นายทหารช่างหนุ่มโสด​ รูปหล่อ​ มาดนิ่ง​ ขอย้ายตัวเองมาทำงานต่างบ้านต่างเมือง​ เพื่อหลีกหนีแผลเก่าที่เเสนเจ็บปวด​ ยอมย้ายตัวเองมาทำงานไกลถึง​ ค่ายทหารช่าง​ จ.ราชบุรี​ ซึ่งเดิมทีเขามีบ้านเกิดอยู่ที่​ จ.เชียงใหม่​ พ่อแม่เขามีธุระกิจเปิดรีสอร์ทเล็กๆ​ ในพื้นที่ไร่ของครอบครัวเขาเอง​ มีห้องรวมๆก็เกือบ20ห้อง​ เเละสวนผลไม้อีกหลาย​ 10ไร่​ ทั้งพ่อและแม่เขาต่างคอยพูด​และบังคับให้เค้ากลับไปสานต่องานที่บ้าน​ อยากให้เขาไปช่วยพวกท่านดูแลรีสอร์ทเเละสวนผลไม้​ เเต่นายทหารก็ปฏิเสธพวกท่านมาตลอด​ และยิ่งหลังจากเกิดเรื่องกับลูกชายคนเดียวของพวกเขาเมื่อ2ปีที่แล้วนั้น​ พวกเขาก็ไม่มีใครกล้าพูดเรื่องอยากให้ลูกชายกลับไปช่วยงานที่บ้านอีกเลย​ เพราะด้วยทั้งสงสาร​ เข้าใจ​ และเห็นใจลูกชายเพียงคนเดียวของพวกเขานั่นเอง

ตอนนี้เขาก็มาอยู่ในค่ายนี้ได้​เกือบ2ปี​แล้ว​ นานๆจะได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่ที่เชียงใหม่สักที​ตั้งเเต่ย้ายมาก็พึ่งจะได้กลับไปแค่​1ครั้งเท่านั้นเอง​ ไม่ใช่ว่าเพราะเหตุผลที่เขาชอบเอามาอ้างกับพ่อแม่เขาว่างานยุ่งมากจนไม่มีเวลากลับ​ เพราะตำเเหน่งงานเขานั้นก็ถือว่าเป็นระดับหัวหน้าหน่วย​งาน​ หยุดเสาร์+อาทิตย์​ และวันหยุดยาวต่างๆ​ เเต่เหตุผลที่เขาไม่ยอมกลับหลักๆเลยก้เพราะไม่อยากไปเจอบรรยากาศเดิมๆที่เขาเคยเจ็บช้ำมานั่นเอง

เขาพักอาศัยอยู่บ้านพักในค่ายทหาร​ บ้านที่เขาอยู่เป็นบ้านเดี่ยว2ชั้น​ ด้านล่างเป็นโถงโล่ง​สามารถจอดรถกระบะสี่ประตูของเขา​ เเละมอเตอร์ไซค์คู่ใจของเขาได้พอดี ข้างๆบ้านมีโต๊ะม้าหินอ่อนและแคร่ไม้ตั้งอยู่​ใต้ต้นไม้​ไว้นั่งรับลม​ และเป็นที่นั่งสำหรับรับรองเวลาพวกนายทหารพวกๆกันมาที่บ้านเขา เพราะตัวบ้านข้างบนนั้นขึ้นไปก็เป็นห้องโล่ง​เปิดประตูเข้าไปก็เจอเตียงนอน​เขาเลย​จึงไม่สะดวกจะรับเเขกสักเท่าไหร่​ ในส่วนห้องน้ำและห้องครัวจะอยู่ชั้นล่างของตัวบ้าน​ บ้านพักสวัสดิการก็จะเรียบง่าย​ เเต่เขาก็ไม่คิดจะย้ายออกไปเช่าหรือซื้อบ้านข้างนอกอยู่เเน่นอน​ เพราะเขาเป็นคนง่ายๆ​ กินง่าย​ อยู่ง่าย​ สมกับที่เขาเป็นนายทหาร​ ซึ่งถ้าเขาต้องการจะไปอยู่นอกค่ายก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเเน่นอน

คุณหมอสาวสวยจบใหม่ ดีกรีเกียรตินิยม เธอกลับมาเปิดคลินิกรักษาคนไข้แถวบ้าน และเลือกมาทำงานในโรงพยาบาลแถวบ้านด้วย จันทร์ถึงศุกร์เธอจะไปทำงานที่โรงพยาบาล เสาร์อาทิตย์หรือตอนเย็นในวันธรรมดา เธอจะมาเปิดคลินิกรักษาคนไข้ของเธอเอง วันธรรมดาเธอจะเปิดตั้งแต่ 5 โมงครึ่ง ถึง​20:00 น ส่วนเสาร์อาทิตย์ เปิด 10 โมงถึง 17:00 น

เธอเปิดคลินิกรักษาคนไข้โรคทั่วไป รักษาตั้งแต่เด็กจนถึงคนชรา ค่ารักษาค่ายาก็ไม่แพง ทำให้มีคนมารักษาที่คลินิกเธอเป็นจำนวนมาก จนทำให้เธอไม่มีเวลามาคิดเรื่องรักใคร่ ซึ่งตั้งแต่เรียนหมอมา เธอก็ไม่เคยคิดเรื่องความรักอีกเลย​ เพราะเรียนก็อ่านหนังสือหนัก เรียนจบมาแล้วก็ยังจะทำงานหนักอีก เธอได้แต่คิดว่า คงไม่มีเวลาให้คนรัก​ ถ้าคบกันเดี๋ยวก็ต้องเลิกกันอยู่ดี เพราะช่วงก่อนที่เธอเรียนหมอใหม่ๆ เคยมีแฟนแล้ว 1 คนแต่พอเธอมาเรียนหมอเธอก็ทุ่มเวลาให้กับการเรียนทำให้แฟนของเธอขอเลิกกับเธอไป​ โดยบอกว่าเธอไม่มีเวลาให้​ ช่วงแรกเธอก็เสียใจเหมือนกันแต่เธอก็ต้องเข้าใจในเหตุผลเขาเพราะว่าเธอก็ไม่มีเวลาให้แฟนเธอจริงๆ โดยที่เธอตั้งเป้าหมายไว้ว่าอยากได้เกียรตินิยมมาให้พ่อกับแม่เธอ เธอจึงต้องทุ่มเทการเรียนเต็มที่ เป้าหมายของเธอก็ทำได้สำเร็จเธอควรเกียรตินิยมมาให้พ่อแม่เธอได้ภูมิใจ ส่วนเรื่องแฟนเธอก็คิดว่าถ้าจะมีเดี๋ยวก็คงมีเองแหละ ตอนนี้ขอ ทำงานที่ตัวเองรักให้เต็มที่ก่อน เพราะยังสนุกกับงานที่ทำ ถือเป็นเรื่องใหม่ๆที่เธอเพิ่งจะเจอ​ แม้งานจะเหนื่อยและหนักก็ตาม แต่เธอก็ทำแทบจะไม่มีวันหยุดถ้าไม่มีธุระจริงๆ ขนาดทำงานที่โรงพยาบาลจันทร์ถึงศุกร์แล้วแท้ๆ ก็ยังจะมาเปิดคลินิกรักษาคนไข้ต่อ

คลินิกของเธอตั้งอยู่ห่างจากโรงพยาบาลไม่ไกลมาก ระยะทางประมาณ 5 กิโลเมตร แต่ห่างจากบ้านของพ่อแม่เธอเกือบ 20 กิโลเมตร​ ที่คลินิกจะมี 3 ชั้น ชั้นล่างจะเป็นชั้นที่ไว้สำหรับบริการคนไข้และชั้น 2 จะเป็นชั้นเก็บเอกสาร ส่วนชั้น 3 จะเป็นโซนห้องพัก เพราะส่วนมากจันทร์ถึงศุกร์ เธอจะพักที่คลินิกเป็นซะส่วนใหญ่ เพราะเช้ามาจะต้องทำงานที่โรงพยาบาลต่อ และกลับไปนอนที่บ้านวันเสาร์อาทิตย์

>>>หมอสายรุ้ง<<<

"หมอครับ! หมอครับ!"

"สวัสดีค่ะ น้าบุญ​ มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ"

"พอดีมีนายทหารเขาไม่สบายอยู่ครับ เป็นมาหลายวันแล้วผมเลยจะมาถามอาการหมอดูว่าอาการน่าเป็นห่วงไหม"

--เล่าอาการนายทหาร​ บลาๆๆๆๆๆ--

"เท่าที่ฟังก็ไม่มีอาการอะไรน่าเป็นห่วงนะค่ะ​ พักผ่อนเยอะๆหน่อยไม่กี่วันก็หายเเล้วค่ะ"

" จริงหรอครับหมอ​ ผมค่อยโล่งใจหน่อยรายนั้นนะมาอยู่ต่างบ้านด้วยเวลาเจ็บป่วยไม่มีคนดู​ ยังชอบทำงานหักโหมอีก บอกไม่ฟังเลยจริงๆ"

" น้าบุญไม่ต้องห่วงนะค่ะ​ บอกเขาพักผ่อนเยอะๆและหาพวกวิตามินบำรุงหน่อยก็ดีค่ะจะได้ไม่ป่วยบ่อย"

" ขอบคุณครับหมอ​ เดี่ยวผมบังคับมาหาหมอที่คลินิกให้หมอจัดยาให้้เลยดีกว่า"

" เอางั้นก็ได้ค่ะ​ ถ้าสะดวกก็มาได้เลยนะค่ะ​"

ช่วงนี้หน้าฝน​คนป่วยเยอะมาก... ไหนจะไข้หวัดระบาด​หลากหลายสายพันธุ์ ไข้เลือดออกก็ต้องคอยระวัง​ อิหมอคนสวยเพลียเลยจ๊ะ​ ดีนะที่เราทั้งออกกำลังกาย​ ทั้งบำรุงร่างกาย​ เด็กอนามัย​นอนตรงเวลา​ อย่างต่ำก็นอนครบ 8​ชม.ทุกวัน​ ไม่งั้นร่างกายเราคงไม่ไหวเเน่นอน​ นี่ก็เเพลนจะเปลี่ยนวันหยุดคลินิกอยู่นะ​ กะจะหาวันหยุดให้พักร่างสักหน่อย​ คนสวยไม่มีเวลาพักเลย​ ว่าเเล้วก็ทำงานต่อดีกว่า​ เฮ้อออออ

ตลาดโต้รุ่ง​ 20.30น.

ชีวิตสาวโสด​อยู่ในโหมด​ ทำงานๆๆๆๆๆ​ เมื่อไหร่ช้านจะมีแฟนสักทีนะ​

"ป้าจ๋า​ รุ้งขอเหมือนเดิมค่ะ"

"ได้เลยจ๊ะคุณหมอ​ รอแป้ปนะจ๊ะวันนี้ป้าอยู่คนเดียว​นั่งรอก่อนนะจ๊ะ"

ฉันสั่งข้าวร้านประจำ​ที่อาทิตย์นึงจะกิน4-5วัน​ เอาจริงเลิกงานเวลานี้ตัวเลือกก็ไม่ได้มีให้เลือกเยอะอะนะ​ เเต่ร้านนี้ก็อร่อยจริงๆนะ​ฉันคอนเฟิร์ม

"ป้าครับ​ ข้าวต้มผมได้หรือยังครับ" หนุ่มหล่อ​ ขับรถมอไซค์มาจอดเรียกถามป้าเจ้าของร้าน...

หล่อมากกกก​ หล่อโดนใจฉันสุดๆ​ เเต่ๆๆๆๆ​ ฉันได้เเต่แอบมองนะ​ แบบหันไปเจอสบตากันนิดนึง​ อินี่ช๊อครีบหันกลับเลยจ้าา​ คนอะไรมันจะหล่อมีเสน่ห์กระชากใจฉันได้แบบนี้เนี่ย.... ^คนนี้เเหละแฟนในอนาคตของฉัน^ ฟันธง!