ขุนช้าง ขุนแผน ภาคผสม.
ขุนช้างผู้มีใจอยากได้นางวันทองมากจึงไปหาแม่หมอ
ขุนช้าง : แม่หมอมีเรื่องจะ...
แม่หมอ : ไม่ต้องพูด
ขุนช้าง : แม่หมอรู้เรื่องแล้วเหรอครับ สุดยอดจริงๆ
แม่หมอ :เปล่า กลิ่นปากเป็นเรื่องสำคัญนะช้าง และก็ควรแปลงฟันให้ถูกวิธี (พูดไปกลั้นหายใจไป)
ขุนช้าง : ผมอยากได้นางวันทอง
แม่หมอ : ยัง
ขุนช้าง : ยังไม่ถึงเวลาเหรอ
แม่หมอ : ยังไม่ไปแปลงฟันอีก กลั้นหายใจจะไม่ไหวแล้วเนี่ย เหม็นยังกะศพ
ขุนช้างไปแปลงฟันเสร็จจึงกลับมาคุยกับแม่หมอ
ขุนช้าง : (วางเงิน) มีอะไรที่จะทำให้นางวันทองเป็นของผมได้บ้าง
แม่หมอ : (หยิบไม้หน้าสามขึ้นมา) อัน ตีเข้าที่หัวเน้นๆเลยนะ พอสลบแล้วลากเข้าป่าได้เลย
ขุนช้าง : รุนแรงไป ผู้หญิงไม่ชอบ เสียโฉมขึ้นมาทำไง
แม่หมอ : งั้นนี่ ยาสลบ เทใส่ผ้า แปะไปที่จมูก
ขุนช้าง : ธรรมชาติหน่อยได้ไหม แบบที่รักกันนะ
แม่หมอ : มึงนี่เรื่องมาก ไปเที่ยวกะหรี่จบๆ
ขุนช้าง : ไม่เอาเดี๋ยวติดโรค
แม่หมอ : (หยิบแอปเปิ้ลขึ้นมา ) เอานี่ไปให้มันกิน
ขุนช้าง : กินแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
แม่หมอ : อิ่มมั่ง ไอ้ไง่ กินแล้ว นางจะตกเป็นของมึง รักมึงหลงมึง แบบที่ขาดกันไม่ได้เลยละ
ขุนช้าง :ไม่เชื่อ
แม่หมอ : ได้ เดี๋ยวกูกินให้ดู (แม่หมอกัดไปหนึ่งคำ)
ขุนช้าง : ไม่นะ (แม่หมอมองขุนช้างด้วยสายตาเย้ายวน)
แม่หมอ : ช้างจ้า วันนี้แม่หมอจะยัดเยียดความเป็นเมียให้กับช้าง ตกเป็นของแม่หมอนะ (ขุนช้างเห็นแล้วตกใจปนขนลุกกับอาการของแม่หมอ รีบคว้าแอปเปิ้ลแล้ววิ่งหนีไปทันที ) ช้างจ้าๆ ไปไหนจ๊ะ ช้างจ้า
ขุนช้าง: เกือบไปละ เกือบเสียตัวให้แม่หมอละ (ด้วยความลุกลี้ลุกลน ขุนช้างหยิบแอบเปิ้ลขึ้นมาดู แต่ด้วยความเหนื่อย แอ๊ปเปิ้ลจึงพลัดหลุดมือตกกลิ้งลงน้ำไป)
ขุนช้าง : เหี้ย ซวยละ ทำไงดี (ทันใดนั้น เทวดาก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำ พร้อมขวานเหล็ก 1 อัน)
เทวดา : นี่ขวานเจ้าใช่หรือไม่
ขุนช้าง : ไม่ใช่ อะไรของมึง ข้าทำแอปเปิ้ลตก
(เทวดาดำลงไป โผล่ขึ้นมาพร้อมขวานเงิน )
ขุนช้าง : ก็บอกว่าแอปเปิ้ล เอาขวานขึ้นมาทำไม
(เทวดาดำลงไป โผล่ขึ้นมาพร้อมขวานทอง)
ขุนช้าง : ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ แอปเปิ้ลๆ
เทวดา : มะละกอๆ
ขุนช้าง : กล้วยๆ
เทวดา : ส้มๆ
พร้อมกัน แอปเปิ้ล มะละกอ กล้วย ส้ม
ขุนช้าง : เทวดา นี่ก็ปัญญาอ่อนเหมือนกัน แอปเปิ้ลผมตกน้ำ ไม่ใช่ขวาน
เทวดา : เจ้าเป็นคนดีมากข้าจะมอบขวานทั้งหมดให้เจ้า
ขุนช้าง : เอาไปฟันหัวพ่อมึงเหรอ จะเอาแอปเปิ้ล
เทวดา : งั้นข้าไปละ หมดหน้าที่
ขุนช้าง : เดี๋ยวๆ งมแอปเปิ้ลให้ที
เทวดา :ไม่งม ไม่ใช่หน้าที่
ขุนช้าง : อ่าวพูดดีๆไม่ได้ใช่ไหม ไม่งมใช่ไหม ฉี่ใส่บ่อน้ำเลย
เทวดา : (ทำเฉย )
ขุนช้าง : เฉยเหรอ ต้องจัดชุดใหญ่ เมื่อเช้ากินมาเยอะด้วย เอาให้ขี้ลอยเต็มคลองไปเลย (ขุนช้างเปิดตูดขี้ลงน้ำทันที)
เทวดา : (เทวดาเห็นตกใจ)ไม่ๆๆ อย่าๆ ยอมละ ยอมละ (ดำลงไปงมแอปเปิ้ลขึ้นมาให้ ) ลูกนี้ใช่ไหม (เทวดา งมดิวโด้ขึ้นมา)
ขุนช้าง : แอปเปิ้ล มึงรู้จักไหม นั่นมันกระเจี๊ยวปลอม งมผิดอีกที กูขี้ลงบ่อน้ำแน่
เทวดา : อย่าๆๆ เดี๋ยวงมให้ให้ใหม่คราวนี้ไม่พลาด ( เทวดางมแปเปิ้ลที่มีรอยกัด ขึ้นมา) อันนี้ใช่ไหม
ขุนช้าง : ใช่ๆ เอามา
เทวดา : เอาขวานไปด้วยไหม ไหนๆก็งมมาละ
ขุนช้าง : ส่ายหน้า แล้วรีบเดินจากไป
เมื่อขุนช้างได้แอปเปิ้ลคืนจากเทวดาก็รีบเดินทางไปหาวันทอง ระหว่างเดินทางไปหาวันทอง เจอขุนแผนที่จะไปหานางวันทองกัน
ขุนแผน : ไปไหนไอ้ช้าง
ขุนช้าง : เรื่องของกู
ขุนแผน : แต่หิวว่ะมีไรกินบ้าง ไปรบกลับมายังไม่ได้กินอะไรเลย
ขุนช้าง : ไม่มี
ขุนแผน : แล้วอะไรที่มือมึง
ขุนช้าง : ไม่ได้
ขุนแผน : หวงๆแบบนี้ดี แย่งเลยดีกว่า
แล้วขุนแผนก็เข้าแย่งแอปเปิ้ลกับขุนช้าง ทั้งคู่แย่งกันไปมา ขุนช้างแพ้แรงขุนแผน จึงทำให้ถูกแย่งแอปเปิ้ลไปได้
ขุนแผน : ต้องให้ใช้กำลัง
ขุนช้าง : อย่ากินนะ ไหว้ละ เดี๋ยวเข้าเมืองไป มึงจะกินอะไรเดี๋ยวกูเลี้ยง
ขุนแผน : มึงหลอกกูไม่ได้หรอกไอ้ช้าง มุกเก่าๆ(ขุนแผน จะกัดแอปเปิ้ลเข้าปาก)
ขุนช้าง : (นึกภาพต่อไปหลังจากนี้ คงโดนขุนแผน สโก๊กด๊าก จับชอยยิกข้ามวันข้ามคืนเป็นแน่แท้) ไม่ ไม่ ไม่
ขุนแผน : (ระหว่างที่จะกัดแอปเปิ้ล เห็นรอยกัดแอปเปิ้ลที่แม่หมอกัดไว้) อ่าว กินแล้วนี่หว่า แล้วก็ไม่บอก ไอ้เวร (ขุนแผน เขวี้ยงแอปเปิ้ลใส่หัวขุนช้าง กระเด็นลอยไปไกล) คนอย่างข้าไม่กิน ของเหลือจากใครเว่ย
ขุนช้าง: (ดีใจ จับที่ตูด ) รอดแล้วกู
แต่ใครจะคิด แอปเปิ้ลที่กระเด็น ดันลอยไปตกในรถม้าของเจ้าชายท่านหนึ่งที่ผ่านพร้อมกับเหล่าทหารที่รายล้อมมาพอดี ซึ่งเจ้าชายได้ออกตามหาเจ้าหญิง ที่สามารถใส่รองเท้าแก้วนี้ได้
เจ้าชาย : แอปเปิ้ล เหล่าทหารนี่ช่างรู้ใจ คงรู้ว่าข้าหิว หาคนใส่รองเท้าทั้งวันไม่เจอ ขอสักคำ (ว่าแล้วก็กัดไปที่แอปเปิ้ลทันที)
ขุนช้าง: (ที่มองหาแอปเปิล กับเจ้าชายบนรถที่กัดแอปเปิ้ลไปคำใหญ่ ขุนช้างกวาดสายตาไป เจ้าชายเปิดม่านรถม้ากวาดสายตามา ดั่งกับเทพนิยาย เจ้าชายเจอเจ้าหญิง ทั้งคู่สบสายตา
ขุนช้าง : (มองเข้าไปในรถม้า ดีใจเจอแอปเปิ้ลที่อยู่ในมือเจ้าชาย)
เจ้าชาย : (ดีใจที่เห็นขุนช้างมองและยิ้มมาให้แบบนี้ เจ้าถึงกับโยนรองเท้าแก้วที่หาเจ้าหญิงมาสวมใส่ทิ้งทันที )
ขุนแผน : (ที่ยังไม่หายหิว ก็เข้าไปค้นตัวขุนช้าง) มีอะไรติดตัวมาอีกป่าว เอาดูสิ นิสัยชอบอุบแดกมึงเนี่ย ตั้งแต่เด็ก
ขุนช้าง : มีเหี้ยอะไร มีแต่ตีนมึงจะแดกไหม
ขุนแผน : ต้องใช้กำลังอีกแล้วใช่ไหม
ระหว่าง ที่ทั้งคู่กำลังพัลวัล จู่ๆก็มีทหารเข้ามาจับขุนแผน
ขุนแผน : เฮ่ย อะไรเนี่ย
เจ้าชาย : บังอาจ ล่วงระเมิด คนรักของข้า ทหารจับมันไปขังไว้ก่อน
ขุนแผน ก็สู้กับเหล่าทหารเจ้าชายอยู่นานพอควร แต่ด้วยจำนวนทหารที่มีมาก สุดท้ายขุนแผนก็โดนจับมัดไว้จนได้ ขุนช้างที่เห็นขุนแผน สู้ขนาดนี้ยังไม่รอด ตัวเองเลยได้แต่ยืนนิ่ง
เจ้าชาย : คนรักของข้า เชิญขึ้นรถม้านั่งนี่
ขุนช้าง : ข้าเหรอ
เจ้าชายพยักหน้า ขุนช้างมองไปรอบๆที่มีแต่ทหาร ขนาดขุนแผนเก่งขนาดนี้ยังไม่รอดเลย แล้วตัวเองที่ไม่เป็นอะไรเลยจะทำอะไรได้ เลยเดินขึ้นรถม้าไปนั่งกับ้จ้าชายแบบมึนๆ นั่งได้เจ้าชายก็ซบที่ไหล่ขุนช้าง แล้วทั้งหมดก็เดินทางกลับไปยังวังเจ้าชาย
ทันทีที่ถึงวัง พระราชา กับ พระราชินี รีบออกมาต้อนรับ เพราะคิดว่า ลูกชาย คงได้เจ้าหญิงรูปงามที่ใส่รองเท้าแก้วได้มาแต่งงาน ตามที่คาดไว้
พระราชินี : ได้ตัวมาแล้วใช่ไหมลูก
เจ้าชาย : ได้มาแล้ว สเด็จแม่
พระราชา : ไหนๆพ่อขอชมว่าที่ลูกสะใภ้หน่อยสิ ดูสิว่าจะสวยเท่าแม่เจ้าได้รึเปล่า
เจ้าชายเดินไปที่รถม้า เปิดม่านๆ แล้วจับมือขุนช้าง ค่อยๆเผยกายช้าๆต่อหน้าพระราชา พระราชินี
เมื่อทั้งคู่พระราชา และพระราชินี เห็นเสมือนตัวเฮียอะไรก็ไม่รู้มาปรากฎอยู่ตรงหน้า ถึงกับตาค้างกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
พระราชินี : เหี้ย นึกว่าออกไปหาเมีย ที่ไหนได้ ได้ผัวกลับมา
พระราชา : กูว่าแล้ว กูว่าแล้ว ด่าลูกคนอื่นไว้เยอะ เข้าตัวเลยกู
แล้วข่าวนี้ก็โด่งดังอย่างมาก ดังไปทั่วทั้งเมือง จนทำให้ข่าวนี้ดังไปถึงหู นางวันทอง
วันทอง: ฮ้าาาา ขุนแผนโดนจับ ฉันจะไปช่วยพี่แผน
แล้วข่าวนี้ก็ดังไปถึงหู ซินเดอเรร่า ซึ่งซินเดอเรร่านั่งรอเจ้าชายเอารองเท้ามาให้ใส่ตั้งหลายวันก็ไม่มาสักที่ รู้ข่าวอีกที เจ้าชายจะมีผัวซะแล้ว นางจึงทำใจไม่ได้
ซินเดอเรร่า : ไม่ใช่ มันไม่ใช่แบบนี้ ฉันจะไปทวงเจ้าชายฉันคืน
แล้วทั่งคู่วันทอง และ ซินเดอเรร่าก็ออกเดินทางเข้าไปยังเมือง เพื่อทวง ผู้ชายของตัวเองคืนมา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
