-เพราะอะไร-
เดินไปตามทาง
เด็กหนุ่มสีหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า เหมือนมีอะไรคาใจ
เดินไปเรื่อยๆเหมือนไม่มีจุดหมาย
ในหัวของเด็กคนนั้น คิดว่าตัวเองคงเป็นที่พึ่งให้ใครไม่ได้
เด็กหนุ่ม
เดินเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย ไร้คนต้องการ
เสียงที่พูดออกมาไร้เรี่ยวแรง
เด็กน้อยหันมองสิ่งที่ตัวเองสนใจ
เด็กหนุ่ม
คิดว่าไงละ จบจากตรงนี้แล้วคิดว่าใครจะสนมั้ย
ที่ที่ใครหลายคนชอบ เพราะความสุขที่มีอยู่
แต่กับเขาไม่ใช่เลยแม้แต่นิด
เด็กหนุ่ม
หวังไว้ว่าจะ ทำให้คนๆนั้นภูมใจแต่กลับ
เด็กน้อยกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
ปล่อยโฮออกมา แต่ไม่มีท่าทางว่าเขาจะสบายใจขึ้นเลย
เขาก็เริ่มเดินตามทางต่อไปเรื่อยๆ
เด็กน้อยหิวน้ำ เลยดูเงินในกระเป๋า
แต่ก็เหมือนเครื่องประดับทั่วไป เพราะมันมีแค่เศษกระดาษ
เด็กหนุ่ม
ช่างมันเถอะ ไหนก็จะตายแล้ว ก็ตายอย่างเลวร้ายที่สุดเลยละกัน
เด็กน้อยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพูดอะไรออกมาและกระทบจิตใจตัวเองยังไง
เด็กหนุ่ม
เดินมาสุดทางแค่นี้ ไม่เหลือสิ่งใดให้มอง ไม่เหลืออะไรเลย
เด็กน้อยก็ร้องเพลงออกมาด้วยน้ำเสียง อ่อนริน
น่ำตายังคงไหนแต่สีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์
ชาวบ้าน ชุมชนตลาด เริ่มตั้งร้านเตรียมขายของ
เด็กหนุ่มไม่ได้ยินเสียงเพราะความอ่อนเพลีย
คุณลุงยังเรียกอยู่แต่ ไร้การตอบโต้
คุณลุงเห็นท่าไม่ดีเลยเดินมาจับแขนของเด็กหนุ่ม
เบ้าตาที่บวมเพราะ ความเศร้า
คนปกติ
ท่าทางโรยรินเกินไปแล้วนะ ไปโดนอะไรมา
คุณลุงถามด้วยความเป็นห่วง
คนปกติ
เอาเป็นว่าไปนั่งพักที่ร้านลุงมั้ยจะได้หายเหนื่อย
เด็กหนุ่ม
ไม่เป็นไรครับ ผมไม่มีเงินหรอก
คนปกติ
ก็ไม่ได้บอกนี่นะว่าจะเก็บตัง
เด็กน้อยเงยหน้ามองอย่างประหลาดใจ
คุณลุงลูบหัวอย่างอ่อนโยนและพาไปนั่งที่ร้าน อย่างเบามือ
ยื่นแก้วน้ำให้เด็กน้อย ดื่มพักเหนื่อย
เด็กหนุ่ม
ขอบคุณครับแต่ว่า...
เด็กหนุ่ม
ทำไมคุณลุงดีกับผมจัง...
คนปกติ
ไม่รู้สิแค่เห็นว่า เธออาจจะเจออะไรที่แย่มา เลยอยากช่วยหน่ะ
เด็กน้อยดื่มน้ำจนหมดก่อนคุณลุงพูดจบซะอีก
เด็กหนุ่ม
ขอบคุณสำหรับน้ำครับ
คุณลุงถามเพราะความเป็นห่วง
เด็กหนุ่ม
ไม่มีหรอกครับที่ ที่จะไป
เด็กน้อยยื่นมืออย่างมีแรง เพราะน้ำที่ดื่ม
คนปกติ
เอาไปใช้นะเข้าใจมั้ย
คุณลุงให้เงินจำนวนนึงที่พอประทังชีวิตได้หลายวัน
เด็กหนุ่ม
ผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ ไม่เอาเด็ดขาด
คุณลุงดีดที่หน้าผากเด็กน้อย
เด็กน้อยรับมาด้วยความเกรงใจ
เด็กหนุ่ม
ผมจะไแล้วหล่ะครับ
ลุงยื่นข้าวกับน้ำ มาให้เด็กน้อย ใส่ถุงอย่างดี
เด็กหนุ่ม
ขอบคุณ...มากครับ
เด็กน้อยได้เดินไปอย่างไร้จุดหมายเหมือนเดิม
สูง 160
หนัก ....
อายุ 15
เป็นเด็กขี้เกรงใจ ใจดี มีความรับผิดชอบ รู้บุญคุณ แต่ความอดทนด้านอารมณ์น้อย มีอาการชอบยิ้มเพื่อแก้ปัญหา
แม่คือ .....
พ่อคือ .....
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!