วาสนาสามภพแด่องค์ฮ่องเต้ (Yuri)
บทที่1 ยามฉื่อที่ข้าข้ามภพ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
อร๊ากกกกกก!
เสียงกรีดร้องของหญิงสาวตั้งครรห์ ปานจะขาดใจ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ข้าเจ็บเหลือเกิน!!!
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
//จิกผ้าห่มคลุมคลอด//
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
อีกนิดนะเจ้าคะกุ้ยเฟย
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
พระโอรสจะคลอดแล้วเจ้าค่ะ!
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
อร้ากกกกก !!!
สิ้นเสียงกรีดร้องของนางผู้เป็นแม่ เสียงเด็กน้อยวัยแรกเกิดจึงดังขึ้น
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
คลอดแล้วเจ้าค่ะ กุ้ยเฟย !
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
โอรส ใช่รึไม่!
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
//เปิดผ้าที่ห่อเด็กเอาไว้//
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
เอ่อ....หยินกุ้ยเฟย....
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
//ร่างของหญิงชราสั่นไปทั้งตัว//
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
พ...พระธิดาเพคะ
ทุกอย่างกลับเงียบงันหลักจากที่หญิงชราพูดจบ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ไม่ !!!!
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เด็กที่คลอดในวันนี้จะต้องกลายเป็นโอรสของฝ่าบาท
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
และในอนาคตจะได้ขึ้นเป็น ฮ้องเต้
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เจ้าช่างกล้ากล่าวเท็จออกมา มิกลัวฟ้าลงทัณฑ์
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
//แย่งเด็กออกมาจากมือของหญิงชรา//
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เช่นนั้น
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เจ้ามันก็สมควรตาย
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
//ลงไปก้มหัวแทบเท้ากุ้บเฟย//
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
หม่อมฉันผิดไปแล้วเจ้าค่ะ!
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
หม่อมฉันจะไม่แพร่งพรายออกไปแน่นอนเจ้าค่ะ
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
จะหนีออกไปให้ไกลห่างจากวังหลวงแม้นต้องเดินทางไปหลายพันลี้ !
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
เห็นแก่ที่ข้าอยู่กับท่านมานาน หยินกุ้ยเฟย โปรดเมตตาหม่อมฉันด้วย
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
ฮึก...ฮือ...
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
ไว้ชีวิต หญิงชรา แซ่ไป๋ผู้นี้ด้วย...
ไป๋ เฟิ้งหลี (นางกำนัล หญิงทำคลอด)
//เสียงสั่น//
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เฮอะ !
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ช่างน่าเสียดายๆ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ออกมา!
(องครักษ์ลับใต้ฝ่าพระบาท)
//ฟุบ ลงมา//
(องครักษ์ลับใต้ฝ่าพระบาท)
ข้าน้อยรับคำสั่ง หยินกุ้ยเฟย
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ฆ่าทุกคนที่รู้เห็นเรื่องพระโอรสของฝ่าบาท ทิ้งให้หมดซะ
(องครักษ์ลับใต้ฝ่าพระบาท)
น้อมรับคำสั่งขอรับ
(องครักษ์ลับใต้ฝ่าพระบาท)
//ชักกระบี่//
เสียงกรีดร้องโหยหวนของเหล่านางกำนัลดังขึ้นมาเพียงครู่หนึ่งก็ดับลง
เลือดที่กระเซนไปทั่วห้อง ก็ได้ปรากฎขึ้น
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
จงไปรายงานกับฮ้องเต้ซะ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ว่าข้านั้นได้ให้กำเนิดพระโอรส
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ไปซะ!
(องครักษ์ลับใต้ฝ่าพระบาท)
รับพระบัญชากุ้ยเฟย
จิ่ง เป๋าหรู (ขันทีในวัง ข้างกายกษัติย์)
คาราวะฮ้องเต้องค์ใหม่!
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
//ก้าวขึ้นไปนั่งบนบัลลังค์ฮ้องเต้//
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
ถ่ายทอดคำสั่งออกไปให้จับตายเฟ้ยหรง เห็นเมื่อใดฆ่าทิ้งเมื่อนั้น
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
นังแพศยา นั้นกล้าดูหมิ่นจิ่งเมิ่งทั้งยังวางยาพิษหมายให้ข้าสิ้นชีพ
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
บัดนี้ข้าได้ขึ้นครองราช
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
เจอศพโยนให้สัตว์เดรัจฉานกินเจอคนจงฆ่าทิ้งอย่าให้มันได้หนีรอด
หลังจบการสั่งการก็เกิดการไล่ล่าหญิงสาวผู้นั้นทันที
ไป๋ จิ่งเมิ่ง (ขุนนางลำดับต่ำ)
โปรดให้ข้าได้ติดตามไปด้วยเถิดขอรับ
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
ท่านอยู่นี่เถิดข้ามิอาจรบกวนท่านเลย
ไป๋ จิ่งเมิ่ง (ขุนนางลำดับต่ำ)
เพียงแต่ข้าไม่อาจละเลยหน้าที่
ไป๋ จิ่งเมิ่ง (ขุนนางลำดับต่ำ)
ข้าขอร้องฮ้องเต้หญิ...!
ไป๋ จิ่งเมิ่ง (ขุนนางลำดับต่ำ)
ขอประทานอภัยขอรับ
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
หากเป็นท่านแม้นชี้ให้ข้าไปตายข้าก็ยินดี
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
//ยิ้มเยาะ//
หลังจากจับนางสนมเฟ้ยหรงกลับมาจึงมีการแล้เนื้อ
ก่อนนำไปตรึงเชือกก่อนเผาทั้งเป็นด้วยร่างเปลือยเปล่า
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อร๊ากกกกก!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้ารักท่านด้วยใจจริง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เหตุใดท่านกลับทอดทิ้งข้ากันเล่า!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ร้องให้ สะอึกสะอื้น//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าบัณฑิตต่ำต้อยนั้นมีดีกว่าข้าตรงไหนกัน
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าเป็นถึงลูกสาวเสนาบดี เป็นพระสนมของท่าน!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ฮึก ...ฮือ....
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ฮึก...ท่านช่างใจร้ายกับข้านัก
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ทั้งที่ข้าเป็นผู้มาก่อนแท้ๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าสูงศักดิ์เพียงนี้เหมาะสมกับท่านราวกิ่งทองใบหยก
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แม้นท่านเป็นสตรี
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้านั้นไม่แม้นจักรังเกียจ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เหตุใดจึงไม่เป็นข้าที่ได้เคียงรักกับท่าน!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เหตุใดจึงไม่เป็ข้า...
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ท่านไม่รักข้าบ้างเลยหรือเจ้าคะ...ฮึก
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
//ใบหน้านิ่งเฉย//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แม้แต่ตอนนี้...ที่ข้าจะต้องหายไป
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ท่านก็ไม่แม้แต่จะชายตามอง...
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ตัวข้านี้ ช่างโงงมซะจริง ที่หลงรักคนเยี่ยงท่าน
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ตงหยาง...
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ค่อยๆหลับตาลง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//น้ำตาสีชาดไหลเปรอะแก้ม//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อร๊ากกกกกกกก!!!!
เสียงกรีดร้องราวจะสิ้นใจของหญิงสาวที่กระทำความผิด
พลันโดนสวรรค์ลงทัณฑ์ ดังก้องสะท้านไปทั่วหล้า แม้นอีกพันลี้ก็มิอาจจาง
เฟ้ยหรงไม่อาจทนพิษบาดแผลที่ถาโถมเข้ามา
ไฟลุกลามไปทั่วทั้งร่าง เจ็บแซบทรมานจวนจะขาดใจให้ได้
สิ้นเสียงเอ่ยสุดท้ายนางจึงสิ้นใจ
เฟ้ยหรง
หลังจากที่เฟ้ยหรงสิ้นใจ
เฟ้ยหรง
ความจริงก็ได้ปรากฎว่าแท้จริงแล้วนางไม่ได้วางยาฮ่องเต้
เฟ้ยหรง
แต่เพียงริษยาจิ่งเมิ่งที่ได้รับความรักจากองค์ฮ่องเต้เพียงผู้เดียว
เฟ้ยหรง
ทั้งที่นางเองก็เป็นถึงพระสนมเอกขององค์ฮ่องเต้เช่นเดียวกัน
เฟ้ยหรง
เพียงแต่ความจริงที่ว่านางฆ่าคนมากมายเพื่อปกปิดความผิดนั้นก็ไม่อาจจะลบเลือน
เฟ้ยหรง
หลังจากเรื่องราวมากมายผ่านไป
เฟ้ยหรง
ตงหยางจึงประกาศว่าตนเองนั้นหาใช่บุรุษไม่
เฟ้ยหรง
ซึ่งนางก็ได้กล่าวต่ออีกว่านางถูกปิดบังเรื่องเพศมาตั้งแต่เด็ก
เฟ้ยหรง
จึงได้แต่แต่งตัวเป็นบุรุษหลอกลวงผู้คนมากมายและขึ้นครองราชในฐานะ
เฟ้ยหรง
ผู้สืบทอดราชบัลลังค์ องค์ชาย 1
เฟ้ยหรง
แต่กลับได้รับการอภัยจากทั่วฟ้าเสียอย่างนั้น
เฟ้ยหรง
และเมื่อเรื่องราวทุกอย่างคลี่คลาย
เฟ้ยหรง
ตงหยางจึงเลือกที่จะแต่งงานกับจิ่งเมิ่งทันที
เฟ้ยหรง
หลังจากนั้นจิ่งเมิ่งจึงได้ขึ้นเป็นองค์ฮ่องเต้คนต่อไป
เฟ้ยหรง
ทั้งตงหยางและจิ่งเมิ่งก็ได้ครองคู่กันอย่างมีความสุขเป็นนิจนิรันดร์สืบไป
เฟ้ยหรง
//เลื่อนอ่านบทนิยายในโทรศัพท์//
เฟ้ยหรง
ไหงนางเอกถึงตายหล่ะ!
เฟ้ยหรง
สั่งฆ่าคนอื่นเพื่อให้คู่ตัวเองได้รักกัน?
เฟ้ยหรง
ล่ะนี่อะไร อิพระเอก
เฟ้ยหรง
คือแกจะข้ามขั้นไปป่ะ
เฟ้ยหรง
เป็นขุนนางอยู่ดีๆไหงกลายเป็นฮ้องเต้เฉยเลย
เฟ้ยหรง
ตอนแรกแกจะมาแก้แค้นให้แม่ตัวเองไม่ใช่หรอ งง
เฟ้ยหรง
ไปไปมามา ไปรักกันได้ไงก่อน
เฟ้ยหรง
ล่ะทีนี้เฟ้ยหรงก็ต้องมารับกรรมอีก
เฟ้ยหรง
ไม่ถูกจริตฉันอย่างแรง
เฟ้ยหรง
แบบนี้มันไม่ได้ป่ะแก
เฟ้ยหรง
เอาไปเลยจร้า 1 ดาว
เฟ้ยหรง
ขนาดนี้ล่ะขอคอมเม้นท์ ด่า หน่อยเหอะ
เฟ้ยหรง
ตอนแรกๆวางบทมาดีเว่อ!
เฟ้ยหรง
ทำไมตอนจบถึงบูดจังคะ เฟ้ยหรงผิดอะไรเอ่ย
: อีนี่บ้าป่ะมาซงมาเซฟอะไรก่อน
: เฟ้ยหรงนางเป็นตัวร้ายค่ะเนาะ
: เข้าข้างคนที่ตั้งใจจะทำร้ายคนอื่น?
: จริง ดูจากสภาพล่ะไม่เกิน10 ขวบ
เฟ้ยหรง
//กำลังจะพิมพ์ด่ากลับ//
？？？
ยาตัวนี้เป็นตัวใหม่ที่พึ่งนำมาบรรจุในโรงพยาบาลนะคะ
？？？
อาจะจะทำให้หลับได้ง่ายค่ะ
？？？
หากทานเสร็จก็พักผ่อนนะคะ
เฟ้ยหรง
เข้าใจแล้วค่ะ พี่พยาบาล
เฟ้ยหรง
โธ่~คุณพยาบาลอายุฉันไม่ใช่เด็กๆแล้วนะคะ
นักเขียนเองน้า ʕ •`ᴥ•´ʔ
เฟ้ยหรงนาง เข้าๆออกๆโรงพยาบาลบ่อยๆตั้งแต่เด็ก
นักเขียนเองน้า ʕ •`ᴥ•´ʔ
นางเลยค่อนข้างที่จะสนิทกับคุณพยาบาลนะคะ
เฟ้ยหรง
//ค่อยๆเอนตัวนอนลง//
？？？
//ห่มผ้าให้เฟ้ยหรงก่อนจะเข็นโต๊ะถาดยาออกไป//
เฟ้ยหรง
//ค่อยๆ หลับตาลง//
เฟ้ยหรง
(ค่อยกลับไปตอบคอมเม้นท์ ยัยพวก toxic นั่นแล้วกัน...)
จิ๊บๆ เสียงนกร้องค่อยๆดังขึ้น
ลมเย็นๆ คอยพัดผ่านหน้าต่างบานเล็กที่ตกแต่งอย่างหรูหรา
กลิ่นไอ ความเก่าคละคลุ้ง คลับคลาเหมือนได้ย้อนกลับไปยังราชวงค์ถังอีกครั้ง
เฟ้ยหรง
(เพราะเจ้ายาที่กินนั้นแน่ๆ)
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนูเจ้าคะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนู~
เฟ้ยหรง
(ใครมันมาตะโกนเรียกคุณหนูๆแถวนี้กัน)
เฟ้ยหรง
//รูม่านตาเริ่มเบิกกว้างกระทบแสงย้อนกลับผ่านหญิงสาวน่ารักคนหนึ่ง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนู!
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ตื่นเถอะเจ้าค่ะคุณหนู
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
จะต้องเตรียมตัวไปพระราชวังเทียนชวงแล้วนะเจ้าคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ใครมันมาเรียกคุณหนูๆอะไรแถวนี้!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
หนวกหูจริง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ลุกพรวดขึ้นมา//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
คือคุณพยาบาลคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
นี่มันก็พึ่งจะเช้าไม่เท่าไหร่เองนะคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อีกอย่างนี่ก็ยังไม่ถึงเวลาทานยานี่คะ?
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ขาฉันก็อัมพาตติด
แหง็กอยู่กับเตียงเนี่ย!!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ทำไมถึงต้องรีบร้อ.....
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ไม่มีเวลาแล้วเจ้าค่ะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
อีกไม่ถึงครึ่งชั่วยามหากคุณหนูยังไม่ถึงรถม้า
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
เกรงว่าหมิงหมิงผู้นี้คงถูกบั่นคอเป็นแน่
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//จับคุณหนูเฟ้ยหรงอาบน้ำพลัดผ้าทำผม//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ยัง งง อยู่//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เดี๋ยวนะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ลุกขึ้น พรวด//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ฉ...ฉัน ยืนได้!!
เฟ้ยหรง
(ยืนได้ไงก่อน วันก่อนฉันยังนั่งรถเข็นอยู่เลย)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//รีบคว้าคันฉ่องขึ้นมาส่องใบหน้าตัวเอง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แล้วนั้น ใคร!
เฟ้ยหรง
(ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ)
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนูเฟ้ยหรงรถม้าพร้อมแล้วเจ้าค่ะ !
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แล้ว เธอคือใคร?
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
?
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
หมิงๆไงเจ้าคะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
อย่ามัวชักช้าเจ้าค่ะต้องไปแล้วเจ้าคะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//เข้าไปจับมือเฟ้ยหรง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ไม่ๆๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แล้วข้าชื่ออะไรอย่างนั้นรึ?
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ก็ คุณหนูเฟ้ยหร....
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ไม่ข้าขอชื่อพร้อมแซ่
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
เฉิน เฟ้ยหรง ไงเจ้าคะ?
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนูรู้สึกป่วยรึเจ้าคะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//เดินเข้าไปแตะหน้าผาก//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เฟ้ย หรง?
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อย่าบอก นะว่า...
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ม...ไม่นะไม่ๆๆๆๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//กุมขมับ//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เรื่องมันจะเป็นแบบนี้ไม่ด้ายยยยย!!!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ตะโกน เสียงดัง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ตะโกนโหวกเหวกเป็นกิริยาที่มิงามนะเจ้าค๊า!
บทที่2 เข้าเฝ้ากุ้ยเฟย
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//แหงนมองออกไปนอกหน้าต่าง//
เฟ้ยหรง
(ฉันคงไม่ได้ฝันไปใช่ไหม)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ตบหน้า ตัวเอง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
โอ๊ย ~ เจ็บแฮะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แสดงว่าของจริง
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนู....
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//สะอื้น//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนูไม่อยากเป็นพระสนมถึงขั้น...
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ต้องทำร้ายใบหน้าตัวเองเลยรึเจ้าคะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//เอื้อมมือไปแตะใบหน้าเฟ้ยหรง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//สะอื้น//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ฮึก...ฮือ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//น้ำตาหลั่งรินไปทั่วแก้ม//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
หม่อมฉันรู้เจ้าค่ะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
หากคุณหนูเข้าไปในวังแล้วหล่ะก็...
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนู...คงจะกลับมาหานายท่านและฮูหยินของคุณหนูได้ยาก
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ต้องจากบ้านมาไกลเพียงนี้
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ฮืออออ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
มะ..ไม่ๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าหยุดร้องก่อนเถิดนะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//จับแก้มของหมิงๆและเช็ดคราบน้ำตา//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าอยู่ได้สบายมากเจ้าไม่ต้องห่วงหรอกนะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนูของหมิงหมิง...
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//กระโดดเข้าไปกอด//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ท่านเรียกข้าได้ทุกเมื่อเลยนะเจ้าคะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//กอดเฟ้ยหรงแน่นขึ้นเรื่อยๆ //
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//พลางลูบหลัง เฟ้ยหรง ไปด้วยอย่างอ่อนโยน//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อืม.....เจ้าจะกอดข้าแน่นไปแล้วนะ...
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าหะ...หายใจไม่ออกนะ หมิงหมิง
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ขะ...ขออภัยเจ้าค่ะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//พละตัวออกทันที//
เฟ้ยหรง
(เจ้าพวกคนภายในวังก็คงจะเห็นฉันเป็นแค่หมากตัวนึงเท่านั้นหล่ะ)
เฟ้ยหรง
(แต่ว่าพวกคู่พระนางนี่สิ)
เฟ้ยหรง
(รักกันพอว่า พาลทำให้คนอื่นมาลำบากไปด้วยนี่พอเลย)
เฟ้ยหรง
(ความซวยนี่มันอะไรกัน)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ครุ่นคิด//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//พลางหลับตารับลมที่เข้ามาผ่านหน้าต่างรถม้า//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
คุณหนูเจ้าคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
หืม?
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//หันไปหาหมิงหมิง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//หมิงๆยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บหน้าผากของเฟ้ยหรงอย่างอ่อนโยน//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เอ้ะ....!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
// สตั้นไปซักพัก //
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//ยื่นแขนไปกุมมือของเฟ้ยหรง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
เพียงท่านเอ่ยชื่อข้า
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ข้าก็พร้อมจะไปหาท่านทุกเมื่อนะเจ้าค่ะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//ดึงแขนเฟ้ยหรงมา เพื่อที่จะจุ๊บที่หลังมืออย่างอ่อนโยน//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//ยิ้มให้กับเฟ้ยหรง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
รักษาตัวเองให้ดีนะเจ้าคะคุณหนู
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//โบกมือลา//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ลงจากรถม้าแบบกำลังอึ้งอยู่//
และรถม้าก็วิ่งผ่านอาหรงไปจากด้านหลัง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เอ้ะ !
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//กำลังประมวลผล//
เฟ้ยหรง
(เจ้านายกับคนรับใช้เนี่ยนะ)
เฟ้ยหรง
( เขาอาจจะแค่ ทักทายกันแบบสนิทกันเฉยๆก็ได้)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
มั้งนะ คงไม่เป็นแบบที่ฉันคิดหรอก
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//หยิบหมวกโคลงไผ่ ผ้าใบสีขาวขึ้นมาใส่//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
จะว่าไปในต้นฉบับ หมิงหมิงเอง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ก็เป็นคนเดียวที่หลั่งน้ำตาให้เฟ้ยหรง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ตอนนางกำลังโดนเผาใช่ไหมนะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แถมยังยอมฆ่าตัวตายตามไปด้วย
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
นึกว่าจะเป็นแค่บ่าวผู้ซื่อสัตย์ซะอีก
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แต่เหมือนจะมีความสัมพันธ์อะไรที่มากว่าบ่าวกับเจ้านายนั้นเลยแฮะ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//เดิน มาทางเฟ้ยหรงพร้อมกับบริวารอีก 2 คน//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ท่านคือว่าที่ พระสนม เฉินเฟ้ยหรง ใช่รึไม่เจ้าคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ช...ใช่ ข้าเอง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าเป็นคนที่จะมารับข้ารึ?
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
เจ้าค่ะ เป็นคำสั่งจากหยินกุ้ยเฟยเจ้าค่ะ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ข้าจะนำทางคุณหนูไปนะเจ้าคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
รบกวนแล้วๆ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//โค้งทำความเคารพเล็กน้อย//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//ก่อนจะเดินนำเฟ้ยหรงไป//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//เดินตาม//
ห้องโถงที่หรูหรารวมสาวงามถึง 5 คนด้วยกันกำลังรอเฟ้ยหรงซึ่งได้ไปถึงเป็นคนสุดท้าย
: เป็นถึงบุตรสาวเสนาใยมาสายจนไก่ขันร้อ
: เหอะคงจะโดนตามใจจนไม่รู้จักกาลละเทศะสิท่า
เฟ้ยหรง
(เฮอะ! ฉันได้ยินนะจ้ะ ยัยพวกนี้)
เฟ้ยหรง
(คิดว่าฉันหูหนวกรึไงถึงซุบซิบกันซะดังขนาดนนี้)
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
หยินกุ้ยเฟยเสด็จ!
เฉิน ฟางเฟย (พระสนมรอง)
//สกิดเฟ้ยหรง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//หันไปมอง//
เฉิน ฟางเฟย (พระสนมรอง)
ท่านควรมาให้เร็วกว่านี้นะเจ้าคะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้า เป็นใคร?
เฉิน ฟางเฟย (พระสนมรอง)
นี่ท่านยังจะล้อเล่นอีกข้าก็น้องสาวท่านอย่างไรเล่า
เฟ้ยหรง
(ในต้นฉบับเฟ้ยหรงมีน้องสาวด้วยเรอะ)
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
สงบเสงี่ยมด้วยเจ้าค่ะ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ข้าเลือกเจ้าสองคน
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
เฉินเฟ้ยหรง และ เฉินฟางเฟ้ย ถูกเลือก~
: พี่น้องสกุลเฉินได้เป็นพระสนมเคียงใบหยกทั้งคู่รึ
: พวกนางเล่นตุกติกรึไม่ใครจะรู้
เฟ้ยหรง
(ก็นะ เหตุการณ์ถอดแบบมาจากในนิยายเป๊ะๆ)
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
แยกตัวพวกนางมาทีล่ะคน
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
//ชี้ปลายใบพัดไปที่เฟ้ยหรง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
น้อมรับเจ้าค่ะ หยินกุ้ยเฟย
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//โค้งคำนับ//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//ค่อยๆ พัดใบพัดไปทางกุ้ยเฟยอย่างช้าๆ//
(องครักษ์ลับใต้ฝ่าพระบาท)
//ยืนประกบด้านข้างพระที่นั่งกุ้ยเฟย //
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
//กวาดสายตามองไปที่เฟ้ยหรง//
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เจ้ารู้ใช่ไหมว่าเจ้าเข้ามาในวังนี้ด้วยตำแหน่งอันใด
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
พระสนมเจ้าค่ะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//นั่งก้มหน้าตอบ//
เฟ้ยหรง
(กดดันอะไรขนาดนี้ เหงื่อท่วมหมดแล้วค๊า)
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
งั้น ก็ดี รู้สถานะว่าเจ้าอยู่จุดใดข้าก็ดีใจ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
แต่ข้าขอเตือนเจ้านะ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
อย่าคิดจะทำอะไรตามใจชอบในวังแห่งนี้
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ตราบใดที่ฮ้องเต้น้อยของข้ายังไม่พ้น 18 ชรรษา
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
เจ้าก็จงหัดเจียมตัวซะบ้างจะดีเสียกว่า
นักเขียนเองน้า ʕ •`ᴥ•´ʔ
จะไม่อ่านก็ได้นะคะเป็นข้อชี้แนะเผื่อมีใครสงสัย
ในสมัยก่อนเมื่อฮ่องเต้องค์ก่อนสวรรคต ลูกชายก็จะขึ้นครองราชเองได้ ตอน 6 ขวบโดยปกติหรือน้อยกว่านั้น
แต่จะปกครองอย่างเป็นทางการได้ซึ่งก็คือว่าราชฎีกาเองได้และช่วยเหลือประชาชนเองได้ รวมไปถึงว่าราชกิจเองได้ อย่างเต็มที่ก็คือเมื่ออายุพ้น 18 ชรรษา
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าค่ะ!
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
อยู่จวนสกุลเฉินย่อมมีกฎสกุลเฉิน
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
และในเมื่อเจ้าอยู่ในวังก็ย่อมมีกฎในวังเช่นกัน
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
จิ่นฟาง~
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
//ยกใบพัดขึ้นมาปิดเพียงครึ่งหน้า จนเห็นเพียงสายตาที่ชำเลืองมอง//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//เจ้าค่ะ//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ข้อแรกนั้น ห้ามออกมาจากตำหนักของตนเองในยามวิกาล
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
หากถูกจับได้โบย 50 ไม้
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ข้อสองห้ามลอบคบชู้ภายในวังหากเป็นไปได้
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ควรได้รับอนุญาติจากฝ่าบาทเท่านั้น
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ข้อสามห้ามร่วมหอกับฝ่าบาท
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ใน ยามเหม่า , ยามเฉิน , ยามซื่อ , ยามอู่ , ยาม เว่ย , ยามเซินและ , ยามโหย่ว
นักเขียนเองน้า ʕ •`ᴥ•´ʔ
05:00-19:00 | ช่วงเวลาตอนเช้าทั้งหมดจนถึงช่วงเย็น
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
แต่เมื่อหลัง ยามซวี ขึ้นไปจนถึง ยามหยิน จะไม่ถือว่าขัดต่อกฎ
นักเขียนเองน้า ʕ •`ᴥ•´ʔ
19:00-05:00 | ตั้งแต่หัวค่ำขึ้นไปจนเช้าตรู่
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
แต่ถ้าหากถูกจับได้นางสนมจะถูกโบย 100 ไม้
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
และโดนประหารทันที
เฟ้ยหรง
(กฎบ้าบอคอแตกไรเนี่ย!)
เฟ้ยหรง
(ทำไมถึงให้เข้าหอแค่ตอนกลางคืน)
เฟ้ยหรง
(ความจริงควรไม่ให้เข้าเลยไม่ใช่รึไง?)
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ข้าหวังว่าเจ้าคงจะทำได้นะ?
เฟ้ยหรง
(คิดไรของป้าอยู่เนี่ย แบบนี้เขาก็รู้กันหมดสิ)
เฟ้ยหรง
(ว่าลูกป้าไม่ใช่ผู้ชายอ่ะ!)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
จ...เจ้าค่ะ
กุ้ยเฟย (พระสนมฮ่องเต้องก่อน แม่ตงหยาง)
ถ้าเข้าใจแล้ว เจ้าก็ไปเถอะ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
หม่อมฉันเตรียมพระตำหนักให้พระสนมเฉินแล้วเจ้าค่ะ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//โค้งคำนับ//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
รวกวนเจ้าแล้วๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ยิ้ม//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
หม่อมฉันขอตัวลา หยินกุ้ยเฟย เจ้าค่ะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//น้อม คำนับ//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
เชิญพระสนมทางนี้เจ้าค่ะ
บทที่3 เจ้าจะเกี้ยวข้ารึ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
วันรุ่งขึ้นจะมีการจัดงานมงคลระหว่างท่านและฮ่องเต้
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
และประกาศว่า ท่านนั้นได้ขึ้นเป็นถ้าสนมเอก ลำดับที่ 1 เป็นที่เรียบร้อย
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
โปรดท่านจงเตรียมตัว
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
ส่วนทางนี้คือหลิงหลง
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
นางจะเป็นสาวรับใช้ใน ระหว่างที่ท่านอยู่ในวังเจ้าค่ะ
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//แอบมอง//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
ล..หลิงหลงเจ้าค่ะพระสนม
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//โค้งเล็กน้อย//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าเข้าใจแล้ว
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าไปเถอะ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
เจ้าค่ะ
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//โค้งคำนับ//
หลัว จิ่นฟาง (สาวรับใช้ในวัง)
//ก่อนจะเดินออกไป//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//ปิดประตู//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าชื่อหลิงหลงสินะ
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
จ...เจ้าค่ะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ไม่ต้องกลัวข้าหรอก
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าเรียกเจ้าว่าหลิงหลงได้ใช่ไหม
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
จ...เจ้าค่ะ!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ยิ้ม//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อืม...ข้าจะอาบน้ำ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้ามาเปลี่ยนผ้าให้ข้าที
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
// หลังจากพูดจบก็เดินไปยังอ่างน้ำ //
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เหมือนจะมีสาวใช้เตรียมน้ำในอ่างไว้ให้แล้วแฮะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
การอยู่ในวางนี่มันสดวกจริงๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
หลิงหลง~
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้ามัวทำอะไรอยู่
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
ม...มาแล้วเจ้าค่ะพระสนม
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//หลบตา พร้อมกับทอดเสื้อนอกสีขาวของเฟ้ยหรงออก//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อายอะไรกันสตรีด้วยกันแท้ๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ฮิฮิ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ลงไปแช่น้ำซักพัก//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//หยิบกลีบดอกโบตั๋นในถ้วยแก้ว โรยลงอ่างน้ำ//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
กลีบดอกโบตั๋นสีขาดูอ่อนโยน เหมือนพระสนมเลยเจ้าค่ะ!
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
ฮิฮิ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//กะเยาะยิ้ม//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
นี่เจ้าเกี้ยวข้ารึหลิงหลง?
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
ม....มิอาจ เจ้าค่ะ!!!
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
พระสนมล้อข้าเล่นแล้ว
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
พระสนมเองก็เป็นสตรี หม่อมฉันจะบังอาจ เกี้ยวพระสนมได้อย่างไร
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
// ท่าทางเคอะเขิน//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้าล้อเล่นทำเป็นจริงจังไปได้
เฟ้ยหรง
( จะว่าไป ในโลกแห่งนี้ยังไม่เปิดรับ เรื่อง lgbtq สินะ)
เฟ้ยหรง
(งั้นก็คงไม่แปลก ที่นางจะมีปฏิกิริยาเช่นนั้น)
หลัง จากเฟ้ยหรงเอนหลับในอ่างน้ำด้วยความเหนื่อยล้าซักพัก
เสียงของใครบางคนแอบย่องเข้ามาไกล้อาเฟ้ยของเรา
และเหมือนจะเป็นผู้ที่มีวรยุทธ ที่ เก่งกล้า เสียด้วย
ในเวลานั้นเหมือนหลิงหลงเองก็เหมือนจะไม่อยู่
เขากล่าวจบ ก็ค่อยๆเอนตัวลงไปมองดูริมฝีปากสีแดงอ่อนที่อยู่ตรงหน้า
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ท่านจะคิดถึงข้ารึไม่หนา
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//ชะงัก//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//หมิงหมิงหันขวับไปทางด้านหลัง //
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
เหมือนจะมีคนกำลังเดินตรงมาทางนี้ซะแล้วสิ
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
พระสนมสนมเจ้าคะ!
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//เปิดม่าน//
ก่อนสาวน้อยจะเปิดม่านออกหมิงหมิงก็หายไปเสียแล้ว
เหลือไว้เพียงม่านที่พริ้วไหวข้างริมหน้าต่าง
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เอ้ะ !
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
นี่ข้าเปิดหน้าต่างทิ้งไว้รึ?
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//เดินไป ปิดหน้าต่าง//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เฟ้ยหรงเจ้าคะ!
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
มานอนหลับเช่นนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เดี๋ยวจะจับไข้เอาได้นะเจ้าคะ!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ลืมตาขึ้นมา แบบสลึมสลือ//
แสงไฟจากเทียนสีทองส่องไปทั่วห้องพลันทำให้บดบังสายตา
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อืม~
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ข้า อยู่ไหนกันหล่ะเนี่ย
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
โทรศัพท์ของฉันหล่ะ?
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//คลำหา//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เอ๋...
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
ข้าน้อยด้อยปัญญาไม่อาจรู้ว่าสิ่งที่พระสนมกล่าวนั้นคืออันใด
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เอ้ะ...!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
จะว่าไปฉันไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลแล้วนี่หว่า..
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
หัวมึนตึบเลย
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ค่อยๆลุกขึ้น จากน้ำ//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//นำผ้ายาวสีขาวขุ่นมาคลุมไหล่ให้เฟ้ยหรง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ขอบใจๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าไปนอนเถอะหลิงหลงนี่ก็ดึกมากแล้ว
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เดี๋ยวข้าทำเอง
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เอ้ะจะไม่เป็นอะไ...
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ไม่เป็นไรเจ้าไปเถอะน่าา
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเจ้าก็ไปพักบ้างเถอะนะ
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
จ...เจ้าค่ะ
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//เดินออกจากห้องไป//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
ฝันดีนะเจ้าคะพระสนม
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อืม!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เจ้าก็เช่นกันนะ
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//เกาะอยู่บนกิ่งจากต้นโบตั๋นข้างหน้าต่าง//
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
ฝันดีเจ้าค่ะ...
ฟาน หมิงหมิง (สาวรับใช้ของเฟ้ยหรง)
//ใช้วิชาตัวเบาเหาะกลับไป//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อรืมม~
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//หันไปมองที่หน้าต่าง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เหมือนข้าจะได้ยินใครพูดอะไรซักอย่างนะ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
คงไม่ใช่ผีหรอกม๊างงง
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
555
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ช่างเถอะๆ
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ขอยืดเส้นยืดสายซักหน่อยแล้วกัน
เฟ้ยหรงแต่งตัวชุดนอนเรียบร้อยแล้ว
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ถึงเวลา นอน!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//กระโดดขึ้นเตียง//
เฟ้ยหรง
(ถ้าเกิดทั้งหมดนี่ไม่ใช่แค่ความฝันก็คงจะดี)
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//พล็อยหลับ//
จิ่ง เป๋าหรู (ขันทีในวัง ข้างกายกษัติย์)
คำนับฟ้าดิน~
จิ่ง เป๋าหรู (ขันทีในวัง ข้างกายกษัติย์)
คำนับบิดามารดา~
จิ่ง เป๋าหรู (ขันทีในวัง ข้างกายกษัติย์)
คำนับซึ่งกันและกัน~
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
ที่รัก l love you so much
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
ข้าจะเป็นสามีของเจ้าเองนะจ้ะ
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
เฟ้ยหรงน้องรัก
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
เอ้ะ!!!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ม...ไม่ เจ้าค่ะ!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ไม่สิ!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
นี่มันเรื่องเชี่ * ไรเนี่ย
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ทำไมท่านถึง สปีคอิงลิช ไดหล่ะเจ้าคะ!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อีกอย่างท่านหน่ะเป็นสตรีมิใช่รึ !!!
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
โฮะ โฮะ! หาใช่อุปสรรคไม่!
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
มาทางนี้สิจ้ะ! เหล่าผ๋อ~
หลี่ ตงหยาง (อาหยาง ฮ้องเต้แห่งเทียนชวง)
//กระโจนใส่เฟ้ยหรง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
ม๊ายยยยย!!!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//ตก เตียง//
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
แอ๊ก!
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
เฟ้ยหรงเจ้าคะ?
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
//มองหลิงหลงที่กำลังถือชุดแดงในท่ากลับหัว//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
//หลิงหลงเอียงคอเล็กน้อยก่อนจะถามเฟ้ยหรงว่า//
หลิงหลง (สาวรับใช้ พระสนมในวัง)
พระสนมเป็นอันใดไหมเจ้าคะ!
เฉิน เฟ้ยหรง (พระสนมเอก )
อะ....โอ้ยยยยย
เฟ้ยหรง
(ฝันร้ายยิ่งกว่าเจอผีอีกนะนั้น)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
