**วันที่ 6 มิถุนายน เวลา 21:30**

\[**ตลาดแห่งนึง**\]

*กรี๊ดดดด*!!!!

ในวันธรรมดาที่ผู้คนใช้ชีวิตในยามค่ำคืนแต่ในคืนนั้นได้มีเสียงกรี๊ดของคนที่กำลังวิ่งหนีบางอย่างทำให้คนที่อยู่แถวนั้นตกใจและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นผู้ชายคนนึงได้หันไปมองเหตุการณ์แล้วอยู่ๆหัวของผู้ชายคนนั้นได้หลุด สร้างความตกใจและเสียขวัญให้กับคนแถวนั้นเป็นอย่างมากเพราะได้เห็นสิ่งมีชีวิตตรงหน้าคืออสูรรูปร่างเหมือนสัตว์เลื้อยคลานโบราณหรือไดโนเสาร์ผสมมนุษย์ได้กำลังชำแหละเอาหัวใจของผู้ชายผู้เคราะห์ร้ายมากิน

และอีกไม่นานพวกมันจำนวนมากได้ปรากฏและเริ่มไล่ฆ่าผู้คนที่อยู่ตรงนั้นความชุลมุนและความแตกตื่นได้เกิดขึ้นผู้คนแต่พากันวิ่งหนีโดยไม่สนใจว่าจะเหยียดคนที่ล้มเลย เด็กที่ร้องไห้ที่พลัดหลงกับแม่และคนที่ร้องอย่างทรมานจากถูกพวกอสูรฆ่าและฉีกร่างเป็นชิ้นๆทำให้รู้ว่าพละกำลังของพวกมันเหนือกว่ามนุษย์

ในสถานการณ์นั้นไม่ต่างจากนรกบนดินเลยจากนั้นรถตำรวจกับรถพยาบาลได้มากันกู้ภัยได้เข้าไปช่วยคนที่หนีออกมาจากพวกอสูรมาได้สภาพของคนที่หนีมาได้บางคนแขนขาขาดบางคนหลังที่กรงเล็บฟันจนเป็นแผลลึกบางคนบาดเจ็บจากการล้มแล้วถูกเหยียดกู้ภัยต้องทำงานอย่างหนักเพราะมีผู้บาดเจ็บมากมาย

ส่วนตำรวจที่เข้าไปควบคุมสถานการณ์แต่กับต้องตกที่นั่งลำบากเพราะกระสุนที่ยิงใส่พวกอสูรกับทำอะไรพวกมันไม่ได้เลยและมีอสูรตัวนึงได้แย่งปืนจากตำรวจก่อนจะมองด้วยความสงสัยจากที่มันจะเล็งเป้าไปที่ตำรวจแล้วยิงใส่ตำรวจคนนั้น ทำให้รู้อีกว่าพวกมันมีสติปัญญาไม่ใช่สัตว์เดรัจฉานตำรวจคนนึงเขาใช้กำลังสุดชีวิตเพื่อเอาตัวรอดแต่กับถูกพวกมันจับได้แล้วฉีกร่างตำรวจคนนั้นเป็นสองท่อน

ตำรวจคนนึงหนีอสูรจนสุดทางที่จะหนีได้เอาปืนมาจ่อหัวเพื่อปิดชีพตัวเองโดยอย่างอยู่ในสายตาของอสูรตัวนึงโดยมันหัวเราะสะใจที่เหยื่อปิดชีวิตของตัวเองโดยไม่ต้องเสียแรงแต่ทันใดนั้นรถตู้ได้ชนอสูรตัวนั้นจนกระเด็น

“รีบช่วยคนบาดเจ็บเร็ว!!!!”

ชายคนนึงได้ออกมาจากรถตู้และสั่งให้คนในทีมจัดการพวกอสูรโดยกระสุนของพวกเขายังจะสามารถทำความเสียหายให้กับอสูรได้แล้วชายคนนั้นได้ดึงดาบออกมาแทนที่จะเป็นปืนสร้างเสียงหัวเราะให้กับอสูรที่ดูถูกชายคนนั้น

“ขำเข้าไปไอ้อนันตทมิฬเวร!!!...ปลดปล่อยอนันตทมิฬ!!!!

คำพูดของชายคนนั้นทำให้รู้ว่าพวกอสูรที่จริงแล้วมันมีชื่อว่า “อนันตทมิฬ” แล้วชายคนนั้นวิ่งพุ่งใส่อนันตทมิฬสองคนก่อนร่างกายของชายคนนั้นเปลี่ยนแปลงเป็นอนันตทมิฬรูปร่างเหมือนไดโนเสาร์ไทรเซราทอปส์

*ฉึ่ง*!!!!!

ในไม่ช้าร่างกายอนันตทมิฬสองตัวได้ขาดครึ่งด้วยการโจมตีของชายคนนั้นเพราะดาบของชายคนนั้นสามารถสร้างความร้อนและตัดผิวของอนันตทมิฬที่ไม่ถูกกับความร้อนหรือไฟได้อย่างกับเอามีดจุ่มน้ำร้อนตัดเนย

“ฆ่าพวกมันให้หมด!!!!!”

ชายคนนี้ชื่อ “กฤษณ์ อมรวิวัฒน์” ชื่อเล่นฟ้าฟื้น ลูกครึ่งอนันตทมิฬสายพันธุ์ไทรเซราทอปส์ อัตลักษณ์คือสามารถมองเห็นอนาคตได้ 10 วินาที

“แกเป็นอนันตทมิฬด้วยหรอ!!!!ทำไมแกถึงฆ่าพวกเดียวกันวะ!!!!”

อนันตทมิฬตัวนึงถามฟ้าฟื้นด้วยความสงสัยและโกรธแค้นที่เป็นสายพันธุ์ด้วยกันกับฆ่ากันได้ลง

“ข้าไม่เหมือนพวกเอ็งไอพวกสัตว์นรก!!!!

สิ้นสุดคำพูดของฝ่าฝืนเขาได้ใช้ดาบปัดกระสุนที่อนันทมิฬที่มีปืนยิงมาแล้วฟ้าฟื้นโยนดาบปักหัวอนันตทมิฬตัวนั้นด้วยแรงที่เหนือมนุษย์ทำให้หัวของมันขาดแต่ถึงหัวจะขาดร่างกายของมันยังขยับได้อยู่ดีเพราะการที่จะฆ่าอนันตทมิฬได้จึงต้องทำลายที่หัวใจถึงมันจะตายจากนั้นฟ้าฟื้นได้หยิบดาบที่ปักอยู่ที่กำแพงออกมาแล้วแทงไปอกของอนันตทมิฬที่หัวขาดจนมันตายพร้อมกับหลบการโจมตีของอนันตทมิฬ

สองคนที่โจมตีพร้อมกันได้อย่างง่ายดายด้วยพลังที่มีฟ้าฟื้นได้ถีบหน้าอนันตทมิฬล้มแล้วเข้าไปตัดแขนขาดแล้วเขาเตะแขนของมันใส่หน้าอีกตัวจนเสียหลักแล้วฟ้าฟื้นฟันมันจนขาดครึ่งทำให้อนันตทมิฬที่เห็นเพื่อนมันตายมันเลยวิ่งหนีสุดชีวิต

“จะหนีไปไหนวะ!!!!!”

ฟ้าฟื้นได้วิ่งตามอนันตทมิฬที่หนีเขาสุดชีวิตด้วยพละกำลังที่เหนือกว่าอนันตทมิฬตัวอื่นทำให้เขาวิ่งตามมันได้ทันแล้วใช้แรงของตัวเองที่เหมือนแรงไทรเซราทอปส์ชนมันจะกระเด็นขึ้นฟ้าแล้วฟ้าฟื้นฟันตัวอนันตทมิฬที่ขณะอยู่บนอากาศขาดครึ่งทำให้เลือดสีดำกระเซ็นใส่หน้าเต็มๆ

“โอ้โห!!!!เหม็นโครต!!!!”

ฟ้าฟื้นเข้าไปหาก๊อกน้ำแล้วล้างหน้าที่เปื้อนเลือดอนันตทมิฬด้วยความขยะแขยงก่อนที่รู้สึกเหมือนมีปืนจ่อหัวตัวเอง

“อย่าขยับนะเว้ยไม่งั้นข้ายิง!!!ไอ้สัตว์ประหลาด!!!!”

ตำรวจคนนึงคิดว่าฟ้าฟื้นเป็นพวกอนันตทมิฬและสติแตกกับสถานการณ์ที่เห็นเขาได้เอาปืนจ่อหัวฟ้าฟื้นอย่างกล้าๆกลัวๆทำให้ฟ้าฟื้นต้องเรียกสติเขา

“ใจเย็นๆก่อนนะครับผมนายพันตำรวจเอก กฤษณ์ อมรวิวัฒน์ จากหน่วยพิเศษ I.P.C.A.P คุณทำหน้าที่ได้ดีแล้วไปรักษาตัวก่อนครับ”

ฟ้าฟื้นได้โชว์ตาตำรวจให้ดูทำให้ตำรวจคนนั้นสงบสติได้แล้วตะเบ๊ะให้ฟ้าฟื้นและเขาตะเบ๊ะให้เหมือนกันจากนั้นตำรวจเขาได้วิ่งไปหารถพยาบาลที่จอดอยู่ข้างนอกเหตุการณ์

“ระวังตัวด้วยครับ!!!! มีตำรวจบาดเจ็บกำลังไปหารถพยาบาลให้มือสไนเปอร์คุมกันด้วย”

ฟ้าฝืนได้วิทยุหามือสไนเปอร์เพื่อปกป้องตำรวจที่บาดเจ็บและถามถึงสถานการณ์ทางนั้น

“รับทราบค่ะ”

“แล้วทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง?”

ฟ้าฟื้นถามมือสไนเปอร์กับสถานการณ์ตรงนั้นพร้อมกับพยุงคนที่บาดเจ็บไปด้วย

“ทางนี้จัดการพวกอนันตทมิฬกับช่วยเหลือคนที่บาดเจ็บเรียบร้อยโดยใช้ปืนพ้นไฟทำให้มันง่ายขึ้นแต่ยังมีพวกอนันตทมิฬที่หนีไปได้ค่ะ

ขณะที่มือสไนเปอร์กำลังวิทยุคุยกับฟ้าฟื้นอยู่ได้มีอนันตทมิฬที่ปีนขึ้นตึกที่มือสไนเปอร์อยู่ แล้วกำลังรอบฆ่ามือสไนเปอร์เพื่อให้พวกตัวเองหนีไปอย่างปลอดภัยแต่มือสไนเปอร์ไหวตัวทันแล้วหลบมันมาได้จากนั้นหยิบปืนที่กระสุนสำหรับฆ่าอนันตทมิฬยิงใส่มัน

“เกือบไปแล้ว!!!!???.... วันแรกก็เอาเลยหรอ!!!??

เธอชื่อ “**น้ำฝน อมรวิวัฒน์**” ชื่อเล่นน้ำฝน น้องสาวสุดดื้อของฟ้าฟื้นและเป็นน้องคนสุดท้อง

“น้ำฝนเกิดอะไรขึ้น!!!???

ฟ้าฟื้นถามน้องสาวด้วยความเป็นห่วงกลัวน้องสาวจะเป็นอะไรไป

“ก็ไอ้อนันตทริฬเกือบจะตีท้ายครัวหนูแล้วเนี่ย

น้ำฝนบ่นให้พี่ฟังทางวิทยุพร้อมกับเก็บปืนสไนเปอร์ใส่กระเป๋าเพราะไม่เหลืออนันตทมิฬให้เธอยิงแล้วฟ้าฟื้นปลอบขวัญน้องพร้อมกับแซวน้องเล่นด้วย

“แหมม วันแรกก็มีคนชอบเลย”

“เฮ้ยยย!!! พูดแบบนี้ไม่ขำนะเว้ย!!!!”

“ โอ๋ๆ ขวัญเอ้ยขวัญมา เสร็จงานแล้วเดี๋ยวบอกพ่อหาอะไรกินแค่นี้นะ.....”

ในขณะที่ฟ้าฟื้นคุยกับน้ำฝนเสร็จเขาได้เห็นอะไรบางอย่างชนกับถังขยะจนล้มฟ้าฟื้นเดินไปทางเสียงกับไม่มีอะไรทำให้เขาไม่สนใจแล้วเดินจากไปโดยที่ไม่รู้เลยว่าที่มาของเสียงคือ “อนันตทมิฬสายพิเศษ”

“....ไม่คิดว่าหัวใจของไอ้หมุ่นนี้จะอร่อยขนาดนี้ข้าไม่ได้กินมานานตั้งแต่ยุคสุโขทัยเลย”

อนันตทมิฬสายพันธุ์ยูไทแรนนัสกำลังกันกินหัวใจของเด็กหนุ่มผู้โชคร้ายอยู่ทำให้เกิดเสียงดังสร้างความสนใจให้กับตำรวจพิเศษคนนึง

“เจออีกตัวแล้ว!!!!!!.....\[!!!!!???\]”

ฉึก!!!!!

ในขณะที่ตำรวจจะใช้ปืนพ้นไฟเผาอนันตทมิฬสายพันธ์พิเศษได้มีอนันตทมิฬสายพันธุ์ไททันโบอาใช้หางงูแทงหน้าตำรวจคนนั้นจนตายคาที่

“**อย่ามัวตะกละรีบไปจากที่นี้เร็ว**!!!!”

“โธ่!!!น้าผมยังกินไม่อิ่มเลยผมหลับไหล่ตั้งแต่ยุคสุโขทัยท้องว่างสุดๆ”

อนันตทมิฬทนรออนันตทมิฬสายพันธุ์วิเศษกินอิ่มไม่ได้เลยใช้หางรัดคอแล้วพาอนันตทมิฬสายพันธุ์พิเศษหลบหนีไปหลังจากนั้นเหตุการณ์ได้สงบลงแล้วนักข่าวได้มากันทำข่าวกับเหตุการณ์ที่มีสิ่งชีวิตปริศนาได้ลุกลามโดยไม่ตั้งตัวโดยเจาะจงที่ฟ้าฟื้นที่กลับร่างเดิมเพราะไม่ใช่ตอนนี้ที่เอาร่างอนันตทมิฬออกสื่อ

“ตอนนี้เราได้สงบสถานการณ์ไว้แล้วครับแล้วมันเกิดอะไรผมตอนนี้ยังบอกอะไรมากไม่ได้เพราะมันยังไม่ถึงเวลาครับ”

ฟ้าฟื้นได้ตอบคำถามกับนักข่าวที่รุมล้อมเข้ามา ไปคร่าวๆแล้วรีบขึ้นรถที่มารับ

“ทำได้ดีมากลูกพ่อสองคน”

ชายคนนี้ชื่อ “**วิรุฬห์ อมรวิวัฒน์**” เป็นพ่อของฟ้าฟื้นกับน้ำฝน และเป็นผู้ก่อตั้งหน่วยงานพิเศษ “I.P.C.A.P”ขึ้นมา

“ผมไม่คิดว่าวันเปิดประตูอสูรจะมาวันนี้คำเตือนของราชาอนันตทมิฬบอกว่าอีกวัน

“เพราะเจ้าราชาอนันตทมิฬมันเล่ห์เหลี่ยมเยอะมันตั้งใจไม่ให้พวกเราเตรียมตัวเลย

วิรุฬห์ ตอบคำถามให้กับลูกชายที่กำลังสงสัยแล้วหยิบสมุดให้กับฟ้าฟื้น

“นี!!!เอาไปอ่าน”

“อะไรครับพ่อ?” ฟ้าฟื้นหยิบสมุดแล้วเปิดอ่าน

“คำที่แกต้องปราศรัยในวันพรุ่งนี้ไงพรุ่งนี้เราต้องไปหาท่านนายกและบอกประชาชนว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วแกต้องแปลงร่างเป็นอนันตทมิฬด้วย”

“พี่อย่าทำตัวน่าอายตอนออกสื่อล่ะ”น้ำฝนแซวฟ้าฟื้น

“พรุ่งนี้พวกเราจะเปิดตัวองค์กรของเราที่ไอ้พวกนักการเมืองมองว่าไร้สาระให้มันเห็น!!!”

วิรุฬห์ บอกกับลูกชายเพื่อให้องค์กรที่ตัวเองตั้งขึ้งมาด้วยมือมีชื่อเสียงและมีหน้ามีตาในการเมืองแล้วเขาได้บอกคนขับรถออกไป

[ติดตามตอนต่อไป]

“ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของผมนะครับ”

“บ้านเรือนสมัยนี้แปลกตาข้ายิ่งนัก”

ทั้งที่ที่นี้เป็นสถานที่ก่อสร้างธรรมดาแต่กลับสร้างความตื่นเต้นให้กับอนันตทมิฬสายพิเศษเป็นอย่างมากและเขาเริ่มสำรวจสิ่งรอบๆด้วยความสงสัย

“**วิชชุเวทย์ แกเลิกสนใจสิ่งก่อสร้างโง่ๆของไอ้พวกมนุษย์ได้ไหม**”

คำพูดของอนันตทมิฬทำให้รู้ว่าอนันตทมิฬสายพิเศษมีชื่อเรียกว่า “วิชชุเวทย์” ที่อยู่ตั้งแต่ยุคสุโขทัยทำให้คำพูดและสำเนียงอาจจะโบราณ

“ข้าเป็นพวกชอบเรียนรู้ด้วยเห็นของแปลกตาข้าก็สนใจยิ่งกระไร”วิชชุเวทย์บอกกับอนันตทมิฬตัวนั้นด้วยความรำคาญแล้วหยิบอุปกรณ์ก่อสร้างมาเล่น

“**และก็ไม่มีใครในสมัยนี้ใช้คำที่แกพูดแล้วหัดทันสมัยบ้างไม่งั้นแกจะถูกจับได้ว่าเป็นอนันตทมิฬ**”

“ข้าไม่ใช่พวกที่ตื่นมาก่อนเหมือนคุณน้ากับท่านราชาอนันตทมิฬซะหน่อยจะตามสมัยทั้งได้ไงขอรับ”

“**เพราะข้าถูกเลือกโดยท่านราชาอนันตทมิฬทำให้ข้าได้รอยสักนี้และอยู่ในกลุ่มของHelix Noctis**”

“เฮลิกซ์อะไรนะ???ข้าไม่ทันกับคำสมัยนี้เลย”

“**ถ้าแกอยากอยู่กลุ่มด้วยกันกับเราแกจงใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์และทำตามคำสั่งของท่านราชาซะเพราะแกเป็นสายพันธุ์หายยากของเผ่าพันธุ์เลยนะ**”

อนันตทมิฬตัวนั้นคุยกับวิชชุเวทย์เสร็จมันได้ไปจากวิชชุเวทย์ไปเพื่อไปใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์หลังจากนั้นวิชชุเวทย์ได้ทบทวนว่าตัวเองต้องทำอย่างไรก่อนที่จะมองไปที่กระจกแล้วเขาได้เปลี่ยนเป็นร่างมนุษย์

“จากความทรงจำของไอ้หนุ่มนี่มันชื่อ กรัณย์ วิจิตรานุวัฒน์ บ้านเลขที่ 101ถนนลำลูกกาคลอง 2 ซอย 9 ซินะเอาละ!!!วันแรกของการเป็นมนุษย์”

วิชชุเวทย์ได้ไปยังที่อยู่ในความทรงจำของเหยื่อที่ตัวเองฆ่าโดยการกระโดดผ่านหลังคาของบ้านเรือนเพื่อความรวดเร็ว

\[**ตึกแห่งนึงในกรุงเทพ**\]

“**เป็นอย่างไรบ้างแผนการของเรา**”ชายคนนึงได้ถามไปยังผู้หญิงที่เป็นลูกครึ่งอนันตทมิฬสายพันธุ์ยูทาห์แร็พเตอร์

“ตอนนี้พวกเราบางส่วนได้แฝงตัวอยู่ในสังคมแล้วค่ะอีกไม่นานเมืองนี้ต้องตกเป็นของเราแน่ๆค่ะ”

“**นั่นซินะ ข้าเตรียมแผนนี้ตั้งแต่ยุคสุโขทัยเลยอีกไม่นานสังคมไทยจะเต็มไปด้วยอนันตทมิฬ5555**”

ราชาอนันตทมิฬได้เห็นไปที่เมืองพร้อมกับหัวเราะอย่างสะใจที่แผนการได้คืบหน้าไปมากแล้วจากนี้ไม่ว่าจะมองไปที่ไหนจะมีพวกอนันตทมิฬแฝงตัวอยู่ทุกที่

“บ้านเรือนสมัยนี้ใหญ่โตยิ่งนัก ข้าขอเข้าไปล่ะ”

วิชชุเวทย์เริ่มเข้าไปสำรวจบ้านที่อยู่ในความทรงจำของกานต์ด้วยความสงสัยว่ากาลเวลาทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนจากยุคที่ตัวเองอยู่ขนาดนี้มาก่อน แล้วเขาไปที่ตู้เย็นและหาของดิบมากินด้วยความหิว

*ตึก*!!!! เสียงไม้ฟาดวิชชุเวทย์จากมีผู้หญิงคนนึงที่คิดว่าเขาเป็นโจรที่มาปล้มแต่วิชชุเวทย์สามารถหลบมาได้

“.....กานต์!!!! ลูกไม่เป็นอะไรนะ!!!!แม่เป็นห่วงลูกแทบตายลูกไม่อยู่บ้านหลายวัน”

ผู้หญิงที่ใช้ไม้ฟาดวิชชุเวทย์คือแม่ของกานต์ที่ชื่อว่า “วิภาดา วิจิตรานุวัฒน์”ก่อนที่เธอจะเข้าไปกอดวิชชุเวทย์ด้วยความคิดถึงเพราะกานต์ได้หนีออกบ้านมาหลายวันแล้วแต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือนั่นไม่ใช่กานต์คนเดิมที่เธอรู้จัก

“.....แม่ครับผมกลับมาแล้วครับ”

วิชชุเวทย์ไม่ได้รู้สึกดีแบบนี้มาก่อนจากอ้อมกอดของแม่ทำไมเขานึกคิดตอนที่เขายังเด็กก่อนที่เป็นอนันตทมิฬ

“ทำไมชุดลูกเละเลือดหรือว่าลูกจะประสบอุบัติเหตุ”

“คงใช่นะขอรับทราบ”(ข้าต้องตามลำน้ำไปก่อนเพื่อไม่ให้แม่หญิงจับได้)

“งั้นหรอลูก!!!งั้นรีบไปโรงพยาบาลแล้ว!!!”วิภาดาถามอาการลูกชายด้วยความเป็นห่วง

“(โรงเชือด!!!!มาถึงจะเชือดข้าเป็นวัวเป็นหมูรึไงข้าต้องเปลี่ยนเรื่องก่อน)ข้ารู้สึกป่วยหัวหรือเกิน”

“งั้นหรอลูกงั้นลูกไปพักที่ห้องลูกก่อนนะ”

วิภาดาพยุงตัววิชชุเวทย์เข้าไปในห้องของกานต์เธอให้วิชชุเวทย์นอนลงบนเตียงแล้วเธอไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็คตามตัวที่เปื้อนของวิชชุเวทย์ วิชชุเวทย์รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่เขามองไปที่รอบๆห้องทำให้เขาไม่พอใจที่ห้องมันสกปรกเกินเขารับไว้

“แม่ขอโทษที่ทำให้ลูกต้องหนีออกจากบ้านเพราะแม่ไม่มีเงินมาจ่ายค่าเทอมให้ลูก”

“ท่านแม่ไม่ต้องโทษตัวเองหรอขอรับแล้วท่านพ่อยังไม่กลับมาบ้านเรือนอีกขอรับ”

“ลูกพูดอะไร? พ่อทิ้งเราไปหาผู้หญิงคนอื่นนานแล้วนะแล้วลูกพูดจาแปลกๆ สมองคงได้กระทบกระเทือนแน่”

“คงนั้นมั้ยขอรับ”

“แม่ขอโทษนะลูก”

วิภาดาได้จุ๊บหน้าผากก่อนที่จะปิดไฟแล้วเดินออกจากห้อง วิชชุเวทย์ไม่เคยนอนสบายขนาดนี้มาก่อนเพราะเมื่อก่อนเขาได้แค่นอนบนพื้น

“กานต์ข้าสงสารเจ้าเหลือเกินที่ท่านพ่อของเจ้าทิ้งเจ้าไปให้อยู่กับท่านแม่...บ้า!!!ข้าเป็นถึงอนันตทมิฬจะสงสารมนุษย์ต่ำต้อยได้ไง!!!ถ้าเกิดแม่หญิงจับได้ว่าข้ามิใช่ลูกนาง ข้าคงต้องฆ่าเสีย\[!!!!???\]”

วิชชุเวทย์ได้ตกใจกับสัญญาเตือนของโทรศัพท์ทำให้เขาหยิบโทรศัพท์มาดูด้วยความสงสัย

“สิ่งที่มันคืออะไรเนี่ยน่าแปลกใจนั้น”วิชชุเวทย์ได้ลองเปิดมือถือและเรียนรู้วิธีใช้มันทั้งคืนจนเช้า

\[**เช้าวันต่อมา**\]

“วันนี้พี่ดูดีมาแล้วเลย”น้ำฝนกำลังช่วยพี่ชายใส่เนคไท เพราะในวันนี้ฟ้าฟื้นต้องออกสื่อเพื่อปราดภัยถึงการลุกลามของพวกอนันตทมิฬ ฟ้าฟื้นในตอนนี้รู้สึกกดดันเป็นอย่างมากจนทำให้น้ำฝนรู้สึกจากสีหน้า เธอเลยปลอบฟ้าฟื้น

“พี่ไม่ต้องกดดันตัวเองหรอหนูเชื่อว่าเวลาพี่ออกสื่อต้องเท่แน่ๆ”

“หวังว่าเวลาฉันแปลงร่างเสื้อผ้าจะไม่ขาดนะ”

ฟ้าฟื้นพูดให้น้องสาวหัวเราะเพราะสำหรับฟ้าฟื้นเสียงหัวเราะของน้องสาวให้ตัวเองกดดันน้อยลง

“ฟ้าฟื้น ท่านนายกเทศมนตรีอยากพบลูก”วิรุฬห์ได้เรียกตัวฟ้าฟื้นที่กำลังคุยกับน้ำฝนอยู่

“ครับพ่อ พี่ไปก่อนนะ”ฟ้าฟื้นได้เข้าไปในห้องของนายกเทศมนตรีโดยปล่อยให้น้องสาวนั่งรออยู่ข้างนอก

“เธอคือฮีโร่ที่ปกป้องประเทศของเราจากพวกอสูรซินะ”

ชายคนนี้ชื่อ“**รัชพล วงศ์พิทักษ์**” เป็นนายกเทศมนตรีของไทยมาหลายปีโดยพัฒนาประเทศไทยด้วยความคิดที่ทันสมัยและเขาใช้แนวคิดแบบคนรุ่นใหม่ตลอด

“ผมไม่ใช่ฮีโร่อะไรหรอครับ ผมแค่ทำตามหน้าที่เท่านั้นครับท่าน”ฟ้าฟื้นตอบคำถามของนายกไปอย่างเกรงใจ

“ไม่ต้องเกรงใจผมหรอทำตัวให้สบายๆคิดว่าเหมือนอยู่บ้านตัวเอง”

นายกรัชพลให้ชงกาแฟแล้วถามสองพ่อลูกว่าเอากาแฟไหมทำให้รู้ว่าท่านนายกรัชพล เป็นคนที่ไม่ถือตัวและเป็นกันเองมาก

“ไม่เป็นไรครับ เข้าเรื่องกันเลยตอนนี้ประเทศเราถูกพวกอนันตทมิฬลุกลาม พวกมันมาจากไหนผมไม่รู้แต่สิ่งที่ผมรู้คือมันสามารถเปลี่ยนร่างเป็นใครก็ได้ ตอนนี้มันแฝงตัวอยู่ในสังคมของเราครับ”

วิรุฬห์ได้เปิดภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในค่ำคืนวันเปิดประตูอสูรให้กับท่านนายกดูด้วยสีหน้าที่จริงจังและดึงเครียด

“เหตุการณ์ที่ตลาดก็ไม่ใช่สีมือของผู้ก่อร้ายซินะใกล้ถึงเวลาที่เธอต้องบอกว่าจริงให้กับประชาชนแล้ว”

นายกรัชพลได้มองไปเวลาแล้วให้ฟ้าฟื้นเตรียมตัวที่จะบอกความจริงให้กับประชาชนได้รู้ หลังจากนั้นทางวิชชุเวทย์ที่ใช้ชีวิตของกานต์ได้ออกจากห้องโดยเขาไม่ได้หลับได้นอนทั้งคืนเพราะเขาใช้เวลาไปทั้งคืนหาข้อมูลด้วยโทรศัพท์ ที่กว่าเขาจะใช้โทรศัพท์เป็นต้องใช้เวลานาน

“กานต์เป็นอะไรหรอลูกนอนไม่หลับหรอ”

วิภาดาถามลูกชายด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับทำอาหารเช้าไปด้วย วิชชุเวทย์พยักหน้าพร้อมกับเล่นมือถือไปด้วยเพราะได้ติดมือถือเข้าแล้ว

“เพราะสิ่งนี้ทำให้ข้าข้อมูลจากพวกมนุษย์ได้เร็วและมันช่างสนุกอะไรขนาดนี่ นี้คือสุดยอดสิ่งประดิษฐ์ที่มนุษย์สร้างขึ้น!!!”

วิชชุุเวทย์ได้ภูมิใจที่มีมือถืออยู่เพราะในยุคสุโขทัยไม่มีมือถือสร้างความตื่นเต้นให้กับวิชชุเวทย์มากที่ได้เล่นมือถือโดยเขาติด TikTok กับ Youtube Shorts เป็นอย่างมาก สร้างความสงสัยให้กับวิภาดาเพราะวิชชุเวทย์ในร่างกานต์เหมือนเด็กที่เล่นโซเชียลครั้งแรก

“เป็นอะไรหรอ?เห็นพูดคนเดียว”วิภาดาถามลูกชายได้ความเป็นห่วคิดว่าวิชชุเวทย์เริ่มอาการหนักแล้ว

“เปล่าครับ”วิชชุเวทย์บอกแม่ส่งๆพร้อมกับเล่นมือถือโดยไม่สนใจอาหารที่วิภาดาทำให้โมโห

“อย่ามัวเอาแต่ดูผู้หญิงซิลูกกินข้าวก่อน!!!”

“ขอรับท่านแม่”วิชชุเวทย์ได้ปิดมือถือแล้วใช้มือเปล่ากินโดยทั้งที่ข้าวยังร้อนอยู่ทำให้มันลวกมือวิชชุเวทย์ สร้างความปวดหัวให้กับวิภาดาที่อาการลูกชายเริ่มหนัก

“ไม่ใช่ลูก!!!!กินเป็นข้าวเหนียวไปได้ใช้ช้อนซิลูก!!!”เธอยื่นช้อนให้กับวิชชุเวทย์

“มันกินแบบนี้หรอครับ”วิชชุเวทย์ได้ใช้ช้อนตักไข่ยัดไส้พร้อมกินข้าวสวยแล้วกิน คำแรกที่เข้าปากวิชชุเวทย์รู้สึกว่าอร่อยสุดๆ

“นี้คืออะไรหรอครับ! ทำไมมันรสเลิศถึงขนาดขอรับ!”วิชชุเวทย์กินไข่ยัดไส้กับข้าวสวยอย่างมูมมาม

“นี้ไข่ยัดไส้ของโปรดของลูกไง แม่ทำอร่อยใช่ไหมล่ะ!!!”เเธอดูมีความสุขที่ได้เห็นวิชชุเวทย์กิน ไข่ยัดไส้ที่เธอทำอยากเอร็ดอร่อย

“รสเลิศ...ไม่ใช่อร่อยมากขอรับท่านแม่!!!!”

“นีลูกติดซีรีส์ย้อนยุครึไง ถึงชอบพูดคำโบราณขนาดนี้”เช็ดปากให้กับวิชชุเวทย์

“คงมั้ยครับ (นีหรออาหารของมนุษย์ข้าไม่เคยกินอะไรรสเลิศขนาดมาก่อนเลย)”

วิชชุเวทย์ได้อมยิ้มที่ได้กินของอร่อยๆนอกจากหัวใจของมนุษย ทำให้เขานิกถึงตอนที่เขายังเป็นเด็กเขาเกิดอยู่ในช่วงพ.ศ.1841-1851 ที่เกิดสงครามกับอาณาจักรขอมเขาเป็นเด็กที่ยากจนมากได้แค่รับประทานซากศพของคนที่ตายไปจากสงคราม

“แม่มีความสุขนะ ที่ลูกชอบอาหารของแม่ทั้งที่เมื่อก่อนเวลากินข้าวด้วยกันลูก ลูกไม่คุยอะไรกับแม่เลยเอาแต่เล่นมือถือ”

วิภาดาได้ขยี้แก้มของวิชชุเวทย์ด้วยความเอ็นดูเพราะวิชชุเวทย์ที่อยู่ในร่างกานต์ทำตัวเหมือนเด็กอีกครั้ง ก่อนที่เธอได้หยิบรีโมทและเปิดทีวีเพื่อดูข่าวช่อง 23

“หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายที่ตลาดพระราม 9 มีผู้เสียชีวิต 60 คน ผู้สูญหาย 80 คนและยังมีผู้บาดเจ็บ 100 คน เป็นโศกนาฏกรรมที่ไม่มีใครคิดว่ามันจะเกิดขึ้น ตอนนี้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังทำหน้าที่สุดกำลังเพื่อหาผู้สูญหายทั้ง 80 ชีวิตและทางเราขอไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตทั้ง 60

และเป็นกำลังใจกับครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วย ตอนนี้มีแถลงการณ์สำคัญจากนายพันตำรวจเอก กฤษณ์ อมรวิวัฒน์ จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“ผมนายพันตำรวจเอก กฤษณ์ อมรวิวัฒน์ ขอแสดงความเสียใจและขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวผู้เสียชีวิตทุกคนโดยเหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเกิดจากพวกอสูร!!!”

ฟ้าฟื้นได้เปิดภาพการถ่ายทอดสดในเหตุการณ์ค่ำคืนที่อนันตทมิฬอาละวาดพร้อมกับอธิบายไปด้วย

“ทางเราเรียกพวกมันว่า “อนันตทมิฬ” สิ่งมีชีวิตปริศนาที่ทางเราสันนิษฐานว่ามันมีอยู่ตั้งแต่โบราณและปรากฏตัวครั้งแรกในยุคสุโขทัย ลักษณะของมันเหมือน

สัตว์เลื้อยคลานโบราณหรือไดโนเสาร์และมีส่วนผสมของโฮโมเซเปียนหรือมนุษย์

และความสามารถที่อันตรายของพวกมันคือสามารถเปลี่ยนรูปร่างเป็นมนุษย์ที่มันจัดการได้ และทางเราสันนิษฐานว่าพวกมันจะร่างคนแฝงตัวเป็นคนที่สูญหายเพื่ออยู่ในสังคมหรืออาจจะเป็นคนในครอบครัวของท่านก็ได้”

***ปัง***!!!!!

ในขณะที่ฟ้าฟื้นกำลังปราศรัยได้มีมือปืนที่ปลอมตัวเป็นนักข่าว ได้หยิบปืนแล้วยิงฟ้าฟื้นเต็มๆทำให้เกิด สถานการณ์ความแตกเตือนแล้ว มือปืนใช้จังหวะนั้นหลบหนีไป แต่ก็ถูกฟ้าฟื้นกับตัวได้เพราะกระสุนไม่โดนจุดสำคัญ มือปืนที่ทำงานพลาดได้เปลี่ยนร่างเป็นอนันตทมิฬและจู่โจมฟ้าฟื้น

“รีบพาคนอพยพก่อน\[!!!!???\]”เจ้าหน้าที่ ที่กำลังจะควบคุมสถานการณ์ได้ถูกฆ่าโดนอนันตทมิฬที่ปลอมตัวเป็นนักข่าว แล้วมันสองคนเข้าไปสนับสนุนอนันตทมิฬอีกตัว

“เวรเอ้ย!!!!”ฟ้าฟื้นได้แปลกร่างเป็นอนันตทมิฬแล้วเข้าไปต่อสู้กับอนันตทมิฬสามตัว โดยที่ฟ้าฟื้นไม่มีอาวุธทำให้เสียเปรียบพวกมันสามตัวมาก

อนันตทมิฬสายพันธุ์ยอัลโลซอรัสโจมตีฟ้าฟื้นจนแขนของฟ้าฟื้นเกือบขาด แล้วอนันตทมิฬสายพันธุ์แองไคโลซอรัสใช้หางลูกตุ้มฟาดฟ้าฟื้นจนกระเด็นติดกำแพง ทำให้กระดูกฟ้าฟื้นหักหลายท่อน แล้วอนันตทมิฬสายพันธุ์ซาร์โคซูคัสกำลังจะขย้ำคอฟ้าฟื้นแต่มันถูกหยุดโดยวิรุฬห์

“ฟ้าฟื้นรับ!!!!!”วิรุฬได้โยนดาบให้กับฟ้าฟื้น เป็นจังหวะเดียวกันที่ฟ้าฟื้นใช้พลังของอนันตทมิฬรักษาตัว แล้วฟ้าฟื้นได้หยิบดาบมาฟันแขนอนันตทมิฬยอัลโลซอรัสขาดแล้วถีบมันจนกระเด็น แล้วฟ้าฟื้นวิ่งพุ่งชนอนันตทมิฬซาร์โคซูคัสที่กำลังโจมตีวิรุฬกระเด็น

“พ่อไปหลบก่อนตรงนี้ผมจัดการเอง!!!!”

ฟ้าฟื้นได้สไลด์ตัวหลบหางลูกตุ้มของอนันตทมิฬแองไคโลซอรัส แล้วตัดหางมันขาดจากนั้นฟ้าฟื้นเตะขาอนันตทมิฬแองไคโลซอรัสจนมันล้ม แล้วฟ้าฟื้นหยิบหางลูกตุ้มทุบหน้ามันจะเละ แล้วฟ้าฟื้นขว้างดาบ

ปักหน้าอนันตทมิฬซาร์โคซูคัสขณะที่มันกำลังดึงดาบออกจากหน้าตัวเองฟ้าฟื้นได้ควักหัวใจจนมันตายคาที่ จากนั้นฟ้าฟื้นกำลังจะเข้าไปปิดฉากอนันตทมิฬยอัลโลซอรัส แต่พบว่ามันหนีหายไปแล้ว หลังจากเหตุการณ์สงบนักข่าวมากมายได้มาสัมภาษณ์ฟ้าฟื้น

และเหตุการณ์การบุกโจมตีของอนันตทมิฬได้ถูกถ่ายทอดสด ทั้งประเทศไทยทำให้คนที่ดูการถ่ายทอดสดตกตะลึงกับเหตุการณ์ เพราะไม่สามารถเชื่อได้เลยว่าเหตุการณ์นั้นจะถูกจัดฉากเพราะมันสมจริสุดๆ

“ประเทศของเราถูกพวกมันลุกลามโดยพวกมัน ถ้ามีเบาะแสเกี่ยวกับพวกอนันตทมิฬให้แจ้งทันที เพราะพวกมันอาจจะอยู่ที่ไหนก็ได้ทุกที่ รวมถึงอาจจะอยู่ในครอบครัวของท่านก็ได้”

วิรุฬได้บอกให้นักข่าวพอแค่นี้ แล้วพาฟ้าฟื้นไปนั่งพักเขาให้เจ้าหน้าที่จับร่างของอนันตทมิฬไปเพื่อเป็นข้อมูลและไม่ให้นักข่าวเข้ามา

“พ่อไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดแบบนี้แต่ลูกก็ทำได้ดีแล้ว นีของรางวัลของลูก”

วิรุฬได้หยิบกระเป๋าแล้วมันเปิดทำให้เห็นข้างในเป็นหัวใจของมนุษย์สดๆฟ้าฟื้นหยิบหัวใจมากินอย่างเร็วทำให้เขามีความสุขที่กินหัวใจของมนุษย์และบาดแผลสาหัสที่เกิดจากการต่อสู้ได้หายไป

“**แกทำงานพลาดยังหน้าด้านมาหาข้าอีก**”

ราชาอนันตทมิฬที่อยู่บนรถนอกสถานการณ์ ที่ผิดหวังอนันตทมิฬยอัลโลซอรัสที่ไม่สามารถฆ่าฟ้าฟื้นได้

“ผมขอโทษครับ ผมไม่คิดว่าไอ้ลูกครึ่งมันจะแข็งแกร่งขนาดนี้”

อนันตทมิฬที่บาดเจ็บหนักกำลังหาข้อแก้ตัวทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองถูกฆ่า ทำให้ราชาอนันตทมิฬรำคาญแล้วบอกมันหยุดพูด

“**แกบาดเจ็บหนักไปพักผ่อนก่อนเถอะ แล้วอย่าให้ข้าเห็นหน้าแกเป็นครั้งที่สอง**”

“ขอโทษด้วยครับท่าน......\[!!!!???\]”

*ฉึก*!!!!!เสียงควักหัวใจของอนันตทมิฬดังออกมา โดยที่มันไม่ทันรู้สึกตัว ทำให้อนันตทมิฬตัวนั้นตายแบบไม่รู้ตัว โดยสีมือของอนันตทมิฬสาวที่มีพลังความเร็ว แล้วเธอโยนหัวใจของอนันตทมิฬตัวนั้นเล่นแล้วเธอมองร่างไร้วิญญาณของอนันตทมิฬด้วยสายตาสมเพช

“ท่านกินหัวใจของไอ้อนันตทมิฬน่าสังเวชนี้ไหมค่ะ”

“**ข้าไม่กินของโสโครกหรอ เธอทิ้งมันไปดีกว่าเดี๋ยวข้าจะหายกินหัวใจดีๆให้**”

“ท่านราชาน่ารักจัง”เธอได้บีบหัวใจของอนันตทมิฬทิ้ง แล้วเดินขึ้นรถของราชาอนันตทมิฬ จากนั้นเขาได้สั่งให้รถออกไป จากนั้นอนันตทมิฬสาวได้หยิบผ้ามาเช็ดมือที่เปื้อนเลือดแล้วถามราชาอนันตทมิฬว่า

“ปล่อยไว้แบบนี้มันดีแล้วหรอคะ เพราะไอ้ลูกครึ่งเวรนั้นมันแฉเผ่าพันธุ์เราหมดเลย”

“**เป็นความผิดของข้าเอง ที่ไม่ให้เธอไปฆ่ามัน แต่คิดในแง่ดีทั้งประเทศจะได้รู้ถึงการมาถึงของเผ่าพันธุ์ของเรา แล้วพวกเราที่อยู่ในสภาจะต้องขัดแข้งขัดขามันแน่**”

ราชาอนันตทมิฬได้ยิ้มอย่างชั่วร้ายพร้อมกับมองไปข้างนอกรถ เพราะรถได้ผ่านตรงที่ฟ้าฟื้นอยู่ เขามองฟ้าฟื้นด้วยสายตาอยากขยี้ฟ้าฟื้นให้จ้ำดิน

“เกิดบ้าอะไรขึ้นกับประเทศไทยเนี่ย แต่แม่เชื่อนะว่าลูกไม่ใช่พวกอสูรแน่”

“ผมไม่มีทางเป็นพวกอสูรหรอถึงผมจะสติเลอะเลือนแต่ผมเป็นลูกที่น่ารักของแม่นะ!!!”

วิชชุเวทย์เข้าไปกอดวิภาดาเพื่อเพิ่มความสนิทสนม เพื่อไม่ให้เธอสงสัยว่าแท้จริงแล้วตัวเองเป็นอนันตทมิฬ และเขาไปมองไปที่ฟ้าฟื้นที่อยู่ในทีวีด้วยสายตาอาฆาตแค้นเพราะตอนนี้ฟ้าฟื้นเป็นศัตรูของอนันตทมิฬทั้งหมด

หลายเดือนผ่านไป หลังจากเหตุการณ์นั้นทำให้ฟ้าฟื้นเป็นกระแสมาก โดยคนในโซเชียลส่วนใหญ่ยังไม่เชื่อว่าฟ้าฟื้นเป็นพวกเดียวกันมนุษย์และสังคมไทยเริ่มมีความขัดแย้งในตอนนี้ผู้คนส่วนใหญ่ไม่กล้าออกจากบ้านและ ไม่มีการทันถามกัน ผู้คนในสังคมระแวงกันและกัน ทำให้เศรษฐกิจของไทยไม่ดี มีการทะเลาะตีกันมากขึ้น เพราะเข้าใจคิดว่าอีกฝ่ายเป็นอนันตทมิฬ

โรงเรียนหลายโรงเรียนเริ่มมีการใช้หลักสูตรป้องกันตัวเองจากอนันตทมิฬ ส่วนคนชอบกินของดิบถูกหัวใจผิดว่าเป็นพวกอนันตทมิฬทำให้ รัฐบาลตั้งกฎ แบรนด์ห้ามกินของดิบ จำพวกเครื่องในโดยเฉพาะหัวใจ ส่วนอนันตทมิฬที่หลบซ่อนอยู่ในสังคมต้องลักพาตัวคนจนกับเด็กที่ไม่อยากกลับบ้าน

และพวกรับรอบค้ามนุษย์กับพวกค้ายาเสพติดเริ่มทำงานให้กับพวกอนันตทมิฬ และอยู่ในองค์กร Helix Noctis โดยมีราชาอนันตทมิฬเป็นหัวหน้าองค์กร และ ตำรวจยังจับตัวไม่ได้ เพราะยังมีพวกอนันตทมิฬทำงานในราชการ ประเทศไทยในตอนนี้เริ่มเจอวิกฤตและวุ่นวายสุดๆ

\[**ติดตามตอนต่อไป**\]

“ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของผมนะครับ”

3 เดือนต่อมาหลังจากคืนที่อนันตทมิฬปรากฏตัวขึ้น ผู้คนมากมายได้มาไว้อาลัยกับเหตุการณ์โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น บรรยากาศในนั้นมีความเศร้าโศกเสียใจของคนที่สูญเสียคนในครอบครัวกับคนที่ตัวเองรักไป เด็กหลายคนต้องสูญเสียพ่อแม่และต้องเป็นเด็กกำพร้า

จากน้้นท่านนายกรัฐมนตรีได้มาร่วมการไว้อาลัยกับผู้คนที่จากไปและท่านได้มาวางดอกไม้ไว้ที่เกิดเหตุ นายกได้ทำวิธีสวดส่งดวงวิญญาณและขึ้นปราศรัยแสดงความเสียใจกับหลายครอบครัวที่ต้องสูญเสียคนในสมาชิกไป ท่านนายกได้ให้เงินกับครอบครัวที่มีปัญหาเรื่องเงินที่ต้องใช้การจัดงานศพ ผู้คนมากมายได้เรียกเหตุการณ์โศกนาฏกรรมว่าวันเปิดประตูอสูร

และในโลกอินเตอร์เน็ตได้พากันตั้งทฤษฎีการมาถึงของพวกอนันตทมิฬ บ้างก็ว่าพวกมันมาจากนอกโลกหรือต่างมิติ บ้างก็ว่าพวกมันคือมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ แต่ทฤษฎีที่ชาวเน็ตสนใจคือพวกมันถูกปลุกจากการหลับไหล่โดยการทดลองของรัฐบาลเพราะมีภาพหลุดจากอินเตอร์เน็ต

ที่เป็นห้องทดลองใต้ดินถูกระเบิด แต่มันก็เป็นแค่ทฤษฎี เพราะไม่มีใครรู้ว่าอนันตทมิฬมันเกิดจากอะไรนอกจากพวกมันที่รู้และพวกมันอยู่แฝงอยู่ในสังคมไทยโดยมีองค์กรHelix Noctis เป็นศูนย์กลางในการควบคุมความประพฤติของอนันตทมิฬ สถานที่ตั้งขององค์กร

อยู่ใต้ดินของบริษัทแห่งนึงโดยการทำงานของพวกมัน มันจะลักพาตัวคนที่อยู่คนเดียวกับคนจนหรือมันจะใช้วิธีการหลอกล่อต่างๆเพื่อให้ได้เหยื่อมาแล้วมันจะ ผ่าตัดหัวใจมาเพื่อเป็นอาหารและเอาชิ้นส่วนที่เหลือไปขายตลาดมืด

ทำให้องค์กรมีเงินทุนที่จะปิดปากตำรวจเพื่อที่จะทำเรื่องผิดกฎได้ โดยสมาชิกขององค์กรจะมีลอยสักรูปหัวใจเป็นสัญลักษณ์ ไม่ใช่แค่อนันตทมิฬที่อยู่ในองค์กรยังมีคนที่ทำผิดกฏหมายมากมายที่อยู่ในองค์กรเพื่อจะได้ความคุ้มครองจากอนันตทมิฬที่ทำงานราชการ

และอนันตทมิฬตัวไหนไม่อยากเสียแรงล่ามนุษย์สามารถมาซื้อหัวใจของมนุษย์ได้ที่องค์กร โดยจะมีการ ประมูลคุณภาพของหัวใจสำหรับอนันตทมิฬหัวใจที่มีคุณภาพมันจะอร่อยกว่าหัวใจอื่นๆ อนันตทมิฬที่รวยพอจะยอมฟักเงินเพื่อซื้อมันทำให้องค์กรได้กำไรมากขึ้นไปอีก ส่วนอนันตทมิฬที่ไม่มีเงินมากพอสามารถเอาหัวใจจากองค์กรได้แต่อนันตทมิฬตัวนั้นต้องเป็นหนี้

และหาเงินมาจ่าย ถึงต้องเป็นหนี้อนันตทมิฬตัวนั้นก็ยอม เพราะพวกอนันตทมิฬเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องกินหัวใจเป็นอาหารทำให้มีอนันตทมิฬเป็นหนี้มากมาย จนอนันตทมิฬบางตนถึงกับต้องออกรายการไมค์หมดหนี้เสี่ยงโชคเพื่อใช้หนี้ ถ้าถึงเวลาครบกำหนดใช้หนี้แล้วอนันตทมิฬยังไม่มีเงินมาใช้หนี้ก็หมายถึงความตายที่แน่นอนของอนันตทมิฬตัวนั้นและวิชชุเวทย์เป็นหนึ่งในลูกหนี้

“ลูกแน่ใจนะว่าจะไปโรงเรียน?” วิภาดาถามกานต์ด้วยความเป็นห่วงเพราะวันนี้คือวันเปิดเทอมของโรงเรียนเธอยังเป็นห่วงอาการลูกชายที่ยังไม่หายดีเลย

“แน่นอนครับ!!! ” วิชชุเวทย์ได้ตอบวิภาดาด้วยความมั่นใจเขาตื่นเต้นที่จะได้ไปโรงเรียนครั้งแรกเพราะจะได้ศึกษาการเรียนการสอนของมนุษย์

“แม่กังวล ลูกจะถูกแกล้งอีก”เธอชงกาแฟพร้อมกับทำสีหน้าเป็นห่วง

“สมัยนี้เขาแกล้งทางอินเทอร์เน็ตกันแล้วแม่ ผมไปก่อนนะ!!!”

วิชชุเวทย์ได้หอมแก้มวิภาดาก่อนออกจากบ้าน วิชชุเวทย์ใช้ความทรงจำของกานต์เพื่อจะไปโรงเรียนการเดินทางไปโรงเรียนสร้างความเพลิดเพลินให้กับวิชชุเวทย์มาก เขาได้มองวิวสวยๆของเมืองจากรถไฟฟ้าที่ไม่เคยเห็นมาก่อนจากยุคที่เขาอยู่

\[**โรงเรียนแห่งนึง**\]

“....นี่หรอ โรงเรียนมนุษย์สมัยนี้ไม่ได้เรียนหนังสือที่วัดแล้วซินะ”

วิชชุเวทย์ได้มองรอบๆโรงเรียนด้วยความตื่นเต้นที่ได้เห็นการใช้ชีวิตของนักเรียน ม.6 ในตอนเช้า

“มาเช้าจังวะ ไอ้กานต์!!!!”น้ำฝนได้แอบมาข้างหลังวิชชุเวทย์แล้วจะตบหัวแต่วิชชุเวทย์ได้หลบได้

“นี่คือการทักทายของคนสมัยนี้หรอ!!!!” เขาพูดเสียงดังใส่กับน้ำฝนด้วยความหงุดหงิด จนทำให้น้ำฝนสงสัย

“ฉันก็ตบหัวแกทุกเช้าอยู่แล้ว!!!”

วิชชุเวทย์สงสัยว่าผู้หญิงที่ตัวเองคิดว่าไร้มารยาทสุดๆคนนี้เป็นใคร เขาได้ดูความทรงจำของกานต์ทำให้รู้ว่าน้ำฝนเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของกานต์ น้ำฝนได้ชวนวิชชุเวทย์คุยทุกเรื่องในตอนปิดเทอมแต่วิชชุเวทยไม่รู้จะตอบอะไรกับน้ำฝน

“ปิดเทอม ฉันไม่ได้ไปไหนเหมือนแกหรอ เพราะแม่ฉันต้องออกไปทำงานกว่าจะกลับมาก็ดึกปล่อยให้ฉันเฝ้าบ้านคนเดียว”

“น่าอิจฉาแกวะได้อยู่บ้านคนเดียวออกจะสบายจะตาย!!! ได้เล่นเกม ได้ทำอะไรตามใจชอบ ไม่เหมือนฉันอยู่บ้านต้องถูกพี่บ่นเหมือนมันเป็นแม่ฉันเลย แต่ก็ช่วยไม่ได้พี่กับพ่อเป็นคนเจ้าระเบียบชิบเป๋งเลย”

น้ำฝนบ่นทุกเรื่องให้วิชชุเวทย์ฟังด้วยความโมโหวิชชุเวทย์ ไม่รู้จะตอบน้ำฝนว่าอะไรทำให้แค่พยักหน้าไป น้ำฝนคุยกับวิชชุเวทย์จนถึงเวลาเข้าแถว เธอเลยดึงตัววิชชุเวทย์ไปเข้าแถว หลังจากนั้นน้ำฝนพาวิชชุเวทย์เข้าห้องเรียน

“ไอ้ลูกโสเภณีกับแฟนมันมาแล้ววะ!!!!”พวกนักเลงที่แซววิชชุเวทย์กับน้ำฝนที่เข้าห้องและพวกมันคนนึงได้โยนขวดน้ำใส่วิชชุเวทย์แต่เขารับได้แล้วเกือบโยนใส่พวกนักเลงแต่น้ำฝนห้ามไว้ก่อน

“ไอ้พวกนั้นเป็นใคร!!!”

“พวกนั้นคือไอ้เสือ ไอ้เสือมันเป็นลูก ผ.อ. โรงเรียนอย่าไปสนใจพวกมันเลย”น้ำฝนกลัววิชชุเวทย์มีเรื่องเลยพาวิชชุเวทย์มานั่งโต๊ะ

“ไม่ว่ายุคไหน การกลั่นแกล้งก็ไม่เคยหายไปเลย เดี๋ยวก็ฆ่าทิ้งซะหรอก” วิชชุเวทย์ได้มองพวกนักเลงแล้วยิ้มอย่างชั่วร้ายเขาไม่สนใจว่ามันจะเป็นลูกใครหรือใหญ่มาจากไหนถ้ามันทำอะไรขัดแข้งขัดขาเขาก็มีแต่ต้องฆ่ามันเท่านั้น

“แกเลิกเบียวได้ไหม”น้ำฝนขำกับคำพูดของวิชชุเวทย์ที่เธอไม่คิดว่าเขาจะเอาจริงกับพวกนักเลงเพราะเธอคิดว่าเป็นฝ่ายวิชชุเวทย์ที่อยู่ในร่างกานต์ซะเองที่จะถูกพวกมันเล่นงาน แต่เธอยังไม่รู้ว่ากานต์ตอนนี้ไม่ใช่คนเดิมแล้ว

หลังจากนั้นวิชาแรกของวันเปิดเทอมคือวิชาประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวกับเรื่องยุคสุโขทัยซึ่งน้ำฝนไม่ชอบสุดขีด ผิดกับวิชชุเวทย์ที่ตั้งใจเรียนสุดๆ น้ำฝนได้แปลกใจที่เพื่อนของตัวเองตั้งใจเรียนผิดกับเมื่อก่อน เวลาที่อาจารย์ถามอะไรวิชชุเวทย์จะตอบเป็นคนแรกจนวิชชุเวทย์ได้คะแนนเต็ม ทำให้พวกนักเลงเริ่มหมั่นไส้วิชชุเวทย์ที่ทำตัวอวดดี หลังจากวิชชุเวทย์ได้เรียนหลายวิชา ก็ถึงเวลาพักเที่ยง

“อร่อย!!!!! น้ำฝนนี้เรียกว่าอะไรหรอ!!!”วิชชุเวทย์ได้กินข้าวราดแกงครั้งแรกสำหรับเขามันอร่อยสุดๆวิชชุเวทย์ในตอนนี้เริ่มที่จะชอบอาหารของมนุษย์ซะแล้ว

“ก็แค่ข้าวราดแกงธรรมดาๆ...กานต์ทำไมวันนี้แกดีดแปลกๆ เสพมาหรอวะ”

“เปล่าซะหน่อย ฉันก็แค่อยากเปลี่ยนตัวเองบ้าง”

วิชชุเวทย์พยายามเหวี่ยงความสนใจเพื่อไม่ให้น้ำฝนจับได้ว่าตัวเองเป็นอนันทมิฬก็ที่เขาเห็นเด็กหนุ่มที่เป็น LGBT ที่กำลังถูกพวกนักเลงแกล้งอยู่ พวกมันได้ล้อความชอบของเขาและเกือบจะทำร้ายเด็กหนุ่ม

“อะไรวะ เป็นผู้ชายแค่นี้อย่าร้องซิวะ!!!!” มันได้ซะใจที่ได้แกล้งเด็กหนุ่มคนนั้นแล้วมันกำลังฉีดสมุดของเด็กหนุ่ม วิชชุเวทย์ได้หยิบสมุดจากมือนักเลงดื้อๆ

“อันนี้ ของนายใช่ไหม” วิชชุเวทย์ได้ให้สมุดกับเด็กหนุ่มคนนั้นและเขาขอบคุณวิชชุเวทย์ การกระทำของวิชชุเวทย์สร้างความโมโหให้กับพวกนักเลงถึงที่สุดและหัวหน้าแก๊งที่ชื่อว่า เสือได้มาหาเรื่องกับวิชชุเวทย์

“อย่ามาเผือกดิวะ หรือว่าแกอยากโดนแทนมันวะ!!!!”มันได้ตะโกนใส่หน้าวิชชุเวทย์พร้อมกับดึงเสื้อ

“นี่พวกเองอยู่ยุดไหนกันวะ ยุดนี้เขายอมรับ LGBT กันแล้วเว้ย!!!อย่าคิดว่าเป็นใครแล้วจะทำอะไรได้นะไอ้พวกขี้เหยียด!!!”

เสือโมโหคำพูดของวิชชุเวทย์มันได้ชกหน้าวิชชุเวทย์แต่วิชชุเวทย์ได้รับหมัดของมันได้แล้ววิชชุเวทย์ต่อยหน้าเสือเต็มๆสร้างความตกใจให้กับนักเรียนที่อยู่ในโรงอาหารโดยเฉพาะน้ำฝนที่เห็นเพื่อนตัวเองเปลี่ยนไปขนาดนี้ เสือมันได้สั่งเพื่อนของมันล็อกแขนวิชชุเวทย์แล้วมันกำลังเข้าไปต่อยวิชชุเวทย์

แต่เขาได้กระโดดถีบเสือกระเด็นใส่โต๊ะทำให้ถาดที่ใส่อาหารหล่นใส่หน้าเสือเต็มๆ จากนั้นวิชชุเวทย์ใช้หัวกระแทกหน้าคนที่มาล็อกแขน เพื่อนคนที่สามของเสือคนนึงมันได้เอาถาดกำลังฟาดวิชชุเวทย์ แต่วิชชุเวทย์ได้ดึงตัวเพื่อนของเสือมารับแทนทำให้มันโดนฟาดเต็มๆแล้ววิชชุเวทย์หมุนตัวเตะหน้าจนกระเด็นชนกำแพง

จากนั้นเสือที่โมโหสุดขีดได้หยิบมีดสั้นจากกระเป๋าแล้วมันวิ่งพุ่งใส่วิชชุเวทย์แต่เขาใช้จังหวะที่มันวิ่งพุ่งใส่ชกไปที่ท้องมันเต็มๆทำให้มันถึงกลับล้มและเกือบทำให้มีดแทงหน้าตัวเอง หลังจากเหตุการณ์นั้นวิชชุเวทย์ก็เป็นที่ชื่นชอบของโรงเรียนโดยเฉพาะเด็กหนุ่มที่เขาช่วยไว้และเรื่องก็ถึงหู ผ.อ ทำให้วิชชุเวทย์เข้าห้องปกครอง

“มันทำร้ายผมครับพ่อ!!!! มันโกรธที่ผมล้อแม่มันครับพ่อ!!!”

“กานต์!!!เธอกล้าดีอย่างไรมาทำร้ายลูกชายของฉัน”ผ.อ เข้าข้างลูกชายตัวเองและได้ด่าวิชชุเวทย์อย่างไม่เกรงใจ

“ผมเข้าใจว่าการใช้ความรุนแรงเป็นเรื่องที่ผิดแต่การที่ลูกของลุงใช้ความรุนแรงกับคนอื่นมันไม่ผิดหรอครับ”

“เธอไม่มีหลักฐานซะหน่อยจะมาว่าลูกชายของฉันเสียๆหายๆไม่ได้!!!”

“ไม่มีหลักฐานหรอครับ พอดีเพื่อนของผมได้ถ่ายคริปไว้ตั้งแต่ต้นแล้วจะเรียกว่าหลักฐานได้ยังครับคุณลุง!!!”

“เป็นเด็กเป็นเล็กกล้าดีอย่างไรมาเถียงกับฉัน!!!”

“แล้วลุงเป็นผู้ใหญ่อย่างไรปล่อยลูกชายให้ไปแกล้งคนอื่นถ้าเกิดว่าคริปนี้ลงเฟสเมื่อไรจะเป็นอย่างไรนะหรือจะได้ออกรายการโหนกระแสรึเปล่า!!!”

“แก!!!ไอ้เด็กเวร!!!!!ฉันจะพักการเรียนเธอ!!!”

“หรอครับ...งั้นต้องขอโทษด้วยนะครับผมทำไปโดยไม่เจตนาครับ”วิชชุเวทย์ได้ทำหน้ากวนบาทานใส่ผ.อ แล้วเดินออกไปจากห้องที่มีน้ำฝนรออยู่ การกระทำของวิชชุเวทย์สร้างความโมโหให้กับสองพ่อลูกมาก

“กานต์แกไปโดนตัวไหนเนี่ยทำไมวันนี้แกทำตัวเฟี้ยวสุดๆเลย”

“เพื่อนมนุษย์ต้องช่วยเพื่อนธรรมด้วยกันซิวะและอีกอย่างฉันไม่ชอบให้ใครถูกแกล้งอีกแล้ว”ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ เด็กหนุ่มที่วิชชุเวทย์ไว้ได้มาทักทายทั้งสองไว้

“ขอบคุณที่ช่วยเราไว้นะ เพราะเราชอบออกแบบเสื้อผ้าแท้ๆเลยทำให้นายมีปัญหา”

“นายไม่ผิดหรอนะ อย่าให้ไอ้เวรตัวไหนมาถูกความชอบของเราได้”วิชชุเวทย์ตบไหล่เด็กหนุ่มคนนั้นเพื่อให้กำลังใจ

“แกเลิกทำเท่ซิ แล้วนายชื่ออะไรหรอ”น้ำฝนถามเด็กหนุ่มคนนั้น

“เราชื่อ ชินพัฒน์ ศักดิ์สมบูรณ์ อยู่ม.6/10 ชื่อเล่นของเราชื่อชินนะ”

“ชินหน้าตาน่ารักไม่เข้ากับชื่อเลย”

น้ำฝนแซวชินเล่นทำให้ชินหัวเราะกับเขินไปด้วยแล้วทั้งสองคนได้แนะนำชื่อของตัวเอง จากนี้ชินก็ได้เป็นเพื่อนของทั้งสอง หลังจากเจอเรื่องอะไรมากมายก็ถึงเวลาที่ทั้งสามคนต้องแยกย้ายกลับบ้านแล้ววิชชุเวทย์รู้สึกว่าการใช้ชีวิตของมนุษย์ทำไมมันสนุกขนาด ตอนนี้เขาอย่างเรียนมนุษย์มากกว่านี้ และก่อนถึงเวลาที่ี่ทั้งสามคนต้องแยกย้ายกลับบ้าน

“กานต์วันนี้เรียนเป็นอย่างไงบ้างลูก”วิภาดาถามวิชชุเวทย์ไปพร้อมกับดูของในตู้เย็นไปด้วยเธอกลับพบว่าวัตถุดิบหมด

“ก็ปกติครับ.....”วิชชุเวทย์ได้ว่างกระเป๋าแล้วจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่เขาได้มองแขนที่โฟกช้ำของวิภาดา เขาเลยถามเธอ แต่วิภาดเงียบไปเธอทำสีหน้าไม่สบายใจจนวิชชุเวทย์รู้สึกเขาเลยช่วยวิภาดาไปตลาดเพราะเห็นว่าวัตถุดิบในตู้เย็นหมดทั้งสองแม่ลูกไปตลาดที่ใกล้บ้านเป็นเวลาที่ดีที่ทั้งสองคนใช้เวลาด้วยกัน

“แม่ขอโทษกับนะที่ตลอดมาเธอเอาแต่ทำงานเลยไม่มีเวลาให้กับลูก”

เธอรู้สึกผิดที่ไม่ค่อยมีเวลาให้กับวิชชุเวทย์เลยแต่เหมือนว่าวิชชุเวทย์ไม่ได้โกรธอะไรเธอเขาได้ยิ้มให้เธอแล้วบอกว่า

“ครับผมก็ไม่ได้โกรธอะไรแม่หรอแม่ไม่ต้องขอโทษหรอครับ”

วิชชุเวทย์นึงถึง 3 เดือนที่พามาวิชชุเวทย์ใช้เวลาอยู่กับโทรศัพท์บางครั้งก็ออกมาหาหัวใจกินแต่เขากลับไม่กล้าทำลายมนุษย์เลยจนต้องทำให้เขาต้องขอหัวใจจากองค์กร Helix Noctis จนเขาเป็นหนี้

เขาไม่อยากให้วิภาดาลำบากเลยไม่ได้บอกเลยนี้กับเธอ แต่เขาคิดไปคิดมาเขาสงสัยกับงานที่วิภาดาทำเลยถามตรงๆแต่เธอกลับไม่ตอบเหมือนเดิมทำให้วิชชุเวทย์รู้ว่าลอยฟกช้ำแน่ๆ

“ถ้าผมหางานประจำทำได้ผมสัญญาเลยว่าจะให้แม่อยู่บ้านสบายๆเลยครับ”

วิชชุเวทย์นึกถึงคำพูดของอนันตทมิฬที่เขารู้จักเลยคิดอยากทำงานให้องค์กรของHelix Noctisถึงจะทำเรื่องผิดกฎแต่มันก็คุ้มค่าที่จะหาเงินแบ่งเบาภาระให้กับวิภาดาได้บ้าง วิชชุเวทย์คิดไปแล้วว่าวิภาดาเป็นแม่แท้ๆและเขารักในการใช้ชีวิตของมนุษย์แต่ วิชชุเวทย์อยากลืมๆว่าตัวเองเป็นอนันตทมิฬ ศัตรูทางธรรมชาติของมนุษย์

เขาไม่อยากทรยศเผ่าพันธุ์ของตัวเองหรอแต่ช่วยไม่ได้เพราะการเป็นมนุษย์มันสนุกสำหรับเขาและของกินของมนุษย์มันอร่อยและน่ากินมากกว่าหัวใจอีกพูดไม่ทันขาดคำของกินได้เต็มไม้เต็มมือวิชชุเวทย์โดยเฉพาะของกินที่นิยมจาก Tik Tok ถึงวิชชุเวทย์จะกินเยอะขนาดไหนแต่เผ่าพันธุ์อนันตทมิฬเผาผลาญไขมันได้เร็วๆมาก

ทำให้เขามีความสุขกับการกินของอร่อยโดยไม่ต้องกินอ้วนเลยแต่เหมือนกินว่าความสุขของวิชชุเวทย์จะอยู่กับเขาไม่นาน ได้มีอนันตทมิฬนักทวงหนี้เฝ้ามองวิชชุเวทย์อยู่ด้านบนตึกฃ

“เป็นหนี้แท้ๆ แต่กลับมาเที่ยวตลาดกับแฟนอีกน่าสมเพชจริง!!!!”

อนันตทมิฬสายพันธุ์เทอริสิโนซอรัสกำลังเยาะเย้ยวิชชุเวทย์และลับกรงเล็บพร้อมที่จะคิดบัญชีกับวิชชุเวทย์อยู่เพราะวิชชุเวทย์ไม่ได้จ่ายหนี้มาหลายวันแล้วทางเจ้าหนี้เลยสั่งให้อนันตทมิฬตัวนั้นเพื่อฆ่าคนสนิทของลูกหนี้เพื่อเป็นการผ่อนจ่ายอนันตทมิฬได้กระโดดลงจากตึกและเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์

“แม่ซื้ออีกแล้วหรอ จะเต็มบ้านอยู่แล้วแม่(!!!!???)”

ในขณะที่วิชชุเวทย์กำลังรอวิภาดาซื้อกล่องสุ่ม Baby Three อยู่เขาได้กลิ่นเผ่าพันธุ์ของตัวเองที่ใกล้เข้ามาเขาได้หันไปมองทำให้รู้ทันทีว่าต้องเป็นพวกทวงหนี้แท้ๆและเป็นจังหวะที่วิภาดาซื้อเสร็จวิชชุเวทย์ได้ดึงแขนเธอแล้วอีกเดินหนีอนันตทมิฬตัวนั้น

วิชชุเวทย์รู้ว่าจะหนีไปก็ไม่ได้เพราะอนันตทมิฬจะรู้กลิ่นของเผ่าพันธุ์เดียวกันยกเว้นฟ้าฟื้นที่เป็นลูกผสมระหว่างมนุษย์กับอนันตทมิฬวิชชุเวทย์พาวิภาดาไปหลบวิชชุเวทย์บอกให้วิภาดาอยู่ตรงนี้และอย่าออกไปไหนเธอถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นแต่วิชชุเวทย์โกหกเธอและหาข้ออ้างถ้าบอกความจริงไปตรงๆก็ไม่ได้ก่อนที่เขาจะออกไปเผชิญหน้ากับอนันตทมิฬตัวนั้น

“ถึงเวลาที่แกต้องจ่ายหนี้แล้ว!!!”อนันตทมิฬตัวนั้นได้โยนใบแจ้งหนี้ให้กับวิชชุเวทย์

“ไหนบอกว่าเป็นอีกเดือนไง” วิชชุเวทย์เขาไม่เข้าใจว่าทำไมในใบแจ้งหนี้มันไม่ต้องกับใบนี้เขาอ่าน

“ก็สุรินทร์น้าของแกบอกว่าแกไม่เคยฆ่าพวกมนุษย์เลยทั้งที่แกเป็นสายพันธุ์พิเศษแท้ๆ แกรู้ไหมท่านราชาของเราผิดหวังในตัวแกมากเลยนะแต่ถ้าแกฆ่าแฟนของแกฉันจะทำการผ่อนหนี้ก็ได้”

คำพูดของอนันตทมิฬตัวนั้นทำให้วิชชุเวทย์โมโหที่ราชาอนันตทมิฬต้องยุ่งยากอะไรกับเขาตอนนี้วิชชุเวทย์เครียดและคิดมากที่ต้องฆ่าวิภาดาที่เขาคิดว่าเธอแม่แท้ๆของตัวเองแต่อนันตทมิฬไม่รอให้วิชชุเวทย์คิดเสร็จมันได้เปลี่ยนร่างเป็นอนันตทมิฬเพื่อข่มขู่วิชชุเวทย์

“จะจ่ายด้วยชีวิตของแฟนแกหรือจะจ่ายด้วยชีวิตของแก!!!!”

อนันตทมิฬกำลังเข้าทำลายวิชชุเวทย์เพื่อเป็นการสั่งสอนวิชชุเวทย์แต่เขากลับยืนนิ่งโดยไม่ทำอะไร

ปัก!!!!!เสียงไม้ที่ฟาดหัวอนันตทมิฬทำให้มันโมโหและหาว่าใครทำกับปรากฏว่าเป็นวิภาดาที่ใช้ไม้ฟาดมันเพื่อปกป้องลูกชาย วิชชุเวทย์บอกให้วิภาดากลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปแต่วิภาดาเธอไม่ออกไปเธอเห็นลูกชายตกอยู่ในอันตรายเธอรักวิชชุเวทย์มากถึงยอมตายแทนวิชชุเวทย์ได้

“ที่ไหนได้เป็นแม่ของแกเองหรอ งั้นตายไปเถอะอีเวร!!!!!!!”

อนันตทมิฬได้พุ่งใส่วิภาดาและมันใช้กรงเล็บโจมตีเธอ

ฉึก!!!!!! เสียงกรงเล็บที่ตัดแขน ทำให้เลือดกระจายออกมา อนันตทมิฬสะใจแล้วดูผลงานแต่กลับพบว่าเป็นวิชชุเวทย์ที่มารับการโจมตีแทนวิภาดา วิชชุเวทย์ได้ใช้แรงต่อยอนันตทมิฬจนคอมันหักและวิชชุเวทย์ได้หมุนตัวเตะอนันตทมิฬจนมันกระเด็น วิภาดาอึ้งกับ พละกำลังเหนือมนุษย์ของลูกชาย

“ไอ้เวร!!!แกบังอาจมาทำเสื้อที่แม่ฉันซื้อให้เปื้อน!!!”

วิชชุเวทย์ได้หยิบแขนที่ขาดแล้วใช้พลังของอนันตทมิฬต่อแขนที่ขาดให้กลับมาเหมือนเดิม วิชชุเวทย์ได้เปลี่ยนร่างเป็นอนันตทมิฬเพื่อพร้อมสู้อนันตทมิฬตัวนั้นโมโหที่วิชชุเวทย์ทำกับมัน มันเลยรีบรักษาตัวเอง แล้วพุ่งโจมตีใส่วิชชุเวทย์ แต่เขาได้ก้มหน้าหลบการโจมตีแล้วใช้กรงเล็บฟันอนันตทมิฬในขณะที่อยู่กลางอากาศทำให้ไส้ทะลักมันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“แกจะคิดทรยศเผ่าพันธุ์เดียวกันหรอ!!!!!”อนันตทมิฬตัวนั้นได้ประคองไส้ก็ที่จะรักษาตัวเอง

“ข้าไม่ได้คิดทรยศเผ่าพันธุ์ตัวเองซะหน่อยก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้น ทีพวกแกล่ะฆ่าอนันตทมิฬที่ไม่มีเงินจ่ายหนี้ได้ไง!!!”

“ถ้าไม่มีเงินจ่ายหนี้ต้องตายสถานเดียวอนันตทมิฬตัวไหนต่อต้านเหมือนแกหรอ!!!!”

“ช่วยไม่ได้ข้าไม่อยากตายตอนนี้เพราะยังมีเรื่องสนุกๆอีกเยอะ!!!!”

“ฮึ!!!!!!คิดว่ากรงเล็บสั้นๆเหมือนน้องชายแกจะชนะกรงเล็บยาวๆของข้าได้ไง!!!!”

วิชชุเวทย์ไม่ตอบอะไรกับอนันตทมิฬแต่เขาได้ยิ้มอย่างชั่วร้ายและวิชชุเวทย์ได้โชว์ไม้ตายลับให้อนันตทมิฬดู เขาได้งอกกรงเล็บที่เหมือนใบมีดที่ข้อแขนออกมาเพราะนี้คือความสามารถพิเศษของวิชชุเวทย์

ฉึ่ง!!!!!!เสียงกรงเล็บของอมนุษย์ทั้งสองทั้งฟันกัน ความแหลมคมของทั้งสองทำให้เกิดเสียงดังเหมือนดาบฟันกันตอนนี้การต่อสู้ของอนันตทมิฬสองตนได้เริ่มขึ้นแล้ว

\[**ติดตามตอนต่อไป**\]

“ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของผมนะครับ”