ณ ปราสาทแห่งหนึ่งบนเกาะกลางทะเล
..."ได้โปรดรับข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของท่านทีเจ้าค่ะ"...
ร่างหญิงสาวในสภาพเปือยกาย นั่งอยู่บนเตียงกำลังเกาะแขนแกร่ง พลางร้องห่มร้องไห้อ้อนวอนให้อีกฝ่ายมีอะไรกับตน ปรัสเซีย มองหญิงสาวคนนั้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะก้มลงมาใกล้ ๆ ก่อนจะค่อย ๆ คร่อมอีกฝ่าย
..."เจ้าอยากให้ข้าทำแบบนี้ใช่มั้ย?"...
..."เจ้าค่ะ!!"...
หลังจบประโยคนั้น ปรัสเซียยิ้มออกมาแล้วประโคมจูบให้แก่หญิงสาว ใบหน้าสวยหลับตาพิ้ม ก่อนจะเบิกตาโพรง
..."แอก..อะ..อักขั-"...
...น้ำสีแดงสำลักออกจากปากของหญิงสาว เธอนั้นถูกพิษของปรัสเซียทำร้าย ก่อนจะสำลักเลือดเป็นครั้งสุดท้ายแล้วตายไป...
ปรัสเซียมองสาวคนนั้นด้วยใบหน้าเฉยชา เขานั้นเห็นมานักต่อนักแล้วพวกคนที่พยายามจะมามีอะไรกับเขา คนพวกนั้นก็แค่อยากได้เป็นทาสของเขาเพื่อลาภยศทั้งนั้น
ชายหนุ่มลุกเดินออกไปยังนอกห้อง ใบหน้าคมสันถูกแต่งแต้มด้วยคราบเลือดที่เปื้อนแก้มและขอบปาก ในดวงตาสีแดงทับทิมส่องแสงท่ามกลางโถงทางเดินมืดสนิท เสียงเดินของเขาดังขึ้น
..."สนุกมั้ยล่ะ?"...
เสียงเชิงประชด ร่างสูงมองอีกฝ่ายที่เพิ่งเข้ามาพลางยิ้ม
..."ก็ นิดหน่อยน้องชาย~"...
ปรัสเซียตอบ ออสเตรีย เชิงหยอกล้อก่อนจะกอดคอของออสเตรียเดินลงไปชั้นล่าง
เมื่อลงมาถึงชั้นล่างชายหนุ่มต้องตกใจเมื่อมีเด็กสาวร่างอ้อนแอ้นกำลังเสริฟ์ชาไว้บนโต๊ะ เขาตกใจเล็ก ๆ แต่ก็รู้ว่าเด็กคนนี้คงเหมือนคนอื่น ๆ ที่ถูกส่งมา
..."แหม๋ ๆ ใครล่ะนี่"...
ปรัสเซียปั้นหน้ายิ้มแล้วเดินเข้าไปหา มือใหญ่โอบเอวบางไว้ ในใจปรัสเซียรู้ว่าปฎิกิริยาของอีกฝ่ายคงจะหันมายิ้มแล้วพยายามอ้อนเขาแน่
......"ปล่อยนะครับ"......
ปรัสเซียรู้สึกตกใจ เพราะปฎิกิริยาของอีกฝ่ายนั้นผิดคาด เจ้าเด็กน้อยคนนี้ไม่แม้แต่จะสนใจเขาเลยสักกะนิด นัยน์ตาสีแดงทับทิมมองแผ่นหลังเล็กอย่างสนใจ ก่อนที่เขาจะนั่งลงที่เก้าอี้
..."เธอนี่น่าสนใจจริงๆนะ"...
ปรัสเซียเท้าคางมองเด็กชายหน้าจิ้มลิ้มเหมือนเด็กผู้หญิง
..."ต้องการอะไรเพิ่มมั้ยครับ"...
..."ไม่ล่ะ มากินด้วยกันสิ"...
ปีศาจเจ้าเล่ห์มองแน่งน้อยก่อนจะแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ มือแกร่งจับซ้อมแล้วจิ้มเนื้อสัตว์เข้าปาก ฟันแหลมคมเคี้ยวเนื้อสัตว์ในปากอย่างเอร็ดอร่อย
..."เจ้าชื่ออะไรล่ะ"...
..."จักรวรรดิรัสเซียครับ"...
ในห้องนอนของปรัสเซียและออสเตรีย
บนเตียงสีขาวสะอาดร่างของชาย2คนกำลังคลอเคลียเด็กหนุ่ม
..."ไม่สนใจข้าหน่อยหรอ~~"...
ปรัสเซียกำลังนอนออดอ้อนซุกไซร้ตามเนื้อตัวร่างน้อย
..."ออกไปนะ"...
มือเล็กผลักปรัสเซียออก ออสเตรียที่กอดเขาอยู่ก็กัดลงไปที่ไหล่ของจ.รัสเซีย
.........
เช้าวันรุ่งขึ้น
บนเตียงสีขาวสะอาดกายบางค่อยๆดึงตัวขึ้นมานั่งอย่างช้าๆ ผิวขาวเนียนนุ่มสัมผัสกับแสงอาทิตย์ มือเรียวยันตัวเองขึ้นยืน เด็กหนุ่มมองซ้ายมองขวาก่อนจะเดินออกไปยังชั้นล่าง
..."ไปอาบน้ำก่อนสิเด็กน้อย~:>"...
ปีศาจร่างใหญ่โผล่ออกมาจากกำแพงห้อง หางทรงคล้ายลูกศรสีดำเวี่ยงไปเอนมา
..."... ครับ"...
..."ไม่ไว้ใจข้าหรอ(´Д｀。"...
ปรัสเซียทำหน้าตาอ้อน แล้วจับมือเล็กขึ้นมาจูบ เขี้ยวแหลมขบกันเองเสียงดัง
..."นิดหน่อยครับ..."...
ปรัสเซียมองอีกฝ่ายพลางยิ้ม ในขณะที่จ.รัสเซียจะเดินหนีไป ร่างสูงก็พุ่งตัวไปกัดเข้าอย่างจัง เขี้ยวแหลมแทงเข้าไปในต้นคอขาวจนเลือดไหลออกมา
..."อ..อ้า!! ป..ปล่อยนะ!!ปล่อย!!"...
คนตัวเล็กที่ถูกกัดคอนั้นก็ดิ้นเอาตัวออกจากปรัสเซีย แต่ฟันของปีศาจนั้นแข็งแรงมาก จึงไม่ปล่อยง่ายๆ
..."อ้าก!?-"...
..."อ่ย สลบซะแล้ว"...
คนตัวเล็กล้มลงกองกับพื้น เลือดจากบาดแผลหยดลงพื้น
.
.
.
.
...----------------...
หลังจากตื่นขึ้นจ.รัสเซียก็ได้ไปอาบน้ำ พร้อมกับปรัสเซียที่ตามง้อเขา
ปีศาจตัวใหญ่นอนไขว่ห้างแล้วยื่นดอกไม้สีแดงสดมาให้คนตัวเล็ก
"นี่~ ตอบหน่อยสิ~ ข้าขอโทษษข้าไม่ได้ตั้งใจจะมำร้ายเจ้าเลยน้า~ข้าแค่อยากให้ของขวัญเจ้าเท่านั้นเอง"
ปีศาจยักษ์ร้องงอแง พยายามที่จะกอดอีกคนตลอด
..."อย่ามาฉวยโอกาสใส่ผมนะ"...
..."อ่ยก็ได้ ว่าแต่เจ้าอายุเท่าไหร่เหรอ"...
จ.รัสเซียมองอีกฝ่ายที่แปลงร่างจากคนไปเป็นหมาตัวเล็กสีเทาเข้ม อ้วนตุต๊ะน่ากอด
หมาป่าสีเทาเข้มกระโดดลงในน้ำ แล้วว่ายมาอยู่ตรงตักเด็ก ด้วยรอยยิ้มที่แวบเดียวก็จับพิรุธได้
..."นี่ๆๆ ข้าจะให้เจ้าดูแลข้านะ อาบน้ำให้ข้าซิ!!><"...
จ.รัสเซียมองเจ้าขนฟูดูตุ๊ต๊ะ มันทั้งอ้อนทั้งพูดจาคล่องป๋อราวกับว่ามันท่องมันอย่างไรอย่างนั้น อุ้งเท้าสีเทากำลังนวดคลึงเนินอกขาว
..."ทำไมคุณต้องมาตอแยผมล่ะเนี่ย"...
พูดจบเขาก็ผลักก้อนไขมันมีขนลงน้ำไป
..."แอ๊ะ"...
หมาน้อยตกลงน้ำ จนเกิดเสียงน้ำดัง แล้วมันก็ลอยขึ้นมา ก่อนจะใช้อุ้งมือป้อมลูบหน้าลง
..."เพราะฉันสนใจเธอไง!!"...
หางสีเทาแกว่งไปมา นิ้วป้อมชี้ที่คอระหงส์ที่ตอนนี้มีปราณรูปหมาป่าสีดำปรากฏอยู่
..."ตอนนี้เจ้าเป็นทาสข้าแน้ว^^!!"...
คนตัวเล็กที่ได้ยินก็ตกใจ หมานี่ทำพันธสัญญาใส่เขา?
..."งั้นก็แปลว่าผมต้องดูแลคุณหรอ"...
..."ใช่!! แต่เจ้าตัวน้อยข้าต้องมีข้อมูลเจ้าก่อน~~"...
ทันใดนั้นหมาอ้วน ก็แปลงกายกับมาเป็นชายรูปหล่ออีกครั้ง แล้วเริ่มซักประวัติ ร่างบาง
.
.
.
..."ว้าว เนื้อกำลังเด้งเลยนะ20ต้นๆเนี่ย"...
บนโต๊ะกินข้าวเจ้าปีศาจตัวใหญ่พูดขึ้นมา ก่อนจะใช้ส้อมจิ้มเอาเนื้อสัตว์เข้าปาก
..." คือ.. ผมต้องเรียกคุณว่าเจ้านายมั้ย"...
..."โอ้ว ไม่ๆ ไม่ต้อง~"...
..."ครับ..."...
ค่ำวันนั้นในห้องนอนของปรัสเซียและออสเตรีย
ร่างเล็กนั่งอยู่บนเตียงพลางเอามือเรียวกุมลอยปราณที่ต้นคอ
"โอ้ย เจ็บจัง..."
เด็กหนุ่มพึมพำเบาๆ แล้วเหลือบตาดูปีศาจตัวสูงใหญ่ที่กำลังอ้อนเขา
"คุณชื่ออะไรหรอ"
"ปรัสเซีย!! ข้าชื่อปรัสเซีย!!"
จ.รัสเซียได้หันไปมองชายอีกคน ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ
"คุณล่ะ?"
"ออสเตรีย"
อีกคนหันมาตอบ ด้วยน้ำเสียงดูเย็นชาทำให้คนตัวเล็กเกิดกลัวขึ้นมา เขาก็ได้แต่นอนลงยอมให้ปรัสเซียกอดไว้
_________________________________________________
วันถัดมา
ในครัวของปราสาท เด็กหนุ่มถูกปีศาจตัวใหญ่จับมือไว้ทั้งสองข้าง
"ขึ..คือ"
"อะไร"
ใบหน้าคมซบซอกคออุ่น ในดวงตาสีเหลืองอำพันมองคนถูกกอด มือใหญ่กร้านที่จับมือเล็กให้กำมีดค่อยๆ กดใบมีดลงที่เนื้อสด
"ป..ปล่อยผมได้มั้ย.."
"ห้ะ? ฉันสอนนายทำอาหารอยู่นะ"
ออสเตรียขมวดคิ้วมุ่น มือทั้งสองหยุดหั่นเนื้อสดบนเขียง
"ผ..ผม รู้สึก.. ไม่ดีมากๆ"
"... โอเค..."
ออสเตรียได้ยินก็ได้ปล่อยร่างเล็กออกจากอ้อมแขน
"ถ้างั้นไปตั้งเตาเถอะหั่นเสร็จแล้ว"
"ครับ..."
สิ้นคำ จ.รัสเซียก็ได้เดินไปโกยฟืนใส่อ้อมแขน แล้วเดินไปที่เตาไฟแล้วเติมไฟลงไป
ปีศาจตัวใหญ่เสกกระทะขึ้นมาและวางเนื้อสัตว์ลงไป
_________________________________________________
"เจ้านี่แปลกคนซะจริง"
ออสเตรียพูด พลางมองหน้าของอีกคนนิ่งๆ
"ค..ครับ"
"เอียงคอหน่อยข้ามีอะไรจะให้"
"อะไรหรอครับ"
"สำหรับเจ้าถ้าได้เป็นทาสพวกข้าคงจะดีใจใช่มั้ย"
"ครับ.. แต่ว่าไม่เอาได้มั้ยครับ"
"ห้ะ?"
ประโยคสุดท้ายทำคนฟังตกใจทำไมเจ้าเด็กนี่พิลึกคนซะจริง คนอื่นๆที่มาอยู่ที่นี่ก็เพราะอยากจะได้เป็นทาสพวกเขาทั้งนั้น เพราะว่าก่อนจะรับมาใครเป็นทาสนั้น ผู้เป็นเจ้านายต้องมอบของขวัญซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของตนหนึ่งชิ้นในทุกๆปี
"นี่เจ้าโง่หรอ ถ้าถูกรับมาเป็นทาสละก็จะขออะไรจากเจ้านายก็ได้1อย่างนะ?"
"จิ..จริงหรอ!?"
"อือ อยากได้อะไรล่ะ"
"ช่วยไปรักษาพี่สาวของผมทีได้มั้ย"
ที่แท้ก็แค่เป็นเด็กดีนี่เอง ทำว่าทำไมหัวอ่อนจัง ชั่งเถอะว่าง่ายแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
"ได้ แต่คนที่จะไปรักษาไม่ใช่ข้า เจ้าต้องไปขอปรัสเซีย เจ้านั่นมีพลังในการรักษา"
"ครับ!!"
คนตัวเล็กยิ้มจนแก้มปริ แล้วรีบวิ่งหน้าตั้งไปหาปรัสเซียทันที ออสเตรียมองตามอย่างไม่ละสายตา
"ทำไมฉันถึงได้ตกหลุมรักเจ้าเด็กคนนั้นซะง่ายๆแบบนี้ล่ะ?"
_________________________________________________
"คุณปรัสเซีย!!"
"หืม?"
ปรัสเซียที่กำลังนั่งทำเอกสารได้หันไปมองคนต้นเสียง
"คือ.. ผมจะขอของขวัญคุณได้ใช่มั้ย"
"...."
ปรัสเซียตกใจมากกับคำพูดนั้น เด็กคนนี้ก็โลภเหมือนกันกับคนอื่นๆสินะ ปรัสเซียจำใจตอบ
"อืม อยากได้อะไรล่ะ เงินทอง อำนาจ ลาภยศ"
"ไม่เอาๆ คุณออสเตรียบอกว่าคุณมีพลังที่รักษาอาการป่วยได้"
"ใช่ ทำไม"
"คือ.. ช่วยรักษาโรคทางพันธุกรรมของพี่สาวผมหน่อย"
"เอ๋ ม..ไม่ได้จะให้ข้าเป็นฮิวเลอร์ประจำตัวหรอกหรอ"
"ไม่ครับ ผมอยากให้พี่สาวหายจากโรคนี้ซักที"
ปรัสเซีย ที่ได้ยินก็ยิ้มทันที เจ้าเด็กน้อย~ ใสซื่อจริงยังไงข้าหาผลประโยชน์สักหน่อยแล้วกัน
"ได้สิ~ แต่ว่าการรักษาโรคทางพันธุกรรมเนี่ยมันยากมากเลย~ ถ้าเกิดข้ารักษาได้ละก็พลังหมดหลอดแน่~ ต้องมีข้อแรกเปลี่ยน"
"อะไรก็ตามที่ผมมีผมให้ได้หมด ถ้าคุณรักษาพี่ผมได้"
"อะเคื้อ ดิล"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
