เพราะเกลียด
#1
⚠️ไม่มีนายเอกและนางเอก!⚠️
พิมพ์ `
จะรีบนอนคับ อยากได้อะไร?
เจมส์ `
วันนี้เหนื่อยมากเลย~
วันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่ผมมีความสุขที่สุด และหลังจากนั้น
พิมพ์ `
วันนี้เค้าไม่อยู่นะ อยู่บ้านเฝ้าบ้านด้วย
พิมพ์ `
หมาจริงมั้ยล่ะ ไอ้หมาแก่~ 55
พิมพ์ `
ดูซิๆ ไอ้เจ้าโบ้มันทำอารายย~
เจมส์ `
กลับมาซื้อของกินมาด้วย!
ถ้าผมรู้ว่ามันจะเป็นงี้ ผมน่าจะรั้งพิมพ์เอาไว้
เจมส์ `
พิมพ์!!! //ตะโกนเสียงดัง
เสียงปืนดังขึ้นกลางสาธารณะ ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมายังต้องหันมามอง บ้างก็วิ่งหนี บ้างก็โทรหาตำรวจ
ทั้งที่ผมเป็นลูกผู้ชายแท้ๆ ทำไมกัน
.
วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. ----
ณ ที่คฤหาสน์คุณเฟื่องฟ้า ภิวัชรคีรินทร์
เฟื่องฟ้า `
ผมเข้าใจว่าบริษัทของคุณกำลังขาดทุน
เฟื่องฟ้า `
แต่ว่า ผมเลือกให้50%ไม่ได้หรอกนะครับ
เฟื่องฟ้า `
ผมจะช่วยเพียงแค่คุณเปลี่ยนจากแบรนด์น้ำหอมเป็นแบรนด์กระเป๋าคงดีกว่านะครับ
เฟื่องฟ้า `
มันง่ายกว่าตั้งเยอะ
เฟื่องฟ้า `
ส่วนเรื่องบริหาร ผมจะช่วยเอง
คุณตาล `
จริงหรอคะคุณเฟื่องฟ้า
คุณตาล `
ถ้างั้นดิฉันขอรับทุนแค่30%ก็ได้ค่ะ
คุณตาล `
ขอแค่คุณเฟื่องฟ้ามาช่วยก็พอ
เฟื่องฟ้า `
ดีครับ//วางเอกสารลง
คุณตาล `
?//มองหน้าเฟื่องฟ้า
เฟื่องฟ้า `
คุณรู้จักคุณเจมส์ใช่มั้ยครับ
ซอลลี่ `
เอาเหอะน่าา เดี๋ยวก็มูฟๆ//ลูบหลัง
ซอลลี่ `
แต่ว่าตอนนี้ช่วย..
ซอลลี่ `
รู้แล้วก็ดี กินก๋วยเตี๋ยวป่ะะ
ซอลลี่ `
นี่เป็นประโยคบังคับ
ทั้งสองเดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของพี่วรินและข้าวหอม ในร้านมีเสียงผู้คนมากมายทั้งชายหญิง
ทั้งสองเข้าไปและนั่งที่นั่งประจำที่นั่งเสมอ
แต่มันช่างเงียบเหงาเพียงเพราะไม่มีพิมพ์
พี่ข้าวหอม `
วันนี้มากินก๋วยเตี๋ยวละสิ
พี่ข้าวหอม `
เอาอะไรก็เรียกวรินนะ เดี๋ยวพี่ไปธุระก่อน
พี่ข้าวหอม `
//เดินออกจากร้าน
เจมส์ `
//ยกมือขึ้น พี่วรินค้าบ ก๋วยเตี๋ยวครับ
พี่วริน `
มาแล้วๆ เอาอะไรคะ
เจมส์ `
อ่า เอาเส้นหมี่ขาวน้ำตกใส่ผักหนึ่งถ้วยครับ
ซอลลี่ `
เอาเส้นเล็กน้ำใสไม่ใส่ผักค่า
หลังจากวันนั้น เจมส์ก็ได้เข้ามาทำงานที่
เวอร์วอรี่ ซอลลี่รับทำชุด
เจมส์ `
หือ..? //หันไปมาต้นเสียง
เฟื่องฟ้า `
มีใครอยู่ป่ะครับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
