดปากพวกเขาน่ะ"
**"อ๋อองค์ชายช่วยพาข้าออกไปได้หรือไม่"**
ื "ไม่ได้หรอข้าอยู่ในจวนมาตั้งนานไม่เคยออกไปข้างนอก"
**"เห้อองค์ชาย**"
ฝั่งของข้าก็เอาแต่ตามหาเซี่ยเซี่ยจนเจอองค์ชายรองที่จวนของเขา
"องค์ชายรอง!"
"เฮ้ย!แม่นาง"
"น้องสาวข้าอยู่ที่ใด"
"อยู่ในจวนพี่ข้า"
"ไปเปิดประตู"
**"ถ้าข้าไม่เปิดล่ะ"**
"✋"
**🏹🏹🏹🏹🏹🏹🏹🏹🏹🏹**
"ธนูนับสิบอันนี่จะยิงไปที่ท่าน"
"หึ แม่นางกุญแจอยู่ที่จวนข้าอยากได้ก็ไปเอาสิ"
"เตรียม!"
**"เออๆก็ได้🗝️"**
"ขอบคุณ"
**"แม่นางชื่ออันใดรึ"**
"ไม่ต้องมาใกล้ข้า"
"ปัง!!!"🚪
"เซี่ยเซี่ย"
"พี่หญิงใหญ่"
"องค์ชายใหญ่ท่านทำอะไรน้องข้า!"
"ข้า....ป่าวนะ
"หึ ดูสิมือก็จับกันจะไม่ได้ทำได้ไง"
🤝
"อ...อ๋อไม่ใช่อย่างที่ท่านคิด✋"
"เซี่ยเซี่ยต่อไปนี้ไม่ต้องลงเขาไปกับข้า"//ดึงแขนเซี่ยเซี่ยลุก//
ตอนนี้ข้าเกลียดองค์ชายทั้งมากจะอยากจะสังหารให้ไปเลยมาทำกับน้องสาวสุดที่รักของข้า
"พี่หญิงใหญ่ข้าเจ็บ"
"เจ้าไม่รู้รึว่าโจรกับพวกชาวบ้านไม่ถูกกัน!"
"รู้เจ้าคะแต่เขาเป็นคนดีนะเจ้าคะ"
"ดีรึข้าเกลียดความอ่อนแอของเจ้านัก"
"ใช่สิข้ามันอ่อนแอกว่าท่านทุกอย่างเลยนี่"
"เซี่ยเซี่ย!เจ้าย้อนข้ารึ!"
"ท่านก็เหมือนกันกับข้าเหตุใดท่านต้องค่อยต่อว่าข้าด้วย"
"เซี่ยเซี่ย!"//✋//
"ตบสิ!"
"****เสี่ยวอู่**** เซี่ยเซี่ย"
"แม่ทูนหัว"
"พวกเจ้ารีบกลับไปซะองค์ชายทั้งสองรู้เรื่องแล้ว"
"เจ้าคะ"
ตอนที่ข้าจะใช้วิชาตัวเบาแต่กลับเจอองค์ชายทั้งสองมายืนที่ตรงหน้าพวกข้าพร้อมกับพวกทหารนับกว่าสิบนาย
"ท่าน!"
"แม่นางโจรมาขโมยของที่เมืองหลวงก็จะไปแล้วรึ"
"ข้ามิได้ขโมยอะไรทั้งนั้น"
"เป็นโจรภูเขาหัวหน้าโจร หึ ว่าอยู่ทำเจ้าถึงมีผลธูนนับสิบๆอัน"
เขาเอาแต่พูดใส่ร้ายข้าจนเขาหันไปเจอแม่ทูนหัว
"เอ้าๆแม่ทัพหญิงช่วยพวกโจรรึ"
"หม่อมฉันขอโทษด้วย🤜🤛"
"ไม่ต้องแต่ถ้าเจ้าไม่อยากโดนลดตำแหน่งก็เอาพวกนางเข้าคุก"
"มิได้หม่อมฉันทำไม่ได้🤜🤛"
"งั้นเจ้าก็ต้องลดตำแหน่ง"
"เข้าก็เข้าซิ"
"พี่หญิงใหญ่"
"แต่ห้ามลดตำแหน่งและปล่อยน้องข้าไป"
"ได้"
"เสี่ยวอู่!"
"แล้วเจ้ากับนางเป็นไหนกัน"
"ข้าไม่รู้จักนางแล้วข้าไม่อยากเอาคนอื่นมายุ่ง"
ที่ข้าพูดแบบนั้นเพราะสงสารแม่ทูนหัวและไม่อยากให้นางมาโดนลดตำแหน่ง
"ไปเอานางไปเข้าคุก!"
"ขอรับ"
// คุก อี๋ถัง //
"เข้าไป"
"ที่นี่คุกแม่นางต้องบอกนามมาล่ะแหละ"
"ข้านามว่า เสี่ยวอู่ จบหรือไม่!"
"ไพเพราะแต่ไม่เป็นสตรีเอาซะเลย"
"แล้วจับข้ามาเพื่ออันใดรึ"
"ข้าได้ข่าวว่าบนภูเขานั้นมีแต่หัวหน้าใหญ่และรองที่จะลงจากเขาได้"
"ใช่แล้วท่านจะทำไม"
"บนเขานั้นมีศิลาโบราณที่ทุกคนอยากได้มาคอง"
ศิลานั้นคือศิลาสรรค์ที่พวกคนแก่ในเขาบอกว่ามีภูตมาทำไว้แต่ไม่มีใครได้เจอศิลานั้นจริงๆถึงเจอก็ต้องใช่เวลาในก็รวมกับศิลาอันอื่นศิลามีทั้งหมด 10 ก้อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
