องค์รัชทายาทโปรดอย่าถือสาตัวร้ายอย่างข้า
ส่วมร่างตัวร้าย
เสียงปืนดังสนั่นทำให้คนที่วิ่งล้มลงกับพื้นทันที
เสี่ยวหยาง
เฮือก!! ฮึก||มองฝ่ายตรงข้ามที่กำลังเดินเข้ามาเรื่อยๆ
เป็นทุกอย่าง
แกอย่าคิดว่าแกจะหนีรอด\\จอปืนตรงหน้า
เสี่ยวหยาง
แกเป็นใคร ใครส่งแกมา
เป็นทุกอย่าง
บอกไปก็โง่ดิว่ะ แต่ถึงยังไงแกก็จะตายอยู่แล้วงั้นเดี๋ยวฉันบอกให้ก็ได้ ก็นายสั่งให้มาเก็บแกยังไงล่ะ
เสี่ยวหยาง
ว่าแล้วเชียวพวกมึงก็สันดานเหมือนกันหมด
เป็นทุกอย่าง
ยังหัวเราะได้อีกเหรอ
เป็นทุกอย่าง
จะตายอยู่แล้ว
เสี่ยวหยาง
ยังไงก็ฝากบอกนายมึงด้วยว่างานที่สั่งให้กูไปฆ่าประธานนะยังไม่ตายหรอกเพราะกูไม่ได้ฆ่า หึ แต่ขอโทษด้วยวะกูไม่อยากตายด้วยน้ำมือมึง//พูดจบเสี่ยวหยางก็ปลิดชีพตัวเองโดยไม่รอให้อีกฝ่ายทำอะไร
เป็นทุกอย่าง
(เสียดาย)พึมพำ
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ฮึก ฮือเหตุใดจึงยังไม่ฟื้นอีก
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
เจ้าอย่าได้กังวลไปอีกเดี๋ยวก็คงจะฟื้น//ลูบไหล่ปลอบใจฮูหยิน
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
แต่นี่มันผ่านมา3วันแล้วนะเพคะ//มองผู้เป็นสามี
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(ใครมันมาร้องไห้ตรงนี้วะ)ในใจ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(แล้วทำไมถึงลืมตาไม่ได้)ในใจ
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ฮือ ลูกแม่(ร้องไห้)
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
:"ลืมตาลางๆๆ:
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ลูกแม่"ตกใจ"
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ในที่สุดเจ้าก็ฟื้นสักที
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
น้ำขอน้ำหน่อย
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ปิงปิงรินน้ำให้องค์ชายหน่อยเร็วเข้า
ปิงปิง(สาวใช่นายเอก)
นี่เจ้าคะฮูหยิน//ยื่นแก้วน้ำให้
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เจ้าค่อยๆดืมนะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
"//รับมาดื่ม/
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เจ้าเป็นอย่างไรบ้างเจ็บตรงไหนอีกรึเปล่า
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
//มอง//
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(ที่นี่ที่ไหนแล้วทำไมกูถึงมาโผล่อยู่ที่นี่)ในใจ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
ที่นี่ที่ไหนแล้วพวกคุณเป็นใคร
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ตายแล้วเสี่ยวเออร์นี่แม่เองแม่เจ้าไง
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(สำเนียงการพูดอย่างกับในซีรีส์)นึกในใจ/มอง
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(ในใจเล่นตามน้ำไปก่อนแล้วกัน)
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เสี่ยวเออร์เจ้าเป็นอันใดอีก
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เปล่าครับ
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
ข้าว่าเรียกหมอหลวงมาตรวจอีกสักรอบ
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
น่าจะดีกว่านะ
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เจ้าคะท่านพี่
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
ชิงฉิงไปตามหมอหลวงมาให้ข้าที
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
เจ้าคะนายท่าน(โค้งเล็กน้อยแล้วเดินออกไป)
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
ท่านแม่ข้าไม่เป็นอะไรแล้ว
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
อะ (จู๋ความทรงจำของร่างเก่าก็พลุดขึ้นมา)
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า(ประคองไว้)
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(อย่าบอกนะว่านี่ชั้นกำลังสวมร่างของใครบางคนอยู่ใช่แล้วก็เราตายแล้วนี่น่าแล้วเจ้าของร่างนี่ละเกิดอะไรขึ้น)
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
ข้ามาแล้ว//วิ่งเข้ามา
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
ไหนข้าขอตรวจสอบหน่อย//จับชีพจร
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เป็นอย่างไรบ้าง
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
ปกติดีขอรับ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
แล้วข้าเป็นอันใดถึงได้บาดเจ็บละ
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
ก็เจ้าตกจากหลังม้าไงล่ะบวกกับที่เจ้าบาดเจ็บนก่อนหน้านั้นอีก
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เหรอแล้วเจ้าเป็นใคร
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
นี่อย่าบอกนะว่าเจ้าจำข้าไม่ได้
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
หงึกๆ//พยักหน้ารับ
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
โธ่เอ๊ยก็ข้ากับเจ้าเราเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันยังไงละ
ประติดปะต่อเรื่องราว
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
โธ่เอ๊ยก็เจ้ากับข้าพวกเราเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันยังไงล่ะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
....
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
ข้าว่าเจ้ากับไปทำงานของเจ้าเถอะ
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
มู่เฉิน
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
ขอรับท่านอา
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
ไว้เจอกันใหม่นะเสี่ยวหยาง
มู่เฉิน(พี่ร่วมสาบานกับนายเอก)
//เดินออกไป//
เสนาบดี(พ่อเสี่ยวหยาง)
ส่วนเจ้าก็พักผ่อนเถอะ
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
เดี่ยวแม่ค่อยมาใหม่นะถ้าอยากได้อะไรก็เรียกปิงปิงกับชิงฉิงได้
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
ขอรับท่านแม่
ฮูหยิน(แม่ลู่เสี่ยวหยาง)
ข้าไปละไปเถอะท่านพี่
พูดจบทุกคนก็ออกไปกันหมดเหลือเเค่ผมคนเดียว
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
มู่เฉินทำไมชื่อมันคุ้นหูแปลกๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน//คิด
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เอ๊ะ!รู้แล้วงั้นก็แสดงว่าตอนนี้ฉันมาสวมร่างของตัวร้ายอย่างงั้นเหรอ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
แต่เดี๋ยวนะชื่อของตัวร้ายในนิยายชื่ออะไรนะ//คิด
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
รู้แล้วๆๆใช่ลู่เสี่ยวหยางแต่เอ๊ะทำไมชื่อมันถึงเหมือนชื่อเรากันละ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
แต่ก็ดีนะทีก่อนตายได้อ่านจนเกือบจบเพราะนักเขียนยังเขียนไม่จบ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
แต่ก็มีข้อดีอยู่ที่อยูในร่างนี่ฉันจะได้เอาคืนพวกที่แกล้งเจ้าของร่างเดิมให้เข็ดเลย
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
....
คิดไปคิดมาเขาเริ่มประติดประต่อกันจนหลับไปโดยไม่รู้ตัว
....
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
องค์ชายเพคะหม่อมฉันเอาน้ำอุ่นมาให้เจ้าคะ
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
เอ๊ะหรือว่าองค์ชายยังไม่ตื่นอีกนะ//พึมพำ
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
องค์ชายเจ้าคะตื่นหรือยังเจ้าคะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เข้ามา
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
ขออนุญาตเจ้าค่ะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เจ้ามีอะไร
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
//มอง//
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
หม่อมฉันเอาน้ำอุ่นมาให้เจ้าค่ะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เตรียมน้ำอาบให้ข้าที
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
เจ้าค่ะ
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
//เดินเข้าไปในห้องน้ำ//
ผ่านไปสักพักชิงฉิงก็เดินออกมา
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
น้ำเตรียมเสร็จแล้วเจ้าค่ะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
ขอบใจ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
//ลุกขึ้น//
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
เดี๋ยวเจ้าคะวันนี้องค์ชายจะต้องเข้าเฝ้าจักรพรรดินะเจ้าคะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(อะไรว่ะเนี่ยพึ่งฟื้นได้แค่วันเดียวก็เรียกพบเลยเหรอไม่ใช่เรียกข้าไปแกล้งหรอกนะ)นึกในใจ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
ได้งั้นเตรียมเสื้อผ้าให้ข้าที
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
เจ้าคะ//โค้งเล็กน้อย//
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
//เดินเข้าห้องน้ำ//
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เฮ้อสบายใจจังที่ได้นอนแช่น้ำนานเเบบนี้//พึมพำ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
(ถ้าอีกโลกของเราปานนี่ก็คงตามฆ่าตามแค้นไม่มีเวลามานอนแช่น้ำหรอก)นึกในใจ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เฮ้อ
ปิงปิง(สาวใช่นายเอก)
เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
ทำไมองค์ชายของข้าถึงได้สง่างามเช่นนี้
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
....
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
เหตุใดข้าต้องสวยด้วยล่ะข้าเป็นชายไม่ใช่หญิง
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
แล้วก็อีกอย่างข้าอยากหล่อเท่มากกว่า
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
หากองค์ชายไม่เชื่อก็ลองดูกระจกสิเจ้าคะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
ให้ข้าดูกระจกทำไม?
ชิงฉิงสาวใช่นายเอก)
ลองดูสิเจ้าคะ
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
//หันหลังดูกระจก//
ลู่เสี่ยวหยาง(นายเอก)
....
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
