เมื่อฉันต้องมาอยู่ในเกมจีบหนุ่มแฟนตาซี!!!
วันซวยๆ
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
พี่อากิเลิกงานแล้วไปไหนต่อไหมคะ
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
สนใจไปดื่มกันไหมคะ
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
ไหนๆนี้ก็วันศุกร์แล้วด้วย
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
ค่าเดินทางปลอดภัยนะคะ
อากิ
มีอะไร...หรอคะ...หัวหน้า
หัวหน้า
คือลูกเขาพึ่งสั่งแก้งานมาเมื่อกี้
หัวหน้า
แล้วเขาต้องการใช้พรุ่งนี้เช้า
หัวหน้า
ผมฝากคุณเอาไปแก้ด้วยนะ
หัวหน้า
รายละเอียดแก้งานผมสั่งไว้ใน LINE แล้วเรียบร้อย
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
พี่อากิคะให้หนูอยู่เป็นเพื่อนไหมคะ
อากิ
เอ่อ ไม่เป็นไร ขอบใจนะ แต่ไปเถอะ
อากิ
วันศุกร์ทั้งทีฉันจะต้องมานั่งทำโอทีอีกแล้วเนี่ย
อากิ
อยู่ที่นี่มาก็ 5-6 ปีเงินเดือนแค่ 18,000 บาททำไมกระดิกมา 4 ปีแล้วนะเว้ย
อากิ
ให้ตายสิทั้งที่วันนี้จะไปเจอคนคุยแท้ๆ
อากิ
หัวหน้านะหัวหน้าทำกันได้ลงคอ
อากิ
อย่างนั้นก็เดี๋ยวทักบอกสักหน่อยแล้วกันว่าวันนี้ไปไม่ได้แล้ว
โซระ(คนคุย)
นี่อากิวันนี้จะมาหรือเปล่า
อากิ
คือขอโทษนะไปไม่ได้แล้วล่ะ
โซระ(คนคุย)
วันนี้นัดกันแล้วแท้ๆ
อากิ
ขอโทษนะพอดีอยู่ๆหัวหน้าก็เพิ่งเอาโอทีจับยัดใส่มือ
โซระ(คนคุย)
คุณผิดนัดผมอีกแล้วนะ
อากิ
ขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจจะผิดนะ
โซระ(คนคุย)
คือเราก็ทำงานเหมือนกันน่ะเรายังมีเวลาให้คุณได้เลย
อากิ
ก็ทำไงได้อ่ะหัวหน้าเขาสั่งมา
โซระ(คนคุย)
คือผมว่าเราพอกันแค่นี้ดีกว่า
โซระ(คนคุย)
เพราะคุณอากิไม่มีเวลาให้ผมเลย
อากิ
จะให้เลือกระหว่างมีเวลาให้แต่ไม่มีอนาคตคุณจะเอาไหม
โซระ(คนคุย)
ผมก็ทำงานเหมือนกันผมยังมีเวลาให้คุณได้เลย
อากิ
ก็งานของคุณกับเราไม่เหมือนกัน
โซระ(คนคุย)
งั้นก็แล้วแต่คุณแล้วกันผมจะไปเที่ยวกับมิโยะละ
อากิ
ช่วงนี้เธอไปกับมิโยะบ่อยนะ
โซระ(คนคุย)
ทำไมอ่ะก็คุณไม่มีเวลาให้ผมผมก็ต้องไปกับเพื่อนสิ
อากิ
เราไม่สบายใจเลยที่คุณไปอยู่กับมีโยะบ่อยๆ
โซระ(คนคุย)
ก็แค่เพื่อนอ่ะคุณเขามีเวลาให้ผมมากกว่าคุณผมก็ต้องอยู่กับเขาสิ
โซระ(คนคุย)
คุณอย่ามางี่เง่าได้ป่ะ
โซระ(คนคุย)
ถ้างี่เง่าอย่างนี้ก็เลิกคุยกันไปจบๆ
อากิ
นี่มันรอบที่ 5 ของอาทิตย์แล้วนะ
โซระ(คนคุย)
ทำไมอ่ะทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทนที่ผมยังทนกับการไม่มีเวลาของคุณเลย
โซระ(คนคุย)
เออแล้วแต่คุณผู้หญิงอย่างคุณไม่มีใครอยู่ด้วยได้นานหรอก
อากิ
รีบทำเงินให้มันเสร็จรีบกลับบ้านไปกินไอติมดีกว่า
อากิ
โอ๊ยจะทักอะไรกันนักหนาเนี่ย
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
พี่อากิคะ
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
พี่ทะเลาะกับโซระอีกแล้วหรอคะ
อากิ
เออใช่แต่เลิกกันไปแล้วล่ะ
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
อ้าวทำไมล่ะคะ
อากิ
เออพี่ไม่อยากพูดถึงเหตุผล
อากิ
ไงก็วันนี้ฝากดูแลเขาด้วยละกัน
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
เดี๋ยวสิคะพี่มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดแล้วนะคะ
อากิ
ไม่เป็นไรมันจะเป็นยังไงเขาก็เลือกเธอไม่ได้เลือกพี่
อากิ
เราไม่ต้องรู้สึกผิดหรืออะไรหรอก
อากิ
เอาน่าพี่ขอทำงานก่อนนะพี่อยากรีบกลับบ้านแล้ว
มิโยะ(เด็กฝึกงาน)
ค่ะ สู้ๆนะคะ
อากิ
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็ค
เกมจีบหนุ่มที่อากิเคยเล่นตอนมอปลาย
อากิ
ไม่ได้เล่นนานแล้วสิ ลองโหลดมาเล่นหน่อยแล้วกัน
อากิ
วันนี้จะทำงานเสร็จไหมเนี่ย
หลังจากนั้นอากิก็ได้ตั้งใจทำงานจนเสร็จ
แต่เวลาก็ล่วงเลยมาถึง 23:00 น
อากิ
ตายแล้ว 5 ทุ่มแล้วหรอเนี่ย
อากิ
แย่ละคุณจิสะจะอยู่ยังไงละเนี่ย
หลังจากนั้นอากิก็ได้รีบเก็บของและขับรถเพื่อกลับบ้าน
หลังจากอากิขับรถมาได้สักพัก
อากิ
วันนี้ก็ถนนโล่งดีนะคงกลับถึงบ้านไว
ในขณะที่อากีกำลังมองไปรอบๆนั้น
ก็ได้เห็นมีเยอะรุ่นน้องของเธอเดินควงแขนอยู่กับโซระคนคุยเก่าของเธอ
อากิ
อ่าครั้งนี้คงจะเลิกกันจริงๆสินะ
อากิ
(ไม่ร้องสิอากิมันไม่ใช่ครั้งแรกนะที่เขาทำอย่างนี้)
หลังจากนั้นอากิได้ขับรถออกไปจากตรงนั้นพร้อมกับเช็ดน้ำตาไปพลางๆ
ขณะที่อากิกำลังขับรถถึงหน้าบ้านแล้วนั้นรถของเธอก็ได้เกิดยางแตกขึ้นมากะทันหัน
อากิ
จะเรียกว่าโชคดีได้ใช่ไหมเนี่ยที่รถมายางแตกหน้าบ้านพอดี
ป้าคิมะ(คนใช้)
กลับมาแล้วหรอคะคุณหนู
อากิ
คุณป้าคิมะยังไม่นอนอีกหรอคะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
คือป้ารอคุณหนูกลับมาน่ะค่ะ
อากิ
คุณป้าคะหนูบอกหลายรอบแล้วนะคะว่างานของหนูมันเลิกไม่แน่นอน
อากิ
คุณป้าจะมารอหนูแบบนี้เสียสุขภาพคุณป้าเอาเปล่าๆนะคะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณหนู
ป้าคิมะ(คนใช้)
ยังไงคะคุณหญิงก็สั่งให้ป้ามาดูแลคุณหนูเป็นอย่างดี
ป้าคิมะ(คนใช้)
ป้าละทิ้งหน้าที่ไม่ได้หรอกค่ะ
อากิ
คุณป้าคะหนูก็ 26 แล้วนะคะหนูดูแลตัวเองได้
อากิ
คุณป้าเป็นห่วงตัวเองบ้างก็ดีนะคะ
อากิ
แล้วนี่ลูกคุณป้าได้มาเยี่ยมบ้างหรือเปล่า
ป้าคิมะ(คนใช้)
อ๋อคือเขาบอกว่าเขาจะมาเยี่ยมเดือนหน้านะคะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
คุณหนูไม่ต้องห่วงนะคะ
อากิ
ถ้าลูกๆคุณป้ามาก็ให้อยู่บ้านนี้ได้ตามสบายเลยนะคะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
ไม่เป็นไรค่ะคุณหนูที่สวนก็มีบ้านของป้าอยู่
อากิ
ไม่เป็นไรค่ะคุณป้าคือหนูอยู่บ้านหลังนี้คนเดียวมันก็ออกจะเหงาๆอยู่
อากิ
ให้ลูกๆคุณป้ามาอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
คุณหนูนี่ใจดีจังเลยนะคะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
สมแล้วที่เป็นลูกหัวแก้วหัวแหวนของนายท่านและนายหญิง
อากิ
ฮ่าๆๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
แต่ไม่เข้าใจคุณหนูเลยนะคะว่าทั้งๆที่บ้านก็มีพร้อมให้ทุกอย่างแล้วทำไมคุณหนูต้องออกมาดิ้นรนทำงานด้วย
อากิ
ก็ถ้าฉันอยู่กับพ่อกับแม่ฉันก็ต้องสืบทอดกิจการของพวกท่านต่อซึ่งฉันไม่ชอบฉันอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง
อากิ
ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันยังจะไม่มีก็เถอะ
อากิ
อีกอย่างออกมาอยู่ตรงนี้คนเดียวใกล้อิสระจะตายไม่ต้องทนกับความคาดหวังของพ่อแม่มากจนเกินไปด้วย
อากิ
ส่วนเรื่องบริษัทก็ปล่อยให้พี่คนโตของฉันและน้องคนนั้นของฉันตีกันไปแล้วกัน
ป้าคิมะ(คนใช้)
ค่ะป้าเข้าใจคุณหนูนะคะ
อากิ
ค่ะงั้นหนูไปนอนก่อนนะคะ
ป้าคิมะ(คนใช้)
ค่ะฝันดีนะคะคุณหนู
ป้าคิมะ(คนใช้)
คุณหนูอย่าลืมอาบน้ำก่อนนอนด้วยนะคะ
อากิ
วันนี้มีเรื่องเยอะแยะเลยหรอคะ
อากิ
ถึงแม้ส่วนใหญ่มันจะเป็นเรื่องเดิมๆก็เถอะ
อากิ
พอจะเบื่อที่ฟังหนูบ่นหรือยังนะ
อากิ
ถ้าพ่อได้มาอยู่กับหนูก็คงจะดีนะคะ
อากิ
ไม่ใช่ว่าหนูไม่คิดถึงแม่นะคะ
อากิ
แต่พ่อก็รู้ว่าที่หนูไม่ไปหาแม่ก็เพราะว่าหนูไม่อยากให้แม่เขาถามเรื่องบริษัท
พ่อของอากิตายตั้งแต่อากิอายุ 17
อากิ
อีก 8 วันก็เป็นวันครบรอบ 11 ปีที่พ่อเสียไปเสียนะคะ
อากิ
คุณพ่ออยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม
อากิ
ไม่ได้นอนเอาดอกไม้ที่พ่อชอบไปให้นะคะ
อากิ
อ่าาาา สบายตัวขึ้นเยอะ
อากิ
จริงสิโหลดเกมไว้นี่นา
อากิ
ไหนลองเข้าไปดูหน่อยสิเข้า ID เดิมได้หรือเปล่า
อากิ
ไงสวัสดีริสะไม่เจอกันนานเป็นไงบ้าง
ริสะคือชื่อตัวละครในเกมของอากิ
ในขณะที่อากิได้เล่นเกมไปสักพักงั้นอยู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็เกิดรวน
อากิ
เอ้ารวนอะไรเนี่ยเพิ่งซื้อมาเมื่อเดือนที่แล้วเองนะ
อากิ
ปิดเครื่องนอนก็ได้แม้แต่โทรศัพท์ก็ยังไม่อยากให้ฉันเล่นแล้วเนี่ย
ในขณะที่เธอนั้นกำลังนอนอยู่นั้นโทรศัพท์ของเธอที่ปิดเครื่องไปก็ได้เปิดขึ้นมาเองและได้กดเข้าเกมที่เธอเพิ่งโหลดมาวันนี้เอง
แล้วอยู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ได้มีแสงออร่าบางอย่างออกมา
และได้ดูดอากิเข้าไปในโทรศัพท์
กลับบ้าน
ริสะ(นางเอก)
(ริสะหรอ...?)
อากิในร่างริสะได้เห็นสาวหูกระต่ายอยู่ตรงข้างหน้าเธอ
ต่อจากนี้จะขอเรียกอากิในร่างริสะว่าริสะอย่างเดียวนะคะ
ฟูมิ(กระต่าย)
เดี๋ยวสิริสะเธอเป็นอะไร
ริสะ(นางเอก)
ธ...เธอมีหูกระต่ายอยู่บ่นหัว!
ฟูมิ(กระต่าย)
เอ้าก็ฉันเป็นกระต่าย
ฟูมิ(กระต่าย)
เธอรออยู่นี่ก่อนนะเดี๋ยวฉันจะไปตามหมอมาให้
ฟูมิ(กระต่าย)
//วิ่งออกไปตามหมอ
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวสินี่มันเรื่องอะไรกัน
ริสะ(นางเอก)
ฉันกำลังฝันอยู่หรือไง!
ริสะ(นางเอก)
//หยิกแก้มตัวเอง
ริสะ(นางเอก)
อ่ะ...โอ้ยๆๆๆๆ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
//วิ่งเข้ามาหาริสะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ริสะเป็นอะไร!
ริสะ(นางเอก)
แพนด้าแดงหรอ?
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวๆนี่มันเกิดอะไรขึ้นพวกเธอเป็นใคร
ฟูมิ(กระต่าย)
คุณเฟินลี่ริสะเขาเป็นอะไรไปคะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
หลับไป 3 วันเต็มๆตื่นมาจำอะไรจำใครไม่ได้ก็น่าจะมีอย่างเดียวคือความจำเสื่อม
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวนะฉันได้รับความจำเสื่อม
ริสะ(นางเอก)
ไม่สิฉันต้องเป็นคนสงสัย
ริสะ(นางเอก)
พวกเธอเป็นใครแล้วที่นี่ที่ไหน
ริสะ(นางเอก)
แล้วฉันมาทำอะไรที่นี่
ฟูมิ(กระต่าย)
โถริสะไม่น่าเลย
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวสิไม่น่าอะไร
ฟูมิ(กระต่าย)
//พยายามที่จะเข้ามากอด
ริสะ(นางเอก)
อย่านะอย่าเข้ามานะ!!//เผลอการกรงเล็บและขวดฟูมิ
ฟูมิ(กระต่าย)
ใจเย็นก่อนสิริสะนี่ฉันเองฟูมิไง
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ฟูมิใจเย็นๆก่อนตอนนี้ริสะน่าจะความจำเสื่อม
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เธอตามฉันมาเธอไปทำแผลก่อนเถอะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ส่วนริสะก็อยู่นี่ไปก่อนอย่าได้ทำอะไรหรือไปไหนเด็ดขาด
หลังจากเฟินลี่และฟูมิเดินออกไป
ริสะ(นางเอก)
อากิตั้งสติก่อน
ริสะ(นางเอก)
เธอเคยเห็นหน้าพวกนั้นมาจากไหนนะ
ริสะ(นางเอก)
ให้ตายสิฉันนึกไม่ออก
ริสะ(นางเอก)
แล้วฉันควรไปไหน
ริสะ(นางเอก)
หนีออกจากที่นี่หรือรออยู่ที่นี่
ริสะ(นางเอก)
แล้วเมื่อกี้ฉันเผลอการกรงเล็บหรอ
ริสะ(นางเอก)
//มองมือตัวเอง
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวนะฉันมีเล็บฉันกงเล็บเล็บเจลป่ะเนี่ย
ริสะ(นางเอก)
//เดินไปรอบๆห้อง
ริสะ(นางเอก)
แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไงแล้วริสะคือใคร
ริสะ(นางเอก)
ด..ดะ...เดี๋ยวๆเดี๋ยวนะ
ริสะ(นางเอก)
นี่มันตัวละครในเกมจีบหนุ่มของฉันนี่
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวสินะ มันเกิดอะไรขึ้นแล้วฉันไปอยู่ที่นี่ได้ยังไงฉันอยู่ในร่างนี้ได้ยังไงเนี่ย
ริสะ(นางเอก)
ตั้งสติก่อนอากิ
ริสะ(นางเอก)
ถ้านี่ไม่ใช่ฝันอย่าบอกนะว่าฉันเข้ามาอยู่ในเกมน่ะ
ริสะ(นางเอก)
ไม่ให้นะแล้วคนทางโลกจริงของฉันจะเป็นยังไงละเนี่ยแม่ฉันคุณป้าคิมะ
ริสะ(นางเอก)
อย่าบอกนะว่าในโลกจริงฉันตายแล้วน่ะ
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวสิในโลกจริงที่ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยนะเว้ยจะมาตายแบบนี้ไม่ได้ฉันยังสาวฉันยังสวยอยู่นะยะ
ริสะ(นางเอก)
ฉันเข้ามาได้ฉันก็ต้องมีทางออกสินะ
ริสะ(นางเอก)
แล้วแต่ฉันเข้ามาไงล่ะเนี่ย
ริสะ(นางเอก)
นึกดีๆอากิก่อนนอนเธอทำอะไร
หลังจากนั้นอากิได้นึกอยู่สักพักจนนึกออกว่าก่อนนอนเธอทำอะไร
ริสะ(นางเอก)
อย่าบอกนะที่ฉันเข้ามาในเกมนี่เพราะฉันด่าโทรศัพท์?
ริสะ(นางเอก)
โอ๊ยให้ตายเถอะนี่มันวันซวยชัดๆ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
//เดินเข้ามาในห้องริสะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ไงริสะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เธอมีอาการอะไรบ้างไหม
ริสะ(นางเอก)
ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ได้สิว่ามาเลย
ริสะ(นางเอก)
คือที่นี่คือที่ไหน
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
โรงพยาบาลไง
ริสะ(นางเอก)
ไม่ฉัน...จะว่าไงดีล่ะ
ริสะ(นางเอก)
เธอบอกว่าใช้ความจำเสื่อมใช่ไหม
ริสะ(นางเอก)
งั้นช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าฉันเป็นใคร
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เอ่อฉันพอเข้าใจอาการความจำเสื่อมอยู่หรอกนะ
หลังจากนั้นหมอเฟินลี่ก็ได้เล่าให้ริสะฟังว่าเธอเป็นใคร
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เธอชื่อริสะอายุ 210
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
พ่อแม่เธอเสียชีวิตตั้งแต่เธออายุ 30ปี
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
และหัวหน้าหมู่บ้านก็ได้รับเลี้ยงเธอไว้เป็นลูกสาว
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ฟูมิและฉันคือเพื่อนสนิทของเธอ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เธอคือแม่ทัพในกองกำลังรบด้วย
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เธอมีน้องคนละพ่อคนละแม่ชื่อคัตสึกิ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
แล้วเมื่อสองสามวันก่อนเธอได้ไปออกรบ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เพราะว่ามีกองกำลังจากหมู่บ้านที่ไหนไม่รู้ส่งกำลังมาเพื่อหวังจะตีหมู่บ้านเราจำนวน5,000 คน
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
แต่เธอดันพลาดท่าโดนแทงที่ขาแล้วโดนตัดแขนไป 1 ข้าง
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
แต่เธอก็พยายามสู้จนสุดความสามารถ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
แล้วหลังจากสู้รบเสร็จจนชนะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
เธอก็ได้ล้มตึงกลางสนามรบหัวโขกหินจนสลบไป 3 วันเต็มๆ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ตอนแรกฉันและฟูมิพยายามรักษาเธออย่างเต็มที่ถึงแม้จะรักษาทางกายภาพได้
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
พ่อรักษาเสร็จฉันก็รอให้เธอฟื้นจนผ่านมา 3 วันเนี่ยเธอไม่มีวี่แววว่าจะฟื้นขึ้นมา
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวนะแล้วฉันฟื้นขึ้นมาได้ไงเนี่ย
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
อันนี้ฉันก็ไม่รู้แล้วพอถามว่าการเธอดูเธอดูเหมือนว่าจะไม่ได้เป็นอะไรเลย
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ซึ่งนั่นมันก็ดีเพราะงั้นเดี๋ยวไปหาคำตอบเลยฉันก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ไหนๆเธอก็ฟื้นแล้วไปพบพ่อเธอหน่อยดีกว่า
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ก็ใช่ไงรู้ไหมเขาเป็นห่วงเธอมากเลยนะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
แต่เขามาเยี่ยมไม่ได้เพราะติดราชการทางการเมืองเนี่ยล่ะสิ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ไปกันเถอะฟูมิกำลังรออยู่ข้างนอกด้วย
ทั้งสองคนได้เดินออกมาจากห้อง
ฟูมิ(กระต่าย)
ริสะ//วิ่งมาก่อนที่ริสะ
ฟูมิ(กระต่าย)
โอ๊ะ ฉันขอโทษนะยังเจ็บอยู่หรือเปล่า
ริสะ(นางเอก)
ไม่แล้วล่ะฉันแค่ตกใจนิดหน่อยนะ
ริสะ(นางเอก)
แล้วเมื่อกี้ที่ฉันเผลอควรไปเจ็บมากหรือเปล่า
ฟูมิ(กระต่าย)
อย่าลืมสิฉันรักษาตัวเองได้
ที่โลกนี้ใครที่มีพลังรักษาจะไม่สามารถรักษาตัวเองได้อย่างเต็มที่
ฟูมิ(กระต่าย)
แล้วนี่กำลังจะไปหาหัวหน้าหมู่บ้านคุณฮิโรชิใช่ไหม
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ใช่สิ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
รีบไปกันเถอะ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
เย้ผมชนะคุณพ่อแล้ว
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
เหลืออีก 57 ครั้งก็จะครบร้อยแล้วผมก็จะได้ขอคำขอที่คุณพ่อเคยสัญญาไว้
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ได้สิเจ้าลูกชายแต่ต้องรอให้ครบ 100 ครั้งตามกำหนดที่เราตกลงกันไว้ก่อน
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
เรามาต่อกันเถอะครับ
สาวใช้(ตัวปลากอบ)
นายท่านคะคุณหนูริสะกลับมาแล้วค่ะ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
พี่ริสะกลับมาแล้ว!!
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
//วิ่งไปหาริสะ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ระวังเจ้าลูกชายเดี๋ยวได้หกล้มเอาเสียหรอก
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
อ่ะ...//กำลังจะล้ม
ริสะ(นางเอก)
//พุ่งเข้าไปรับคัตสึกิได้ทัน
ริสะ(นางเอก)
(เดี๋ยวสิฉันทำได้ไง?)
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
เห็นไหมพูดยังไม่ทันขาดคำเจ้านี่มันซุ่มซ่ามจริงๆ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
ขอโทษครับท่านพ่อ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
ลูกแค่ดีใจไปหน่อยที่พี่ริสะกลับมาสักที
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ไม่เป็นไรพ่อเข้าใจไม่จำเป็นต้องขอโทษ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
พี่ริสะพี่เป็นไงบ้าง
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
หัวหน้าหมู่บ้านค่ะคือฉันมีเรื่องอยากจะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับริสะนิดหน่อยค่ะ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ได้สิแต่ก่อนอื่นเราเข้าไปในบ้านกันเถอะ
*ส่วนที่กำลังคุยกันอยู่นั้นเป็นเหมือนสวนหน้าบ้าน*
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
มีอะไรไหนว่ามาซิคุณหมอ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ขออนุญาตนะคะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
หลังจากที่ริสะฟื้นขึ้นมานั้นเธอได้มีอาการเหมือนคนความจำเสื่อม
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ซึ่งเธอจะแม้แต่ตัวเองไม่ได้
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
และตั้งแต่ในอดีตจนปัจจุบันเรายังไม่สามารถหาวิธีแก้ได้แบบทันทีนอกจากรอเวลาให้ริสะนั้นความทรงจำกับมาเอง
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ในตอนนี้ริสะเปลี่ยนไปเป็นเหมือนคนละคนก็อยากจะขอให้ท่านหัวหน้าหมู่บ้านอย่าตกใจเพราะมันเป็นเพียงอาการชั่วคราวแต่หม่อมฉันก็ไม่สามารถการันตีได้ว่าริสะจะความจำกลับมาเมื่อไหร่
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
นี่ๆพี่ริสะเรามาเล่นฟันดาบกันเถอะ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
คัตสึ พี่เขาพึ่งกลับมาจารบให้พี่เขาพักผ่อนเสียเถอะ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
โห้....ท่านพ่อข้าคิดถึงท่านพี่นี้หน่า
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ไม่ต้องห่วงเดียวพ่อจะลงไปเป็นคู่มือให้เจ้าเอง
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ริสะเจ้าไปพักเสียเถอะ
ริสะ(นางเอก)
ค่ะ...ท่านพ่อ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
แล้ว เฟินลี่กับฟูมิจะอยู่ต่อหรือไม่
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ไม่ดีกว่าค่ะฉันต้องไปดูแลคนเจ็บอีกมาก
ฟูมิ(กระต่าย)
ฉันก็เช่นกันค่ะ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
งั้นเย็นข้าขอเชิญท่านมาร่วมกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ขอบใจหัวหน้าหมู่บ้านมาก็เลยค่ะ
หมอเฟินลี่(แพนด้าแดง)
ข้าขอตัวก่อน
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ริสะเจ้าเดินไปห้องได้ใช่ไหม
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
งั้นเดี๋ยวให้คนใช้นำทางไปแล้วกัน
ริสะ(นางเอก)
ไม่เป็นไรค่ะท่านพ่อ
ริสะ(นางเอก)
ท่านพ่อไปเล่นกับคัตสึกิเถอะค่ะ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ถ้าเจ้าว่างั้น
ริสะ(นางเอก)
//เดินไปที่ห้อง
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
ท่านพ่อทำไหมพี่เรียกข้าแบบนั้น
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
ข้าทำอะไรให้ท่านพี่ไม่พอใจหรือป่าว
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
ไม่ใช่หรอกพี่เขาแค่กำลังไม่สบาย
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
งั้นหรอครับ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
งั้นผมไปดูแลพี่เขาได้ไหมครับ
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
อย่าไปกวนพี่เขาเลยปล่อยให้พี่เขาพักผ่อนเสียก่อนเถอะ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
ครับ//หงอย🥹
ฮิโรชิ(จิ้งจอกขาว)
มาเดี๋ยวพ่อจะเล่นเป็นเพื่อนเจ้าแทนพี่เอง
ริสะ(นางเอก)
ถ้าจำเนื้อเรื่องไม่ผิด
ริสะ(นางเอก)
คือเราไปออกรบแล้วสลบไป3วันเต็พอเรากลับมาบ้านคนแรกที่มาคือไอดะคนที่อ้างตัวว่าเป็นว่าที่คู่หมั้นเรา
ริสะ(นางเอก)
หลังจากนั้นน่าจะสักประมาณ 2-3 อาทิตย์เราจะไปเจออาซามะที่ร้านขายหนังสือร้านประจำของเรา
ริสะ(นางเอก)
แล้วหลังจากนั้นเดือน 2 เดือนหรือเปล่านะที่จะมีจัดงานบูชาถวายครึ่งเส้นให้กับรูปปั้นประจำเมือง
ริสะ(นางเอก)
แล้วเราจะได้เจอกับโทคิยะลูกชายเพียงคนเดียวของหมู่บ้านพันธมิตรข้างๆ
ริสะ(นางเอก)
แต่หลังจากไอดะมาเยี่ยมพอเราออกไปข้างนอกแล้วก็จะเจอโยชิดะ
ริสะ(นางเอก)
เพื่อนสนิทเราที่เป็นผู้ชายเพียงคนเดียว
ริสะ(นางเอก)
แล้วหลังจากนั้นเราก็จะได้ไปช่วยเด็กคนนึงชื่อซาเกะ
ริสะ(นางเอก)
เป็นลูกของคนในหมู่บ้าน
ริสะ(นางเอก)
เป็นรุ่นน้องฉันที่ห่างกับฉันเพียงแค่ปีเดียว
ริสะ(นางเอก)
แล้วหลังจากนั้นก็จะมีน้องชายของของโยชิดะที่ห่างจากโยชิดะแค่ 2 ปี
ริสะ(นางเอก)
ถ้าตอนนี้ตัวละครเราที่ชื่อว่าริสะอายุ210
โยชิดะอายุ 210
โทคิยะอายุ 220
ไอดะอายุ 260
อาซามะอายุ 220
ฮายาโตะอายุ 190
ซาเกะอายุ 120
ริสะ(นางเอก)
แต่ฉันเล่นมาจนครบหมดทุกคนแล้วฉันก็รู้ว่าตอนจบของฉันกับแต่ละคนเป็นยังไง
ริสะ(นางเอก)
อย่างนี้มันก็น่าเบื่อพอดีสิ
ริสะ(นางเอก)
มันต้องมีอะไรที่ให้ฉันทำได้แน่ๆแต่แค่ยังไม่รู้ว่าตอนนี้คืออะไร
สัญญา
ขณะที่ริสากำลังครุ่นคิดอยู่กับตัวเองนั้นว่าจะทำอะไรต่อ
ก็เลยมีเสียงเล็กๆเสียงหนึ่งดังเข้ามาในหูของเธอ
ริสะ(นางเอก)
ห้ะ...ใครเรียกฉัน
ริสะ(นางเอก)
//หันซ้ายหันขวา
เฟย์(แฟรี่)
ฉันอยู่ตรงนี้อยู่ข้างหน้าเธอนี่
เฟย์(แฟรี่)
ฉันขอโทษฉันลืมไปฉันหายตัวอยู่
เฟย์(แฟรี่)
//ปรากฏตัวให้ริสะเห็น
เฟย์(แฟรี่)
เดี๋ยวสิเธอจะตะโกนทำไม!
สาวใช้(ตัวปลากอบ)
คุณหนูเป็นอะไรไหมคะ
ริสะ(นางเอก)
....เมื่อกี้!!
เฟย์(แฟรี่)
อย่าๆๆอย่าได้พูดอะไรเด็ดขาด
ริสะ(นางเอก)
โทษทีพอดีฉันปวดหัวขึ้นมานะ
ริสะ(นางเอก)
ตอนนี้หายแล้วไม่มีอะไรแล้วไปเถอะ
สาวใช้(ตัวปลากอบ)
//เดินออกไป
เฟย์(แฟรี่)
//ปรากฏตัวอีกครั้ง
ริสะ(นางเอก)
ฉันนั่นแหละที่ต้องถามเธอเป็นใคร
เฟย์(แฟรี่)
ฉันจะเรียกว่าไงดีอ่ะเอาเป็นว่าฉันคือแฟรี่แล้วกัน
เฟย์(แฟรี่)
เรียกสั้นๆว่าเฟย์ก็ได้
เฟย์(แฟรี่)
ฉันเป็นคนทำให้เธอมาอยู่ที่นี่เอง
ริสะ(นางเอก)
งั้นหรองั้นเธอก็ตอบคำถามฉันมาเดี๋ยวนี้เลย
ริสะ(นางเอก)
ทำไมฉันต้องเข้ามาอยู่ใน
ริสะ(นางเอก)
แล้วเกมนี้ฉันก็เล่นจบไปตั้งหลายรอบแล้วจบไปจนครบทุกคนแล้ว
ริสะ(นางเอก)
มันมีอะไรให้ฉันต้องทำอีก
ริสะ(นางเอก)
แล้วทำไมต้องเป็นฉัน
เฟย์(แฟรี่)
โอเคใจเย็นๆก่อนให้ฉันอธิบายก่อน
เฟย์(แฟรี่)
ก็คือเกมนี้มันจะอิงมาจากประวัติศาสตร์นิดหน่อยแต่ไม่ได้ 100% ก็ซักประมาณ 40% ไรงี้
เฟย์(แฟรี่)
ซึ่งโรคที่เธอกำลังอยู่เนี่ยเป็นโรคที่มีเวทย์มนต์ก็อย่างที่เธอเห็นว่ามันมีครึ่งคนครึ่งสัตว์เต็มไปหมดเลย
เฟย์(แฟรี่)
ซึ่งนั่นมันก็หมายความว่าเวทมนต์มีจริงอะไรแบบนี้
เฟย์(แฟรี่)
นี่ฉันอธิบายยังไงดีก็เอาเป็นว่าผู้พัฒนาเกมของเกมเนี่ยคือเขาไม่ใช่คน
เฟย์(แฟรี่)
เขาก็เป็นอย่างที่เธอกำลังเป็นอยู่ตอนนี้แหละ
เฟย์(แฟรี่)
เขาคนนั้นน่ะมีอายุแบบมากกว่าพันปีล้านปีแล้วละมั้ง
เฟย์(แฟรี่)
แน่นอนพอมีเรื่องเวทมนตร์มาเกี่ยวมันก็อาจจะเหลือจะเชื่อไปนิดหน่อย
เฟย์(แฟรี่)
ที่ว่าตอนนี้เกมเหมือนเรียกว่ายังไงอ่ะโดนแฮกอยู่ล่ะมั้งมันเลยทำให้ตัวเกมจากเนื้อเรื่องเกมจีบหนุ่มธรรมดาทำให้มีสงครามอะไรมากกว่าที่ตัวเกมกำหนดไว้
เฟย์(แฟรี่)
เอาความจริงถ้าผู้พัฒนาเกมเขายังมีชีวิตอยู่เขาก็คงจัดการได้ง่ายๆแหละ
เฟย์(แฟรี่)
ซึ่งหลังจากนี้ 7 ปี
เฟย์(แฟรี่)
ในเกมนี้จะเกิดสงครามใหญ่
ริสะ(นางเอก)
แล้วมันเกี่ยวกับฉันยังไง
เฟย์(แฟรี่)
คือเอาจริงๆมันไม่เกี่ยวกับเธอหรอกแต่ก็แค่เราได้ทำการส่งโฆษณาไปบนหน้าจอมือถือของผู้เล่นทุกคนแล้วบังเอิญว่ามีแค่เธอคนเดียวที่โหลดกลับมาเล่น
เฟย์(แฟรี่)
เพราะงั้นฉันจึงจะมาขอให้เธอช่วยกำจัดไวรัสหรืออะไรก็ตามที่มันเป็นผลร้ายต่อเกมให้หน่อย
ริสะ(นางเอก)
ฮะเดี๋ยวนะคือ
ริสะ(นางเอก)
เอาฉันเข้ามาแบบไม่รู้อีโหน่อีเหน่
ริสะ(นางเอก)
แล้วก็จะมาขอให้ฉันช่วย
ริสะ(นางเอก)
แล้วตอนนี้ในโลกความเป็นจริงของฉันจะเป็นยังไง
เฟย์(แฟรี่)
คือไม่ต้องห่วง 1 เดือนในเกมเท่ากับ 1วันในชีวิตจริง
เฟย์(แฟรี่)
เผื่อไม่เข้าใจก็คือตอนนี้เธอไม่ได้แค่หลุดเข้ามาในเกมแต่เธอย้อนเวลามาในอดีตด้วย
ริสะ(นางเอก)
OK เดี๋ยวมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว
ริสะ(นางเอก)
คือไม่ใช่ว่าฉันไม่ใช่ที่เธอเล่านะแต่ฉันเป็นมนุษย์ธรรมดาฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องเวทมนต์สักเท่าไหร่
เฟย์(แฟรี่)
ให้เธอหลุดเข้ามาอยู่ในเกมด้วยเวทย์มนต์ของฉันแล้วแล้วตอนนี้เธอไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาเธอเป็นจะเรียกว่าไงดีล่ะครึ่งหมาป่า
เฟย์(แฟรี่)
แล้วจะเรียกว่าไม่บังเอิญก็คงจะใช่ที่ว่าพ่อแม่เธอเป็นหัวหน้าไปฝูงแล้วกัน
เฟย์(แฟรี่)
ของมนุษย์หมาป่าทั้งหมดที่มีอยู่ในเกมนี้
เฟย์(แฟรี่)
ก็เธอเป็นคนเลือกตัวละครเธอเองนะ
ริสะ(นางเอก)
ไม่ต้องมาจากการปัญหาให้เธอใช่ไหมสรุป
ริสะ(นางเอก)
คำถามคือฉันช่วยเธอฉันได้อะไรคืออย่าหาว่าฉันเห็นแก่ตัวนะแต่แบบว่าฉันต้องแบบว่าพะวงอีกว่าฉันจะจัดการในเวลาที่เธอกำหนดได้ไหม
ริสะ(นางเอก)
แล้ว 1 เดือนเท่ากับ 1วันของโลกจริงฉัน
ริสะ(นางเอก)
เท่ากับฉันจะหายไป
ริสะ(นางเอก)
จากโลกจริงประมาณ108วันเลยนะ
เฟย์(แฟรี่)
แต่เธอลองคิดดูนะตอนที่เธออยู่กับโลกความเป็นจริงเธอก็ไม่ได้มีความสุขขนาดนั้นไม่ใช่หรอ
ริสะ(นางเอก)
ก็ใช่แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์เอาฉันเข้ามาในเกมนะยะ
เฟย์(แฟรี่)
OK ฉันเข้าใจแต่...
เฟย์(แฟรี่)
เราต้องการให้เธอช่วยจริงๆ
เฟย์(แฟรี่)
คือตอนนี้คนในนี้คนที่นี่เขาไม่รู้หรอกว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น
เฟย์(แฟรี่)
เพราะเขาไม่ใช่แค่โปรแกรมเขาคือคนที่เคยมีชีวิตจริงๆ
เฟย์(แฟรี่)
เธอช่วยสงสารพวกเราหน่อยนะ
ริสะ(นางเอก)
ได้งั้นฉันตกลง
ริสะ(นางเอก)
แต่ในเมื่อเธอเป็นแฟรี่จริงๆถ้าฉันออกไปได้แล้วฉันมีเรื่องจะขอเธอ 5 ข้อถ้าเธอไม่ตกลงฉันจะไม่ทำตามที่เธอขอ
เฟย์(แฟรี่)
ก็ได้แต่ต้องรอให้ทุกอย่างจบลงก่อนนะ
ริสะ(นางเอก)
เป็นอันตกลงหวังว่าเธอจะไม่คืนคำนะ
เฟย์(แฟรี่)
งั้นเรามาทำสัญญากันไหม
เฟย์(แฟรี่)
ก็ถ้าเธอกลัวว่าสัญญาใจมันจะไม่ได้ผลเรามาทำสัญญาผูกวิญญาณกันไหม
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวๆนะเดี๋ยวนะผูกวิญญาณเลยหรอ
เฟย์(แฟรี่)
ไม่สัญญาผู้วิญญาณก็ได้สัญญาทาส
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวนะอย่างนั้นมันจะโหดร้ายเกินไปไหมสัญญาข้าเลยหรอ
เฟย์(แฟรี่)
ถ้าเกิดไม่สัญญาพวกวิญญาณก็ต้องสัญญาทาสนี่แหละเธอต้องเลือกเอาว่าจะสัญญาแบบไหน
ริสะ(นางเอก)
แล้วสัญญาทั้งสองอย่างมันต่างกันยังไง
เฟย์(แฟรี่)
สัญญาทาสคือฉันต้องกินเลือดของเธอและใช้เลือดเธอเป็นสัญลักษณ์บนตัวก็คือฉันจะกลายเป็นทาสของเธอจนกว่าข้อตกลงที่เราตกลงกันไว้จะเสร็จสิ้นหรือจบลง
เฟย์(แฟรี่)
ส่วนสัญญาผูกวิญญาณก็คือถ้าอยู่ๆเธอตายขึ้นมาในเกมฉันก็จะตายไปด้วยแต่ในชีวิตจริงฉันตัวจริงฉันเป็นฉันคนเดียวที่จะตายส่วนเธอก็แค่บาดเจ็บเข้าโรงพยาบาล
ริสะ(นางเอก)
เธอมีตัวจริงในโลกจริงของฉันด้วยหรอ
เฟย์(แฟรี่)
มีสิฉันอายุจะเป็นล้านปีอยู่แล้ว
ริสะ(นางเอก)
โอ้โหเรื่องนี้มันซับซ้อนกว่าที่ฉันคิดซะอีก
ริสะ(นางเอก)
แล้วถ้าสัญญาถ้าเกิดฉันเป็นอะไรไปขึ้นมาเธอก็จะไม่เป็นอะไรไปใช่ไหม
เฟย์(แฟรี่)
ไม่ฉันยังคงเป็นอยู่แต่ถ้าสัญญาถ้าฉันเป็นอะไรขึ้นมาเธอจะไม่ได้รับผลอะไรใดๆทั้งสิ้นและเธอก็จะได้หลุดออกไปด้วย
เฟย์(แฟรี่)
แต่สัญญาผูกวิญญาณถ้าฉันเป็นอะไรไปเธอก็เป็นไปด้วย
ริสะ(นางเอก)
เดี๋ยวสินี่มันมีทางให้เลือกด้วยหรอเนี่ย
ริสะ(นางเอก)
ทางไหนมันก็แย่ทั้งนั้นไม่ใช่หรอ
เฟย์(แฟรี่)
แต่ถ้าเกิดเราจะทำอะไรสักอย่างที่มันใหญ่มากๆจริงๆมันก็ต้องมีใครสักคนหรือคนกลุ่มหนึ่งเสียสละไหม
ริสะ(นางเอก)
เอองั้นฉันขอเวลาคิดสักหน่อยนะ
ริสะ(นางเอก)
วันสองวันก็ยังดี
เฟย์(แฟรี่)
ไม่ได้เพราะว่าพรุ่งนี้เนื้อเรื่องจะเริ่มเดินแล้ว
ริสะ(นางเอก)
เอ้าเดี๋ยวสิฉันยังไม่พร้อมเลยนะ
เฟย์(แฟรี่)
มันเริ่มเดินมาตั้งแต่เธอหลุดเข้ามาในเกมนี้แล้ว
หลังจากริสะได้ครุ่นคิดอยู่สักพักเธอก็ได้ตัดสินใจทำสัญญาทาส
ริสะ(นางเอก)
ฉันตกลงแต่ฉันขอทำสัญญาทาสนะ
เฟย์(แฟรี่)
ได้ถือว่าเป็นความคิดที่ดี
ริสะ(นางเอก)
ถ้าเธอว่างั้นแล้วทำสัญญายังไง
เฟย์(แฟรี่)
ตอนนี้เวลา 14:00 น
เฟย์(แฟรี่)
เที่ยงคืนคืนนี้เธออย่าเพิ่งหลับแล้วจะเริ่มทำพิธีทำสัญญากันตั้งแต่ตอนนั้น
ริสะ(นางเอก)
แล้วหลังจากนี้ฉันจะทำอะไรต่อ
เฟย์(แฟรี่)
หลังจากนี้เธอต้องนอนพักจนถึงเวลาเที่ยงคืน
เฟย์(แฟรี่)
23:55 น เดี๋ยวฉันจะมาปลุกกันเธอไม่ตื่น
ริสะ(นางเอก)
OK แล้วเธอจะไปไหน
เฟย์(แฟรี่)
ฉันต้องไปจัดการพวกพี่ๆน้องๆของฉัน
เฟย์(แฟรี่)
แล้วอย่าบอกให้ใครรู้ว่าเธอรู้จักฉันหรือเห็นฉัน
เฟย์(แฟรี่)
ในโลกนี้แฟรี่เป็นสิ่งที่เรียกได้ว่ามีค่ามีพลังมากๆแต่เรามีกฎเหล็กอยู่ข้อหนึ่งคือเราจะอยู่แบบสงบหลีกหนีความวุ่นวายหลีกหนีสงคราม
เฟย์(แฟรี่)
ใช่เพราะความที่แฟรี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังมากขนาดนั้นใครๆก็อยากได้
เฟย์(แฟรี่)
ก็ให้เธอจัดให้เปรียบเทียบเป็นห่วงโซ่อาหารฉันจะอยู่บนสุดส่วนเธอแล้วคนอื่นเขาจะอยู่รองลำดับลงไป
เฟย์(แฟรี่)
และแน่นอนมันต้องมีพวกที่นิสัยไม่ดีต้องการพลังของพวกเราเพื่อยึดครองอาณาจักรหรืออะไรต่างๆนานา
เฟย์(แฟรี่)
เพราะงั้นพวกเราจริงหลีกเลี่ยงและหนีจากผู้คนทุกคน
ริสะ(นางเอก)
ก็คือถ้าฉันต้องการที่จะเรียกเธอฉันต้องทำยังไง
เฟย์(แฟรี่)
ก็ท่องคาถาชั้นเบาๆและฉันก็มา
เฟย์(แฟรี่)
แฟรี่เฟย์เอ๋ยข้าคือนายของเจ้า
เฟย์(แฟรี่)
3 ครั้งแล้วดิฉันก็มาเอง
เฟย์(แฟรี่)
อย่าหลับมีเสียงคนมาเธอแกล้งหลับเลยนะฉันไปก่อน//วาป
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
//เปิดประตูเข้ามา
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
พี่ริสะครับ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
หลับอยู่หรอ
คัตสึกิ(จิ้งจอก)
//เดินเข้ามานอนข้างๆ
ริสะ(นางเอก)
(เดี๋ยวสิยะเข้ามานอนในห้องคนอื่นอย่างนี้ก็ได้หรอ)
ริสะ(นางเอก)
(ในตัวความทรงจำของริสะก็ไม่ได้มีความทรงจำเกี่ยวกับคัตสึกิมากสะด้วยสิ)
ริสะ(นางเอก)
(โอเคงั้นแกล้งๆหลับไปก่อนแล้วกัน)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
