NovelToon NovelToon

เจ้าหนี้

เอาตัวเข้าแลกเพื่อปลดหนี้

.
ติ๊ดด ติ๊ดด //เสียงโทรศัพท์
รับสาย.
พราว
พราว
ฮัลโหลดีค่ะ
นฤมล
นฤมล
ตื่นยังยัยพราว
พราว
พราว
พึ่งตื่นค่ะ
นฤมล
นฤมล
โอ้ย กี่โมงล่ะเนี่ยห้ะ
นฤมล
นฤมล
รีบไปอาบน้ำซะ
นฤมล
นฤมล
และรีบลงมารอย่า
นฤมล
นฤมล
ย่ามีเรื่องจะคุยด้วย
พราว
พราว
ค่ะคุณย่า
(วางสาย)
10 นาที
.
พราว
พราว
คุณย่า
พราว
พราว
มาแล้วค่ะ
นฤมล
นฤมล
กว่าจะเสด็จนะ
พราว
พราว
😁//ยิ้ม
พราว
พราว
ว่าแต่ คุณย่ามีเรื่องอะไรคะ
นฤมล
นฤมล
น่าจะพาแกไปหาแม่ซะหน่อย
พราว
พราว
จริงเหรอคะ
พราว
พราว
พราวกำลังอยากไปพอดี
นฤมล
นฤมล
จริงสิ
นฤมล
นฤมล
งั้นเราไปกันเลยมั้ย
พราว
พราว
ไปค่ะๆ
.
บ้านของพ่อแม่ น.อ
นฤมล
นฤมล
//ลงจากรถ
พราว
พราว
+
เพชร
เพชร
คุณย่า พี่พราว
พราว
พราว
เพชรร//วิ่งไปกอด
เพชร
เพชร
//กอดกลับ
พราว
พราว
เป็นไงบ้าง
พราว
พราว
สบายดีนะ
เพชร
เพชร
สบายดี
เพชร
เพชร
พี่ล่ะ
พราว
พราว
สบายดี
นฤมล
นฤมล
//ยิ้ม
อาเทีย
อาเทีย
คุณแม่~
อาเทีย
อาเทีย
//กอดนฤมล
นฤมล
นฤมล
//กอดกลับ
อาเทีย
อาเทีย
โห้ ไม่ได้เจอกันนานเลย
อาเทีย
อาเทีย
เทียคิดถึงแม่มากกกเลยล่ะค่ะ
นฤมล
นฤมล
แหมๆ ทำมาเป็นพูด
บอย
บอย
อ้าวคุณแม่ สวัสดีครับ
นฤมล
นฤมล
จ๊ะ
พราว
พราว
คุณพ่อคุณแม่ พราวคิดถึงจัง
อาเทีย
อาเทีย
เหอะ คิดถึงยังไง
อาเทีย
อาเทีย
เดือดร้อนอะไร ก็ไม่เคยช่วยกันเลยนะ
นฤมล
นฤมล
แกจะไปเอาอะไรกับเด็ก
นฤมล
นฤมล
บ้านแก ยัยพราวก็อยู่เฝ้า
นฤมล
นฤมล
แกย้ายมาอยู่กับผัวแกเองนิ
พราว
พราว
พราวขอโทษนะคะ ที่ไม่ได้ส่งเงินมาให้แม่
พราว
พราว
พราวพึ่งลาออกจากงาน เลยไม่มีส่ง
อาเทีย
อาเทีย
งานแกนี่ หาง่ายเนาะ
อาเทีย
อาเทีย
คิดจะลาออกก็ลาออก
นฤมล
นฤมล
นิ!
นฤมล
นฤมล
เอาล่ะๆ วันนี้ถือว่ามาเยี่ยม เป็นวันดีวันหนึ่ง
นฤมล
นฤมล
พราวไปซื้อของมากินตอนเย็นนะ
พราว
พราว
ได้ค่ะ😊
เพชร
เพชร
ผมไปเป็นเพื่อน
อาเทีย
อาเทีย
เพชร แกมาช่วยแม่เตรียมของ
เพชร
เพชร
แล้วพี่...
อาเทีย
อาเทีย
มันโตแล้ว ก็ให้มันไปคนเดียวสิ
บอย
บอย
ถ้ามันอยากไปก็ให้มันไปเถอะ
พราว
พราว
ไปหาแม่เถอะเพชร
พราว
พราว
พี่ไปคนเดียวได้
เพชร
เพชร
อื้มก็ได้
.
นฤมล
นฤมล
พวกนั้นมาทวงเงินแกอยู่มั้ย
อาเทีย
อาเทีย
มาตลอดแหละแม่
อาเทีย
อาเทีย
แต่ฉันกับพี่บอยก็ไล่พวกมันกลับทุกครั้ง
เพชร
เพชร
ทุกอย่างเป็นเพราะผม
เพชร
เพชร
ผมไม่หน้าไปลงทุนตามที่เพื่อนผมบอกเลย
เพชร
เพชร
เรื่องก็คงไม่เกิน
เพชร
เพชร
แล้วติดไม่ใช่น้อยๆ
นฤมล
นฤมล
เพชรแกน่ะ เชื่อคนง่ายเกินไป
นฤมล
นฤมล
คิดไม่รอบคอบก่อนตัดสินใจ
นฤมล
นฤมล
แล้วเป็นไง
อาเทีย
อาเทีย
โธ่แม่ อย่าไปว่ามันเลย
อาเทีย
อาเทีย
มันรู้สึกผิดแล้วล่ะ
นฤมล
นฤมล
แกก็ด้วย สอนมันบ้างนะ
นฤมล
นฤมล
คราวหน้าฉันจะให้แกย้ายไปอยู่กับยัยพราว
นฤมล
นฤมล
ถ้าแม่แกยังสอนแกไม่ได้
อาเทีย
อาเทีย
ฉันสอนตลอดนั้นแหละ
เป๊ก เป๊ก //เสียงบีบแตร
นฤมล
นฤมล
ใครมา
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
เห้ย!!
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไอ้เพชรมันอยู่ไหน
เพชร
เพชร
//รีบวิงไปซ่อน
อาเทีย
อาเทีย
เพชรมันไม่อยู่
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
มันไปไหน ห้ะ!!
อาเทีย
อาเทีย
ฉันก็บอกแล้วไงว่ามันย้ายไปที่อื่น
บอย
บอย
มันไปจริงๆ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
งั้นกูขอค้น
บอย
บอย
เห้ยๆ ใบค้นก็ไม่มี
บอย
บอย
แบบนี้มันผิดนะเว้ย
อาเทีย
อาเทีย
ใช่
นฤมล
นฤมล
พ่อหนุ่ม วันนี้เพชรมันไม่อยู่หรอก
นฤมล
นฤมล
มันหนีไปที่อื่นตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ได้ ถ้ากูเห็นมันเมื่อไหร่ มันตายแน่!!
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//ขึ้นรถ
.
พราว
พราว
ใครมาหรอจ้ะ
อาเทีย
อาเทีย
เหอะ ก็เจ้าหนี้นะสิ
อาเทีย
อาเทีย
แกเห็นมั้ย เงินอะไรแกก็ไม่เคยส่ง
อาเทีย
อาเทีย
จนน้องแก ไม่มีเงินจ่ายเขาแล้ว
นฤมล
นฤมล
อย่าไปฟังเลย พราว
นฤมล
นฤมล
เพชรมันทำแท้ๆ มันคงเป็นกรรม
พราว
พราว
แล้วเพชรติดเท่าไหร่คะ
นฤมล
นฤมล
หลายแสนเลยล่ะ
พราว
พราว
โห้
.
22:56
นฤมล
นฤมล
ดึกแล้ว ฉันกลับแล้วนะ
นฤมล
นฤมล
เออ พรุ่งนี้ฉันไปทำงานที่ต่างประเทศ
นฤมล
นฤมล
ตอนเช้า ฉันจะมาส่งพราว
นฤมล
นฤมล
ทำงานที่นั้นสักสัปดาห์หนึ่ง
อาเทีย
อาเทีย
โอเคค่ะแม่
นฤมล
นฤมล
นี่ตังค์ วันนี้ฉันมีแค่นี้
นฤมล
นฤมล
อีก2วัน ฉันจะโอนมาให้
นฤมล
นฤมล
ป่ะพราว
พราว
พราว
ไปแล้วนะคะ คุณพ่อคุณแม่
บอย
บอย
อืมๆไปเถอะ
เพชร
เพชร
แล้วเจอกันนะ พี่พราว
นฤมล
นฤมล
//ขึ้นรถ
พราว
พราว
+
.
นฤมล
นฤมล
พรุ่งนี้เดี๋ยวย่ามารับนะ
พราว
พราว
ค่ะคุณย่า
พราว
พราว
ขับรถดีๆนะคะ
นฤมล
นฤมล
เข้าบ้านล็อกประตูด้วย
พราว
พราว
ค่าา
พราว
พราว
//เข้าบ้าน
.
เช้าวันต่อมา
พราว
พราว
//ลงจากรถ
นฤมล
นฤมล
+
เพชร
เพชร
พี่พราวมาแล้ว
เพชร
เพชร
มาเดี๋ยวผมเอาของไปเก็บให้
พราว
พราว
ขอบใจ
บอย
บอย
แม่สวัสดีครับ
นฤมล
นฤมล
อาเทียล่ะ
บอย
บอย
ทำอาหารอยู่ครับ
บอย
บอย
แม่จะกินด้วยมั้ยครับ
นฤมล
นฤมล
ไม่หรอก ฉันต้องรีบไป
นฤมล
นฤมล
พราวดูแลตัวเองดีๆนะ
พราว
พราว
ค่ะ อย่าลืมโทรมาหาพราวนะ
นฤมล
นฤมล
จ่ะ
นฤมล
นฤมล
เออ อันนี้คือสร้อยคอ
นฤมล
นฤมล
NovelToon
นฤมล
นฤมล
ก่อนมา ปู่ฝากมาให้
นฤมล
นฤมล
ใส่ไว้ เวลามีคนมาทำไรไม่ดี
นฤมล
นฤมล
คนที่มาจับเนื้อต้องตัวพราวแล้วมันจะรู้สึกร้อน
นฤมล
นฤมล
ย่าไปล่ะ
พราว
พราว
โชคดีนะคะคุณย่า
นฤมล
นฤมล
//ขึ้นรถ
เพชร
เพชร
เดินทางปลอดภัยนะครับ
พราว
พราว
//มองดูสร้อย
.
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
เห้ย! ไอ้เพชร
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไอ้เพชร!!
อาเทีย
อาเทีย
ใครอีก!!
บอย
บอย
ไอ้เพชรไม่อยู่
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
มึงอย่ามาโกหก
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//ดึงคอเสื้อบอย
อาเทีย
อาเทีย
เห้ยหยุด
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
มึงบอกมา ไอ้เพชรอยู่ไหน
เพชร
เพชร
กูอยู่นี่!
เพชร
เพชร
ปล่อยพ่อกู
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
5555
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
กลัวมากหรอมึง!
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//วิ่งเข้าไปต่อยเพชร
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
เห้ย กระทืบมัน
พราว
พราว
เพชร!!
พราว
พราว
พี่หยุดเถอะๆ
พราว
พราว
อย่าทำอะไรเพชรเลย!!
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ใครว่ะ
พราว
พราว
ฉันเป็นพี่เพชรเอง
พราว
พราว
ปล่อยเพชรไปเถอะ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
หึ งั้นก็จ่ายมา
พราว
พราว
เท่าไหร่ล่ะ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
5แสน
พราว
พราว
ห๊าา
พราว
พราว
ฉันไม่มีให้หรอก
พราว
พราว
มีติดตัวแค่3หมื่น
พราว
พราว
พี่เอาไปก่อนได้มั้ย
พราว
พราว
แล้วปล้อยน้องฉัน
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
เห้ยหยุดกระทืบมัน
เพชร
เพชร
อะแคร๊ง!//ไอ
เพชร
เพชร
//แผลเต็มร่างกาย
พราว
พราว
เพชร
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
เธอก็สวยดีนะ ถ้าเกิดฉันอยากจะขอ...
อาเทีย
อาเทีย
เอิ่ม...ถ้าคุณอยากได้มัน
อาเทีย
อาเทีย
เอามันไปเลย
อาเทีย
อาเทีย
ถือเป็นการแลกกับหนี้
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ก็ได้นะ เผื่อหัวหน้าฉันชอบ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
5555
เพชร
เพชร
แม่!! ทำไมต้องเอาพี่ด้วย
อาเทีย
อาเทีย
นิเพชร แม่ช่วยเพชรอยู่นะ
บอย
บอย
นั้นลูกเรานะ
บอย
บอย
ถ้าแม่รู้ล่ะ
อาเทีย
อาเทีย
ก็แค่บอก ว่ามันหนีตามผู้ชายไง
บอย
บอย
แม่ไม่เชื่อเราหรอก
อาเทีย
อาเทีย
คอยดูแล้วกัน
อาเทีย
อาเทีย
คุณเอามันไปเลย
อาเทีย
อาเทีย
เพชรเข้าบ้าน
เพชร
เพชร
แต่พี่...
พราว
พราว
ถ้ามันช่วยเพชรได้ พี่ก็จะช่วย
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไป!!//กระชาก
พราว
พราว
โอ้ย! เจ็บนะ
เพชร
เพชร
พี่พราว!!
อาเทีย
อาเทีย
//ดึงแขนเพชรเข้าบ้าน
บอย
บอย
เพชร เราค่อยโทรหาพราวกันนะ
.
พราว
พราว
//ขึ้นรถ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
+
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//เอาผ้าปิดปากพราว
พราว
พราว
ปล่อยนะ! ปล่อย!!
พราว
พราว
//สลบ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//โยนโทรศัพท์พราวทิ้ง
.

หาทางช่วยพี่สาว

NovelToon
NovelToon
NovelToon
NovelToon
.
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//อุ้มพราวเจ้าบ้าน
.
18:34
NovelToon
พราว
พราว
ห้องใครเนี่ย
พราว
พราว
//หันไปเห็นผ.ชนั่งอยู่
ธีร์
ธีร์
ตื่นแล้วหรอ
พราว
พราว
คุณคือใคร
ธีร์
ธีร์
ฉันธีร์
ธีร์
ธีร์
ที่น้องเธอติดหนี้ฉันไง
พราว
พราว
ฉันขอโทษแทนน้องฉันด้วยนะ
พราว
พราว
เงิน5แสนฉันไม่มีจริงๆ
ธีร์
ธีร์
หึ ฉันว่า...
ธีร์
ธีร์
ฉันไม่ต้องการเงินแล้วล่ะ
ธีร์
ธีร์
//ลุกขึ้นยืน
พราว
พราว
ทำไมล่ะ
ธีร์
ธีร์
ฉันต้องการตัวเธอตั้งหาก
ธีร์
ธีร์
และถ้าเธอ...ยอมเป็นเมียฉัน
ธีร์
ธีร์
หนี้ของน้องเธอก็จะหมดไป
ธีร์
ธีร์
//เดินเข้ามาหาพราว
ธีร์
ธีร์
//ลูบใบหน้า
พราว
พราว
เอิ่ม...ฉันพึ่งมาถึงเอง
พราว
พราว
หิวน้ำมากเลย ที่นี่มีห้องครัวมั้ย
ธีร์
ธีร์
ฉันจะพาไป//จับมือ
.
ธีร์
ธีร์
นี่ห้องครัว
พราว
พราว
โห ของเยอะจัง
ธีร์
ธีร์
อันนี้ของเธอ
ธีร์
ธีร์
NovelToon
ธีร์
ธีร์
NovelToon
พราว
พราว
โห ไม่มีมาม่าหรอ
ธีร์
ธีร์
หึ เด็กบ้านนอกเอ้ย
ธีร์
ธีร์
มีให้กิน ก็กินไปเหอะ
ธีร์
ธีร์
//เข้ามานั่งใกล้ๆพราว
พราว
พราว
//รีบกิน
ธีร์
ธีร์
ค่อยๆกินก็ได้
ธีร์
ธีร์
เดี๋ยวก็ติดคอ
ธีร์
ธีร์
อะ น้ำ
พราว
พราว
ขอบคุณค่ะ
ธีร์
ธีร์
ดูไปดูมา เธอก็น่ารักนะ
ธีร์
ธีร์
แต่ทำไมแม่เธอถึงยอมยกเธอให้ฉันนะ
พราว
พราว
แม่คงอยากช่วยน้องแหละ
พราว
พราว
หมดแล้ว
พราว
พราว
ฉันขอไปอาบน้ำนะ
พราว
พราว
//รีบวิ่งขึ้นไปข้างบน
พราว
พราว
เห้อออ//ถอนหายใจ
พราว
พราว
เกือบไปแล้ว สร้อย!
พราว
พราว
นี่ไง
พราว
พราว
//รีบใส่สร้อย
พราว
พราว
เอ๊ะ ต้องอาบน้ำก่อนค่อยใส่นิ
พราว
พราว
วางไว้ตรงนี้แล้วกัน
พราว
พราว
โห ห้องน้ำใหญ่จัง จะใช้เป็นมั้ยเนี่ย
.
พราว
พราว
//เดินออกมาจากห้องน้ำ
ธีร์
ธีร์
//นอน
พราว
พราว
มานอนอะไรตรงนี้เนี่ย
พราว
พราว
สร้อยๆ
พราว
พราว
//รีบหยิบใส่
ธีร์
ธีร์
//ลุกขึ้นนั่ง
พราว
พราว
//ยิ้มแห้ง
พราว
พราว
เอิ่ม...คุณนอนนี่หรอ
ธีร์
ธีร์
ป่าว
ธีร์
ธีร์
แค่อยากมานอนกับคุณ
พราว
พราว
อ้อ~
พราว
พราว
งั้นคุณนอนข้างบนล่ะกัน
พราว
พราว
ฉันนอนบนโซฟาก็ได้
พราว
พราว
//หยิบหมอน
ธีร์
ธีร์
//ดึงแขน
พราว
พราว
โอ้ย...
ธีร์
ธีร์
มานอนกับผม
พราว
พราว
ฉันพึ่งมาวันแรกเองนะ
พราว
พราว
ขอนอนคนเดียวก่อนได้มั้ย
ธีร์
ธีร์
โอ้ย!!
พราว
พราว
คุณ...
ธีร์
ธีร์
ทำไมร้อนจัง
พราว
พราว
เห็นมั้ยคุณใกล้ฉันไม่ได้
ธีร์
ธีร์
//รีบดึงพราวมานอนกอด
พราว
พราว
คุณไม่ร้อนหรอ
ธีร์
ธีร์
โอ้ย!
ธีร์
ธีร์
ทำไมผมถึง โอ้ย!
ธีร์
ธีร์
//รีบวิ่งออกจากห้อง
พราว
พราว
คุณ...
พราว
พราว
สร้อยคุณปู่นี่ดีจัง
พราว
พราว
แต่ก็แอบสงสารเขา
พราว
พราว
ชั่งเถอะ รีบโทรหาย่าดีกว่า
พราว
พราว
//หาโทรศัพท์
พราว
พราว
โทรศัพท์ อย่าบอกนะ
พราว
พราว
แล้วเราจะโทรหาใครได้ล่ะเนี่ย
พราว
พราว
ออกไปขอตอนนี้ก็คงไม่ได้
พราว
พราว
เห้อ นอนก่อนล่ะกัน
.
ธีร์
ธีร์
ทำไมเราร้อน เวลาเราสัมผัสกับเขา
ธีร์
ธีร์
เหอะ ชั่งมันเหอะ
.
พราว
พราว
พี่คะ หนูขอโทรศัพท์ได้มั้ย
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ฉันบอกแล้วไง ว่าไม่ให้
พราว
พราว
หนูแค่จะโทรหาย่าเอง
พราว
พราว
นะๆ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไม่!!
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไปได้ล่ะ
พราว
พราว
นะ แป็บเดียวจริงๆ
ธีร์
ธีร์
มีอะไรกัน
พราว
พราว
คุณธีร์
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
คุณธีร์...เขามาขอโทรศัพท์
พราว
พราว
ก็โทรศัพท์ฉันหายอ่ะ
ธีร์
ธีร์
อะ อันนี้ของผม
ธีร์
ธีร์
คุยตรงนี้
พราว
พราว
ค่ะ
พราว
พราว
//ยืนหันหลังให้ธีร์
พราว
พราว
เพชร
พราว
พราว
รับสิ
เพชร
เพชร
ฮัลโหล
พราว
พราว
เพชรพี่เองนะ
เพชร
เพชร
พี่พราว พี่เป็นไงบ้าง
เพชร
เพชร
ทำไมผมโทรหาไม่ติด
พราว
พราว
โทรศัพท์พี่หายอ่า
พราว
พราว
เลยยืมโทรศัพท์เขามา
เพชร
เพชร
ผมขอโทษนะ ที่พาพี่มาเจอเรื่องแบบนี้
พราว
พราว
ไม่เป็นไร พี่จะช่วยเพชรนะ
พราว
พราว
แล้วคุณย่าได้โทรมาหามั้ย
เพชร
เพชร
โทรมาเมื่อคืนนี้
พราว
พราว
แล้วคุณย่าถามหาพี่มั้ย
เพชร
เพชร
ถามสิ
เพชร
เพชร
แต่...แม่บอกว่าพี่หนีตามผู้ชาย
เพชร
เพชร
แล้วย่าดันเชื่อแม่
พราว
พราว
ไม่เป็นไรหรอก
เพชร
เพชร
ผมแปลกใจ ทำไมย่าถึงเชื่อแม่
เพชร
เพชร
ส่วนมากย่าจะเชื่อพี่
เพชร
เพชร
พี่...ให้ผมไปช่วยมั้ย
พราว
พราว
เพชรไม่รู้หรอกว่าพี่อยู่ไหน
เพชร
เพชร
พี่ก็แอบเอาโทรศัพท์เขามาสิ
เพชร
เพชร
แล้วส่งโล มาให้ผม
พราว
พราว
แต่ที่บ้านเขามีบอดี้การ์ดเยอะนะ พี่กลัวว่า...
เพชร
เพชร
ผมไม่ไปคนเดียวหรอก
พราว
พราว
พี่ส่งโลให้แกตอนนี้ไม่ได้
พราว
พราว
ตอนค่ำ แล้วกันนะ
เพชร
เพชร
ได้ครับ
วางสาย.
พราว
พราว
เสร็จแล้ว
พราว
พราว
//ยื่นให้ธีร์
ธีร์
ธีร์
//หยิบโทรศัพท์
ธีร์
ธีร์
มานั่งกินข้าวกับผม
พราว
พราว
ค่ะ
.
NovelToon
NovelToon
NovelToon
พราว
พราว
ของชอบฉันเลยย
ธีร์
ธีร์
ชอบก็กินเยอะๆ
ธีร์
ธีร์
คุณอยากเรียนมั้ย
พราว
พราว
อยากสิ
พราว
พราว
แต่ฉันไม่มีโอกาสได้เรียน
ธีร์
ธีร์
ทำไมล่ะ
พราว
พราว
ตั้งแต่ฉันจบม.6 แม่ขอให้ฉันทำงาน
พราว
พราว
เพราะที่บ้าน ต้องใช้จ่ายเยอะ
พราว
พราว
ฉันเลยจำใจมาทำงาน
ธีร์
ธีร์
ถ้าผมจะพาคุณไปเรียนต่อล่ะ
พราว
พราว
ห้ะ!
พราว
พราว
คุณไม่ได้โกหกใช่มั้ย
ธีร์
ธีร์
ผมจะโกหกคุณทำไม
พราว
พราว
เย้ๆๆ ขอบคุณมากนะ
ธีร์
ธีร์
รีบกินเถอะ
.
พราว
พราว
ฉันจะได้เรียนแล้ว
พราว
พราว
เห้อออ ดีจัง
เก๊าะ! เก๊า!!//เสียงเคาะประตู
พราว
พราว
//เปิดประตู
พราว
พราว
คุณธีร์...
ธีร์
ธีร์
ผมจะพาคุณไปดูมอ และก็ไปดูชุด
ธีร์
ธีร์
มาสิ//จับมือพราว
ธีร์
ธีร์
โอ้ย!//รีบปล่อยมือพราว
ธีร์
ธีร์
(ทำไมยังไม่หายนะ)
พราว
พราว
เป็นอะไรมั้ย
ธีร์
ธีร์
ไม่เป็นไร
ธีร์
ธีร์
ไปเถอะ
.
ขับรถออกไป
.
ธีร์
ธีร์
ที่นี่แหละ ที่ผมจะให้คุณเรียน
พราว
พราว
//มองดูรอบๆ
ธีร์
ธีร์
ตามผมมา
.
กอล์ฟ
กอล์ฟ
อ้าวคุณธีร์
กอล์ฟ
กอล์ฟ
สวัสดีครับ
ธีร์
ธีร์
ผมฝากคุณกลอ์ฟ ดูพราวด้วยนะครับ
ธีร์
ธีร์
ผมจะให้เธอมาเรียนที่นี่
กอล์ฟ
กอล์ฟ
ยินดีมากครับ
กอล์ฟ
กอล์ฟ
พราวมากับครู
พราว
พราว
//เดินตามกอล์ฟ
.
30นาที
พราว
พราว
ขอบคุณมากๆนะคะ
กอล์ฟ
กอล์ฟ
ครูจะนัดเธออีกทีนะ
พราว
พราว
ค่ะ
.
ธีร์
ธีร์
ไปดูชุดกันดีกว่า
.
ร้านสะดวกซื้อ
พราว
พราว
มีแต่ชุดสวยๆทั้งนั้นเลย
ธีร์
ธีร์
ใส่ลองดูมั้ย
.
พราว
พราว
NovelToon
พราว
พราว
NovelToon
พราว
พราว
NovelToon
พราว
พราว
NovelToon
พราว
พราว
NovelToon
พราว
พราว
ฉันเอาแค่นี้แหละ
ธีร์
ธีร์
แต่ละชุด
ธีร์
ธีร์
ผมเลือกให้แล้ว
ธีร์
ธีร์
NovelToon
ธีร์
ธีร์
NovelToon
ธีร์
ธีร์
NovelToon
ธีร์
ธีร์
NovelToon
ธีร์
ธีร์
NovelToon
ธีร์
ธีร์
NovelToon
พราว
พราว
ทำไมมันเยอะจัง
พราว
พราว
คือ...ฉันใส่ร้องเท้าส้นสูงไม่เป็นอ่ะ
พราว
พราว
แฮร่~//ยิ้มแห้ง
ธีร์
ธีร์
ใส่ไม่เป็นก็ต้องฝึกสิ
ธีร์
ธีร์
เอาเท้ามา
ธีร์
ธีร์
ถอดรองเท้าด้วย
พราว
พราว
//ถอดรองเท้า
ธีร์
ธีร์
//สวมรองเท้าให้พราว
พราว
พราว
มันสูงจัง//ตกใจ
ธีร์
ธีร์
จับมือผม
พราว
พราว
แต่คุณจะร้อนนะ
ธีร์
ธีร์
หรือคุณจะเดินเอง
พราว
พราว
//จับมือธีร์
ธีร์
ธีร์
เริ่มร้อน+อดทน
พราว
พราว
คุณไม่ร้อนหรอ
ธีร์
ธีร์
ไม่
พราว
พราว
//รีบถอดสร้อยคอ
พราว
พราว
โอ้ย!
ธีร์
ธีร์
ระวังด้วย
ธีร์
ธีร์
(ทำไมไม่รู้สึกร้อนแล้วนะ)
.
ธีร์
ธีร์
//เปิดประตูรถให้พราว
พราว
พราว
ขอบคุณค่ะ
ธีร์
ธีร์
//ขึ้นรถ
.
ธีร์
ธีร์
ไปอาบน้ำได้แล้ว
พราว
พราว
ค่ะ
.
ปิดประตู
พราว
พราว
เห้อ เจ็บเท้าจัง
พราว
พราว
ดีนะ แอบซื้อรองเท้าผ้าใบมา
พราว
พราว
เงินฉันหมดเลย
.
15 นาที
พราว
พราว
เราต้องส่งโลให้เพชรนิ
พราว
พราว
แต่เรากำลังจะได้เรียนนะ
พราว
พราว
ทำไงดี
พราว
พราว
แต่อีกใจ ฉันก็ไม่อยากอยู่
พราว
พราว
เอาว่ะ ยอมไม่เรียนดีกว่า
.
พราว
พราว
คุณธีร์คะ
ธีร์
ธีร์
มีอะไร
พราว
พราว
ฉันขอโทรหาย่าฉันได้มั้ย
พราว
พราว
เมื่อเช้าย่าไม่รับ
ธีร์
ธีร์
อะ...คุณตรงนี้นะ
พราว
พราว
คือ...ฉันมีเรื่องที่บ้านจะพูดให้ย่าฟัง
พราว
พราว
ขอเป็นเรื่องส่วนตัวได้มั้ย
ธีร์
ธีร์
ก็ได้
พราว
พราว
ขอบคุณค่ะ
.
โทรหาเพชร
รับสาย.
พราว
พราว
พี่จะส่งโลให้นะ//ซุบซิบ
วางสาย
ส่งโล.
.
พราว
พราว
เสร็จแล้ว
ธีร์
ธีร์
คุยเร็วจัง
พราว
พราว
พอดีย่าฉันทำงานอ่ะ
พราว
พราว
เลยไม่ค่อยว่าง
พราว
พราว
ฉันไปนอนก่อนนะ
ธีร์
ธีร์
เดี๋ยว...
ธีร์
ธีร์
//ยื่นเงินให้
ธีร์
ธีร์
3หมื่น ฉันให้เธอ
พราว
พราว
มันเยอะไปมั้ยคุณ
พราว
พราว
ฉันขอไม่รับนะ
ธีร์
ธีร์
มันไม่ใช่เงินสกปรกหรอก
ธีร์
ธีร์
เอาไว้ใช้ตอนผมไม่อยู่
ธีร์
ธีร์
เอาไปซะ
พราว
พราว
//หยิบเงินจากมือธีร์
พราว
พราว
ไว้ฉันจะหามาคืนนะคะ
ธีร์
ธีร์
หึ ไม่ต้องหรอก
ธีร์
ธีร์
แค่เธอไม่คิดหนี ฉันก็โอเคแล้ว
พราว
พราว
ค่ะ
.
01:34
เพชร
เพชร
โห บ้านใหญ่เวอร์
เชน
เชน
ใหญ่ขนาดนี้ เราจะเข้าไปช่วยพราวยังไง
เพชร
เพชร
ตามผมมา//ย่องเบาๆ
.
เชน
เชน
บอดี้การ์ดเต็มเลย
เชน
เชน
กูนึกว่ามาบุกบ้านมาเฟีย
เพชร
เพชร
เอออย่าบ่น
เชน
เชน
โทรหาพราว
เพชร
เพชร
พี่พราวโทรศัพท์ไม่มี
เชน
เชน
อ้าว แล้วเราจะช่วยยังไง
เพชร
เพชร
คงต้องขึ้นไปดูอ่ะพี่
เชน
เชน
มึงบ้าป่าว คนเต็มหน้าประตู
เพชร
เพชร
พี่ก็เป็นนักมวยมาก่อน
เพชร
เพชร
ทำไมจะไม่ไหวว่ะ
เชน
เชน
โห พูดเหมือนง่าย
เชน
เชน
เรามากันแค่สองคนเอง และถ้ามันรู้ว่าเรามาช่วยพราว
เชน
เชน
พราวอาจจะโดนทำร้ายได้นะ
เพชร
เพชร
พี่...
เชน
เชน
อะไร
เพชร
เพชร
พี่เห็นหน้าต่างป่ะ
เพชร
เพชร
บานนู้นอ่ะ
เชน
เชน
เห็นทำไม
เพชร
เพชร
ไม่มีคนเฝ้า แถมเปิดออกด้วย
เพชร
เพชร
มาๆ
เชน
เชน
เออว่ะ
เชน
เชน
//เดินตามเพชร
.
ปีนหน้าตา
เพชร
เพชร
เบาๆนะ
เชน
เชน
ห้องใครวะ
เพชร
เพชร
ไม่มีคน
เชน
เชน
กูเห็นมีคนนอนอยู่
พราว
พราว
ใครอ่ะ!
เพชร
เพชร
พี่พราว
พราว
พราว
//เปิดไฟ
พราว
พราว
เพชร
พราว
พราว
เชน
เชน
เชน
พราว...เป็นไงบ้าง
พราว
พราว
มาได้ไงเนี่ย
เชน
เชน
ผมเห็นหน้าต่างมันเปิดอยู่อ่ะ เลยพาเพชรปีนเข้ามา
เชน
เชน
ไม่คิดว่าจะเป็นห้องพราว
เพชร
เพชร
พูดให้ตัวเองดูดีเวอร์
เพชร
เพชร
ผมนี่แหละเห็น แล้วชวนพี่เชนขึ้นมา
เชน
เชน
กลับบ้านกันเถอะ
พราว
พราว
คือ...

คุณเป็นเมียผมแล้ว

.
พราว
พราว
คือ...
เชน
เชน
หรือพราวชอบมันไปแล้ว
พราว
พราว
ไม่ใช่
พราว
พราว
พราวจะได้เรียนมหาลัยแล้ว
พราว
พราว
แล้วมันเป็นความฝันของพราว ที่จะได้เรียนจบ
เพชร
เพชร
พี่จะอยู่ที่นี่ต่อใช่มั้ย
พราว
พราว
อีกใจพี่ก็ไม่อยากอยู่ พี่ไม่อยากเป็นเมียใคร
พราว
พราว
พี่คิดถึงคุณย่า
เชน
เชน
พราวจะกลับบ้านหรอ
พราว
พราว
อืม พราวตัดสินใจแล้ว
พราว
พราว
พราวอยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆ
เพชร
เพชร
แต่การเข้ามหาลัย เป็นฝันของพี่เลยนะ
พราว
พราว
ใช่
เชน
เชน
รีบไปกันเถอะ
เพชร
เพชร
//ปีนลงหน้าต่าง
พราว
พราว
+
เชน
เชน
+
.
เพชร
เพชร
เบาๆนะ
พราว
พราว
//ยืนนิ่ง
เชน
เชน
พราวเป็นอะไร
พราว
พราว
พราวรู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้
เชน
เชน
รู้สึกผิด
พราว
พราว
ใช่ เหมือนพาเชนกับเพชรมาลำบาก
พราว
พราว
เพราะพราว
เชน
เชน
อย่าคิดอย่างนั้นสิ
พราว
พราว
พราวตัดสินใจแล้ว เชน เพชร
พราว
พราว
กลับไปเถอะ
เพชร
เพชร
พี่ไม่กลับกับพวกเราแล้วหรอ
พราว
พราว
พี่กลัวคุณธีร์จับได้
พราว
พราว
แล้วพวกเธอจะไม่รอด
พราว
พราว
ไปเถอะ
เชน
เชน
ไม่เด็ดขาด
เชน
เชน
ผมจะเอาคุณกลับบ้านให้ได้
ธีร์
ธีร์
ว่าแล้ว สักวันคุณต้องหนีผม
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//จับ เชน,เพชร
พราว
พราว
ปล่อยน้องกับเพื่อนฉันนะ
พราว
พราว
ธีร์ ฉันเป็นคนบอกให้น้องมาเอง
พราว
พราว
//คุกเข่า
พราว
พราว
อย่าทำอะไรเขาเลยนะธีร์
ธีร์
ธีร์
ผมไม่ทำอะไรเพื่อนคุณหรอก
ธีร์
ธีร์
แค่สั่งสอน
ธีร์
ธีร์
ส่วนคุณมากับผม!!//ดึงแขน
เชน
เชน
กูจะแจ้งตำรวจ
ธีร์
ธีร์
5555
ธีร์
ธีร์
แจ้งสิ แค่มีเงินมันก็ทำอะไรกูไม่ได้
ธีร์
ธีร์
อีกอย่างหนี้ของไอ้เพชร ก็ยังใช้ให้กูไม่หมด
ธีร์
ธีร์
และถ้ามึงมาอีก พราวไม่รอดแน่
เพชร
เพชร
อย่าทำอะไรพี่ผมเลยนะ
เพชร
เพชร
ผมขอโทษ ผมจะไม่มาอีกแล้ว
เชน
เชน
ไอ้เพชร มึงจะไปยอมมันทำไม
เพชร
เพชร
แม่รู้ว่าผมมาหาพี่ ผมโดนไล่ออกจากบ้านแน่
เพชร
เพชร
แล้วแม่ก็ตกลงกับเขาด้วย
ธีร์
ธีร์
ดี!!
ธีร์
ธีร์
เอามันไปส่งที่ที่มันมา
ธีร์
ธีร์
สั่งสอนมันด้วย
ธีร์
ธีร์
ทีหลังอย่าคิดที่จะมา
เชน
เชน
ฮึ้ยย!!//ถีบบอดี้การ์ด
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//ต่อยเชน
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
//กระทืบเชน
เพชร
เพชร
พี่เชน
พราว
พราว
เชน!
พราว
พราว
ธีร์...
ธีร์
ธีร์
มา!!//ดึงแขนพราว
เชน
เชน
โอ้ย!! พราว...
เพชร
เพชร
โอ้ย! โอ้ยยย!!พี่พราว
.
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไปซ่ะ พวกมึง
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ถ้ากล้ามาอีกกูไม่ปล่อยพวกมึงแน่
ร่างกายทั้งสองสะบักสะบอม
เชน
เชน
ฝากไว้ก่อนเถอะมึง
เชน
เชน
เพชร...
เพชร
เพชร
รีบกลับเถอะพี่
เพชร
เพชร
โอ้ย
เชน
เชน
ไหวมั้ย
เพชร
เพชร
ไหวพี่
.
ล็อกประตู
ธีร์
ธีร์
//ผลักพราวลงนอน
NovelToon
NovelToon
พราว
พราว
สร้อย...
ธีร์
ธีร์
สร้อยนี่ใช่มั้ย
ธีร์
ธีร์
//หยิบขึ้นมาให้พราว
ธีร์
ธีร์
นี่ใช่มั้ย ที่ผมเข้าใกล้คุณไม่ได้
ธีร์
ธีร์
หึ...//โยนสร้อยทิ้ง
ธีร์
ธีร์
//จับแขนพราว
พราว
พราว
ปล่อย!...
พราว
พราว
สร้อย
ธีร์
ธีร์
//จูบพราว
พราว
พราว
//ขัดขืน
ธีร์
ธีร์
วันนี้แหละคุณจะได้เป็นเมียผม
พราว
พราว
//หันหน้าหนี
NovelToon
.
30นาที
ปิดประตู
พราว
พราว
NovelToon
พราว
พราว
//นั่งร้องไห้
พราว
พราว
หื้ออ หื้ออ!!//นั่งกอดเข่า
พราว
พราว
NovelToon
.
เก๊าะ เก๊าะ//เสียงเคาะประตู
พราว
พราว
//เปิดประตู
ธีร์
ธีร์
แฮร่ ที่รัก
ธีร์
ธีร์
ตื่นแล้วหรอ
พราว
พราว
//ดึงประตู จะปิด
ธีร์
ธีร์
เดี๋ยวสิ//เอาแขนกั้น
ธีร์
ธีร์
สนุกมั้ยเมื่อคืน
ธีร์
ธีร์
เอ๊ะ...ทำไมตาแดงนะะ
พราว
พราว
ไม่มีอะไรใช่มั้ย
ธีร์
ธีร์
เดี๋ยวสิๆ
ธีร์
ธีร์
คุณกอล์ฟเขาโทรมาบอกฉันแล้วนะ
ธีร์
ธีร์
ว่าเธอสอบผ่าน อีก2วันไปเรียนได้
พราว
พราว
ค่ะ
ธีร์
ธีร์
ไม่ดีใจหน่อยหรอ คนสวย
ธีร์
ธีร์
5555
ธีร์
ธีร์
เคร๊ วันนี้ผมจะไปทำธุระ
ธีร์
ธีร์
ฝากคุณพราวเฝ้าบ้านให้หน่อยนะครับ
พราว
พราว
บอดี้การ์ดมีตั้งเยอะ มาบอกฉันทำไม
ธีร์
ธีร์
งอนผมอยู่หรออ หึ
ธีร์
ธีร์
//กอดเอวพราว
พราว
พราว
อุ้ย ปล่อยนะคะ
ธีร์
ธีร์
แหม ทำเป็นหวงตัว
ธีร์
ธีร์
เดี๋ยวคืนนี้จัดให้อีก นานกว่าเดิมดีมั้ย
พราว
พราว
โรคจิต!
ธีร์
ธีร์
อุ้ยชื่นใจ ผู้หญิงด่า555
ธีร์
ธีร์
ผมไปล่ะนะ
ธีร์
ธีร์
จุ๊บบ//หอมแก้มพราว
พราว
พราว
คุณ!...//ตกใจ
ธีร์
ธีร์
//เดินหนี
.
มะนาว
มะนาว
นิ!! เปิดประตูให้ฉันนะ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ผมบอกแล้วไงครับ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
คุณธีร์ไม่อยู่
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
และไม่อนุญาตให้ใครเข้ามา
มะนาว
มะนาว
ฉันเป็นคู่หมั้นของคุณธีร์นะ
มะนาว
มะนาว
เปิด!
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
ไม่ได้ครับ
พราว
พราว
มีอะไรคะ
มะนาว
มะนาว
//มองพราว
มะนาว
มะนาว
แกใครเนี่ย!
มะนาว
มะนาว
สงสัยแม่บ้านใช่มั้ย
มะนาว
มะนาว
เปิดประตูให้ฉันสิ
พราว
พราว
เปิดให้เขาเลยคะ
คนของ(พ.อ)
คนของ(พ.อ)
แต่คุณธีร์...
พราว
พราว
เดี๋ยวฉันบอกเขาให้
เปิดประตู
มะนาว
มะนาว
โห้ยย!!//หงุดหงิด
พราว
พราว
คุณมาหาใคร
มะนาว
มะนาว
ฉันมาหาคุณธีร์
พราว
พราว
คุณธีร์ไปทำธุระค่ะ
มะนาว
มะนาว
ธุระ ธุระอีกแล้ว
มะนาว
มะนาว
หนีฉันตลอด
มะนาว
มะนาว
แกชื่ออะไร
พราว
พราว
พราวค่ะ
มะนาว
มะนาว
อุปส์ สงสัยคงมาทำงานได้ไม่นาน
มะนาว
มะนาว
งั้นไปหาข้าวให้ฉันกินสิ
พราว
พราว
ค่ะ
.
พราว
พราว
นี่ค่ะ//วางอาหารไว้บนโต๊ะ
มะนาว
มะนาว
ทำไมหน้าตาดูไม่กิน
มะนาว
มะนาว
//ตักอาหารเข้าปาก
มะนาว
มะนาว
อ๊ากกก!!//วิ่งไปเข้าห้องน้ำ
.
มะนาว
มะนาว
แกเอาอะไรมาให้ฉันกิน
พราว
พราว
ต้มยํากุ้งไงคะ
มะนาว
มะนาว
อี๋~ ทำไมรสชาติแบบนี้
มะนาว
มะนาว
เปรี้ยวก็เปรี้ยว
มะนาว
มะนาว
เป็นคนใช้ได้ไงเนี่ย
มะนาว
มะนาว
อารมณ์เสีย ฉันไปล่ะ
พราว
พราว
อ้าวคุณ...คุณคะ
พราว
พราว
รสชาติก็ปกตินะ
พราว
พราว
ชั่งเถอะ ไปได้ก็ดี

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!