นี่เป็นเรื่องราวที่พวกคุณอาจจะกลัวนิดหน่อย ทุกคน เขาไม่ชอบเพื่อนสนิทของฉัน จึงทำให้เพื่อนสนิทของฉันกดดันมากเกินไป ฉันกลัวว่าเพื่อนสนิทของฉันอาจจะทำร้ายพวกเขาได้ แต่ในวันนั้น เขา ร้องไห้กับฉันแล้วพูดว่า ช่วยฉันด้วย เหนื่อยมาก ผู้คนต่างกดดันฉันมากเกินไปแม้แต่ครอบครัว ฉันมากเหลือเกิน ฉันได้ยินดังนั้นฉันจึงพูดว่า ฮะ !แต่ทำไมเธอจึงขอให้ฉันช่วยล่ะ ฉันเกิดสงสัย ?ว่าปกติเพื่อนสนิทของฉัน เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนหรือเป็นเพราะว่าเขาไม่ไหวจริงๆฉันต้องหาทางช่วย เพื่อนของฉันแล้วล่ะ เอ๊ะ ครอบครัวของเพื่อนสนิทของฉันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนี่นาหรือว่าจะไม่ใช่ครอบครัวและเพื่อนๆที่ทำแบบนี้ฉันว่าน่าจะมีคนอื่นหรือใครบางคนนี่แหละที่ทำร้ายเพื่อนฉันแบบนี้เพราะครอบกล่องเขารักเขาที่สุด ฉันอยากรู้จังเลยว่าคนๆนั้นคือใคร หรือว่า จะเป็นไอ้บอสวะ ใช่คนชื่อบอสทุกคนสงสัยใช่ไหมว่าเขาคนนั้นคือใคร ใช่แล้วเขาเป็นคนที่เพื่อนสนิทกับฉันรักมาก งั้นฉันจะเล่าให้ฟังเลยนะ งั้นเพื่อนฉันเรียนม. 6 เทอม 1 ของฉันได้เจอกับหนุ่มคนหนึ่งเขาชื่อว่าบอสเขาเป็นนักเรียนใหม่ อยู่ชั้นม 5/2 แต่ฉันก็ถามเพื่อนฉันว่าทำไมเธอชอบมองเด็กคนนั้นจัง ฉันก็ตอบว่าฉันชอบเขาอ่ะดูสิเขาไม่เหมือนคนอื่นฉันอยากได้เขาจังเลย อ้าวคนอื่นมีตั้งเยอะแยะทำไมเธอไม่เอามันอาจจะเจอคนที่ดีกว่านี้ก็ได้นะ เหมือนถ้าจะนักเลงซะด้วย กลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอเกินไปนะ ทำไมฉันต้องกลัวเขาไม่ทำร้ายฉันหรอก เชื่อฉันสิ หลังจากนั้นเพื่อนของฉันก็ได้เข้าไปทักทายเด็กผู้ชายคนนั้นหลังจากนั้นฉันก็เห็นเขาคุยไปคุยมาเขาก็ได้มีใจให้กัน ฉันเลย ถามเพื่อนว่าเธอคุยได้แป๊บเดียวเองนะไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำทำไมเธอรีบจังเลยล่ะ ตอบมาว่าฉันรักเขาไงฉันไม่อยากปล่อยเขาให้ไปอยู่ในอ้อมของคนอื่น วันนั้นเพื่อนของฉัน เขาไม่มาโรงเรียนนายบอสจึงเดินมาถามฉันว่าแฟนผมอยู่ไหนหรอครับ ฉันก็เลยบอกไปว่าเขาไม่มาโรงเรียนน่ะ ถ้าทุกคนอยากรู้อะไรมากกว่านี้ให้ทุกคนมาดูในเรื่องได้เลยนะคะขอบคุณ ค่ะ

ต่อกันค่ะ คนยังไม่รู้จักเพื่อนของฉันและฉันเลยใช่ไหม อ๋อใช่ค่ะเราจะมาแนะนำตัวก่อนแล้วไปรอเล่าต่อกันค่ะ ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ:บี อายุ:18 ส่วนเพื่อนสนิทของฉันชื่อ:ริน อายุ:18ปีเอาล่ะเอาล่ะแนะนำตัวเสร็จแล้ว เราไปเริ่มกันเลยค่ะ หลังจากนั้นเมื่อนายบอสมาถามฉันแล้วฉันก็เลยตอบไปว่าเขาไม่มาโรงเรียนหรอก เพราะเพื่อนของฉันป่านนี้เขาก็มาแล้วแหละแต่วันนั้นฉันสงสัยมาก รินไม่บอกฉันสักคำว่าเขาเป็นอะไรจึงไม่มาโรงเรียน ฉัน จึงสงสัยว่า ทำไมเพื่อนของฉันไม่มาโรงเรียน ฉันเป็นห่วงรินมาก แต่ มันก็รู้สึกแปลกๆบางอย่าง แต่ วันนี้เขาจึงไม่มาโรงเรียนแต่ทำไมเขาจึงไม่เหมาะฉันล่ะ นั่นแหละคือประเด็น ฉัน ฉันจึงทักไปหาคุณแม่ของรินว่าคุณแม่คะ ไม่มาโรงเรียนหรอคะ จึงตอบไปว่า :อ้าวแต่แม่ไปส่งรินแล้วนะหนูไม่เห็นรินหรอหรือรินไม่ได้เข้าเรียน อ๋อใช่ค่ะคุณแม่หนูไม่เห็นรินมาค่ะ :จะเกิดอะไรขึ้นกับลูกของฉันหรือเปล่านะ แต่ป้าไปส่งรินแล้วนะ ไม่ได้โกหกป้าไปส่งรินแล้วจริงๆ คุณป้าลองโทรหารินดูสิคะหนูโทรไปหารินแล้วรินไม่รับสายหนูค่ะ :โทรไม่ติดหรอลูก :ไม่ใช่หรอกค่ะคุณป้าโทรติดแต่รินตัดสายทิ้งเลยค่ะ ปกติพิมพ์ไม่ใช่คนแบบนี้นะคะ ใช่ปกติหลินไม่ใช่คนแบบนั้นป้ารู้ป้ารู้นิสัยลูกสาวของป้าดี หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับบิลลูกแม่ เออคุณป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะเดี๋ยวหนูจะตามหารินเองค่ะ ลูกมากนะ กลับมาด้วยนะ แม่กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของป้าน่ะ แน่นอนค่ะคุณป้าหนูจะช่วยคุณป้าอย่างเต็มที่ค่ะ หลังจากที่ฉันว่างฝากคุณป้าเสร็จฉันก็เริ่มโทรหารินเรื่อยๆเรื่อยๆ แต่รินก็ตัดสายฉันทุกรอบ แต่ฉันดีใจมาก ฉันโทรไปอีกทีรินกับรับสายฉันแล้วพูดว่า ขอโทษนะ แล้วเขาก็ร้องไห้ ฉันถามว่ารินเป็นอะไรริน วินได้ยินฉันไหมฮัลโหลรินๆหลังจากนั้นเขาก็ตัดสายฉันทิ้ง รู้ไหมคะ วารินเป็นอะไร หัดทุกคนอยากรู้ชมตอนต่อไปได้เลยค่ะ เจอกันค่ะบ๊ายบาย อย่าเบื่อกันน้าค้า

คนหลังจากที่อื่นเขาบอกว่าขอโทษและร้องไห้ออกมาฉันก็ถามเลยนะสิว่าเกิดอะไรขึ้นรินรินเธอเป็นอะไรรินบอกฉันมาสิหลังจากนั้นวินก็ตัดสายของฉันทิ้ง ฉันเป็นห่วงรินมากๆ จึงออกตามหา แต่ดีนะ ฉันติด GPS ไว้ในมือถือของรินฉันได้เข้าไปดู GPS ในเครื่องฉันวรินทร์อยู่ที่ไหน ถ้าเกิดสงสัยว่าลืมไปทำอะไรในตึกร้างแห่งนั้น ฉันก็ได้รีบเข้าไปหารินทันที แต่ทุกคนเสื้อไหมคะว่าตึกร้างตรงนั้นเนี่ย ออกจากโรงเรียนไปประมาณ 10 กิโลเมตรเลยนะคะ ฉันเนี่ยเดินทางอยู่นานเพราะว่าคุณพ่อกับคุณแม่กับฉันไม่รู้ว่าฉันออกไปตามหาลิงเพื่อนสนิทของฉันฉันเลยต้องเดินแต่ถ้าฉันบอกเขาเนี่ยเขาก็ไม่ให้ฉันไปแน่ๆฉันจึงต้องแอบไปนี่แหละ ฉันเดินทางอยู่หลายชั่วโมงก็เจอตึกร้าง แล้วทุกคนเชื่อไหมทุกครั้งที่นั่นเคยเป็นโรงแรมด้วย ฉันจึง หนึ่งไม่รู้ว่ารินอยู่ชั้นไหน ฉันก็ได้เปิด GPS อีกที จึงพบว่า รินอยู่บนดาดฟ้า ทุกคนดูไหมดาดฟ้าเนี่ยอยู่ชั้นเท่าไหร่ ใช่ค่ะอยู่ชั้นที่ 54 คือชั้นบนสุดของตึกเลยค่ะ ด้วยความที่มันอยู่สูงมาก ฉันจึงขึ้นไปไม่ไหว แต่ ฉันขึ้นได้ประมาณ 15 ชั้น แล้วฉันก็ล้มลง ด้วยความที่ฉันเหนื่อยมากๆ เกิดเป็นห่วงรินขึ้นมาอีกที ฉันเลย ฮึดสู้เพราะฉันเป็นห่วงรินว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับริน ฉันเลยฮึดสู้จึงไปถึงชั้นบนสุดของดาดฟ้า ฉันเจอกับริน และฉันถามมันว่ารินเกิดอะไรขึ้นกับเธอ รินจึงพูดว่า :คุณมาที่นี่ได้ยังไง ฉันจะบอกรินไปว่า ฉันเป็นห่วงเธอฉันเลยตามเธอมา เธอเกิดอะไรขึ้นกับเธอเธอบอกฉันมาสิ หรือจะพูดว่า อย่าตามฉันมาเลย ฉันเหนื่อย กับครอบครัวและเพื่อนๆที่คอยกดดันฉัน แต่ฉันโชคดีที่มีแกอยู่ข้างๆฉันนะบี ฉันรู้แล้ว ฉันจะอยู่ข้างๆเธอตลอดไปแต่มีอะไรเธอก็บอกฉันสิเธอทำแบบนี้รู้ไหมคุณป้าเป็นห่วงเธอมาก แต่เป็นพระคุณป้าไม่ใช่หรอ ที่ทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้อ่ะบี เขาบอกกับฉันว่า ถ้าไม่ใช่เพราะมรดกของญาติแกที่ส่งให้พ่อแกแล้วก็ แกจะไม่มีวันได้เห็นหน้าฉัน เขาเคยด่าเขาคอยทุบตีฉัน ส่วนคุณพ่อฉันก็พูดว่า เด็กดื้อแกนิสัยไม่ดีฉันก็จะส่งแก เสี่ย ฉันยังรักบอสฉันลืมบอกไม่ได้ฉันเลยบอกกับคุณพ่อว่าฉันมีแฟนแล้ว คุณพ่อจึงโกรธฉันขอทุบตีฉันแรงกว่าเดิม คุณพ่อถึงบอกว่า ถ้าไม่ใช่คนที่เขาเลือกให้ ไม่มีสิทธิ์แต่ง ฉันเหนื่อยอ่ะแกช่วยฉันที ถ้าฉันกระโดดลงจากตึกนี้ ทุกอย่างก็จะจบ เป็นยังไงบ้างคะทุกคนเรื่องนี้ยังไม่จบแค่นี้นะคะทุกคนต้องรอตอนต่อไปค่ะขอบคุณค่ะอย่าเบื่อ AD นะ