องค์ราชทายาทจอมวางแผน กับประมุขน้อย จอมป่วน
ตอนที่ 1
เมืองเกว๋โจ เป็นเมืองที่เก่าแก่และอุดมสมบูรณ์ที่สุด มีทำมาค้าขายราษฎรอยู่ร่มเย็นเป็นสุข
เหยีบนจู บ่าของพระเอก
พวกเจ้าดูสิ ดอกไม้ช่างบานสวยงามอะไรเช่นนี้
เกยาเกยา สาวรับใช้ของไทเฮา
ใช่แล้วเพคะ ไทยเห่า ดอกไม้บานงานสะพ่านเช่นนี้มันช่างสวยจริงๆเลยนะเพคะ
เหยีบนจู บ่าของพระเอก
เจ้ามาพอดีเลย ฮองเฮา เจ้ามาดูดอกไม้ กับแม่สิ ดอกไม้งามเช่นนี้ เจ้าชอบหรือไม่
ทงยี่ชุน แม่พระเอก
พี่คะเสด็จแม่ หม่อมฉันว่า ดอกไม้งามสะพานเช่นนี้ก็หน้าสวยเบิกบานตื่นตาตื่นใจนะเพคะ ข้าก็ชอบเช่นกัน ท่านชอบข้าก็ชอบเช่นกัน เว้นแต่ว่า ฮ่องเต้ ทรงไม่ว่าง ลากิจมาดูเลยนะเพคะหม่อมฉันคิดว่า ไว้วันหลังเสื้อผ้าฮ่องเต้มาชมดอกไม้ด้วยนะพี่คะเสด็จแม่
เหยีบนจู บ่าของพระเอก
ได้ แม่จะคอยรอให้ถึงจนวันนั้นที่ฮ่องเต้ได้มีเวลามาเที่ยวชมดอกไม้ที่งดงามเป็นเพื่อนข้าเหมือนเช่นเจ้า เจ้าเป็นลูกสะใภ้ช่างดีจริงๆ เจ้าน่ะ ใส่ใจข้ามากเกินไปส่วนฮ่องเต้ก็ทำแต่งานไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับข้า เหมือนเจ้าหรอกนะ
ทงยี่ชุน แม่พระเอก
เสด็จแม่ก็ชมค่าเกินไปข้าเปล่าเสียหน่อย ข้าเองก็รู้สึกเบื่อรู้สึกเหงาเช่นกันห้องเต้ไม่มีเวลาให้ข้าแต่ข้าอยู่กับท่านข้าคิดว่าสบายใจมากกว่าด้วยซ้ำ งั้นเรามาดื่มน้ำชากันไหมเพคะ เสด็จแม่
เหยีบนจู บ่าของพระเอก
ก็ดีนะ ไปพวกเจ้า พาข้าไปนั่งที่พักสักประเดี๋ยว ข้าจะดื่มน้ำชากับฮองเฮา เหยาๆ ประเดี๋ยวเจ้าไปหาน้ำชา ให้ข้ากะฮองเฮา ก็แล้วกันเดี๋ยวสาวใช้ที่เหลือและนางกำนันที่เหลือตามค่าเข้าไปพักที่ศาลาก็แล้วกัน
เกยาเกยา สาวรับใช้ของไทเฮา
ทูลกระหม่อมได้เพคะฮองเฮา และไทเฮา เชิญเสด็จเพคะ
ทันใดนั้น องค์ราชทายาท ก็ปรากฏตัวขึ้น และ เดินไปยังศาลาที่ฮองเฮาและไทยเฮ้าส์อยู่
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ลูกถวายพระพรเสด็จแม่ถวายพระพร เสด็จย่าด้วยพะยะค่ะ วันนี้พวกท่าน 2 คน อารมณ์คับขันจริงๆ ได้มานั่งดื่มน้ำชาเช่นนี้พวกท่าน 2 คนมาทำอะไรที่นี่หรือพะยะค่ะ
เหยีบนจู บ่าของพระเอก
นี่เจ้าน่ะ หลานของย่า เจ้าน่ะโตเป็นหนุ่มแล้วนะ ลู่เจีย ทำไมเจ้าไม่คิดจะหาคู่ครองให้ย่า อุ้มหลานบ้างล่ะ
ทงยี่ชุน แม่พระเอก
นั่นสิ ลูเจีย เศร้าน่ะโตเป็นหนุ่มแล้วนะ ควรจะมีครอบครัว ได้แล้วมั้ง
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
โธ่เสด็จแม่ ลูกน่ะ ยังมีภารกิจต้องทำอีกเยอะ ลูกน่ะ แทบไม่มีเวลาจะคิดถึงเรื่องครอบครัวเลยด้วยซ้ำ ลูกทำงานให้เสด็จพ่อ แค่นี้ข้าคิดก็เหนื่อยเปล่าแล้วล่ะ
ทงยี่ชุน แม่พระเอก
เจ้าเด็กโง่ เจ้าเนี่ยนะ ไม่โตเลยจริงๆ เจ้าน่ะ ปีนี้ อายุ 20 แล้วนะ สมควร จะออกเรือนได้แล้ว ถ้าเจ้าไม่หา ข้าจะหาให้เจ้าเองจะว่าไง
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ไม่เป็นไรพะยะค่ะเสด็จแม่ งั้น ถ้าเสด็จแม่อยากให้ลูกมีครอบครัวออกเรือน ลูกก็จะหา พระไชยาด้วยตัวเองพะยะค่ะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ถ้าลูกเจอคนถูกต้องตาต้องใจแล้วถ้าลูกมีคนในดวงใจแล้วลูกจะมาบอก ท่านแม่เป็นคนแรกกระทัญญ่าด้วยนะพระเจ้าค่ะ แต่พวกท่านต้องรอหน่อยนะ เพราะข้าน่ะยังไม่ถูกต้องตาตั้งใจผู้ใดเลย
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ข้า สัญญาว่า ถ้าข้า หาคนในดวงใจได้แล้ว ข้าจะนำพาคนผู้นั้น มาให้ท่านรู้จักก็แล้วกัน ดีไหม เสด็จย่าเสด็จแม่ท่านคิดว่าไง
เหยีบนจู บ่าของพระเอก
ได้ ย่าเชื่อเจ้า ก็ได้ ย่าตามใจเจ้า จ้า แม่ก็ตามใจเจ้า ถ้าเจ้าหากเลิกคู่ครองเองได้แม่ก็จะไม่ยุ่ง แต่ขอไว้ว่าต้องเป็นคนมีคุณธรรมมีศีลธรรมดีถึงจะ คู่ควรที่จะมาเป็นพระชายาของเจ้าได้ก็แล้วกัน แม่ก็ภาวนาให้เจ้าเจอแต่คนดีๆก็แล้วกันนะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ขอพระทัยพะยะขาเสด็จแม่เสด็จย่า ลูก จะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง ส่วนเสด็จย่า หลานก็จะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวังนะพะยะค่ะ ข้าจะต้องหาคนที่ดูแลมาบริบบัติ ท่านให้ได้
ทงยี่ชุน แม่พระเอก
จ้าๆแม่เชื่อเจ้า
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
ประมุขน้อยป้ามุกน้อย ประมุขน้อยขอรับ ท่านจะไปไหนหรือขอรับ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ข้าจะไปไหนมันก็เรื่องของข้าไหม แล้วเจ้าจะตามข้าไปทำไมจะตามไปเพื่อ
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
ปัดโธ่เอ้ย ท่านประมุขขอรับท่านน่ะ เที่ยวเล่น ที่ไหนก็ไม่รู้นักหนาของท่านนะเนี่ย ท่านน่ะชอบทำให้ข้าโดนดุอยู่เรื่อยเลยนะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
อะไรกันเจ้าโดนดุแล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้าข้าไม่ได้ให้เจ้าตามข้ามาซะหน่อย
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
ประมุขประมุขรอข้าด้วยสรุปแล้วท่านจะไปไหนกันแน่นะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ข้าจะไป หอ ยีชุน
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
ท่านจะไปหอหญิงยี่ชุนเหรอ ประมุข ท่านน่ะ หาความสุขแบบนี้ท่านไม่เบื่อบ้างหรอ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
แล้วมันเรื่องของข้าไหม ข้าจะไปไหนมันก็เรื่องของข้า เจ้าน่ะอยากจะตามไปก็ไป ไม่ไปก็ไม่ต้องไป เฮ้ยจริงๆเลยพวกเจ้านี่ คุยกับพวกเจ้าอ่ะ ประสาทข้าจะกินหมดแล้ว ไปละ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
มาแล้วๆเข้ามาแล้วพวกเจ้ารอค่านานไหม เด็กๆ พวกเจ้าเตรียมห้องให้ข้าแล้วชงเหล้ามาให้ข้าด้วยก็แล้วกัน เอากับแกล้มมาด้วยนะ
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
ได้เจ้าค่ะ คุณชาย เดี๋ยวข้าน้อย จะนำอาหารขึ้นมาให้ท่านและเล่าด้วยนะเจ้าคะแล้วก็สาวๆพวกนี้ค่าจัดส่งนางขึ้นไปหาท่านทันที
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
คุณชายคุณชายเจ้าคะ ท่านดื่มเหล้าสักหน่อยนะ เดี๋ยวข้าจะปฏิบัติท่านเป็นอย่างดีเลยล่ะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ได้ๆๆ ถ้าจะ ให้เจ้าปรนนิบัติข้าก็ได้แต่ก่อนอื่น เจ้า ต้องหาของกินให้ข้าก่อนนะ ได้หรือไม่
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ข้าหิวแล้ว เจ้าหาอะไรให้ข้ากินหน่อยนะ รินเล่าให้ข้าด้วย
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
แหมเห็นท่านมีความสุขแบบนี้ข้าก็มีความสุขไปด้วยนะเจ้าคะคุณชายท่านมาบ่อยๆนะมาใช้บริการข้าบ่อยๆ
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
เด็กๆมาช่วยค่าปรนนิบัติคุณชายด้วย แล้วก็เจ้าสั่งอาหารมาให้ข้าโต๊ะนึงด้วยนะแล้วก็เหล้า พวกเจ้าเข้าใจหรือไม่ ทำอะไรอย่าให้คุณชายผิดหวังเชียวนะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ใช่ๆๆอย่าทำให้ข้าผิดหวังเชียวนะ ถ้าข้าผิดหวังเมื่อไหร่แล้วก็พวกเจ้า ก็อาจจะไม่ได้ติ๊บเลยก็ได้นี่นา
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
คุณชายข้าอยู่ไหน ก็เจ้าบอกข้ามานะ
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
อยู่ข้างบนเจ้าค่ะ คุณชาย อยู่กับ สาวๆอยู่ข้างบน พวกท่านก็มาด้วยสิ เรามาสนุกกันนะ
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
ไม่ล่ะพวกเจ้าหลบไปพวกเจ้าถอยไปนะ ข้าจะขึ้นไปหาคุณชายของข้าเพราะข้ามีเรื่องด่วน
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
อ๋องั้นเหรอได้ คุณชายของเจ้าอยู่ข้างบน เจ้าก็ขึ้นไปเองก็แล้วกัน
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
คุณชายครับคุณชายขอรับ ท่านประมุข ประมุขครับประมุขน้อย ข้ามีเรื่องสำคัญจะแจ้งให้ท่านทราบ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
เจ้ามีอะไร เจ้าเห็นไหมเนี่ย สาวๆของข้าน่ะ หมดสนุกเลยเนี่ย เฮ้ยจริงๆเลยพวกเจ้าเนี่ยนะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
เฮ้ยเอาเป็นว่าพูดเศร้า สาวๆออกไปก่อนได้ไหมล่ะ ถ้าจะคุยเรื่องธุระน่ะ เดี๋ยวพวกเจ้าค่อยเข้ามาใหม่นะ
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
ได้เจ้าค่ะคุณชาย
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
พวกเจ้าว่ามามีอะไร
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
คืออย่างนี้ขอรับ ท่านเจ้าสำนักเลือกให้ข้าตามตัวท่านกลับเพราะมีเรื่องสำคัญของในราชสำนัก ตามตัวให้ท่านเข้าวังด่วนเลย นะขอรับคุณชาย
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ได้ๆๆ ข้าจะรีบกลับเดี๋ยวนี้แหละ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
สาวๆนี่ข้าให้ติ๊บพวกเจ้านะ ข้าให้พูดเศร้ากินไม่อั้นเลยล่ะแล้วก็ข้าจะรีบกลับก่อนก็แล้วกันเดี๋ยวไว้วันหลังข้าจะมาหาพวกเจ้าใหม่ตกลงไหม
ลุ่ยฮัว แม่เหล้า
ได้เจ้าค่ะคุณชายเดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ
ตอนที่ 2
หมิงหยาง องครักษ์ หวินเจีย
ฝ่าบาทองค์สุดท้ายญาติมาแล้วพะยะค่ะ
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
ให้เข้ามา
หมิงหยาง องครักษ์ หวินเจีย
พะยะค่ะกว่าบาทรับทราบ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ลูกถวายพรเสด็จพ่อพญาค่ะ
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
ลูเจียเจ้ามาแล้วเหรอ งั้นเจ้าก็มาฟัง เรื่องงานกับข้าก็แล้วกัน
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
ท่านพระราชครู ท่านก็มาแล้ว งั้นเหรอ เจ้าจงพูดมา มีเรื่องอันใด ที่ข้ายังไม่รู้
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
ได้พะยะค่ะฝ่าบาท กระหม่อมได้ทราบข่าวมาว่า อุทกภัยน้ำท่วมครั้งนี้ มันเป็นน้ำท่วมไหลปลารากผิดหลักธรรมชาติ ท่วมในช่วง ของสี่มุมเมือง ของเมือง เหวยโจพะยะค่ะ
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
งั้นเหรอ แล้วลูกชายเจ้ามาหรือยัง
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
มาแล้วพะยะค่ะ ฝ่าบาท นี่พะยะค่ะ บุตรชายของ ข้า
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
กระหม่อม มาแล้วพะยะค่ะ ฝ่าบาท กระหม่อมหลิวเหในอัน
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ท่านพ่อทำภารกิจหรือพะยะค่ะ ถึงได้เลือกตัวมา
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
ถ้าจะให้เจ้า ไปกับองค์รัชทายาทไปทำภารกิจในการ นำเงินจำนวนหนึ่ง ไปมอบให้กับคนยากไร้และคนประสบอุทกภัยในครั้งนี้และเข้าป่าอาหารไปแจกพวกเขาด้วย
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
รับทราบพะยะค่ะเสด็จพ่อ ลูกจะไป งั้น กระหม่อม จะไปเตรียมการ ในคืนวันนี้เลยอีก 2-3 วันเราจะออกเดินทางกันพะยะค่ะ งั้นรูปทูลลานะพะยะค่ะเสด็จพ่อ
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
งั้นเศร้าไปเตรียมการให้ดีก็แล้วกัน พ่อฝากเจ้าด้วย
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
พะยะค่ะเสด็จพ่อโปรดวางพระทัย ลูกจะทำให้ดีที่สุด
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
สนเจ้า ชื่อเหมืนอันงั้นเหรอ เจ้าไปพักที่ตำหนักข้าก็แล้วกันแล้วอีก 2-3 วันออกเดินทางพร้อมกัน
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
องค์รัชทายาทงั้นข้าน้อยฝากท่านแล้วข้าฝากลูกชายข้าบุตรชายของข้าไว้กับท่านก็แล้วกันท่านสั่งสอนได้เต็มที่นะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ฉันพูดมากความแล้วท่านพ่ออะไรกันแค่โตแล้วนะ ทำไมจะต้องให้คนมาดูแลข้าแบบนี้ล่ะ
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
เจ้าหุบปากไปซะ แล้วก็ทำตามที่ข้าสั่งเจ้าน่ะจะต้องทำงานกับองค์ละสุดท้ายญาตินะ อย่ามัวแต่เล่นไร้สาระล่ะ รู้ไหม
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
เฮ้ยได้ๆท่านพ่อ ข้าฟังท่าน เรื่องนี้เหล่าราษฎรยังพูดเป็นทุกข์ข้าช่วยราษฎรก็ได้ข้าช่วยกับองค์รัชทายาทก็ได้แต่ท่านห้ามตีข้าอีกนะ
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
เฮ้ยจริงๆเลยเจ้าลูกเวรคนนี้นี่ ถ้าไปแล้ว เขาไม่ยุ่งกับเจ้าแล้ว
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
โชคดีนะท่านพ่อ งั้น ฮ่องเต้กระหม่อมขอทูลลาเลยนะพะยะค่ะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ลูกด้วยขอโทษเราเสด็จพ่อเลยนะพะยะค่ะ
หวินลู่เซียน พ่อพระเอก
พูดเจ้าไปเถอะ ช้าๆเดี๋ยวจะไม่ทำการ
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
กระหม่อมทูนลานะพะยะค่ะฝ่าบาท
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
อันนี้ตำหนักของข้าโจรของเจ้า เจ้าอยู่ที่นี่มีอะไรก็เลือกใช้คนของข้าได้เลย
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ถ้าเจ้ามีอะไร หรือข้องใจเจ้ามาถามข้าก็แล้วกันนะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เจ้าน่ะ ดูแลคุณชายอันให้ดีนะ อย่าให้ ตกบกพร่องล่ะ ไม่งั้นฆ่าตัดหัวพวกเจ้าแน่
หมิงหยาง องครักษ์ หวินเจีย
ขอรับองค์รัชทายาทน้อมรับคำสั่ง
หมิงหยาง องครักษ์ หวินเจีย
พวกเจ้าจงไปจัดการให้ข้า เราก็ทำตามคำสั่งที่องค์รัชทายาทสั่งด้วยก็แล้วกันนะ มีอะไรพวกเจ้า ก็ไปตามข้าก็แล้วกัน
ทหาร
พวกข้าน้อยรับทราบขอรับ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ฃว้าวห้องใหญ่ดีจัง เตียงก็นุ่มนิ่มด้วยแฮะ ฮ่า ๆๆ อยู่ในวัง มันจะเลิกเล่นได้ไหมเนาะ
ทันใดนั้นองค์ราชทายาทก็ได้เห็นคุณชายอันปีนขึ้นไปเก็บดอกลูกท้อด้วยตนเองและดอกทับทิมด้วยตนเอง จึงทำให้เขาเห็นและ วิ่งเข้าไปช่วย ทันที ก่อนที่คุณชายอันนั้นจะตกลงมา จากต้นไม้
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
นี่เจ้า เป็นอะไรหรือเปล่า เจ้าเจ็บอะไรมากไหม พระเจ้าไม่เป็นอะไร ก็ดีแล้วล่ะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ไม่เป็นไรพะยะค่ะ โอ๊ยจะใช้ยากกระหม่อมไม่เป็นไรกระหม่อมแค่ตกใจแล้วก็ลื่นล้มลงมาเท่านั้นพะยะค่ะ พอดีลูกท้อมันสูง ดอกทับทิม มันสูงเกินถ้าจึงพลัดตกลงมาน่ะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เจ้าไม่เป็นไรแน่นะ งั้น ถ้าเจ้าชอบ ข้าจะสั่งให้คนของข้า มาเก็บลูกท้อให้เจ้า และดอกไม้ทับทิมของเจ้า ถ้าจะสั่งให้คนเก็บมาให้นะ เจ้าจะได้ไม่ต้องเจ็บตัวอีก
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ขอบพระทัยพะยะค่ะ องค์สุดท้ายยาก กระหม่อมรบกวนท่านแล้ว
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ไม่เป็นไร ถ้าเจ้าไม่เป็นอะไรแล้วเจ้าก็ไปเถอะ ส่วนลูกท้อข้าจะเอาไปก็แล้วกัน อีก 1 ลูกทราบว่าเก็บไว้กินนะ
ทันใดนั้นองค์รัชทายาทก็ได้เก็บลูกท้อมา 1 ลูกแล้วจงนำไปเก็บไว้ที่ห้องเป็นอย่างดีเขารู้สึกว่า ถูกชะตากับเด็กหนุ่มคนนี้มาก เขาจึงเอ็นดูอย่างไม่น่าเชื่อ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
นี่เจ้า คุณชายอัน
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
มีอะไรหรอว่าจะทายาท ฉันมีอะไรหรือเปล่า อ๋อมากินข้าวขอบคุณท่านนะ ท่านอุตส่าห์มีน้ำใจช่วยค่ะ ชีวิตข้าหนึ่งครั้งค่าตอบแทนคุณท่านหนึ่งครั้ง ไว้วันหน้าแล้วกัน ถ้าไปละ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เดี๋ยวสิ เจ้า ไม่เป็นอะไรแน่นะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เมื่อเจ้ามีแผลเลือดไหลนิให้เข้าดูหน่อยได้ไหม ถ้าจะทำแผลให้เจ้า
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
พระองค์ทรงเป็นห่วงข้างั้นหรอ งั้นข้าก็ขอบคุณท่าน ที่เป็นห่วงข้า ข้าไม่เป็นไรแล้ว รบกวนท่านแล้วล่ะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ท่านช่วยชีวิตข้าอีกแล้ว ทดแทนคุณครั้งนี้ข้าก็ทดแทนท่านไม่หมดแน่เลย ขอขอบคุณท่านจริงๆ โอ๊ตจะถ่ายยาก
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ฉันดูเป็นคนอ่อนโยนจริงๆนะ เหมือนที่พวกทหารได้พูดไว้เลย ช่างเถอะ ถ้าท่านอยากกินเหมือนข้า ข้าจะแบ่งให้ท่านบ่อยๆนะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เจ้ากินเถอะ แค่มีธุระต่อ ทีหลังเจ้าห้ามขึ้นตีนแบบนั้นอีกเหมือนอันตรายรู้ไหม
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
รู้แล้วรู้แล้ว ฉันไม่ต้องห่วงข้าหรอกน่า ข้าเป็น ชาย ชาตรีขนาดนี้ถ้าไม่กลัวหรอกนะ ฮ่าๆๆ ว่าแต่ท่านมาทำอะไรที่นี่
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องรู้มันเป็นเรื่องของข้าเจ้าไม่ควรรู้
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ได้ๆๆ ถ้าเข้าใจแล้วล่ะถ้าไม่กวนท่านแล้วแหละโอ๊ตจะถ่ายยากงั้นข้าไปนะ ไว้อีก 2-3 วันข้าจะเตรียมตัวไป
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
โอ๊ย เจ็บจัง ขาข้า ทำไมขาดแค่เจ็บแบบนี้นะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เจ้าเป็นอะไรไหม ขาดเจ้าบาดเจ็บนี่ งั้น ถ้าเจ้าไม่รังเกียจข้า ข้าจะทายาให้เจ้า
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
แล้วเรื่องธุระของท่านล่ะ ฉันไม่ไปแล้วงั้นเหรอ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ไม่เป็นไรถ้าไปช้าหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก ช่วยคนสำคัญกว่า
ทันใดนั้นองค์รัชทายาท เห็นแผลที่ขา ของคุณชายอันนั้น ได้มีเลือดไหลและขาแพง ขาถลอกช้ำดำเขียว ทันใดนั้น ราชทายาท ก็ได้นำ อุ้มขึ้น แล้ว พาไปยังห้อง ของตัวเอง เพื่อทำการรักษา ทำบาดแผลให้เรียบร้อย
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เจ้าหน้านี้นะ ข้าจะไปเอายามาทำให้เจ้า เจ้าก็ทนเจ็บหน่อยนะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
เจ็บเจ็บก็เจ็บ ท่านเบาๆหน่อยไม่ได้หรือไงอ่ะ
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
งั้นข้าขอโทษเจ้าด้วยก็แล้วกัน เสร็จแล้ว
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
เธอก็เดินระวังหน่อยนะ แล้วเจ้าจะไปช่วยข้าไหวไหมเนี่ย
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ไม่เป็นไรหรอกโอ๊ตจะถ่ายยากไหวไม่ไหวข้าก็ต้องไป ถ้าขอบคุณท่านนะ ท่านดูแลดีจัง ท่านดูแลกับทุกคนแบบนี้เลยหรือเปล่า
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ไม่หรอก ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เจ้าไปเถอะ ค่อยๆเดินนะ ข้าจะไปธุระต่อแล้วล่ะ ไว้ค่อยเจอกัน
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ได้ ถ้าไปนะ ขอบคุณท่านมากข้ารบกวนท่านแล้วท่านช่วยชีวิตข้าอีกแล้ว บุญคุณทดแทนของข้า 3 ปี 3 ชาติข้าก็ทดแทนบุญคุณท่านให้ไม่หมด ขอบคุณท่านจริงๆ เข้าไปแล้ว
ทันใดนั้นในความคิดขององค์รัชทายาท องค์รัชทายาทนั้น ได้แอบยิ้มจนมุมปาก แล้วคิดอยู่ในใจว่า
หมิงหยาง องครักษ์ หวินเจีย
เจ้านั่น ชอบลูกท้ออย่างนั้นหรอ ชอบกินลูกท้อ ได้แค่จะเก็บให้เจ้าทุกวันเลย ดอกทับทิมด้วย
หวินลู้เจีย พระเอกย ห
ผู้เช่า ไป เก็บลูกท้อมาให้ข้า สัก 1 ตะกร้า แล้วก็ เก็บดอกทับทิมให้ข้าด้วย แล้วเจ้านำมาให้ข้าเย็นนี้ข้ากลับมา ข้าจะเอาของชิ้นพวกนี้ไปมอบให้กับคุณชาย อันด้วยตัวเอง
หมิงหยาง องครักษ์ หวินเจีย
ได้พยัคฆาองค์รัชทายาทกระหม่อมน้อมรับคำสั่งพะยะค่ะ
ตอนที่ 3
มูเหย องครักษ์ เหมินอัน
มาแล้วขอรับนายท่าน
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
เฮ้ยไอ้เจ้าลูกบ้าไอ้เจ้าลูกไม่เอาไหน เศร้านี่นะ ไปเที่ยวเล่นที่ไหนมาเนี่ยฮึ เจ้ารู้ไหมว่าข้าร้อนใจแค่ไหน ที่เจ้าหายไปน่ะ แล้วแถมตอนนี้ข้าราชการทุกคนก็ กำลังรอข้ากับเจ้าเข้าไปในวัง เพื่อที่จะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้นั่นน่ะ เฮ้ยเจ้านี่เจ้าลูกบ้าจริงๆไป เจ้าไปกับข้า
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
โธ่ท่านพ่อก็ข้าเป็นผู้ชายนี่นาข้าก็ไปเที่ยวเล่นตามประสาผู้ชายมั้งไม่ได้หรือไงเล่าจะให้ค่ามัวแต่ทำงานงกๆๆไปอยู่แต่วันๆข้าก็เบื่อเป็นเหมือนกันนะข้าจะหาความสุขของข้าบ้างสิ ท่านพ่อก็นะ
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
เจ้าอย่ามาเถียงข้านะ ถึงเศร้า จะเป็น ประมุขน้อยก็จริง เจ้าเป็นบุตรชายของข้าโธ่เอ๊ยป้าโธ่เอ๊ย เรานี่นะเรานี่มันช่างไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ งานการเจ้าไม่อยากจะทำเลยหรือยังไงเฮ้ย ข้านี่นะ สงสารตัวเองจริงๆที่มีลูกอย่างเจ้า เที่ยวเล่นเหมือนเด็กๆไปได้นะ เมื่อไหร่ เจ้าจะรู้จักโตสักทีนะเจ้าเด็กบ้าคนนี้นี่นะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ฉันไม่มาแล้ว ท่านยัง ยังจะตีข้าอยู่อีกเหรอ
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
อะไรไหนๆแม่เจ้าเฮ้ย เศร้าเลยนะ ถ้าจะตีเท่าให้ตายจริงๆนะเนี่ย ไอ้ลูกเวรหรือเจ้านี่
หลิวฉิงอัน
อะไรกันอะไรกันพ่อลูกคู่นี้ทะเลาะกันอีกแล้วเฮ้ยจริงๆเลย สาธุสาธุท่าน 2 คนนี่นะ ทะเลาะกันทุกวันจริงๆไม่เบื่อกันบ้างหรือยังไงเนี่ยฮึถ้าข้าเป็นเจ้านะข้าไปโดนน้ำตายแล้วล่ะเฮ้ยจริงเลย
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
โธ่ผู้หญิงก็ก็ดูลูกเจ้าสิ ลูกเจ้าน่ะไปสำเริงสำราญอยู่ที่ หอยี่ชุนอีกแล้วนะ
หลิวฉิงอัน
โธ่เอ๊ยท่านพี่ก็ลูกน่ะโตแล้วนะ ท่านจะไปบังคับลูกทำไมกันเล่า ท่านนี้จริงๆเลย ท่านอย่าเอาเรื่องลูกนักเลยได้ไหม เมื่อก่อนตอนทันสมัยหนุ่มๆท่านก็เป็นเหมือนลูกนี่แหละนะ เดี๋ยวเหอะเดี๋ยวเถอะอย่าให้ข้าเหล่านะ เศร้าน่ะ ตัวดีเลยล่ะ ไม่งั้นลูกก็ไม่เป็นเหมือนเจ้าอย่างนี้หรอกนะ พ่อลูกน่ะ นิสัยเหมือนอย่างจะแกะเลย ถ้าไม่ตีเจ้าให้ตายก็ดีแค่ไหนแล้ว ทั้งพี่นี่ตัวนะ มีจะไปว่าลูกอีกเหรอ ลูกน่ะถอดแบบมาจากท่านแท้ๆ
หลิวหมิงจื่อ พ่อ ตัวเอก
เฮ้ยเอานะฮู้หญิงข้าขอโทษ ต่อไป เจ้าอย่าโกรธอีกเลยนะนะนะนะนะ
หลิวฉิงอัน
นี่ เหมินอันเจ้านะ ก็โตแล้วนี่นะ เจ้าน่ะก็อย่าไปถือโทษโกรธพ่อเจ้าเลยได้ไหมเนี่ยเจ้านายอย่าถือทิฐิเกินไปเลยนะลูกพ่อเจ้าก็เป็นแบบนี้แหละนะ เฮ้ยสมัยพ่อเจ้าหนุ่มๆ ก็เป็นแบบนี้แหละ เที่ยวเล่นว่าเล่นก็ไปหอกรรณิการ์เหมือนกันนั่นแหละน่าสนแม่น่ะนะจะต้องดุด่าว่าอยู่เรื่อยจนพ่อเศร้าน่ะอายุมากขึ้นทุกวันเขาก็เลิกไปเองนั่นแหละนะ ฮ่าๆๆๆ เฮ้ยลูกนี่ เจ้าก็เลิกโกรธเพราะเจ้าได้แล้ว
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ก็ได้ท่านแม่ งั้น วันนี้ท่านแม่ไปไหนมาเหรอ ข้ารู้สึกว่าท่าน ดูสวยผิดหูพี่ตานะท่านน่ะ
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ท่านแม่ของข้านี้สวยเสมอจริงๆเลย ไม่น่าล่ะท่านพ่อน่ะถึงได้รักท่านนักรักท่านหนา
หลิวฉิงอัน
ประเดี๋ยวเถอะนะไอ้ลูกคนนี้เรานี่นะ ไม่ต้องหยอกแม่ก็ได้นี่นา เออว่าแต่ว่า เจ้าน่ะ มีเรื่องธุระมีเรื่องกิจที่จะต้องเข้าวังกับพ่อเจ้าไม่ใช่ ทำกิจ เข้าเฝ้าฮ่องเต้เถอะ เราน่ะ ไม่ต้องคิดมาก พ่อเจ้าน่ะรักเจ้าจะตาย
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ใช่ครับ ท่านแม่ ข้าก็ไม่รู้ว่า ฝ่าบาทฮ่องเต้นั้นน่ะมีพระองค์ทรงรับสั่งอันใดจึงเรียกค่ากับท่านพ่อเข้าไปหน่อยขอรับ งั้น ข้าไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวข้ากลับมาข้าจะมาเล่าให้ท่านฟังดีมาก
หลิวฉิงอัน
เรื่องบ้านเมืองน่ะเศร้าน่ะก็ควรดูให้มากหน่อยนะ เพราะอีกหน่อยเจ้าโตไปเจ้าก็ต้องออกเรือนเจ้าก็ต้องไปรบทัพศึกแต่ท่านพ่อของเจ้ามันก็ยุ่งยากไม่ใช่น้อยเลยนะลูก
หลิวเหมินอัน ตัวเอก
ขอรับคุณแ***ั้นข้าไปนะ เย็นเจอกันนะครับท่านแม่ถ้ารักท่านนะ ดูแลสุขภาพด้วย นครรับท่านแม่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
